เพราะตอนที่คุยกันอยู่ที่โต๊ะกินข้าวชั้นล่าง เธอมัวแต่โฟกัสเรื่องสัตว์เลี้ยงของเขา ทำให้ไม่ได้คิดอะไรมาก
แต่พอกำลังจะก้าวเดินเข้าไปในห้องนอนของอีกฝ่าย ก็อดที่จะประหม่าไม่ได้
อืม... ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เธอเข้าห้องผู้ชายซะด้วยสิ ถึงแม้จะไม่มีเจตนาไปทางนั้นก็เถอะ
หญิงสาวมีเวลาพอที่จะได้เห็นภาพรวมเฟอร์นิเจอร์ห้องนอนของชายหนุ่มเพียงคร่าวๆ เท่านั้น ก่อนที่เขาจะเปิดประตูที่เชื่อมต่อกับห้องนอนไปยังอีกห้องหนึ่ง
“ห้องผมของเยอะหน่อยนะครับ” พิรุณส่งสัญญาณให้เธอเดินนำเข้าไปก่อน
เฌอเอมเดินเข้าไป ก่อนจะพบเข้ากับสรวงสวรรค์
“โอ้โห”
มันคือสวรรค์จริงๆ เพราะทั้งห้องเต็มไปด้วยของสะสมหลากหลายอย่าง แบ่งโซนกันอย่างชัดเจน ได้แก่ โซนภาพวาดศิลปะ โซนโมเดล และโซนสัตว์เลี้ยงเอ็กโซติก
เป็นห้องในฝันของเธอเลย!
ร่างบางก้าวไปหยุดอยู่กลางห้อง มองไปทางโน้นทีทางนี้ทีอย่างตัดสินใจไม่ถูกว่าควรจะเดินไปดูตรงไหนก่อน
ห้องนี้เป็นห้องขนาดเจ็ดคูณเจ็ดตารางเมตรซึ่งใหญ่พอๆ กับคอนโดหนึ่งห้อง ปูไว้ด้วยพื้นพรมสีเทาเข้ม ในห้องมีอากาศเย็นสบายเนื่องจากแอร์ที่ถูกเปิดไว้ก่อนแล้ว และคาดว่าน่าจะเปิดอยู่ตลอดเวลา
ผนังฝั่งซ้ายถูกประดับประดาไว้ด้วยงานศิลปะทั้งหมด มีทั้งแขวนอยู่ และวางไว้บนชั้น ซึ่งเป็นจุดแรกที่เธอตัดสินใจเดินไปดู
“ทำไมคุณไม่เอาไปตกแต่งห้องอื่นบ้างล่ะคะ”
เธอหันไปถามชายหนุ่มที่กำลังปิดประตูห้อง เพราะจำได้ว่าตั้งแต่เธอเดินเข้าบ้านเขามา ก็ไม่เคยเห็นงานศิลปะชิ้นไหนเลย มีเพียงแจกันดอกไม้ที่วางอยู่ประปรายเท่านั้น
เขาเดินตามเธอมาหยุดอยู่ที่หน้ารูปภาพของวรพร นักวาดรุ่นใหม่ของไทยที่หลงไหลในวิถีชีวิตของชาวปกาเกอะยอเป็นพิเศษ
“ผมชอบบ้านโล่งๆ มากกว่าน่ะครับ”
เธอพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ ก่อนที่ฝีเท้าจะไปหยุดอยู่ที่หน้ารูปภาพพู่กันจีนโบราณขนาดมาตรฐานภาพหนึ่งซึ่งถูกแขวนไว้บนผนังห้อง
เป็นภาพวิวทิวทัศน์ทั่วไปที่ไม่ได้โดดเด่นอะไรมาก แต่มันประหลาดตรงที่มีหมีแพนด้าและเต่ายักษ์อยู่ในภาพ ในขณะเดียวกันก็มีเด็กสาวตัวเล็กๆ ยืนอยู่ด้วย
ดูขัดแย้ง แต่ก็เข้ากันอย่างน่าประหลาด
“ใครเป็นคนวาดรูปนี้เหรอคะ” ไม่เห็นจะมีชื่อเจ้าของภาพแปะไว้ข้างล่างอย่างภาพอื่น
“คนวาดชื่อหลี่เฉิงไห่น่ะครับ”
พูดชื่อออกไป ก็สังเกตการเปลี่ยนแปลงทางสีหน้าของหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ แต่ก็ไม่พบปฏิกิริยาใดๆ ที่บ่งบอกว่าเธอเคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน
จริงๆ แล้วมันคือภาพที่เขาวาดขึ้นใหม่อีกครั้งในชาตินี้ โดยที่ไม่ลืมวาดองค์หญิงน้อยของเขาลงไปด้วย
“เป็นภาพที่ให้อารมณ์แปลกดีนะคะ”
เธอหันมาคุยด้วย ก่อนจะสังเกตว่าใบหน้าของเธอกับเขาอยู่ห่างกันเพียงแค่ชั่วระยะไม้บรรทัดกั้น
“ครับ แปลกแต่ผม ‘ชอบ’...”
คำว่าชอบ ถูกเว้นจังหวะ และสายตาเป็นประกายของฝ่ายชายทำเอาหัวสมองของเธอเริ่มเบลอ ไม่รู้ว่าจะต้องทำตัวยังไงกับบรรยากาศแปลกๆ นี้
“อ๋อค่ะ” สุดท้ายก็หาเสียงของตัวเองเจอ เลยได้ตอบกลับไปแผ่วเบา
เมื่อได้เห็นร่างบางทำหน้าสับสนและทำตัวไม่ถูก พิรุณก็ยิ่งรู้สึกถึงอะไรบางอย่างในตัวที่ถูกจุดขึ้น
เป็นความรู้สึกหวานปนขม อยากจะแกล้งอีกฝ่ายให้ไปไม่เป็น ทำตัวไม่ถูกมากยิ่งขึ้น
“ไหนๆ เราก็อยู่ด้วยกันแล้ว ผมขอเรียกคุณว่า ‘เอม’ เฉยๆ ได้ไหมครับ”
ประโยคสองแง่สองง่ามของเขาทำเอาหญิงสาวหน้าร้อนผ่าว
“อยู่บ้านเดียวกันค่ะ ไม่ใช่อยู่ด้วยกัน”
“สำหรับผม มันก็ความหมายเดียวกันนะครับ”
“ไม่เหมือนสิคะ”
“แล้วต้องทำยังไงถึงจะหมายความว่า อยู่ด้วยกัน ล่ะครับ”
“คุณพิรุณ” จะให้เธอพูดออกไปได้ยังไงเล่า!
