EP8 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)
เรมี่เอ่ยอย่างไม่เข้าใจ แต่ก็เลือกจะเก็บคีย์การ์ดที่ดูจะมีราคาแพงกว่าค่าข้าวเธอหลายมื้อเก็บเข้ากระเป๋า เอาไว้เจอเขาอีกรอบค่อยคืนเขาแล้วกัน
เธอเลือกที่จะขึ้นรถกลับห้องเพื่อพักผ่อน วันนี้เกือบจะไม่ได้ทำงานเลย เพราะเบย์เอาแต่บังคับเธอ ทั้งที่ไม่ได้รู้จักหรืออะไรกันมาก่อน แถมมาทำแบบนั้นกับเธออีก
"ไปดื่มมาอีกแล้วซิ ไปสวิงถึงไหนเลยลืมริต้า"
ริต้าเป็นผู้หญิงสวย พูดจาออดอ้อนเอาใจเก่ง เธอไม่เรื่องมาก นั่นคือสิ่งที่ดูจะถูกใจเบย์
"ก็ดื่มเหมือนทุกวันนั้นแหละ แล้วนี่เป็นอะไรอ้อนให้ฉันมาตอนจะเช้าแบบนี้ เพิ่งกลับหรือไง" เบย์เอ่ย
"เปล่าสักหน่อย ริต้าเพิ่งตื่นต่างหาก คิดถึงเลยอ้อนให้มาหา"
ริต้ากอดก่อนหอมแก้มเบย์เบาๆ นั่นทำให้ชายหนุ่มยิ้มอย่างพอใจ ก่อนที่ทั้งคู่จะจบลงที่ความสัมพันธ์บนเตียงอย่างเร้าร้อน ริต้าทันทุกท่วงท่าที่เบย์สนอง เมื่อเธอมีอะไรกับเขาบ่อยที่สุดในบรรดาสาวๆของเขา
"เมื่อไหร่ริต้าจะได้เลื่อนขั้นบ้างน๊า" ริต้าเอ่ย
"ไหนเธอบอกว่าจะไม่วุ่นวาย?? ทุกวันนี้เธอก้อ๓ิสิทธิ์กว่าทุกคน ไม่พอหรือไง??" เบย์เอ่ย
"ริต้าก็แค่ถามเฉยๆเอง ทำไมต้องดุริต้าด้วยล่ะ"
"นี่เธองอนฉัน??"
"ช่างริต้าเถอะ ริต้าวุ่นวายเองไม่ใช่เหรอ"
ริต้าเอ่ยก่อนจะผละกอดแล้วนอนลงบนหมอนตัวเอง เบย์กดยิ้มก่อนจะหันไปคว้าร่างของริต้าไว้
"เธอก็รู้ว่าฉันไม่ชอบการผูกมัด แต่ทุกวันนี้เธอก็ได้มากกว่าทุกคนแล้ว นั่นยังไม่มีความหมายหรือไง" เบย์เอ่ย
"ก็ได้ ริต้ารักเบย์นะ"
เบย์กอดริต้าไว้นิ่งๆ นั่นคือความจริงจากเขา เขาไม่ชอบการผูกมัดใดๆ แต่กับริต้าก็มีความรู้สึกมากกว่ากับคนอื่นจริงๆ เขาไม่ได้โกหกเธอ แต่จะให้ใช้คำว่าเมียหรือแฟน สำหรับเขาคงไม่ใช้ คำสองคำนี้ อาจจะไม่มีอยู่ในจิตสำนึกของเขามาตั้งแต่เกิดเลยก็ได้
ถึงเบย์กับเบสจะเป็นแฝดกัน นิสัยเจ้าชู้แสบสรรค์คล้ายๆกัน แต่ต่างกันตรงที่เบสมีรักจริง เขารักแตงกวามาก มากแบบฝั่งใจ แต่กับเบย์ยังไม่มีใครทำเขาฝั่งใจได้แบบนั้นสักคน
บ้านบรีส-เฌอ
ชายหนุ่มเดินอารมณ์ดีกลับเข้าบ้านมาในช่วงบ่ายของวันถัดมา จนบรีสผู้เป็นพ่อเห็นยังเอ่ยทักขึ้น
"ไอ้เบย์ ผีเข้าหรือไง???" บรีสเอ่ย
"โหพ่อก็ ผมแค่อารมณ์ดีเฉยๆ" เบย์เอ่ย
"แล้วทำไมเข้าบ้าน กูไม่ได้สั่งขังมึงนิ หรืออยากถูกขัง???" บรีสเอ่ย
"เบาๆครับพ่อ ผมไม่ได้อยากโดนขังสักหน่อย ผมมาหาแม่เฌอ คิดถึง" เบย์เอ่ย
"แม่ทำขนมอยู่ในครัว เมื่อกี้ไอ้เบสก็เพิ่งมาอ้อน พวกมึงนี่ขยันอ้อนเมียกูกันจริง" บรีสเอ่ย
"พ่อครับ นี่ผมกับไอ้เบสลูกชายพ่อนะครับ ลูกแม่ด้วย"
"5555เออๆไปเถอะไป"
เบสใช้เวลาทั้งวันอยู่ที่บ้านจนค่ำ ก่อนจะนึกบางอย่างขึ้นได้ เลยตรงไปที่คลับประจำทั้งๆที่วันนี้ไม่ได้มีนัดใดๆกับเพื่อนๆ แต่เขากลับมาหาใครบางคน แต่เพราะวันนี้ไม่ได้จองไว้ เลยไม่สามารถเข้าไปได้เพราะพื้นที่ทุกโซนเต็ม
ชายหนุ่มยืนพิงรถสปอตคู่ใจอยู่หลังคลับก่อนคว้ามือถือขึ้นแล้วกดบางอย่างเพื่อส่งข้อความ
เบย์ : ไอ้บัตรที่ให้ไม่ใช่ส่วนลดร้านอาหารนะ ทำไมไม่ไปตามที่อยู่!
เบย์ส่งข้อความไปไม่นาน คนที่เขาส่งหานคือ เรมี่ เธอก็ตอบกลับมา
เรมี่ : แล้วพี่ให้เรไว้ทำไมล่ะคะ เรคิดว่าวันนี้พี่จะมาเลยจะรอคืน
เบย์ : ยัยซื่อบื้อเอ้ย!
