Share
บทที่ 63
Related chapter
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 64
อันที่จริงแล้ว ตอนที่หลิวรั่วหลันกำลังหยิบยาอยู่นั้น เธอก็ใช้หางเหล่มองจางหยวนอย่างเงียบๆเมื่อเธอเห็นตอนที่จางหยวนจ้องมองไปที่ก้นของเธอเธอทั้งอายทั้งโกรธอยู่ในใจคิดไม่ถึงว่า จางหลินจะช่วยเธอระบายความโกรธ!หลังจากนั้น หลิวรั่วหลันก็ยืนขึ้นพร้อมกับยาเม็ดปรับสมดุลเย็นร้อนเธอแอบสาบานในใจว่า เมื่อจ้าวเยี่ยนมาทำงานพรุ่งนี้ เธอจะให้จ้าวเยี่ยนเอายาที่อยู่ในตู้ด้านล่างทั้งหมดขึ้นมาไว้ด้านบน!ในเวลานี้จางหยวนก็ตระหนักได้ว่าทำไมจางหลินถึงเหยียบเขาแล้วเมื่อนึกถึงการกระทำของตนเมื่อสักครู่นี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะหน้าแดง“แค่กแค่ก! ในเมื่อได้ยาแล้ว ภารกิจของฉันก็เสร็จสิ้นแล้ว! ฉันขอตัวกลับไปก่อนนะ!” จางหยวนกล่าวพูดจบ เขาก็หันหลังกลับแล้วจากไป โดยไม่เปิดโอกาสให้จางหลินหัวเราะเยาะเขาเลยระหว่างทางที่กลับไป ใบหน้าของจางหยวนยังคงเต็มไปด้วยนัยความหมายถ้าผู้ชายในหมู่บ้านรู้ว่า เขาไปคลินิกสองครั้ง ก็ได้เห็นภาพที่วิเศษเช่นนี้ถึงสองครั้ง พวกเขาจะต้องอิจฉาตายแน่!น่าเสียดายที่ เห็นได้แค่ครึ่งเดียว ก็ถูกจางหลินขัดจังหวะซะก่อน!แต่มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้จางหยวนประหลาดใจเป็นอย่างมากตอนที่เขาจ้องมอ
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 65
“จางหยวน ในเมื่อนายสามารถมองออกว่าลุงสองของฉันมีโรคซ่อนเร้นอยู่ งั้นนายช่วยรักษาเขาได้ไหม?”ก่อนหน้านี้ตอนที่อยู่บ้านหยวนเต๋อหวังจางหยวนบอกว่าหยวนรเต๋อหวังมีอาการป่วยที่ซ่อนเร้นอยู่ หยวนเสวี่ยเข้าใจเขาผิด โดยคิดว่าเขากำลังสาปแช่งหยวนเต๋อหวังแม้ว่า จางหยวนจะจากไปแล้ว หยวนเสวี่ยก็ไม่เต็มใจที่จะออกไปไปส่งเขาตามหลักแล้วเมื่อเพื่อนร่วมชั้นสองคนที่ไม่ได้ติดต่อกันมาเป็นเวลานานมาพบกัน ก็ควรจะแลกเปลี่ยนข้อมูลการติดต่อกันแต่หยวนเสวี่ยไม่ได้แลกเปลี่ยนข้อมูลการติดต่อกับจางหยวนแม้แต่เบอร์โทรศัพท์ของจางหยวน เธอก็ได้มาจากการสอบถามเพื่อนร่วมชั้นหลายคน!เมื่อเผชิญหน้ากับการขอร้องของหยวนเสวี่ย จางหยวนก็ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ถึงได้ตอบตกลง“เอาล่ะ! การผ่าตัดบายพาสหัวใจมีความเสี่ยง! ลุงสองของเธอยังไม่แก่ ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องทำการผ่าตัดแบบนั้น!”เมื่อเห็นว่าจางหยวนรับปาก หยวนเสวี่ยก็ดีใจเป็นอย่างมาก น้ำเสียงก็เต็มไปด้วยความรู้สึกขอบคุณ" จางหยวน ขอบคุณนายนะ! ขอบคุณนายจริงๆ!"เธอไม่สงสัยจางหยวนเลยว่าจะสามารถรักษาลุงสองหยวนเต๋อหวังได้หรือไม่รู้ไหมว่า โรคที่ซ่อนเร้นอยู่ของหยวนเต๋อหวังจางหย
