"หายไปไหนมายัยคลี" มิลินถามขึ้นมาเมื่อเห็นร่างสมส่วนเดินกลับมายังโต๊ะที่นัดไว้"มีเรื่องนิดหน่อย ไม่มีอะไรแล้ว""ใครหาเรื่องเธอเหรอ" เพื่อนรักเบิกตากว้างถามเสียงดังอย่างตกใจ"เปล่าๆ แค่เดินชนคนจนน้ำไปเลอะเสื้อเขามาน่ะ ไม่มีอะไร" คลีโออธิบายก่อนจะเริ่มแกะกล่องแซนด์วิชที่ซื้อมา"อ๋อ รีบๆกินเถอะ ใกล้ได้เวลาเรียนแล้ว" ร่างเล็กของเพื่อนสาวพยักหน้าเข้าใจสายตาคู่สวยเหลือบมองชายสูงของชายหนุ่มที่เพิ่งเจอแยกกันเมื่อครู่เดินผ่านไกลๆ โดยที่อีกฝ่ายหันมามองทางเธอส่งสายตาให้ ก่อนจะยกยิ้มหยิบโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมาโบกเบาๆ คลีโอรีบก้มหน้ากลับลงมาสนใจแซนด์วิชในมือต่อทันที"แกกินเสร็จแล้วเหรอ""อื้อ ก็แกเล่นหายไปตั้งนาน จนฉันกินรอหมดไปแล้ว""โทษทีๆ ป่ะ ไปกัน" ร่างสมส่วนลุกขึ้นไปควงแขนเพื่อนตัวเล็กเพื่อพากันเดินไปยังห้องเรียนซันที่นั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อนจากคณะนิติศาสตร์แอบชะเง้อมองตามหญิงสาวที่เดินออกไปพร้อมเพื่อน จนเพื่อนๆในโต๊ะสังเกตเห็นความผิดปกติ"มึงมองอะไรวะ""ฮะ! อ่อเปล่า""ทำไมเจอสาวเด็ดเหรอ""ก็...น่ารักดี" ร่างสูงยอมรับออกมาในที่สุด มุมปากหยักขึ้นเมื่อคิดถึงเหตุการณ์เมื่อครู่"เฮ้ยๆ ร้ายฉิบหาย" เ
"เอ่อคือ"หญิงสาวทั้งหมดชะงักไปเล็กน้อย แผนการที่แพรและลูกเกดวางกันมาพังลงทันทีเมื่อเห็นรถที่ลีโอยืนพิงอยู่ เพราะวันนี้บอดี้การ์ดหนุ่มของเธอไม่ได้ขับรถสปอร์ตคันหรูมาอย่างเคย แต่กลับเลือกมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์คันใหญ่ราคา 7 หลัก มาแทน"มีอะไร" บอดี้การ์ดหนุ่มร่างสูงเอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชาเรียบเฉย เหลือบมองไปด้านหลังคลีโอพบหญิงสาวแปลกหน้าสองคนเดินมาด้วย"พอดีตั้งใจว่าจะให้พี่ลีโอช่วยแวะส่งเพื่อนคลี""ไม่มีที่""..." คลีโอนิ่งไปเมื่อไม่รู้จะพูดอะไรต่อ แต่ลูกเกดก็สะกิดแขนเธอยิกๆ ส่งสายตาไปทางแพรที่ปั้นหน้าส่งยิ้มให้ชายหนุ่ม"อันนี้เพื่อนคลี ชื่อลูกเกด กับ แพร" คลีโอแนะนำตัวเพื่อนสาวให้ลีโอรู้จัก"สวัสดีค่ะ/สวัสดีค่ะ" สองสาวทักทายส่งยิ้มให้ชายหนุ่มอย่างร่าเริงสดใส"อื้อ...จะได้ไปยัง" ลีโอพยักหน้ารับอย่างขอไปที ก่อนจะหันกลับมาพูดกับคุณหนูสาว"คลีงั้นเราขอตัวกลับก่อนนะ" มิลินที่เริ่มรู้สึกอึดอัดกับสถานการณ์เช่นนี้รีบขอตัวแยกออกไปก่อน "พี่ลีโอสวัสดีค่ะ""อือ""เอ่อ งั้นก็กลับดีๆนะลิน" คุณหนูสาวหันไปบอกลาก่อนด้วยสีหน้ากระอักกระอ่วน มิลินส่งยิ้มให้ก่อนจะเดินแยกไปอีกทางแพรเริ่มหน้าเจื่อนลงเห