เรมี่ : อ้าว
เบย์ : ฉันอยู่หลังคลับ รีบออกมา
ทางด้านเรมี่ที่กำลังจะทำงานก็ต้องขมวดคิ้ว แล้วเขาไปทำอะไรหลังคลับ แล้วเอาเบอร์เธอมาจากไหน แต่เธอรู้ว่าเป็นเขาเพราะรูปหน้าโปรไฟล์ใบหน้าหล่อเหลามันฟ้อง
เธอเลือกจะเดินไปหาตามที่เขาบอกพร้อมคีย์การ์ดสีทองสุดหรูใบนั้น เมื่อมาถึงก็เจอเบย์ที่นั่งอยู่บนกระโปรงด้านหน้าของรถสปอตราคาหลายสิบล้านของเขา
"เธอนี่เป็นผู้หยิงหรือเต่าเนี้ย ทำไมช้า" เบย์เอ่ย
"เรทำงานนี่ค่ะ นี่ค่ะ คีย์ของพี่"
"เธอเรียกฉันพี่ เธออายุเท่าไหร่?" เบย์เอ่ย
"19ค่ะ"
"ขึ้นรถ" เบย์เอ่ย
"ค่ะ?? ขึ้นรถ ไปไหนค่ะ เรต้องทำงานค่ะ" เรมี่เอ่ย
"บอกให้ขึ้นรถ" เบย์เอ่ยย้ำอีกรอบ
"เร..."
"ทำไมพูดยากพูดเย็นจังเลยว่ะเนี้ย!!"
"ว๊ายยย"
เบย์เหมือนจะไม่รอเรมี่ให้เดินเอง เขากลับอุ้มเธอพาดบ่าแล้วจับยัดใส่รถไปทั้งชุดทำงานแบบนั้น
"พี่เบย์ ปล่อยเรนะ จะพาไปไหนค่ะ"
"โวยวายเป็นแค่เนี้ย???"
เบย์เอ่ยเมื่อเห็นท่าทางโวยวายของเรมี่ที่ดูจะนุ่มนิ่มบอบบางซะเหลือเกิน เธอดูเป็นผ๔้หญิงหวานๆออกจะจืดด้วยซ้ำ ไม่น่าเชื่อจะมาทำงานในที่แบบนี้ เพราะแบบเธอไม่มีทางป้องกันตัวเองได้แน่นอน
"พี่จะพาเรไปไหนล่ะคะ"
"พาไปที่ๆมันใช้คีย์ใบนี้ไง ยัยงั่ง!"
เรมี่เอาแต่ก้มหน้า แต่ดูเบย์จะอมยิ้มบางๆก่อนขับรถด้วยความเร็วมุ่งหน้าตรงไปยังคอนโดสุดหรูใจกลางเมือง
"ลงมา"
"เอ่ออ..."
เบย์เอ่ยเมื่อจอดรถเสร็จ เรมี่ยังดูกล้าๆกลัวๆเพราะไม่ได้คุ้นชินกับเบย์นัก เธอไม่ได้รู้จักเขามาก่อน นี่อาจไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ เรมี่ได้แต่คิดในใจ
"มาเร็วๆ!!"
เรมี่เดินตามเบย์มาจนถึงห้องสุดหรูที่ถูกเปิดด้วยคีย์การ์ดสีทองใบนั้น เธอมองไปรอบๆก็รู้ทันทีว่านี่คือห้องของเขาแน่ๆ จากโทนห้อง ของตกแต่ง ของใช้ต่างๆ
"พี่มีอะไรจะคุยกับเรหรือเปล่าค่ะ ถึงมาที่นี่"
"จะว่าซื่อบื้อไม่ได้นิ รู้ด้วยว่ามานี่ต้องมีเรื่องคุย ... เรื่องคุยกันบนเตียง!"
เบย์เดินไปจนถึงตัวของเรมี่ก่อนเอ่ยประโยคสุดท้ายข้างๆหูของเธอจนเรมี่ยืนตัวแข็งทื่ออยู่แบบนั้น
"!!!!!!!!!"
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
นี่ก็จ้องแต่จะเยไม่พักไม่ผ่อนเลยพ่อ! อะไรคือเหตุเกิดจากคืนนั้นของเรื่องนี้น๊อ!😁😁😁😁
EP9 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)"ตกใจเข้าไป นั่นงซิ จะยื่นค้ำหัวฉันทำไม" เบย์เอ่ย"ค่ะ"เรมี่ค่อยๆนั่งตามที่เบย์สั่ง วันนี้เธอหวังว่าเขาจะไม่รังแกเธออีกนะ เธอเพิ่งถูกเขารังแกมาเมื่อคืน ถ้าวันนี้โดนอีก ได้ไข้ขึ้นแน่ๆ"อ่ะ!"จู่ๆเบย์ก็ยื่นกล่องบางอย่างให้กับเรมี่ เธอขมวดคิ้วมองก่อนจะค่อยๆหยิบมันมาดู เมื่อเปิดออกพบว่ามันเป็นสร้อยคอเส้นเล้กๆ เธอไม่เข้าใจจึงเอ่ยถามขึ้น"อะไรค่ะ???""สร้อยไง""ไม่ใช่ค่ะ เรหมายความว่าแล้วพี่ให้เรมาทำไมค่ะ" เรมี่เอ่ย"สำหรับเรื่องคืนนั้นกับเมื่อคืน" เบย์เอ่ยก่อนนั่งกอดออกมองเรมี่ตรงหน้านิ่งๆ"เรไม่ได้...""รับไว้ จบ"พูดจบเบย์ก็ลุกขึ้นเดินเข้าครัวก่อนคว้าเบียร์มาเปิดกระดกเข้าปากอย่างสบายใจราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เรมี่เห็นแบบนั้นก้ได้แต่กำกล่องสร้อยไว้นิ่งๆ เถียงไปก็ไม่มีประโยชน์"คืนนี้เธอไม่ต้องไปทำงานแล้วมั้ง ออกมาแบบนี้เขาคงคิดว่าเธอลา" เบย์เอ่ย"เขาคิดว่าเรหนีงานมากกว่าลาค่ะ ไม่มีใครรู้ว่าเรออกมา" เรมี่เอ่ย"ช่างเถอะ มาใกล้ๆหน่อย" เบย์เอ่ยเรียก เรมี่ได้แต่ลุกขึ้นไปนั่งข้างๆเขาแต่กลับเอาแต่ก้มหน้า"อ๊ะ!"จู่ๆเบย์ก้คว้าหน้าของเรมี่ให้เชิดขึ้นก่อนมองไปทั่
