นักสู้มือฉกาจของเขามีทั้งหมดสี่คน จูเชวี่ยและเฉวียนอู่เป็นสองในสี่ของจำนวนนั้นนักสู้มือฉกาจทั้งสี่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี แต่ละคนล้วนแล้วแต่มีฝีมือ หากเรียกจูเชวี่ยและเฉวียนอู่มา ความกดดันของเขาก็จะลดลงเป็นอย่างมาก"ได้ค่ะ ฉันจะไปจัดการเดี๋ยวนี้" เจียงยวี่โหรวพูดขณะที่กำลังจะเดินออกไป แต่ทว่าจู่ๆ ก็เหมือนว่าเขาจะคิดอะไรขึ้นมาได้ "คุณเฉินคะ ยังมีอีกเรื่องหนึ่งค่ะ คนในของเราที่อยู่ในบ้านตระกูลหลิ่วได้แจ้งข่าวมาว่า เมื่อครู่สวี่เสี่ยวหวาได้พาพ่อกับแม่ไปสู่ขอที่ตระกูลหลิ่วแล้วค่ะ""ผมรู้แล้วล่ะ เรื่องนี้ผมจะจัดการเอง"สำหรับผู้ชาย สองสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คงจะหนีไม่พ้นหน้าที่การงานและผู้หญิง และผู้หญิงที่เขาแคร์มากที่สุดก็คือหลิ่วชิงหลานตอนนี้เธอกำลังถูกบังคับให้แต่งงาน และเขาก็คงจะนิ่งดูดายอยู่ไม่ได้ขณะที่เฉินเทียนกำลังจะไปที่บ้านของตระกูลหลิ่ว จู่ๆ เขาก็ได้รับสายโทรศัพท์มาจากหลิ่วชิงหลานเฉินเทียนรีบรับสาย แต่ก่อนที่เขาจะได้พูดอะไรออกมา ก็มีเสียงร้องไห้ของหลิ่วชิงหลานดังมาจากปลายสายเสียก่อน "เฉินเทียน คุณเต็มใจที่จะแต่งงานกับฉันหรือเปล่า?""แน่นอนอยู่แล้ว คุณมีอะไรหรือเปล่า?
"เข้าไปกันเถอะ"ขณะที่พูดหลิ่วชิงหลานก็ได้เดินเข้าไป แต่เฉินเทียนกลับคว้าแขนของเธอเอาไว้เสียก่อน"เดี๋ยวก่อน คุณแน่ใจหรือว่าจะไม่เสียใจ" เฉินเทียนถามขึ้นมา"ถ้าฉันเสียใจ ฉันคงไม่มาที่นี่" หลิ่วชิงหลานพูด"ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นคุณก็สวมมันไว้เถอะ" เฉินเทียนหยิบจี้สีแดงเลือดออกมา แล้วสวมไว้ที่คอของเธอรูปทรงของจี้นี้มีลักษณะเหมือนน้ำตาที่ถูกขยายใหญ่เป็นหลายเท่า จึงเรียกว่าน้ำตานางฟ้า"อะไรเหรอ?" หลิ่วชิงหลานถามด้วยความสงสัย"มันคือสมบัติล้ำค่าที่สุดของผม ต่อไปจะเป็นสมบัติที่ตกทอดกันของตระกูลเฉินของเราแล้วนะ" เฉินเทียนอธิบายด้วยรอยยิ้มหลิ่วชิงหลานไม่ได้ให้ความสำคัญกับมันมาก เพราะสำหรับเธอแล้ว มันก็แค่คริสตัลธรรมดาๆ เท่านั้นทั้งสองได้เดินเข้าไปในแผนกจดทะเบียน และในตอนที่ออกมา ทั้งสองก็ได้ถือทะเบียนสมรสออกมาด้วยกันคนละใบขณะที่นั่งอยู่ในรถ เฉินเทียนก็ยังหยิบทะเบียนสมรสออกมาและมองดูรูปถ่ายที่อยู่บนนั้นผู้ชายที่อยู่ในภาพยิ้มอย่างสดใส ส่วนผู้หญิงนั้น แม้ว่าเธอจะยิ้มออกไป แต่รอยยิ้มนั้นกลับแข็งทื่ออยู่เล็กน้อยหลิ่วชิงหลานสตาร์ทรถและขับออกไป"ตอนนี้เราจะไปไหน?" เฉินเทียนถาม"กล
