Share
บทที่ 12
Related chapter
เลิกวิวาห์ โศกาเข้าแทรก บทที่ 13
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับการข่มขู่ของเจียงยวี่โหรว แม้ว่าพวกเขาจะไม่เต็มใจเป็นอย่างยิ่ง แต่ก็ยังต้องหมอบลงกับพื้นและกินอาหารหมาอย่างเชื่อฟังอยู่ดีโดยพวกเขาไม่มีเวลามาสนใจเกี่ยวกับหน้าตาอะไรทั้งนั้น เพราะการรักษาชีวิตไว้เป็นสิ่งที่เร่งด่วนที่สุดดวงตาของหลี่ลี่ฉวินและคนอื่นๆ เต็มไปด้วยความไม่พอใจ และทั้งหมดมันก็เป็นเฉินเทียนที่ทำให้เขาต้องกินอาหารหมาจนอับอายขายหน้า เขาแอบสาบานเอาไว้ว่า เขาจะต้องทำให้เฉินเทียนชดใช้อย่างสาสมแน่นอนในเวลานี้ หลิ่วเยว่เฟิง รวมถึงหลิ่วชิงหลานและคนอื่นๆ ต่างก็ยืนรออยู่ที่หน้าประตูของโรงแรม เมื่อได้เห็นคนของสำนักเสือดำได้จากไปแล้ว เดิมทีพวกเขาก็อยากจะเข้าไปดูด้วยเช่นกัน แต่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไม่ให้พวกเขาเข้าไป ซึ่งทำให้พวกเขาเป็นกังวลเอาเสียมากๆแน่นอนว่า มีเพียงหลิ่วเยว่เฟิงและหลิ่วชิงหลานเท่านั้นที่เป็นกังวล ส่วนหลิ่วไห่ซานและหลัวฮุ่ย หลิ่วไห่หลิน หยางเจี๋ย รวมถึงหลิ่วเหวินหย่วนนั้นไม่ได้เป็นกังวลแต่อย่างใดพวกเขาไม่ได้เป็นห่วงความเป็นความตายของเฉินเทียนเลยแม้แต่น้อย หากไม่ใช่เพราะกลัวคุณท่านจะโกรธเคือง พวกเขาก็จากไปตั้งนานแล้วหลิ่วเหวินหย่วนรอจน
เลิกวิวาห์ โศกาเข้าแทรก บทที่ 14
"แก่แล้วจะทำไมล่ะ?" หยางเจี๋ยพูดอย่างเมินเฉย "อายุของผู้ชายไม่ใช่ปัญหาอะไรเลย ประเด็นต้องดูที่ความสามารถ สำหรับรูปร่างหน้าตานั้นก็ยิ่งไม่สำคัญเข้าไปใหญ่ หล่อแล้วจะมีประโยชน์อะไร? กินไม่ได้เสียหน่อย"ขณะที่พูด หยางเจี๋ยก็เหลือบไปมองเฉินเทียนแล้วพูดว่า "เขาดูหล่อมากใช่ไหมล่ะ? แล้วมันจะมีประโยชน์อะไร? ดีแต่คุยโวโอ้อวดไปวันๆ และยังจะชอบสร้างปัญหาอีก ผู้หญิงคนไหนถ้าได้แต่งกับเขา คงจะตาบอดไปจริงๆ แล้วล่ะ"เฉินเทียนอยากจะกระโจนเข้าไปฟัดเธอเสียสักตั้ง เขายืนอยู่ตรงนี้ดีๆ ทำไมจะต้องมาแขวะเขาด้วย หรือดูเหมือนเขาจะถูกรังแกได้ง่ายๆ?หลิ่วเหวินหย่วนพยักหน้าเห็นด้วยอย่างยิ่ง "แม่ของผมพูดถูก เขาน่ะหล่อแต่ไม่มีประโยชน์อะไรเลย แม้แต่นิ้วเท้าของท่านประธานสูงสุดก็เทียบไม่ได้เสียด้วยซ้ำ ผมว่าพี่ไปหาท่านประธานสูงสุดดีกว่านะ หากเขาเกิดชอบพี่ขึ้นมาจริงๆ พี่ก็จะกลายเป็นหงส์โดยแท้ และพวกเราตระกูลหลิ่วก็จะทะยานขึ้นฟ้าไปด้วยกัน""งั้นนายก็ไปสิ ไม่แน่ว่าท่านประธานสูงสุดอาจจะอยากเปลี่ยนรสชาติ บางทีอาจจะชอบนายขึ้นมาก็ได้" หลิ่วชิงหลานโต้ตอบกลับไป"พี่…""พอได้แล้ว หยุดเถียงกันได้แล้ว!""ตระกูลหลิ่วของเราไม่ไ
