หัวใจของไซล่า เควสบีบคั้น สิ่งแรกที่เธอคิดคือแผลของสแตนลีย์เปิดอีกครั้ง เธอจึงรีบเปิดไฟในรถและมองไปที่ตัวของผู้ชายคนนั้นเมื่อสังเกตดูใกล้ ๆ แล้ว เธอก็พบว่าส่วนที่ใหญ่ที่สุดของเสื้อสีดำของเขาเปียกชุ่ม“แผลของนายเปิดอีกแล้วนะ” เธอดูตื่นตระหนกแม้เธอไม่ได้เห็นแผล เธอก็จินตนาการได้ว่าเขาต้องเจ็บมากขนาดไหนดูจากสีหน้าของเขา เหมือนกับว่าเขาไม่รู้สึกเจ็บเลยแม้แต่น้อย“นี่ยังสบายดีอยู่ใช่ไหม?”“ก็แค่แผลเล็กนิดเดียว ฉันไม่ตายเพราะแผลแค่นี้หรอก” เขายังคงเฉยเมยขณะที่มองไปข้างหน้าพลางควงพวงมาลัยรถต่อไป“แต่ถ้านายไม่ดูแลแผลเล็กน้อยนี่ มันอาจจะติดเชื้อและนายอาจตายได้นะ” ไซล่ากล่าวเสริมในเมื่อเรื่องนี้เกิดขึ้นก็เพราะเธอ ไซล่าจึงทำเป็นไม่สนใจได้ที่ไหนกัน“กลับไปที่โรงพยาบาลกันเถอะ” เธอกล่าว“ฉันจะไปส่งเธอกลับบ้านก่อน”“ฉันเกลียดโรงพยาบาล ถ้าไม่จำเป็นจริง ๆ ฉันก็ไม่อยากไปหรอก” สแตนลีย์กล่าวเสริมก่อนที่จะมองต่อไปข้างหน้า เขาดูไม่มีท่าทีจะทำตามที่เธอบอกแม้แต่น้อยไซล่าขยับเข้าไปใกล้เขาและปลดกระดุมเสื้อเขาออกทันใดนั้น เธอรู้สึกหวาดกลัว ผ้าพันแผลสองจุดบริเวณหน้าอกขวาและหนึ่งจุดใกล้กับหน้า
แทนที่จะเป็นเจเรมี่ เควส กลับเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจสองคนที่ยืนอยู่ด้านนอกประตูอย่างเคร่งขรึม ก่อนที่เอมิลี่จะตอบสนอง กุญแจมือที่เย็นเฉียบก็คล้องรอบข้อมือของเธอเสียแล้ว “เอมิลี่ เควส คุณถูกตั้งข้อหาว่าจ้างเพื่อทำร้ายร่างกายบุคคลอื่น คุณต้องเดินทางไปยังสถานีตำรวจโกลเด้น เบย์กับเรา”เอมิลี่อยู่ในสภาวะของความตื่นตระหนก เธอเตรียมการทุกอย่างที่จำเป็นไว้อย่างชัดเจน และนักเลงพวกนั้นก็สัญญาว่าให้เรื่องสืบสายมาหาเธอได้‘โธ่เว๊ย!’“คุณตำรวจคะ ฉันคิดว่าต้องเป็นเรื่องเข้าใจผิดอะไรกันแน่” เอมิลี่พยายามแสดงท่าทีเป็นมิตรขณะที่แววตาของเธอเต็มไปด้วยความหวาดกลัวพร้อมกับที่เธอถอยหลังไปตามสัญชาตญาณการเอาตัวรอด“พาตัวเธอไป!” เจ้าหน้าที่ตำรวจอีกคนกล่าวอย่างเยือกเย็น เจ้าหน้าที่ตำรวจทั้งสองดำเนินการจับกุมเธอและพาเธอไปที่รถตำรวจเมื่อเมย์ คอนเนอร์เห็นเหตุการณ์นี้ เธอยืนขวางทางพวกเขาอย่างตาเหลือกตาพอง “พวกคุณสองคนตั้งใจจะทำอะไร?”“แม่คะ แม่ต้องช่วยหนูนะ อย่าให้คุณพ่อรู้เรื่องนี้นะคะ ไม่งั้น พ่อฆ่าหนูตายแน่” เอมิลี่ร้องไห้ออกมาในขณะที่เธอดิ้นรนเพื่อจะให้ตัวเองเป็นอิสระ“คุณตำรวจคะ...ฉันจ่ายเงินให้พวกคุณได