“เรียก ‘พี่พาย’ ก็พอครับ”
“ค่ะ งั้นเรียกเอมว่าเอมก็ได้ค่ะ”
เธอรีบตอบรับ เพราะไหนๆ เขาก็พาเปลี่ยนเรื่องแล้ว
น่ารักจัง ชายหนุ่มได้แต่คร่ำครวญอยู่ในใจเมื่อได้ยินหญิงสาวแทนตัวเองด้วยชื่อของตน เหมือนตอนที่พวกเขาเล่นละครหลอกคุณนเรศ
“ครับ เอม” น้ำเสียงอ้อยอิ่ง ชวนใจสั่น จนเจ้าของชื่อแสร้งทำเป็นสนใจอย่างอื่นเพื่อที่จะเดินหนีออกไปจากจุดนั้น
และกรงมุ้งลวดขนาดใหญ่ที่ข้างในมีเบี๊ยดดราก้อนอยู่ ก็เป็นจุดที่เธอเลือกใช้เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของตน
“น้องอ้วนจังเลย ตัวนี้ตัวผู้หรือตัวเมียเหรอ... อุ๊ย!”
จังหวะที่หันไปถามคนที่ยังไม่ได้เดินตามมานั้น จู่ๆ เธอก็สะดุดอากาศ ล้มจนเข่าทั้งสองข้างกระแทกพื้นเข้าอย่างจัง ดีที่มีมือช่วยรับน้ำหนักไว้
เป็นจังหวะที่แม้แต่พิรุณก็เข้ามาช่วยไว้ไม่ทัน แต่ชายหนุ่มก็รีบเข้ามาพยุงเธอขึ้นให้ไปนั่งบนโซฟาที่วางอยู่หน้าตู้ไม้น้ำ
ทำไมไม่เห็นเหมือนในละครเลย ที่เวลาผู้หญิงล้ม มักจะมีผู้ชายมาช่วยไว้ได้ทัน
เฌอเอมแอบคิดอย่างเซ็งๆ
“เอมไม่เป็นอะไรใช่มั้ย” ชายหนุ่มนั่งลงข้างๆ หลังจากต้องยอมตัดใจปล่อยมือออกจากร่างนุ่มนิ่มทั้งที่ไม่อยากทำเลยสักนิด
ขนาดแขนกับเอวยังนุ่มลื่นขนาดนี้ ไม่รู้ว่าส่วนอื่นจะนุ่มนิ่มขนาดไหน
“ไม่เจ็บ แต่อายค่ะ” หน้างอง้ำจนคนมองอยากจะหยิกแก้มกลมๆ นั่นซะเหลือเกิน “พี่พายก็เห็นใช่มั้ยว่าไม่มีอะไรอยู่ที่พื้น ไม่รู้ทำไมเอมถึงสะดุดได้”
เป็นครั้งแรกที่ได้ยินเธอเรียกชื่อเล่นของเขา
“ใช่ ไม่มีอะไรเลยครับ”
“ใช่มะๆ” หันไปเขย่าแขนคนข้างตัวอย่างดีใจที่มีคนเห็นด้วย
แต่ก่อนที่จะได้ผละออกไป กลับถูกมือหนากุมมือข้างหนึ่งไว้ ทำให้หญิงสาวมองไปที่ใบหน้าของชายหนุ่มอย่างแปลกใจ
“เมื่อกี้ผมถามจริงจังนะ” นิ้วหนาแต่นุ่มลูบหลังมือเธอแผ่วเบา “ทำยังไงเราถึงจะอยู่ด้วยกันได้ล่ะครับ”
น้ำเสียงที่จู่ๆ ก็จริงจังขึ้นมา ส่งผลให้แก้มขาวแดงปลั่ง
“พี่พายก็รู้อยู่นี่คะ”
“ผมอยากฟังจากเอมมากกว่า”
สายตาคมเป็นประกายเจิดจ้าซะจนหญิงสาวแทบจะทนมองต่อไปไม่ได้
อ่า... จะให้เธอพูดออกไปได้ยังไงเล่า
“นะครับ...” น้ำเสียงติดจะออดอ้อน ทำเอาหญิงสาวใจอ่อนยวบ
“ถ้าอย่างนั้นพี่พาย...” กลืนน้ำลายหนึ่งทีเรียกความกล้า
“...”
“เป็นแฟนกับเอมนะคะ”
โดยไม่ปล่อยให้เธอได้มีโอกาสหนีเพราะความอาย ชายหนุ่มก็ใช้อีกมือรั้งคนน่ารักเข้ามาใกล้จนหน้าแทบจะชิดกัน
“ครับ”
จากนั้นก็ประกบริมฝีปาก ไล้ชิมเรียวปากที่แดงสวยโดยไม่ต้องแต่งแต้มลิปสติกใดๆ สัมผัสความหวานดั่งที่เขาเคยจินตนาการไว้ ก่อนจะค่อยๆ ใช้ลิ้นเปิดริมฝีปากบางออก
ซึ่งเจ้าของก็ยินยอมแต่โดยดี ปากเล็กเปิดออกรับสัมผัสจากลิ้นร้อนที่กวาดชิมน้ำหวานภายในโพรงปากแทบทุกซอกทุกมุม
เหมือนอุณหภูมิห้องจะสูงขึ้นกะทันหัน ทุกอย่างพร่ามัวไปหมด หญิงสาวรู้สึกเหมือนมีผีเสื้อบินวนอยู่ในท้อง มือบางจับบ่าอีกฝ่ายแน่น ในขณะที่ริมฝีปากบางก็จูบตอบกลับไปเช่นกัน
มือหนากระชับแผ่นหลังบอบบางเข้ามาใกล้ยิ่งขึ้นจนหน้าอกของทั้งคู่แนบชิดสนิทกัน
ร่างบางบดเบียดหน้าอกอวบอิ่มไปกับแผ่นอกกว้างด้วยอารมณ์หวามไหว เธอส่งลิ้นเล็กเข้าสอดประสานตอบรับดูดดึงเรียวลิ้นอีกฝ่ายจนร่างหนาครางฮึม
ฝ่ามือใหญ่เริ่มอยู่ไม่สุข เลื่อนลงมาบีบเคล้นสะโพกนุ่มอย่างเพลิดเพลิน
ต่างฝ่ายต่างตอบสนองซึ่งกันและกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ท่ามกลางความเงียบของห้อง มีเพียงเสียงแลกลิ้นและเสียงหอบหายใจดังออกมาเท่านั้น
