LOGINShare
บทที่ 264
Related chapters
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 265
เวินจิ้งหงหน้าตาเครียด เลยสะบัดมือพูดว่า "ได้ๆๆ ฉันไม่พูดแล้ว ใครๆ ก็บอกว่าเป็นแม่เลี้ยงนี่ยาก ทำอะไรก็ไม่ถูกใจทั้งสองฝ่าย ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว!"จี้เหว่ยหงขมวดคิ้ว สีหน้าดูจนใจ "ผมไม่ได้มีความคิดแบบนั้น""แล้วคุณหมายความว่ายังไง? สองปีที่คุณป่วยฉันดูแลคุณอย่างเต็มที่ ก็ไม่ได้ทำร้ายลูกสาวคุณด้วย คราวนี้เธอก่อเรื่องใหญ่ ฉันแค่ว่าเธอไปนิดหน่อยก็ทำไม่ได้อีกเหรอ?"เห็นเวินจิ้งหงมีท่าทีรุกเร้า จี้เหว่ยหงรู้สึกหงุดหงิด เขาหันหน้าไปอีกทางไม่พูดอะไรต่อเวินจิ้งหงยิ่งโกรธมากขึ้น เริ่มบ่นพึมพำถึงความลำบากที่ต้องดูแลจี้เหว่ยหงในช่วงหลายปีที่ผ่านมาหลังจากอดทนฟังอยู่สองสามนาทีจี้เหว่ยหงก็ทนไม่ไหว ตะโกนด้วยความโกรธว่า: "การที่คุณดูแลผมมันเหนื่อยก็จริง แต่ก่อนที่เภสัชกรรมเหว่ยหงจะล้มละลาย ผมให้คุณไม่พอหรือไง? ลูกสาวของผมยังไงก็ไม่ใช่เรื่องที่คุณจะมาพูดได้!"เวินจิ้งหงหัวเราะเยาะ "ดี งั้นคุณก็ให้เธอมาดูแลคุณแล้วกัน! อย่าให้ฉันดูแลคุณอีกเลย!"พูดจบ เวินจิ้งหงก็หันหลังเดินออกไปด้วยความโกรธเมื่อประตูห้องพยาบาลถูกปิดอย่างแรง ห้องก็กลับมาเงียบอีกครั้งจี้เหว่ยหงถอนหายใจ หยิบโทรศัพท์ข้างตัวโทรออก
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 266
พอเพิ่งติดต่อได้ เสียงร้อนรนของเวินจิ้งหงก็ดังมาตามสาย "ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน? พ่อของเธอไปหาตระกูลเสิ่นเพื่อเธอ แต่กลับถูกกลั่นแกล้ง แล้วเขาดื่มเหล้าเพื่อขอขมาจนต้องเข้าห้องฉุกเฉิน!"จี้อี่หนิงรู้สึกเหมือนมีเสียงระเบิดในหัว เธอยืนแข็งทื่ออยู่กับที่ และกว่าจะตอบสนองได้ก็ผ่านไปหลายวินาที"ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ค่ะ!"ขณะที่พูด จี้อี่หนิงตัวสั่นไปทั้งตัวสือเวยก็ตื่นขึ้นมาตอนนั้นพอดี เมื่อเห็นว่าจี้อี่หนิงมีอารมณ์ไม่ปกติ เธอจึงรีบลุกขึ้น "อี่หนิง เกิดอะไรขึ้น?"จี้อี่หนิงเงยหน้ามองเธอ ตาของเธอแดงก่ำ น้ำตาไหลไม่หยุด"พ่อของฉันเกิดเรื่อง ฉันไม่สามารถขับรถได้..."สีหน้าของสือเวยเคร่งขรึมลง เธอคว้ามือของจี้อี่หนิงแล้วพูดเสียงทุ้ม "เมื่อคืนเราดื่มเยอะมาก ตอนนี้เราขับรถไม่ได้เหมือนกัน ให้เราเรียกแท็กซี่ไปโรงพยาบาลกัน"เธอจูงจี้อี่หนิงออกจากบาร์ และเรียกแท็กซี่ที่ริมถนนตรงไปยังโรงพยาบาลเมื่อพวกเธอไปถึงหน้าห้องฉุกเฉิน การผ่าตัดเพิ่งเสร็จสิ้นหมอมีสีหน้าเหนื่อยล้า แต่เมื่อมองไปที่จี้อี่หนิงและเวินจิ้งหงสายตากลับเต็มไปด้วยความโกรธ "ทุกครั้งที่ผมตรวจ ผมก็เตือนว่าคนไข้ห้ามสูบบุหรี่และดื่มแอลกอฮอล์
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 267