@คอนโดคลีโอทั้งคู่กลับถึงคอนโดของหญิงสาวเกือบจะ 3 ทุ่ม หญิงสาวเดินไปตามทางเดิน กดรหัสเข้าห้องพักที่ห้องประตู ก่อนจะเปิดเข้าไป ร่างสมส่วนเดินเข้าห้องนอนกว้างทันที ทิ้งกายลงบนเตียงกว้างเหม่อมองเพดานจมอยู่กับความคิดตนเอง ลีโอที่เดินตามหลังมาก็เดินแยกออกไปที่ระเบียงริมสระน้ำ ล้วงซองบุหรี่ในกระเป๋าขึ้นมาจุดสูบเหลือบมองหญิงสาวภายในห้องนอนผ่านกระจกใสบานใหญ่คลีโอที่เห็นบอดี้การ์ดหนุ่มยืนอยู่ด้านนอก ก็ลุกขึ้นจากเตียงเดินไปรูดม่านปิดทิ้งทันทีความน้อยใจที่เกิดขึ้นไม่อาจสงบลงโดยง่าย ท่าทีเรียบเฉยของชายหนุ่มยิ่งเพิ่มความหงุดหงิดให้เธอ แม้จะแสดงออกอย่างชัดเจนว่าเธอไม่พอใจกับการแสดงออกของเขา แต่ร่างสูงกลับเฉยเมยไม่ง้องอนเธอแต่อย่างใดครืด ครืดเสียงแจ้งเตือนข้อความจากโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าหรูดังขึ้น เธอจึงลุกไปคว้ากระเป๋าที่ถูกวางไว้อยู่บนโต๊ะเครื่องแป้งมาเปิดดูLineSUN.s : (สติ๊กเกอร์กระต่ายตาแป๋ว)SUN.s : ทำอะไรอยู่?SUN.s : นอนยังคลีโอยกยิ้มเมื่อเห็นข้อความของชายหนุ่มที่เพิ่งเจอกันวันนี้CLEO : นอนแล้วSUN.s : งั้นนี่ละเมอตอบ?CLEO : บ้า ยังไม่ทัน 3 ทุ่ม ใครจะไปนอนCLEO : มีอะไรSUN.s : ไม่
เช้าวันต่อมาลีโอจัดการสั่งอาหารกลางวันผ่านแอพบนมือถือ ซึ่งหญิงสาวที่สวมชุดนักศึกษาเรียบร้อยแล้วก็นั่งทานมันเงียบๆ ตั้งแต่ตื่นมาทั้งคู่พูดคุยกันเพียงไม่กี่คำ แม้จะไม่อยากแสดงความงี่เง่ามึนตึงออกไปให้ชายหนุ่มอึดอัดใจ แต่เธอก็ไม่สามารถเสแสร้งปั้นยิ้มทำตัวร่าเริงราวกับไม่มีอะไรได้ตลอดเวลาวันนี้เธอมีเรียนวิชาเดียวช่วงบ่าย จึงไม่ต้องรีบร้อนอะไรมาก ร่างสมส่วนในชุดนักศึกษารัดรูปอวดทรวดทรงองค์เอว ก้าวขึ้นรถสปอร์ตสีดำของชายหนุ่มซึ่งรับหน้าที่ไปรับไปส่งเธอที่มหาลัยอย่างทุกวัน ตลอดการเดินทางไม่มีเสียงพูดคุยกันแม้แต่น้อยใช้เวลาเพียงไม่นานทั้งคู่ก็มาจอดอยู่ที่หน้าคณะบริหารของหญิงสาว บอดี้การ์ดหนุ่มเหลือบมองดูกระโปรงตัวสั้นที่ตอนนี้ร่นขึ้นมาสูงอวดท่อนขาเรียวยาวราวกับนางแบบด้วยความหงุดหงิด เขาเอี้ยวตัวไปคว้าเสื้อสูทที่เบาะหลังโยนไว้บนตักเธอ"อะไร"คลีโอหันมาถามด้วยความมึนงง"เอาไปด้วย" ลีโอตอบกลับเสียงเรียบแกมบังคับ ไม่แม้แต่หันกลับมามองหน้าหญิงสาวข้างกาย"ตลก ทำไมคลีต้องใส่""กระโปรงมันสั้น""มันก็ยาวเท่านี้มา 3 ปีแล้ว" เธอเถียงกลับอย่างไม่ยอมแพ้ นึกหงุดหงิดที่ถูกชายหนุ่มหาเรื่อง ควรเป็นเธอมากกว่
