LOGINShare
5.คู่หมายของหลินเฟย (2)
Last Updated:
2025-02-27 01:50:25ร่างกายของเสี่ยวเหลียนดีขึ้นเพียงชั่วข้ามคืน หญิงสาวรู้สึกตัวในเช้าวันถัดมาเป็นเวลาเดียวกันกับที่เจียอินเข้ามาในห้องพอดี อีกฝ่ายมองนางแวบเดียวแล้วนั่งลงบนโต๊ะรินน้ำชาจิบ
“เอ่อ หลินเฟยไปไหนหรือ”
“ล้างหน้าล้างตา”
นางพยักหน้ารับแล้วเงียบไปอย่างทำตัวไม่ถูก เพราะไม่เคยพูดคุยหรืออยู่ตามลำพังกับศิษย์พี่ของหลินเฟยมาก่อน
เจียอินเองก็ไม่เอ่ยสิ่งใดไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นลอยๆ พลางจิบชา
“เป็นเพียงภูตรับใช้ แต่กลับบนนอนเตียงอย่างสบาย ปล่อยให้เทพเซียนต้องนั่งหลังขดหลังแข็ง ทั้งที่ออกไปตะลอนข้างนอกมาหลายชั่วยาม”
เสี่ยวเหลียนรู้ตัวในทันใดว่าถูกตำหนิ เพราะตนยังนั่งบนเตียง ร่างเล็กขยับลงจากเตียงและหลินเฟยก็เข้ามาพอดี
“อ้าว ฟื้นแล้วหรือเสี่ยวเหลียน”
“อื้อ”
“ไปล้างหน้าสิจะได้สดชื่นขึ้น ข้าพบท่านขุนพลข้างนอก เห็นบอกว่าได้เรื่องแล้ว หลังทานข้าวเช้ากันแล้วค่อยมาวางแผนกันว่าจะทำอย่างไรต่อไป”
เมื่อสหายสนิทบอกเช่นนั้นเสี่ยวเหลียนก็รีบพยักหน้าแล้วไปทำธุระส่วนตัวให้เรียบร้อยโดยเร็ว เพราะมีเพียงตนที่ไม่ได้ออกไปช่วยคนอื่นๆ เมื่อวาน เกรงว่าจะมีคนไม่พอใจ
“เจ้าให้ความสำคัญกับภูตรับใช้เกินไปแล้ว”
เสียงของเจียอินทำให้เสี่ยวเหลียนหยุดลงทั้งที่เพิ่งก้าวออกจากห้อง
“นางเป็นสหายข้า”
“หึ สหาย เจ้ายอมทนนั่งพิงหัวเตียงหลับ ให้นางนอนบนเตียงอย่างนี้ทุกคืนหรือ”
หลินเฟยเงียบไม่ตอบ หากเป็นเสียงของเจียอินที่พูดต่อ
“แต่ข้าจะไม่ยอมทนให้มีครั้งต่อไปแน่ อย่าลืมว่าอย่างไรข้าก็เป็นศิษย์พี่ของเจ้า ส่วนภูตดอกบัวนั่น ข้าไม่จำเป็นต้องเสียสละให้นาง”
เสี่ยวเหลียนก้มหน้าเดินต่อไปให้ไกลจากห้องนี้ นางรู้แก่ใจว่าหลินเฟยผูกพันและเป็นห่วงตนมาก แต่หากเจ้าตัวต้องถูกศิษย์พี่ตำหนิ นางก็ไม่สบายใจ ต่อไปคงไม่กล้านอนบนเตียงอีก
“เฉิงเคอปลอมตัวเป็นบุตรชายของนายอำเภอ อีกไม่กี่วันจะเข้าพิธีแต่งงานกับบุตรสาวของคหบดีที่รวยที่สุดของเมืองนี้”
ห้าวอี้บอกเมื่อทั้งหมดมารวมตัวกันยังห้องของฝ่ายชายที่พักด้วยกัน
“เมิ่งจือหยวนติดการพนัน วันๆ เอาแต่เข้าบ่อน นิสัยไม่เอาถ่าน เฉิงเคอคงจัดการกับเขาไปแล้ว”
“ท่านรู้แล้วว่าเขาคือผู้ใด ไยไม่จับตัวเขามาเสียเลยเล่า”
หลี่ไห่ฉินถาม
“ข้าเองก็อยากทำเช่นนั้น แต่ไม่ต้องการให้เขาลงมือกับผู้ใดอีก คนบริสุทธิ์ต้องมาล้มตายเพราะฝีมือเหล่าเทพเซียน น่าขายหน้านัก ข้าคิดว่าเราควรปล่อยเวลาให้เขาวางใจไปสักหน่อย ว่าไม่มีผู้ใดตามตัวเจอแล้ว คิดว่าตัวเองจะได้เสวยสุข อยู่อย่างสุขสบายมีทรัพย์สินเงินทองใช้ในโลกมนุษย์ไม่ขาดมือ แล้วยังสามารถฝึกวิชาในคัมภีร์ได้อย่างเงียบๆ โดยไม่มีผู้ใดรู้เห็น”
เทียนเหวินฟังแล้วก็เห็นด้วยกับห้าวอี้
“ปล่อยเวลานานไป หากเฉิงเคอฝึกวิชาสำเร็จเล่า”
หลี่ไห่ฉินยังไม่วางใจ และไม่คิดว่าแผนนี้จะออกมาดี ทว่าห้าวอี้กลับยิ้มมุมปาก
“คัมภีร์จันทราใช่จะฝึกสำเร็จง่ายดาย หากปราณเซียนยังไม่ถึงขั้น อย่างน้อยศิษย์น้องของเจ้าก็ต้องใช้เวลาอีกหลายหมื่นปี หรือไม่อาจหลายแสนปี”
นี่เป็นสิ่งที่น้อยคนจะรู้ นับประสาอะไรกับเทพเซียนรุ่นหลังที่เคยได้รับฟังเพียงตำนานของคัมภีร์จันทรา
ได้รู้เช่นนั้นหลี่ไห่ฉินเองก็อึ้งไปเหมือนกัน
“และข้าก็คิดไว้แล้วว่า หากจะเข้าถึงตัวเฉิงเคอได้อย่างแนบเนียน โดยที่ไม่ทำให้เขานึกสงสัยหรือเอะใจได้อย่างไร”
ห้าวอี้เอ่ยด้วยความมั่นอกมั่นใจ
“คืนวันแต่งงาน”
แล้วก็เป็นเทียนเหวินที่เอ่ยต่อ เขาเดาได้ไม่ยากนัก
“แม้ปลอมเป็นผู้คนในจวนของนายอำเภอ เฉิงเคอที่ไม่ได้สนิทสนมคุ้นเคยกับผู้ใดแต่แรกย่อมระวังตัว แต่คืนแต่งงานผู้คนเข้าออกจวนมากมาย และเขาไม่มีเวลาสงสัยผู้ใด เราลักลอบเข้าไปในวันนั้นสะดวกที่สุด”
“ที่ท่านชายพูดมานั้นถูกแล้ว แต่ข้ามีวิธีที่รวดเร็วและง่ายดายมากขึ้นไปอีก”
แต่ละคนต่างก็มองห้าวอี้ด้วยแววตาอยากรู้ว่าอีกฝ่ายมีวิธีใด
“คงต้องรบกวนแม่นางเจียอินในเรื่องนี้”
“ข้าหรือ?”
