3.กลัวเสียเปรียบ

“จริงของมึง.. แต่.. แต่ว่า.. มึงเห็นหอยเมียกูแล้ว เห็นแบบจะจะซะด้วย กูได้เห็นแค่เนินหน้าอกเมียมึง รู้สึกว่ากูจะเสียเปรียบนะ เดี๋ยวมึงเอาไปพูดกับคนอื่นว่าได้เห็นหอยเมียกู ก็เสียหายหมด”

นายพันธ์ได้ยินที่นายชาติพูด รู้สึกตกใจ ไม่คิดว่าเพื่อนจะคิดเล็กคิดน้อยถึงขนาดนี้ เขาเองก็ไม่อยากเสียเพื่อน แถมบ้านใกล้เรือนเคียงอีกด้วย จึงคิดหาวิธีรอมชอมไม่ให้เพื่อนคิดมาก

“เอาอย่างนี้มั้ยเพื่อน.. ถ้ามึงกลัวเสียเปรียบ กูให้มึงดูหอยเมียกู จะได้หายกัน”

คำพูดของนายพันธ์ไม่เพื่อนแต่นายชาติจะตกใจ ทั้งยุ้ยทั้งจุ๋มก็ตกใจ ไม่คิดว่านายพันธ์จะกล้าพูดคำนี้ออกมา นายชาติรีบบอกด้วยเสียงลนลาน

“เฮ้ย.. ไอ้.. ไอ้พันธ์.. มึงอย่าพูดอย่างนี้.. ถ้าเมาก็กลับบ้านนอนซะ”

“กูพูดจริง มึงจะได้สบายใจ วันหน้าเราจะได้นั่งดื่มด้วยกันอีก ไม่ต้องมีอะไรค้างคาใจ”

นางยุ้ยทนฟังไม่ได้ กลัวเรื่องจะเลยเถิด รีบบอกผัว

“พี่พันธ์ เมาแล้วก็กลับบ้านกันเถอะ มา.. ยุ้ยจะพยุงกลับบ้านเอง”

“ไม่ต้อง.. พี่พูดจริง.. พี่ยังไม่ได้เมา.. เดี๋ยวไอ้ชาติมันจะไม่สบายใจ นั่งดื่มกันต่อเถอะ เอ้าชน”

พูดจบนายพันธุ์ก็ชนแก้วกับทุกคน แล้วดื่มรวดเดียวหมดแก้ว..

พอวางแก้วลงที่พื้น นายชาตินั่งมองนางจุ๋มที่นั่งอยู่ตรงข้าม แล้วพิจารณาอย่างละเอียด เพราะปกติเขามองแค่ผ่านๆ รู้ว่าเป็นเมียเพื่อน ไม่อยากเสียมารยาท

ในใจลึกๆ นายชาติเห็นว่าเมียเพื่อนเป็นคนสวย รูปร่างอวบ ผิวขาว หน้าอกใหญ่.. ก็ได้แต่คิด ไม่ได้แสดงอะไรออกมา วันนี้เป็นโอกาสทองที่เขาอาจจะได้เห็นอะไรที่อยากเห็น จึงเดินแผนการณ์ต่อ

“เฮ้ย ไอ้พันธ์ ที่มึงพูดเมื่อกี้ มึงพูดจริงหรือพูดเล่นวะ”

“จริงสิวะ.. มึงเห็นกูเป็นคนยังไง กูคำไหนคำนั้นโว้ย”

นายพันธ์รู้ว่าตัวเองเมา แต่ยังมีสติ และไม่อยากให้เพื่อนไม่สบายใจ จึงพูดไปอย่างนั้น คิดว่าเพื่อนคงไม่กล้าเอาจริง.. แต่หารู้ไม่ ว่านายชาติกำลังคิดอะไรอยู่

“แน่ใจนะ มึงพูดเองนะ กูไม่ได้บังคับมึงนะเว้ย”

นายชาติพูดแบบทีเล่นทีจริง ไม่ได้จริงจังอะไร แต่นายพันธ์เริ่มวิตก เห็นว่าตัวเองพูดออกไปแล้ว ถ้าเพื่อนจะเอาจริง เขาจะทำยังไงต่อดี

“เออ.. มึงไม่ได้บังคับ แล้วแต่มึงจะเอายังไงต่อ”

“กูว่าที่มึงพูดก็เข้าทีดีนะ มึงเห็นหอยเมียกู ถ้ากูได้เห็นหอยเมียมึงบ้าง ก็จะได้หายกัน ไม่ต้องมีอะไรค้างคาในใจกัน จริงไหมวะเพื่อน”

นายพันธ์ไม่คิดว่าเพื่อนจะคิดแบบนี้ แต่พูดไปแล้ว ไม่อยากเสียคำพูด อาจเสียเพื่อนได้ เผื่อภายภาคหน้าอาจจะต้องพึ่งพาเรื่องเงินกู้จากเพื่อน