เมย์ คอนเนอร์รับโทรศัพท์ไว้ได้ ทันใดนั้นเอง เธอเห็นว่าชื่อของเอมิลี่ เควสติดอันดับหนึ่งในหัวข้อยอดนิยมที่สุดบนอินเตอร์เน็ตอีกครั้งครั้งนี้ เอมิลี่อยู่ในอันดับสามด้วยการอ่านพาดหัวข่าว ‘#เอมิลี่เควสจ้างนักเลงไปทำร้ายเอมิลี่เควสแต่ล้มเลวและจบด้วยการถูกจับ#’หลังจากนั้น เมย์ คอนเนอร์แตะเข้าไปในลิงค์และสังเกตเห็นว่าข่าวล้วนถูกแชร์โดยแอคหลุมเดิม ทั้งหมดล้วนเป็นเรื่องที่เอมิลี่ เควสถูกจับโดยเจ้าหน้าที่ตำรวจกลางดึกเนื่องด้วยรูปภาพถูกถ่ายจากมุมตรง ใบหน้าของเอมิลี่และกุญแจมือตรงข้อมือของเธอประจักษ์สู่สายตาทุกคนเมย์จ้างทนายคนหนึ่งและส่งเขาไปที่สถานีตำรวจเรียบร้อยแล้ว ตอนแรก เธอตั้งใจที่จะพาเอมิลี่กลับบ้านก่อนที่เจเรมี่ เควสจะสังเกต อย่างไรก็ตาม เว็บเว่ยโบ๋นั้นเร็วกว่าเธอมาก เมย์โยนโทรศัพท์ไปที่ไซล่า “เกิดอะไรขึ้นล่ะ?” ไซล่าก้มดูเนื้อหาในโทรศัพท์ มีเรื่องซุบซิบเกี่ยวกับเอมิลี่เต็มไปหมด“โอ้พระเจ้า เอมิลี่ เควสจะตายเมื่อไหร่เนี้ย? ทำไมตระกูลซัลลิแวนถึงยอมรับลูกสะใภ้อย่างเธอได้?”“ถ้าฉันเป็นเจเรมี่ เควส ฉันคงจะหักขาของเธอทิ้งไปแล้ว”“ฉันสงสารไซล่า เควสที่มีน้องสาวที่โหดเหี้ยมแบบนี้เสี
แซ็ค แคสซิดี้พยักหน้าด้วยความเคารพ “ครับนายน้อยห้า มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ?”“ทำให้หัวข้อยอดนิยมอันดับสามในอินเตอร์เน็ตขึ้นมาอยู่ในอันดับหนึ่งเป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์ให้ที” หลังจากนั้น สแตนลีย์ แบตตันจึงเดินต่อไปยังชั้นบนแซ็คยืนเกาหัวอย่างงุนงงที่สุด นายน้อยห้าของพวกเขาเริ่มสนใจข่าวซุบซิบบนโลกอินเตอร์เน็ตตั้งแต่เมื่อไหร่?ไม่ใช่ว่าเขามักจะไม่ใส่ใจกับสิ่งเหล่านี้หรอกเหรอ?ยิ่งไปกว่านั้น ใครกันที่โชคร้ายพอที่จะกวนใจเขาได้?แซ็คค้นหาหัวข้อข่าวในทันที เมื่อเห็นว่าของนั้นเป็นของเอมิลี่ เควส เขาก็เข้าใจในทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นผู้หญิงคนนี้คงต้องทำอะไรบางอย่างกับไซล่า เควสอีกแล้วขณะที่เขานึกได้ เขาวิ่งตามสแตนลีย์ไป “จริงด้วยสิ นายน้อยห้า...นายหญิงกลับมาแล้ว”ก่อนที่แซ็คจะพูดจบ หญิงวัยกลางคนที่ดูสูงศักดิ์ที่มีผมยาวหยักโศกกำลังเดินลงจากบันได เธอสวมชุดผ้าไหมกี่เผ้าสีขาวและผ้าคลุมไหล่ที่ทำมาจากขนของสุนัขจิ้งจอกสีเดียวกันสแตนลีย์ดูประหลาดใจ “แม่...ทำไมแม่ถึงอยู่บ้านล่ะครับ?”“ลูกเห็นข่าวล่าสุดบนกระดานข่าวบันเทิงไหม?” ชารอน ลินด์ขมวดคิ้วอย่างไม่มีความสุข“ผมไม่สนเรื่องพวกนั้นอยู่แล้ว”“ลูกรู