ขุนพลสวรรค์พยักหน้าก่อนเฉลย
“ผู้ใดจะเข้าถึงตัวเจ้าบ่าวได้มากไปกว่าเจ้าสาว”
ระหว่างรอให้ถึงวันแต่งงานของเมิ่งจือหยวนกับอู๋ชิวอิ่งบุตรสาวของอู๋หย่งฉีคหบดีใหญ่ ห้าวอี้ เทียนเหวินและหลี่ไห่ฉินคอยจับตาดูเฉิงเคออยู่ห่างๆ นอกจวน แม้กลบเกลื่อนปราณเทพเซียนแล้วแต่กันไว้ย่อมดีกว่า ส่วนทางด้านว่าที่เจ้าสาว เจียอิน รวมทั้งหลินเฟยกับเสี่ยวเหลียนก็มาดูลาดเลาเช่นกัน
“นางดูไม่ค่อยอยากแต่งนัก”
หลินเฟยเอ่ยในสิ่งที่ทั้งหมดต่างก็มองออก ทั้งสามอำพรางกายตามติดหญิงสาวอย่างไม่ต้องกังวลใจใดๆ เพราะมนุษย์ย่อมไม่รับรู้ในพลังของเซียน
ใบหน้าสวยจิ้มลิ้มนั้นดูไม่มีความสุขแม้ในยามลองชุดแต่งงานแสนสวย ทว่าผู้เป็นมารดากลับชื่นชมและภาคภูมิใจที่บุตรสาวจะได้แต่งงานกับบุตรชายของนายอำเภอ
“เกิดมาเป็นสตรีก็ยากจะเลือกเส้นทางชีวิตตัวเองได้ อย่างไรก็ต้องตบแต่งกับผู้ที่บิดามารดาเลือกให้และเห็นว่าเหมาะสม”
เจียอินกล่าวพลางยักไหล่
“แต่งกับคนที่ไม่รัก กับการได้ลงเอยกับคนที่รัก แต่เขาไม่รักเรา สิ่งใดเจ็บปวดน้อยกว่ากัน”
ครั้งนี้เหมือนหลินเฟยพึมพำกับตนเอง ทว่าเสี่ยวเหลียนคิดว่าพูดถึงอู๋ชิวอิ่งจึงเอ่ยในสิ่งที่คิด
“หากพวกเราจับเฉิงเคอได้ นางก็ไม่ต้องลงเอยกับคนไม่ดี”
นางไม่เคยมีบิดามารดา และเคยมองหลินเฟยในยามที่ออดอ้อนบุพการี ทั้งพวกท่านก็รักตามใจนาง ด้วยความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจที่ตนเป็นดอกบัวโดดเดี่ยวเดียวดาย ไม่รู้ว่าหากเป็นตนถูกบังคับให้ต้องแต่งงานไปอยู่กับผู้อื่น จะยินยอมโดยดีหรือบอกบิดามารดาตามตรงว่าไม่อยากแต่ง
ทว่าเป็นครั้งแรกที่เสี่ยวเหลียนรู้สึกว่าการมีเพียงตนเองเท่านั้น นับว่าเป็นเรื่องดีอยู่บ้าง
“ข้าจะจัดการเฉิงเคอในทันทีที่เขาก้าวเข้าห้องหอ”
เจียอินบอกขณะกอดอกมองว่าที่เจ้าสาวผู้น่าสงสาร
ขุนพลสวรรค์ตั้งใจจะให้เจียอินปลอมตัวเป็นอู๋ชิวอิ่งในคืนแต่งงาน หญิงสาวเองก็มั่นใจในฝีมือของตน แม้ห้าวอี้จะบอกว่าเขาจะมาแอบซ่อนตัวอยู่ในห้องหอด้วย
ด้านหลินเฟยกับเสี่ยวเหลียน อีกฝ่ายยังไม่ได้บอกว่าต้องทำสิ่งใดในวันนั้น
=====
เสี่ยวเหลียนน้อยใจที่ตัวเองโดดเดี่ยวมาตลอด ฮือ…สงสารน้อง T^T
Related chapters
เหมันต์เหน็บหนาว จันทราเดียวดาย 5.คู่หมายของหลินเฟย (3)
กลางดึกคืนหนึ่งช่างแสนอบอ้าว เสี่ยวเหลียนซึ่งปูที่นอนนอนบนพื้นรู้สึกไม่ค่อยสดชื่นนัก นับแต่มาถึงโลกมนุษย์นางยังไม่มีโอกาสอาบน้ำหรือแช่น้ำเลยสักครั้ง ดวงจิตวิญญาณของนางยังไม่แข็งแรงพอ ยังต้องแปลงร่างเป็นดอกบัวอยู่ในน้ำเหมือนเช่นเวลาที่อยู่ในสำนักซ่างเซียนใต้ร่างบอบบางลุกขึ้นนั่งเมื่อไม่อาจทนได้อีกแล้ว หันไปมองหลินเฟยซึ่งหลับบนเตียงกับศิษย์พี่เจียอินก็เกรงใจ ไม่อยากรบกวนยามพักผ่อนของอีกฝ่าย จึงตัดสินใจออกไปจากห้องให้เบาที่สุดนางจำได้ว่าด้านหลังโรงเตี๊ยมมีบ่อน้ำเล็กที่เอาไว้ตักน้ำขึ้นมาใช้สอย หญิงสาวชี้สองนิ้วใช้พลังหย่อนถังลงไปตักแล้วดึงขึ้น ก่อนจะเทลงใส่ตนเองทั้งหัวจรดปลายเท้า ทว่าเทไปสามถังจนกายชุ่มโชกแล้วก็ยังรู้สึกไม่เพียงพอ ราวผิวกลีบบัวบอบบางเหี่ยวเฉา จึงอดบ่นพึมพำไม่ได้“ต้องเทอีกกี่ถังกัน”เสี่ยวเหลียนรู้สึกว่าน้ำแต่ละถังนั้นน้อยเกินไป หญิงสาวโน้มกายมองลงไปในบ่อน้ำที่ลึกจนไม่อาจมองเห็นเบื้องล่าง นิ่งคิดเพียงชั่วอึดใจเจ้าตัวก็ก้าวขาข้ามขอบบ่อน้ำตั้งใจลงไปแช่ในนั้น เพราะคิดว่าอย่างไรตนก็สามารถใช้เวทลอยกลับขึ้นมาได้“เจ้าจะทำอะไรน่ะ”ร่างสูงใหญ่ก้าวพรวดเข้ามาทำเอาเสี่ยวเหลียนตกใจ