ร่างสมส่วนของคลีโอถูกช้อนตัวขึ้นมาในท่าเจ้าสาว ท่อนแขนกำยำค่อยๆวางเธอลงบนโซฟาสีขาวกลางห้องนั่งเล่น"รอนี่" ร่างสูงเอ่ยสั่งเสียงเรียบก่อนจะเดินไปรื้อค้นหาบางอย่างในกระเป๋าเสื้อผ้าที่ถูกวางทิ้งไว้บริเวณทางเดิน เมื่อเจอของที่ต้องการลีโอก็เดินกลับมาหญิงสาวมองของในมือชายหนุ่มด้วยความสงสัยปนตื่นเต้น สูดลมหายใจเข้าออกหนักขึ้นเมื่อเขาใช้เนกไทมาผูกปิดรอบดวงตาของเธอเอาไว้จนไม่สามารถมองเห็นอะไรได้อีก"จะทำอะไร" คลีโอหอบหายใจ หันรีหันขวางไม่รู้ว่าบัดนี้ลีโอกำลังจะทำอะไรของเธอต่อ"..." ชายหนุ่มมองร่างเล็กที่นั่งกระสับกระส่ายอยู่บนโซฟาพลางปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเองออกช้าๆ"พะ...พี่ลีโอ?" เธอเรียกชื่อบอดี้การ์ดหนุ่มอีกครั้ง แต่เมื่อไม่มีเสียงตอบกลับก็อดใจเลื่อนมือจะดึงผ้าที่ปิดตาออกไม่ได้"ถ้าเอาออกโดนหนักแน่" ลีโอเอ่ยเสียงดุดัน ทำให้มือน้อยชะงักและยอมลดมือลงแต่โดยดีไม่นานร่างแกร่งของชายหนุ่มก็เปลือยเปล่า แต่คลีโอก็ไม่อาจรับรู้ได้ คิ้วโค้งสวยขมวดกันเป็นปม เมื่อการมองเห็นถูกปิดกั้นจึงจำเป็นต้องเปิดรับประสาทสัมผัสจากสิ่งอื่นแทนเพื่อทดแทนสิ่งที่ขาดหายไปแรงยวบบนที่นั่งด้านข้างกายทำให้หญิงสาวหันไป มือห
คลีโอถูกจัดให้อยู่ในท่าคลานเข่าบนโซฟา สะโพกผายหันหาร่างสูง เสื้อนักศึกษาของเธอถูกกระชากออกอย่างไม่ไยดี ลีโอรูดซับในที่ขาดวิ่นพร้อมแพนตี้ลูกไม้ออกอย่างรวดเร็วหญิงสาวที่ถูกเนกไทมัดปิดตาเอาไว้สั่นสะท้าน หัวใจที่อกซ้ายกระหน่ำเต้นรัว ยิ่งมองไม่เห็นทำให้เธออดระทึกขวัญกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อไปไม่ได้ ได้แต่จินตนาการไปต่างๆนาๆว่าชายหนุ่มจะทำอะไรกับเธอ มองเธอด้วยสายตาแบบไหน แค่คิดก็วูบวาบไปทั้งกายเสียแล้วสวบ!"อ๊าาาา" คลีโอครางออกมาด้วยความตกใจสะดุ้งเฮือก เมื่อจู่ๆนิ้วหนาทั้งสองนิ้วของชายหนุ่มด้านหลังก็กระแทกใส่กลีบกุหลาบฉ่ำน้ำอย่างแรงไม่รอให้เธอปรับตัวแต่อย่างใด ลีโอก็รัวนิ้วกระแทกอัดร่องสาวคับแน่นของเธอทันที ทุกจังหวะหนักหน่วงถี่รัว เธอครางลั่นอย่างกลั้นไม่ไหว แขนทั้งสองข้างที่ค้ำกายเอาไว้หมดแรงไปเสียดื้อๆจนทรุดหน้าแนบอยู่กับโซฟา เหลือเพียงสะโพกที่ยกสูงแอ่นรับความเสียวซ่านที่ชายหนุ่มปรนเปรอให้ไม่หยุดพรึ่บ พรึ่บ พรึ่บ"กรี๊ดดดดดด...อ๊าาาา...คลีเสียว...อ๊ะ...เบาหน่อย" เธอดิ้นพล่านบิดกายเร่าๆกับความเสียดเสียวจนแทบทานทนไม่ไหว น้ำหวานที่ชุ่มฉ่ำจากร่องสาวกระทบกับแรงกระแทกจนมีเสียงลามกน่าอา