เมื่อเสิ่นซื่อมาถึง จี้อี่หนิงกำลังนั่งเหม่ออยู่บนโซฟาเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้า เธอเงยหน้ามองไปที่ประตู ดวงตาของเธอแดงก่ำ แววตาเต็มไปด้วยความไร้ที่พึ่งและความกลัว เหมือนกระต่ายน้อยที่ตกใจกลัว"อาเล็ก มาแล้วนะคะ"เสิ่นซื่อเดินมาข้างเธอ พูดเสียงเครียด "มีบาดเจ็บไหม?"จี้อี่หนิงส่ายหน้า "ฉันไม่เป็นไร... ตอนนั้นฉันกับเวยเวยไปดื่มที่บาร์ ไม่ได้อยู่บ้าน... พอกลับมาก็เป็นแบบนี้แล้ว..."เสิ่นซื่อขมวดคิ้ว "แจ้งตำรวจแล้วหรือยัง?""แจ้งแล้วค่ะ ตำรวจน่าจะมาในอีกสักครู่""อืม ที่นี่คงอยู่ไม่ได้แล้ว ผมจะให้ซุนสิงหาบ้านใหม่ให้คุณ""แล้วอีกสองสามวันนี้... ฉันไปพักที่บ้านคุณได้ไหม?"ทันทีที่พูดจบ ทั้งห้องนั่งเล่นก็ตกอยู่ในความเงียบ เงียบจนแทบได้ยินเสียงหายใจของกันและกันดวงตาทั้งสองของเสิ่นซื่อหรี่ลงอย่างอันตราย เขาเอ่ยทีละคำ "คุณรู้ไหมว่าคุณกำลังพูดอะไร?"สายตาตรงไปตรงมาของเขา ดูเหมือนจะสามารถทะลุทะลวงทุกอย่าง ทำให้จี้อี่หนิงรู้สึกว่าตัวเองไม่มีที่หลบซ่อน ราวกับว่าความคิดเล็กๆ น้อยๆ ทั้งหมดของเธอถูกเขามองทะลุเธอบังคับตัวเองให้สบตากับเขา พยักหน้าและพูดว่า "ฉันรู้คะ"เสิ่นซื่อมองเธอ แล้วยิ้ม
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 268
พูดจบ ไม่ให้โอกาสเสิ่นเยี่ยนจือได้พูดอีก จี้อี่หนิงวางสายและบล็อกเขาทันทีไม่นานหลังจากนั้น มีเบอร์ที่ไม่รู้จักโทรเข้ามา จี้อี่หนิงทำเป็นไม่เห็น หลังจากที่โทรมาหลายครั้งก็หยุดไปจี้อี่หนิงนำอาหารที่เธอทำมาวางบนโต๊ะ เพิ่งจะจัดการครัวเสร็จ กริ่งประตูก็ดังขึ้นหลังจากดูแล้วว่าคนที่หน้าประตูคือเสิ่นซื่อ จี้อี่หนิงจึงเปิดประตูได้กลิ่นอาหารหอม ดวงตาของเสิ่นซื่อเปล่งประกายด้วยความประหลาดใจ"คุณทำอาหารหรือ?"จี้อี่หนิงพยักหน้า ถอยข้างๆให้เสิ่นซื่อเข้ามา "อืม เรากินอาหารเย็นก่อน แล้วค่อยไปกัน"เพิ่งเข้ามาในห้องนั่งเล่น ก็เห็นอาหารสามอย่างกับซุปหนึ่งถ้วยวางอยู่บนโต๊ะ สองจานเป็นเนื้อสัตว์ หนึ่งจานเป็นผัก บวกกับซุปไข่มะเขือเทศ ดูแล้วทั้งสีสัน กลิ่น และรสชาติน่าจะครบถ้วน ชุดอาหารก็จัดไว้เรียบร้อยแล้วหลังจากนั่งลง เสิ่นซื่อพูดขึ้นมาทันทีว่า: "คุณทำอาหารบ่อยเหรอ?"จี้อี่หนิงยิ้มน้อยๆ "ไม่นะ ก่อนหย่ากับเสิ่นเยี่ยนจือ ส่วนใหญ่แม่บ้านเป็นคนทำอาหารค่ะ"“อืน”เสิ่นซื่อไม่พูดอะไรอีก หยิบตะเกียบขึ้นมาชิมอาหารคำหนึ่ง เงียบไปสองวินาที วางตะเกียบลงแล้วยกแก้วน้ำข้างๆขึ้นมาดื่มจากนั้นก็ไม่ยอมแพ้ ห
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 269