EP10 - เหนุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)เบย์ไม่ได้สนใจเสียงเรียกของริต้า ได้แต่เดินออกมาด้วยความหงุดหงิด แต่เดินมาได้ไม่นานก็ต้องขมวดคิ้วกว่าเมื่อบลิ๊งผู้เป็นพี่สาวบอกให้ไปรับหลานที่ชั้น1ของห้างที่เขากำลังเดินให้พาไปส่งที่บ้านเพราะเห็นว่าเขามาที่นี่ เนื่องจากเธอมีงานด่วนต้องรีบไป"อีเจ๊ นี่กูเป็นน้องมึงหรือเป็นทาสมึงเนี้ย เรียกกูต้องให้ได้ดั่งใจเลย"เบย์เอ่บ่นทันทีที่เดินไปถึงจุดนัดหมาย แล้วเจอหลานสาวกระโปรงฟูฟ่องกำลัวยืนอยู่กับพี่สาวอย่างบลิ๊ง"กูเป็นเจ้ากรรมนายเวรมึงไอ้แฝด" บลิ๊งเอ่ย"เดี๋ยวกูกรวดน้ำให้ได้ไปผุดไปเกิดไป""มึงอยากตาย!!!"บลิ๊งเอ่ย"บ่นมากแก่ไวนะ ... เลนนี่ครับ ไปกับน้าเบย์ดีกว่าเนอะ ปล่อยหม่าม้าไม่สวยยืนบ่นเป็นคนแก่ไป" เบย์เอ่ย"ไอ้แฝด!!! มึงส่งเลนนี่ให้ถึงบ้านนะ ไม่งั้นกูจะฟาดมึงให้ตายคามือเลย" บลิ๊งเอ่ย"ใช้กูแล้วมาขู่กูอีกนะมึง" เบย์เอ่ย"เออไง มึงมันร้ายไง ไปๆ ขับรถดีๆด้วย"เมื่อแยกกับบลิ๊ง เบย์ก็เดินจูงมือหลานสาวตัวน้อยเดินออกมา แต่กลับไม่ได้กลับบ้าน เพราะเลนนี่ร้องจะขอกินไอติมก่อนกลับ"น้าเบย์ขา เลนนี่อยากกินไอติม""ก็ได้ กินเสร็จแล้วเราได้กลับบ้านกันเนอะ" เบย์เอ่ยไม่ว
EP11 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)"เร..มะ..ไม่ได้ อื้อออ"เรมี่ยังไม่ทันตอบ เบย์ก็ดูดริมฝีปากของเธอจนเธอพูดต่อไม่ได้ แต่ล่ะจังหวะจูบของเขาเหมือนกระชากวิญญานเธอให้หลุดออกจากร่างแบบนั้น"ฉันคงต้องสอนเธอจูบซะใหม่แล้วมั้ง" เบย์เอ่ยเขาค่อยใช้สองมือประครองหน้าของเรมี่ก่อนเอียงหน้าแล้วกดจูบเนิบนาบอีกรอบ แต่รอบนี้ดูหญิงสาวจะไม่เกร็งและขยับริมฝีปากตามจังหวะของเขาช้าๆ"เป็นไง แบบนี้ดีมั้ย"เบย์กระตุกยิ้มหลังผละจูบออกก่อนเอ่ยถามในขณะที่เรมี่นั่งหน้าแดงอยู่บนตักของเขา เธอก้มหน้าลงเพราะไม่รู้ว่าจะตอบเขายังไง จะบอกว่ามันดีมากก็ดูยังไงๆอยู่ แต่เธอรู้สึกว่าจูบแบบนี้เธอหัวใจเต้นแรงมากจริงๆ หลายต่อหลายอย่างที่เธอไม่เคยทำมาก่อนในชีวิต เธอได้ทำกับเขาทั้งหมด ถึงแม้ว่ามันจะเป็นการทำที่ดูจะถูกบังคับก็ตาม"เอากันสักรอบก่อนมั้ยล่ะค่อยไปคลับ" เบย์เอ่ยด้วยน้ำเสียงติดตลก"มะ..ไม่เอาค่ะ ไปเลยดีกว่าค่ะ" เรมี่เอ่ย"เธอตัวสั่นด้วยเรื่องอะไรเนี้ย"เบย์เอ่ยเมื่อรู้สึกว่าเรมี่ชอบตัวสั่นอยู่บ่อยๆเวลาเขาอยู่ใกล้เธอแบบนี้ แต่เรมี่ก็ไม่ได้ตอบ ได้แต่ลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องนอนของเบย์ ก่อนจะเดินผ่านกระจก เธอหยุดมองตัวเองที่
EP12 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)"ว๊ายยยย"เบย์อุ้มเรมี่ขึ้นพาดบ่าก่อนจะพาเธอเดินมาถึงรถ แต่จู่ๆใครบางคนก้เดินเข้ามาแล้วตะโกนขึ้น"เบย์! ทำอะไรน่ะ"ริต้าที่วันนี้จู่ๆก้ตามเบย์มาที่คลับและมาเห็นเบย์กำลังอุ้มเรมี่ขึ้นรถพอดี เธอเดินเข้ามาใกล้ๆก่อนเห็นหน้าเรมี่ชัดๆจนต้องขมวดคิ้ว"ผู้หญิงที่ชนริต้านิ" ริต้าเอ่ย'อย่ายุ่ง" เบย์เอ่ยนิ่งๆ"ไม่ยุ่งได้ไงเบย์ ริต้าโทรหาตั้งหลายสายเบย์ไม่รับเลย ไหนเบย์บอกริต้ามากกว่าคนอื่นไง แล้วนี่อะไรเหรอ' ริต้าเริ่มโวยวายเรมี่รู้สึกว่าไม่ควรอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ เธอพยายามจะลุกขึ้นแล้วดันเบย์ออก ก่อนรีบออกจากรถ แต่ยังไม่ทันก้าวไปไหน ฝ่ามือหนักๆของริต้าก้พุ่งตรงเข้าใส่หน้าของเธอเพียะ!!!!!! เรมี่ถึงกับเซจนเกือบล้มจากแรงตบของริต้า"อีหน้าด้าน จงใจชนฉันเพื่อมาอวยเบย์นี่เอง!""