"คลี ลุกไปแต่งตัวได้แล้ว ไม่หิวข้าวเหรอ" เสียงเรียบเฉยติดเย็นชาของบอดี้การ์ดหนุ่มที่กำลังรูดซิปกางเกงสแล็คเอ่ยกับหญิงสาวที่นอนหมดแรงอยู่บนเตียงเธอหันมามองค้อนร่างสูงเปลือยท่อนบนอวดมัดกล้ามกำยำที่เรียงตัวกันสวยด้วยสายตาหงุดหงิด เขามีหน้ามาสงสัยอีกว่าทำไมเธอไม่ลุกไปแต่งตัวทั้งที่เธอบ่นว่าหิวตั้งแต่ช่วงเย็นแล้ว เพราะเขาเล่นงานเธอเสียจนลุกไม่ขึ้นอย่างไรล่ะกว่า 4 ชั่วโมงที่เขาอุ้มเธอย้ายที่ร่วมรักกันแทบจะทั่วห้องพักหรูทำให้ตอนนี้ช่วงล่างเธอแสบระบมมาก ขาก็ไร้เรี่ยวแรง"แล้วใครทำให้คลีลุกไม่ได้แบบนี้!" คลีโอกระชากเสียงตอบกลับอย่างไม่สบอารมณ์ทั้งร่างแทบจะแตกเสี่ยงๆทุกครั้งที่ขยับตัว บทรักของบอดี้การ์ดร่างสูงไร้ซึ่งความอ่อนโยน มันดุเดือด ดิบเถื่อนและเร่าร้อนเป็นที่สุด"นึกว่าอยากออกไปหาอะไรกินซะอีก""สั่งรูมเซอร์วิสเถอะ คลีลุกไม่ไหวจริงๆ""อืม" ชายหนุ่มตอบพยักหน้ารับรู้เขาเดินหายออกไปจากห้องนอนสักพักก็กลับมาพร้อมเสื้อเชิ้ตสีขาวในมือซึ่งคาดว่ามันคือเสื้อของเขาเอง"ขยับมานี่""..." คุณหนูสาวหน้ามุ่ย กำผ้าห่มผืนหนาที่ใช้ห่มร่างสมส่วนที่เปลือยเปล่าเอาไว้แน่น "คลีใส่เองก็ได้""เร็ว" ลีโอเอ่ยย้ำ
คลีโอยืนมองเหม่ออยู่ที่ระเบียงริมสระว่ายน้ำนอกห้องนอน มองภาพเบื้องล่างผ่านผนังสระที่เป็นกระจกใส แม้มันจะดูสวยแปลกตาแต่ก็สร้างความรู้สึกหวิวๆ มวนท้องให้เธอไม่น้อยหมับ!คลีโอหน้าซีดเผือดด้วยความตกใจ ใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่มเมื่อมือปริศนาคว้ารอบเอวคอดกิ่วของหญิงสาวจากด้านหลัง"พี่ลีโอ! ตกใจหมดเลย" คุณหนูสาวหันไปตำหนิร่างสูงๆเบา"ไม่ลงเหรอ ชอบว่ายน้ำนี่""แค่ยืนดูจากบนนี้ก็หวิวแล้ว ให้ลงไม่เอาด้วยหรอก" เธอรีบส่ายหน้าปฏิเสธ มองดูสระว่ายน้ำตรงหน้าด้วยความหวาดเสียว"ไม่อยากลองในสระ?""ไม่เอา คลีได้หัวใจวายก่อนพอดี""หึ"ลีโอแสยะยิ้มร้ายกาจ จมูกโด่งซุกไซ้ซอกคอหญิงสาวจากด้านหลัง สูดดมกลิ่นกายหอมเย้ายวนประจำกายเธอ วงแขนกระชับโอบรั้งรอบเอวเธอเอาไว้"อื้อออ พี่ลีโอพอแล้ว" คลีโอร้องห้ามพยายามหยุดมือซุกซนที่ล้วงเข้าไปใต้เสื้อเชิ้ตตัวยาว"ไม่หายอยากสักที ช่วยหน่อยสิ" ร่างสูงกระซิบเสียงกระเส่าข้างใบหู ลิ้นร้อนตวัดเลียวนรอบขบเม้มที่ติ่งหูเธอเบาๆทำเอาหญิงสาวตัวอ่อนระทวย"อึก...คลีทำไม่ไหวแล้วนะ แสบไปหมดแล้ว""..."บอดี้การ์ดหนุ่มไม่ได้ใส่ใจเสียงร้องห้ามของคุณหนูสาว แค่ได้สัมผัสร่างอวบอิ่มเย้ายวนของเธอ เขาก
โรงพยาบาลเวลาผ่านไปอีกหลายเดือน จนคลีโอตั้งครรภ์มาถึงเดือนที่ 9 หน้าท้องที่เคยแบนราบใหญ่นูนขึ้น จนขยับกายลำบาก แม้น้ำหนักจะพุ่งขึ้นหลายกิโล แต่ใบหน้าของเธอก็ยังสวยปลั่งเปล่งเช่นเดิม เพราะถึงอยู่ในช่วงตั้งครรภ์ เธอก็พยายามออกกำลังกายเบาๆ และรับประทานอาหารเพื่อสุขภาพครบ 5 หมู่ อยู่เสมอหน้าท้องโตมีใบหน้าหล่อเหลาของสามีนอนซบแนบอยู่ ลีโอส่งยิ้มพยายามฟังเสียงกุกกักภายในท้องภรรยา