เมื่อกลับถึงวิลล่า เสิ่นซื่อให้คนรับใช้พาจี้อี่หนิงไปพักผ่อน ส่วนตัวเองไปที่ห้องทำงานติดต่อซุนสิงเพื่อสืบสวนชายที่ชนกับจี้อี่หนิงคืนนี้"ประธานเสิ่นได้ตรวจสอบแล้ว ชายคนนั้นคือฉินหลางนักแสดงหนุ่มที่กำลังฮอต คืนนี้นัดพบกับแฟนสาวนอกวงการที่ร้านอาหารนั้น หลังจากพบว่ามีปาปารัซซี่ รีบออกมาอย่างรีบร้อนแล้วชนกับคุณจี้"เสิ่นซื่อมีสีหน้าเย็นชา เสียงไร้ความรู้สึก "ให้บทเรียนเขาหน่อย"ซุนสิงตกใจในใจ รู้สึกว่าตนประเมินความสำคัญของจี้อี่หนิงในใจของเสิ่นซื่อต่ำเกินไปหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เขาเสนอว่า: "งั้นผมจะให้คนเปิดเผยเรื่องที่เขามีแฟนนอกวงการออกไปนะครับ?"พอดีฉินหลางมีละครรักที่กำลังจะออกอากาศ ช่วงนี้กำลังสร้างกระแสคู่จิ้นกับนางเอก ถ้าเปิดเผยเรื่องที่เขามีแฟนตอนนี้ คงจะสร้างผลกระทบเชิงลบไม่น้อย“อืน”อีกด้านหนึ่ง จัวเสี่ยวเทียนกลับถึงสตูดิโอ ดูภาพในกล้อง ขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัวคืนนี้ถ่ายได้แค่ภาพฉินหลางที่รีบออกจากร้านอาหาร ส่วนแฟนสาวนอกวงการ แม้แต่เงาก็ไม่เห็นและหลังจากคืนนี้ คงจะระวังตัวมากขึ้น ไม่ให้ปาปารัซซี่ถ่ายภาพได้อีก หลายเดือนนี้คงเสียเวลาเปล่าทันใดนั้น ภาพหนึ่งในกล้องดึงดูด
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 270
จี้อี่หนิงก้มหน้าลง "ได้"เมื่อใกล้ถึงบริษัท จี้อี่หนิงยังคงให้เสิ่นซื่อจอดรถที่ปากทางเหมือนเดิมเขาขมวดคิ้ว สีหน้าแสดงความไม่พอใจ "ฉันน่าอับอายขนาดนั้นเลยหรือ?""ไม่ใช่อย่างนั้น ฉันเพิ่งหย่ากับเสิ่นเยี่ยนจือ ถ้าตอนนี้มีคนในบริษัทเห็นเราอยู่ด้วยกัน มันจะส่งผลเสียต่อคุณ""ฉันไม่สนใจ""แต่ฉันสนใจ และฉันก็ต้องการเวลาสักพักเพื่อปรับตัวกับความสัมพันธ์ของเรา ดังนั้นเรื่องที่เราคบกันขอให้เป็นความลับก่อนได้ไหม?"จี้อี่หนิงมองเขา ในดวงตาเต็มไปด้วยความหวังและความระมัดระวังเล็กน้อยเสิ่นซื่อยื่นมือปิดตาเธอ เสียงทุ้มต่ำแหบพร่า "ได้ แต่ฉันต้องเก็บดอกเบี้ยนิดหน่อย"จี้อี่หนิงชะงักไปครู่หนึ่ง ดวงตาเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย "ดอกเบี้ยอะไร?"ขนตาปัดฝ่ามือของเสิ่นซื่อส่งความรู้สึกคันเล็กน้อยเขาเอื้อมมือไปรัดเอวเธอ ก้มหน้าลงจูบ"อื้อ..."จี้อี่หนิงชะงักไปครู่หนึ่ง โดยสัญชาตญาณอยากจะหลบหนีเพิ่งจะถอยหลัง หลังก็ชนประตูรถ ไม่มีโอกาสหลบหนีแม้แต่น้อย ได้แต่ปล่อยให้เสิ่นซื่อทำตามใจชอบไม่รู้ผ่านไปนานแค่ไหน เสิ่นซื่อก็ปล่อยเธอในที่สุดจี้อี่หนิงหอบหายใจแล้ว ใบหน้าขาวนวลเดิมก็ขึ้นสีแดงระเรื่อเธอจ้อง
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 271