หลิ่วชิงหลานตื่นตระหนก รีบถอยหลังและคิดจะวิ่งหนีไปเฉินเทียนเพิ่มความเร็ว โดยเข้าไปกอดเธอจากด้านหลัง"ปล่อยฉันนะ"หลิ่วชิงหลานพยายามดิ้นรนอย่างเต็มที่ แต่มันไม่เป็นผลแต่อย่างใด และกลับถูกเฉินเทียนผลักให้ล้มไปบนโซฟาได้เสียนี่"ไม่ ฉันขอร้องล่ะ"เมื่อเห็นว่าการดิ้นรนนั้นไร้ผล หลิ่วชิงหลานก็ทำได้เพียงแค่ขอร้องเท่านั้น"เรื่องอื่นผมสามารถรับปากคุณได้ทุกอย่าง ยกเว้นเรื่องนี้ ไม่ได้อย่างเด็ดขาด"จุดยืนของเฉินเทียนนั้นแข็งกร้าวมาก ผู้หญิงสามารถเอาใจได้ แต่ไม่ใช่ตามใจ ห้ามไม่ให้แตะต้อง มันก็ยิ่งเป็นสิ่งที่รับไม่ได้"ฉันท้อง"ด้วยความร้อนรน หลิ่วชิงหลานจึงทำได้เพียงใช้ไพ่เด็ดที่อยู่ในมือเท่านั้นเฉินเทียนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความโกรธ "หลิ่วชิงหลาน ผมก็ว่าอยู่ทำไมจู่ๆ คุณถึงต้องการแต่งงานกับผม ที่แท้ก็อยากให้ผมมารับช่วงต่ออย่างนั้นใช่ไหม!""คุณกำลังพูดเพ้อเจ้ออะไรอยู่ ฉันทำเรื่องแบบนั้นกับคุณเท่านั้น ฉันท้องลูกของคุณนะ" หลิ่วชิงหลานผลักเฉินเทียนออกไปอย่างเต็มแรง รู้สึกโกรธแบบสุดๆ"คุณท้องจริงๆ เหรอ? คุณไปตรวจที่โรงพยาบาลมาหรือยัง?" เฉินเทียนถามขึ้นมา"
"เราไม่ได้แสดง เราแต่งงานกันจริงๆ นะคะ" หลิ่วชิงหลานพูด"เธอคิดว่าพวกเราจะเชื่อหรือเปล่า?" หลัวฮุ่ยไม่เชื่อเลยแม้แต่น้อยหลิ่วชิงหลานขี้เกียจที่จะอธิบาย จึงหยิบทะเบียนสมรสในกระเป๋าออกมาโดยตรง "พวกคุณดูเองก็แล้วกัน"เมื่อทุกคนเห็นทะเบียนสมรส รอยยิ้มบนใบหน้าก็แข็งทื่อขึ้นอีกครั้งลางสังหรณ์ไม่ดีผุดขึ้นมาในใจของหลัวฮุ่ย เธอรีบเปิดทะเบียนสมรสออกมาดู และคราวนี้เธอคิดจะไม่เชื่อก็คงจะเป็นไปไม่ได้"เธอ... เธอ... เธอ เด็กคนนี้นี่ ทำไมผลีผลามแบบนี้ นี่วิ่งไปจดทะเบียนสมรสกับผู้ชายป่าเถื่อนแบบนี้ได้ยังไง"หลัวฮุ่ยตัวสั่นไปหมด ขณะที่พูดเธอก็อยากจะฉีกทะเบียนสมรสทิ้งเสียให้ได้และหลิ่วไห่ซานก็รีบเข้ามาห้ามเธอเอาไว้ "อย่าฉีก จดทะเบียนหย่ายังต้องใช้อีกนะ""ชิงหลาน เธอทำตัวดีมาโดยตลอด แต่ทำไมครั้งนี้ถึงได้เลอะเทอะขนาดนี้ล่ะ!" หลิ่วเยว่เฟิงก็โกรธมากเช่นกันก่อนหน้านี้เขานั้นอยากที่จะจับคู่หลานสาวให้กับเฉินเทียนจริงๆ แต่หลังจากเกิดเรื่องเมื่อวานขึ้น เขาก็เปลี่ยนความคิดในทันทีเขาไม่ได้ถือสาหากเฉินเทียนจะทำให้ตระกูลหลี่และตระกูลจ้าวขุ่นเคือง แต่นี่แม้กระทั่งคนของสำนักเสือดำเขาก็ยังทำให้ขุ่นเคืองไ