Last Updated : 2025-02-27เหมันต์เหน็บหนาว จันทราเดียวดาย 6.อู๋ชิวอิ่งตัวปลอม (1)
วันแต่งงานของเมิ่งจือหยวนกับอู๋ชิวอิ่งมาถึง“ท่านชายทั้งสองปลอมเป็นผู้ไปร่วมงานและคอยจับตาดูเฉิงเคอไว้ ข้าจะไปรอที่ห้องหอกับแม่นางเจียอิน เผื่อมีสิ่งใดจะได้รีบช่วยเหลือได้ทัน”ขุนพลห้าวอี้ย้ำในสิ่งที่เขาคิดไว้“พวกข้าขอไปด้วยได้หรือไม่ อาจารย์ส่งข้ามาช่วยศิษย์พี่ หากไม่ทำสิ่งใดเลย คงไม่ดีนัก”หลินเฟยเอ่ยขอ นางเองก็อยากช่วยจับเฉิงเคอกันเช่น“ท่านหญิงกับเสี่ยวเหลียน รออยู่ที่นี่เถิด”“อย่างน้อย หลังจากศิษย์พี่เจียอินปลอมตัวเป็นอู๋ชิวอิ่งแล้ว ข้ากับเสี่ยวเหลียนจะได้พานางมาซ่อนที่นี่ เพื่อไม่ให้พวกท่านต้องกังวลเผื่อต้องต่อสู้กับเฉิงเคอ อีกอย่างพวกท่านจะได้ไม่ต้องเสียเวลาพานางกลับไปกลับมา เช่นนี้ไม่ดีกว่าหรือ”ฟังสิ่งที่หลินเฟยบอกแล้วสุดท้ายห้าวอี้ก็ตกลง ด้วยเห็นว่าหากมีพวกนางไปด้วยก็สามารถช่วยดูแลความปลอดภัยของอู๋ชิวอิ่งได้ขณะอยู่ในงานแต่งงานจวนนายอำเภอ ก่อนเกี้ยวเจ้าสาวมาถึง เฉิงเคอในร่างของเมิ่งจือหยวนค่อนข้างสงบนิ่งกว่าตัวตนแท้จริง แน่นอนว่าช่วงหลายวันมานี้แม้คนในบ้านจะรู้สึกว่านายน้อยแปลกไป จากที่ออกไปบ่อนทุกวันกลับไม่ย่างก้าวออกไปไหน แต่ต่างก็คิดว่าเพราะกำลังจะแต่งงานเมิ่งจือหยวนจึงอ
Last Updated : 2025-02-27เหมันต์เหน็บหนาว จันทราเดียวดาย 6.อู๋ชิวอิ่งตัวปลอม (2)
“เหตุใดเจ้าจึงทำร้ายศิษย์น้องข้า”“ข้าช่วยนางต่างหาก”เสี่ยวเหลียนเอ่ยโดยไม่หลบสายตาเจียอิน“หากจะหาต้นเหตุของปัญหาทั้งหมด ย่อมเป็นข้า และข้าจะไม่ยอมให้หลินเฟยตกอยู่ในอันตราย”“อ้อ ภักดีเสียจริง สมกับเป็นภูตรับใช้ของหลินเฟย”เจียอินพยักหน้าพลางยิ้มเยาะ“แล้วจะทำอย่างไรต่อไป จะให้ข้าปลอมตัวเป็นนางเช่นเดิมหรือ ภูตรับใช้เช่นเจ้า ไม่มีสิทธิ์สั่งข้า หากข้าไม่ทำ เจ้าจะทำอย่างไร”“ข้าไม่กล้าสั่งท่านแน่นอน ข้าจะปลอมเป็นอู๋ชิวอิ่งเอง”ดวงตาคู่เรียวของเจียอินมองภูตดอกบัวราวประเมิน“เซียนชั้นต้นอ่อนแอเช่นเจ้า ข้าจะมั่นใจได้อย่างไรว่ามีฝีมือพอจะไม่ทำแผนพัง จับเฉิงเคอได้”“อย่างน้อยท่านก็เห็นแล้วว่า ข้าสามารถทำให้เขาหมดสติได้แน่”เสี่ยวเหลียนเองก็เชิดหน้าเอ่ยอย่างมั่นใจ หากนางแสดงท่าทางไม่มั่นใจในตัวเอง เจียอินก็คงไม่เชื่อว่านางทำได้ ใช่ว่านางเก่งหรืออวดดี แต่สถานการณ์เช่นนี้นางทำได้เพียงกันหลินเฟยออกไปก่อน“เช่นนั้นก็ดี รีบปลอมตัวเสีย ข้าจะพาอู๋ชิวอิ่งกับหลินเฟยกลับโรงเตี๊ยม หึ สุดท้ายนางก็เป็นภาระของข้าอยู่เช่นที่ผ่านมา”คนได้ยินเม้มริมฝีปาก ไม่ชอบที่เจียอินมักดูถูกหลินเฟย สหายของนางเพียงไม่ได้รั
Last Updated : 2025-02-27เหมันต์เหน็บหนาว จันทราเดียวดาย 7.ชีวิตข้าไร้ความหมาย (1)
“รีบตามเร็ว”เทียนเหวินขยับตัวหายวับไปก่อนที่ห้าวอี้จะบอกเสียอีกชายหนุ่มทั้งสามยังไม่อาจเข้ามาได้เพราะคนของจวนทั้งสองยังแอบฟังเสียงนายตนอยู่หน้าห้องพักหนึ่งก่อนจากไป หากมีการต่อสู้หรือเสียงประหลาดคนพวกนั้นอาจเข้ามาช่วยนายน้อยของพวกเขา ผู้เป็นขุนพลสวรรค์ไม่ต้องการให้มนุษย์ต้องเกี่ยวข้องกับเรื่องของเซียนเพิ่มอีก เพียงเมิ่งจือหยวนตายไปคนหนึ่งก็มากเพียงพอแล้วไม่คิดว่าผู้ที่อยู่ในห้องหอจะเป็นเสี่ยวเหลียนที่ฝีมือยังอ่อนหัดและปราณไม่แข็งแรงพอจะจัดการกับเฉิงเคอได้ทั้งสามรีบรุดตามอีกฝ่ายไปโดยเร็ว กระดิ่งที่ห้าวอี้พกติดตัวบ่งบอกทิศทางให้พวกเขาตามไปได้ถูกต้อง ที่สำคัญเฉิงเคอไม่มีทางเล็ดลอดสายตาของเล่าทหารสวรรค์ที่รายล้อมเมืองนี้ไว้อย่างแน่นอนหลี่ไห่ฉินพุ่งไปด้านหน้าเร็วขึ้นทันทีที่เห็นด้านหลังของเฉิงเคอ ทั้งยังยกมือขึ้นร่ายเวทจะปล่อยพลังเข้าใส่ ทว่าเทียนเหวินจับมือเอาไว้ก่อน“ยั้งข้าไว้ทำไม”“เสี่ยวเหลียนอยู่ในมือเขา ท่านก็เห็นแล้ว”“หากไม่รีบจัดการเสียตอนนี้ เฉิงเคอก็ยิ่งหนีไปไกล”“แต่...”“พวกท่านหยุดเถียงกันสักที เร่งตามเฉิงเคอเร็ว เขาหนียังไปหุบเขาเบื้องหน้าแล้ว คงตั้งใจหนีเข้าป่าเพราะเรา