"ผมว่าทำไมเธอรีบหย่ากับผม ที่แท้ก็ปีนเกาะอาเล็กของผมนี่เอง จี้อี่หนิงเธอก็ไม่ต่างอะไรจากพวกผู้หญิงไร้ค่าข้างนอกนั่นเลย""เพียะ!"จี้อี่หนิงตบเขาหนึ่งที ทันใดนั้นคนรอบข้างก็หันมามองทั้งหมดเสิ่นเยี่ยนจือไม่เคยรู้สึกอับอายขายหน้าขนาดนี้มาก่อน ดวงตาพ่นไฟ ยื่นมือไปบีบคอของจี้อี่หนิงแต่ยังไม่ทันได้แตะตัวเธอ ก็ถูกเตะหนึ่งที ล้มลงไปกับพื้นเสิ่นซื่อโอบจี้อี่หนิง มองลงมาที่เสิ่นเยี่ยนจือ"เธอเป็นป้าคนใหม่ของนาย ต่อไปพูดจาให้สุภาพหน่อย ไม่งั้นไม่ใช่แค่โดนเตะเท้าเดียวเท่านั้นนะ"เมื่อได้ยินคำว่าป้าคนใหม่ เสิ่นเยี่ยนจือหน้าเขียว"อาเล็ก คุณปู่คุณย่าจะไม่มีวันยอมให้คุณแต่งงานกับผู้หญิงที่หย่าร้างมาแล้ว แล้วการที่คุณอยู่กับเธอ ก็จะกลายเป็นเรื่องตลกของเมืองเซิน!"ยิ่งพูด สีหน้าของเสิ่นเยี่ยนจือก็ยิ่งดูภูมิใจท่านผู้เฒ่าเสิ่นและท่านแม่เฒ่าเสิ่นลำเอียงรักเสิ่นซื่อมากขนาดนั้น ผู้หญิงที่แนะนำให้เสิ่นซื่อก็พิถีพิถันคัดสรรมา ไม่คิดว่าสุดท้ายเสิ่นซื่อจะสนใจของมือสอง!"ดูแลตัวเองให้ดีก็พอ นายคิดว่าแต่งงานกับฉินจืออี้ แล้วจะยังมีโอกาสสืบทอดเสิ่นซื่อกรุ๊ปหรือไง?"สีหน้าของเสิ่นเยี่ยนจือแข็งค้าง มือ
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 272
เงียบไปสักครู่ เสิ่นซื่อเอ่ยออกมาด้วยสีหน้าเย็นชา: "ผมจะไปหลังจากประชุมเสร็จ"ตอนเที่ยง จี้อี่หนิงเพิ่งขึ้นไปถึงชั้นบนสุด ซุนสิงก็ขวางเธอไว้"คุณจี้ ตอนนี้ประธานเสิ่นไม่อยู่ในห้องทำงานครับ""เขายังอยู่ในที่ประชุมหรือ?"ซุนสิงส่ายหน้า มองเธอพลางพูดว่า: "ไม่ใช่ เช้านี้ท่านผู้เฒ่าเสิ่นโทรหาเขา เขากลับไปบ้านเดิมแล้วยังไม่ได้กลับมาครับ"จี้อี่หนิงรู้สึกใจหายวูบ ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเป็นเพราะเรื่องเช้านี้"ฉันเข้าใจแล้ว เลขาซุน ขอบคุณที่บอกฉันเรื่องนี้ค่ะ"เห็นว่าสีหน้าเธอแทบไม่เปลี่ยน ซุนสิงขมวดคิ้ว "คุณจี้ คุณไม่ไปหาเขาหรือ?""ถึงฉันไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร อีกอย่างถ้าคนในตระกูลเสิ่นเห็นฉันตอนนี้ พวกเขาจะยิ่งอารมณ์เสียค่ะ""เรื่องนี้มันเกิดขึ้นเพราะคุณ คุณไม่ควรจะแบกรับมันไปพร้อมกับประธานเสิ่นหรือ?"ซุนสิงมองเธอด้วยสายตาไม่พอใจ น้ำเสียงเย็นชาความรู้สึกของเสิ่นซื่อ เขาไม่มีสิทธิ์ถาม แต่ตอนนี้ท่าทีของจี้อี่หนิง ทำให้เขารู้สึกว่าเสิ่นซื่อช่างน่าเสียดายเขาต่อสู้กับตระกูลเสิ่นเพื่อเธอคนเดียว แต่จี้อี่หนิงกลับแค่ซ่อนตัวอยู่ข้างหลังเขา ไม่มีท่าทีว่าจะร่วมแบกรับเลยสักนิด"เลขาซุน ถ้าเขาต้อง
Latest chapter
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 276
"ไม่ครับ"จี้อี่หนิงเลิกคิ้วขึ้น น้ำเสียงแข็งกระด้างแบบนี้ยังกล้าบอกว่าไม่โกรธอีกเหรอ?"คุณโกรธอะไร? เพราะฉันคุยกับเสิ่นเยี่ยนจือเหรอ?"เสิ่นซื่อสายตาดูลึกซึ้งขึ้น "ผมไม่เด็กขนาดนั้น""งั้นคุณโกรธเรื่องอะไร?"เมื่อกี้นอกจากจะคุยกับเสิ่นเยี่ยนจือไปสองสามคำ จี้อี่หนิงก็ไม่ได้ทำอะไรที่น่าจะทำให้เขาโกรธเลยอีกอย่าง เธอกับเสิ่นเยี่ยนจือหย่ากันแล้ว และเธอก็พูดกับเขาต่อหน้าด้วย เขาจะมีอะไรต้องโกรธ?