“ตกลงมึงจะดูหอยเมียกูจริงๆหรือ”

“ก็มึงพูดเองนะ ถ้าไม่ให้ดูก็แล้วแต่มึง กูจะได้จำไว้ ว่าคำพูดมึงเชื่อถืออะไรไม่ได้”

เจอไม้นี้เข้าไป นายพันธ์พูดไม่ออก หันหน้ามามองเมีย แล้วถามเสียงเบา

“ยุ้ย.. ได้ยินที่ไอ้ชาติมันพูดใช่มั้ย.. ยุ้ยจะว่ายังไง จะยอมทำตามที่มันขอรึเปล่า”

นางยุ้ยคิดหนัก ถ้าไม่ยอม ผัวอาจจะผิดใจกับเพื่อนได้ คนบ้านใกล้เรือนเคียงถ้าผิดใจกันก็จะอยู่ด้วยความอึดอัด ถ้ายอม เรื่องก็จะได้จบๆไป

“แล้วแต่พี่พันธ์จ้ะ ถ้าพี่พันธ์ต้องการ ยุ้ยก็จะทำ”

นายชาติได้ยินนางยุ้ยบอก รู้สึกตื่นเต้นดีใจที่จะได้เห็นหอยเมียเพื่อน แต่ก็พยายามเก็บอาการไว้ ไม่แสดงออกมาก เพราะเกรงในเมียที่นั่งเงียบอยู่ข้างๆ

เมื่อนายพันธ์รู้ว่าเมียยอมทำตามที่นายชาติขอ รู้สึกเครียด ที่เพื่อนจะได้เห็นหอยของเมียตัวเอง จึงคิดหาทางที่จะไม่เสียเปรียบมาก

“เดี๋ยว.. ไอ้ชาติ.. แต่มึงก็แอบมองนมเมียกู ต้องให้กูได้มองนมเมียมึงบ้าง จะได้หายกัน ตกลงรึเปล่า”

เจอมุกนี้นายชาติคิดหนัก เขาแค่มองเนินนมตอนนางยุ้ยก้มตักแกงเท่านั้น ยังไม่ได้เห็นอะไรมาก เพราะนางยุ้ยใส่ยกทรงอยู่ รู้ว่าเพื่อนอยากดูนมนางจุ๋มซึ่งเป็นเมียเขา เพราะเมียเขาเป็นคนนมใหญ่ ดูจากสายตา น่าจะใหญ่กว่านางยุ้ยด้วยซ้ำไป

“กูยังไม่ได้เห็นนมเมียมึงเลยนะ เห็นแต่ตอนก้มแว่บๆเท่านั้น เพราะเมียมึงก็ใส่ยกทรงอยู่ แต่มึงจะดูนมเมียกูเลยรึไอ้พันธ์”

“ถ้างั้นกูจะเมียกูถอดเสื้อให้มึงดูนมชัดๆ จะได้ไม่เสียเปรียบกัน มึงจะเอาไหมล่ะ”

ได้ยินแบบนี้ นายชาติยิ่งตื่นเต้น นอกจากจะได้ดูหอยเมียเพื่อนแล้ว ยังจะได้ดูนมเมียเพื่อนอีกด้วย แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้ว ไอ้ใบ้ในกางเกงขยายตัวขึ้นทันที

นางจุ๋มที่นั่งเงียบอยู่ รู้ว่าเรื่องมาถึงตัวแล้ว เพราะผัวไปตกลงกับเพื่อนที่เคยเห็นหน้ากันอยู่ประจำ ว่าจะให้เธอเปิดนมให้ผัวเพื่อนดู เธอเป็นผู้หญิง ก็ต้องรู้สึกอายเป็นธรรมดา จึงบอกผัว

“พี่ชาติ.. ไม่นะ.. จุ๋มไม่ทำนะ.. จะให้จุ๋มเปิดนมให้พี่พันธ์ดู จุ๋มไม่กล้าหรอก.. จุ๋มอาย.. คนเคยเห็นหน้ากันบ่อยๆ”

“เอาน่าจุ๋มเมียรัก.. ทำเพื่อพี่ไม่ได้หรือ ถ้าจุ๋มไม่ทำ ปล่อยให้ไอ้พันธ์มันเห็นหอยจุ๋มฝ่ายเดียว เกิดมันเอาไปพูดกับคนอื่น เรายิ่งอายนะ.. ถ้าพี่ได้ดูของเมียมัน มันก็จะไม่กล้าไปพูดที่อื่น เพราะกลัวพี่จะเอาไปพูดบ้าง ว่าพี่ก็ได้เห็นของเมียมัน”