LOGINShare
27
Last Updated:
2024-12-05 13:41:31Related chapters
เล่ห์ทศกัณฐ์ 28
คุณเมฆไม่ได้ผิดคำพูดที่ให้ไว้ว่าจะจบแค่จูบ แถมใช่จูบธรรมดาเสียเมื่อไร บทเรียนแสนหวานผ่านปลายลิ้นหนาที่ลากวนไปทั่วโพรงปากสาวเป็นครั้งแรกสอนให้เธอรู้ระบบการหายใจ หัวสมองของเธอโล่งเปล่าแต่ปลายจมูกรับรู้ถึงกลิ่นหอมจากเสื้อผ้า เนื้อกายชายแกร่งที่เผลอลูบไล้อย่างเพลิดเพลิน สัมผัสของเขาช่างอ่อนโยนตรงข้ามคำพูดและอุปนิสัย และที่เขาทั้งจูบทั้งกอดหลังท้ายรถในลานจอดมืด ๆ ร้อน ๆ กลับขึ้นรถเหงื่อโชกชุ่ม พาเธอไปส่งถึงบ้าน แม้แต่อาหารที่บอกว่าจะทำกินสุดท้ายก็ไม่ได้ทำ ทำให้เธอต้องใช้ความคิดทบทวนอะไรหลาย ๆ อย่าง รุ่งเช้ามาพอจะไปทำงานก็ยังสติไม่อยู่กับเนื้อตัว ไม่รู้ผีห่าซาตานตนไหน! ทำให้เธอใจกล้าหน้าด้านไปกระโดดจูบผู้ชาย ที่สำคัญคือใคร ๆ ก็รู้ว่าเขาร้ายกาจขนาดไหน ในห้องนอนที่มีอิงฟ้ามาค้างอ้างแรมด้วยกัน มือเย็นยะเยียบยกขึ้นแตะริมฝีปากเคลือบด้วยลิปสติกโทนส้มหน้ากระจก นึกถึงสัมผัสของคืนวานก็เผลอยิ้มออกมา มันเป็นความฝันของผู้หญิงคนหนึ่งที่จะได้ลิ้มรสจุมพิตแสนอ่อนหวาน เธอยังเป็นจูบแรกของเขา... ผมสีน้ำตาลสลวยม้วนลอนปลายลู่ไปกับแผ่นหลัง ห
Last Updated : 2024-12-05เล่ห์ทศกัณฐ์ 28
ขณิกาทำหน้ายุ่งงงแล้วงงอีก และก็ไม่ได้คำตอบ พร้อมกันนั้น แววตาคู่คมกร้าวของชายร่างสูงใหญ่ข้างกายปะทะกับลูกน้องคนสนิทของนายหัวฟาร์มองุ่น ก็คงจะไม่ใช่เรื่องแปลก... สำหรับคนเกลียดกันเข้ากระดูก “พาย... อาไปส่งไหม?” “พายไปกับคุณวิทย์ได้ ไม่เป็นไรค่ะ พายไปนะแม่” ปลายเสียงบอกคุณแม่ยังสาวที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวเล็ก แล้วนั่งยองลงฝังจมูกลงบนแก้มแม่อย่างแสนรัก ประสาลูกสาวช่างอ้อนมาแต่ไหนแต่ไร ลูกกลับมามีความสุข คุณแม่คงมีความสุขมากกว่า... “ตั้งใจทำงาน ขับรถดี ๆ ลูก ไปได้แล้วล่ะ” กนิษฐาไม่ลืมหันไปบอก “ฝากยัยพายด้วยนะคะคุณวิทยา” “ครับ ไม่ต้องห่วงครับ ผมดูแลคุณพายอย่างดี หมวดพินเทียบไม่ติด” คนคุยโม้เหมือนเจ้านายเรียกเสียงหัวเราะเบา ๆ ของสองสาว ขณิกาต้องเดินวกกลับไปบอกเพื่อนของเธอที่รออยู่ให้ล่วงหน้าไปก่อน เธอคงจะต้องไปกับวิทยา เมื่อคำตอบตามลางสังหรณ์ของเธอผุดวาบขึ้นมาในหัว พอก้าวขึ้นรถสปอร์ตของนายหัวที่คงจะฝากลูกน้องมารับเธอแทน “มาก็ดี... คุณวิทย์ เราไปที่ ๆ หนึ่งกันก่อนดีกว่า เริ่มงานตั้งสิบเอ็ดโมง” “ไป
Last Updated : 2024-12-05เล่ห์ทศกัณฐ์ 29
