LOGINShare
ตอนที่ 16
Last Updated:
2025-02-13 23:51:12ว่าด้วยเรื่องระดับพลังในโลกลมปราณ ทั้งมนุษย์และสัตว์อสูรใช้ระดับขั้นเดียวกัน มีทั้งหมด 12 ระดับ (แบ่งขั้นย่อยเป็น ต่ำ กลาง สูง) ประกอบไปด้วย ระดับเริ่มต้น หลอมรวม นักรบ แม่ทัพ จอมยุทธ์ ปราชญ์ จักรพรรดิ ราชัน ราชันจักรพรรดิ เซียน เทพ และเทพบรรพกาล
ระดับพลังของดินแดนเบื้องล่างพบเห็นเพียง 7 ระดับเท่านั้น คือระดับเริ่มต้นถึงระดับปราชญ์ ด้วยทรัพยากรที่จำกัดทำให้ยากนักจะเลื่อนขั้นพลังได้ ดังนั้นตั้งแต่ระดับจักรพรรดิเป็นต้นไป ในสายตาคนของดินแดนเบื้องล่างถือได้ว่าเป็นระดับตำนาน เพราะมันนานมากแล้วที่ไม่มีระดับจักรพรรดิปรากฏกายออกมา
ไม่ต้องพูดถึงระดับเทพ เพราะต่อให้เป็นดินแดนเบื้องบนก็ยังนับว่าเป็นขั้นระดับตำนานเหนือตำนาน เนื่องจากยังไม่เคยมีใครไปถึงระดับเทพเลยนั่นเอง แม้แต่ขั้นเซียนยังมีน้อยที่จะเลื่อนระดับพลังไปถึงได้
การที่เว่ยซือหงปกปิดระดับพลังของตนในครั้งนี้ ถือเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องแล้ว เพราะหากนางไม่ปกปิดระดับพลัง เกรงว่ายุทธภพได้วุ่นวายครั้งใหญ่แน่ ทั้งนี้หากนางไม่ปกปิดอาจนำมาซึ่งปัญหา และก่อให้เกิดอันตรายกับครอบครัวของนางได้อีกด้วย
ถึงนางจะเด็กแต่นางก็ไม่ได้โง่นะ!
“เอาละ ไปข้างนอกกันเถอะ อยู่ในนี้มาตั้งสามวัน อาหงคิดถึงทุกคนที่สุดเลย! ออกจากมิติ”
วาบ!
ด้านนอกภายในเรือนนอนของเว่ยซือหง นับตั้งแต่เกิดการปะทุขึ้นของพลังปราณ เวลาเพิ่งผ่านมาเพียงสองชั่วยามเท่านั้น ครอบครัวตระกูลเว่ยรวมตัวกันที่ห้องนอนของเจ้าตัวน้อย สายตาจับจ้องไปยังร่างเล็กบนเตียง ที่นอนหลับตาพริ้มลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ
“นี่ก็ผ่านมาสองชั่วยามแล้วนะเจ้าคะ หงเอ๋อร์ยังไม่ตื่นขึ้นมาเลย” หลิวลี่หงกังวลมาก นางห่วงบุตรสาวยิ่งนัก ตามปกติเมื่อพลังปราณตื่นขึ้น ร่างกายจะดูดซับไอพลังปราณที่ปะทุออกมากลับเข้าสู่ร่างกาย ซึ่งกินเวลาเพียงครึ่งชั่วยาม เจ้าของพลังก็จะตื่นขึ้นมาทันที แต่นี่...
“พี่ว่าคงเป็นเพราะพลังปราณของลูกตื่นก่อนกำหนด ทั้งยังมีถึงห้าธาตุ ร่างกายของหงเอ๋อร์จึงปรับสภาพให้รองรับพลังได้ช้า... นี่ก็ผ่านมาสองชั่วยามแล้ว อีกไม่นานลูกของเราก็จะตื่นขึ้น เจ้าอย่ากังวลเลย” พูดปลอบโยนแต่ภายในใจบิดาเช่นเขานั้นกังวลนัก
คนอื่น ๆ ก็ไม่ได้นิ่งนอนใจแต่อย่างใด ทุกคนล้วนเป็นห่วงคุณหนูน้อยของจวนกันทั้งสิ้น
“ดึกมากแล้ว ท่านปู่ท่านย่ากลับไปพักก่อนดีหรือไม่ขอรับ”
“ใช่ขอรับ หากน้องสาวตื่นข้าจะไปตามท่านปู่ท่านย่าด้วยตนเอง” สองบุรุษพี่น้องกล่าวสนับสนุนกัน หากยังไม่มีใครตอบสนองอันใด คนที่ทำให้คนทั้งบ้านเป็นห่วงและกังวลพลันเริ่มขยับร่างกาย
“หงเอ๋อร์! ลูกฟื้นแล้ว” หลิวลี่หงสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงบุตรสาวไวกว่าใคร ปรี่เข้ากอดร่างเล็ก
เปลือกตาเว่ยซือหงกะพริบถี่ก่อนลืมตาขึ้น เจ้าตัวน้อยกวาดสายตามองไปรอบห้องพบว่าครอบครัวของนางอยู่ที่นี่กันครบทุกคน
“ท่านพ่อท่านแม่ ท่านปู่ท่านย่า พี่ใหญ่พี่รอง อาหงทำให้ทุกคนเป็นห่วงแล้วเจ้าค่ะ”
“เด็กดี ลูกเป็นอย่างไรบ้าง เจ็บปวดตรงไหนหรือไม่” เว่ยซือซานพูดพร้อมส่งกำลังภายในเข้าสำรวจร่างกายบุตรสาวหาร่องรอยการบาดเจ็บ
“อาหงปลอดภัยดีเจ้าค่ะท่านพ่อ” เจ้าตัวน้อยยิ้มกว้าง แล้วหันไปพูดกับท่านย่าของนางว่า
“ท่านปู่ท่านย่า... ดึกแล้วนะเจ้าคะ หากไม่รีบพักผ่อน หลานกลัวว่าสุขภาพร่างกายของพวกท่านจะเจ็บป่วยเอาได้”
“เพ้ย! เจ้าตัวน้อยไม่ต้องห่วงปู่กับย่า พวกเราแข็งแรงดี ว่าแต่เจ้าเถอะ ไม่บาดเจ็บจริงใช่หรือไม่”
“นั่นสิหงเอ๋อร์ หลานไม่บาดเจ็บจริง ๆ นะ หากบาดเจ็บก็บอกย่า ย่าจะได้รีบตามหมอมาดูอาการ”
“ขอบคุณเจ้าค่ะ แต่อาหงไม่ได้รับบาดเจ็บจริง ๆ ทั้งยังแข็งแรงมาก”
“จริงหรือ/แน่นะ” สองพี่น้องเว่ยซือหลางเว่ยซือเหลียงพูดขึ้นพร้อมกัน เจ้าตัวน้อยมองทุกคนอีกครั้งก่อนตัดสินใจ “หากพวกท่านไม่เชื่อก็ดูนี่สิเจ้าคะ”
มือน้อยยื่นออกมาข้างหน้าพร้อมกลิ่นอายพลังปราณระดับเริ่มต้นกระจายออกมา ทำเอาคนตระกูลเว่ยแตกตื่นมากกว่าเดิม
“พลังปราณระดับเริ่มต้นขั้นต่ำ!” เพราะความประหลาดใจทำให้ทุกคนพูดออกมาพร้อมกัน มองไอปราณประกายทองที่ลอยอยู่เหนือฝ่ามือเล็กอย่างไม่อยากจะเชื่อ
เจ้าตัวน้อยจะน่าตื่นตะลึงเกินไปแล้ว!