“พูดจริงครับ ผมเพิ่งจะรู้ว่าตัวตนที่แท้จริงของเธอเป็นแบบไหน” ทอม ซัลลิแวนดูเหมือนจะรำคาญใจพอกับตอนที่เรื่องของเอมิลี่ เควสถูกหยิบยกขึ้นมาเมื่อไม่นานมานี้ ราคาหุ้นของซัลลิแวน ฟู๊ด กรุ๊ปได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงเนื่องจากสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างทอม ซัลลิแวน เอมิลี่เควส และไซล่า เควส และยิ่งไปกว่านั้น พ่อก็ปฏิบัติกับเขาอย่างรุนแรงตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาทอมรู้ว่าถ้าเขาไม่เชื่อฟัง เขาจะสูญเสียทุกอย่างที่เขาทุ่มแรงกายแรงใจทั้งหมดไปนอกเหนือจากสิ่งเหล่านี้ มีเหตุผลที่สำคัญกว่าอีกประการหนึ่ง คือความจริงที่ว่าเขาเริ่มรู้สึกว่าไซล่าเป็นตัวเลือกที่ดีกว่าเอมิลีี่ เควส นับตั้งแต่ไซล่ากลับมาสวยดังเดิมไซล่าดีกว่าเอมิลี่แทบทุกด้าน ดังนั้น ตอนนี้ทอมจึงปันใจให้ไซล่ามากกว่าเดิม“ถ้างั้น ฉันจะไปที่ตระกูลเควสและยกเลิกงานแต่งในวันพรุ่งนี้” โทนี่กล่าว“ได้ครับ” ทอมกล่าวจูเลี่ยนหัวเราะอย่างพองาม “ในเมื่อทอมตกลงที่จะยกเลิกงานแต่งงานแล้ว พ่อครับ ยกโทษให้ผมเถอะ”ทอมส่งยิ้มด้วยความขอบคุณไปให้จูเลี่ยนก่อนที่หันไปมองที่หน้าของโทนี่อย่างระมัดระวัง“เอาล่ะ พ่อเข้าใจ” โทนี่ยืนขึ้นและเดินขึ้นชั้นบนหลังจากที่เบล
“ฉันขอให้แกทุกข์ทรมานไม่มีวันได้ผุดได้เกิด คนอย่างแกสมควรโดนพวกปีศาจในขุมนรกฉีกเป็นชิ้น ๆ!”“ฮ่าฮ่าฮ่า…”เอมิลี่ระเบิดเสียงหัวเราะราวกับคนเสียสติเหตุการณ์ตรงหน้าอยู่ในสายของทอม ซัลลิแวนทุกอย่าง แต่เขากลับไม่กล้าก้าวเข้าไป เพราะถ้าเขาทำเช่นนั้นจริง ชีวิตของเขาคงจบสิ้นไปพร้อมกับไซล่า เควสเป็นแน่ ไม่ว่าเขาจะปันใจให้เธอมากเท่าใด เขาจะไม่มีวันตายไปพร้อมเธอได้ท่าทีแห่งความเครียดแค้นที่เอมิมี่กระตุ้นความเดือดดาลในตัวทอมไม่น้อย “หุบปาก นางบ้า!”ในช่วงหน้าสิ่วหน้าขวานเช่นนี้ รถมาเซราติสีแดงสดใสพลันขับเข้าเร็วดุจแสงและชนเข้ากับรถซีดานที่กำลังเข้าใกล้ไซล่าอย่างจังภายในรถคันนั้น ใบหน้าของสแตนลีย์ แบตตันเรียกได้ว่าเขาเป็นผู้คุมวิญญาณแห่งยมโลกก็มิปาน แสงสีขาดลุกโชนในดวงตาของเขาอย่างน่าหวาดหวั่น“ว๊าย…!!!” เอมิลี่กรีดร้องหลังจากที่เห็นสิ่งเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาความรู้สึกประหลาดใจของไซล่า เควสก็คงไม่ต่างกัน สีหน้าของเธอยังคงบ่งบอกถึงความหวาดกลัวและเชื่อไม่ลงว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นรถคันนี้เป็นของเธอ ในขณะเดียวกัน คนขับก็คือสแตนลีย์!‘ให้ตายเถอะ! อยากตายมากรึไง? ไม่กลัวตายบ้างรึไงถึงขั้นยอมขับ