ความร้อนรุ่มที่ถูกจุดขึ้นทำเอาพิรุณรู้สึกทรมานเป็นที่สุด
คนที่เขาเคยเฝ้าฝันถึงมาตลอดชีวิต คนที่เขาเพิ่งเจออีกครั้งเพียงแค่เดือนกว่าๆ ก็ทำเอาเขาหมกมุ่นคิดถึงคะนึงหาตลอดเวลา
ตอนนี้คนคนนั้นอยู่ในบ้านของเขา... ในอ้อมกอดของเขา
“ผมขอได้มั้ย” เสียงทุ้มกระซิบถามแผ่วเบา
คนฟังที่เข้าใจความหมายเป็นอย่างดีเริ่มมีสติขึ้นมาถึงแม้ประกายตาจะยังคงหยาดเยิ้มด้วยไฟราคะที่ถูกจุดขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ
“พี่พาย อายสัตว์เลี้ยงบ้างเถอะค่ะ”
เม้มปากแน่น ก่อนจะซุกหน้าลงไปบนไหล่กว้างอย่างเขินอาย
เข้ามาอยู่บ้านคนอื่นไม่ถึงวันดี เธอก็ได้แฟนใหม่ซะแล้ว แถมยังจูบกันอย่างดุเดือดด้วย
“งั้นย้ายไปห้องนอนพี่มั้ยครับ”
เสียงกระเส่าข้างใบหู ทำเอาหญิงสาวใจอ่อนยวบ อายก็อาย เขินก็เขิน แต่ความรู้สึกอยากรู้อยากลองกำลังต่อสู้กันอยู่ภายใน
“นะครับ คุณแฟน”
“กะ...ก็ได้ค่ะ”
รู้ตัวอีกทีร่างบางก็ถูกอุ้มมาถึงเตียงนอนใหญ่ในห้องที่อยู่ติดกันเรียบร้อย
ริมฝีปากหนาแทบไม่อยากผละออกจากริมฝีปากอวบอิ่มฉ่ำน้ำที่โดนเขารังแกจนบวมช้ำไปหมด
นัยน์ตาหยาดเยิ้มที่มองมาที่เขาอย่างหวานซึ้งยิ่งทำให้น้องชายรู้สึกร้อนรุ่ม อยากจะย่ำยีองค์หญิงของเขาเสียเต็มแก่ เอาให้ร่างตรงหน้าดิ้นพล่านทรมานซะจนต้องร้องขอความเมตตาจากเขา
แผ่นหลังบอบบางค่อยๆ สัมผัสกับเตียงนุ่ม เรือนผมหอมกรุ่นที่สยายเต็มผ้าปูที่นอนสีกรมท่าเชิญชวนให้ชายหนุ่มเข้าไปสูดดม
เขาดอมดมเส้นผมช้าๆ ก่อนจะไล่มาจุมพิตที่หน้าผากกลมกลึง ระลงมายังเปลือกตา จมูกโด่งสวย และริมฝีปากบางอีกครั้ง ขบเม้มดูดดึงจนอีกฝ่ายหายใจแทบไม่ทัน
ในขณะเดียวกัน มือหนาก็ล้วงเข้าไปใต้เสื้อยืดตัวโคร่ง สัมผัสผิวเนียนนุ่มราวกับก้นเด็ก ก่อนจะเข้าขย้ำก้อนเนื้ออวบอิ่มที่ถูกบราขวางกั้นไว้
ฝ่ามือหนาบีบนวดคลึงเคล้นทั้งสองเต้าอย่างเพลิดเพลิน แล้วเคลื่อนไปปลดตะขอที่เบื้องหลังออกอย่างง่ายดายจนสาวเจ้าไม่ทันได้ตั้งตัว
เสื้อยืดและบราเซียถูกร่นขึ้นไปกองไว้ข้างบนอก อำนวยความสะดวกให้ร่างใหญ่ก้มลงไปลิ้มลองรสชาติของทรวงอกขาวได้อย่างสะดวก
“อ๊า...”
ยอดปทุมถันที่ถูกดูดดึงโลมเลียโดยลิ้นร้อนทำเอาหญิงสาวดิ้นพล่านกับประสบการณ์ที่ไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน
เมื่อได้ยินเสียงครางอันแสนหวาน พิรุณก็ยิ่งย่ามใจ มือและปากสลับกันปรนเปรอหญิงสาวจนหน้าอกใหญ่แดงช้ำเป็นปื้นไปหมด
ชายหนุ่มทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาถอดเสื้อและชุดชั้นไหนของหญิงสาวออก ก่อนจะถอดเสื้อของตัวเองตาม
เฌอเอมเอามือมาปิดหน้าอกทั้งสองข้างของตนอย่างเขินอายทันทีที่เบื้องบนถูกเปิดโล่งออกหมด แต่สองมือน้อยก็ไม่ได้ช่วยปกปิดอะไรได้เลยสักนิด
กลับกัน... ยิ่งดันให้หน้าอกเบียดชิดล้นทะลักซะจนน่าซุกไซ้เข้าไปใหญ่
ดวงตากลมโตมองดูเรือนร่างข้างบนของฝ่ายชายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามกำลังดีอย่างตื่นตาตื่นใจ ก่อนที่มือน้อยจะซุกซนเอื้อมไปสัมผัสกล้ามหน้าท้องหนั่นแน่นของคนเบื้องบนเบาๆ
“อยากจับก็จับแน่นๆ สิครับ”
ชายหนุ่มจับมือบางให้กดลงบนกล้ามหน้าท้องของเขาจนแนบสนิท สายตาจับจ้องใบหน้าเล็กของคนซุกซนที่ดูกล้าๆ กลัวๆ อย่างเอ็นดู
“มั่นใจแล้วใช่มั้ยที่เป็นแฟนกับพี่”
“ค่ะ” เสียงแผ่วเบาแต่หนักแน่น
“พี่หวงมากนะ ถ้าเอมเป็นของพี่แล้ว เอมจะไปยุ่งกับคนอื่นไม่ได้”
“พี่พายเป็นแฟนเอม ทำไมเอมต้องไปยุ่งกับคนอื่นด้วยล่ะคะ”
“จำคำพูดของตัวเองไว้ให้ดีล่ะ”
“...”
