ผมกัดกรามแน่นเพราะโมโหจนควบคุมตัวเองไม่ได้ หงุดหงิดที่เธอกล้าดีเอาชีวิตไปเสี่ยงกับไอ้เวรนั่น มันสำคัญขนาดนั้นเลยรึไง แค่คำขู่ก็ยอมเอาตังเองมาเสียงกับมัน หยามหน้ากันเกินไปจริง ๆ“รับปากมาเสือว่ามึงจะไม่ทำ”“ทำอะไร?”“อย่าเล่นลิ้น กูรู้ว่าตอนนี้มึงโกรธใจ๋ขนาดไหน”“มันสมควรไหมโซ่ คู่หมั้นของกูแต่กำลังน
“ยิ่งไม่ใช่เลยค่ะ”“เฮ้อ!! มาคบกับพี่ให้มันจบ ๆ เหอะใจ๋”“เอ้า! จู่ ๆ วนมาเรื่องนี้ได้ไงเนี่ย” ฉันหัวเราะออกมากับความโยงไปเรื่องนั้นของพี่ยู เวลาเครียดแบบนี้ได้หัวเราะมันทำให้คลายความกังวลขึ้นมาได้หน่อย“ใกล้เวลาแข่งแล้วไปเตรียมใส่ชุดเซฟตี้เถอะ”พี่ยูจับมือฉันเดินมาในห้องแต่งตัวของนักแข่งแล้วยื่นชุด
ไม่ทันที่จะได้คิดอะไรฟุ้งซ่านกับข้อความที่พี่เสือส่งมา เสียงสัญญาณก็ดังขึ้นพร้อมกับรถที่พุ่งทยานออกตัวไปด้วยความเร็ว ฉันรีบควานมือหาที่จับพร้อมหลับตาปี๋เพราะความกลัว หัวใจมันเต้นรัว ๆ หากมีพระวางอยู่ใกล้ ๆ คงจะรีบคว้ามากอดไว้แล้วสวดมนต์ รู้สึกได้ถึงแรงส่ายไปมาของรถและถูกกระแทกอย่างแรงจนศีรษะเหวี่ยง
“หมายความว่ายังไงคะ” พี่เสือขบกรามแน่น ก่อนจะพ่นคำหยาบคายออกมา “เอากับมันไปแล้วรึไงถึงได้ออกตัวปกป้องกันขนาดนั้น”“ใจ๋ไม่ได้คิดอะไรต่ำ ๆ อย่างที่พี่เสือคิด กับพี่ยูคือพี่ชายและเขาเป็นคนดี ถึงเขาจะจีบใจ๋แต่ก็ไม่เคยล้ำเส้น มีแต่พี่เสือนั่นแหละที่หาเรื่องคนอื่นไปทั่ว”“…”“ทีตัวเองควงผู้หญิงตั้งกี่คนใจ
แม้จะรู้ว่าคำพูดเหล่านั้นล้วนเป็นคำลวงแต่ฉันกลับหวั่นไหว มันห้ามตัวเองไม่ได้ พยายามข่มใจแล้วแต่ก็แพ้ ในตอนนี้พี่เสือทำเหมือนว่าเขาต้องการและหวงฉันมากที่สุด“อย่าทำแบบวันนี้อีก”“เสียหน้าเหรอคะ” ฉันถามกลับทันควัน แต่พี่เสือพ่นลมหายใจแรง ๆ ก่อนจะจับนิ้วฉันขึ้นเอาไปใส่ปากของตัวเองแล้วกัด “อื้อ~ ใจ๋เจ็บ
พี่เสือขยับนิ้วเข้าออกถี่รัวแต่พอฉันจะถึง... เขากลับดึงมันออกไปดื้อ ๆ“พะ... พี่เสือ” ฉันกัดริมฝีปากแน่นเพราะอารมณ์ค้าง“หงุดหงิดอะไร”“กะ... แกล้งใจ๋ทำไม”“ไหนบอกมาสิว่าฉันไปแกล้งอะไรเธอ”เจ้าเล่ห์ที่สุด!! รู้ทั้งรู้ว่าหมายถึงเรื่องอะไรแต่กลับทำเป็นไขสือ“อารมณ์ค้างก็พูดมา”“…”“ขอร้องสิ อ้อนวอนให้