งานถ่ายโฆษณาสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี ได้ทั้งฉากสวย ๆ ของไร่องุ่นกว้างขวางสุดลูกตาซึ่งเป็นไฮไลต์ของงาน เจ้าของฟาร์มยังให้ความร่วมมือในการถ่ายสกู๊ปสั้น ๆ ด้วยท่าทีอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ระดับเมธพนธ์หน้าตาเป็นดาราได้ไม่ยาก ด้วยคิ้วเข้มหนาโก่งรับดวงตาเจ้าเล่ห์กับรอยยิ้มทรงเสน่ห์อันเป็นเอกลักษณ์ประจำตัว บรรดาลูกค้าสาว ๆ เดินผ่านไปมาอดที่จะลอบยิ้มลอบมองไม่ไหว เรียกได้ว่างานนี้ถึงจะมีหญิงสาวหน้าตาสะสวยในชุดเจ้าสาวสไตล์เกาหลีมาเข้าธีมด้วยไม่กี่ฉาก ท่าเดินถือแก้วไวน์ในเชิ้ตสีดำกางเกงสแล็คธรรมดา ๆ ของพ่อคุณแย่งซีนเรียบ! “รู้งี้ไม่ต้องจ้างพายมาเป็นพรีเซ็นเตอร์... ให้คุณเมฆแนะนำฟาร์มองุ่นเองดีกว่า...” เสียงพึมพำบ่น หลังจากที่เธอเพิ่งเปลี่ยนชุดกลับมาเป็นสูทสีเทาตัวเดิม พอจะนั่งเก้าอี้โซฟาเดี่ยวในร้านอาหารชายหนุ่มดึงพนักพิงออกจากโต๊ะเล็กน้อย ทำหน้าที่สุภาพบุรุษให้อย่างเคย “ก็ไม่คุ้มเงินที่จ่ายน่ะสิครับ...” “งกจังเลยนะคะ...” เธอมองค้อนคนตรงหน้าที่ยืนค้ำหัวอยู่และเขาก็แค่ยิ้ม ก่อนจะโบกมือตอบทางพนักงานหลายคนทั้งช่างกล้อง ช่างแต่งหน้า เซ็ตฉากเริ่มทยอยเ
Last Updated : 2024-12-05เล่ห์ทศกัณฐ์ 30
เศรษฐีหนุ่มใหญ่มาดผู้ดี แต่งตัวหล่อมาเต็มที่ในเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินเข้มเข้ารูปหุ่นเป็นล่ำสัน กลับหมดสภาพราคาแพง ไม่ต่างจากว่าตัวเขานั้นไม่มีอะไรติดตัวอยู่เลย วันนี้เขาเลือกเสื้อตัวที่ขณิกาเคยชมชอบบอกว่าหล่อด้วยซ้ำ พิภพผลัดถอนหายใจต่อจากรุ่นพี่ “เรื่องพาย... ผมจะพยายามครับพี่... แต่ตอนนี้ใจผมไม่ค่อยดี ผมคิดถึงลูกอริส...” ปรีชาส่ายหน้าไปมา “พี่คงช่วยอะไรแกไม่ได้ ใกล้จะเกษียณแล้วด้วย พ่อคุณหมอไอศูรย์แกเส้นใหญ่โตใช่ย่อย เจ้าของสนามมวยอยู่ข้างสถานีตำรวจ เออนี่... แกจะไปบังคับลูกทำไมกัน? คุณหมอก็ออกจะดี ดีกรี โพรไฟล์ ไม่น้อยหน้าลูกสาวแก” “แก้วขอผมไว้... เรื่องเตชิน” เสียงทุ้มสั่นเครือตอบ เจ้าของบ้านก็ย้ำคำเดิม ไม่รู้ว่าพูดไปต่อกี่ร้อยรอบ “แก้วไม่อยู่แล้ว... พิภพ” หนุ่มใหญ่นิ่งงันไปในความเงียบที่สบตากันและกันด้วยความรู้สึกมากมายหลายอย่าง อย่างหนึ่งแน่คือปรีชายกมือกุมขมับกับคนพูดไม่รู้เรื่อง “เอ้า... เอาเถอะ กินข้าวก่อนดีกว่า พวกเขายังไม่มากันเรากินเลย พี่โทรตามเมียก่อน...” ขวดทรงกลมสีทึบตามอายุการหมักบ่มขององุ่
Last Updated : 2024-12-05เล่ห์ทศกัณฐ์ 31