ริต้าหยุด!!"เบย์เอ่ยก่อนรีบลากริต้าออกมา แต่ยังไม่ทันที่เขาจะเดินกลับไปหาเรมี่ เธอก็ลุกขึ้นน้ำตานองหน้าไม่ได้พูดอะไรต่อ ได้แต่รีบวิ่งออกไปจากตรงนั้นทันที ริต้ารีบคว้าเบย์ไว้ก่อนที่เขาจะเดินไป เรมี่วิ่งออกไปจนหน้าถนนก่อนโบกแท้กซี่ออกไป เบย์ยืนนิ่งก่อนค่อยๆหันมาหาริต้าแล้วระเบิดอารมณ์ขึ้น"โถ
EP13 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)"กลับไปได้แล้ว เอาไว้ฉันจะไปหาแล้วกัน"ประโยคเหล่านี้วนเวียนซ้ำแล้วซ้ำเล่าภายในหัวของหญิงสาว ผ่านมาสามวัน เบย์ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะมาคุยกับเธอ เรมี่เองก็เริ่มมีอาการแพ้เช่นกันจนทำงานแทบไม่ไหว"น้องเรมี่ ไอ้เบย์มันว่าไงบ้าง ทำไมป่านนี้เรายังมาทำงานอีก" ภีมเอ่ย"ไม่รู้ค่ะ พี่เบย์ไม่ได้มาหาเรเลย" เรมี่เอ่ย"ว่าไงนะ! ทำไมเป็นแบบนี้อ่ะ งั้นมากับพี่ สภาพนี้เราอันตรายมากนะ ท้องแล้วต้องทำงาน ไม่มีคนดูแลด้วย""พี่ภีมค่ะ ยะ.งอย่าเลยค่ะพี่ภีม"ภีมลากเรมี่ขึ้นรถเพราะไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่เพื่อนสนิททำ ในเมื่อเป็นลูกผู้ชาย ทำแล้วต้องกล้าที่จะยอมรับไม่ใช่เงียบแบบนี้บ้านบรีส-เฌอภีมพาเรมี่มาหาพ่อของเบย์ที่บ้าน เมื่อเขารู้สึกว่าเบย์ทำแบบนี้กับเรมี่มันไม่ถูกต้อง"สวสัดีครับคุณลุง ไอ้เบย์อยู่มั้ยครับ' ภีมเอ่ยสวัสดีพ่อของเบย์"น่าจะอยู่คอนโดนะภีม แล้วนี่ใครกันล่ะ" บรีสเอ่ย"คนนี้น้องเรมี่ ไอ้เบย์ทำน้องท้องแล้วไม่รับผืดชอบครับลุง" ภีมเอ่ย"พะ..พี่ภีม""ว่าไงนะ! จริงหรือเปล่าหนูบอกลุงซิ" บรีสเอ่ย"คะ..ค่ะคุณลุง"เมื่อสืบสาวราวเรื่องจนจบ บรีสโมโหจัดก่อนโทรตามเบย์ให้เข้าบ้านด่
EP14 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)เบย์พาเรมี่กลับไปที่บ้านหลังกลางของทั้งคู่ที่เฌอผู้เป็นแม่จัดเเตรียมไว้ให้ เมื่อมาถึงเรมี่ก็ไม่ได้เอ่ยอะไรกับเขา เอาแต่นั่งเก็บของ เบย์สั่งเกตุเห็นเรมี่ใส่สร้อยที่เขาให้ ก่อนกดยิ้มบางๆ แต่ก็ปรับโหมดกลับมาหน้านิ่งเหมือนเดิมอีกครั้ง"พี่ไม่ไปไหนเหรอค่ะ" เรมี่เอ่ย"ไป มีนัดกับริต้าคืนนี้."อ่อ..."เรมี่ได้แต่ก้มหน้าแล้วบีบมือตัวเอง จริงซินะว่าเธอเข้ามาอยู่ที่นี่ด้วยเหตุอะไร และผู้หญิงคนนั้นก็มาก่อนเธอ เธอรู้ว่าเธอไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวเบย์สักนิด"งั้นฉันไปก่อนนะ ถ้าแม่ถามก็บอกว่าฉันไปธุระ" เบย์เอ่ย"ค่ะ"หลังจากเบย์ออกไป เรมี่ก็ได้ออกไปเดินสูดอากาศ แล้วเจอเข้ากับบลิ๊งพี่สาวของชายหนุ่ม เธอก้มหน้าก้มตาเอ่ยสวัสดีก่อนค่อยๆหลบ"เดี๋ยวๆ อย่าเพิ่งไป มานี่กับพี่ก่อน" บลิ๊งเอ่ย"ค่ะ""นี่ไอ้แฝดมันไปไหน ทำไมเรามาเดินแบบนี้คนเดียว แม่บอกว่าเรากำลังท้องนิ" บลิ๊งเอ่ย'พี่เบย์ไป..ธุระค่ะ""อ่อ ออกไปซื้อของกกับพี่มั้ย กำลังหาเพื่อนไปเลย"บลิ๊งเอ่ยก่อนที่จะเดินจูงมือเรมี่ไปขึ้นรถ เรมี่เองก็ได้แต่ทำตามไม่ได้กล้าขัดอะไรบลิ๊งที่เป็นพี่สาวคนโตของบ้าน ถึงเธอจะเพิ่งเข้ามาอยู่ แต