@วันต่อมา มหาวิทยาลัย“สภาพแกดูไม่ดีเลยใจ๋” ยี่หวาท้วงฉันที่เดินมาราวกับคนไร้เรี่ยวแรง ไม่แปลกหรอกเพราะแทบไม่ได้นอนทั้งคืนเลย“พักผ่อนน้อยน่ะ”“เมื่อวานเป็นยังไง พี่เสือทำอะไรแกใช่ไหมสภาพถึงได้เป็นแบบนี้”ฉันหลบสายตาของเพื่อน สภาพเป็นแบบนี้คงปิดไม่ได้หรอกยี่หวาไม่ใช่คนโง่ที่จะดูไม่ออกว่าเกิดอะไรขึ้น
ตกดึก คงเพราะว่ามันแปลกที่ทำให้นอนไม่หลับและที่สำคัญไม่ชอบกลิ่นโรงพยาบาลด้วย ช่วงเย็นพ่อกับแม่ของฉันมาเยี่ยมและฝากให้พี่เสือดูแลพยายามข่มตานอน นับลูกแกะจนถึงตัวที่หนึ่งร้อยก็แล้วมันยังไม่ง่วง“พี่เสือนอนหรือยังคะ” ฉันถามคนที่นอนบนโซฟา คือโซฟามันปรับเป็นเตียงได้มีหมอนมีผ้าห่มไม่ได้นอนลำบากอะไร“มีอะ
#วันต่อมา อยากหยิกพี่เสือแรงๆ สักทีที่ทำเมื่อคืนตั้งหลายรอบ ตื่นมาก็ต้องรีบเก็บเสื้อผ้าเพราะวันนี้จะไปเที่ยว ระหว่างทางฉันเอาแต่หลับเพราะเพลียจากิจกรรมรักเมื่อคืน เราเลือกมาเที่ยวเชียงใหม่เพราะเข้าหน้าหนาวแล้วก็เลยเลือกที่จะขึ้นดอย เลขาของพี่เสือเป็นคนจองที่พักให้ถือว่าเลือกได้ดีเลยเพราะมันสวยมาก
ผู้ใหญ่ทางฝั่งพี่เสือและฉันคุยกันแล้วเรื่องหมั้น บรรยากาศตอนนี้เต็มไปด้วยความสุข เสียงหัวเราะ แต่ๆ ฉันน่ะ อยากแต่งมากกว่านี่สิ คุยกันเรียบร้อยแล้วพี่เสือก็ขออนุญาตพาฉันไปนอนที่คอนโด “เป็นอะไรใครทำให้คนสวยของพี่ไม่พอใจ” พี่เสือถาม “ไม่มีอะไรค่ะใจ๋แค่นอยไปเองพี่เสืออย่าสนใจเลย” “ไม่ให้สนใจได้
“หงุดหงิดๆๆๅ” “คนดีอย่าหงุดหงิดเลย พี่รักหนูมากๆ” ต่อให้จะโกรธแค่ไหนแค่พี่เสือทำหน้าอ้อนแบบนี้ พูดจาหวานๆ ฉันก็อ่อนหยวบยาบในหัวใจแล้ว “ยังมีอีกไหมคะคู่ค้าที่พยายามอ่อยแบบยัยจินอะไรนั่น ทำไมต้องหล่อขนาดนี้ด้วย ใจ๋หวง” “ไม่มีครับ” “พูดจริงๆ นะ” “ครับคนสวย” “อื้อ ขอโทษที่ใจ๋หงุดหงิดนะ ไม่ได้อ