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 66
คนอื่นๆอีกหลาย ต่างก็พากันมองดูจางหยวนด้วยใบหน้าที่จริงจังราวกับว่าถ้าจางหยวนแสดงทีท่าว่าไม่มั่นใจออกมา พวกเขาก็จะปฏิเสธที่จะให้จางหยวนรักษาหยวนเต๋อหวังทันทีท้ายที่สุดแล้วโรงพยาบาลถึงเป็นผู้เชี่ยวชาญที่แท้จริง จางหยวนก็เป็นแค่ชายหนุ่มเพียงคนเดียวเท่านั้นจากข้อมูลที่หยวนเสวี่ยพูด จางหยวนไม่จบมัธยมปลายเสียด้วยซ้ำ พอเรียนจบมัธยมต้นก็ออกไปทำงานเลยทุกวันนี้ นักษามหาวิทยาลัยก็มีเกลื่อดกลาดเต็มไปหมด ส่วนนักเรียนมัธยมปลายโยนอิฐไปก้อนเดียวก็สามารถโยนโดนหลายสิบคน นักเรียนมัธยมต้นก็แทบจะไม่รู้หนังสือเลย!การคาดหวังให้ "คนที่ไม่รู้หนังสือ" มารักษาโรคหัวใจเฉียบพลันของหยวนเต๋อหวัง เรื่องนี้ฟังไปแล้วไม่น่าเชื่อถือเอาเสียเลยถ้าหยวนเสวี่ยไม่ได้บอกว่า จางหยวนเคยบอกว่าหยวนเต๋อหวังมีโรคที่ซ่อนเร้นอยู่ และทำนายเวลาที่โรคของเขาจะกำเริบได้ไม่อย่างนั้น ทุกคนในตระกูลหยวนจะไม่ยอมให้หยวนเสวี่ยเชิญจางหยวนมาเด็ดขาด!จากการจ้องมองอย่างพินิจพิเคราะห์ของหลายๆคน ทำให้จางหยวน เข้าใจความหมายของพวกเขาเขาเลิกเสแสร้ง และพูดอย่างเย่อหยิ่งว่า“ก็แค่โรคหัวใจเฉียบพลันกระจอกๆ จะต้องไปผ่าตัดบายพาสหัวใจอะไรนั่นทำ
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 67
นึกไม่ถึงว่าเข็มเงินทั้งสี่เล่มนั้นจะเป็นแนวเส้นตรงเดียวกัน!ในขณะนี้ ไม่ใช่แค่หยวนเต๋อหวังคนตระกูลหยวนทุกคนที่อยู่ตรงนั้น ก็อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงจึ๊จึ๊อย่างประหลาดใจตอนนี้พวกเขาไม่สงสัยในศาสตร์ทางการแพทย์ของจางหยวนอีกต่อไปแล้ว!ถ้าเป็นแพทย์แผนจีนรุ่นเก่าๆแม้ว่าจะลืมตาฝังเข็มเงิน ก็อาจจะไม่สามารถเรียงเข็มเงินทั้งสี่เข็มให้เป็นเส้นเดียวได้แต่จางหยวนที่หลับตาฝังเข็ม กลับสามารถทำได้!ต้องช่ำชองเชี่ยวชาญขนาดไหนกัน!หยวนเสวี่ยก็เอาปิดปากด้วยความตกใจเช่นกันสีหน้าท่าทางที่อยู่บนใบหน้าเล็กๆราวกับว่าเพิ่งพบกับจางหยวนวันแรก!จากนั้น จางหยวนก็ทำการฝังเข็มอีกครั้งนอกเหนือจากเข็มเงินทั้งสี่เข็มที่เจาะเข้าไปในจุดฝังเข็มแล้ว ยังเพิ่มเข็มเงินอีกสามเล่มเข็มเงินทั้งเจ็ดเรียงกันเป็นเส้นเดียว!แต่ว่า นี่แค่เริ่มต้นเท่านั้นจากนั้นจางหยวนก็เจาะเข็มเงินเข้าไปทีละเล่มจนท้ายที่สุด แผ่นเข็มสีเงินที่อยู่ตรงกลางหัวใจของหยวนเต๋อหวังปรากฏขึ้น!แผ่นเข็มเงินราวกับว่าเป็นกังหันลมโดยมีเข็มเงินเป็นแกนตรงกลาง จากนั้นเข็มเงินแต่ละเล่มก็ขยายออกไปบริเวณรอบๆเส้นตรงแต่ละเส้นเรียงกันอย่างเรียบร้อย