บรรยากาศบนโต๊ะอาหารอึมครึมในท่าทีเฉยเมยของคนถูกประณามว่าเขาชั่วร้ายเท่าไร มีคนคนเดียวที่เข้าใจเขาดีที่สุด หญิงสาวรวบช้อนหลังรับประทานอาหารอิ่มจึงบอก “อาภพ... คุณเมฆไม่ได้ทำทั้งหมด ทุกเรื่องค่ะ เขาให้คุณวิทย์ทุบกล้องฟาร์มอาเพื่อช่วยพี่ถิน... เพราะพี่ถินเหมือนน้องชายเขาอีกคน... แค่นั้น” “ผมว่าคุณกำลังเข้าใจผิด น้องพาย ผมไม่เคยนับพี่น้องใคร” “พนันกับพายไหมล่ะว่าเรื่องนี้คุณวิทย์ไม่รู้... ที่คุณเมฆโกหกคุณวิทย์น่ะว่าเป็นคนบอกให้พี่ถินทำ คุณมีหลักฐานไหม? ถ้าคุณเป็นคนบงการจริง ไม่มีทางได้มานั่งกินข้าวกับท่านรองแน่ ๆ พ่อพายจับเข้าซังเตไปแล้วค่ะ” “...” ในสีหน้าเคร่งขรึมของคนฟัง เขาไม่คิดว่าขณิกาจะรู้... และเข้าข้างคนอย่างเขา... มือหนาจับก้านแก้วเขย่า น้ำสีแดงสดไหลวนไปตามทิศทางของมันในก้นแก้ว ก่อนที่เขาจะยกขึ้นจิบอย่างไม่สนใจใคร พลตำรวจเอกที่กำลังนั่งมองดูความสัมพันธ์ของคนทั้งสองยกยิ้มกับความฉลาดของลูกสาว ถึงจะไม่พอใจนัก “พ่อว่าลูกควรไปอยู่ฝ่ายคดีสอบสวนกับพ่อกับหมวดพินนะ... แต่ว่าคราวหน้า... ถ้าแอบเป
Last Updated : 2024-12-05เล่ห์ทศกัณฐ์ 32
เพราะความเป็นผู้ใหญ่ของพ่อที่ปกปิดเรื่องบางอย่างไว้ไม่ให้ลูกสาวล่วงรู้ ทว่าเธอดันรู้หมดทุกเรื่องจากปากของหมวดพิน ปรีชาจึงสาดเทความเกรี้ยวกราดลงขวดเหล้า หยิบแก้ววิสกี้กระดกเอา ๆ ชนแก้วแข่งกับนายหัวฟาร์มม้าที่เมาเละเทะ! เหมือนคนอกหักประชดชีวิต สุดท้ายวิทยาเลยอาสาช่วยลุงนิ่ม แบกคนเมาทั้งพิภพและปรีชาไปส่งถึงบ้าน ขณิกาบอกลาแม่แล้วตั้งใจว่าจะไปส่งที่รถยนต์ของชายหนุ่มที่คงจะต้องขับกลับบ้านเอง แต่เธอเกิดเปลี่ยนใจกะทันหัน ก้าวแซงหน้าเขาไปด้วยความเป็นห่วง “พายขับให้ดีกว่านะคะ... พายไม่ได้ดื่ม... คุณเมฆดื่มไวน์ไปตั้งขวด” “ครับ... ขับรถดี ๆ ล่ะ” นับว่าเธอได้รับสิทธิพิเศษอีกอย่างหนึ่ง เมื่อเขาส่งกุญแจรถยนต์ให้ทำหน้าที่สารถี ที่จะมีแค่วิทยาเท่านั้นเป็นคนขับรถให้เขามาตลอดนับสิบปี ความสนิทสนมของเธอและเขามีมากขึ้นเสียจนมองตากันก็รู้ใจ เธอแทนตัวเองด้วยชื่อกับเขา ยิ้มให้เขาเหมือนที่เขาเคยเห็นในภาพถ่าย... มือที่จับกุมกันใต้โต๊ะโดยไม่มีใครพูดอะไร หากว่าพ่อไม่ทักเขาก็คงไม่ปล่อย ความคิดมากมายหลายอย่างทำให้เขาลอบยิ้มอยู่ลำพังจนเธอเหยียบคันเร่งออกรถ
Last Updated : 2024-12-05เล่ห์ทศกัณฐ์ 33
