รถบัสคันใหญ่จอดแวะพักที่จุดพักรถ นักศึกษา ทยอยกันเดินลงไปเข้าห้องน้ำ และซื้อขนมกินเล่น พี่ชายเดินมาหาน้องสาว แล้วพยักหน้า บอกให้ลุกขึ้น"ไปเลือกขนม เดี๋ยวไม่มีของขายแล้วนะ ""แม่แม่ ไปเหมาโลตัสมา หมดไปแปดพัน แล้วทำไม น้องอรจะต้องไปซื้ออะไรอีก " น้องสาวทำหน้างอนใส่พี่ชาย"ลงไปเข้าห้องน้ำเถอะครับน้องอร อีกสักพักกว่าจะถึง " เพื่อนพี่ชายบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน"เออดี เวลาคินพูดเชื่อ ตกลงเป็นน้องใคร " พี่ชายถามไล่หลัง"น้องพี่คินค่ะ " คำตอบของน้องอร ทำเอาคนถูกยกตำแหน่งพี่ชายยิ้มกว้างออกมาอินทัชเดินกอดคอ คนข้างๆที่ยิ้มกว้าง แล้วกระซิบเสียงเบา"พี่สะใภ้ หรือเปล่า " คนถูกแซวหน้าร้อนผ่าว เดินเข้าไปร้านสะดวกซื้อ หยิบขนมยัดมาใส่เต็มตระกร้า แก้เขิน จนคนที่เดินตามมา ตาโตใส่"เขินแล้วใช้เงินแก้ปัญหาแบบนี้ อินต้องตั้งใจทำงาน หาเงินนะ ""ก็ต้องแบบนั้นนะ ถ้าจะเป็นพ่อบ้าน "คำตอบโต้ ทำเอาอินทัชยิ้มกว้างออกมา แล้วหยิบเงินของตัวเองขึ้นมาจ่ายค่าขนมทันที ใช่สิ พ่อบ้านก็ต้องหาเงินมาเลี้ยงดูสินะรถบัสออกจากสถานีบริการน้ำมัน หลังจากใช้เวลาเกือบหนึ่งชั่วโมง ขนมและของกินเล่นแทบจะหมดร้านค้า คนขยันซื้อ หอบพะรุงพะ
เสียงพูดคุยกันของอาจารย์เรื่องการเดินทางของนักศึกษาที่จะไปออกค่ายอาสาพัฒนา ทำให้อาจารย์คนใหม่นิ่งฟังบทสนทนาไปเรื่อย ก่อนจะตั้งใจฟัง มากขึ้น เมื่อได้ยินชื่อ เจ้าภาพใหญ่ ที่ช่วยเหลือ โครงการนี้ มาตั้งแต่ต้น"อินทัช เค้าเป็นลูกชายเจ้าของเป็นเอกคอมพานี เค้าให้ที่บ้านช่วยดูแลเรื่องนี้ให้ ก็เลยขึ้นโครงสร้างไปบ้างแล้ว " อาจารย์ที่ปรีกษาของทีมโครงสร้าง เล่ารายละเอียดให้ฟัง"ทริปนี้ คงไม่อด เหมือนทริปก่อนๆ ไปทั้งพี่ทั้งน้อง พ่อแม่เค้าจัดการเสบียง ไปเต็มที่ "พอได้ยินว่าไปทั้งพี่ ทั้งน้อง อาจารย์ใหม่ก็รีบถามขึ้นมาทันที"ผมอยากไปช่วยเด็กๆ จะได้ไหมครับ "หัวหน้าภาควิชายิ้มกว้างออกมาทันที"ได้เลย อาจารย์ชลธี ไปได้เลย เด็กๆเค้าไปสิบห้าวัน อาจารย์ที่ปรึกษาก็จะสลับกันไปช่วยดู อาจารย์ชลธีว่างไม่ได้ทำอะไร ก็ไปดูเด็กๆให้หน่อยนะ ""ครับ ได้ครับผม ถ้าอย่างนั้น ผมขออนุญาตไปช่วยดูแลนะครับ รับรองว่าจะเฝ้ามองห่างๆ ช่วยเหลือเท่าที่กำลังมี แต่จะไม่ก้าวก่าย ให้เด็กๆ ตัดสินใจกันเองครับ "การทำงานภาคสนาม มีการวางแผนมาอย่างดี ทีมงานทุกคนแบ่งหน้าที่รับผิดชอบกันอย่างดีแล้ว เค้าแค่อยากไปดู อยากไปเฝ้า เท่านั้นเอง ไม่ได