ผ่านไปร่วมเดือนกับเหตุการณ์ที่ฉันเอ่ยปากขอพี่เสือหมั้นในวันครบรอบสี่เดือนของเรา จนมาถึงตอนนี้เจ้าตัวก็ยังแซวไม่หยุด ทุกครั้งที่พูดถึงแทบอยากจะมุดแผ่นดินหนีให้รู้แล้วรู้รอด พี่เสือบอกว่าเขาจะเป็นคนมาคุยเรื่องหมั้นกับทางครอบครัวของฉันด้วยตัวเอง แต่เพราะงานยุ่งมากๆ ก็เลยยังไม่มีเวลามาคุย แต่ฉันก็ไม่ได
“เดี๋ยวพี่โทรถามมันให้ว่าทะเลาะอะไรกัน” ฉันพยักหน้าจากนั้นพี่เสือก็กดโทรศัพท์โทรไปหาไทเกอร์ แต่ดูเหมือนทางนั้นจะไม่ยอมรับสาย “ถ้าไม่รับสายก็เลิกโทรได้แล้วค่ะ” “อืม ถ้าอย่างนั้นเรามาต่อกันไหม พี่ยังไม่ได้ทำโทษใจ๋เลยนะ” “เอาไว้วันหลังนะคะ คืนนี้จะนอนกับจ๋าย” “ได้ยังไง พี่ไม่ยอมนะใจ๋” แค่บอกว
คอนโด คนอายุมากกว่าไม่พูดไม่จาแต่ก็น่ารักนะพอมาถึงรีบไปเอาน้ำอุ่นมาให้ดื่ม ถึงจะโกรธแต่ก็ยังดูแล เฮ้อ รักมากจัง ไม่คิดว่าตัวเองจะสมหวังกับคนที่ชอบ เหตุการณ์ตอนนั้นคิดว่าเราสองคนจะแยกย้ายกันไปจริงๆ แล้วซะอีก “เหนื่อยไหมคะ นั่งเครื่องกลับมาคงจะปวดหลังแย่” “พี่นั่งเฟริสคลาส” “อื้อ” ไม่เห็นต้อ
สามเดือนผ่านไป ความสัมพันธ์ของฉันกับพี่เสือดำเนินไปเรื่อยๆ ครั้งนี้มันดีมากๆ ไม่มีอุปสรรคอะไร ครอบครัวของเราทั้งคู่รับรู้ว่ากำลังคบหากันเป็นแฟน คุณแม่ของพี่เสือพูดแทบทุกครั้งที่ไปกินข้าวด้วยว่า ‘อยากหมั้นกันไว้ก่อนไหมลูก’ ถึงแม้จะบอกไปแล้วว่าขอคบกันเรื่อยๆ ดีกว่า แต่ก็พูดตลอดเลยจริงๆ “ใจ๋แต่งตั
“อ๊า~ อ๊าง~” เสื้อที่คาบเอาไว้หล่นออกจากปากเพราะฉันครางออกมาอย่างอดกลั้นไม่ไหว “ใส่เข้าไป พี่ปวดไม่ไหวแล้วใจ๋” “คาบเอาไว้ดีๆ อย่าให้มันหล่นจากปากสิคนสวย” พี่เสือเอานิ้วออกไปพร้อมคำสั่งแล้วจับชายเสื้อยกขึ้นมาให้คาบไว้อย่างเดิม มือหนาจับแก่นกายของตัวเองตั้งมาจ่อกับร่องแคบที่ตอนนี้เปียกแฉะได้ที่
ใบหน้ามันเห่อร้อนขึ้นสีเมื่อได้ฟังคำขอที่พี่เสือพูดออกมาชัดๆ เต็มสองหู หัวใจดวงน้อยเต้นรัวๆ ก้มหลบอย่างเขินอาย ถึงแม้จะเสนอใช้ปากให้ก็ไม่คิดว่าอีกคนจะต้องการให้สอดใส่ “ใจ๋ พี่ปวดมากเลย” “อื้อรู้แล้วค่ะ” “จะทำให้หรือเปล่า หนูจะขึ้นให้พี่ไหมครับ” “พี่เสือใจ๋เขินนะ” ได้แต่ถอนหายใจเบาๆ ในตอนนี้เสี