EP15 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)“แต่เร...”“อย่าขัดใจ .... เข้าใจมั้ย”เบย์เอ่ยเป็นน้ำเสียงนุ่มทุ้มข้างใบหูของเรมี่ก่อนจะหอมซุกไซ้ไปทั่วแผงคอ เรมี่บอกไม่ถูกว่าเวลานี้เธอทำไมถึงไหววูบไปกับสัมผัสของเบย์แบบนี้“พี่เบย์ค่ะ..อื้อออ"เบย์จู่โจมเรมี่อย่างเร้าร้อน มือหน้าเคล้นคลึงเต้าอวบก่อนมอบเซ็กที่แสนจะเบาบองและอ่อนโยนให้กับเธอ"นอนดีๆ เดี๋ยวเจ็บ"เบย์เอ่ยเมื่อวางเรมี่นอนลงบนเตียง เขาค่อยๆจับขาเธอแยกออกช้าๆแล้วปลดเปลื้องเสื้อผ้าก่อนพาท่อนเอ็นลำใหญ่จ่อเข้ารูร่องสีชมพูของคนตัวเล็กตรงหน้ากึด!!!สวบบบบ ท่อนเอ็นปูดโปนคลืบคลานเข้าร่องสวาทจนสุดความยาวเป็นจังหวะเนิบนาบ เรมี่จิกมือลงที่นอนเบาๆเมื่อมันจุกจากขนาดที่เขามอบให้เธอ"เป็นอะไร เจ็บเหรอ" เบย์เอ่ยในขณะที่ส่งแก่นกายเข้าไปจนสุด"จุกค่ะ""อย่าเกร็ง ถ้าเจ็บมากก็บอก ฉันจะรีบเสร็จ"เบย์เอ่ยก่อนก้มลงจูบเรมี่อย่างดูดื่ม จนเธอเคริ้มฝัน ร่องสวาทของเธอเริ่มผ่อนคลายและตอดหนึบๆพร้อมปล่อยน้ำรักใสๆออกมาช่วยให้มันเจ็บน้อยลง"ตอดแบบนี้ เอาได้แล้วใช่มั้ย"เบย์เอ่ยในขณะที่ขยับเอวเนิบนาวส่งความเป็นชายเข้าร่องของหยิงสาวในขณะที่ใบหน้าแทบจะชนกับเธอ"คะ..ค่ะ อื้ออ
EP16 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)เบย์อาบน้ำอีกรอบและเดินกลับมาที่เตียง เรมี่นั่งมองเบย์กล้าๆกลัวๆ เพราะไม่รู้ว่าเบย์จะว่าเธออีกเมื่อไหร่“เป็นอะไร???”“เรนอนด้วยได้เหรอค่ะ”“มานอน”เบย์คว้าแขนเรมี่ก่อนจับเธอนอนลงแล้วห่มผ้า ก่อนค่อยๆหลับตาลงเช้าเบย์กับเรมี่เดินจากบ้านหลังเล็กเพื่อไปกินมื้อเช้ากับพ่อและแม่ที่บ้านใหญ่ก่อนจะไปหาหมอเพื่อฝากท้อง“จะไปไหนกันแต่เช้า?” บรีสผู้เป็นพ่อเอ่ย“จะพาเรมี่ไปฝากท้องครับพ่อ”“อื้ม ให้หมอตรวจร่างกายให้ละเอียด หลานจะได้แข็งแรง” บรีสเอ่ย“ครับพ่อ”“เรมี่ เดี๋ยววันนี้แม่ทำไก่ดำตุ๋นยาจีนให้กิน หลานกับหนูจะได้แข็งแรงนะลูก” เฌอเอ่ย“ขอบคุณค่ะคุณแม่”เรมี่ยกมือไหวเฌอก่อนจะยิ้มบางๆตลอดเวลาจนเบย์สังเกตุอยู่บ่อยๆหลังจากจบมื้อเช้า เบย์ขับรถพาเรมี่มาหาหมอเพื่อฝากท้อง ตลอดทางดูเรมี่จะยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ตลอดเวลาจนเขาต้องเอ่ยถาม“เธอยิ้มอะไรไม่หยุดเลย??”“แม่พี่ใจดีมากเลยค่ะ เรไม่มีแม่ตั้งแต่เด็กๆ พอมาเจอแม่พี่แล้วเรมีความสุขมากเลยค่ะ เหมือนกับว่าเรมีแม่จริงๆ...”“..........”“พี่น่าอิจฉานะคะที่มีทั้งพ่อทั้งแม่ที่ใจดีกับพี่แบบนี้ เรเกิดมาไม่เคยเจอพ่อเลย แม่ก็ไม่เคยเจอ
EP20 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)"พี่เบย์...""ตกลงนะแบบนี้ งั้นกลับคอนโดกัน"เบย์เอ่ยก่อนใช้ทั้งสองมือโอบใบหน้าของเรมี่ก่อนใช้นิ้วเกลี่ยน้ำตาจากแก้มขาวๆของเธอ เขาตัดสินใจแล้วว่าจะเปลี่ยนตัวเอง เปลี่ยนการใช้ชีวิตใหม่ ความสนุกคึกคนองของเขาไม่ควรให้เด็กตาดำๆและผู้หญิงตัวเล็กๆมารับชะตากรรมลำพัง เขาเป็นคนทำเรื่องนี้เขาต้องรับผิดชอบ ตอนแรกเขายอมรับว่าไม่ได้รักเรมี่ เพียงแค่ติดใจเธอเท่านั้น แต่เมื่อมาอยู่กับเธอถึงจะเพียงไม่นาน เธอก้ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร ดูจะไม่ทันคนด้วยซ้ำ"กลับแล้วเหรอลูก" เฌอเอ่ย"ครับแม่ ผมพาน้องกลับไปพักผ่อนดีกว่าครับ วันนี้เหนื่อยมาทั้งวัน""จ้าาาาอีคุณพ่อมือใหม่ เห่อแหละแต่ทำเก็ก" บลิ๊งเอ่ย"พูดมาก ไปตามผัวที่อาบอบนวดยัง เลนนี่ชอบบอกป๋าไปลงอ่างเรื่อย" เบย์เอ่ย"ไอ้แฝด!! เดี๋ยวฟาดปากโชว์เมียซะหรอก!!" บลิ๊งเอ่ย"พอๆพี่น้องคู่นี้ เข้าใกล้กันเป็นตีกันเรื่อยเลย เบย์พาน้องกลับเถอะ ดูแลกันดีๆนะลูก" เฌอเอ่ย"ครับแม่""สวัสดีค่ะ หนูขอกลับก่อนนะคะ""จ้าน้องสาวคนใหม่ ไว้ว่างๆเจ๊ไปรับเดี๋ยวสอนท่าฟาดปากไอ้เบย์ให้นะ" บลิ๊งเอ่ยกับเรมี่"มึงเลิกเอาเรื่องชั่วร้ายมาฝังหัวคนอื่นเลยอีเจ๊ เ