เลิกวิวาห์ โศกาเข้าแทรก บทที่ 15
เมื่อได้เห็นว่าพวกเขาได้เตรียมของขวัญมามากมายแบบนี้ หลิ่วไห่ซานและหลัวฮุ่ยก็เข้าใจได้ในทันที เพียงแต่ว่าพวกเขาก็ไม่อยากจะรีบเร่งในเรื่องนี้แต่อย่างใดหยางหลิงจับมือของหลิ่วชิงหลาน และพูดชมอย่างไม่หยุดปาก "ชิงหลานเด็กคนนี้ยิ่งโตก็ยิ่งสวยจริงๆ มิน่าล่ะเสี่ยวหวาของเรากินไม่ได้นอนไม่หลับ คิดถึงแทบจะป่วยใจแล้วนะ""เสี่ยวหวาเด็กคนนี้ก็โดดเด่นมากเหมือนกันนะคะ ชิงหลานก็พูดถึงเขาอยู่บ่อยๆ" หลัวฮุ่ยพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม"แม่คะ แม่พูดอะไรน่ะ ไม่มีเรื่องแบบนี้เลยนะ" หลิ่วชิงหลานรีบชี้แจงทันที"คุณดูสิ เด็กคนนี้อายจนไม่กล้าจะยอมรับแล้ว""มันแน่นอนอยู่แล้ว เด็กผู้หญิงก็ต้องสงวนท่าทีหน่อยสิ"ผู้หญิงสองคนพูดคุยกันจนออกรส และพูดเสียจนหลิ่วชิงหลานและสวี่เสี่ยวหวากลายเป็นคนรักกันแล้วในตอนนี้ส่วนหลิ่วไห่ซานและสวี่จินชวนก็ยิ่งพูดคุยกันถึงความร่วมมือหลังจากแต่งงาน รวมไปถึงความสำเร็จอะไรแบบนั้นแล้วแน่นอนว่าสวี่เสี่ยวหวารู้สึกความสุขเป็นอย่างมาก แต่หลิ่วชิงหลานนั้นกลับโกรธจนควันออกหู เพราะไม่มีใครแคร์ความรู้สึกของเธอเลยหยางหลิงพูดด้วยรอยยิ้มว่า "เราพูดกันมาถึงตรงนี้แล้ว งั้นเราก็นัดแนะ
เลิกวิวาห์ โศกาเข้าแทรก บทที่ 16
นักสู้มือฉกาจของเขามีทั้งหมดสี่คน จูเชวี่ยและเฉวียนอู่เป็นสองในสี่ของจำนวนนั้นนักสู้มือฉกาจทั้งสี่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี แต่ละคนล้วนแล้วแต่มีฝีมือ หากเรียกจูเชวี่ยและเฉวียนอู่มา ความกดดันของเขาก็จะลดลงเป็นอย่างมาก"ได้ค่ะ ฉันจะไปจัดการเดี๋ยวนี้" เจียงยวี่โหรวพูดขณะที่กำลังจะเดินออกไป แต่ทว่าจู่ๆ ก็เหมือนว่าเขาจะคิดอะไรขึ้นมาได้ "คุณเฉินคะ ยังมีอีกเรื่องหนึ่งค่ะ คนในของเราที่อยู่ในบ้านตระกูลหลิ่วได้แจ้งข่าวมาว่า เมื่อครู่สวี่เสี่ยวหวาได้พาพ่อกับแม่ไปสู่ขอที่ตระกูลหลิ่วแล้วค่ะ""ผมรู้แล้วล่ะ เรื่องนี้ผมจะจัดการเอง"สำหรับผู้ชาย สองสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คงจะหนีไม่พ้นหน้าที่การงานและผู้หญิง และผู้หญิงที่เขาแคร์มากที่สุดก็คือหลิ่วชิงหลานตอนนี้เธอกำลังถูกบังคับให้แต่งงาน และเขาก็คงจะนิ่งดูดายอยู่ไม่ได้ขณะที่เฉินเทียนกำลังจะไปที่บ้านของตระกูลหลิ่ว จู่ๆ เขาก็ได้รับสายโทรศัพท์มาจากหลิ่วชิงหลานเฉินเทียนรีบรับสาย แต่ก่อนที่เขาจะได้พูดอะไรออกมา ก็มีเสียงร้องไห้ของหลิ่วชิงหลานดังมาจากปลายสายเสียก่อน "เฉินเทียน คุณเต็มใจที่จะแต่งงานกับฉันหรือเปล่า?""แน่นอนอยู่แล้ว คุณมีอะไรหรือเปล่า?