“เพราะว่าพี่... มีสิทธิในตัวเอมทุกอย่าง”
6บรรเลงรัก ประโยคครอบงำของแฟนหมาดๆ ของหญิงสาว ไม่ได้ทำให้เธอกลัวเลยสักนิด ในเมื่อเธอไม่เคยคิดจะนอกใจแฟนตัวเองอยู่แล้ว เธอก็ไม่เห็นต้องกลัวอะไร “พี่พายก็อ่อนโยนกับเอมด้วยนะคะ” ประโยคตอบรับทำให้หัวใจรู้สึกชุ่มฉ่ำขึ้นมาทันที เขามอบจูบอันหวานซึ้งให้คนสวยของเขาอีกครั้ง ในขณะที่มือก็ขยับเพื่อปลดกางเกงขาสั้นและกางเกงในของหญิงสาวอย่างรวดเร็ว รู้ตัวอีกที เธอก็เปลือยเปล่าอยู่ใต้ร่างเขา เรือนร่างขาวผ่องไร้ซึ่งตำหนิใดๆ ทำให้ชายหนุ่มอยากจะกระทำชำเรา เอาให้แดงไปทั่วทั้งตัว โดยเฉพาะเนินเนื้อน้อยๆ เบื้องล่างที่ถูกเรียวขานวลบิดมาปิดไว้แน่นอย่างเขินอาย พิรุณรีบถอดปราการสองชิ้นสุดท้ายของตนออกอย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นตัวตนของเขาที่ตั้งผงาดจนหญิงสาวได้แต่เสตาหลบอย่างเกรงๆ ด้วยเริ่มไม่มั่นใจว่าสิ่งนั้นจะเข้าไปอยู่ในร่างกายเธอได้ยังไง “อ๊ะ” ยังไม่ทันที่จะทำใจได้ เรียวขาทั้งสองข้างก็ถูกฝ่ามือหนาจับแยกออกให้ต้นขาแกร่งแทรกเข้ามาได้สะดวก “อย่าเกร็ง” โน้มลงไปจูบขมับเพื่อปลอมประโลม ท่าทางไม่ค่อยประสีประสาของเธอ ทำให้พิรุณต้อง
7ปาน “ชุดของนางรำสวยมากเลย พี่จือเหมย” “แต่มันเปิดเผยรูปร่างมากเกินไปนะเพคะ องค์หญิง” “แต่เสี่ยวอิ๋งชอบมาก อยากใส่” บทสนทนาของหนึ่งองค์หญิงและหนึ่งนางกำนัลคนสนิทดังขึ้นข้างบนปะรำที่นั่งสำหรับราชวงศ์ ในงานเลี้ยงฉลองชัยชนะให้กับเหล่าทหารหาญที่สามารถทำให้ชนเผ่าหู เผ่านอกด่านที่คอยตอดเล็กตอดน้อย ทำร้ายและขโมยของชาวบ้านที่อยู่ชายแดนมาเนิ่นนาน แตกพ่ายไปได้สำเร็จ และแน่นอนว่าเมื่อเป็นงานที่จัดขึ้นเพื่อฉลองชัยชนะให้เหล่าทหาร จึงมีการแสดงหลากหลายชุด ทั้งระบำและดนตรีจากเหล่านางระบำสุดสวย การเล่านิทานจากนักเล่านิทานชื่อดัง (ที่นำเรื่องเล่าแสนสนุกและแฟนตาซีมาจากการรังสรรค์ขององค์หญิงอิ๋งเออร์) และโชว์กายกรรมผาดโผน “โธ่ องค์หญิง” นางกำนัลจือเหมยได้แต่ครวญครางอย่างอ่อนใจ โชคดีที่ฝ่าบาทนั่งห่างออกไป มิเช่นนั้น หากได้ยินองค์หญิงตรัสเช่นนี้ คงได้เกิดเรื่องเป็นแน่ ทุกครั้งที่มีงานเลี้ยง ฝ่าบาทมักพาองค์หญิงไปนั่งบนพระเพลาเสมอ จนกระทั่งองค์หญิงมีพระชนมายุเกินสิบชันษานี่แหละ จึงยอมปล่อยให้เธอนั่งประจำที่ที่เธอควรนั่งแต่โดยดี
8แค่คิดก็ไม่ได้ กว่าจะออกจากห้องน้ำมาได้ ก็เล่นเอาแรงแทบหมด เธอต้องกลั้นอายอาบน้ำให้คนอื่นดูยังไม่พอ ยังต้องเป็นฝ่ายอาบน้ำให้เขาอีก! ‘อาบให้ผมด้วยสิ’ ตอนมีอะไรกันบนเตียง ด้วยอารมณ์ที่ชักนำไป ทำให้ไม่มีเวลาได้สังเกตร่างกายอีกฝ่ายมากนัก แต่พอได้ถูสบู่ให้แฟนหนุ่มแล้ว เธอก็มีโอกาสได้เห็นทุกอย่างแบบจังๆ นอกจากมัดกล้ามแล้ว เขายังมีรอยแผลเป็นจางๆ บริเวณหลังบ่าซ้ายและสะโพกซ้ายซึ่งสังเกตได้ยากเพราะสีที่กลมกลืนไปกับผิว ‘พี่พายได้แผลเป็นพวกนี้มายังไงเหรอคะ’ ‘เรื่องชกต่อยทั่วไปตอนวัยรุ่นน่ะ’ คำตอบไม่ผิดไปจากที่เธอคาดไว้ แต่ที่เธอถามออกไปเพราะรู้สึกแปลกๆ เท่านั้น รู้สึกคุ้นเคยเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน โชคดีที่หลังถูสบู่ข้างหลังให้เขาแล้ว เขาก็ปล่อยให้เธอออกไปเช็ดตัวและใส่เสื้อผ้าเองอย่างง่ายดาย ทำให้เธอไม่ต้องทนเขินกับสถานการณ์แปลกๆ แบบนั้นอีกต่อไป ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นหลังจากเธอเพิ่งขึ้นไปนอนเล่นบนเตียงได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง “พี่พายเหรอคะ” หญิงสาวถามผ่านประตูบานหนา