เสิ่นซื่อเงียบไปสักพักก่อนจะพูดเสียงต่ำ "สิทธิบัตรยารักษาโรคหัวใจที่เขาเอามาตอนนั้น เป็นของคุณเหรอ?"จี้อี่หนิงชะงักไปนิด ก่อนจะพยักหน้า"อืม ตอนนั้นเขาเพิ่งเข้าทำงานที่เสิ่นซื่อกรุ๊ป ผู้ถือหุ้นยังไม่ยอมรับเขา แล้วตอนนั้นฉันก็แต่งงานกับเขา ถ้าเขาดี ฉันก็ต้องดีไปด้วย ฉันเลยยกให้เขาไปค่ะ"เสิ่นซื่อแสยะยิ้มออกมา น้ำเสียงแฝงความประชด "คุณดูจะดีกับเขาจังเลยนะ"ตอนนั้นเสิ่นเยี่ยนจือใช้สิทธิบัตรนั่นแย่งโครงการดี ๆ ไปจากชิงหงหลายโครงการ แถมยังเล่นงานบริษัทของเขาลับหลังอีกถ้าไม่ติดว่าเป็นหลานชาย และเสิ่นซื่อกรุ๊ปก็เป็นธุรกิจของตระกูลเสิ่น เขาคงไม่ปล่อยไปแน่แต่ไม่คิดเลยว่า สิทธิบัตรนั่นจะเป็นข
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 275
เสิ่นเยี่ยนจือกัดฟันแน่น ความโกรธพลุ่งพล่านขึ้นมาในใจเขาจะไม่รู้ได้ยังไงว่า ท่านผู้เฒ่าเสิ่นลำเอียงเข้าข้างเสิ่นซื่ออย่างเห็นได้ชัดแต่ เขาไม่เหมือนเสิ่นซื่อที่มีบริษัทเป็นของตัวเอง และไม่กล้าขัดใจท่านผู้เฒ่าเสิ่นเขารีบก้มหน้าลง สีหน้าดูกระอักกระอ่วน "คุณปู่ คุณพูดถูกครับ... ตอนนั้นผมแค่ใจร้อนไป... อีกอย่าง ฉินจืออี้ก็ท้องลูกของผมแล้ว...""พอเถอะ ฉันไม่อยากมาเสียเวลากับเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ของพวกเธอ ออกไปซะ"เห็นสีหน้ารำคาญของท่านผู้เฒ่าเสิ่น เสิ่นเยี่ยนจือสูดหายใจลึก แล้วฝืนยิ้มออกมา "ครับ"เสิ่นซื่อจูงมือจี้อี่หนิงออกจากบ้านตระกูลเสิ่นไปจนถึงข้างนอก ถึงได้ปล่อยมือเธอ"รู้ทั้งรู้ว่ามาที่นี่ต้องโดนกดดัน ทำไมถึงยังมาอีก?"น้ำเสียงที่แฝงความไม่พอใจของเขาทำให้จี้อี่หนิงเผลอกัดริมฝีปากตัวเองเธอเงยหน้ามองเขา ดวงตาเต็มไปด้วยความห่วงใย "ฉันไม่อยากให้คุณถูกท่านผู้เฒ่าเสิ่นโดนตีเพราะฉันอีก"ท่านผู้เฒ่าเสิ่นเป็นพ่อของเขา เขาคงไม่มีทางตอบโต้เดิมทีจี้อี่หนิงตั้งใจแค่ใช้เขา ไม่คิดจะมาด้วยซ้ำแต่พอเห็นรูปที่เสิ่นเยี่ยนจือส่งมา หัวใจก็บีบรัดแน่น เจ็บปวดขึ้นมาเฉย ๆตอนนั้น เธอถึงได้รู้
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 274
ท่านผู้เฒ่าเสิ่นดวงตาเต็มไปด้วยความเวทนา "คุณคิดว่ายังมีโอกาสแต่งงานเข้าตระกูลเสิ่นอีกเหรอ?"ตอนนี้เสิ่นซื่ออาจจะขัดใจฉัน เพราะยังสนใจเธออยู่แต่ไม่นานหรอก เขาจะรู้เองว่าการมีภรรยาที่ไม่มีประโยชน์อะไรเลย กับภรรยาที่ช่วยเขาได้ มันต่างกันแค่ไหนถึงตอนนั้น เขาจะยังเลือกจี้อี่หนิงอยู่ไหม?ถ้าเธอฉลาดพอ ตอนนี้ก็ควรถอยออกไปจากเสิ่นซื่อ"ท่านผู้เฒ่า อาจมีหลายคนอยากแต่งเข้าตระกูลเสิ่น แต่ฉันไม่สนใจ ตอนที่ฉันแต่งกับเสิ่นเยี่ยนจือ เป็นเพราะตัวเขาเอง ไม่ใช่เพราะตระกูลเสิ่นและตอนนี้ที่ฉันอยู่กับเสิ่นซื่อก็เป็นเพราะเขาเป็นเสิ่นซื่อเท่านั้น"ท่านผู้เฒ่าเสิ่นแค่นเสียงเย็นชา "เธอกล้าสาบานไหม ว่าอยู่กับเขาโดยไม่มีความโลภเลย แค่ชอบเขาจริง ๆ?"