เลิกวิวาห์ โศกาเข้าแทรก บทที่ 17
"เข้าไปกันเถอะ"ขณะที่พูดหลิ่วชิงหลานก็ได้เดินเข้าไป แต่เฉินเทียนกลับคว้าแขนของเธอเอาไว้เสียก่อน"เดี๋ยวก่อน คุณแน่ใจหรือว่าจะไม่เสียใจ" เฉินเทียนถามขึ้นมา"ถ้าฉันเสียใจ ฉันคงไม่มาที่นี่" หลิ่วชิงหลานพูด"ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นคุณก็สวมมันไว้เถอะ" เฉินเทียนหยิบจี้สีแดงเลือดออกมา แล้วสวมไว้ที่คอของเธอรูปทรงของจี้นี้มีลักษณะเหมือนน้ำตาที่ถูกขยายใหญ่เป็นหลายเท่า จึงเรียกว่าน้ำตานางฟ้า"อะไรเหรอ?" หลิ่วชิงหลานถามด้วยความสงสัย"มันคือสมบัติล้ำค่าที่สุดของผม ต่อไปจะเป็นสมบัติที่ตกทอดกันของตระกูลเฉินของเราแล้วนะ" เฉินเทียนอธิบายด้วยรอยยิ้มหลิ่วชิงหลานไม่ได้ให้ความสำคัญกับมันมาก เพราะสำหรับเธอแล้ว มันก็แค่คริสตัลธรรมดาๆ เท่านั้นทั้งสองได้เดินเข้าไปในแผนกจดทะเบียน และในตอนที่ออกมา ทั้งสองก็ได้ถือทะเบียนสมรสออกมาด้วยกันคนละใบขณะที่นั่งอยู่ในรถ เฉินเทียนก็ยังหยิบทะเบียนสมรสออกมาและมองดูรูปถ่ายที่อยู่บนนั้นผู้ชายที่อยู่ในภาพยิ้มอย่างสดใส ส่วนผู้หญิงนั้น แม้ว่าเธอจะยิ้มออกไป แต่รอยยิ้มนั้นกลับแข็งทื่ออยู่เล็กน้อยหลิ่วชิงหลานสตาร์ทรถและขับออกไป"ตอนนี้เราจะไปไหน?" เฉินเทียนถาม"กล
เลิกวิวาห์ โศกาเข้าแทรก บทที่ 18
หลิ่วชิงหลานตื่นตระหนก รีบถอยหลังและคิดจะวิ่งหนีไปเฉินเทียนเพิ่มความเร็ว โดยเข้าไปกอดเธอจากด้านหลัง"ปล่อยฉันนะ"หลิ่วชิงหลานพยายามดิ้นรนอย่างเต็มที่ แต่มันไม่เป็นผลแต่อย่างใด และกลับถูกเฉินเทียนผลักให้ล้มไปบนโซฟาได้เสียนี่"ไม่ ฉันขอร้องล่ะ"เมื่อเห็นว่าการดิ้นรนนั้นไร้ผล หลิ่วชิงหลานก็ทำได้เพียงแค่ขอร้องเท่านั้น"เรื่องอื่นผมสามารถรับปากคุณได้ทุกอย่าง ยกเว้นเรื่องนี้ ไม่ได้อย่างเด็ดขาด"จุดยืนของเฉินเทียนนั้นแข็งกร้าวมาก ผู้หญิงสามารถเอาใจได้ แต่ไม่ใช่ตามใจ ห้ามไม่ให้แตะต้อง มันก็ยิ่งเป็นสิ่งที่รับไม่ได้"ฉันท้อง"ด้วยความร้อนรน หลิ่วชิงหลานจึงทำได้เพียงใช้ไพ่เด็ดที่อยู่ในมือเท่านั้นเฉินเทียนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความโกรธ "หลิ่วชิงหลาน ผมก็ว่าอยู่ทำไมจู่ๆ คุณถึงต้องการแต่งงานกับผม ที่แท้ก็อยากให้ผมมารับช่วงต่ออย่างนั้นใช่ไหม!""คุณกำลังพูดเพ้อเจ้ออะไรอยู่ ฉันทำเรื่องแบบนั้นกับคุณเท่านั้น ฉันท้องลูกของคุณนะ" หลิ่วชิงหลานผลักเฉินเทียนออกไปอย่างเต็มแรง รู้สึกโกรธแบบสุดๆ"คุณท้องจริงๆ เหรอ? คุณไปตรวจที่โรงพยาบาลมาหรือยัง?" เฉินเทียนถามขึ้นมา"
เลิกวิวาห์ โศกาเข้าแทรก บทที่ 19