EP19 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)"มัวแต่เขิน หมอให้อุ้มลูกแล้ว" เบย์เอ่ยเรมี่รีบหันกลับไปมองที่ด้านหน้าทันที เมื่อเห็นว่าหมอกำลังสาธิตวิธีอุ้มเ็กทารกให้กับทุกคนได้ทราบวิธี ทั้งคู่ดูตั้งใจทำตามที่หมอสาธิตทุกอย่างจนถึงขั้นตอนการอาบน้ำเรมี่แทบไม่อยากเชื่อว่าผู้ชายที่ดูเอาแต่รักสนุกแบบเบย์จะทำอะไรแบบนี้ได้ ถึงแม้ในมือเขาจะคือตุ๊กตาสาธิตก็ตาม แต่เบย์ดูเบามือมากๆ เขาใช้มือประครองอย่างถูกวิธีก่อนที่จะทำตามขั้นตอนอาบน้ำทั้งหมด"เห็นมั้ย ฉันเก่ง" เบย์เอ่ย"ค่ะ พี่เก่ง เลี้ยงลูกมากี่คนแล้วค่ะ ดูคล่องจังนะคะ' เรมี่เอ่ยแซว"ไม่เคย ขนาดหลานยังไม่เคยทำแบบนี้เลย ฉัน..เพิ่งมีคนแรกนี่แหละ" เบย์เอ่ยในขณะที่สายตายังจดจ้องที่ตุ๊กตาสาธิตไม่ห่าง เรมี่ยอมรับว่าคำตอบของเบย์ทำให้เธอใจสั่นแปลกๆจริงๆ“พี่เก่งค่ะ” เรมร่เอ่ยก่อนยิ้มกว้างออกมาเบย์หันมามองก่อนกดยิ้มเช่นกัน เรมี่ได้แต่ภาวนาให้เขาดีแบบนี้ตลอด เธอตอบตัวเองไม่ได้ว่า จอนนี้ความรู้สึกเธอที่มีต่อเขามันมากกว่าความรับผิดชอบในหน้าที่พ่อแม่แล้วหรือไม่เพราะเธอหวังในใจลึกๆว่าครอบครัวของลูกเธอจะมีทั้งพ่อและแม่อยู่ครบไปตลอดหลังจบคอส เบย์พาเรมี่เข้ามาที่บ้านใ
EP18 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)"กลับบ้านกัน"เบย์เอ่ยเบาๆก่อนเดินจูงมือเรมี่กลับขึ้นคอนโด โดยที่เธอยอมเดินตามเขาแต่โดยดี ตลอดทางเขาไม่ปล่อยมือเธอแม้แต่น้อย เรมี่เองก็ไม่ได้พูดอะไรเมื่อมาถึง เบย์เอาของเรมี่ที่เก็บจะกลับหอเข้าไปเก็บ ก่อนเดินกลับมาหาเธออีกรอบ"หิวข้าวมั้ย" เบย์เอ่ย"ไม่หิวค่ะ""แล้วในท้อง เธอไม่ห่วงเขาเลยหรือไง ไม่ยอมกินข้าว" เบย์เอ่ย"..............""นั่งรอนี่แหละ เดี๋ยวสั่งอะไรมาให้กิน"เบย์คว้าโทรศัพท์ก่อนเดินออกไปโทรที่ด้านนอกระเบียงก่อนจะโทรอยู่สักพัก เขาก็กลับเข้ามาแล้วเดินตรงไปหยิบบางอย่างแล้วมานั่งลงข้างๆเรมี่"นั่งเฉยๆ" เบย์เอ่ย'พี่จะทำอะไรค่ะ!""จะทายาให้ ไม่ได้จะทำอะไรสักหน่อย อยู่เฉยๆ ยาอันนี้อ่อนไม่ต้องกลัว ต่อไปเป็นอะไรใช้ยาต้องระวัง มันมีผลกับลูกในท้องทั้งหมด รู้หรือเปล่า" เบย์เอ่ย"รู้ค่ะ พี่สนใจด้วยเหรอ""นั่น..ลูกฉันนะ" เบย์เอ่ยสั้นๆก่อนทายาให้เรมี่จนเสร็จ สักพักอาหารที่เบย์สั่งมาส่ง เรมี่เดินไปที่ครัวเพราะเบย์จัดการมันทุกอย่างใส่จานด้วยตัวเองซึ่งดูไม่น่าเชื่อ"ทำไมไม่กิน??"เบย์เอ่ยเพราะเรมี่เอาแต่นั่งมองจานอาหารที่อยู่เรียงรายตรงหน้า เบย์มองสักพั
EP17 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)📱ริต้าเบย์ : ว่าไงริต้า : ไม่มาหาริต้าเหรอค่ะเบย์ : ไม่ว่าง แค่นี้นะริต้า : เดี๋ยวริต้าไปหาเบย์ : ไม่ต้องมา ฉันไม่ว่างริต้า : อยู่กับอีนั่นเหรอ!เบย์ : อย่าพูดมากริต้า! นี่เรื่องส่วนตัวฉัน!พูดจบเบย์กดวางสายก่อนเดินเข้าไปอาบน้ำ หลังจากแต่งตัวเสร็จ เขาเดินออกมานั่งที่บาร์ครัวโดยที่เรมี่เหมือนกำลังทำบางอย่าง“ทำอะไร”“ข้าวต้มร้อนๆกับน้ำขิง พี่นั่งก่อนซิ เดี๋ยวเรยกให้”เรมี่เอ่ยก่อนตักข้างต้มใส่ชามแต่กลับถูกเบย์คว้ามันก่อนแล้วยกไปวางที่บาร์ครัวเอง“ฉันยกเอง”“ค่ะ พี่กินหน่อยนะคะ จะได้โล่งๆ” เรมี่เอ่ย“อืม นั่งซิ” เบย์เอ่ย“ค่ะ”เรมี่ค่อยๆนั่งลงข้างๆเบย์ในขณะที่เขากินข้าวต้มร้อนๆ“ถ้าลูกเกิดมาแล้วเธอจะไม่ได้เลี้ยงเอง ไม่คิดถึงลูกเหรอ” เบย์เอ่ย“คิดถึงค่ะ...แต่ถ้าเขาอยู่กับพี่ยังไงเขาก็มีอนาคตที่ดีกว่าอยู่กับเรแน่นอน เรไม่อยากให้ลูกลำบาก” เรมี่เอ่ย“เธอไม่ได้กินยาคุมเหรอตอนมีอะไรกับฉัน”“กินค่ะ แต่รอบแรกมะ..ไม่ได้กินเพราะเรไข้ขึ้นหลายวันออกไปไหนไม่ได้ รอบหลังๆกินค่ะ แต่เรไม่รู้ว่าทำไม...”เบย์ถึงกับชะงักช้อนทันทีที่เรมี่พูดจบ การที่เธอกินยาหลังจากตั้