Last Updated : 2025-02-27เหมันต์เหน็บหนาว จันทราเดียวดาย 7.ชีวิตข้าไร้ความหมาย (2)
“พวกท่านอย่าได้กังวลเลย ข้าเป็นเพียงภูตต่ำต้อย...”“เจ้าเงียบไปเถิดน่า”เทียนเหวินดุเซียนดอกบัวอีกแล้ว เขาไม่ชอบเลยที่นางบอกว่าตนต้อยต่ำราวไม่เห็นคุณค่าในตัวเอง ทั้งที่เขาพยายามทุกวิถีทางเพื่อช่วยชีวิตนาง ทำราวสิ่งที่เขาทำไปไม่มีคุณค่าใด“หึ นางดูไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว เช่นนั้นก็จบชีวิตไปเลยก็แล้วกัน”“อย่า!”“หยุดนะ!”เสียงเทียนเหวินดังขึ้นพร้อมห้าวอี้ เห็นชัดว่ามือหนาที่คอของเสี่ยวเหลียนออกแรงบีบ ใบหน้าซีดของหญิงสาวแดงขึ้นส่วนหลี่ไห่ฉินเห็นว่าเฉิงเคอกำลังสะใจ และพอใจกับสีหน้าตกใจของทายาทสวรรค์รวมทั้งห้าวอี้ โดยละสายตาจากตน เขายืนเยื้องมาทางด้านข้าง ซึ่งแขนของเฉิงเคอโอบกายเซียนดอกบัวเพื่อบีบคอ คิดว่าคงไม่ทันสังเกต จึงฉวยโอกาสซัดพลังใส่อีกฝ่ายตั้งใจให้ถูกด้านข้างทว่าเฉิงเคอรับรู้จากปลายหางตาจึงหันมองแล้วเห็นว่าผู้เป็นศิษย์พี่โจมตีตน เขาผลักร่างเล็กของหญิงสาวเข้าไปปะทะกับพลังของหลี่ไห่ฉินแทนตนทันทีร่างบอบบางถลาไปเผชิญกับพลังทำลายรุนแรงของหลี่ไห่ฉินจนกระอักเลือด“อึก”“เสี่ยวเหลียน!”เทียนเหวินพุ่งกายเข้ามาหาร่างเล็กที่ผงะหงายหลัง ดวงตาคู่กลมโตยังมองเขา ทว่าเพียงชั่วอึดใจเพราะเสียงตะโ
Last Updated : 2025-02-27เหมันต์เหน็บหนาว จันทราเดียวดาย 7.ชีวิตข้าไร้ความหมาย (3)
“ท่านบอกว่าเสี่ยวเหลียน...”หลินเฟยพึมพำเสียงเบาพร้อมสีหน้าเจ็บปวด ก้าวถอยหลังพลางโซเซนั่งลงบนเก้าอี้ราวขาอ่อนแรง น้ำตาค่อยๆ เอ่อล้นก่อนจะไหลรินอาบแก้ม ความเสียใจถาโถมเข้าใส่ นางไม่เคยคิดว่าจะมีวันนี้เลย สำหรับนางแล้วเสี่ยวเหลียนจะอยู่ด้วยกันไปจนแก่เท่าหลายหมื่นปี“โธ่...เสี่ยวเหลียน เป็นข้าเองที่ผิด”หากไม่เพราะตนดื้อดึงอยากพิสูจน์ความสามารถตัวเอง ต้องการให้เทียนเหวินหันมามอง เสี่ยวเหลียนก็คงจะไม่ทำเช่นนี้ อีกฝ่ายต้องการปกป้องตนจากภัยอันตรายจึงต้องลงเอยเช่นนี้“ท่านเองก็ไม่น่าปล่อยให้นางปลอมตัวแทนเลย”นางอดตำหนิศิษย์พี่ของตนไม่ได้ อีกฝ่ายเก่งกาจมีฝีมือ แต่กลับปล่อยผู้ที่อ่อนแอกว่าให้แบกรับเรื่องเสี่ยงอันตราย“เจ้ามาโทษข้าได้อย่างไร นางมั่นใจนักหนาว่าจัดการได้ และหากไม่ใช่เจ้าเสนอตัวก่อน ทำให้นางเป็นห่วง ข้าย่อมปลอมเป็นอู๋ชิวอิ่งตามที่คุยกันไว้แต่แรกอยู่แล้ว ข้าไม่ได้บังคับใคร ทั้งเจ้าทั้งนาง พวกเจ้าสองคนเองต่างหากที่อาสาทำแทนข้า”เจียอินไม่พอใจที่ถูกดึงไปเกี่ยวด้วย“เรื่องอันตรายและเป็นเรื่องใหญ่ ไยพวกเจ้าโยนกันไปมาเป็นของเล่นเช่นนี้”ขุนพลสวรรค์ตำหนิ เมื่อได้ฟังสองสาวคุยกันแล้วรู้ว่า
Last Updated : 2025-02-27เหมันต์เหน็บหนาว จันทราเดียวดาย 8.อดีตเคยพันผูก (1)