ชายหนุ่มจับจูงคนตัวเล็กไปหาลูกน้อง ทำตัวเป็นเจ้าของบ้านที่ดี “น้อง ๆ ครับ ถ้าหิว... สั่งอะไรทานได้ วันนี้วันหยุดเทศกาล ครัวปิดเที่ยงคืน ขาดเหลืออะไรบอกเลขาฯ ผมมีคุณวิทยากับคุณเกศริน...” “ครับ... พวกผมเกรงใจจะแย่ กับข้าวตอนเย็นยังอิ่มกันไม่ไหว...” ตากล้องหนุ่มทั้งสามคนในเสื้อกันหนาวตัวโตตามสภาพอากาศของเดือนธันวาคมที่นี่ พยักหน้ารับด้วยรอยยิ้มกับน้ำใจของเจ้าของฟาร์มและเลขาฯ คนสวย ที่ให้การรับรองพวกเขาอย่างดี ถึงต่างคนจะทำตาโตเท่าไข่ห่านพอเห็นมือของลูกค้าและเจ้านายสาว! “เดี๋ยวเกศพาไปห้องที่จัดไว้ให้นะคะ ดึกแล้วขับรถอันตราย ถนนข้างนอกมืดมาก ตอนเช้าค่อยเช็คเอ้าท์ออกดีกว่า” เลขานุการสาวเดินตามมาบอกตามหน้าที่ ก่อนตวัดหางตามองไปทางศัตรูตัวฉกาจ “คุณเมฆ... จะให้เกศไปซื้อเสื้อผ้าให้เธอเปลี่ยนตอนเช้าไหมคะ?”คนเป็นผู้หญิงด้วยกันตีความหมายได้อย่างเดียวคือเธอจงใจมานอนกับเจ้าของฟาร์ม! แลกกับงานโฆษณาที่ยังไม่เซ็นสัญญาจ่ายค่าจ้างเต็มราคาด้วยซ้ำ “เอ่อ... เดี๋ยวฉันก็กลับแล้วค่ะ...” “จะรีบกลับทำไมคะ? ผู้หญิงคนไหน ๆ ของคุณเมฆอยู่ถึงเช้
Last Updated : 2024-12-05เล่ห์ทศกัณฐ์ 34
เธอปรารถนาในจุมพิตและอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นของเขาแต่หัวใจยังเต็มไปด้วยหวาดกลัว... ชายหนุ่มพอเห็นว่าเธอไม่ได้ขัดขืนใด ๆ จึงเลื่อนมือขึ้นล้อมรอบวงหน้าหวานงาม ประกบปิดริมฝีปากอิ่มเคลือบลิปสติกสีหวานแผ่วเบา “อื้ม...” ความพึงพอใจประกาศผ่านทางกระบอกเสียงแทนคำตอบ มือเรียวเลื่อนขึ้นล้อมรอบวงหน้าหล่อเหลาที่กลับรอเฉย ๆ ว่าเธอจะโหยหารสชาติละมุนนี้เท่าไร ให้เธอเป็นฝ่ายนำทางไปพร้อมจุมพิตแสนหวาน ทว่าเพียงไม่นาน ความอ่อนโยนของเขาพาให้ขาดสติ! จากที่คิดจะยั่วยวนเพราะไม่พอใจเลขาฯ หน้าสวยอกสะบึ้ม หล่อนคงได้ครอบครองเขาทั้งตัวอย่างที่เธอไม่ได้... มันจะเร่าร้อนเท่าไร อ้อมกอดนี้เป็นใครมาก่อนไหม... ริมฝีปากงามขยับไปตามอารมณ์เร่าร้อนขึ้นเรื่อย ๆ พอเขาอ้าปากอีกครั้งปลายลิ้นเล็กก็เป็นฝ่ายแทรกเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง ก่อนที่เขาจะเริ่มไม่ยอมเป็นฝ่ายตาม สูบอากาศของเธอออกไปจนเหลือเพียงเสียงหอบสั่น มือหนาที่ตระกองกอดเอวของเธอเอาไว้เริ่มปัดป่ายไปทั่ว ความรู้สึกรุ่มร้อนถูกจุดติดได้ง่าย ๆ เหมือนโยนน้ำมันเข้ากองไฟ ปากของเธอหอมหวานเสียจนเขาติดอกติดใจ ร่างนุ่มนิ่มในอ้อมแ
Last Updated : 2024-12-05
Latest chapter
เล่ห์ทศกัณฐ์ 57
