ตอนที่ 50

ตอนนี้เป็นเวลายามอิ๋น เยว่อันหนิงรู้สึกตัวขึ้นมาพบว่าตนเองไม่เหมือนเดิม ข้างกายมีบุรุษเปลือยกายนอนกอดก่ายตนอยู่ ซึ่งสภาพของนางก็ไม่ได้แตกต่างจากอีกคนนัก

แม้จะตกใจอยู่มาก แต่ยามนี้จะมานั่งโวยวายไม่ได้ จึงนอนทบทวนถึงเรื่องราวเมื่อคืนเงียบ ๆ

หลังจากประมือกับคนของมู่ตงหยวน นางก็ถูกหม่าเย่าใช้วิธีสกปรกปาลูกดอกอาบยาพิษใส่ จากนั้นก็เจอเข้ากับเฉินเจียนหลางด้วยความบังเอิญ หลังจากนั้นความทรงจำนางก็ไม่ปะติปะต่อแล้ว

แต่ดูจากสภาพตอนนี้คงมานั่งร้องไห้เรียกร้องสิ่งที่เสียไปคืนไม่ได้อีก

สิ่งที่เยว่อันหนิงต้องรีบจัดการคือการลบความทรงจำของคนที่นอนหลับอยู่ข้างกายเพราะเขารู้ความลับของนางหมดแล้ว

คิดได้เช่นนั้นจึงรีบมองหาเศษซากเสื้อผ้าที่มีของสำคัญซุกซ่อนอยู่ ค่อย ๆ คลานลงจากเตียงด้วยความทรมานหากแต่นางยังทนไหว ก้มลงไปหยิบเศษซากของชุดที่นางสวมใส่เมื่อคืนขึ้นมา ล้วงเอายาเม็ดหนึ่งมาถือไว้ในมือ

น่าเสียดายการปรุงยาคราวก่อนนางคิดค้นไม่สำเร็จ ทำให้ต้องใช้ยาลืมเลือนของผู้เฒ่าฝูหนานไปก่อน

ถึงแม้จะทำให้ลืมได้เพียงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในสามชั่วยามก่อนกินยานี้แค่นี้ก็เกินพอแล้ว เท้าเรียวสวยค่อย ๆ ก้าวเข้าไปใกล้บุรุษที่