เวลาสามทุ่มสำหรับคนในเมืองเป็นเวลาที่ยังถือว่า ไม่ดึก แต่ในต่างจังหวัด ที่ห่างไกลความเจริญ สามทุ่มถือว่า ดึกมากแล้ว แสงไฟส่องส่ว่างที่นำมาติดเอาไว้ เพิ่มอีกนับสิบจุดเพื่อความปลอดภัย ของนักศึกษาที่มา โดยเฉพาะทางเดินและหน้าห้องน้ำ ทำให้คนที่เพิ่งมาถึง วางใจ ในระดับหนึ่งหญิงสาวที่เป็นเป้าหมายหลัก ในการที่เค้า มาที่นี่ สวมชุดนอนแขนยาวขายาว เดินมากับเพื่อนและรุ่นพี่ หลายคน เพื่อจะมาเข้าห้องน้ำก่อนจะนอน ชายหนุ่มที่เห็นหน้าเธอชัดๆ ก็ยิ้มออกมาจนได้ ตนที่หน้านิ่งไม่ยิ้มไม่แย้มอย่างเค้า แค่มองเห็นหน้าเธอก็อดใจไม่ไหวแล้ว"อาจารย์ชลธี " ชายหนุ่มยิ้มรับคำเรียกขาน แล้วมองหน้า เธอชัดๆ เค้าเลือกยืนตรงแสงไฟ เพราะอยากเห็นหน้าเธอก่อนนอน"พรุ่งนี้เช้า ตื่นสี่ครึ่งใช่ไหม " เค้าถามออกมา เพราะอยากรู้ ว่าพรุ่งนี้เธอจะทำอะไร"ค่ะ หนู แพน แล้วก็น้องอร ตื่นตีสี่ครึ่งค่ะ " คนที่มีหน้าที่เตรียมอาหารเช้า บอกออกมา"สามคนหรอ ""ไม่ค่ะ แปดคน ยังมีคนอื่นๆอีก " เค้าพยักหน้า แล้วปล่อยให้ทั้งหมด เดินไปเข้าห้องน้ำ ก่อนจะยืนรอเธออยู่ ไม่ยอมไปไหนอรนารี เข้าห้องน้ำเสร็จเรียบร้อย ก่อนจะเดินออกมา แล้วให้คนอื่นที่ตามมาเข้าต่อ
ผ้าห่มที่อยู่ในถุง ที่เพื่อนนำมาให้ ทำเอาคนที่ได้รับ งงอย่างหนัก ผ้าแบบนี้ ไม่ใช่ของพี่อินแน่นอน และถ้าเป็นของพี่คิน ก็ไม่น่าใช่ เพราะพี่ชายของเธอคงไม่ยอมให้น้องสาว ใช้ของจากคนอื่นแน่นอน"แพน พีอิน เอามาฝากไว้หรอ " อรนารี ถามเพื่อน ที่นอนถัดไปค่อนข้างไกล"เปล่า อาจารย์ชลธี แกบอกว่า พี่อินฝากอีกที " นั่นไงละ ทำไมถึงเดาข้อสอบไม่ถูกแบบนี้ ต้องเป็นของเค้า แน่นอนไม่มีกระดาษโน๊ตอะไรติดมาด้วย กลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มหอมละมุน ผ้าขนนุ่มสีฟ้าอ่อนลายดอกไม้แบบนี้ คนอย่างอาจารย์ชลธีไม่มีทางเลือกเองแน่ ต้องเป็นของคุณป้าที่เตรียมการให้ลูกชาย"อร ไปอาบน้ำกัน " เพื่อนเรียกขาน หลังจากที่ตื่นมาทำอาหารกันตั้งแต่เช้า กว่าจะเสร็จงานก็สายแล้ว ใบหน้าสวยหวาน มีแต่เหงื่อท่วม ผมเย้ายุ่งเหยิง ไม่เรียบร้อยสวยงามเหมือนอยู่ที่บ้านนักศึกษาชาย ที่กินข้าวเช้าเสร็จแล้ว ล้างจานของตัวเอง แล้วนำมาคว่ำที่ตระกร้า ก่อนจะยกออกไปตากแดด ให้ความร้อนช่วยทำให้แห้งเร็วขึ้น แล้วก็ออกไป ทำงานของตัวเองชาวบ้านนับสิบคน เดินทางมาช่วยงาน นักศึกษาตั้งแต่เช้าเช่นกัน ทีมแม่ครัว ที่เพิ่งจบงานเช้า ได้นั่งพักผ่อน ไม่นาน ก็ต้องเริ่มมื้อกลางวันแล
ใบหน้าขาวใสไร้เครื่องสำอาง ของคนข้างๆทำเอาคนที่ได้มอง อมยิ้ม ด้วยความสุข อรนารี น่ารัก สดใสเสมอ เธอเป็นเด็กสาวที่มาจากครอบครัวที่มีความรัก ความเข้าใจ เป็นเกราะป้องกัน หัวใจของเธอ อย่างดี และเค้าก็อยากเป็นอีกคน ที่ได้ดูแลเธอ"น้องอร เลือกของนะครับ ส่วนพี่ จะช่วยถือเอง "เค้าเดินเอาถุงเนื้อสัตว์ที่เธอเลือกเอาไว้แล้ว ไปชั่งน้ำหนัก แล้วกลับมาวางในรถเข็น แล้วก็ช่วยเธอถือถือถุงพลาสติก ในระหว่างที่คีบเนื้อสัตว์ใส่ถุง"น้องอร ไม่อยากให้พี่วุ่นวายกับน้องอร พี่ก็จะอยู่ในมุมของพี่ แต่พี่ขอร้อง น้องอร อย่าเพิ่งให้ใครมาจีบได้ไหม รอพี่ก่อนนะครับ "เค้าพูดความในใจ ของตัวเองออกไป เรื่องคนอื่น พี่จัดการตัวเองเรียบร้อยแล้ว ถึงไม่มีน้องอร พี่กับเค้า เราสองคน ก็ไม่ได้มีอนาคตด้วยกัน แต่สำหรับน้องอร มันไม่ใช่แบบนั้น พี่มอง อนาคตของเราสองคน อนาคตข้างหน้า ที่พี่ จะได้อยู่เคียงข้างน้องอร "อรนารี นิ่งฟัง ไม่ได้ตอบโต้อะไร เธอมองหน้าเค้า แล้วก็ส่งถุงเนื้อสัตว์ยื่นให้ ก่อนจะเดินไปล้างมือ แล้วหยิบทิชชูมาเช็ดมืออีกครั้ง แล้วเริ่มเลือกซื้อ ผักเป็นอย่างต่อไป"พี่จะหาโอกาส ไปเจอน้องอร ระหว่างที่น้องอร ไปเรียน อาจจะเด