ชายคนนั้นอยู่ในวัยกลางคน แม้ว่าร่างกายของเขาจะไม่ปรากฏร่องรอยของบาดแผลใด ๆ รอยแต่ก็มีบาดแผลจำนวนหนึ่งจากกระจกแตกอยู่บนหน้าของเขาหลังจากนั้น เขาพลันเดินตรงไปหาไซล่า เควสและสแตนลีย์ แบตตันกลิ่นแอลกอฮอล์รุนแรงลอยฟุ้งในอากาศ…เมื่อสติของไซล่ากลับมาคงที่ เธอจงเข้าใจในทันทีว่าทำไมรถคันนั้นถึงขับอย่างผิดปกติไปเห็นได้ชัดว่า ชายคนนั้นเมาได้ที่สแตนลีย์ขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนที่จะดึงบัตรธนาคารจากกระเป๋าเสื้อและยัดมันลงในกระเป๋าเสื้อของชายคนนั้น “รหัสผ่าน หกหนึ่ง”“หมายความว่ายังไง?” ชายวัยกลางคนคนนั้นรู้สึกงุนงง“มีเงินอยู่ในนั้น ห้าแสนดอลลาร์ เท่านี้คงพอซื้อรถรุ่นเดิมได้นะ”“แกขับรถชนฉันอย่างกับคนบ้า แถมทำให้ฉันได้แผลอีกเนี้ย แกคิดว่าเงินห้าแสนมันพอรึไง?” เห็นได้ชัดว่า ชายคนนั้นไม่คิดจะยอมความง่าย ๆ “งั้นก็ฟ้องผมสิ” สแตนลีย์กล่าวอย่างเยือกเย็นก่อนที่จะดึงบัตรกลับ“กลิ่นเหล้าหึ่ง และก็ขับรถไม่ดูตาม้าตาเรือเกือบจะฆ่าคนอื่นตาย ฉันคิดว่าถ้าเรื่องพวกนี้หลุดออกไปได้ คงจะไม่ใช่เรื่องที่ดีสำหรับคุณแน่” ไซล่าดูไม่มีความสุขแม้เอมิลี่ เควสทำสิ่งที่ชั่วร้าย แต่คนขับรถคันนี้ก็ไม่ได้ดีกว่าเลย ถ้
ทอม ซัลลิแวนเดือดดาลยิ่งขึ้น เขากุมหน้าท้องบริเวณที่ถูกเตะก่อนหน้า “แกกล้าดียังไงถึงเมินฉันแบบนี้”สแตนลีย์ทำเหมือนกับว่าไม่มีอะไรกระทบหูเขาทั้งนั้น พลางจ้องมองไซล่า เควสอย่างเงียบ เขาแสดงท่าทีราวกับว่าทอมไร้ค่าจนไม่อยากชายตามอง“ฉันคิดว่าเดี๋ยวก็มีคนเข้ามาจัดการเดินเอง” ไซล่ายิ้มอย่างอบอุ่นสมาชิกด้านในในบ้านคงจะได้ยินความโกลาหลข้างนอกเรียบร้อย โดยเฉพาะเสียงตอนที่รถยนต์ชนเข้ากับกำแพงอย่างจังดังนั้น ไซล่าจึงไม่จำเป็นต้องทำอะไรกับเอมิลี่ เควส เธอทำแค่ยืนรอเพียงเท่านั้น อย่าลืมว่าคุณธรรมค้ำคอเธอขนาดไหนกันทันใดนั้น เจเรมี่ เควส เมย์ คอนเนอร์ ทอม ซัลลิแวนและเบลีย์ รอนสันเดินออกมาจากบ้านพวกเขาทั้งหมดเดินออกมาเพราะคนรับใช้รายงานว่ามีรถคันหนึ่งพุงชนกำแพงด้านนอกวิลล่าอย่างจังเมื่อออกมาเห็นการณ์ก่อนด้านนอก หัวใจของพวกเขาตกลงอยู่ตาตุ่มในขณะเดียวกัน เอมิลี่เกิดอาการสั่นกลัวทันทีที่เห็นสมาชิกในบ้านทยอยเดินออกมา“เกิดอะไรขึ้น? รถสองคันชนกับกำแพงงั้นเหรอ? รถคันแดงนั่นเป็นของไซล่านิ? เกิดอุบัติเหตุกับไซล่าจนเรื่องมันเลยเถิดถึงขนาดนี้ใช่ไหม?”เมย์ คอนเนอร์โพล่งชื่อของไซล่าออกไป จากนั้น
ความคิดเห็นในแง่ลบเกี่ยวกับไซล่า เควสเริ่มรุนแรงมากขึ้นในสิบชั่วโมงต่อมา แม้ว่าไซล่าจะไม่แน่ใจว่ามีกี่คนที่ได้รับสินบนเพื่อเขียนเรื่องพวกนี้ขึ้น และมีกี่คนที่เป็นแค่ผู้สังเกตการณ์ เธอก็มั่นใจมากว่าไม่ใช่ทุกคนหรอกที่ได้รับเงินสินบนมา พวกเขาบางคนคงได้รับอิทธิพลจากคนอื่น ๆ ที่เข้าร่วมด้วย ไม่แน่ คนเหล่านี้มักจะวิจารณ์คนอื่นอยู่เสมอและเพียงแค่ใช้โอกาสนี้เพื่อระบายความเกลียดชังก็เท่านั้นก็ได้ พวกเขาก็คงเป็นแฟนคลับของจอช แบตตันเช่นกันเนื่องจากคนต่างประเภทที่เข้ามาเกี่ยวข้องและความคิดเห็นแง่ลบมากมาย