9บทลงโทษ รสจูบอันหนักหน่วงทำให้เฌอเอมรู้สึกเหมือนจะขาดอากาศหายใจตายจริงๆ เขาไม่ปล่อยให้เธอได้ตอบโต้กลับหรือเป็นฝ่ายรุกเลยด้วยซ้ำ ริมฝีปากของเธอโดนดูดดึงขบเม้มจนบวมเจ่อไปหมด โพรงปากถูกรุกล้ำไล่ชิมจนไม่เหลือที่ให้สำรวจ ไม่เพียงแค่เรียวปากเท่านั้นที่ถูกครอบครอง ฝ่ามือหนายังสอดเข้าไปใต้ชุดนอน กอบกุมไปยังเนินเนื้ออวบอิ่มทั้งสองข้างที่ไร้ชั้นในขวางกั้น รู้ตัวอีกที เธอก็ถูกดันตัวลงนอน โดยมีอีกฝ่ายคร่อมอยู่เบื้องบนเสียแล้ว “อื้อออ” ริมฝีปากหนาย้ายลงไปขบเม้มที่ติ่งหูจนเธอรู้สึกเสียวซ่านไปหมด ประกอบกับนิ้วเรียวที่สะกิดยอดปทุมถัน หยอกล้อ บดขยี้เล่นอย่างถูกจุด ยิ่งทำให้เธอร้อนรุ่มไปทั่วทั้งตัว คราวนี้ไม่เสียเวลาเล้าโลมข้างบนนาน เพราะเขาปลดเสื้อและกางเกงนอนออกจากร่างบางอย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นผิวขาวอมชมพูดูมีน้ำมีนวลของคนข้างใต้ เนินเนื้ออวบอูมเบื้องล่างเชื้อชวนให้ตัวตนของเขาเข้าไปสัมผัสเหลือเกิน... “อ๊ะ พี่พาย” โดยไม่รอช้า ลิ้นเรียวเลื่อนลงไปชิมน้ำหวานจากกลีบกุหลาบสีสวยจนหญิงสาวครางฮือ เท้าสวยจิกเกร็งเพราะเสียวซ่านใน
10เวลาที่รอคอย “คอนเน่กินเยอะๆ หน่อยสิ ดูพี่ซูกัสเขาเป็นตัวอย่าง เคี้ยวไม่ยอมหยุดเลย” เสียงเจื้อยแจ้วของหญิงสาวดังอยู่ในสวนของบ้านขนาดสองชั้นที่โคราช นอกจากบ้านจะมีขนาดค่อนข้างใหญ่แล้ว พื้นที่รอบบ้านยังค่อนข้างจะกว้างอีกด้วย มีเพียงส่วนประตูรั้วกับหน้าบ้านเท่านั้นที่ไม่ได้ห่างไกลกันนัก บริเวณที่เธอนั่งยองๆ มองซูกัส เต่ายักษ์อัลดาบร้าสีดำเมี่ยมขนาดประมาณสิบนิ้วกำลังเคี้ยวผักกาดและแครอทอยู่นั้น คือส่วนของสนามหญ้าข้างบ้านที่พิรุณได้สั่งทำรั้วกั้นขนาดสูงประมาณต้นขามาให้เป็นพื้นที่สำหรับเต่าได้อาศัยอยู่ โดยที่รอบข้างมีต้นไม้ใหญ่ปกคลุมอยู่ค่อนข้างจะแน่นหนา ทำให้อากาศที่ร้อนจัดของเมืองไทย ไม่ได้ร้อนจนเกินไปเมื่อมาอยู่บริเวณนี้ ส่วนคอนเน่ เจ้าตุ๊กแกหางอ้วนนั้น ตามจริงเธอเลี้ยงไว้ในบ้าน แต่เวลาให้อาหารก็มักจะนำมันออกมารับแสงแดดไปในตัวด้วย ซึ่งอาหารของมันก็คือจิ้งหรีดที่เธอสั่งซื้อมาให้นั่นเอง นอกจากเต่าที่อาศัยอยู่นอกบ้านแล้ว ยังมีไก่ซิลกี้อีกตัว แต่เนื่องจากเป็นไก่ที่บินขึ้นต้นไม้ไม่ได้ จึงต้องทำกรงไว้ให้อยู่อย่างแน่นหนา ป้องกันพวกงูที่จะ
11ตรงนี้ ตรงนี้ และตรงนี้ ‘บ้านพี่พิรุณนี่ดีเนอะ ขนาดบ้านกำลังเดินได้ทั่วถึงโดยไม่เหนื่อย แล้วยังออกแบบบ้านให้แสงส่องได้ดีมากๆ เหมือนอยู่บ้านพักตากอากาศที่ต่างประเทศเลย’ ‘แก ออกไปคาเฟ่กันเถอะ ฉันดูรีวิวมา สวยมาก อยู่แถวๆ เขาใหญ่นี่เอง’ ‘ดีเนอะที่แกเป็นฟรีแลนซ์ แกเลยเที่ยวกับฉันได้สบาย’ น้ำเสียงร่าเริงแจ่มใสที่คอยดังขึ้นเป็นพร็อพประกอบฉากในบ้านเป็นระยะๆ ควรจะทำให้ทุกอย่างดูสดชื่น แต่ไม่ใช่กับเจ้าของบ้านเลยสักนิด จากตอนแรกที่คิดว่าเพื่อนของเฌอเอมจะมาพักอยู่ด้วยเพียงแค่ไม่กี่คืน ตอนนี้กลับยืดระยะเวลาออกมาจนจะเป็นสัปดาห์แล้ว แค่พักอยู่ด้วยน่ะไม่เท่าไหร่ เพราะเขาใจกว้างพอ แต่มาขโมยเวลาของแฟนเขาที่ควรจะเป็นของเขาไปหมดนี่สิ ไหนจะไม่ยอมนอนห้องนอนแขก ต้องเอาตัวไปนอนกับเฌอเอมทุกคืน แถมยังชวนเธอไปเที่ยวบ่อยๆ จนแฟนของเขาต้องเอางานมานั่งทำตอนกลางคืนอีก ตอนแรกก็เหมือนจะเกรงใจ ยอมไปนอนห้องนอนแขกอยู่หรอก แต่พอรู้ว่าเขากับเอมเพิ่งคบกันได้ไม่นาน ก็ทำตัวเป็นไม้กันหมา ไม่ให้เขาได้หาเศษหาเลยกับแฟนของตัวเองบ้างเลย นี
12น้ำรักที่เปรอะเปื้อน ตัวตนของเขาที่อยู่ห่างจากริมฝีปากของเธอเพียงไม่ถึงคืบ ทำเอาหญิงสาวแอบกลืนน้ำลายลงคอด้วยความประหม่า เพราะตัวตนของเขามันช่างใหญ่และอวบอัดซะเหลือเกิน เส้นเลือดที่กระจายให้เห็นอย่างรางๆ ประกอบกับกล้ามเนื้อช่วงท้องน้อยเป็นลอนๆ ของชายหนุ่ม ส่งผลให้ภาพตรงหน้าของเธอดูเซ็กซี่เป็นพิเศษ อ่า... แฟนเธอนี่หุ่นดีชะมัด หลังจากที่ตกอยู่ในภวังค์เพียงชั่วเสี้ยววินาที ริมฝีปากแดงก็เข้าครอบครองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเธอช้าๆ ความใหญ่ของเขาทำเอาข้างในโพรงปากของเธอคับแน่นไปหมด และความยาวของเขาก็เข้าไปในปากเธอได้ไม่สุด ปากบางค่อยๆ ขยับเข้าออกอย่างไม่มั่นใจ ในขณะที่ลิ้นเล็กก็ช่วยทำหน้าที่เพิ่มรสสัมผัสให้กับชายหนุ่ม “นั่นแหละครับแฟน” พิรุณกระซิบเสียงแหบพร่าทั้งที่ยังอยู่ในท่าคุกเข่าอยู่ เขาใช้มือจับหัวทุยเบาๆ เพื่อบังคับจังหวะของเธอให้เข้าที่เข้าทางมากยิ่งขึ้น จากที่ตอนแรกกล้าๆ กลัวๆ หญิงสาวเริ่มย่ามใจ ลิ้นร้อนเน้นย้ำตรงปลายหัวสีชมพูสวยซึ่งมีรอยแยกเล็กๆ และดูดดึงจนชายหนุ่มแทบจะยืนเข่าต่อไปไม่ไหว ไหนจะรวมกับนิ้วมื