มือของจี้อี่หนิงที่อยู่ข้างตัวกำแน่นโดยไม่รู้ตัว เธอเม้มปากกำลังจะพูด แต่เสิ่นซื่อก็พูดขึ้นมาก่อนด้วยน้ำเสียงเย็นชา "พ่อ พอได้แล้ว อย่าบีบบังคับเธออีกเลย!"ท่านผู้เฒ่าเสิ่นจ้องเขาอย่างเย็นชา "หุบปาก! วันนี้แกต้องเลิกกับเธอ ไม่งั้นเราขาดกัน!"ทันทีที่พูดจบ ห้องนั่งเล่นก็ตกอยู่ในความเงียบเห็นท่านผู้เฒ่าเสิ่นโกรธจนหน้าแดง เสิ่นซื่อเงียบไปชั่วครู่ ก่อนจะค่อย
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 273
……เสวียนหมิงหมิงโกรธมากหลังจากได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูด เธอเดินตรงไปหาผู้หญิงกลุ่มนั้นและพูดด้วยรอยยิ้มเย็นชา: "ฉันว่าทำไมถึงได้กลิ่นอิจฉาแรงขนาดนี้ ที่แท้ก็มีคนอิจฉานี่เอง!"ผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่มจ้องมองเสวียนหมิงหมิงด้วยความโกรธ "พวกเราพูดความจริง แล้วอีกอย่าง เจ้าตัวยังไม่ได้พูดอะไรเลย แกมีสิทธิ์อะไรมาออกหน้าแทน? อย่าให้คนอื่นใช้เป็นเครื่องมือโดยที่ตัวเองไม่รู้ตัว ยังไงก็ตาม การที่ได้ไต่เต้าไปอยู่กับประธานเสิ่น ใครจะรู้ว่าแอบวางแผนอะไรไว้เบื้องหลังบ้างค่ะ!""ถ้าแกมีความสามารถ แกก็ไปหาเองสิ ไม่มีความสามารถก็หุบปากไป! ยังจะบอกว่าพี่อี่หนิงหน้าตาธรรมดา ต้องการให้ฉันซื้อกระจกให้พวกแกส่องดูตัวเองหรือเปล่าว่าหน้าตาเป็นยังไง?""แก!"เสวียนหมิงหมิงเชิดคางขึ้น "แกอะไรแก? ถ้ามีความกล้า ก็เอาคำพูดที่พวกแกพูดเมื่อกี้ไปพูดต่อหน้าประธานเสิ่นโดยไม่ตกหล่นสักคำ ดูสิว่าเขาจะยังเก็บพวกแกพวกปากเสียไว้ในบริษัทอีกหรือเปล่า!"ผู้หญิงคนนั้นจะพูดอะไรอีก แต่คนข้างๆ ดึงแขนเธอไว้"พอเถอะ ไปกันเถอะ"ผู้หญิงคนนั้นมองเย็นชาใส่เสวียนหมิงหมิง"รอดูเถอะ!"เสวียนหมิงหมิงยืนเท้าสะเอว กลอกตา "ก็รอดูสิ ยังไง? แกจะก
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 272
เงียบไปสักครู่ เสิ่นซื่อเอ่ยออกมาด้วยสีหน้าเย็นชา: "ผมจะไปหลังจากประชุมเสร็จ"ตอนเที่ยง จี้อี่หนิงเพิ่งขึ้นไปถึงชั้นบนสุด ซุนสิงก็ขวางเธอไว้"คุณจี้ ตอนนี้ประธานเสิ่นไม่อยู่ในห้องทำงานครับ""เขายังอยู่ในที่ประชุมหรือ?"ซุนสิงส่ายหน้า มองเธอพลางพูดว่า: "ไม่ใช่ เช้านี้ท่านผู้เฒ่าเสิ่นโทรหาเขา เขากลับไปบ้านเดิมแล้วยังไม่ได้กลับมาครับ"จี้อี่หนิงรู้สึกใจหายวูบ ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเป็นเพราะเรื่องเช้านี้"ฉันเข้าใจแล้ว เลขาซุน ขอบคุณที่บอกฉันเรื่องนี้ค่ะ"เห็นว่าสีหน้าเธอแทบไม่เปลี่ยน ซุนสิงขมวดคิ้ว "คุณจี้ คุณไม่ไปหาเขาหรือ?""ถึงฉันไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร อีกอย่างถ้าคนในตระกูลเสิ่นเห็นฉันตอนนี้ พวกเขาจะยิ่งอารมณ์เสียค่ะ""เรื่องนี้มันเกิดขึ้นเพราะคุณ คุณไม่ควรจะแบกรับมันไปพร้อมกับประธานเสิ่นหรือ?"ซุนสิงมองเธอด้วยสายตาไม่พอใจ น้ำเสียงเย็นชาความรู้สึกของเสิ่นซื่อ เขาไม่มีสิทธิ์ถาม แต่ตอนนี้ท่าทีของจี้อี่หนิง ทำให้เขารู้สึกว่าเสิ่นซื่อช่างน่าเสียดายเขาต่อสู้กับตระกูลเสิ่นเพื่อเธอคนเดียว แต่จี้อี่หนิงกลับแค่ซ่อนตัวอยู่ข้างหลังเขา ไม่มีท่าทีว่าจะร่วมแบกรับเลยสักนิด"เลขาซุน ถ้าเขาต้อง