“อัจฉริยะ... หลานข้าเป็นอัจฉริยะ!” ผู้เฒ่าเว่ยซือหลิวเอ่ยออกมาก่อนแหงนหน้าหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “สมแล้วที่เป็นหลานปู่”
“หลานท่านคนเดียวที่ไหนกัน หงเอ๋อร์ย่อมเป็นหลานของข้าด้วย” หลินซือเหยาฮูหยินผู้เฒ่าเอ่ยออกมาบ้างพร้อมเขม่นมองสามีด้วยสายตาไม่พอใจเท่าไรนัก
คนอื่นมีอาการไม่ต่างจากฮูหยินผู้เฒ่าเช่นกัน ต่างพากันคิดว่า ข้ามีลูกสาว-น้องสาวเป็นอัจฉริยะ
เว่ยซือหงมองอาการของทุกคนแล้วลอบถอนหายใจเบา ๆ ดีนะที่นางปกปิดระดับพลังไว้ก่อน หากเปิดเผยหมดในครั้งเดียว จะต้องมีคนเป็นลมหมดสติแน่
“เอาละ ๆ ยามนี้ดึกมากแล้วและหงเอ๋อร์ก็เพิ่งฟื้น ให้นางพักผ่อนต่อเถิดขอรับ พวกเราก็แยกย้ายกันกลับไปพักผ่อนด้วย มีอะไรไว้คุยกันวันพรุ่งนี้”
“ได้ ๆ เจ้าลูกชายพูดถูกแล้ว ไป ๆ แยกย้ายกันไปได้แล้ว ปล่อยให้หลานสาวข้าพักผ่อน อย่าได้รบกวนนาง” ผู้เฒ่าเว่ยซือหลิวเอ่ยสมทบบุตรชาย ก่อนเป็นคนแรกที่เดินนำออกไป
คนอื่น ๆ พากันส่ายหน้ากับคำพูดของผู้ที่อาวุโสที่สุด แล้วหันไปร่ำลาเจ้าตัวน้อย ก่อนทยอยกลับออกไป
“พักผ่อนนะลูก มีอะไรไว้คุยกันพรุ่งนี้” หลิวลี่หงที่มองบุตรสาวอยู่ตลอด รู้ดีว่าบุตรสาวของนางมีหลายเรื่องที่อยากจะพูด
“เจ้าค่ะท่านแม่”
“ถ้ามีอะไรลูกก็ให้หลิงจูหรือหลิงอิงไปตามพ่อก็แล้วกันนะ” เว่ยซือซานพูดบ้าง
“เจ้าค่ะท่านพ่อ”
“ฝันดีนะหงเอ๋อร์” เว่ยซือหลางเข้ามาลูบศีรษะน้องสาวด้วยท่าทางอ่อนโยน
“ใช่ ๆ ฝันดีนะหงเอ๋อร์ อย่าลืมฝันถึงพี่ชายด้วยเล่า” เว่ยซือเหลียงคนร่าเริงพูดบ้าง
เจ้าตัวน้อยยิ้มกว้าง “เจ้าค่ะ ข้าจะฝันถึงทุกคนเลย พวกท่านไปพักผ่อนเถอะเจ้าค่ะ อาหงจะนอนแล้ว”
พี่ชายทั้งสองจากไป บิดามารดาอยู่ดูบุตรสาวคนเดียวอีกเล็กน้อยก่อนกลับเรือนไปพักผ่อนเช่นกัน
วันนี้สมาชิกตระกูลเว่ยต่างหลับไปอย่างอารมณ์ดี ถึงขั้นฝันหวานว่าจวนตระกูลเว่ยของพวกเขากำลังจะพัฒนาความแข็งแกร่ง และเพิ่มความรุ่งโรจน์ไปอีกขั้นแล้ว
Related chapters
เว่ยซือหง สตรีเหนือชะตา เล่ม 1 ตอนที่ 17
รุ่งเช้าต้นยามเฉิน(07.00-08.59น.) หลังทุกคนรับอาหารเช้าเสร็จแล้ว จึงมารวมตัวกันที่เรือนหลักในห้องตำราประจำตระกูล“เอาละ หงเอ๋อร์หลานรู้หรือไม่ว่าทำไมเราถึงมารวมตัวกันที่นี่” เว่ยซือหลิวถามหลานสาว“เพราะพลังปราณของอาหงเจ้าค่ะท่านปู่” เจ้าตัวน้อยตอบเสียงดังฟังชัด“ถูกต้อง ที่ทุกคนมารวมตัวกันที่นี่เพื่อหารือกับการที่พลังปราณของเจ้าตื่นก่อนกำหนด” เจ้าตัวน้อยฟังท่านปู่ของนางอย่างตั้งใจ“ตอนแรกพวกเราตั้งใจจะเก็บเป็นความลับไว้ก่อน แต่มันทำไม่ได้แล้ว เพราะการที่พลังปราณของเจ้าตื่นก่อนกำหนดปะทุรุนแรงเกินไป ทำให้ตระกูลใหญ่ที่คานอำนาจรวมถึงราชวงศ์ได้ล่วงรู้ถึงเรื่องนี้แล้ว หงเอ๋อร์ รู้ใช่หรือไม่ว่าเรื่องนี้รุนแรงและน่าตื่นตะลึงแค่ไหน”“อาหงรู้เจ้าค่ะท่านปู่ ในเมื่อพวกเขารู้แล้วเราก็ไม่ต้องปิดหรอกเจ้าค่ะ”“จริงอยู่ที่ไม่ต้องปิด แต่ลูกรักเจ้าฟังพ่อนะ ถึงพวกเขาจะรู้ว่าพลังปราณของเจ้าตื่นขึ้น ก็ใช่ว่าจะรู้รายละเอียดทั้งหมด ดังนั้นเราต้องปกปิดเอาไว้บ้าง”“พ่อของลูกพูดถูก ความจริงเราตั้งใจจะเปิดเผยพลังธาตุของลูกแค่บางส่วนเท่านั้น แต่เราอยากถามความคิดเห็นของลูกก่อน ว่าลูกอยากเปิดเผยพลังธาตุใด เราจึงได้
Last Updated : 2025-02-13เว่ยซือหง สตรีเหนือชะตา เล่ม 1 ตอนที่ 18