EP16 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)เบย์อาบน้ำอีกรอบและเดินกลับมาที่เตียง เรมี่นั่งมองเบย์กล้าๆกลัวๆ เพราะไม่รู้ว่าเบย์จะว่าเธออีกเมื่อไหร่“เป็นอะไร???”“เรนอนด้วยได้เหรอค่ะ”“มานอน”เบย์คว้าแขนเรมี่ก่อนจับเธอนอนลงแล้วห่มผ้า ก่อนค่อยๆหลับตาลงเช้าเบย์กับเรมี่เดินจากบ้านหลังเล็กเพื่อไปกินมื้อเช้ากับพ่อและแม่ที่บ้านใหญ่ก่อนจะไปหาหมอเพื่อฝากท้อง“จะไปไหนกันแต่เช้า?” บรีสผู้เป็นพ่อเอ่ย“จะพาเรมี่ไปฝากท้องครับพ่อ”“อื้ม ให้หมอตรวจร่างกายให้ละเอียด หลานจะได้แข็งแรง” บรีสเอ่ย“ครับพ่อ”“เรมี่ เดี๋ยววันนี้แม่ทำไก่ดำตุ๋นยาจีนให้กิน หลานกับหนูจะได้แข็งแรงนะลูก” เฌอเอ่ย“ขอบคุณค่ะคุณแม่”เรมี่ยกมือไหวเฌอก่อนจะยิ้มบางๆตลอดเวลาจนเบย์สังเกตุอยู่บ่อยๆหลังจากจบมื้อเช้า เบย์ขับรถพาเรมี่มาหาหมอเพื่อฝากท้อง ตลอดทางดูเรมี่จะยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ตลอดเวลาจนเขาต้องเอ่ยถาม“เธอยิ้มอะไรไม่หยุดเลย??”“แม่พี่ใจดีมากเลยค่ะ เรไม่มีแม่ตั้งแต่เด็กๆ พอมาเจอแม่พี่แล้วเรมีความสุขมากเลยค่ะ เหมือนกับว่าเรมีแม่จริงๆ...”“..........”“พี่น่าอิจฉานะคะที่มีทั้งพ่อทั้งแม่ที่ใจดีกับพี่แบบนี้ เรเกิดมาไม่เคยเจอพ่อเลย แม่ก็ไม่เคยเจอ
EP15 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)“แต่เร...”“อย่าขัดใจ .... เข้าใจมั้ย”เบย์เอ่ยเป็นน้ำเสียงนุ่มทุ้มข้างใบหูของเรมี่ก่อนจะหอมซุกไซ้ไปทั่วแผงคอ เรมี่บอกไม่ถูกว่าเวลานี้เธอทำไมถึงไหววูบไปกับสัมผัสของเบย์แบบนี้“พี่เบย์ค่ะ..อื้อออ"เบย์จู่โจมเรมี่อย่างเร้าร้อน มือหน้าเคล้นคลึงเต้าอวบก่อนมอบเซ็กที่แสนจะเบาบองและอ่อนโยนให้กับเธอ"นอนดีๆ เดี๋ยวเจ็บ"เบย์เอ่ยเมื่อวางเรมี่นอนลงบนเตียง เขาค่อยๆจับขาเธอแยกออกช้าๆแล้วปลดเปลื้องเสื้อผ้าก่อนพาท่อนเอ็นลำใหญ่จ่อเข้ารูร่องสีชมพูของคนตัวเล็กตรงหน้ากึด!!!สวบบบบ ท่อนเอ็นปูดโปนคลืบคลานเข้าร่องสวาทจนสุดความยาวเป็นจังหวะเนิบนาบ เรมี่จิกมือลงที่นอนเบาๆเมื่อมันจุกจากขนาดที่เขามอบให้เธอ"เป็นอะไร เจ็บเหรอ" เบย์เอ่ยในขณะที่ส่งแก่นกายเข้าไปจนสุด"จุกค่ะ""อย่าเกร็ง ถ้าเจ็บมากก็บอก ฉันจะรีบเสร็จ"เบย์เอ่ยก่อนก้มลงจูบเรมี่อย่างดูดื่ม จนเธอเคริ้มฝัน ร่องสวาทของเธอเริ่มผ่อนคลายและตอดหนึบๆพร้อมปล่อยน้ำรักใสๆออกมาช่วยให้มันเจ็บน้อยลง"ตอดแบบนี้ เอาได้แล้วใช่มั้ย"เบย์เอ่ยในขณะที่ขยับเอวเนิบนาวส่งความเป็นชายเข้าร่องของหยิงสาวในขณะที่ใบหน้าแทบจะชนกับเธอ"คะ..ค่ะ อื้ออ