ย้อนกลับไปในนับแต่ครั้งบรรพกาลเหล่ามหาเทพต่างทำหน้าที่ตนเองดูแลปกป้องโลกหล้า สมัครสมานสามัคคี ไม่มีแบ่งฝักแบ่งฝ่ายชั่วดี ต่างเคารพซึ่งกันและกัน ร่วมแรงร่วมใจกันเป็นหนึ่งเดียวในยามต้องเผชิญมหัตภัยร้าย และหนึ่งแสนปีมานี้ดินแดนเทพสงบสุข สรรพชีวิตในทุกดินแดนต่างอยู่อย่างร่มเย็นเป็นสุขไม่มีทุกข์ภัยร้ายใดกล้ำกลาย บรรดาเทพผู้สูงศักดิ์ต่างสังสรรค์รื่นเริงบ่อยครั้งในวันนี้ทั่วตำหนักจันทราประดับประดาอย่างงดงาม ทั้งโคมไฟสว่างไสว ผ้าสีทองสีแดงรวมถึงดอกไม้ตกแต่งบานสะพรั่ง ด้วยเป็นวันแต่งงานของเทพธิดาจันทรากับท่านชายสามแห่งสวรรค์ บุตรชายของมหาเทพเกาอวี้ผู้เป็นประมุขเทพครองสวรรค์ในช่วงเวลานี้โดยจะมีมหาเทพทั้งสาม เกาอวี้ปฐพีเทพ เจี้ยนคังเทพราวี จิ่งหลงเทพราตรี สลับกันเป็นประมุขครองดินแดนสวรรค์ห้าแสนปีท่านชายสามซีอวิ๋นเทพฤดูกาลก้าวเดินเคียงข้างเทพจันทราผิงเชี่ยน ทั้งสองแต่งชุดสีขาวและทองอร่าม ใบหน้าแช่มชื่นด้วยความสุข ขณะเทพธิดาบุปผาบันดาลบุปผาโปรยปรายอวยพรให้ชีวิตคู่ของคนทั้งคู่ราบรื่นสดชื่น หอมรื่นรมย์เช่นดอกไม้สวรรค์บรรดาเทพบุตรเทพธิดาในดินแดนสวรรค์ต่างร่วมยินดีในงานนี้ นับเป็นงานแต่งที่เหมาะสม
Last Updated : 2025-02-28เหมันต์เหน็บหนาว จันทราเดียวดาย 8.อดีตเคยพันผูก (2)
“ข้ารอเวลานี้มานานเหลือเกินผิงเชี่ยน”ซีอวิ๋นพึมพำชิดกลีบปากสีหวาน ผิงเชี่ยนเพียงยิ้มเขินอาย แก้มแดงสุกปลั่ง แขนเรียวโอบกอดลำคอหนาเมื่อชายหนุ่มช้อนอุ้มตนพาไปยังเตียงนอนแน่นอนว่าผิงเชี่ยนเองก็รอวันแห่งความสุขนี้ไม่ต่างจากชายหนุ่ม ทว่าจิตใจหวั่นไหวด้วยความตื่นเต้นทั้งยังหวาดหวั่นกับสิ่งที่กำลังจะพานพบ เพียงจุมพิตใจก็เต้นโลดแรง หากเดินหน้าไปไกลกว่านี้นางจะเป็นเช่นไรมือหนาลูบไล้แก้มนุ่ม รับรู้ได้ว่าคนตัวเล็กตัวสั่นนิดๆ พลางส่งยิ้มอ่อนโยนให้กำลังใจ“ไม่ต้องกังวลไป เจ้ากับข้าจะก้าวข้ามดินแดนสุนทรียแห่งอารมณ์ไปด้วยกัน”ผิงเชี่ยนรู้สึกว่าใบหน้าตนนั้นร้อนผ่าวทีเดียว ยิ่งสบดวงคู่คมเข้มที่เต็มไปด้วยแววแห่งปรารถนาแล้วนางยิ่งหายใจติดขัด“ท่านไม่กังวลหรือ”เมื่อถูกตามตรงซีอวิ๋นก็ลังเลชั่วอึดอัด รู้สึกเหมือนบางอย่างติดขัดในลำคอจนต้องกระแอมกระไอ“เอ่อ อืม ข้าไม่รู้สึกเช่นนั้น”พลางตอบใบหน้าขาวคมก็ขยับมาชิดดวงหน้าสวย“เพียงแต่ตื่นเต้นอยู่บ้าง เพราะข้ากำลังจะสัมผัสเจ้าด้วยรักเป็นครั้งแรก”เทพฤดูกาลค่อนข้างสันโดษ ด้วยฐานะท่านชายสวรรค์ย่อมมีเทพธิดาสนใจมากมาย และพร้อมถวายงานรับใช้ใกล้ชิด ทว่าเขาไม่เคยหลง
Last Updated : 2025-03-01
Latest chapter
เหมันต์เหน็บหนาว จันทราเดียวดาย 26.ตอนพิเศษ ยังไม่แต่งก็เข้าหอได้ (2)
ต่างฝ่ายต่างแตะต้องกันและกัน มือกระด้างบีบนวดผิวบางในทุกสัดส่วน มือนุ่มก็เคล้นไปตามกล้ามแน่น ทั้งแขนกำยำ แผงอกกว้าง หน้าท้องแกร่ง รวมถึงต้นขาชายหนุ่มที่แข็งแรงชวนให้ต้องกลืนน้ำลาย ยิ่งยามที่มืออุ่นทาบทับแนบดอกไม้แสนงาม หญิงสาวก็เกาะกุมตัวตนแกร่งร้อนไว้ในมือตนเช่นกันสองหนุ่มสาวแบ่งปันห้วงอารมณ์วาบหวาม เร่งเร้านำพาให้ร่างกายทั้งคู่ค่อยๆ พลุ่งพล่านขึ้น ตาสบตา ขณะที่ต่างก็หอบหนัก เอินเอินรู้สึกได้ว่ามือตนแทบไหม้ทีเดียว อึดใจต่อมาร่างสูงใหญ่จึงขยับมาชิดบดเบียดเรือนกายเสียดสีเร้าใจเปลือกตาบางปิดลงพร้อมครางเสียงหวานข้างใบหูชายหนุ่ม สองแขนเรียวกอดร่างหนา กางกรงเล็บเล็กเกาะเกี่ยวข่วนบางเบาบนแผ่นหลังอีกฝ่าย ทั้งฟันเล็กยังกัดใบหูชายหนุ่มยั่วเย้า“อา คนดีของข้า เจ้าทำให้ข้าร้อนยิ่งกว่าร้อนแล้วในตอนนี้”เทียนเหวินเสียวสยิวไปทั้งกาย เพราะร่างที่แนบชนิดทั้งหอมกรุ่นและนุ่มนิ่ม ทั้งเจ้าตัวยังรู้ดีว่าต้องปลุกเร้าตนเช่นไร นานวันที่ได้ร่วมรัก เอินเอินสั่งสมประสบการณ์มาอย่างโชกโชน เขากระตุ้นนาง นางก็กระตุ้นกลับไม่แพ้กัน หากนั่นก็ทำให้ชายหนุ่มยิ่งพอใจในคนรักของตน เพราะหญิงสาวเร่าร้อนได้ถึงเพียงนี้ก็เพื่อ