13ผู้ชายที่เข้าใจผู้หญิง บ้านธนจิรกานต์กลับมาสงบลงอีกครั้ง สงบในแง่ที่ไร้ซึ่งเสียงเจื้อยแจ้วออดอ้อนออเซาะและร่างของคนซึ่งแย่งชิงตัวแฟนสาวของเขาเอาไว้เสียหลายวัน การจะพาตัวกอหญ้ากลับไปนั้นง่ายมาก เพียงแค่ติดต่อแฟนหนุ่มของเธอไป และสั่งสอนซะหนึ่งยก อีกฝ่ายก็แทบจะทิ้งการทิ้งงานทุกอย่างขับรถมารับแฟนสาวกลับไปแทบไม่ทัน “ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนั้นขึ้นกับพี่พาย พี่พายจะทำเหมือนที่ขอบฟ้าทำไหมคะ” น้ำเสียงหวานเจือความสงสัยของเฌอเอมที่กำลังนั่งพิงพิรุณอยู่ในห้องนั่งเล่นถามขึ้น ทำให้ชายหนุ่มหันมามองใบหน้าสวยที่จู่ๆ ก็เปิดบทสนทนาที่ดูจริงจังขึ้นมา เขากระชับแขนข้างขวาที่โอบกอดเธออยู่ให้แน่นขึ้น “พี่ไม่ปล่อยให้เหตุการณ์แบบนั้นเกิดขึ้นแน่นอน พี่จะพาแฟนพี่ไปด้วยตลอด” “แล้วกรณีที่อยู่กันคนละประเทศกับเอม หรือคนละจังหวัดแบบคู่กอหญ้าล่ะคะ” “พี่ก็ไม่ปล่อยให้เกิดขึ้นอยู่ดี เพราะถึงจะบอกให้เอมรับรู้ทุกเรื่องทุกระยะเวลาหรือละเอียดแค่ไหน แต่เอมก็คงไม่สบายใจอยู่ดีถ้าพี่ไปกับเพื่อนผู้หญิงสองต่อสอง หรือไปกับกลุ่มเพื่อนผู้หญิงสวยๆ”
20คำสารภาพ ‘ไก่จิกเด็กตายเฎ็กฏายบนปากโอ่ง’ ‘...’ ‘แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู’ ‘...’ ‘คุณพิรุณ ธนจิรกานต์’ ‘องค์หญิง...’ ใบหน้าของหญิงสาวเปลี่ยนไปเป็นลุ้นๆ ทันทีเมื่อได้ยินเสียงตอบกลับจากขุนนางหนุ่ม ‘ท่านควรคิดก่อนพูดนะขอรับ’ ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นบูดบึ้งทันทีเมื่อได้ยินคำพูดต่อมา ถึงหน้าตาจะคล้ายพี่พาย และความคิดหรือกิริยาท่าทางจะเหมือนพี่พายมากยังไง แต่ความเงียบขรึมและระยะห่างที่จงใจเว้นไว้อย่างชัดเจน ทำให้เฌอเอมรู้ว่าคนตรงหน้าไม่ใช่พี่พายของเธอ และต่อให้โคลนนิ่งออกมาเหมือนแค่ไหน แต่ขุนนางหลี่ก็ไม่มีทางแทนที่แฟนหนุ่มของเธอได้ เขาไม่ใช่คนที่เธอเคยใช้ชีวิตร่วมกัน หรือผ่านการพูดคุยด้านทัศนคติและแนวคิดมาด้วยกัน นี่คือเหตุผลที่เธอไม่อยากเจอขุนนางหลี่เฉิงไห่อีกทั้งที่ตอนแรกคอยสอบถามนางกำนัลอยู่บ่อยๆ ว่าขุนนางหลี่อยู่ที่ใด และตามไปทดสอบเขาอยู่เสมอๆ แต่ไม่ว่าเธอจะทดสอบเขากี่ครั้งก็ตาม ก็ไม่มีทีท่าว่าพี่พายจะเข้ามาสิงร่างเขา เหมือนกับที่เธอเข้ามาสิงร่างขอ
19อดีตชาติ เฌอเอมลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งโดยไร้ซึ่งกายหยาบ แต่ครั้งนี้แตกต่างจากครั้งก่อนตรงที่เธอสามารถเคลื่อนไหวไปไหนมาไหนได้สะดวก และไม่มีภาพเหมือนฉากหนังฉายผ่านให้เห็นอีก เพราะอิสระที่มีมากขึ้น ทำให้เธอได้ฉุกคิดและนึกย้อนไปถึงภาพความฝันที่ถูกฉายให้เห็น น่าแปลกที่องค์หญิงคนนั้นมีหน้าตาเหมือนเธอมาก ยิ่งโตก็ยิ่งเหมือน จนเธอแอบนึกว่าทุกอย่างคือเรื่องของเธอ แต่มันจะเป็นอย่างนั้นไปได้ยังไงกันล่ะ คนเราจะมีความทรงจำในสถานที่และยุคสมัยที่ไม่เหมือนกับที่ตัวเองอาศัยอยู่ได้ยังไงกัน นอกจากนี้ภาพฝันสุดท้ายยังทำให้เธอตกใจสุดๆ เพราะขุนนางหลี่คนนั้น... คนที่เธอเห็นหน้าเห็นตาไม่ชัดในฝันแรก กลับโผล่มาอย่างชัดเจนในความฝันที่สี่ และเขาก็มีหน้าตาคล้ายแฟนหนุ่มของเธอมาก ถึงจะไม่เหมือนกันร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่บุคลิกภาพและการพูดการจานั่นมันแฟนเธอชัดๆ นี่เธอต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ที่ฝันถึงเรื่องของตัวเองและพี่พายได้เป็นตุเป็นตะ ฝันถึงเหตุการณ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นจริงเลยสักนิด โชคดีที่เธอยังคงจำเรื่องราวทุกอย่างได้ และระลึกได้ว่าต้องหาทางตื่นจากฝัน