ไซล่าก็รู้สึกว่าสิ่งที่เธออ่านนั้นช่างน่ารังเกียจมักมีกลุ่มคนในโลกนี้ที่ได้ความสุขมากจากการพูดทำร้ายคนอื่นผ่านความคิดเห็นแง่ลบบนอินเทอร์เน็ตอยู่เสมอสำหรับคนพวกนี้แล้ว คีย์บอร์ดเป็นเหมือนอาวุธชนิดหนึ่งของพวกเขา พวกเขาชอบระบายความรู้สึกแง่ลบผ่านทางทัศนคติและตรรกะที่ถูกจำกัดและขัดเกลามาจากโลกความเป็นจริงหลังจากที่ดูความคิดเห็นผ่าน ๆ ไซล่าก็ออกจากหัวข้อนั้นจากนั้น สายตาของเธอก็หันไปยังพาดหัวข่าวรองบนรายการหัวข้อยอดนิยมสูงสุด ‘#ไซล่าเควสฮี่ฮี่#’...ไซล่ารู้ว่าความคิดเห็นเหล่านั้นจะน่ารังเกีย
“ชื่อคุณเพราะมากเลยค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ” จอร์จจี้ เคลเมนไทน์กล่าว“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ” มอร์ตี้ เวย์นกล่าว“คุณอายุเท่าไหร่คะ?” จอร์จจี้ถาม“สิบเก้าครับ ตอนนี้ผมกำลังเรียนดนตรีคลาสสิกที่วิทยาลัยดนตรีแอตแลนติส ผมอยู่ปีสามครับ” มอร์ตี้ตอบตามความจริง“เพิ่มเพื่อนกับฉันทางวีแชทได้เลยนะคะ ถ้าคุณเต็มใจมาร่วมงานกับทางเรา คุณสามารถติดต่อฉันผ่านทางวีแชทได้เลยนะคะ ไม่แน่ คุณอาจสงสัยอยู่หลายอย่างเกี่ยวกับบริษัทของเรา คุณสามารถถามเรื่องพวกนั้นผ่านทางวีแชทได้เช่นกันค่ะ เบอร์โทรศัพท์บนนามบัตรของฉันคือหมายเลขวีแชทค่ะ” จอร์จจี้กล่าว“ครับ” มอร์ตี้กล่าวพลางพยักหน้าอย่างว่าง่าย“อีกเดี๋ยว ผมจะแอดคุณไปนะครับ” เขากล่าวและยิ้มอย่างเป็นสุข ลักยิ้มของเขาปรากฏขึ้นอีกครั้ง “ได้ค่ะ งั้นกลับไปทำงานเถอะค่ะ” จอร์จจี้กล่าวพร้อมหัวเราะออกมาเล็กน้อย“เอาละครับ ผมจะต้องไปแล้วตอนนี้ หัวหน้าเคลเมนไทน์” มอร์ตี้พยักหน้าอย่างนอบน้อมให้กับจอร์จจี้อีกครั้งหลังจากกล่าวจบ มอร์ตี้ก็ส่งยิ้มก่อนจะหันหลังจากไปนอกจากรอยยิ้มของจอช แบตตันแล้ว นี่เป็นรอยยิ้มที่งดงามที่สุดที่จอร์จจี้เคยเห็นมอร์ตี้มีรูปร่างท
ขณะที่แมรี่พูด รอยมือบนใบหน้าของเธอก็ยิ่งเห็นได้ชัดขึ้น และก็เริ่มบวมในทันทีอย่างไรก็ตาม ไซล่า เควสไม่สนใจจะทะเลาะกับเธอต่อ ไซล่าดึงมือของจอร์จจี้ เคลเมนไทน์และเริ่มเดินเข้าไปในร้านอาหาร เสียงรองเท้าส้นสูงซึ่งกระทบกับพื้นอย่างชัดเจนได้ประกาศถึงการเดินจากไปของเธอในขณะเดียวกัน แมรี่ก็ตัดสินใจที่จะวิ่งตามพวกเธอไปเมื่อจอร์จจี้เห็นภาพสะท้อนของแมรี่ในผนังกระจก เธอก็รับหันหลังและจ้องแมรี่พร้อมเงื้อหมัดขึ้นแมรี่หยุดในทันทีและไม่วิ่งตามพวกเธออีก กลับกัน เธอกระทืบเท้าบนพื้นอย่างเดือดดาล“ไซล่า เควส แกมันจบสิ้นแล้ว! ฉันล่ะมีความสุขจริง ๆ เลย!” แมรี่ตะโกนอย่างไรก็ตาม ไซล่าก็เมินเธอไปอย่างสิ้นเชิง“ปี๊บ ปี๊บ ปี๊บ一” ทันใดนั้น