เหมันต์เหน็บหนาว จันทราเดียวดาย 26.ตอนพิเศษ ยังไม่แต่งก็เข้าหอได้ (1)
ณ ศาลาริมสระน้ำตำหนักเทียนหลันอีกหมื่นปีต่อมาปลายนิ้วเรียวงามกรีดไปตามเส้นสายบรรเลงพิณตามที่ผู้เป็นเจ้าของตำหนักชี้แนะอย่างช้าๆ ด้วยความตั้งใจ ดวงหน้างามมีความจริงจังจนคิ้วขมวดมุ่น ริมฝีปากอิ่มเม้มจดจ่อร่างสูงใหญ่ที่เพิ่งก้าวเข้ามาหยุดยืนกอดอกพิงต้นไม้ใหญ่ห่างออกมา ทอดสายตามองภาพที่คล้ายตนเคยฝันถึง ทว่าในเวลานั้นเทพธดาจันทราผิงเชี่ยนบรรเลงพิณได้ไพเราะยิ่ง ขณะที่เอินเอินไม่เคยแตะต้องมาก่อน เวลานี้หญิงสาวกำลังเรียนรู้ในสิ่งที่มารดากับท่านยายของเขาสอนสั่งเอินเอินต้องฝึกฝนตนให้เหมาะสมกับที่กำลังจะเป็นสตรีที่เคียงข้างทายาทสวรรค์ ด้วยอีกไม่นานองค์จักรพรรดิสวรรค์จะแต่งตั้งเทียนเหวินขึ้นเป็นรัชทายาท เนื่องจากชายหนุ่มอุทิศตนในหน้าที่ของตนมาตลอดหมื่นปีมานี้จนกระทั่งได้ตำแหน่งหนึ่งในแม่ทัพสวรรค์ นับว่าเป็นเวลาเหมาะสมแล้วที่ชายหนุ่มจะเข้าไปช่วยงานราชกิจของเทพสงครามกับองค์จักรพรรดิเต็มตัวและงานอภิเษกขององค์รัชทายาทก็จะตามมา แม้จะไม่เร็ววันนี้ก็ตาม เพราะเอินเอินสำเร็จเซียนขั้นสูงแล้ว หญิงสาวจึงฝึกหัดสิ่งที่สตรีชาววังสรรค์ต้องสามารถทำได้ไปพลางยืนมองจนพอใจแล้วเทียนเหวินก็ก้าวเข้าไปที่ศาลา และผู้
เหมันต์เหน็บหนาว จันทราเดียวดาย 25.ตอนพิเศษ สายใยรัก (2)
“ข้าต้องการเจ้า”ชุดบางลอยเหนือผิวน้ำแทบไม่ปกปิดร่างกายงดงาม เทียน เหวินเองก็ใส่เพียงกางเกงตัวเดียว สองเรือนกายแทบเปลือยเปล่า เมื่อโอบกอดเสียดสี ความรุ่มร้อนย่อมก่อเกิด แรงบดเคล้าจากตัวตนเบียดสะโพกอวบ มือกร้านกระด้างวนเวียนเหนือเกสรอ่อนบางทำเอาร่างอรชรอ่อนระทวยแทบทรงกายไม่ได้เพียงอึดใจต่อมาแรงแทรกลึกก็ล่วงล้ำอย่างรวดเร็ว เสียงหวานครางแผ่วอย่างหมดแรงต้านทาน จิตใจหญิงสาวหวั่นไหวไปพร้อมกับหัวใจที่เต้นระทึกกับสถานที่อันแปลกใหม่ ได้เพียงรับกายแกร่งไว้ยามอีกฝ่ายส่งตัวตนดุนดันแนบสะโพก สองมือหนาย้ายมาโอบตระกองปทุมถันคู่งามราวโอบร่างเล็กไว้กลายๆทว่ายิ่งเบียดเร้าหญิงสาวยิ่งขาอ่อนแรงจนตัวลอย ชายหนุ่มจึงกอดเอวเล็กไว้แล้วพาไปยืนชิดโขดหินก้อนใหญ่ ให้เจ้าตัวได้เกาะพยุงกาย ก่อนปลายนิ้วแกร่งจะกลับมาระรานเกสรดอกไม้แสนงาม บดขยี้พร้อมแรงรักจากสะโพกหนาภายในกายเอินเอินกำลังถูกพายุอารมณ์ร้อนแรงบ้าคลั่งพัดโหมอยู่ภายใน ความเสียวสยิวพุ่งสูงละลิ่วรวดเร็วจนกระตุกรุนแรงกะทันหัน“อื้อ”หญิงสาวครวญครางเสียงพร่าด้วยสุดจะทานทน เรือนร่างงามสั่นรัวพร้อมหอบหนัก เอนอิงพิงหลังกับแผ่นอกหนาขณะเดียวกันนั้นเทียนเหวินปลดชุ
เหมันต์เหน็บหนาว จันทราเดียวดาย 25.ตอนพิเศษ สายใยรัก (1)
สองร้อยปีในดินแดนมนุษย์ของเทียนเหวินกับเอินเอินผ่านไป ทว่าความหวานชื่นของคู่สามีภรรยากลับไม่ลดลง ทั้งสองดำรงชีวิตด้วยการลงไปขายของป่า และไม่ได้ต้องการทรัพย์สมบัติเงินทองมากไปกว่านี้ พอใจที่จะอยู่เพียงบนภูเขา ท่ามกลางธรรมชาติอันเงียบสงบแต่การที่ลงไปในตัวเมืองก็จำต้องพานพบผู้คน ในบางครั้งความงดงามของเอินเอินก็เป็นปัญหา เมื่อขายผักผลไม้ป่าตามลำพัง ในยามที่เทียนเหวินไปซื้ออาหารหรือข้าวของบางอย่างเพราะเขาไม่ต้องการให้นางลำบากดอกไม้งามย่อมมีภมรเข้ามาดอมดม เอินเอินก็ย่อมมีบุรุษเข้ามาเกี้ยวพา“แม่นาง เจ้าจะลำบากอยู่กับสามีที่ยากจนไปไย นายท่านของข้ายินดีรับเจ้าเป็นอนุ พาไปอยู่ในจวนอย่างสุขสบาย รับรองว่าเจ้าไม่ต้องนั่งตากแดดขายของป่าทั้งวันให้เหนื่อยยากเช่นนี้”“ใช่ นายท่านของพวกข้าสามารถมอบให้เจ้าได้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเครื่องประทินโฉม หรือชุดสวยงาม เจ้าเพียงแต่งเนื้อแต่งตัวให้งดงาม ยิ้มหวานรอปรนนิบัติพัดวียามนายท่านกลับมาที่จวนก็เพียงเท่านั้น”บางครั้งผู้ที่เข้ามาถามไถ่พูดคุยก็ไม่รู้ว่านางสามีแล้ว ด้วยกาลเวลาที่ผ่านไปนาน หากก็มีบ้างที่รู้แก่ใจ ทว่ายังไม่วายตามตอแย ภูเขาที่เทียนเหวินกับเอินเอิน