18เรื่องที่ปิดบังไว้ เนินเขาขนาดกำลังพอดีซึ่งถูกปกคลุมไปทั่วด้วยหญ้าสีเขียวชอุ่มเพราะได้รับน้ำจากฤดูฝนอย่างสม่ำเสมอนั้น ถูกรายล้อมไปด้วยภูเขาสูงชันรอบด้าน มีเพียงข้างหน้าเท่านั้นที่เปิดโล่ง ทำให้เห็นวิวบ้านเรือนซึ่งตั้งอยู่ประปรายเบื้องล่าง ปะปนกันระหว่างสถาปัตยกรรมแบบโมเดิร์นของรีสอร์ท หมู่บ้านจัดสรร และโครงสร้างแบบสมัยก่อนของบ้านที่ถูกสร้างมานาน เขาใหญ่ก็ยังเป็นเขาใหญ่ ต่อให้พื้นที่หลายๆ ส่วนถูกเปลี่ยนให้เป็นรีสอร์ทหรือสถานที่ท่องเที่ยวสวยงามเพียงใด แต่ธรรมชาติอันเขียวขจีก็ยังคงอยู่ คู่กับอากาศอันแสนสดชื่น เหมาะเป็นสถานที่ตากอากาศและสถานที่ทำงานสำหรับฟรีแลนซ์อย่างเฌอเอม ข้างบนเนินเขาซึ่งเป็นทุ่งหญ้าราบอันกว้างขวางและเป็นจุดชมวิวชั้นเยี่ยมที่น้อยคนนักจะรู้นั้น มีร่างของหญิงสาวแสนสวยในชุดเสื้อเปิดบ่าและกางเกงยีนส์ขายาวกำลังนั่งชันเข่าอยู่ ผมสีดำยาวถึงกลางหลังปลิวสยายเบาๆ ไปตามสายลมที่พัดโชยมาเป็นระยะ เพราะเมื่อวานฝนเพิ่งตกไป ทำให้ความชื้นหอบกลิ่นไอดินและกลิ่นเขียวของต้นไม้ขึ้นมา ฝุ่นและความสกปรกต่างๆ ถูกชำระล้างไปพร้อมกับสายฝน จนอากาศรอบกา
17คำเตือน “เธอมีดวงโดนมังกรกักขังกลืนกิน เขาจะครอบครองเธอให้เป็นของเขาเพียงคนเดียว” แม่หมออายุสามสิบกว่าปีอ่านไพ่ที่อยู่ตรงหน้า “…” “เขาไม่ชอบให้เธอพูดคุยกับผู้ชายคนอื่น แม้แต่จะพูดถึงก็ไม่ได้” “โอ้” “ไม่ใช่แค่นั้นนะ เขาไม่อยากให้เธอมีคนในครอบครัวหรือคนที่ต้องใส่ใจเยอะ เพราะเธอจะต้องใส่ใจเขาคนเดียวเท่านั้น เขาไม่อยากให้เธอเอาเวลาที่ควรจะเป็นของเขาไปให้กับคนอื่น” “ขนาดนั้นเลยเหรอคะ” ออกจะเกินไปนิด แต่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้ เพราะเขาไม่ชอบให้เธอพูดถึงเพื่อนผู้ชายคนอื่นจริงๆ “ใช่แล้ว ไหนขอแม่หมอเปิดไพ่เพิ่มหน่อย...” เสียงสับไพ่ดังขึ้น “คุณเจอผู้ชายคนนี้แล้วหรือยัง” “…” “อ้าว ไพ่บอกว่าคุณเจอแล้วนะ แถมยังอยู่ใกล้ตัวมากๆ ด้วย” “น่าจะอย่างงั้นแหละค่ะ” ถ้าไม่ใช่พี่พาย แล้วจะเป็นใครไปได้อีก พวกเธอเล่นตัวติดกันซะขนาดนี้ “โอ๊ะ ดูเหมือนคุณกับเขาจะเป็น Twin Flame กันด้วย” “คู่กรรม?” “ไม่ใช่ เป็นทั้งคู่แท้ และวิญญาณที่ขาดหายเลย” พอได้ฟัง เฌอเอมถึงกับหันไปมองหน้าเพื่อนสา
16สายลมและแสงแดด “แล้วอีกอย่าง พี่ก็หวงเมียพี่เหมือนกัน ไม่ได้อยากจะแชร์ให้ใครเห็น” “ใครเป็นเมียพี่กัน” เสียงโวยวายดังมาจากร่างที่อยู่ในอ้อมแขน “ตอนปกติเป็นแฟน แต่ตอนเอากันเป็นเมีย ถูกมั้ยล่ะ” “พูดจาน่าเกลียด” “น่าเกลียด แล้วใครกันที่ร้องครวญครางเพราะXพี่ทุกคืน แถมยังร้องว่าเสียวๆๆ ซะถี่จัด” หญิงสาวหน้าแดงก่ำกับคำพูดห่ามๆ นั้น จะเถียงก็เถียงไม่ได้ เพราะมันคือเรื่องจริง ชายหนุ่มจ้องมองคนหน้าเปลี่ยนสีเพราะคำพูดของเขาอย่างเอ็นดู แต่ตอนนี้ความร้อนในร่างกายต้องการการปลดปล่อยและอยากให้เธอได้ดูเอ็นเขามากกว่า เขานั่งลงบนเก้าอี้ตัวใหญ่ตัวหนึ่ง โดยที่ให้แฟนสาวนั่งคร่อมตักของตน หันหน้าเข้าหากัน หลังจากมีอะไรกันมาร่วมจะสองเดือน แน่นอนว่าท่าทุกท่าย่อมถูกใช้ออกมาหมด และแฟนของเขาก็ถูกเคี่ยวกรำจนเริ่มจะช่ำชองเอามากๆ ไม่จำเป็นต้องบอกให้เธอทำอะไร เพราะเธอนั้นสามารถตอบสนองเขาได้อย่างรู้ใจสุุดๆ เหมือนกับคนที่เกิดมาคู่กัน นี่แหละที่เขาว่ากันว่าความรักจะไปกันรอดหรือไม่ ก็อยู่ที่ว่าเซ็กซ์จะเข้าขากันด
15งอน “อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่พาย” น้ำเสียงหวานเจืองัวเงียของหญิงสาวดังขึ้นในเช้าวันถัดมา เธอขยี้ตาอย่างพยายามทำตัวให้ตื่น เพราะเมื่อคืนดื่มไปหนักมาก จนแอบรู้สึกอึนๆ นิดหน่อย แต่น่าแปลกที่พอลืมตาตื่นขึ้นมาแล้ว กลับเห็นแฟนหนุ่มของเธอนอนลืมตามองหน้าเธออยู่เงียบๆ “ครับ” เสียงตอบเรียบๆ ทำให้เฌอเอมรู้สึกเอะใจ เพราะปกติเขามักตอบกลับมาเป็นจูบอรุณสวัสดิ์แสนหวาน ไม่ก็ตอบรับด้วยเสียงทุ้มนุ่มเสมอ เมื่อคืนหลังจากที่ตามตัวกอหญ้าซึ่งเผลอเข้าไปนอนหลับในห้องน้ำ (อย่างที่เธอกังวลไว้ไม่มีผิด) จนเจอแล้ว ทั้งสามคนก็ตรงไปยังรีสอร์ทที่กอหญ้าจองห้องไว้เพื่อมาพักผ่อนเป็นเวลาหนึ่งคืน แต่เพราะยังไม่รู้สึกเมาเท่าไหร่ และอยากจะสนุกต่อ ทำให้เฌอเอมเห็นดีเห็นงามกับไอเดียของกอหญ้าที่ว่าควรจะนั่งดื่มกันต่ออีกสักนิด เลยจบลงด้วยการที่พวกเธอและพี่พายตั้งวงดื่มเบียร์กระป๋องกันชิลล์ๆ ท่ามกลางบรรยากาศอันเงียบสงบของรีสอร์ท และได้ดูดาวไปด้วยในตัว ขณะที่นั่งดื่ม เธอก็อดคิดไม่ได้ว่าถ้าตั้งวงดื่มกันที่รีสอร์ทตั้งแต่แรกก็จบแล้ว จะได้ไม่โดนคนหน้า