ต้นยามเว่ย(13.00-14.59 น.) ขบวนเดินทางย่อม ๆ ของเว่ยซือหงเคลื่อนออกจากจวนมุ่งหน้าเข้าสู่ตลาด ด้วยเป็นวันเทศกาลหยวนเซียว แม้จะยังเป็นช่วงกลางวัน แต่บรรยากาศในตลาดของเมืองหลวงแคว้นโจวก็ครึกครื้นยิ่งนัก เสียงผู้คนพูดคุยดังจอแจ เรียกความสนใจจากคนที่อยากมาเที่ยวได้ไม่ยากเจ้าตัวน้อยมองสองข้างทางซ้ายทีขวาทีอย่างร่าเริง นางเก็บความตื่นเต้นเอาไว้ไม่อยู่ เพราะไม่บ่อยนักที่ครอบครัวจะปล่อยนางออกมานอกจวนให้เดินตลาดเล่นเช่นนี้เด็กเล็กเช่นนางจะมีอะไรน่าดึงดูดไปกว่าขนมหวาน เมื่อเห็นร้านขายน้ำตาลปั้นจึงไม่รอช้าที่จะหยุดซื้อ“ข้าเอาลายกระต่ายหนึ่งไม้เจ้าค่ะ พี่ใหญ่พี่รองเอาน้ำตาลปั้นไหมเจ้าคะ”“ไม่ละ เจ้ากินเถอะ” เว่ยซือหลางตอบน้องสาว เขาโตแล้วมีอายุ 17 ปีแล้ว ของกินเล่นหวาน ๆ แบบนี้ไว้ให้เด็กอย่างนางกินเถอะ“แต่พี่เอานะน้องเล็ก ข้าขอลายเสือขอรับ” เว่ยซือเหลียงที่อายุ 14 ปีตอบน้องสาวก่อนพูดกับคนขาย เมินเฉยสายตาดูถูกของพี่ชาย คิดในใจว่า ไม่มีใครห้ามเสียหน่อยว่าโตแล้วห้ามกินขนมหวาน พี่ใหญ่ไม่ชอบของหวานแล้วไยต้องมองเขาด้วยสายตาดูถูกด้วย!เว่ยซือหงซื้อน้ำตาลปั้นอีกหลายไม้ให้ข้ารับใช้ที่ติดตามมาก่อนเดินไป
Last Updated : 2025-02-13เว่ยซือหง สตรีเหนือชะตา เล่ม 1 ตอนที่ 19
หลังพบกับความผิดหวังแรกที่ส่งผลต่อจิตใจ เว่ยซือหงแอบหลบเข้ามิติในตอนกลางคืน นางศึกษาตำราเกี่ยวกับการเพาะปลูก หลอมรวมความทรงจำแปลก ๆ ที่เข้ามาในห้วงความคิดของนางอีกครั้งเรียนรู้ทำความเข้าใจ ทั้งยังพยายามยอมรับความจริง จนกระทั่งทำใจยอมรับกับความผิดหวังได้ในที่สุด เจ้าตัวน้อยถึงยอมออกจากมิติเช่นเคย เวลาภายนอกยังเท่าเดิมแต่ภายในมิติผ่านไปหลายวัน หลังออกมาจากมิติเว่ยซือหงก็เข้านอน3 วันต่อมา ความวุ่นวายเกิดขึ้นภายในจวนตระกูลเว่ย ณ เรือนประจำตัวของเว่ยซือหง เรือนเหมยกุ้ย(ดอกกุหลาบ) ร่างเล็กขาวอวบของผู้เป็นเจ้าของเรือนกำลังยืนสั่งการบ่าวไพร่ที่นางให้สาวใช้คนสนิทไปเกณฑ์ตัวมา กำลังใช้เครื่องมือการเกษตรกำจัดวัชพืช คนที่เว่ยซือหงเรียกใช้งาน ล้วนเป็นคนที่มีความรู้และเคยผ่านการทำเทือกสวนไร่นาทั้งสิ้น จึงเข้าใจคำสั่งเจ้านายตัวน้อยโดยง่าย“ท่านลุง บริเวณนี้โล่งเตียนแล้ว ท่านขุดพรวนดินไว้ได้เลยเจ้าค่ะ”“ขอรับคุณหนู”“ท่านป้า เดี๋ยวขนหญ้าใส่ตะกร้าไว้แล้วเอาไปกองกันที่มุมนู้นนะเจ้าคะ ใต้ต้นไม้ใหญ่น่ะเจ้าค่ะ”“เจ้าค่ะคุณหนู” “พี่เอ้อซานขุดหน้าดินขึ้นมาพรวน อืม... ลึกสัก 6 ชุ่น(6 นิ้ว) กว้าง 3 ฉื่อ(
Last Updated : 2025-02-13เว่ยซือหง สตรีเหนือชะตา เล่ม 1 ตอนที่ 20
“คุยอะไรกันอยู่หรือสองแม่ลูก” เว่ยซือซานที่กลับมาจากว่าราชการเอ่ยแทรกบทสนทนาระหว่างภรรยาและบุตรสาว“ท่านพ่อ” เจ้าตัวน้อยผละกอดมารดาวิ่งเข้ากอดบิดาทันใด เว่ยซือซานอ้าแขนรับไว้ด้วยความยินดี“ว่าอย่างไร คุยอะไรกันอยู่หรือ”“คุยเรื่องการเตรียมดินสำหรับปลูกผักเจ้าค่ะ ตอนนี้อาหงกำลังเริ่มบำรุงดิน”เว่ยซือซานฉงนสงสัยไม่ต่างจากภรรยาว่าอะไรคือการบำรุงดิน เจ้าตัวน้อยเห็นสายตาสงสัยใคร่รู้ของบุพการีก็ยิ้มกว้างบอกกล่าวความรู้ที่ได้รับมาอย่างไม่ปิดบัง“หากเป็นเช่นที่หงเอ๋อร์พูดจริง เท่ากับว่าพวกเราจะเพาะปลูกกันได้อีกครั้งใช่หรือไม่”“เจ้าค่ะท่านพ่อ แต่ก็ต้องทดลองดูก่อนนะเจ้าคะ”คนเป็นบิดาพยักหน้ารับคำก่อนสบสายตากับภรรยาถึงความเป็นไปได้ของเรื่องนี้ ไม่รู้ทำไมเขาถึงเชื่อเต็มเปี่ยมว่ามันจะสำเร็จ อืม... ดูเหมือนว่าพวกเขาจะต้องเพิ่มการป้องกันให้รัดกุมมากกว่าเดิมเสียแล้ว บุตรสาวของพวกเขาคิดทำอะไรมีแต่เรื่องใหญ่ ๆ ทั้งนั้น!หลิวลี่หงเห็นความเคร่งเครียดของสามีจึงเปลี่ยนเรื่อง ด้วยไม่อยากให้เจ้าตัวเล็กไม่สบายใจ “แล้วหงเอ๋อร์คิดหรือยังว่าจะปลูกผักอะไรบ้าง”“คิดไว้บ้างแล้วเจ้าค่ะ”ตามปกติข้าว ถั่ว และยู่หมี