เหมันต์เหน็บหนาว จันทราเดียวดาย 24.ตอนพิเศษ สวรรค์ของข้ากับเจ้า (3)
“ข้าอยากแตะต้องเจ้า”“สุดแล้วแต่ท่านต้องการ ข้าไม่ได้ห้าม”บอกแล้วเอินเอินก็กลับมาจูบซ้ำเหนือริมฝีปากได้รูป ครั้งนี้ปลายลิ้นเล็กไล้เย้ายวนตามมาด้วย แน่นอนว่าชายหนุ่มย่อมต้องเปิดรับหญิงสาว ทั้งสองรวบรัดเกี่ยวกระหวัดปลายลิ้นอย่างเร่าร้อน ขณะที่มือหนาเริ่มเคลื่อนไล้ไปตามเนื้อตัวหญิงสาว สัดส่วนงดงามกับผิวเนียนน่าสัมผัสทำให้เขาไม่อาจอยู่นิ่งได้ฝ่ามือกระด้างไต่ข้างเอวบางกับสะโพกอวบ ส่วนอีกข้างเคล้าคลึงหน้าอกหน้าใจนุ่มหยุ่น เอินเอินเริ่มกายอ่อยระทวยกับความเร่าร้อนที่ตนเป็นฝ่ายจุดชนวน และชายหนุ่มสานต่ออย่างเร้าใจ หญิงสาวทรุดกายลงช้าๆ พร้อมมือบางก็ลูบไล้แผงอกหนาขณะริมฝีปากอิ่มขยับลงจูบคางแกร่ง แตะแผ่วไซ้ลำคอหนาและได้ยินเสียงเครางเข้มในลำคอเทียนเหวินปลายนิ้วเรียวเกลี่ยสะกดเหนือยอดอกที่แข็งเป็นไตของชายหนุ่ม ขณะที่เขายังบีบเคล้นหน้าอกตน มือบางอีกข้างวางยันต้นขาแกร่งเพื่อพยุงกาย โดยลืมคิดไปว่านั่นเป็นการกระทำสุดล่อแหลม ยิ่งทำให้เจ้าของร่างสูงใหญ่ถอนหายใจแรง ทว่าที่ทำเอาเขาต้องครางเสียงเข้มต่ำก็เพราะริมฝีปากนิ่มจูบเม้มยอดอกสีเข้ม“อืม”เหมือนเอินเอินจะค่อยๆ รับรู้ได้ว่าตนต้องทำอย่างไรให้ชายหนุ่มพ
เหมันต์เหน็บหนาว จันทราเดียวดาย 24.ตอนพิเศษ สวรรค์ของข้ากับเจ้า (2)
หลังจากช่วยกันขนย้ายข้าวของมายังกระท่อม โดยที่เทียน เหวินยกของหนักเสียเป็นส่วนใหญ่จนเสร็จ ทั้งยังใจดีตักน้ำมาให้เอินเอินอาบในส่วนที่เขาล้อมไม้ไผ่กั้นแบ่งด้านหลัง แม้นางจะเกรงใจบอกว่าไปอาบที่น้ำตกเช่นเดิมได้ หากชายหนุ่มก็ยืนยัน“ข้าตั้งใจทำไว้ให้เจ้า...”ใบหน้าขาวคมขยับมาใกล้พร้อมส่งสายตาวาววามพร้อมเอ่ยเสียงกระเส่าทำเอาใจสาวหวิว“กับข้าลงอาบในถังด้วยกัน”หลังปลายนิ้วแกร่งไล้แก้มนวล ทว่าสีหน้าแววตากลับเปลี่ยนไปเป็นแสนเสียดายแทน“แต่วันนี้เจ้าอาบคนเดียวเถิด ข้ายังต้องไปหาอาหารด้วย คงอาบจากที่น้ำตกมาเลย”เพราะวันนี้ค่อนข้างวุ่นวาย เร่งมือสร้างกระท่อมเสร็จ พาเอินเอินมาที่นี่แล้วก็ขนของ ชายหนุ่มจึงยังไม่ได้จัดการเรื่องอาหารเย็น“ลำบากท่านแล้ว หรือข้าไปช่วยท่านดีกว่า”“อย่าเลย เจ้าเหนื่อยขนของขึ้นลงทางลาดชันหลายรอบแล้ว อาบน้ำพักให้สบายใจเถิด”“ท่านเหนื่อยกว่าข้าเสียอีก”“เถิดน่า หากข้าอยู่ด้วยเจ้าคงไม่ได้อาบน้ำเสร็จง่ายๆ”สุดท้ายเอินเอินก็เชื่อฟัง เพราะหาคำมาแย้งไม่ได้ จำต้องพยักหน้ารับอย่างเขินอายค่ำคืนมาเยือนหลังจากทานอาหารมื้อเย็น เทียนเหวินก็นอนเอนกายรับลมเย็นที่ระเบียง สองมือยกขึ้นรองใ
เหมันต์เหน็บหนาว จันทราเดียวดาย 24.ตอนพิเศษ สวรรค์ของข้ากับเจ้า