14ก็แค่เหลือบไร ณ บาร์แห่งหนึ่งในตัวเมืองจังหวัดนครราชสีมา หญิงสาวหน้าตาสะสวยในชุดเดรสเกาะอกกระโปรงสั้นสีแดงกำมะหยี่กำลังนั่งดื่มค็อกเทลในแก้วทรงสูง ฟังดนตรีสดอย่างเพลินๆ โดยไม่สนใจผู้คนรอบข้าง ชุดรัดรูปนั้นขับเน้นให้หน้าอกหน้าใจที่ค่อนข้างจะใหญ่เป็นพิเศษของเธอดูล้นทะลักมากยิ่งขึ้น ไหนจะเอวคอดกิ่ว สะโพกผาย ก้นกลมกลึงชวนตี และเรียวขายาวสวยนั่นอีกล่ะ... ทุกอย่างช่างส่งให้เธอเป็นดาวเด่นและเจิดจรัสอย่างยิ่งในค่ำคืนนี้ ไม่นับรวมกับสัดส่วนใบหน้าที่ราวกับสวรรค์สรรสร้าง ให้เธอทั้งดูเยาว์วัย และทั้งสวยเซ็กซี่ในเวลาเดียวกัน เธอถูกจับตามองตั้งแต่เดินเข้ามาในร้าน และเมื่อดึกขึ้น ปริมาณแอลกอฮอล์ในร่างยิ่งทำให้หลายๆ คนจ้องมองมายังเธออย่างไม่คิดจะแอบซ่อนอีกต่อไป สิ่งเดียวที่รั้งหลายๆ คนไว้ไม่ให้เข้ามาทักทายทำความรู้จัก คือแววตาไม่สนโลกของหญิงสาว ที่เอาแต่สนใจเพียงเพื่อนสาวและวงดนตรีเท่านั้น วันนี้เฌอเอมให้รางวัลตัวเองด้วยการมานั่งดื่มชิลล์ๆ กับเพื่อนสาวหนึ่งวัน โดยที่ไม่ได้หนีบแฟนซึ่งตัวติดกันโดยตลอดมาด้วย แรกๆ เขาก็งอแงอยู่หรอ
13ผู้ชายที่เข้าใจผู้หญิง บ้านธนจิรกานต์กลับมาสงบลงอีกครั้ง สงบในแง่ที่ไร้ซึ่งเสียงเจื้อยแจ้วออดอ้อนออเซาะและร่างของคนซึ่งแย่งชิงตัวแฟนสาวของเขาเอาไว้เสียหลายวัน การจะพาตัวกอหญ้ากลับไปนั้นง่ายมาก เพียงแค่ติดต่อแฟนหนุ่มของเธอไป และสั่งสอนซะหนึ่งยก อีกฝ่ายก็แทบจะทิ้งการทิ้งงานทุกอย่างขับรถมารับแฟนสาวกลับไปแทบไม่ทัน “ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนั้นขึ้นกับพี่พาย พี่พายจะทำเหมือนที่ขอบฟ้าทำไหมคะ” น้ำเสียงหวานเจือความสงสัยของเฌอเอมที่กำลังนั่งพิงพิรุณอยู่ในห้องนั่งเล่นถามขึ้น ทำให้ชายหนุ่มหันมามองใบหน้าสวยที่จู่ๆ ก็เปิดบทสนทนาที่ดูจริงจังขึ้นมา เขากระชับแขนข้างขวาที่โอบกอดเธออยู่ให้แน่นขึ้น “พี่ไม่ปล่อยให้เหตุการณ์แบบนั้นเกิดขึ้นแน่นอน พี่จะพาแฟนพี่ไปด้วยตลอด” “แล้วกรณีที่อยู่กันคนละประเทศกับเอม หรือคนละจังหวัดแบบคู่กอหญ้าล่ะคะ” “พี่ก็ไม่ปล่อยให้เกิดขึ้นอยู่ดี เพราะถึงจะบอกให้เอมรับรู้ทุกเรื่องทุกระยะเวลาหรือละเอียดแค่ไหน แต่เอมก็คงไม่สบายใจอยู่ดีถ้าพี่ไปกับเพื่อนผู้หญิงสองต่อสอง หรือไปกับกลุ่มเพื่อนผู้หญิงสวยๆ”
12น้ำรักที่เปรอะเปื้อน ตัวตนของเขาที่อยู่ห่างจากริมฝีปากของเธอเพียงไม่ถึงคืบ ทำเอาหญิงสาวแอบกลืนน้ำลายลงคอด้วยความประหม่า เพราะตัวตนของเขามันช่างใหญ่และอวบอัดซะเหลือเกิน เส้นเลือดที่กระจายให้เห็นอย่างรางๆ ประกอบกับกล้ามเนื้อช่วงท้องน้อยเป็นลอนๆ ของชายหนุ่ม ส่งผลให้ภาพตรงหน้าของเธอดูเซ็กซี่เป็นพิเศษ อ่า... แฟนเธอนี่หุ่นดีชะมัด หลังจากที่ตกอยู่ในภวังค์เพียงชั่วเสี้ยววินาที ริมฝีปากแดงก็เข้าครอบครองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเธอช้าๆ ความใหญ่ของเขาทำเอาข้างในโพรงปากของเธอคับแน่นไปหมด และความยาวของเขาก็เข้าไปในปากเธอได้ไม่สุด ปากบางค่อยๆ ขยับเข้าออกอย่างไม่มั่นใจ ในขณะที่ลิ้นเล็กก็ช่วยทำหน้าที่เพิ่มรสสัมผัสให้กับชายหนุ่ม “นั่นแหละครับแฟน” พิรุณกระซิบเสียงแหบพร่าทั้งที่ยังอยู่ในท่าคุกเข่าอยู่ เขาใช้มือจับหัวทุยเบาๆ เพื่อบังคับจังหวะของเธอให้เข้าที่เข้าทางมากยิ่งขึ้น จากที่ตอนแรกกล้าๆ กลัวๆ หญิงสาวเริ่มย่ามใจ ลิ้นร้อนเน้นย้ำตรงปลายหัวสีชมพูสวยซึ่งมีรอยแยกเล็กๆ และดูดดึงจนชายหนุ่มแทบจะยืนเข่าต่อไปไม่ไหว ไหนจะรวมกับนิ้วมื