Last Updated : 2025-02-13เว่ยซือหง สตรีเหนือชะตา เล่ม 1 ตอนที่ 21
ยามซื่อ(09.00-10.59 น.) ตรงตามเวลานัดหมาย บ่าวทั้งสาม ลุงอวี้ ป้าหม่า และเอ้อซาน มารวมตัวกันอยู่เรือนเพาะชำ เค่อต่อมาเว่ยซือหงก็เดินนำบ่าวชายเข้ามา“นี่อันใดหรือขอรับคุณหนู” ลุงอวี้บ่าวชายวัยกลางคนถามเมื่อเห็นกระบะไม้สี่เหลี่ยม“กระบะไม้เพาะเมล็ดเจ้าค่ะ”เบื้องหน้าเว่ยซือหงคือกระบะไม้ที่มีรูปทรงสี่เหลี่ยม ด้านในมีไม้ขั้นเป็นช่องสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ อีกราว 200 ช่อง กระบะไม้มีขนาดความกว้าง 1 ฉื่อ(30ซม.) ยาว 2 ฉื่อ(60ซม.) ภายในก้นลึก 2 ชุ่น(2นิ้ว) รวมถึงฐานสำหรับวางกระบะไม้ที่ความสูง 1 ฉื่อ(30ซม.) นี่คือกระบะไม้สำหรับเพาะเมล็ดที่เว่ยซือหงขอให้ช่างไม้ฝีมือดีประจำจวนทำขึ้นมา จากเมื่อวานที่ไปสอบถามท่านปู่ท่านย่าเรื่องถาดเพาะเมล็ดแล้วปรากฏว่าไม่มี ในตอนแรกนางคิดจะปั้นดินเป็นก้อนกลมเล็ก ๆ เยอะ ๆ ใช้สำหรับเพาะเมล็ดเป็นการแก้ขัด ทว่าหลังจากตรองดูอีกครั้ง นางรู้สึกว่าอัตราการงอกน่าจะน้อยเนื่องจากนางไม่มีขุยมะพร้าว การปั้นดินเป็นก้อนจะทำให้ดินแข็งและแน่น สุดท้ายก่อนเวลาอาหารเย็น นางจึงไปสั่งการช่างไม้ทำกระบะเพาะเมล็ดขึ้นมา อธิบายอยู่นานกว่าจะเข้าใจ แต่ผลที่ได้นับว่าเป็นที่น่าพอใจทีเดียวกระบะไม้เพ
Last Updated : 2025-02-13เว่ยซือหง สตรีเหนือชะตา เล่ม 1 ตอนที่ 22
“เอาละ ๆ วันนี้พอแค่นี้ จากนี้ไปก็ให้มารดน้ำทุกวันเช้าเย็นนะเจ้าคะ และอย่าลืมไปปรับพื้นที่ที่อาหงบอกด้วยเล่า ต้องไม่ลืมเอามูลวัวที่แห้งแล้วไปโรยเด็ดขาดนะเจ้าคะ”“ทราบแล้วขอรับ/เจ้าค่ะคุณหนู”เว่ยซือหงจากมาหลังย้ำและกำชับบ่าวรับใช้จนพอใจแล้ว เจ้าตัวน้อยกำลังคิดว่าจะใช้วิธีใดท่านพ่อท่านแม่ และท่านปู่ท่านย่าจึงจะอนุญาตให้นางไปสำรวจป่าเฮ้อ! ความหวังของนางดูริบหรี่ชอบกล?เอาเถอะ ชีวิตต้องสู้ เช่นไรนางก็ต้องไปสำรวจป่าให้ได้!ความมั่นใจและความปรารถนาอันแรงกล้าในการสำรวจป่า ตกเย็นหลังมื้ออาหาร นางก็แจ้งจุดประสงค์กับความครัวทันที“ว่าอย่างไรนะ! เจ้าจะไปสำรวจป่า?” หกเสียงต่างวัยพูดขึ้นพร้อมกัน ก่อนบิดาจะพูดเป็นคนแรก“หงเอ๋อร์พ่อว่าความคิดนี้ของลูกไม่ดีกระมัง”“ดีเจ้าค่ะท่านพ่อ อาหงต้องการไปสำรวจป่า อาหงคิดว่าต้องหาของกินได้แน่!” เจ้าตัวพูดเสียงดังฟังชัดแววตามั่นคงเจือความดื้อรั้นจนเว่ยซือซานอดถอนหายใจไม่ได้“หงเอ๋อร์ ในป่ามันอันตรายนะลูก ย่าว่าทำอย่างอื่นดีหรือไม่”“ไม่เจ้าค่ะท่านย่า อาหงต้องการสำรวจป่า”“หงเอ๋อร์ ชาวบ้านขึ้นเขาหาของป่ากันเป็นประจำยังหาของกินไม่ได้เลย แล้วหลานที่ไม่เคยเข้าป่าจ
Last Updated : 2025-02-13เว่ยซือหง สตรีเหนือชะตา เล่ม 1 ตอนที่ 23