ช่วงเวลาในดินแดนมนุษย์นั้น ราวเป็นชีวิตที่เทียนเหวินต้องการมากกว่าการเป็นทายาทสวรรค์ แม้ต้องทำทุกอย่างด้วยสองมือ ต้องหาเงินเพื่อดำรงชีวิต ทว่าเขากลับพึงพอใจที่ได้อยู่กับเอินเอิน ทำมาหากินเช่นบุรุษหนึ่งคนที่ต้องดูแลภรรยาให้สุขสบายในช่วงแรกที่ทำงานด้วยตนเอง มือหนาแทบจะแตกยับเลยทีเดียว หากก็ได้เอินเอินหาสมุนไพรมาทาและพันผ้าให้อย่างห่วงใยใส่ใจ เห็นใบหน้างามหมองลงทั้งน้ำตายังเอ่อคลอหน่วยตา ก็เป็นเทียน เหวินที่ต้องเป็นฝ่ายปลอบหญิงสาว‘อย่ามองข้าด้วยสายตาสงสารเช่นนั้น ข้าภูมิใจในตัวเองที่จับปลา ขุดหน่อไม้มาได้ เจ้าได้อิ่มท้องด้วยสองมือของข้า ข้าอยากให้เจ้าภูมิใจในตัวข้าเช่นกัน’เอินเอินพยักหน้ารับ ทว่ากลับน้ำตารินเจ้าตัวก็รีบเช็ดแล้วยิ้มหวานให้เขา นั่นทำให้เทียนเหวินอดใจไม่อยู่ เคลื่อนใบหน้าไปจูบแก้มนุ่มชื้นด้วยน้ำตา ทำเอาหญิงสาวตกใจหน้าแดงเรื่อ เขินอายหากก็ไม่ได้โกรธเคืองเขาแต่อย่างใดยิ่งได้ใช้ชีวิตร่วมกันนานวัน สองหนุ่มสาวก็ยิ่งผูกพันใจ ความลำบากทำให้ต่างช่วยเหลือกันและกัน ห่วงใยกัน ในบางวันที่ชายหนุ่มหาปลากลับค่ำมืดเอินเอินก็กระวนกระวายนั่งไม่ติด เดินไปเดินมาหน้าถ้ำด้วยความกังวล กระทั่ง
เหมันต์เหน็บหนาว จันทราเดียวดาย 23.ชะตาครองคู่ (2)
“เมื่อครู่ ในหัวข้าเห็นคู่รักคู่หนึ่งปรากฏขึ้น พวกเขามีใบหน้าเหมือนท่านกับ...ข้า”ชายหนุ่มรู้ได้ในทันใดว่าคือซีอวิ๋นกับผิงเชี่ยน“นั่นคืออดีตของเจ้ากับข้า”เทียนเหวินยินดีบอกกล่าวให้อีกฝ่ายได้รับรู้ความสัมพันธ์อันแสนลึกซึ้งที่ผูกพันตนกับเอินเอินเอาไว้“เดิมทีข้าเองก็ไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้มาก่อน แต่เพราะก่อนนี้เจ้ากำเนิดเป็นเสี่ยวเหลียน ภูตรับใช้ของหลินเฟย เราบังเอิญได้พบกัน ข้าช่วยเจ้าไว้ และเจ้าเสียสละตนเองช่วยข้ากับคนอื่นๆ ข้าจึงรักษาดวงจิตวิญญาณของเจ้าไว้ในดอกบัวสวรรค์ หวังว่าสักวันจะช่วยเจ้าให้กลับมามีกายทิพย์อีกครั้ง”เอินเอินเข้าใจถึงสายตาราวคุ้นเคยทว่าเจ็บปวดเพราะตนของหลินเฟยก็ในตอนนี้นั่นเอง“แล้วข้าก็ฝันถึงเทพฤดูกาลซีอวิ๋นกับเทพธิดาจันทราผิงเชี่ยนที่มีความรักต่อกันมากมายในครั้งบรรพกาลทุกค่ำคืน จนวันสุดท้ายของทั้งสองที่ต้องจากกันด้วยความเจ็บปวดเพราะความรัก ข้านำบัวสวรรค์มาฝากไว้ยังตำหนักเทียนหลันของท่านแม่ เพราะต้องทำหน้าที่ทหารสวรรค์ ไม่อาจนำดอกบัวติดตามไปทุกที่ได้ แต่แล้ววันหนึ่งเจ้าก็หายไป ต่อจากนั้นก็เช่นที่เจ้ารู้มาก่อนหน้านี้”หญิงสาวไม่คิดเลยว่าเรื่องราวชีวิตตนจะมีเบื
เหมันต์เหน็บหนาว จันทราเดียวดาย 23.ชะตาครองคู่ (1)
“ท่านพี่”“อย่าได้กลัว ข้าจะสัมผัสเจ้าอย่างอ่อนโยนที่สุด”ลมร้อนรินรดทำเอามือบางจิกปลายนิ้วลงบนบ่ากำยำ ทว่าร่างบางกลับต้องกระตุกเบาๆ จากปลายลิ้นอุ่นที่ลากไล้ก่อนบดจูบเร่าร้อนดื่มด่ำกับรสชาติหวานล้ำเต็มคำ แต่ผู้ที่ทรมานคือเอินเอิน หญิงสาวหอบหายใจแรง ริมฝีปากฝีปากอิ่มถูกขบกัดด้วยเจ้าตัวพยายามข่มบางอย่างที่ปะทุไต่ระดับสูงขึ้น หากจนแล้วจนรอดก็ไม่อาจกลั้นเสียงครวญครางไว้ได้ จำต้องเปล่งเสียงจากอาการเสียดเสียวขั้นสุดที่แล่นปราดทั่วร่าง ชนิดที่ทำเอาปลายเท้าหงิกงอด้วยไม่เคยรับรู้ถึงอาการเช่นนี้มาก่อนแม้จะรู้ว่าคนตัวเล็กก้าวข้ามที่สุดแห่งความสุขสันต์แล้ว ถึงอย่างนั้นเทียนเหวินก็ยังจุมพิตกลีบกุหลาบงาม ลิ้มรสชาติแสนพิสุทธิ์ด้วยความพึงพอใจ ขณะที่อารมณ์หนุ่มก็ทะยานสูงไปด้วยพร้อมกัน กายแกร่งเคร่งเครียดขึงขัง ทว่าเขายังไม่อยากรีบร้อนจนเกินไปร่างอรชรเริ่มคลายอาการเกร็งลง เมื่อริมฝีปากแกร่งผละห่าง แต่แล้วก็ต้องครางฮือในทั้งครั้งที่รอยจูบอุ่นชื้นฝากฝัง จุมพิตบางเบาเคลื่อนไล้จากต้นขาขาวลงต่ำเรื่อยไปถึงปลีน่องจรดปลายเท้า แล้ววกกลับมาอีกข้างไล่สูงขึ้นมาตามเรียวขางาม มือหนาลูบไล้สลับไปมาระหว่างขาสองข้างไม