เสียงปรบมือดังกึกก้องทั่วทั้งโรงละครกว้างขวาง ครอบคลุมด้วยระบบเสียงดิจิตัลรอบทิศทาง ตกแต่งด้วยลวดลายงามแบบไทย โขนละครรามเกียรติ์ตอนยกทัพไปรบ หนุมานชูกล่องดวงใจ หนุมานรบมัจฉานุ ลักสีดา พิเภกสวามิภักดิ์ อีกหลากหลายตอนที่เธอมารอชม ไม่มีรอบไหนพลาด ซื้อตั๋วไม่มีขาด FC แฟนพันธุ์แท้ กดจองได้เร็วเสียยิ่งกว่าตั๋วงานคอนฯ BTS ในที่สุดเธอก็กลายเป็นเจ้าแม่จนต้องได้ที่นั่งด้านหน้าสุดทุกครั้ง! ขณิกากลายเป็นหนึ่งคนที่อนุรักษ์วัฒนธรรมไทย บางครั้งยังนุ่งซิ่นมานั่งชมละครโขน ละครเพลง กับพี่สาวคนสนิทและคุณอา ทว่าสิ้นสุดงานแสดงจบลงมีสิ่งเดียวที่เธอไม่เคยนึกชอบ! คือตอนถอดหัวโขน มักจะมีเสียงกรี๊ดกร๊าดจากสาว ๆ เบา ๆ ‘นายหัวเมฆแห่งไร่องุ่น พีควัลเลย์’ กลายเป็นคนดังในวงการเซเลบด้วยความหล่อเหลากระชากใจด้วยรอยยิ้มตรงมุมปาก ชายหนุ่มยังได้ตำแหน่งครองใจสาวน้อยใหญ่เป็น ‘ทศกัณฐ์ที่หล่อที่สุด!’ ทั้งโลกโซเชียลแชร์กันแค่ข้ามคืน เรื่องที่เขาถูกใส่ร้ายได้รับการเปิดเผยความจริง สาวไหน ๆ มาต่อคิวรอเสนอตัวให้ด้วยความอยากจะเป็นนางสีดากันทั้งนั้น
เล่ห์ทศกัณฐ์ 56
แผนการร้ายของทินกรนั้นคาเดาได้ไม่ยาก เขาคงคิดจะสั่งสอนผู้หญิงตัวเล็ก ๆ เพื่อที่จะได้นำเงินก้อนนี้ไปตั้งตัว หนีไปกบดานประเทศอื่น ทว่าทันใดนั้นเอง หมับ! แรงหนักแน่นจับเข้าต้นแขนพาความรู้สึกเย็นวาบ เมื่อทินกรหันกลับไปมองชายหนุ่มที่ปกปิดใบหน้าเกรี้ยวโกรธไว้ด้วยผ้าปิดปากสีดำลายยักษ์! ไม่มีใครรู้ว่าชายแปลกหน้าเป็นใคร เว้นเพียงหญิงสาวที่จับจ้องมองเขาด้วยสีหน้าตื่นตะลึง “ของผัวเขาให้เมียไว้ใช้ ส่วนของเมียมันต้องเยอะกว่าสิวะ ไอ้น้องชาย...” “พะ... พี่ยักษ์” เสียงสั่นขลาดกลัว ทินกรยืนตัวสั่นเทาหลังจากที่เขาพยายามหลบชายตรงหน้ามาตลอดหลายเดือนหลังทุบตีครูนพ นำเงินไปใช้หนี้บ่อน ที่น่ากลัวกว่าติดคุกน่าจะเป็น ‘ไอ้เมธพนธ์’ “มึงหนีหน้ากูทำไม ไอ้ถิน... กลัวตายอย่างนั้นเหรอ? เจ้าหนี้มึงโดนตำรวจรวบเมื่อเช้า... อย่าบอกนะว่าไม่รู้?” เสียงหัวเราะร่าอย่างอารมณ์ดีดังพร้อมกับนายตำรวจใหญ่อีกคน ปรีชาได้สั่งให้ผู้หมวดผู้กองติดตามนายทินกรจนรวบตัวเจ้าหนี้ ซึ่งก็คือเจ้าของยาเสพติดล็อตใหญ่ได้สำเร็จที่หน้าบ่อน เป็นข่าวดังประจำวันแต่ดูเหม
เล่ห์ทศกัณฐ์ 55
เรื่องที่ได้ยินจากปากของขณิกานับว่าช่วยตำรวจได้ไม่น้อย วิทยาไม่ลืมบอกเรื่องสำคัญอีกอย่าง “ฟาร์มองุ่น... บ้าน ที่ดิน เพนท์เฮ้าส์ศรีราชา นายหัวเคยบอกผมว่ายกให้คุณพาย...” “เขา... ให้พายเหรอ? ให้... ทำไม...” ทั้งน้ำเสียงและแววตาตัดพ้อมองวิทยาอย่างต้องการคำตอบที่เขาไม่สามารถให้เธอได้ แม้แต่ปรีชาเองก็ส่ายหน้าไปมาว่าไม่รู้... “คุณเมฆ... ไม่สิ เขายังไม่ตาย... ไหนศพคุณเมฆ?” นั่นคือที่เธอไม่เชื่อคนตรงหน้ากับภาพที่เห็น