โทรศัพท์ของแมรี่ก็ดังขึ้น เมื่อแมรี่เห็นว่ามันเป็นหมายเลขที่คุ้นเคย เธอก็รีบขึ้นรถและรับสายด้วยความสงสัย“สวัสดีค่ะ” เธอกล่าว“ผมจัดการทุกอย่างตามที่คุณขอแล้วครับ” เสียงอันเยือกเย็นของผู้ชายคนหนึ่งดังมาจากปลายสาย“เข้าใจแล้ว ฉันจะโอนเงินให้คุณค่ะ” แมรี่กล่าวก่อนจะวางสายทันทีหลังจากที่ไซล่าและจอร์จจี้เข้าไปในร้านอาหาร พวกเธอก็นั่งโต๊ะข้างหน้าต่างมีเปียโนตั้ง
“เธอดูเหมือนกับสาวบริสุทธิ์ แต่ว่านะ เธอทำเรื่องที่น่าขายหน้ามากขนาดนี้ได้ไงเหรอ? เธอทำให้ประชากรหญิงอับอายขายหน้า แม้แต่ตอนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เธอแบบนี้ ฉันยังรู้สึกเลยว่าเธอช่างน่าขยะแขยง โชคยังดีที่โรคซิฟิลิสและเอดส์ไม่ใช่โรคติดต่อทางการหายใจ ไม่อย่างงั้น ฉันคงจะกลัวไปมากกว่า” แมรี่ ซัลลิแวนกล่าวก่อนจะกลอกตาไปยังไซล่า เควสจากนั้น แมรี่ก็ถอยหลังและรีบส่ายหน้าพร้อมกับทำเสียงน่ารำคาญ เมื่อไซล่าเห็นหน้าของแมรี่ เธอก็เริ่มหงุดหงิดขึ้นอีกครั้งแมรี่ไร้ยางอายมากเท่าใดถึงเยาะเย้ยเหยื่อของตัวเองหลังจากที่เป็นต้นเหตุของความทุกข์ทรมานของคนคนนั้นได้นะ? แมรี่ปฏิบัติตัวราวกับว่าเธอไม่ได้ทำอะไรผิดเลย“ถ้ารู้ว่าใครเป็นคนที่ปั้นน้ำเป็นตัวปล่อยข่าวลือเพื่อที่จะทำให้ชื่อเสียงของฉันเสียงหายล่ะก็ ฉันจะให้พวกมันชดใช้เป็นร้อยเท่าเลยค่อยดู” ไซล่ากล่าวอย่างเยือกเย็น“ฮ่าฮ่าฮ่า ข่าวลืองั้นเหรอ? เธอนี่มันตลกจริง ๆ ใครจะเป็นคนคิดข่าวลือแบบนั้นได้?” แมรี่หัวเราะเสียงดังในทันที“ก็เห็นอยู่ตำตาว่ามีคนที่ว่างมากเสียจนไม่มีเรื่องดี ๆ ให้ทำ ฉันเชื่อนะว่าคนใจสกปรกพวกนั้นต้องไม่ตายดีแน่ ๆ เลยแหละ” ไซล่ากล่าวด้วยสาย
“เราต้องรอไปก่อนนะ ฉันคิดว่าคงไม่ใช่แค่แมรี่ ซัลลิแวนบังคับให้คนพวกนั้นแหกปากตะโกนเรื่องพรรค์นั้นออกมาอย่างเดียวหรอก ไม่แน่ อาจไม่ใช่ทุกคนที่โดนนางแมรี่เอาเงินฟาดหัวก็ได้ บางคนอาจไม่ชอบฉันแต่แรก นี่อาจเป็นโอกาสงาม ๆ ที่ทำให้พวกเขาไปเปิดตัวออกมาก็ได้นะ” ไซล่ากล่าวก่อนจะเผยรอยยิ้มแสนขมขื่น“ฟังดูสมเหตุสมผลนะคะ พูดตามตรง คนบางคนเกลียดคนอื่นได้โดยไม่มีเหตุผลด้วยซ้ำ อาจเป็นเพราะว่าคุณดูมีชีวิตแสนสุขสบาย บวกกับชีวิตของคนพวกนั้นไม่ได้ดีอะไรขนาดนั้น คนพวกนั้นก็เลยเลือกคุณเป็นเป้าหมายที่ใช้ระบายอารมณ์พวกเขาก็ได้นะคะ มนุษย์นี่แย่จริง ๆ แม้บางคนจะบอกว่าปีศาจน่าสะพรึงกลัว แต่ฉันกลับคิดว่าหัวใจของมนุษย์ต่างหากที่น่ากลัวที่สุด” จอร์จจี้กล่าว“ใช่ จิตใจของคนมันซับซ้อนจริง ๆ จอร์จจี้ ว่าแต่ เธอกินข้าวเช้ามายัง?” ไซล่าหันไปมองจอร์จจี้“ไม่ค่ะ ฉันยังไม่ได้ทานเลย ไปทานด้วยกันดีไหมคะ? คุณอาจรู้สึกดีขึ้นมาก็ได้นะ” จอร์จจี้กล่าวขณะจับมือของไซล่าไซล่าพยักหน้าก่อนจะขับออกไปเนื่องด้วยความโกลาหลก่อนหน้า ไซล่าจึงอารมณ์ไม่ค่อยดีในตอนนี้เธอรู้สึกว่าจำเป็นต้องระบายอารมณ์แม้ว่าไซล่าจะกลับไปที่สำนักงานในทั