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 271
"ผมว่าทำไมเธอรีบหย่ากับผม ที่แท้ก็ปีนเกาะอาเล็กของผมนี่เอง จี้อี่หนิงเธอก็ไม่ต่างอะไรจากพวกผู้หญิงไร้ค่าข้างนอกนั่นเลย""เพียะ!"จี้อี่หนิงตบเขาหนึ่งที ทันใดนั้นคนรอบข้างก็หันมามองทั้งหมดเสิ่นเยี่ยนจือไม่เคยรู้สึกอับอายขายหน้าขนาดนี้มาก่อน ดวงตาพ่นไฟ ยื่นมือไปบีบคอของจี้อี่หนิงแต่ยังไม่ทันได้แตะตัวเธอ ก็ถูกเตะหนึ่งที ล้มลงไปกับพื้นเสิ่นซื่อโอบจี้อี่หนิง มองลงมาที่เสิ่นเยี่ยนจือ"เธอเป็นป้าคนใหม่ของนาย ต่อไปพูดจาให้สุภาพหน่อย ไม่งั้นไม่ใช่แค่โดนเตะเท้าเดียวเท่านั้นนะ"เมื่อได้ยินคำว่าป้าคนใหม่ เสิ่นเยี่ยนจือหน้าเขียว"อาเล็ก คุณปู่คุณย่าจะไม่มีวันยอมให้คุณแต่งงานกับผู้หญิงที่หย่าร้างมาแล้ว แล้วการที่คุณอยู่กับเธอ ก็จะกลายเป็นเรื่องตลกของเมืองเซิน!"ยิ่งพูด สีหน้าของเสิ่นเยี่ยนจือก็ยิ่งดูภูมิใจท่านผู้เฒ่าเสิ่นและท่านแม่เฒ่าเสิ่นลำเอียงรักเสิ่นซื่อมากขนาดนั้น ผู้หญิงที่แนะนำให้เสิ่นซื่อก็พิถีพิถันคัดสรรมา ไม่คิดว่าสุดท้ายเสิ่นซื่อจะสนใจของมือสอง!"ดูแลตัวเองให้ดีก็พอ นายคิดว่าแต่งงานกับฉินจืออี้ แล้วจะยังมีโอกาสสืบทอดเสิ่นซื่อกรุ๊ปหรือไง?"สีหน้าของเสิ่นเยี่ยนจือแข็งค้าง มือ
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 270
จี้อี่หนิงก้มหน้าลง "ได้"เมื่อใกล้ถึงบริษัท จี้อี่หนิงยังคงให้เสิ่นซื่อจอดรถที่ปากทางเหมือนเดิมเขาขมวดคิ้ว สีหน้าแสดงความไม่พอใจ "ฉันน่าอับอายขนาดนั้นเลยหรือ?""ไม่ใช่อย่างนั้น ฉันเพิ่งหย่ากับเสิ่นเยี่ยนจือ ถ้าตอนนี้มีคนในบริษัทเห็นเราอยู่ด้วยกัน มันจะส่งผลเสียต่อคุณ""ฉันไม่สนใจ""แต่ฉันสนใจ และฉันก็ต้องการเวลาสักพักเพื่อปรับตัวกับความสัมพันธ์ของเรา ดังนั้นเรื่องที่เราคบกันขอให้เป็นความลับก่อนได้ไหม?"จี้อี่หนิงมองเขา ในดวงตาเต็มไปด้วยความหวังและความระมัดระวังเล็กน้อยเสิ่นซื่อยื่นมือปิดตาเธอ เสียงทุ้มต่ำแหบพร่า "ได้ แต่ฉันต้องเก็บดอกเบี้ยนิดหน่อย"จี้อี่หนิงชะงักไปครู่หนึ่ง ดวงตาเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย "ดอกเบี้ยอะไร?"ขนตาปัดฝ่ามือของเสิ่นซื่อส่งความรู้สึกคันเล็กน้อยเขาเอื้อมมือไปรัดเอวเธอ ก้มหน้าลงจูบ"อื้อ..."จี้อี่หนิงชะงักไปครู่หนึ่ง โดยสัญชาตญาณอยากจะหลบหนีเพิ่งจะถอยหลัง หลังก็ชนประตูรถ ไม่มีโอกาสหลบหนีแม้แต่น้อย ได้แต่ปล่อยให้เสิ่นซื่อทำตามใจชอบไม่รู้ผ่านไปนานแค่ไหน เสิ่นซื่อก็ปล่อยเธอในที่สุดจี้อี่หนิงหอบหายใจแล้ว ใบหน้าขาวนวลเดิมก็ขึ้นสีแดงระเรื่อเธอจ้อง