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 68
“ตอนนี้ลุงรู้สึกดีขึ้นมามากแล้ว! ไม่รู้สึกอึดอัดเลยแม้แต่น้อย! แขนขาของลุงก็ไม่รู้สึกหนาวเย็นเหมือนเมื่อก่อน!” หยวนเต๋อหวังพูดถึงความรู้สึกของตนเองเมื่อได้ยินหยวนเต๋อหวังพูดแบบนี้ ทุกคนในตระกูลหยวนก็เผยสีหน้าที่ดีใจออกมาจางหยวนกล่าวอย่างสบายๆ: "ให้เข็มเงินอยู่บนร่างของลุงสองสักสิบนาที แล้วผมจะใช้เวลานี้ ออกใบสั่งยาให้ก่อน!"เมื่อได้ยินดังนี้ หยวนเต๋อฉายก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วเดินไปที่ตรงหน้าของจางหยวน แล้วใช้มือทั้งสองข้างกุมมือขวาของจางหยวนเอาไว้"พ่อหนุ่ม ขอบใจมากนะ ขอบใจพ่อหนุ่มจริงๆ! พ่อหนุ่มคือผู้มีพระคุณของตระกูลหยวนของพวกเรา!"แม้ว่าหยวนเต๋อฉายจะพูดอย่างสบายๆก่อนหน้านี้แต่เขาไม่กล้าปล่อยให้หยวนเต๋อหวังน้องชายของเข้าเข้ารับการผ่าตัดบายพาสหัวใจง่ายๆแน่ถ้าทำการผ่าตัดนั้น หยวนเต๋อหวังจะไม่ใช่คนปกติอีกต่อไป!อีกอย่างในระหว่างการผ่าตัดอาจจะมีความเสี่ยงด้วยหากหยวนเต๋อหวังโชคไม่ดี การผ่าตัดล้มเหลว นั่นจะเป็นสิ่งที่แย่มาก!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว วิธีรักษาของจางหยวนค่อนข้างจะดีกว่าการฝังเข็มเข็มเงินจับคู่กับยาต้ม ไม่มีความเสี่ยงไม่ต้องทนทุกข์ ต่อไปยังสามารถเป็นคนธรรมดาไ
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 69
เมื่อคิดเช่นนี้ สายตาที่หยวนเสวี่ยมองจางหยวนก็อดไม่ได้ที่จะแปลกประหลาดขึ้นมาจางหยวนที่กำลังเขียนใบสั่งยาอยู่จู่ๆก็หยุดชั่วคราว ความสงสัยผุดแวบขึ้นในดวงตาสัญชาตญาณของเขาบอกเขาว่า ดูเหมือนเขากำลังจะถูกใครบางคนใส่ร้ายอันที่จริงแล้วลายมือของจางหยวนเขียนได้ดีมากจริงๆแม้ว่าตอนที่เขาจะเป็นนักเรียนเรียนแย่ แต่เขาก็อาศัยลายมือที่สวยงาม เอาชนะนักเรียนเรียนแย่คนอื่นๆไม่นาน ก็เขียนใบสั่งยาก็เสร็จแล้วจางหยวนหยิบใบสั่งยาขึ้นมา ด้วยความเคยชินจึงเป่าเล็กน้อย จากนั้นก็ยื่นให้หยวนเสวี่ยแพทย์แผนจีนในละครย้อนยุค ตอนที่ออกใบสั่งยาเสร็จแล้ว ต่างก็เป่าก่อนครู่หนึ่งหลังจากที่จางหยวนออกใบสั่งหาไปแล้วหลายครั้ง จึงก่อให้เกิดนิสัยแบบนี้โดยที่ไม่รู้ตัว“โหราเดือยไก่สองร้อยห้าสิบกรัม โกฐไป๋จู๋และโป่งรากสนอย่างละห้าสิบกรัม รากเซิงฉีและเปลือกอู่เจียอย่างละสองจุดห้ากรัม ใบซี่ซินครึ่งและผลไม้ห้ารสชิแซนดร้าอยากละสิบห้ากรัม กิ่งอบเชย...” หยวนเสวี่ยอ่านใบสั่งยาไปรอบหนึ่งจางหยวนอธิบายอย่างสบายๆว่า: "โหราเดือยไก่ช่วยขับความเย็น โกฐไป๋จู๋และโป่งรากสนช่วยทำให้ม้ามแข็งแรงและกำจัดความชื้น รากหวงฉีและเปลือกอู่