EP14 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)เบย์พาเรมี่กลับไปที่บ้านหลังกลางของทั้งคู่ที่เฌอผู้เป็นแม่จัดเเตรียมไว้ให้ เมื่อมาถึงเรมี่ก็ไม่ได้เอ่ยอะไรกับเขา เอาแต่นั่งเก็บของ เบย์สั่งเกตุเห็นเรมี่ใส่สร้อยที่เขาให้ ก่อนกดยิ้มบางๆ แต่ก็ปรับโหมดกลับมาหน้านิ่งเหมือนเดิมอีกครั้ง"พี่ไม่ไปไหนเหรอค่ะ" เรมี่เอ่ย"ไป มีนัดกับริต้าคืนนี้."อ่อ..."เรมี่ได้แต่ก้มหน้าแล้วบีบมือตัวเอง จริงซินะว่าเธอเข้ามาอยู่ที่นี่ด้วยเหตุอะไร และผู้หญิงคนนั้นก็มาก่อนเธอ เธอรู้ว่าเธอไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวเบย์สักนิด"งั้นฉันไปก่อนนะ ถ้าแม่ถามก็บอกว่าฉันไปธุระ" เบย์เอ่ย"ค่ะ"หลังจากเบย์ออกไป เรมี่ก็ได้ออกไปเดินสูดอากาศ แล้วเจอเข้ากับบลิ๊งพี่สาวของชายหนุ่ม เธอก้มหน้าก้มตาเอ่ยสวัสดีก่อนค่อยๆหลบ"เดี๋ยวๆ อย่าเพิ่งไป มานี่กับพี่ก่อน" บลิ๊งเอ่ย"ค่ะ""นี่ไอ้แฝดมันไปไหน ทำไมเรามาเดินแบบนี้คนเดียว แม่บอกว่าเรากำลังท้องนิ" บลิ๊งเอ่ย'พี่เบย์ไป..ธุระค่ะ""อ่อ ออกไปซื้อของกกับพี่มั้ย กำลังหาเพื่อนไปเลย"บลิ๊งเอ่ยก่อนที่จะเดินจูงมือเรมี่ไปขึ้นรถ เรมี่เองก็ได้แต่ทำตามไม่ได้กล้าขัดอะไรบลิ๊งที่เป็นพี่สาวคนโตของบ้าน ถึงเธอจะเพิ่งเข้ามาอยู่ แต
EP13 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)"กลับไปได้แล้ว เอาไว้ฉันจะไปหาแล้วกัน"ประโยคเหล่านี้วนเวียนซ้ำแล้วซ้ำเล่าภายในหัวของหญิงสาว ผ่านมาสามวัน เบย์ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะมาคุยกับเธอ เรมี่เองก็เริ่มมีอาการแพ้เช่นกันจนทำงานแทบไม่ไหว"น้องเรมี่ ไอ้เบย์มันว่าไงบ้าง ทำไมป่านนี้เรายังมาทำงานอีก" ภีมเอ่ย"ไม่รู้ค่ะ พี่เบย์ไม่ได้มาหาเรเลย" เรมี่เอ่ย"ว่าไงนะ! ทำไมเป็นแบบนี้อ่ะ งั้นมากับพี่ สภาพนี้เราอันตรายมากนะ ท้องแล้วต้องทำงาน ไม่มีคนดูแลด้วย""พี่ภีมค่ะ ยะ.งอย่าเลยค่ะพี่ภีม"ภีมลากเรมี่ขึ้นรถเพราะไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่เพื่อนสนิททำ ในเมื่อเป็นลูกผู้ชาย ทำแล้วต้องกล้าที่จะยอมรับไม่ใช่เงียบแบบนี้บ้านบรีส-เฌอภีมพาเรมี่มาหาพ่อของเบย์ที่บ้าน เมื่อเขารู้สึกว่าเบย์ทำแบบนี้กับเรมี่มันไม่ถูกต้อง"สวสัดีครับคุณลุง ไอ้เบย์อยู่มั้ยครับ' ภีมเอ่ยสวัสดีพ่อของเบย์"น่าจะอยู่คอนโดนะภีม แล้วนี่ใครกันล่ะ" บรีสเอ่ย"คนนี้น้องเรมี่ ไอ้เบย์ทำน้องท้องแล้วไม่รับผืดชอบครับลุง" ภีมเอ่ย"พะ..พี่ภีม""ว่าไงนะ! จริงหรือเปล่าหนูบอกลุงซิ" บรีสเอ่ย"คะ..ค่ะคุณลุง"เมื่อสืบสาวราวเรื่องจนจบ บรีสโมโหจัดก่อนโทรตามเบย์ให้เข้าบ้านด่
EP12 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)"ว๊ายยยย"เบย์อุ้มเรมี่ขึ้นพาดบ่าก่อนจะพาเธอเดินมาถึงรถ แต่จู่ๆใครบางคนก้เดินเข้ามาแล้วตะโกนขึ้น"เบย์! ทำอะไรน่ะ"ริต้าที่วันนี้จู่ๆก้ตามเบย์มาที่คลับและมาเห็นเบย์กำลังอุ้มเรมี่ขึ้นรถพอดี เธอเดินเข้ามาใกล้ๆก่อนเห็นหน้าเรมี่ชัดๆจนต้องขมวดคิ้ว"ผู้หญิงที่ชนริต้านิ" ริต้าเอ่ย'อย่ายุ่ง" เบย์เอ่ยนิ่งๆ"ไม่ยุ่งได้ไงเบย์ ริต้าโทรหาตั้งหลายสายเบย์ไม่รับเลย ไหนเบย์บอกริต้ามากกว่าคนอื่นไง แล้วนี่อะไรเหรอ' ริต้าเริ่มโวยวายเรมี่รู้สึกว่าไม่ควรอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ เธอพยายามจะลุกขึ้นแล้วดันเบย์ออก ก่อนรีบออกจากรถ แต่ยังไม่ทันก้าวไปไหน ฝ่ามือหนักๆของริต้าก้พุ่งตรงเข้าใส่หน้าของเธอเพียะ!!!!!! เรมี่ถึงกับเซจนเกือบล้มจากแรงตบของริต้า"อีหน้าด้าน จงใจชนฉันเพื่อมาอวยเบย์นี่เอง!""ริต้าหยุด!!"เบย์เอ่ยก่อนรีบลากริต้าออกมา แต่ยังไม่ทันที่เขาจะเดินกลับไปหาเรมี่ เธอก็ลุกขึ้นน้ำตานองหน้าไม่ได้พูดอะไรต่อ ได้แต่รีบวิ่งออกไปจากตรงนั้นทันที ริต้ารีบคว้าเบย์ไว้ก่อนที่เขาจะเดินไป เรมี่วิ่งออกไปจนหน้าถนนก่อนโบกแท้กซี่ออกไป เบย์ยืนนิ่งก่อนค่อยๆหันมาหาริต้าแล้วระเบิดอารมณ์ขึ้น"โถ