“ไซล่า เควส แกคิดว่าฉันจะฆ่าแกไม่ได้ใช่ไหม?” ฉับพลัน หญิงสาวคนหนึ่งก็ตะโกนขณะที่วิ่งมาข้างหน้าและชี้หน้าของไซล่าหลังจากนั้น หญิงคนนั้นก็เงื้อมือขึ้นและจะตบไซล่า กระนั้น ไซล่าก็คว้ามือของผู้หญิงคนนั้นทันเวลาและทุ่มเธอลงกับพื้นข้ามไหล่เธอไปโดยไม่พูดอะไรหรือมีท่าทีที่เปลี่ยนไปแต่อย่างใดการกระทำของไซล่าทำให้คนรอบ ๆ ตัวเธอเริ่มหวาดกลัว พวกเขาพากันตกตะลึงกับสิ่งที่เธอทำ มันเกิดขึ้นเร็วมากจนหญิงสาวคนนั้นไม่สามารถตอบสนองได้อย่างทันท่วงทีในตอนที่หญิงสาวคนนั้นตั้งสติได้ เธอก็เริ่มปวดไปทั่วร่างกาย“แก...แกกล้าดียังไงมาทำร้ายฉัน?” เธอชี้ไซล่าขณะพยายามดันตัวเองขึ้น“นั่นเรียกว่าการป้องกันตัว เธอไม่มีปัญญาฆ่าฉันหรอก” ไซล่ากล่าวขณะก้มมองหญิงสาวคนนั้นอย่างสงบ“มีใครอยากจะทำร้ายฉันอีกไหม? เข้ามาสิ ฉันพร้อมสู้พวกคุณคนไหนก็ได้” ไซล่ากล่าวพร้อมขึ้นเสียงขณะจ้องมองดูคนรอบ ๆ ตัวเธออย่างมั่นใจในขณะเดียวกัน คนเหล่านั้นก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ ไม่มีใครกล้าขยับด้วยซ้ำ“พวกขี้ขลาดเอ๊ย” จอร์จจี้ เคลเมนไทน์เปล่งเสียงทางจมูกอย่างเยือกเย็น“วี้หว่อ วี้หว่อ วี้หว่อ一”ในตอนนั้น เสียงไซเรนของรถตำรวจก็ดังขึ้นโดย
เมื่อไซล่า เควสได้ยินคำหยาบมากมาย เธอก็รู้สึกเหมือนกับว่าคนพวกนี้กำลังปล่อยหมัดใส่ศีรษะเธอไม่ยั้งขณะมองไปยังใบหน้าที่โหดเหี้ยมรอบ ๆ ตัว เธอก็คิดว่ามันคงไร้ประโยชน์ที่จะปกป้องตัวเองด้วยสิ่งที่เรียกว่าหลักเหตุและผลความรู้สึกเช่นนี้ทำให้ไซล่าอึดอัดไม่มีเหตุผลที่จะต้องอธิบายตัวเองให้กับคนพวกนี้เพราะพวกเขาไม่ใช่คนปกติดีดังนั้น ไซล่าดันจอร์จจี้ไปข้าง ๆ ก่อนจะยืนตรงหน้าหญิงวัยกลางคนนั้น“มีกล้องวงจรปิดด้านหน้าทางเข้าของบริษัทของเรา วิดีโอจะแสดงให้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างชัดเจน รถของฉันไม่ได้ราคาถูก แค่กระโปรงรถอย่างเดียวมีค่าอย่างน้อยก็หลายแสนดอลลาร์ คุณจะจ่ายฉันด้วยเงินสด หรือจะให้ฉันฟ้องเรียกค่าเสียหายก่อนล่ะ?” ไซล่าถามหญิงวัยกลางคนนั้นตกตะลึงเมื่อได้ยินสิ่งที่ไซล่ากล่าว“หลายแสนดอลลาร์งั้นเหรอ? แกจะปล้นฉันรึไง? จ่ายเงินให้แกงั้นเหรอ? ไม่มีวัน” หญิงคนนั้นกล่าวหลังจากกลืนน้ำลาย“ก็ได้ค่ะ งั้นก็ไม่เป็นไร พอคุณติดคุกแล้ว ฉันจะปล่อยให้กฎหมายจัดการทั้งหมดต่อเอง นอกจากจะต้องติดคุกแล้ว คุณก็จะติดบัญชีดำด้วย ในตอนนั้น ทุกอย่างที่คุณทำในประเทศนี้จะได้รับผลกระทบ คิดให้ดี ๆ นะคะ” ไซล่ากล่