"เราไม่ได้แสดง เราแต่งงานกันจริงๆ นะคะ" หลิ่วชิงหลานพูด"เธอคิดว่าพวกเราจะเชื่อหรือเปล่า?" หลัวฮุ่ยไม่เชื่อเลยแม้แต่น้อยหลิ่วชิงหลานขี้เกียจที่จะอธิบาย จึงหยิบทะเบียนสมรสในกระเป๋าออกมาโดยตรง "พวกคุณดูเองก็แล้วกัน"เมื่อทุกคนเห็นทะเบียนสมรส รอยยิ้มบนใบหน้าก็แข็งทื่อขึ้นอีกครั้งลางสังหรณ์ไม่ดีผุดขึ้นมาในใจของหลัวฮุ่ย เธอรีบเปิดทะเบียนสมรสออกมาดู และคราวนี้เธอคิดจะไม่เชื่อก็คงจะเป็นไปไม่ได้"เธอ... เธอ... เธอ เด็กคนนี้นี่ ทำไมผลีผลามแบบนี้ นี่วิ่งไปจดทะเบียนสมรสกับผู้ชายป่าเถื่อนแบบนี้ได้ยังไง"หลัวฮุ่ยตัวสั่นไปหมด ขณะที่พูดเธอก็อยากจะฉีกทะเบียนสมรสทิ้งเสียให้ได้และหลิ่วไห่ซานก็รีบเข้ามาห้ามเธอเอาไว้ "อย่าฉีก จดทะเบียนหย่ายังต้องใช้อีกนะ""ชิงหลาน เธอทำตัวดีมาโดยตลอด แต่ทำไมครั้งนี้ถึงได้เลอะเทอะขนาดนี้ล่ะ!" หลิ่วเยว่เฟิงก็โกรธมากเช่นกันก่อนหน้านี้เขานั้นอยากที่จะจับคู่หลานสาวให้กับเฉินเทียนจริงๆ แต่หลังจากเกิดเรื่องเมื่อวานขึ้น เขาก็เปลี่ยนความคิดในทันทีเขาไม่ได้ถือสาหากเฉินเทียนจะทำให้ตระกูลหลี่และตระกูลจ้าวขุ่นเคือง แต่นี่แม้กระทั่งคนของสำนักเสือดำเขาก็ยังทำให้ขุ่นเคืองไ
เลิกวิวาห์ โศกาเข้าแทรก บทที่ 20
"แต่ฉันเป็นพ่อของเธอ หรือว่าแกก็กล้าที่จะทุบตีฉัน?" หลิ่วไห่ซานทั้งตกใจและโกรธเกรี้ยวเฉินเทียนเผยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ออกมา "ถ้าคุณยอมรับว่าผมเป็นลูกเขย ผมก็จะให้ความเคารพคุณในฐานะพ่อตา แต่ถ้าหากไม่ยอมรับ งั้นผมก็ไม่จำเป็นที่จะต้องเอาใจคุณ""แก...แก..."หลิ่วไห่ซานชี้นิ้วไปที่เฉินเทียน โกรธจัดจนไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้จู่ๆ ดวงตาของเฉินเทียนก็เฉียบคม พร้อมพูดอย่างเย็นชาขึ้นมาว่า "ผมเกลียดที่สุดคือตอนที่คนอื่นมาชี้นิ้วให้กับผม หากคุณไม่ต้องการมันแล้ว ผมสามารถช่วยคุณได้"หลิ่วไห่ซานสะดุ้งและรีบหดนิ้วกลับทันทีเขารู้ว่าเฉินเทียนเป็นคนแบบไหน เขามีความกล้า และทักษะการต่อสู้ก็แข็งแกร่งอีกต่างหาก"เธอดูให้ดี นี่น่ะเหรอผู้ชายดีๆ ที่เธอหามา!" หลิ่วไห่ซานมองหลิ่วชิงหลานและถามขึ้นมาหลิ่วชิงหลานมองเฉินเทียน แล้วพูดว่า "เขาเป็นพ่อของฉันนะ คุณช่วยเก็บอารมณ์เสียๆ ของตัวเองหน่อยจะได้หรือเปล่า?""ในเมื่อภรรยาของผมพูดแบบนี้แล้ว งั้นต่อไปผมก็จะพยายามระงับเอาไว้นะ" เฉินเทียนพูดว่าจะพยายาม แต่หากเขาถูกบีบบังคับ เขาก็ไม่สนใจหรอกนะว่าจะเป็นพ่อตาหรือเป็นใครหน้าไหน"ไปกันเถอะ!"สวี่จินชวนโกรธจัด สะบั
Latest chapter