ก่อนจะเริ่มส่งเสียงดังร้องไห้ฟูมฟายเหมือนคนเสียสติ ขณะที่กนิษฐามาถึงในอีกไม่นานด้วยความเป็นห่วงลูกสาว ในห้องผู้ป่วยพิเศษ คนเป็นพ่อจำต้องหันหลังให้ลูกสาวในคราวนี้ นายตำรวจใหญ่อย่างเขามีจิตใจเข้มแข็งมากพอ เพราะอีกหลายชีวิตบริสุทธิ์ยังเฝ้ารอแสงแห่งความหวัง ท่ามกลางความมืดมิดมัวเมาของการเป็นทาสยาเสพติด วิทยาปิดประตูปิดลงด้วยท่าทางเป็นห่วง ปล่อยให้สองแม่ลูกอยู่กันตามลำพัง ก่อนเดินตามนายตำรวจในชุดลำลอง อึกอักถาม “เอ่อ... ไหวไหมครับท่านรอง? ฝั่งผมน่ะไหว... แต่ลูกสาวท่าน...” “ไม่... ต้องจับมันกับเจ้าหนี้มันให้ได้... ฉันจะต้องปิดค
เล่ห์ทศกัณฐ์ 54
การหายตัวอย่างไร้ร่องรอยของนายทินกรที่ไม่ยอมมาตามหมายศาล เดือดร้อนถึงพลตำรวจเอกปรีชาและนายหัวไร่องุ่น ตำรวจยังไม่สามารถทำการเข้าจับกุมในเมื่อเป็นสิทธิ์ของผู้ต้องหาในการประกันตัวสู้คดี จำเลยยังไม่ยอมรับสารภาพตามหลักฐานการจับกุมพร้อมของกลางทั้งหมด และซัดทอดไปที่นายเมธพนธ์ว่าเป็นคนบงการ แม้ไม่มีหลักฐานบางครั้งศาลอาจรับฟังคำซัดทอดลงโทษได้เช่นกัน ปัญหานี้คงจะมีแต่เขาสามารถจัดการกับนายถิน ร้อยตำรวจตรีพิมฐาติดต่อมาขอเจรจากับเขาว่าท่านอยากลงตำแหน่งอย่างสวย ๆ ในวัยใกล้เกษียณ แผนการนี้อาจจับตัวการใหญ่ได้แบบไม่ต้องมีใครเสียเลือดเนื้อ... ตัวเขาเองก็จะไม่ต้องเดือดร้อนยังเป็นการจับแก๊งค้ายานรกแบบละมุนละม่อมที่สุด “นายหัวจะทำตามที่ท่านรองฯ ขอไหม?” วิทยาถามนายที่มีท่าทีหงุดหงิด ทว่าเขาและนายเห็นด้วยกับนายตำรวจกับวิธีการนี้ “มันมีทางเลือกไหมล่ะ?” “ผมจะคุ้มกันความปลอดภัยของคุณพายให้ นายลุยได้เลย ไม่ต้องห่วง เรื่องทนายของเราผมเตรียมไว้แล้วครับ” เมื่อลูกน้องคนสนิทรับปากเป็นมั่นเหมาะ เจ้าของร่างสูงในเสื้อแขนยาวคอเต่าตามสภา
เล่ห์ทศกัณฐ์ 53
หญิงสาวส่ายหน้าไปมาไว ๆ “ไม่ดีค่ะ... พายไม่อยากกอด ตัวพาย เส้นผมของพาย... หัวใจพายมีเจ้าของ... จะทำอะไรต้องขออนุญาต ห้ามไม่ให้ผู้ชายคนไหนแตะเป็นคำสั่ง แฟนพายดุมาก อาภพจะเดือดร้อนเอา” ขณิกาทวนคำพูดของบางคนครบถ้วนทุกคำ เธอเป็นคนตรงพอ ๆ กับอริสา ลูกสาวของพิภพ เสียงผ่อนลมหายใจหนัก ๆ ดัง “อาขอโทษนะ... อาเคยเห็นแก่ตัวเพราะเรื่องเมียเก่า ทั้งที่แก้วตายไปตั้งนานแล้ว อารู้ว่าอารัก... อาหวงพายมากแต่อาโง่เอง” “ไม่เป็นไรค่ะ พายไม่โกรธอาภพเลย ถ้าพายไม่วิ่งหนีอาวันนั้น พายคงไม่ได้เจอคุณเมฆ... เขาดูแลพายดีมาก ๆ เขารักพายอย่างที่พายรักเขาคนเดียว” ในแววตาคู่สวยเต็มไปด้วยความชื่นชมในตัวชายหนุ่ม