ซึ่งบางครั้งก็จะมีเท้าเล็กๆถีบมาเป็นระยะคุณพ่อขี้กังวลพาคลีโอมานอนรอเตรียมคลอดที่โรงพยาบาลล่วงหน้า เมื่อใกล้จะถึงกำหนดวันคลอด โดยเลือกห้องพักที่ดีที่สุด กว้างขวางไม่ต่างจากโรงแรม มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน เขาต้องการให้คนรักอยู่สบายและใกล้มือหมอมากที่สุด"รู้สึกยังไงบ้างคะ อีกไม่กี่วันจะได้เจอหน้าตัวเล็กแล้ว" คนตัวเล็กส่งยิ้มหวานถามชายหนุ่มที่นั่งเฝ้าอยู่ข้างเตียงไม่ห่าง"ตื่นเต้น ดีใจจนไม่รู้จะหาคำไหนมาอธิบายเลย"ฝ่ามือสากลูบสัมผัสหน้าท้องหญิงสาวแผ่วเบา ราวกับเด็กน้อยจะรับรู้ ส่งรอยเท้าเล็กๆถีบยันท้องคุณแม่ยังสาวอีกหลายครั้ง จนคลีโอเบ้หน้า"จุกเหรอ""นิดหน่อยค่ะ""ตัวเล็ก เบาๆสิครับ ทำคุณแม่จุกรู้ตัวไหม"น้ำเสี
หลายเดือนต่อมา...ลีโอต้องทนกับอาการแพ้ท้องแทนหญิงสาวอยู่อีก เกือบ 2 เดือน ตลอดช่วงเวลานั้นคลีโอจะนำงานมาทำที่คอนโดเป็นหลัก นานๆครั้งถึงจะเข้าบริษัท เนื่องจากหากเธอห่างกายชายหนุ่มนานๆ เขาก็จะเริ่มวิงเวียน พะอืดพะอม จนคลีโออดสงสารไม่ได้ตอนนี้เธอเรียนจบมหาลัยอย่างเป็นทางการแล้ว โครงงานที่ทำส่งก็เรียบร้อยดี เหลือเพียงรอเกรดออกเท่านั้นวันนี้เป็นวันแต่งงานของเธอและลีโอ แต่ลูกน้อยที่ไม่รู้โกรธอะไรคุณพ่อนัก เล่นงานเขาไม่หยุดแม้กระทั่งในวันแต่ง ทำใบหน้าหล่อเหลาซีดเซียว จนพิธีในงานต้องรวบรัดเข้ามา ก่อนที่เจ้าบ่าวจะอ้วกแตกร่างเย้ายวนในชุดเจ้าสาวสีขาวเข้ารูป นอนเท้าแขนลูบศีรษะหนาเบาๆด้วยความรักอยู่บนเตียงกว้างของโรงแรม เส้นผมยุ่งเหยิงของเขาถูกเซ็ทขึ้นเรียบร้อย ลีโอก่ายหน้าผากเหงื่อเย็นๆผุดขึ้นตามกรอบหน้า หลังจากวิ่งไปอาเจียนที่ห้องน้ำมาแล้วแม้งานวันนี้จะไม่ได้สมบูรณ์ร้อยเปอร์เซ็นต์ตามที่คาดหวัง แต่เธอก็ไม่ได้รู้สึกขุ่นเคืองแต่อย่างใด กลับรู้สึกขอบคุณและเห็นใจกับความอดทนของสามีป้ายแดงดวงตาคมอ่อนแรงปรือมองร่างบาง ดึงเจ้าสาวแสนสวยมานอนแนบอกอย่างรักใคร่ แม้จะอาการวิงเวียน คลื่นไส้ จะเล่นงานเขาท
ก๊อก ก๊อก ก๊อก"เชิญค่ะ"สิ้นเสียงอนุญาต นิรณา หรือ เจี๊ยบ หญิงสาววัยกลางคนก็เปิดประตูเข้ามาพร้อมกองเอกสารหนาในอ้อมแขน"คุณคลีโอคะ เจี๊ยบเตรียมเอกสารราคาประเมินที่ดินเขตชานเมืองที่คุณคลีโอสนใจให้แล้วนะคะ อันนี้เป็นราคาที่ทางนายหน้าเสนอมาค่ะ แล้วก็อันนี้เป็นรายละเอียดก่อสร้างคร่าวๆที่ทางทีมร่างเอาไว้"ดวงตากลมไล่อ่านเอกสารในมือทีละใบอย่างละเอียด หลังจากเริ่มเทอม 2 ของปีการศึกษาสุดท้าย คลีโอก็ตัดสินใจเข้ามาฝึกงานกับบริษัทอสังหาริมทรัพย์ของครอบครัว ไคโรมอบตำแหน่งผู้จัดการทั่วไปเพื่อให้เธอศึกษางาน และยังให้เธอดูแลโครงการบ้านจัดสรรใหม่กำลังจะสร้างด้วยคลีโอทุ่มเทศึกษางานเต็มที่ ไม่มีการเหลาะแหละอู้เหมือนสมัยเรียนอีกแล้ว เพราะนี่เป็นกิจการของครอบครัวเธอเอง งานจะดีหรือไม่ดี คนรับผิดชอบคือบริษัทเธอ"ราคาต่างกันเยอะขนาดนี้เลยเหรอ"ใบหน้าสวยครุ่นคิด มองตัวเลขในเอกสาร"ค่ะ ทางเจ้าของที่คงคิดว่าอีกหน่อยที่ดินแถวนั้นจะเจริญ เลยบวกราคาขึ้นอีกเยอะ" เจี๊ยบผู้ช่วยสาววัยกลางคนอธิบายเพิ่ม"งั้นคลีรบกวนพี่เจี๊ยบช่วยหาที่ดินแถวนั้นให้คลีเพิ่มอีก 2 3 ที่ เปรียบเทียบหน่อยค่ะ คลีอาจจะลงพื้นที่ แล้วเข้าไปคุยก
หลายเดือนต่อมาตอนนี้คลีโอผ่านพ้นการเรียนปี 4 เทอม 1 มาเรียบร้อยแล้ว ร่างสมส่วนในชุดนักศึกษารัดรูปก้าวลงมาจากอาคารเรียน วันนี้เธอนำเอกสารเพิ่มเติมสำหรับการฝึกงานที่กำลังจะเริ่มขึ้นในเทอม 2 มายื่นให้อาจารย์ที่ปรึกษาตรวจสอบอีกครั้ง"อ้าว สวัสดีครับพี่" หนุ่มหล่อน่ารักอย่าง 'เจได' ร้องทักรุ่นพี่สาวด้วยความแปลกใจที่เธอเจอวันนี้"อ้าว เจได มาทำอะไรวันนี้"เนื่องจากยังไม่ถึงวันเปิดภาคเรียน ทำให้เธอก็แปลกใจเช่นกันที่เจออีกฝ่าย"ผมลงทะเบียนคลาสอาจารย์ปรีชาไม่ทัน วันนี้เลยจะเข้ามาคุยกับอาจารย์ พี่คลีโอล่ะ"ร่างสูงโปร่งมองเอกสารในมือหญิงสาว"เอกสารฝึกงานน่ะ แล้วก็มาคุยกับอาจารย์ที่ปรึกษาเรื่องหัวข้อโครงงานด้วย""อ๋อ เหนื่อยแย่เลยจะจบแล้ว สู้ๆนะครับ"ดวงตาใสเป็นประกายรู้สึกโชคดีที่วันนี้ได้มีโอกาสเจอรุ่นพี่ที่ปลื้มเจไดเป็นนักศึกษา ปี 1 อีกทั้งยังเป็นหลานรหัสของคลีโออีกด้วย แม้จะไม่ค่อยมีโอกาสเจอกันบ่อย เพราะเรื่องการดูแลน้องรหัสเป็นหน้าที่ของ 'จีน' หลานรหัสของหญิงสาวที่อยู่ ปี 2 แต่ทุกครั้งที่บังเอิญเจอกัน ชายหนุ่มก็ไม่พลาดโอกาสที่จะได้พูดคุยกับเธอเขารู้สึกปลื้มหญิงสาวตั้งแต่ได้เห็นเธอในวันรับ
2 เดือนต่อมาช่วงนี้ถือว่าคลีโอค่อนข้างที่จะยุ่งมาก เนื่องจากการเรียนในมหาลัยเริ่มเข้มข้น ทั้งโครงงาน การบ้าน ทบทวนบทเรียนเตรียมสอบ และเธอยังต้องเตรียมงานหมั้นที่ใกล้มาถึงอีกไม่กี่สัปดาห์แม้จะเป็นงานเรียบง่ายจัดที่บ้าน ไม่จำเป็นต้องถูกต้องตามพิธีการแต่โบราณ มีแค่ครอบครัวและเพื่อนสนิทเท่านั้นที่มาร่วมงาน แต่มันก็ต้องตระเตรียมหลายอย่างหญิงสาวเพิ่งสามารถตัดสินใจเลือกชุดสำหรับใส่ในงานได้เมื่อ 2 วันก่อนนี่เอง"เมื่อคืนไม่ได้นอนเหรอไง" มิลินเท้าคางหันหน้ามาถามด้วยแววตาล้อเลียน เมื่อคลีโอหาววอดออกมาอยู่หลายครั้งขณะเรียน"นอนไม่ค่อยหลับ""ทำไม? พี่ลีโอก่อกวนเหรอ""บ้า! เมื่อวานพี่ลีโอไม่ได้นอนด้วย เขาต้องอยู่เคลียร์งานที่ผับทั้งคืน แถมเมื่อเช้าต้องไปช่วยพี่ไคโรทำอะไรอีกก็ไม่รู้"หญิงสาวบ่นออกมายาวยืด อาจจะเป็นเพราะเหตุผลนี้ด้วยที่ทำให้เธอนอนไม่ค่อยหลับ เธอเริ่มชินกับการมีชายหนุ่มนอนกอด พอเขาไม่อยู่มันเลยรู้สึกแปลกๆ"จะฟ้องว่างั้นเถอะ ว่าพี่ไคโรใช้งานแฟนแกหนัก" ร่างเล็กขบขันออกมาเบาๆ"แกก็ช่วยมีปากมีเสียงกับพี่ชายฉันบ้างเถอะ ไม่ใช่อะไรก็ยอมเขาไปหมด""ก็พี่ไคโรเขามีเหตุผลนี่ ฉันจะไปพูดอะไรได้
