All Chapters of บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ: Chapter 681 - Chapter 690

“ใช่ ฉันก็แน่ใจว่าเป็นเธอ ฉันจำได้ว่าเธอสวย”“เหอะ ถ้าเธอสวยแล้วยังไงล่ะ? การเป็นคนสวยหมายความว่าจะสามารถโวยวายบนท้องถนนได้เหรอ เธอทำให้แฟนตัวเองถูกรถชน แล้วก็ส่งเขาไปที่ห้องไอซียูด้วยนะ?!"“ใช่แล้ว! เธอเป็นหญิงสาวที่ล่อลวงและฉุดดึงเขามาสู่ความพินาศ ฉันรู้สึกแย่มากกับผู้ชายสุดหล่อคนนั้น!”อันที่จริง เมเดลีนสามารถสัมผัสได้ถึงสายตาและท่าทีแปลก ๆ จากผู้หญิงช่างพูด ตอนที่เธอเข้าไปในลิฟต์ เธอรู้ดีอะไรกำลังจะเกิดขึ้นกับเธอเมื่อเจเรมี่ได้ยินคำพูดนั้น เขาก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเขาสามารถบอกได้ว่าผู้หญิงล่อลวงที่พวกหล่อนกำลังพูดถึงนั้นหมายถึง เมเดลีน ในขณะที่หนุ่มหล่อที่พวกเขาพูดถึงคือตัวเขาเองแน่นอนว่ามีคนกรีดร้องมาทางเขาในวินาทีถัดมา “นั่นไม่ใช่หนุ่มหล่อ ตาบอดในวิดีโอหรอกเหรอ?!”“เขายังไม่ตายเหรอ?!”“ใครบอกว่าเขาตายล่ะ? เขาถูกส่งตัวเข้าห้องไอซียู!”“แต่ เธอคิดว่าเขาดูเหมือนคนเพิ่งออกมาจากห้องไอซียูเหรอ?”เมื่อเจเรมี่ได้ยินอย่างนั้น เขาก็ไม่สามารถเมินเฉยได้อีกต่อไป“ใครบอกว่าแฟนของผมเป็นผู้หญิงล่อลวงเหรอ? ทำไมคุณถึงพูดจาไร้สาระแบบนี้ออกมา?” เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา รัศมีอันเคร่งขร

“หืม เธอจำพวกเราสองพี่น้องไม่ได้งั้นเหรอ? เธอต้องเคยเห็นพวกฉันในทีวีมาก่อนสิ? พวกฉันเป็นแก๊งมิจฉาชีพ กลุ่มคนร้ายที่ถูกตามจับตัวอยู่ ทีนี้ก็รู้แล้วใช่ไหม?”เมื่อได้ยินคำตอบนั้นตาของคาเลนก็เบิกกว้าง เธอกลัวมากจนเปียกโชกไปด้วยเหงื่อที่เย็นยะเยือก'ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าสองคนนี้จะเป็นมิจฉาชีพ!'“ไม่ต้องกลัวหรอกนะ ระหว่างนี้พวกเราจะไว้ชีวิตเธอไว้ก่อน เพราะเธอยังพอจะมีค่าอยู่”จากนั้นชายทั้งสองก็คว้าตัวคาเลนและลากเธอออกไปข้างนอก“พวกนายคิดจะทำอะไร?! ปล่อยฉันนะ ช่วยด้วย! ช่วยด้วย...” คาเลนตะโกนด้วยความกลัว“ปล่อย! ปล่อยเธอซะ!” ผู้อาวุโสได้ยินเสียงความวุ่นวายโกลาหล และเขาได้โทรหาเจเรมี่ลับหลังพวกเขา จากนั้นเขาก็เข็นตัวเองออกมาจากห้อง“คุณพ่อช่วยฉันด้วย คุณพ่อ! คุณพ่อ!” คาเลนส่งเสียงกรีดร้องอย่างไรก็ตาม ชายทั้งสองไม่ได้สนใจท่านปู่เลย พวกเขายกขาขึ้นถีบรถเข็นของท่านปู่ออกไป “นี่แกกำลังพยายามที่จะขุดหลุมศพให้ตัวแกเองหรือไง ไอ้แก่?!”“คุณพ่อคะ! คุณพ่อ!” เมื่อเห็นผู้อาสุโสล้มลงกับพื้นและไม่ขยับเลยแม้แต่นิดเดียว คาเลนก็เริ่มรู้สึกกลัวและสติแตก น้ำตาของเธอไหลหลั่งออกมาขณะที่เมเดลีนกำลังส่

