Share

บทที่ 80

โหลวเหิงน้ำตาไหล และตื้นตันใจเป็นที่สุด

“เหลิ่งซวง ปูนบำเหน็จให้เขา” หลินเซียวพูดขึ้นกับเหลิ่งซวง

“ค่ะ” เหลิ่งซวงพยักหน้าตอบ

โหลวเหิงพูดขึ้นด้วยความตะลึง: “ราชามังกรครับ ผมยังไม่ได้ทำความดีความชอบอะไรเลยนะครับ ท่านไม่สั่งลงโทษผม ผมก็ดีใจจนคาดไม่ถึงแล้วครับ”

“นายใช้เลือดเนื้อและกายใจรับคมกระสุนแทนผมโดยที่ไม่สนใจสิ่งใดเลย ความจงรักภักดีนี้ฟ้าดินเป็นประจักษ์พยาน นายควรได้รับการปูนบำเหน็จนี้” หลินเซียวพูดขึ้น

โหลวเหิง ได้ฟังก็รู้สึกทั้งตื่นเต้นและตื้นตันใจ ไม่แปลกเลยที่มีคนจำนวนมากขนาดนั้นติดตามราชามังกร

เวลานี้เราทหารที่ออกไปปูพรมค้นหาข้าศึกก็กลับมาถึง ข้าศึกที่หลบซุ่มถูกสังหารตายจนหมดไม่เหลือซากแม้แต่คนเดียว

หลินเซียว เหลิ่งซวง วังต้าไห่และคนอื่นๆ กลับไปยังชายแดนใต้ก่อน

ส่วนหน่วยรบพิเศษหญิงที่ต้องไปเป็นเพื่อนเจ้าสาวรอคำสั่งอยู่กับที่ก่อน

จากนั้นให้รอคนที่หวังยุ๋นหงส์ส่งมา

หน่วยรบพิเศษหญิงเหล่านี้ มีความคล่องแคล่วไวมาก ไม่นานก็แต่งตัวเสร็จเรียบร้อยกันแล้ว ก่อนจะเดินทางไปยังเมืองหนานหูเพื่อไปรวมกับขบวนรถขันหมากอันหรูหรา

หวังยุ๋นหงก็ไม่ได้ว่างเลย จากนั้นก็รีบกลับมาชายแดนใต้ในทันท
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status