“ท่านพ่อเร็ว ๆ หน่อยเจ้าค่ะ ถ้าสายกว่านี้แดดจะร้อนนะเจ้าคะ” เว่ยซือหงเอ่ยเร่งบิดาที่เช้านี้ทำอะไรชักช้าเหลือเกินในสายตานางทว่าความจริงแล้วเว่ยซือซานหาได้ชักช้าไม่ เป็นนางที่ตื่นเต้นเกินไป จนทำอะไรรีบเร่งไปหมด เดี๋ยวไปตามคนนั้นทีคนนี้ที ทั้งที่ตอนนี้มันเพิ่งจะกลางยามเหม่า(05.00-06.59น.) “หงเอ๋อร์ ใจเย็นหน่อยได้หรือไม่” หลิวลี่หงรีบปรามเมื่อทนไม่ไหวที่บุตรสาวเอาแต่เร่งสามี“ท่านแม่ ถ้าสายกว่านี้จะร้อนเอานะเจ้าคะ”“แต่เจ้าและพวกท่านพ่อของเจ้ายังไม่ได้กินข้าวเช้า”“พกไปกินที่ป่าก็ได้เจ้าค่ะ อาหงตื่นเต้น อาหงอยากไปเร็ว ๆ” เจ้าตัวฉีกยิ้มตอบดวงตาเป็นประกายสดใส ก่อนค่อย ๆ หุบยิ้มเมื่อได้รับสายตาพิฆาตจากมารดา“ท่านแม่...”“เลือกเอาว่าจะเป็นเด็กดีนั่งรอและกินข้าวเช้าก่อน หรือไม่ต้องไปมันเลย”“อาหงรอก็ได้เจ้าค่ะ” เจ้าตัวเอ่ยอย่างสลดพอเห็นบุตรสาวซึมลงบิดาอย่างเขาเลยต้องรีบเข้าไปปลอบ “หงเอ๋อร์ไม่ต้องเศร้า เช่นไรวันนี้พ่อก็พาเจ้าเข้าป่าแน่ แต่อาหงต้องอดใจรอหน่อย เราจะเรียกร้องทุกอย่างตามใจไม่ได้เข้าใจหรือไม่ลูกรัก”“อาหงเข้าใจแล้วเจ้าค่ะท่านพ่อ เป็นอาหงที่ใจร้อนเกินไป อาหงขอโทษท่านพ่อท่านแม่เจ้
Last Updated : 2025-02-13เว่ยซือหง สตรีเหนือชะตา เล่ม 1 ตอนที่ 24
“น้องสาม เจ้าคิดสิ่งใดอยู่ ท่านลุงเขารอนานแล้วนะ” เว่ยซือเหลียงที่พูดเก่งรองจากน้องสาว เข้ามาเรียกเว่ยซือหงที่อยู่ในภวังค์ความคิด“อ๊ะ ขอโทษเจ้าค่ะท่านลุง ข้าคิดอะไรเพลินไปหน่อย ว่าแต่ท่านจะเข้าไปเก็บของป่าใช่หรือไม่เจ้าคะ”“ขอรับคุณหนู”“เช่นนั้นไปพร้อมกับพวกข้าเถิดเจ้าค่ะ” นางเอ่ยชวนเพราะต้องการตอบแทนชายวัยกลางคนที่หยุดตอบคำถามนาง“อะ เอ่อ... คือว่าข้าน้อย” ใจอยากตอบรับ แต่ก็กลัวสายตาประหัตประหารจากคนที่มีรังสีฆ่าฟันรุนแรงเหลือเกิน“ท่านพ่อเจ้าขา ให้ท่านลุงไปกับพวกเราด้วยได้หรือไม่เจ้าคะ อาหงอยากตอบแทนท่านลุงที่ตอบคำถามอาหงเจ้าค่ะ” เด็กหญิงวิ่งกลับไปกอดต้นขาของท่านพ่อ ถูไถเเก้มกลม ๆ ไปมา เจอท่าทางออดอ้อนเช่นนี้ของบุตรสาวมีหรือที่เว่ยซือซานจะปฏิเสธ“เจ้าไปกับพวกข้าได้”“ขอบคุณขอรับนายท่าน” ชายวัยกลางคนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้นยินดี การเข้าป่าพร้อมผู้สูงศักดิ์จะลดอันตรายที่เจอภายในป่าได้ ยิ่งกลุ่มคนที่มีอำนาจปลดปล่อยความแข็งแกร่งออกมาเช่นนี้แล้ว เขาย่อมต้องปลอดภัยไร้รอยขีดข่วนแน่นอน เช่นนี้ความหวังที่จะมีอาหารกลับไปให้ภรรยาและบุตรชายที่รออยู่ทางบ้านก็ไม่ยากเกินไปแล้วหลังอนุญาตให้ชา
Last Updated : 2025-02-13
Latest chapter
เว่ยซือหง สตรีเหนือชะตา เล่ม 1 ตอนที่ 91 จบ
ส่วนกลุ่มคนที่มาจากขุมอำนาจหรือจวนขุนนางต่าง ๆ มีความต้องการผลผลิตปราณจำนวนมาก ต่างตรงไปที่ชั้นสองของร้าน แล้วแจ้งชนิดและจำนวนผักที่ต้องการเสร็จ คนของตระกูลเว่ยที่มีหน้าที่รับผิดชอบในส่วนนี้ จะนำผลผลิตออกมาจากแหวนมิติตามจำนวนที่ลูกค้าต้องการ หลังตรวจสอบความถูกต้องเรียบร้อย ทำการจ่ายเงินเป็นอันจบการซื้อขายงานในส่วนนี้ถูกดำเนินไปอย่างรวดเร็ว ขุมอำนาจต่าง ๆ ต่างชื่นชอบการจัดการด้วยวิธีนี้เช่นกัน ไม่จำเป็นต้องยื้อแย่งกับคนทั่วไป เพราะผลผลิตปราณถูกคนตระกูลเว่ยเตรียมพร้อมไว้อยู่แล้ว โดยผักผลไม้ปราณในร้านค้าตระกูลเว่ยมีราคาดังนี้ผักกาดขาว ผักบุ้ง กวางตุ้ง คะน้า ถั่วฝักยาว พริกชั่งละ 1 ตำลึงทองหัวไชเท้า แครอท แตงกวา ฟักทอง ฟักเขียว ชั่งละ 5 ตำลึงทอง มะเขือเทศ บัวหิมะ ชั่งละ 10 ตำลึงทองกล้วยชนิดต่าง ๆ ขายที่หวีละ 1 ตำลึงทอง แต่ละหวีมีถึงสิบลูกแตงโมขายผลละ 3 ตำลึงทอง ส้ม ผิงกั่ว(แอปเปิล) สับปะรด ชั่งละ 10 ตำลึงทององุ่น เฉ่าเหมย(สตรอว์เบอร์รี) และผลไม้ตระกูลเหมยทั้งหมดชั่งละ 20 ตำลึงทองลูกท้อ ทับทิม ลูกพลับจัดเป็นผลไม้มงคลขายชั่งละ 30 ตำลึงทองส่วนข้าว มันฝรั่งและมันเทศนั้นมีความต้องกา
เว่ยซือหง สตรีเหนือชะตา เล่ม 1 ตอนที่ 90