แม้ว่าเขาจะเคยเป็นเพลย์บอย เธอกลับแน่ใจว่าความรักของเธอและเขาเป็นเรื่องที่มีอยู่จริง หญิงสาวก้าวเข้าไปก้าวหนึ่ง เผชิญหน้ากับคุณอาที่เธอเคยปันหัวใจให้... “อาภพดูแลตัวเองนะคะ นายหัวฟาร์มม้าเป็นคนดีต้องเจอคนศีลเสมอกันแน่ค่ะ ถ้าไม่เจอก็แก่ตายไปคนเดียวเนอะ อายุเยอะแล้ว... ปลงค่ะปลง” และเป็นอีกครั้งที่เธอส่งยิ้มให้เขาอย่างจริงใจ พิภพพอจะยิ้มออกบ้างพอเห็นว่าอด
เล่ห์ทศกัณฐ์ 52
“คุยอะไรกันคะ? หน้าตาคร่ำเครียดเชียว พายพลาดอะไรไปหรือเปล่า?” “นายหัวกำลังพูดถึงงานโฆษณาของคุณพายน่ะครับ” วิทยาหันไปตอบทำเหมือนว่าเขาไม่ได้คุยอะไรกับเจ้านายมาก่อนเลย แผนเซอร์ไพรส์สาวครั้งนี้คงไปได้ด้วยดีถ้าเขาไม่ยกแก้วกาแฟขึ้นจิบ วงหน้าหวานขมวดมุ่นมองถ้วยมีหูที่ว่างเปล่า ถามด้วยความหวังดี “คุณวิทย์... กาแฟอีกแก้วไหมคะ? พายไปซื้อให้... มันหมดแล้วนะ” “ไม่เป็นไรครับ...” เจ้านายส่ายหน้าไปมากับความไม่เนียนของลูกน้อง ก่อนที่หญิงสาวจะนั่งลงข้าง ๆ เขาหยิบแท็บเล็ตส่งให้ “ตัวอย่างโฆษณาเสร็จเรียบร้อยแล้วนะคะ ตรวจดูความเรียบร้อยก่อนได้ คุณลูกค้าไม่ชอบตรงไหน แก้ไขได้ค่ะ” ได้ยินคำว่าตรวจตรา... ดวงตาคู่คมหรี่เล็กลงมองเดรสสีขาวแขนยาวความความยาวคลุมเข่าดูเรียบร้อยแฝงความเย้ายวนไว้ตรงหน้าอกอวบอัดคับแน่นในเสื้อคอลึกกว้างทรงสี่เหลี่ยม “แต่งตัวให้มันดี ๆ เสื้อ... คอลึกเอาผ้าพันคอคลุมไว้ด้วยครับ” “แหม... คุณเมฆหวงพายเหรอ? เมื่อก่อนไม่เห็นจะบ่น... งานจะเอาไหมคะ?” เธอย้ำอีกรอบให้ผู้ชายขี้บ่นรับงานไป ปั
เล่ห์ทศกัณฐ์ 51
“อะไรนะ!? ไอ้ยักษ์มันเล่นหัวผู้กองเรอะ?” เสียงโวยวายของนายตำรวจใหญ่ ในห้องผู้ป่วยพิเศษที่มีกระเช้าเยี่ยมไข้เต็มโต๊ะ คนไข้เจ้าของห้องนั่งมองหนุ่มวัยหกสิบปีสาดอารมณ์ใส่โทรศัพท์นานหลายนาที เรื่องลูกสาวถูกลักพาเข้าซอยเล็กซอยน้อยในหมู่บ้านสลัมย่านบางยี่เรือ ทะลุออกถนนใหญ่ได้ แต่ละเส้นทางลึกลับงุนงงจนผู้กองหาทางออกไม่เจอ และก็คลาดกับเป้าหมายจนได้ ขณะที่อริสากำลังคิดว่าน้องสาวคนสนิทไม่มาเยี่ยม ไม่รับสาย ไม่ตอบข้อความเธอเลยเป็นเพราะคำพูดเมื่อหลายวันก่อน มันเคยเป็นเรื่องปกติธรรมดาของเธอและพ่อกับการว่าสาดเสียเทเสียนายหัวไร่องุ่น กลั่นแกล้งกันมานานนับหลายปี ไม่ใช่ตอนนี้... ‘คุณเมฆไม่ได้ทำอะไรผิด ถ้าพี่อริสจะเกลียดเขาอย่างคนไม่มีเหตุผล แล้วแต่พี่เลย... แต่พี่อย่าด่าว่าเขาให้พายฟัง พายไม่อยากฟังค่ะ’ คนเคยสนิทกันคงไม่สบายใจ หลายวันก่อนรุ่นพี่อย่างชินดนัยมาเล่าเรื่องทุกอย่างให้เธอฟังพร้อมด้วยหลักฐานของร้อยตำรวจตรีพิมฐา ใบหน้าสดสวยซีดขาวราวกระดาษคร่ำเครียดจัด บนเตียงผู้ป่วยที่ถูกปรับให้เอนขึ้นเล็กน้อย ด้วยแผลจากลูกกระสุนที่ทะลุผ่
