บทที่ 25

คืนเดียวกันกับที่เขาไปเอารถที่มหาวิทยาลัย..

กว่าไต้ฝุ่นจะกลับมาถึงบ้านก็ดึกมากแล้ว พอลงจากรถได้ก็ตรงขึ้นไปบนห้องนอน

สิ่งแรกที่เขามองเมื่อเปิดประตูเข้ามาก็คือคนที่นอนอยู่บนเตียง ตอนนี้เธอหลับไปแล้ว คงเพราะฤทธิ์ยานั่นด้วย มือหนายื่นไปแตะดูหน้าผากของคนตัวเล็กเพื่อเช็คว่าอุณหภูมิในร่างกายของเธอยังสูงอยู่ไหม

..เราเป็นบ้าอะไรวะ พอมือของเขาแตะลงสัมผัสถูกผิวกายของอีกฝ่าย ก็รีบชักมันออกมา

เช้าวันต่อมา..

ดวงตางามเปิดขึ้นรับแสงทีละน้อย พอลืมตาได้ที่ก็เริ่มมองดูรอบๆ ห้องกว้าง

เขาไม่ได้กลับมาเหรอ ..เมื่อคืนนี้เธอหลับไปเพราะฤทธิ์ยาจนไม่รู้เรื่องอะไร ความคิดเดียวที่มีอยู่ในหัว..เขาคงไปค้างกับแฟนสาว

"หนูยังจะไปเรียนอยู่เหรอลูก" ไออุ่นกำลังเตรียมโจ๊กร้อนๆ คิดว่าจะเอาขึ้นไปให้ลูกสะใภ้ทานแล้วจะได้กินยา

"ค่ะ" มายมิ้นท์อยู่ในชุดนักศึกษาพร้อมที่จะไปเรียน เพราะชุดของเธอเตรียมมาไว้ที่นี่ก็มี

"ถ้างั้นก็มาทานข้าวก่อน แม่ได้ยินว่ายาตัวนี้มันทำให้ง่วงนอน หนูเอายาอีกตัวไปกินที่มหาวิทยาลัยด้วยนะลูก" ไออุ่นก็เลยจัดยาที่ลูกชายซื้อมาเมื่อคืนให้กับลูกสะใภ้

ยาอีกตัวสรรพคุณคล้ายกันแต่ทานแล้วไม่ทำให้ง่วง ซึ่งไต้ฝุ่นก็ปรึ