ร้านค้าตระกูลเว่ย “สวรรค์ พวกเขาปลูกผักปราณได้จริง ๆ”“เจ้าดูแสงสีเขียวระยิบระยับนั่นสิ นี่มันผักปราณระดับสูง”“ตระกูลเว่ยจะเก่งกาจเกินไปแล้ว”หน้าร้านตระกูลเว่ยมีแต่เสียงพูดคุยหลายช่วงอายุทั้งชายหญิง ดังสลับกันไปมา เรื่องที่ตระกูลเว่ยจะเปิดขายผักปราณสร้างความแตกตื่นไปทั้งยุทธภพ จะเห็นได้ว่าแคว้นโจวมีคนเข้าออกค่อนข้างมาก ทั้งผู้ฝึกยุทธ์อิสระ คนจากสำนักศึกษาต่าง ๆ เหล่าบัณฑิต และคนจากดินแดนเบื้องบน ที่ยืนปลดปล่อยพลังความแข็งแกร่งออกมาจาง ๆ เพียงเท่านั้นก็สร้างความอึดอัดให้คนของดินแดนเบื้องล่างได้แล้ว“ไม่คิดว่าข่าวที่คนของเราส่งไปจะเป็นเรื่องจริง”“ถ้าไม่เห็นผักปราณจำนวนมากที่อยู่ในร้านรอขายข้าก็ไม่อยากเชื่อเช่นกันขอรับคุณชาย”“ถึงลมปราณดินแดนเบื้องล่างจะขาดแคลนทว่าก็ไม่อาจดูเบาพวกเขาได้เช่นกันขอรับคุณชาย”“ไม่ถูกต้อง คนที่เราไม่อาจดูเบาคือตระกูลเว่ยเจ้าของผักปราณระดับสูงมากมายนี้ต่างหาก...”คุณชายของกลุ่มวิเคราะห์ออกมา พลางมองผักปราณระดับสูงที่ถูกจัดเตรียมไว้บนชั้นวางของ และอยู่ในตะกร้าแบ่งแยกเป็นชนิดต่าง ๆ ชัดเจน ง่ายต่อการเลือกหา ทั้งยังสะดวกต่อการซื้อขายราคาบนป้ายไม้ที่เด่นหราอยู
เว่ยซือหง สตรีเหนือชะตา เล่ม 1 ตอนที่ 89
อย่างไรก็ตามทัณฑ์สวรรค์มีเพียงสามสายเท่านั้น ทั้งยังทำอันใดกับหินแร่นิฬกาลไม่ได้ สมกับเป็นวัตถุดิบไร้ระดับ สมบัติประเมินค่าไม่ได้เช่นนี้ นางอยากครอบครองให้มากสักหน่อย ขนาดทัณฑ์สวรรค์ที่เป็นดังตำนานเล่าขาน ยังไม่สามารถสร้างรอยขีดข่วนให้มันได้เลย เป็นเช่นนี้จะไม่ให้นางโลภอยากได้เพิ่มได้อย่างไรเล่า!ตัวหินแร่นิฬกาลลอยนิ่งอยู่เช่นนั้นอย่างองอาจราวกับกำลังเยาะเย้ยสายฟ้าจากสวรรค์ ก่อนที่มันจะค่อย ๆ เลือนรางหายไปอันที่จริงหินแร่นิฬกาลยังอยู่ที่เดิม เพียงแต่มันหลบซ่อนตัวเองด้วยอักขระพรางตา จึงไม่มีใครมองเห็น นอกจากเว่ยซือหงเท่านั้น ซึ่งนับเป็นข้อดีอย่างมาก เพราะถ้ามีคนต้องการทำลายไร่ของนางขึ้นมา ก็จะทำได้ยาก เนื่องจากหาตาค่ายกลไม่เจอกระบวนการทุกอย่างเสร็จสิ้นลงไปแล้ว เว่ยซือหงยืนมองผลงานนี้ของตนด้วยความภาคภูมิใจท่ามกลางสายตาแตกตื่นของคนงานทั้งหมดรวมถึงครอบครัวตนเองด้วยแน่นอนว่าเหตุการณ์ที่เกิดในไร่ตระกูลเว่ยเช่นนี้ คนอื่น ๆ ต่างก็รับรู้แล้วเช่นกัน ม่านพลังสีทองที่ครอบคลุมทั่วไร่ตระกูลเว่ยมันชัดเจนเกินไป ราวกับเป็นพื้นที่ที่ตัดขาดจากโลกภายนอกนอกจากเหตุการณ์ในวันนี้จะสร้างความแตกตื่นให้ผู้ค
เว่ยซือหง สตรีเหนือชะตา เล่ม 1 ตอนที่ 88
การจะปลูกผักปราณนั้นใช่ว่าเพียงพูดออกมาแล้วจะทำได้เลยทันที ตระกูลเว่ยต้องเตรียมตัวหลายอย่าง จนเมื่อทุกอย่างพร้อมสรรพ พวกเขาจึงพากันไปที่ไร่ตระกูลเว่ยประตูจวนที่ปิดมานานหลายวันของตระกูลเว่ยถึงได้เปิดออก รถม้าประจำตระกูลทั้งสองคัน เคลื่อนออกจากประตูจวนท่ามกลางสายตาของชาวเมือง และเหล่าขุนนางที่คอยจับตาดูความเคลื่อนไหวของพวกเขาเมื่อถึงไร่ตระกูลเว่ย คนงานทั้งหมดทั้งแรงงานที่เป็นชาวบ้าน บ่าวตระกูลเว่ย รวมถึงทหารที่คอยดูแลความปลอดภัย และความเรียบร้อยของไร่ถูกเรียกมารวมตัวกันที่จุดเดียวพวกเขาทั้งงุนงงและสับสนว่าเจ้านายเรียกรวมตัวด้วยเหตุใด บ้างกังวลกลัวจะถูกเลิกจ้าง ยิ่งบรรดาเจ้านายไม่ปริปาก ความคิดพลันล่องลอยไปไกลมากกว่าเดิม ก่อนทุกคนจะแตกตื่นไปมากกว่านี้ พ่อบ้านอวิ๋นจึงเข้ามาไขข้อข้องใจเสียก่อน“ไม่ต้องแตกตื่น เจ้านายของพวกเราไม่ได้คิดจะเลิกจ้างพวกเจ้า ที่เรียกมารวมตัวกันเพราะจะมีการปรับเปลี่ยนไร่ตระกูลเว่ย การให้พวกเจ้าอยู่รวมกันเป็นจุดเดียวจะทำให้ปลอดภัยและดูแลง่ายกว่าเดิม”คนงานที่เป็นชาวบ้านต่างพากันโล่งใจ หม้อข้าวของตนยังอยู่ ยังไม่ได้ถูกทุบแต่อย่างใด ทว่าความสงสัยใคร่รู้ก็กลับมาอีก