เนื่องจากไซล่า เควสไม่สามารถเผชิญหน้ากับคนเหล่านี้ได้ เธอจึงตัดสินใจจะเลี่ยงพวกเขาแทน ขณะที่ไซล่ากำลังจะสตาร์ทเครื่องยนต์ ทันใดนั้น หญิงวัยกลางคนอ้วนคนหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นหน้ารถเธอและเริ่มใช้ไม้ยาวทุบฝากระโปรงรถ“ปัง ปัง ปัง…”“ไซล่า เควส นางผู้หญิงหน้าไม่อาย แกกล้าดียังไงมาแตะต้องหนุ่มคนโปรดของฉัน แกคิดว่าแกเป็นใครกัน? ฉันจะฆ่าแก นางแพศยา! ฉันจะฆ่าแก!” หญิงคนนั้นโวยวายขณะที่ยังคงทุบรถของไซล่าต่อไปรอยบุบเริ่มปรากฏขึ้นบนฝากระโปรงรถของไซล่าไซล่าอ้าปากค้างกับภาพที่ได้เห็น แม้ว่าเธอประสบพบเจอคนที่ประสาทไม่ดีมากมาย แต่เธอก็แทบไม่เคยเห็นคนแบบนี้มาก่อนเลยเมื่อไซล่าเห็นท่าสีหน้าที่เดือดดาลและเย่อหยิ่งของผู้หญิงคนนั้น เลือดของเธอก็เริ่มเดือด “นี่มันบ้าอะไรกันเนี่ย? หล่อนมาจากไหน? โรงพยาบาลบ้างั้นเหรอ?” จอร์จจี้ เคลเมนไทน์สาปส่งภายใต้ลมหายใจของเธอในขณะเดียวกัน ไซล่าไม่พูดอะไร สีหน้าของเธอเริ่มเยือกเย็น เธอค่อย ๆ ลงจากรถและเข้าหาผู้หญิงคนนั้นรูปลักษณ์ที่ขัดกันของพวกเธอทำให้ภายนั้นดูโดดเด่นเป็นพิเศษแม้ไซล่าจะดูนิ่ง แต่สายตาของเธอกลับเยือกเย็นมาก“ใครเป็นคนส่งคุณมาทำเรื่องแบบนี้? คุ
หลังจากรับประทานมื้อเช้าเสร็จ ไซล่า เควสก็ขึ้นรถมาเซราติคันสีแดงและขับไปยังสำนักงานใหญ่ของเควส กรุ๊ปเธอเห็นได้ถึงบรรดาชายและหญิงจำนวนนับไม่ถ้วนที่รวมตัวกันหน้าทางเข้าหลักของสำนักงานจากระยะไกลคนกลุ่มนั้นมีโปสเตอร์คัตเอาต์ขนาดใหญ่ที่มีคำว่า ‘คว่ำบาตรไซล่า เควส’ เขียนไว้ในทุกป้าย“ไซล่า เควส ออกมาอธิบายกับพวกเราเดี๋ยวนี้นะ” พวกเขาตะโกนขณะชูโปสเตอร์ขึ้นกลางอากาศไซล่าคาดไม่ถึงเลยว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้นไม่ว่าเรื่องแย่ ๆ อยู่ในอินเทอร์เน็ตมากเท่าใดก็ตาม แต่ไซล่าก็คงไม่ประหลาดใจ แต่กระนั้น ไซล่ารู้สึกมึนงงกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น ซึ่งส่งผลกระทบต่อชีวิตจริงของเธอ มันเห็นได้ชัดว่า แมรี่ ซัลลิแวนได้ติดสินบนคนส่วนใหญ่เหล่านี้เพื่อสร้างความวุ่นวายที่นี่แมรี่ไม่มีความสามารถพอที่จะทำให้เรื่องมาไกลขนาดนี้ด้วยกลุ่มของแฟนคลับพวกนั้นเพียงอย่างเดียว ในตอนแรก ไซล่าคิดว่ามันคงจะวุ่นวายแค่ในอินเทอร์เน็ต เธอไม่เคยคิดเลยว่าเรื่องต่าง ๆ จะเลวร้ายจนถึงขั้นเกี่ยวข้องกับโลกแห่งความจริงเช่นนี้เมื่อเห็นความคิดเห็นแง่ลบและเห็นเรื่องพวกนี้เกิดขึ้นกับตัวเอง ช่างเป็นสองอย่างที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงเมื่อ