หลังจากนั่งกันต่ออีกสักพัก หญิงสาวดวงตาหยาดเยิ้มที่ถูกเสื้อสูทของชายหนุ่มคลุมต้นขา ก็เริ่มซุกซนโดยการตีเนียนขยับเสื้อตัวใหญ่มาคลุมตักชายหนุ่มเอาไว้ด้วย ก่อนที่มือเล็กจะเริ่มอยู่ไม่สุข ป้วนเปี้ยนลูบไล้ตัวตนแข็งขืนภายใต้กางเกงสแล็ค จนลีโอนั่งตัวเกร็ง"..."สายตาดุๆ มองร่างเล็กอย่างห้ามปราม แต่เธอก็ตีหน้าใสซื่อกลับมา โดยที่มือน้อยขยับถูไถแท่นเอ็นร้อนจนมันขึ้นเป็นลำ สุดท้ายอดีตบอดี้การ์ดก็อดรนทนไม่ไหว รีบกล่าวบอกลาทุกคนบนโต๊ะแล้วลากหญิงสาวตัวแสบออกจากผับทันที"ช้าๆ หน่อยสิคะ"คลีโอฉีกยิ้มกว้างเมื่อเห็นความรีบเร่งของชายหนุ่ม ก็รู้ทันทีว่าความต้องการของเขาพุ่งสูงแล้ว"ยั่วเก่งนัก ก็เตรียมรับผลที่ตามมาด้วยแล้วกัน"ว่าจบลีโอก็ดันเธอขึ้นรถ เครื่องยนต์คำรามลั่นก่อนรถสปอร์ตสีดำจะพุ่งทะยานออกไปจากลานจอดรถอย่างรวดเร็ว ตามแรงปรารถนาที่มีต่อหญิงสาว ในหัวกำลังสรรหาวิธีที่จะเอามาลงโทษเด็กดื้อให้เข็ดหลาบเสียบ้างร่างกายอ่อนแรงของคนตัวเล็กเอนซบอกหนาด้วยความออดอ้อนออเซาะ โดยที่มือบางยังคงก่อกวนชายหนุ่มไม่หยุด"อยากโดน?" ลีโอหลุบตามองใบหน้าสวยที่อิงซบหน้าอก เสียงแหบพร่าถามขึ้นท่ามกลางความเงียบและเสียงเครื
ปัจจุบันชีวิตประจำวันของคลีโอก็ยังคงคล้ายเดิม นั้นก็คือการตื่นไปมหาลัย นั่งทำรายงาน กลับคอนโด เพิ่มเติมคือแฟนหนุ่มรูปหล่อที่คอยดูแลเธออย่างดี ความสัมพันธ์ก็ค่อยๆพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ ลีโอใจเย็นลง มีเหตุผล มีอะไรทั้งคู่ก็มักจะคุยกันดีๆ แทนการประชด หรืออารมณ์ร้อนใส่กันอย่างที่ผ่านมาตอนนี้เธอสามารถเปิดตัวคบหากับลีโอได้อย่างสบายใจ ที่บ้านเธอรับรู้เรียบร้อย แม้ตอนแรกเขาจะถูกเพื่อนในมหาลัยเธอมองว่าเป็นมือที่สามที่ทำให้เธอและซันเลิกกันก็ตาม แต่ไม่นานหลังจากนั้นก็ไม่ได้มีใครมาสนใจข่าวของเธออีก"วันนี้จะไปจริงเหรอ" เสียงทุ้มของลีโอเอ่ยถามขึ้นมาขณะที่เขาก้าวออกมาจากห้องน้ำ หยดน้ำเกาะทั่วร่างกายกำยำ ช่างเป็นภาพที่ดูเซ็กซี่เย้ายวน จนหญิงสาวที่มองภาพสะท้อนนั้นจากกระจกคอแห้งผาด นึกชื่นชมกับรูปร่างที่สมบูรณ์แบบของแฟนหนุ่มดวงตาคมจ้องร่างเล็กที่แต่งหน้าอยู่หน้าบานกระจกอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์ พลางขมวดปมผ้าเช็ดตัวตรงเอวให้แน่นขึ้น ก่อนจะเสยผมเส้นหนาสีดำสนิทเปียกลู่ขึ้นลวกๆ"ค่ะ คลีนัดกับมิลินไว้แล้ว"คลีโอส่งยิ้มยั่วเย้าให้เงาสะท้อนที่ยืนอยู่ด้านหลัง แล้วหันกลับมาสนใจแต่งหน้าต่ออดีตบอดี้การ์ดได้แต่ส่ายหัวใน