เว่ยซือหง สตรีเหนือชะตา เล่ม 1 ตอนที่ 87
“ทุกคนเจ้าคะ อาหงมีเรื่องจะคุยด้วยเจ้าค่ะ” “ว่าเช่นไรลูกรัก มีเรื่องอะไรจะคุยกับพวกเราหรือ” เว่ยซือซานถามบุตรสาวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน“เราเลิกขายผักกันเถอะเจ้าค่ะ”“เลิกขายผัก? เลิกแล้วผักที่ปลูกอยู่พันหมู่จะทำอย่างไร” ถึงจะแปลกใจที่เว่ยซือหงเอ่ยเรื่องการยกเลิกกิจการที่กำลังรุ่งเรืองในตอนนี้ แต่พวกเขาไม่ได้แตกตื่น เรื่องราวที่ผ่านมาได้สอนพวกเขาแล้ว ว่าเจ้าตัวน้อยเป็นคนมีเหตุผลเพียงใด การเอ่ยว่าจะไม่ขายผักแล้ว ไม่ใช่คำพูดที่เอ่ยออกมาเพราะต้องการล้อเล่นแน่“ไม่ต้องทำอันใดเลยเจ้าค่ะ แค่เปลี่ยนจากผักธรรมดาพวกนั้นเป็นผักปราณให้หมด”“เจ้าหมายความว่าอยากปลูกผักผลไม้ปราณแทนการปลูกผักธรรมดาหรือ”“เจ้าค่ะท่านแม่”สมาชิกในตระกูลเว่ยนิ่งคิด ความต้องการของบุตรสาวใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ ด้วยน้ำพลังปราณที่เจ้าตัวมี การเปลี่ยนจากผักธรรมดาเป็นผักปราณนั้นทำได้ง่ายราวพลิกฝ่ามือ ไม่ใช่ว่าทุกวันนี้พวกตนก็กินผักผลไม้ปราณและเห็ดปราณ ที่ปลูกอยู่หลังเรือนของเว่ยซือหงหรอกหรือหลินซือเหยาถอนหายใจมองหลานสาวพลางว่า “บอกเหตุผลให้ย่าและพวกเราทุกคนฟังได้หรือไม่ ว่าเหตุใดจึงอยากปลูกและขายผักปราณ”ซึ่งคำถามของฮูหยินผู้เฒ่
เว่ยซือหง สตรีเหนือชะตา เล่ม 1 ตอนที่ 86
ช่วงนี้เว่ยซือหงไม่ได้เคลื่อนไหวหรือทำอะไรเป็นพิเศษ นางทุ่มเวลาทั้งหมดให้ครอบครัว ทดแทนที่ตนหายไปตลอดระยะเวลาหนึ่งเดือน คนในตระกูลก็พอใจมากที่เจ้าตัวน้อยใช้ชีวิตสมกับที่เป็นเด็กเสียทีทว่าเป็นคนตระกูลใหญ่ ทั้งยังเป็นสตรี สิ่งที่ควรเรียนยังต้องเรียน นางจึงถูกท่านย่าคุมเข้มเรื่องศาสตร์ทั้งสี่เป็นประจำ ถึงจะไม่ค่อยชอบแต่เว่ยซือหงก็เข้าใจและทำได้ดี ทั้งนี้ยังต้องออกไปร่วมงานเลี้ยงกับท่านย่าหรือท่านแม่ยังจวนอื่น ๆ ตามบัตรเชิญที่ถูกส่งมาเป็นครั้งคราว เจ้าตัวน้อยเลยไม่รู้สึกเบื่อนักการออกไปพบปะผู้คนและเจอเพื่อนบ้างนับเป็นเรื่องดี เช่นวันนี้ที่นางมาเดินเที่ยวตลาดกับหลินหว่าน เด็กสาวจากตระกูลหลินที่เพิ่งทำความรู้จักกันไปเมื่อครั้งงานเลี้ยงต้อนรับคณะทูตที่ผ่านมานั่นเอง“เจ้าว่าปิ่นอันนี้สวยหรือไม่” หลินหว่านเอ่ยถามสหายพร้อมยื่นปิ่นดอกหมู่ตาน(โบตั๋น) ให้ดูเว่ยซือหงดูแล้วทั้งตัวรูปปิ่นและขนาดที่ไม่ใหญ่มากเกินไป เหมาะกับเด็ก ๆ อย่างพวกหน้า ก็พยักหน้ารับตอบคำทันทีเช่นกัน “สวยมาก เหมาะกับเจ้า”“จริงหรือ”“จริง”“เช่นนั้นข้าเอาอันนี้เจ้าค่ะ” คุณหนูตระกูลหลินส่งปิ่นให้สาวใช้ที่ติดตามมานำไปคิดเงิน“
เว่ยซือหง สตรีเหนือชะตา เล่ม 1 ตอนที่ 85