ณ คฤหาสน์วิทแมนท้ายที่สุด เจเรมี่ก็แจ้งความกับตำรวจ และตำรวจก็มาทันทีเพื่อเริ่มการสอบสวน เมื่อควบคู่ไปกับคำให้การจากผู้อาวุโสหลังจากที่เขารู้สึกตัว ตำรวจจึงมั่นใจว่าโจรสองคนนั้นวางแผนไว้นานแล้วตำรวจเดินมาหาเมเดลีน เพื่อยืนยันถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในคืนนั้นอีกครั้งหนึ่ง และเมเดลีนก็พยักหน้าเห็นด้วยเจเรมี่ได้ยินคำตอบของเมเดลีน จากด้านหลัง เขาหันกลับมาเผชิญหน้ากับเธอ “อย่าไปนะ ลินนี่”แม้ว่าเขาจะไม่แน่ใจว่าใครเป็นคนที่ลักพาตัวคาเลนไป แต่เขาก็ยังรู้สึกแปลกที่คนลักพาตัวกำชับว่าต้องให้เมเดลีนเป็นคนนำค่าไถ่มาให้เท่านั้นเมเดลีนหลุบตาลงมองหน้าเขาแล้วพูดว่า “คุณไม่คิดว่าคนที่ลักพาตัวแม่ของคุณไป ก็มีความแค้นกับฉันเหมือนเหรอ?”“นั่นมันก็มีความเป็นไปได้ ดังนั้นผมเลยไม่สามารถให้คุณเสี่ยงชีวิตของคุณ” เจเรมี่พูดอย่างมุ่งมั่นตามสัญชาตญาณของเขา เขาเอื้อมมือออกไปจับที่มือของเมเดลีน “ผมไม่เสี่ยงให้คุณต้องไปเจอภัยอะไรอีกแล้ว ลินนี่”“ฉันจะมีปัญหาแน่ ถ้าฉันไม่สามารถระบุได้ว่าใครเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้” เมเดลีนตัดสินใจดีแล้ว “ที่ฉันต้องไป ไม่ใช่เพื่อแม่ของคุณ แต่เพื่อปกป้องตัวฉันเอง”

ข้างหน้าพวกเขาเป็นอาคารที่ทรุดโทรมซึ่งกำลังจะถูกรื้อถอน 'มันเป็นสถานที่ที่เหมาะสำหรับการซ่อนใครบางคนไว้จริง ๆ'วินส์ตันกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ด้วยความกังวล “เจเรมี่ แกคิดว่าแม่ของแกและเมเดลีนถูกขังอยู่ตรงไหนสักแห่งที่นี่จริง ๆ เหรอ? ดูเหมือนไม่มีใครอาศัยอยู่ที่นี่นะ แม้แต่ไฟถนนก็ยังไม่ทำงานเลย”เจเรมี่ยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเดินไปข้างหน้าสองก้าวแล้วพูดว่า “ลินนี่ต้องอยู่แถว ๆ นี้แหละครับ”“แต่ที่นี่ใหญ่มากนะ” วินส์ตันมองไปรอบ ๆ แต่ไม่พบอะไรที่น่าสงสัย“ลองมองรอบ ๆ แล้วดูว่ามีบ้านไหนเปิดไฟอยู่บ้าง จากนั้นก็สังเกตสภาพระเบียงของบ้านหลังที่เปิดไฟอยู่ นั่นก็น่าจะพอทำให้หาตำแหน่งของลินนี่และคนอื่น ๆ ได้แล้วครับ”วินส์ตันเริ่มเข้าใจหลังจากฟังคำแนะนำของเขาบ้านเก่าพวกนี้ไม่สูงมาก จึงไม่ยากที่จะสังเกตพื้นที่ทั้งหมดได้ในไม่ช้า วินส์ตันก็สังเกตเห็นว่ามีบ้านที่น่าสงสัยอยู่สองหลัง“เจเรมี่ บ้านหลังนี้ดูว่างเปล่าและไม่มีอะไรอยู่ที่ระเบียงแต่ว่าไฟของมันเปิดอยู่เหมือนกับว่ามีคนอยู่ในนั้น งั้นฉันจะแจ้งตำรวจเพื่อให้พวกเขาตัดสินใจว่าเราควรเข้าไปข้างในหรือไม่นะ”เจเรมี่พยักหน้า จู่ ๆ หัวใจของเ

ไม่ว่าเมเดลีนจะดิ้นอย่างไร เธอก็ไม่สามารถป้องกันตัวจากชายกล้ามโตสองคนได้ มือของเธอถูกล็อค ทำให้เธอเคลื่อนไปไหนได้ยาก“เธอทำให้ฉันโกรธจริง ๆ เมเดลีน! เธอทำเหมือนกับว่าเธอมองทุกอย่างออกตลอด งั้นเธอรู้ไหมว่าฉันกำลังจะทำอะไรกับเธอ?”อีวอนกัดฟันแน่นและจ้องมองอย่างดุดัน“แกทั้งสองคนไปฉีกเสื้อผ้าของมันออกซะ ฉันต้องการอัปโหลดภาพที่แย่ที่สุดของนางแพศยานี่บนเน็ต และให้ทุกคนเป็นเกียรติที่จะได้เห็นหญิงสาวแห่งตระกูลมอนต์โกเมอรีถูกคนอื่นข่มขืน!”ชายทั้งสองแสดงสีหน้าชั่วร้ายหลังจากได้ยินคำสั่งของเธอพวกเขาคว้าตัวเมเดลีน และในนาทีสุดท้ายขณะที่พวกเขายื่นมือไปหาเมเดลีน ประตูก็ถูกถีบเปิดออกเมเดลีนเงยหน้าขึ้นและเห็นโครงร่างของเจเรมี่ปรากฏขึ้นต่อหน้าเธอ ถึงแม้ว่าเขาจะสูญเสียการมองเห็นไปแล้ว แต่ดวงตาของเขาก็ยังฉายแววเฉียบคมในตอนนั้นเมเดลีนสัมผัสถึงความรู้สึกปลอดภัยที่สูบฉีดเข้ามาในตัวเธอ“พะ... พี่...” อีวอนพูดติดอ่าง“ฉันอยู่นี่ เจเรมี่” เมเดลีนส่งเสียงเรียกเขาเจเรมี่ตามเสียงนั้นไปในทันที แต่ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงกรีดร้องด้วยความกังวลของเมเดลีน “ระวัง!”เขาหยุดและคว้ามือของชายที่กำลังซุ่มโจ