หลายสัปดาห์ต่อมาหลังจากเกิดเรื่องการชกต่อยของลีโอ ไม่กี่วันแผลของชายหนุ่มก็หายสนิท ทุกอย่างดำเนินไปตามปกติ เด็กสาวมาเรียนและกลับพร้อมพี่ชายทั้งสอง แต่วันนี้บรรยากาศในโรงเรียนคึกคักเป็นพิเศษเนื่องจากเป็นวันวาเลนไทน์เมื่อคลีโอก้าวเข้ามาในโรงเรียน พี่ชายทั้งสองก็ถูกรุมล้อมทันที"พี่ไคโร ช็อกโกแลตค่ะ นีน่าทำเอง""พี่ลีโอ ช่วยรับของขวัญพลอยด้วยนะ""ขอพิ้งแปะสติ๊กเกอร์หน่อยนะคะ"เด็กสาวหน้ามุ่ย มองร่างสูงทั้งสองรับของขวัญและดอกกุหลาบจนเต็มมือ หัวใจคันยิบๆบอกไม่ถูก กับไคโรเธอไม่ได้รู้สึกอะไรนอกจากหมั่นไส้ แต่กับอีกหนึ่งหนุ่มเธอกลับรู้สึกหงุดหงิด ไม่ชอบใจเวลามีผู้หญิงอยู่ใกล้ๆเขาเด็กสาวเดินปึงปังกระทืบเท้าระบายอารมณ์ล่วงหน้าเข้าไปยังตึกเรียนก่อน ไม่อยากยืนทนอยู่ดูภาพเหล่านั้นต่อตลอดทางมีกลุ่มชายหญิงมากมายนั่งจับกลุ่มหัวเราะคิกคัก บ้างก็หอบหิ้วดอกไม้มาสารภาพรักกัน ทำให้บรรยากาศของโรงเรียนตลบอบอวลในห้วงของความรักกว่าจะมาถึงห้องเรียนบนปกเสื้อนักเรียนเธอก็มีสติ๊กเกอร์รูปหัวใจหลายดวงแปะอยู่แล้ว"ฮัลโหลเพื่อน อะนี่ให้ดวงหนึ่ง" เพนนีเดินยิ้มเข้ามาหาพร้อมแปะสติ๊กเกอร์สีแดงให้ตรงอกอีกหนึ่งดวง"ย่
7 ปี ก่อนหน้าโรงเรียนนานาชาติ เซนต์ ลอว์เด็กสาวในชุดนักเรียนสีขาวแขนสั้น บนหน้าอกปักตราโรงเรียนสีทองเด่นเป็นสง่า ท่อนล่างเป็นกระโปรงจีบบานลายสก็อตสีเทาเหนือเข่า รอบคอมีเนกไทลายเดียวกับกระโปรงถูกผูกเอาไว้เรียบร้อย ผมหยักศกสีน้ำตาลตามธรรมชาติถูกรวบเป็นหางม้าทรงสูงที่ด้านหลัง เผยให้เห็นใบหน้าสวยที่ฉายแววมาตั้งแต่ยังไม่แตกเนื้อสาว ดวงตากลมโตเกินมาตรฐานล้อมไปด้วยแพขนตาหนายาว ส่งเสริมให้ใบหน้าเธอดูน่าดึงดูดใจยิ่งขึ้น'คลีโอ' ในวัย 14 ปี ก้าวลงมาจากรถยุโรปสีดำคันใหญ่ที่จอดสนิทอยู่หน้าประตูรั้วโรงเรียน พร้อมพี่ชายทั้งสองคน 'ไคโร' อายุ 18 ปี เรียนอยู่เกรด 12 และ 'ลีโอ' อายุ 17 ปี เรียนอยู่เกรด 11 ทั้งคู่สวมชุดนักเรียนแขนสั้นและเนกไทเช่นเดียวกับคลีโอ ท่อนล่างเป็นกางเกงสแล็คขายาว สีเทาเข้ม ใบหน้าหล่อเหลาของเด็กหนุ่มทั้งคู่ ทำให้มักเป็นจุดเด่นเสมอไม่ว่าเดินไปที่ไหน บวกกับรูปร่างที่สูงใหญ่กำยำกว่าเพื่อนนักเรียนทั่วไป ทำให้พวกเขาแทบจะเป็นหนุ่มฮอตที่สาวๆ ในโรงเรียนต่างใฝ่ฝัน"ไปกันเถอะลีโอ" เสียงทุ้มของไคโรเรียกความสนใจของเด็กหนุ่มเจ้าของชื่อให้หันไปมอง ซึ่งทางที่เขาเดินไปไม่ใช่ประตูใหญ่ของโรงเรีย