"แต่ฉันเป็นพ่อของเธอ หรือว่าแกก็กล้าที่จะทุบตีฉัน?" หลิ่วไห่ซานทั้งตกใจและโกรธเกรี้ยวเฉินเทียนเผยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ออกมา "ถ้าคุณยอมรับว่าผมเป็นลูกเขย ผมก็จะให้ความเคารพคุณในฐานะพ่อตา แต่ถ้าหากไม่ยอมรับ งั้นผมก็ไม่จำเป็นที่จะต้องเอาใจคุณ""แก...แก..."หลิ่วไห่ซานชี้นิ้วไปที่เฉินเทียน โกรธจัดจนไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้จู่ๆ ดวงตาของเฉินเทียนก็เฉียบคม พร้อมพูดอย่างเย็นชาขึ้นมาว่า "ผมเกลียดที่สุดคือตอนที่คนอื่นมาชี้นิ้วให้กับผม หากคุณไม่ต้องการมันแล้ว ผมสามารถช่วยคุณได้"หลิ่วไห่ซานสะดุ้งและรีบหดนิ้วกลับทันทีเขารู้ว่าเฉินเทียนเป็นคนแบบไหน เขามีความกล้า และทักษะการต่อสู้ก็แข็งแกร่งอีกต่างหาก"เธอดูให้ดี นี่น่ะเหรอผู้ชายดีๆ ที่เธอหามา!" หลิ่วไห่ซานมองหลิ่วชิงหลานและถามขึ้นมาหลิ่วชิงหลานมองเฉินเทียน แล้วพูดว่า "เขาเป็นพ่อของฉันนะ คุณช่วยเก็บอารมณ์เสียๆ ของตัวเองหน่อยจะได้หรือเปล่า?""ในเมื่อภรรยาของผมพูดแบบนี้แล้ว งั้นต่อไปผมก็จะพยายามระงับเอาไว้นะ" เฉินเทียนพูดว่าจะพยายาม แต่หากเขาถูกบีบบังคับ เขาก็ไม่สนใจหรอกนะว่าจะเป็นพ่อตาหรือเป็นใครหน้าไหน"ไปกันเถอะ!"สวี่จินชวนโกรธจัด สะบั
"คุณไม่น่าไปตอบตกลงการเดิมพันของแม่ฉันเลย"หลิ่วชิงหลานดึงเฉินเทียนออกไปนอกห้องรับแขก"ตอนนี้อย่างน้อยๆ ผมก็เป็นผู้ชายของคุณแล้ว ทำไมคุณไม่เชื่อมั่นในตัวผมบ้างเลยล่ะ?" เฉินเทียนถามด้วยรอยยิ้ม"เมื่อวานถ้าไม่ได้คุณเจียงมาช่วยเอาไว้ ท่านหู่ก็คงไม่ปล่อยคุณไป คุณไปเจรจากับเขา เขาไม่ฆ่าคุณก็บุญแค่ไหนแล้ว" หลิ่วชิงหลานพูดว่า "เรื่องนี้ไว้เป็นหน้าที่ของฉันเถอะ คุณไม่ต้องสนใจหรอก""จะทำแบบนั้นได้ยังไง คนในสำนักเสือดำพวกนั้นเป็นแบบไหน คุณน่าจะรู้ดีกว่าผมนะ คุณไปหาพวกเขามันอันตรายเกินไป ผมไม่เห็นด้วย"เฉินเทียนไม่สามารถปล่อยให้เธอไปเสี่ยงได้ หากถูกคนเอาเปรียบขึ้นมา มันจะแย่เอาเสียมากๆหลิ่วชิงหลานจะไม่รู้ถึงอันตรายได้อย่างไร ครั้งก่อนที่เธอไปเจรจาความร่วมมือกับลูกชายท่านหู่ ผลที่ได้รับก็คือการถูกวางยา ยังดีที่เธอมีสติหนีออกมาได้ทัน แต่ผลที่ได้กลับเข้าไปในห้องของเฉินเทียนได้เสียนี่"งั้น...คุณก็ยอมแพ้การเดิมพันเสียเถอะนะ""คุณเป็นห่วงผมงั้นเหรอ?" เฉินเทียนถามด้วยรอยยิ้มและใบหน้าของหลิ่วชิงหลานก็แดงก่ำทันที "ฉันก็แค่ไม่อยากให้ลูกที่อยู่ในท้องต้องมาสูญเสียพ่อไปตั้งแต่เขายังไม่เกิดแบบนี้ก็
ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่เขาเป็นกังวลมากที่สุดก็คือจี้หยกสองอันนั้นไม่ได้อยู่ในเมืองเจียงโจวแล้ว และหากเป็นแบบนั้นจริงๆ มันก็จะยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ในอีกด้านหนึ่ง หลิ่วชิงหลานมาที่โรงพยาบาลเพื่อตรวจการตั้งครรภ์ภายใต้การโน้มน้าวและชักจูงของคุณแม่"อะไรนะ! ฉันไม่ได้ท้อง!"เมื่อได้ยินคุณหมอบอกว่าเธอไม่ได้ตั้งท้อง หลิ่วชิงหลานก็ตกตะลึงไปทันที"ไม่ มันเป็นไปไม่ได้ ฉันถูกไอ้สารเลวนั่นนอนมาสองครั้งแล้ว คุณจะต้องตรวจผิดพลาดแน่ๆ" หลิ่วชิงหลานส่ายหน้าอย่างไม่เชื่อ"ไม่ผิดพลาดอย่างแน่นอน หากคุณไม่เชื่อก็สามารถไปตรวจที่โรงพยาบาลอื่นได้ แต่ผมขอบอกกับคุณอย่างรับผิดชอบว่า การตรวจของผมไม่ได้ผิดพลาดแต่อย่างใด" คุณหมอพูดอย่างมั่นใจ"แต่ก่อนหน้านี้ฉันเคยใช้แท่งตรวจการตั้งครรภ์ตรวจก่อนแล้วนะคะ?" หลิ่วชิงหลานถามด้วยความสับสน"ผลการตรวจอาจจะผิดพลาดก็ได้นะครับ และผมเพิ่งจะทำการตรวจร่างกายให้กับคุณ คุณน่าจะยังบริสุทธิ์อยู่นะครับ ทำไมคุณถึงเข้าใจผิดคิดว่าตัวเองท้องได้ล่ะครับ?" คุณหมอถามด้วยความสงสัย"คุณหมอคะ คุณหมอแน่ใจนะคะว่าเธอยังบริสุทธิ์อยู่" หลัวฮุ่ยรีบถามขึ้นมาทันที"ผมแน่ใจ" คุณหมอตอบอย่างมั่นใจจู
"ก่อนหน้านี้ชิงหลานไปเจรจาหลายครั้งแต่ก็ไม่เป็นผลเลย คุณแน่ใจเหรอ?" หลัวฮุ่ยเต็มไปด้วยความคาดหวัง"มันแน่นอนอยู่แล้วครับ ผมกับลูกชายของท่านหู่เป็นเพื่อนรักกัน รอให้ถึงวันที่ประมูล ผมจะไปหาพี่หู่ด้วยตัวเอง รับรองว่าจะต้องสำเร็จอย่างแน่นอนครับ" สวี่เสี่ยวหวามั่นใจแบบสุดๆ เพราะเขาและพี่หู่ไปเที่ยวผู้หญิงด้วยกันอยู่บ่อยๆ ไม่นานมานี้เขาก็ยังยกเลขาสาวที่เขาชอบที่สุดให้กับพี่หู่อีกต่างหาก เชื่อว่าพี่หู่จะต้องเห็นแก่เขาอย่างแน่นอน……หลังจากออกจากโรงพยาบาล หลิ่วชิงหลานก็ยังไม่ได้กลับไปที่บ้านของตระกูลหลิ่ว แต่โทรหาเฉินเทียนเสียก่อน "คุณอยู่ไหน?""ผมกำลังทำงานอยู่ คุณมีอะไรหรือเปล่า?" เฉินเทียนถามขึ้นมา"หลังเลิกงานรีบกลับมานะ ฉันมีเรื่องอยากจะถามคุณ" พอพูดจบ หลิ่วชิงหลานก็วางสายไปทันทีเดิมทีเฉินเทียนคิดว่าจะกลับไปทันที แต่ก็คิดขึ้นมาได้ว่าตัวเองเพิ่งจะบอกว่าทำงานไป ดังนั้นเขาจึงต้องอดทนรอให้ใกล้ถึงเวลาเลิกงาน แล้วถึงได้ขับรถกลับไปเขาขับรถโฟล์คสวาเก้นราคาแสนกว่าๆ แม้ว่าบริษัทจะมีรถหรูอยู่มากมาย แต่เขาก็ไม่ต้องการที่จะโอ้อวดมากนัก เพราะยังไงเสียก็แค่สิ่งอำนวยความสะดวกเท่านั้นก่อนอื่นเ