แม้มื้ออาหารจะสิ้นสุดลงแล้ว แต่คนตระกูลเว่ยก็ยังไม่ได้แยกย้าย พวกเขายังคงต้องการพูดคุยกับเว่ยซือหงให้มากอีกหน่อย ความคิดถึงที่มีมาตลอดหนึ่งเดือนก็ยังไม่เบาบางลงเลย จะให้รีบไปไหนเล่าเว่ยซือเองก็พูดคุยกับครอบครัวด้วยความสนุกสนาน ทุกคนผลัดกันเล่าเรื่องราวที่ตนเองเผชิญมาให้เว่ยซือหงฟัง เจ้าตัวเล็กก็มีอารมณ์ร่วมไปเสียหมด พาลให้คนเล่ามีใจอยากยิ่งอยากเล่าเพิ่ม ความสุขเรียบง่ายที่มีคุณค่าทางใจยิ่งกว่าของหายากราคาแพงเช่นนี้ คนตระกูลเว่ยหวงแหนมันมาก ครั้นทุกคนผลัดกันเล่าเรื่องจนครบแล้วพลันถึงตาเจ้าตัวน้อยบ้าง“แล้วเจ้าเล่าน้องเล็ก เก็บตัวฝึกฝนเสียนาน มีความก้าวหน้าอย่างไรบ้าง” เว่ยซือเหลียงเป็นฝ่ายถามน้องสาวเว่ยซือหงเห็นสายตาทุกคนมองมาอย่างรอคอยและคาดหวังได้แต่ระบายยิ้มกว้างก่อนจะยอมเปิดเผยระดับพลังปัจจุบันของตนทันที ซึ่งนั่นทำให้ทุกคนในครอบครัวต่างแตกตื่นตกใจ โดยเฉพาะพี่ชายคนรองอย่างเว่ยซือเหลียง“พลังปราณระดับนักรบขั้นสูง!”“เจ้าค่ะ” เห็นน้องสาวรับคำยิ้ม ๆ เช่นนี้พี่ชายอย่างเขารู้สึกปวดใจจริง ๆ ให้ตายเถอะน้องเล็กมีระดับเดียวกันกับเขาเลย!“ระดับเท่าพี่เลยน้องเล็ก นี่คือความแตกต่างของคนธรรมด
เว่ยซือหง สตรีเหนือชะตา เล่ม 1 ตอนที่ 84
วันเวลาภายในมิติผ่านไปแล้วสิบปี โลกภายนอกก็ผ่านไปนานนับเดือนเช่นกัน ความคิดถึงและความห่วงใยที่มีต่อบุตรหลานเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ นานแล้วที่เว่ยซือหงเก็บตัวฝึกฝน หากไม่รู้ว่านางเข้าไปในมิติจิตวิญญาณพวกตนคงจะเป็นกังวลและไม่เป็นอันกินอันนอนมากกว่านี้อย่างไรก็ตาม พวกเขาอยู่กับเว่ยซือหงทุกวันตั้งแต่นางเกิดจวบจนอายุใกล้จะแปดขวบแล้ว ไม่มีครั้งไหนที่ต้องห่างกันนานถึงเพียงนี้สักครั้ง ความอดทนที่เคยมีชักจะมอดลงไปทุกทีถึงคนตระกูลเว่ยยังใช้ชีวิตเช่นเดิม ใครมีหน้าที่อะไรก็ทำสิ่งนั้น แต่มันขาดความมีชีวิตชีวาและสีสันในชีวิต เสียงเจื้อยแจ้วที่เคยทำให้จวนสดใส เสียงหัวเราะของนางที่เคยทำให้พวกเขามีชีวิตชีวาผ่อนคลายความเครียดอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ยามไม่มีจึงรู้สึกขาดหายและกระหายถึงสิ่งนั้นมากขึ้นร่วมเดือนที่จวนตระกูลเว่ยเงียบเหงา ยิ่งช่วงสองสามวันที่ผ่านมาถึงกับขาดความมีชีวิตชีวาจนแม้แต่บ่าวรับใช้ยังรู้สึกได้ พวกตนก็คิดถึงคุณหนูน้อยเช่นกัน อยากให้นางมาสร้างเสียงหัวเราะและบรรยากาศแสนสดใสให้จวนตระกูลเว่ยโดยเร็ว เจ้านายในจวนจะได้แช่มชื่นขึ้นมาบ้างความกังวลของบ่าวรับใช้นั้นค่อนข้างมาก ถึงขั้นรวมตัวกันนำเรื
เว่ยซือหง สตรีเหนือชะตา เล่ม 1 ตอนที่ 83
เว่ยซือหงเริ่มเดินพลังในร่างกายอีกครั้ง แต่ทุกอย่างเต็มไปด้วยความติดขัดที่ตนไม่เคยเจอ ภายนอกคิ้วได้รูปของนางขมวดแน่น หากภายในจิตวิญญาณกลับสงบนิ่งมั่นคงอย่างมากเมื่อระดับการบ่มเพาะถูกทำลาย เส้นชีพจรต่าง ๆ จะอุดตันเต็มไปด้วยความสกปรกจากการดูดซับลมปราณ แม้แต่เว่ยซือหงที่ดูดซับลมปราณภายในมิติที่มีความบริสุทธิ์มาตลอดก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น แต่ด้วยเคล็ดวิชาหยินหยางลมปราณสวรรค์ ปัญหาดังกล่าวจึงถูกจัดการได้อย่างไร้ที่ติเว่ยซือหงเดินพลังด้วยเส้นลมปราณสีทอง ซึ่งมีชื่อว่าเส้นลมปราณสวรรค์ ชักนำมันไปยังจุดต่าง ๆ ของร่างกาย ด้วยความวิเศษของตัวเคล็ดวิชาการบ่มเพาะ ร่วมกับเส้นลมปราณสวรรค์ที่เกิดมาพร้อมนาง สิ่งต่าง ๆ ที่อุดตันในร่างกายจึงถูกกำจัด ทั้งเส้นเลือดและเส้นชีพจรยังถุกกรุยทางจนโล่ง ความสกปรกถูกชะล้างครั้งแล้วครั้งเล่า กระทั่งการเดินพลังไร้การติดขัด เด็กน้อยจึงเริ่มการฝึกในลำดับต่อไปเว่ยซือหงค่อย ๆ ชักนำเส้นลมปราณสวรรค์ไปตามเส้นชีพจรต่าง ๆ อย่างช้า ๆ ตามความรู้ที่ได้รับจากเคล็ดวิชา ความอุ่นร้อนจนเกือบร้อนลวกอยู่กึ่งกลางหน้าท้อง ตันเถียนที่ถูกทำลายไปเริ่มก่อตัวขึ้นใหม่ซึ่งมาพร้อมความเจ็บปวดเกินหยั่