เล่ห์ทศกัณฐ์ 50
ร้านอาหารมากมายขายกันแข่งหลายซุ้ม มีกิจกรรมยิงปืน ตักปลา เวทีการแสดงในแบบของวัดไทย ๆ ผู้คนต่างมาเที่ยวกันคึกคัก มันทำให้เธอรู้สึกเหมือนกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง ด้วยความเป็นลูกหลานบ้านเศรษฐีนีต้องแอบหนีเที่ยวอยู่บ่อย ๆ เพราะบ้านของคุณยายเองก็มีกฎกติกา ท่านคงกลัวว่าหลานสาวจะไปคบเด็กเกเรจนเสียผู้เสียคน แต่จนถึงทุกวันนี้เธอยังไม่เคยทำตัวออกนอกลู่นอกทางให้พ่อแม่หรือคุณยายต้องน้ำตาตกในสักครั้ง “เรื่องงานโฆษณา ฝ่ายทีมงานยังต้องตัดต่ออีกหน่อยนะคะ เดี๋ยวพายส่งให้นะ” เธอบอกเขาพอจะเดินเข้าไปหาซื้อของกิน ชายหนุ่มไหวไหล่ตอบหน้าตาเฉย “ครับ... ไม่รีบอยู่แล้ว ผมแค่ตั้งใจไปหาน้องพาย... ไปจีบ” “พายรู้... คุณเมฆอยากแค่แก้เผ็ดอาภพเท่านั้นแหละ ดูตอนหัวเราะเวลาอาภพโมโหเข้าสิ สะใจเหลือเกินนะคะ” คนฟังจำได้ว่าเคยปรับความเข้าใจในเรื่องนี้กับเธอแล้วว่าทีแรกก็เป็นอย่างนั้น เมธพนธ์ไม่ใช่คนพูดอะไรซ้ำซาก ยิ่งวันก่อนนายพิภพโทรมาบอกเรื่องนายตำรวจใหญ่ด้วยตัวเองเมอร์เซเดสเบนซ์สีดำสนิทรุ่นกันกระสุนของท่านนายพลอยู่ในสภาพยับเยิน ตัวท่านเองต
เล่ห์ทศกัณฐ์ 49
หมดชั่วโมงสุดท้ายของคาบเรียนบางอาทิตย์ หากว่ามีเจ้ามืออย่างเศรษฐินีประจำหมู่บ้านหรือคนรวยคนอื่น ๆ บริจาคเงินพิเศษมา บ้านหลังนี้ยังมีกับข้าวและขนมฟรีให้เด็ก ๆ และคนทั่วไป พอเห็นว่าชายหนุ่มเริ่มสอนเด็ก ๆ ครูจึงนั่งดูว่าไม่มีตรงไหนผิด “ท่าซึ่งใช้แทนคำพูดของตัวพระ รับ ปฏิเสธ สั่ง เรียก พี่จะทำให้ดูก่อน” “ลิง ๆ พี่ ผมอยากรำท่าลิง ท่านิลพัทรบหนุมาน หกกระบวนท่า...” “เป็นลิง... ต้องเข้มแข็งและว่องไว...” ว่าพลันกระโดดกระทบขา โบกมือไปมาที่ปากพยักหน้าหัวเราะร่า ในสายของคุณครูชื่นชมสิ่งที่พร่ำสอนไปนับสิบปีแต่นักเรียนยังไม่ลืม ทว่าพอศิษย์เอกเปลี่ยนอิริยาบถเป็นอีกตัวละครหนึ่ง ที่มักวิ่งตามนางเอกอยู่เสมอแม้ว่าเขาจะไม่เคยสมหวังในความรักต้องแย่ง! “เป็นยักษ์! ต้องรักนางให้ได้เท่ากู...!” “กูไม่ได้ให้มึงมาจีบแฟนโว๊ย! สักทีวะ ไอ้ยักษ์... ลีลาเยอะแยะมากมาย” เสียงโวยวายของครูนพเรียกอาการหัวเราะกลิ้งของเด็กน้อยทั้งหลายคนในห้องกว้าง พี่ยักษ์! เร็ว ๆ เลย... กว่าที่ชายหนุ่มจะกรีดกรายร่ายรำกระบวนท่าลิงและย