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 269
เมื่อกลับถึงวิลล่า เสิ่นซื่อให้คนรับใช้พาจี้อี่หนิงไปพักผ่อน ส่วนตัวเองไปที่ห้องทำงานติดต่อซุนสิงเพื่อสืบสวนชายที่ชนกับจี้อี่หนิงคืนนี้"ประธานเสิ่นได้ตรวจสอบแล้ว ชายคนนั้นคือฉินหลางนักแสดงหนุ่มที่กำลังฮอต คืนนี้นัดพบกับแฟนสาวนอกวงการที่ร้านอาหารนั้น หลังจากพบว่ามีปาปารัซซี่ รีบออกมาอย่างรีบร้อนแล้วชนกับคุณจี้"เสิ่นซื่อมีสีหน้าเย็นชา เสียงไร้ความรู้สึก "ให้บทเรียนเขาหน่อย"ซุนสิงตกใจในใจ รู้สึกว่าตนประเมินความสำคัญของจี้อี่หนิงในใจของเสิ่นซื่อต่ำเกินไปหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เขาเสนอว่า: "งั้นผมจะให้คนเปิดเผยเรื่องที่เขามีแฟนนอกวงการออกไปนะครับ?"พอดีฉินหลางมีละครรักที่กำลังจะออกอากาศ ช่วงนี้กำลังสร้างกระแสคู่จิ้นกับนางเอก ถ้าเปิดเผยเรื่องที่เขามีแฟนตอนนี้ คงจะสร้างผลกระทบเชิงลบไม่น้อย“อืน”อีกด้านหนึ่ง จัวเสี่ยวเทียนกลับถึงสตูดิโอ ดูภาพในกล้อง ขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัวคืนนี้ถ่ายได้แค่ภาพฉินหลางที่รีบออกจากร้านอาหาร ส่วนแฟนสาวนอกวงการ แม้แต่เงาก็ไม่เห็นและหลังจากคืนนี้ คงจะระวังตัวมากขึ้น ไม่ให้ปาปารัซซี่ถ่ายภาพได้อีก หลายเดือนนี้คงเสียเวลาเปล่าทันใดนั้น ภาพหนึ่งในกล้องดึงดูด
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 268
พูดจบ ไม่ให้โอกาสเสิ่นเยี่ยนจือได้พูดอีก จี้อี่หนิงวางสายและบล็อกเขาทันทีไม่นานหลังจากนั้น มีเบอร์ที่ไม่รู้จักโทรเข้ามา จี้อี่หนิงทำเป็นไม่เห็น หลังจากที่โทรมาหลายครั้งก็หยุดไปจี้อี่หนิงนำอาหารที่เธอทำมาวางบนโต๊ะ เพิ่งจะจัดการครัวเสร็จ กริ่งประตูก็ดังขึ้นหลังจากดูแล้วว่าคนที่หน้าประตูคือเสิ่นซื่อ จี้อี่หนิงจึงเปิดประตูได้กลิ่นอาหารหอม ดวงตาของเสิ่นซื่อเปล่งประกายด้วยความประหลาดใจ"คุณทำอาหารหรือ?"จี้อี่หนิงพยักหน้า ถอยข้างๆให้เสิ่นซื่อเข้ามา "อืม เรากินอาหารเย็นก่อน แล้วค่อยไปกัน"เพิ่งเข้ามาในห้องนั่งเล่น ก็เห็นอาหารสามอย่างกับซุปหนึ่งถ้วยวางอยู่บนโต๊ะ สองจานเป็นเนื้อสัตว์ หนึ่งจานเป็นผัก บวกกับซุปไข่มะเขือเทศ ดูแล้วทั้งสีสัน กลิ่น และรสชาติน่าจะครบถ้วน ชุดอาหารก็จัดไว้เรียบร้อยแล้วหลังจากนั่งลง เสิ่นซื่อพูดขึ้นมาทันทีว่า: "คุณทำอาหารบ่อยเหรอ?"จี้อี่หนิงยิ้มน้อยๆ "ไม่นะ ก่อนหย่ากับเสิ่นเยี่ยนจือ ส่วนใหญ่แม่บ้านเป็นคนทำอาหารค่ะ"“อืน”เสิ่นซื่อไม่พูดอะไรอีก หยิบตะเกียบขึ้นมาชิมอาหารคำหนึ่ง เงียบไปสองวินาที วางตะเกียบลงแล้วยกแก้วน้ำข้างๆขึ้นมาดื่มจากนั้นก็ไม่ยอมแพ้ ห