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 70
เมื่อดูซองจดหมายนูนๆที่อยู่ตรงหน้า จางหยวนกลับไม่มีความตั้งใจที่จะรับมัน“ลุงหยวนครับ ผมบอกไปแล้วว่า ผมรักษาอาการป่วยของลุงสอง เพราะเห็นแก่หน้าหยวนเสวี่ยและการที่ลุงสองช่วยผมเมื่อครั้งที่แล้ว ผมจึงไม่รับเงินครับ!”ตอนที่พูดคำเหล่านี้ แม้ว่าน้ำเสียงของจางหยวนจะสงบนิ่ง แต่กลับแฝงความแน่วแน่เล็กน้อยหยวนเต๋อฉายตกตะลึงเขารู้สถานการ์ของจางหยวนจากปากของหยวนเสวี่ย ว่าครอบครัวของเขาเป็นคนในชนบทสำหรับคนในชนบทจำนวนมากที่หาเลี้ยงชีพด้วยการทำฟาร์มเพียงอย่างเดียว เงินหนึ่งแสนห้าหมื่นบาทถือได้ว่าเป็นรายได้ทั้งปีของครอบครัว!จางหยวนเผชิญกับเงินจำนวนมากเช่นนี้ กลับไม่ได้แสดงความโลภใดๆออกมาเลยทันใดนั้นหยวนเต๋อฉายก็ตระหนักได้ว่า เขาประเมินเด็กชนบทที่อยู่ตรงหน้าตนคนนี้ต่ำไปแล้ว!เขาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่ต่ำทุ้มว่า“เอาล่ะ! อาหยวน ฉันเรียกนายว่าอย่างนี้ก็แล้วกัน นายไม่รังเกียจใช่ไหม? ไม่ว่าจะในกรณีใดก็ตาม บุญคุณของนายฉันหยวนเต๋อฉายได้จดจำไว้แล้ว! ต่อไปหากมีอะไรที่อยากจะให้ช่วยเหลือ บอกมาได้เลยนะ!”จางหยวนยิ้มพร้อมพยักหน้า แต่ไม่ได้ปฏิเสธเรื่องที่หยวนเต๋อฉายบอกว่าจะตอบแทนเ
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 71
เรื่องที่เขาอยากจะทำมากที่สุดในตอนนี้คือ ไปที่ภูเขาด้านหลังเพื่อขุดโสมป่าที่มีอายุมากกว่าสิบปีขึ้นไป!เห็นไหม หลังจากที่ทานข้าวเสร็จได้ไม่นาน จางหยวนแบกตะกร้าสะพายหลังและพลั่วขึ้นไปบนเขาแต่เขาไม่กล้าบอกแม่หวังฮุ่ยว่า ตนเองจะขึ้นไปบนภูเขาเพื่อขุดโสมแต่เขาโกหกว่าจะขึ้นไปบนภูเขาเพื่อเก็บสมุนไพรจีนที่จำเป็นในการเลี้ยงลูกไก่ตลอดทั้งวัน จางหยวนเดินไปเกือบครึ่งหนึ่งของภูเขาสุดท้ายก็ไม่ได้อะไรเลย!ตอนที่ฟ้าใกล้จะมืด จางหยวนก็กลับบ้านไปอย่างหดหู่ใจดูเหมือนว่าโสมป่าสมุนไพรที่ล้ำค่าชนิดนี้ จะเป็นของที่หายากจริงๆพอมาถึงประตูบ้าน จางหยวนกำลังจะเดินเข้าไปในลานบ้านทันใดนั้น ก็มีเสียงที่เหนียมอายดังขึ้นจากที่ที่ไม่ไกลนัก“ อาหยวน นาย...นายช่วยฉันสักอย่างหน่อยได้ไหม?”จางหยวนหันหน้ากลับมาสิ่งที่อยู่ในรูม่านตาของเขาก็คือ ผู้หญิงที่มีหน้าตาสะสวยมีเสน่ห์ และมีหน้าอกที่น่าภาคภูมิใจคนหนึ่ง!ผู้หญิงสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวลายดอกไม้แดงบนร่างกายท่อนบน จับคู่กับกางเกงขายาวสีขาวอ่อน และสวมรองเท้าผ้าคู่หนึ่งแม้ว่าหญิงสาวจะผอมบาง แต่ทุนทรัพย์ที่น่าทึ่งนั้น ทำให้เสื้อเชิ้ตลายดอกไม้สีแดงหลวมๆของเธอโ
Latest chapter