คณะนักศึกษาที่มาออกค่ายอาสาพัฒนาครบหนึ่งสัปดาห์แล้ว นั่งมองอาคารเรียน ที่ใกล้จะเสร็จเรียบร้อยแล้ว เหลือเก็บรายละเอียดอีกไม่มาก ก็พร้อมใช้งาน ใบหน้าของทุกคน หมองคล้ำจากการทำงานหนัก แต่รอยยิ้มที่แววตาเปล่งประกาย ที่มองเพื่อนร่วมทีม ทำให้มีพลังกายและพลังใจ เหลือเฟืออินทัชที่ยืนอยู่ตรงด้านหน้า หยิบกระดาษขึ้นมา แล้วแจกแจงงานที่เหลือและพูดคุยถึง เรื่องเงิน สำหรับการทำงาน"ตอนนี้ เรื่องการก่อสร้าง เหลืออีกไม่มากแล้ว ดังนั้น เงินที่เหลือ อีกค่อนข้างมาก เราจะมอบให้เป็นทุนการศึกษา หรือ ว่า จะซื้อจักรยานให้น้องๆ "การโหวตเริ่มต้นขึ้นทันที เงินก็สำคัญ แต่ การที่เด็กๆจะได้จักรยาน มาขี่ สำหรับเอาไว้ มาโรงเรียน ก็สำคัญไม่แพ้กัน"ชาวบ้านที่นี่ ส่วนมากเดิน เดินออกไป หน้าหมู่บ้าน แล้วก็ขึ้นรถสองแถว เข้าไปในตัวเมือง เด็กๆ ไม่ต้องพูดถึง จักรยานเป็นเรื่องไกลตัว ถ้าจะให้ ผมอยากให้ทุกคน " อินทัชบอกแล้วมองทุกคน ที่นั่งอยู่ตรงนี้"คุณ ไปลองดูราคามา แล้วมาคุยกับผมส่วนตัว ถ้าขาดเหลือ ผมเติมให้ "อาจารย์ชลธี ยกมือขึ้น แล้วบอกออกมา นักศึกษาที่นั่งอยู่ ปรบมือ เสียงดังลั่น ก่อนจะมีคนแซวออกมา"อาจารย์จะเติมทำไมครับ
แม่ครัวที่เพิ่งจะได้นั่งทานข้าว เริ่มเช็กลิสต์รายการอาหาร อีกครั้ง มื้อเย็น ที่ไม่คิดว่าจะทำ กลับต้องทำ ดังนั้น รายการอารหาร ที่เตรียมเอาไว้ อาจจะไม่เพียงพอ สำหรับพรุ่งนี้"อาจารย์ชลธีคะ พรุ่งนี้ ""ได้ ไปได้ กี่โมง " ไม่ต้องพูดอะไรเยอะ สาวๆก็ยกนิ้วโป้งให้ทันที"ไปเช้าได้ไหมคะ พอดีว่าอยากทำเป็น มื้อกลางวัน กับมื้อเย็น "ชายหนุ่มพยักหน้า แล้วหัวหน้าทีมก็เริ่มจัดการตารางทันที คราวนี้ เอารถไปสองคัน กับ คนที่ออกไปซื้อของ จำนวนเท่าเดิม"อาจารย์ไปกับอร ไปซื้อของแห้ง กับขนมก็แล้วกันค่ะ ส่วนอีกคน ให้ทอม แอน แพน ไปด้วยกัน " อรนารีมองหน้ารุ่นพี่ ที่สั่งการ"ก็อร ซื้อเก่ง จัดของมาดี เป็นระเบียบทุกอย่าง ไปกับอาจารย์สองคน ก็พอ ของแห้ง กับขนม ซื้อในตลาดดีกว่า อุดหนุนชาวบ้าน ส่วนผัก เนื้อสัตว์ ไปห้างใหญ่ รีบไปรีบมา จะได้มาทันมื้อกลางวัน "คนที่จะได้ไปกับเธอตามลำพังสองคน เก็บอาการ หลังจากประชุมเสร็จแล้ว ก็ไปที่รถ เก็บขยะ ทำความสะอาด แล้วก็เตรียมถุงใบใหญ่เอาไว้ใส่ของ สำหรับวันพรุ่งนี้ ก่อนจะรีบตั้งนาฬิกาปลุก แต่เช้า พรุ่งนี้จะได้ไปกับน้องอรพี่ชายที่เดินมาส่งน้องสาว ที่ห้องเรียนที่เป็นห้องนอน มองใบหน้
เสียงผู้ชายผู้หญิงทะเลาะกัน ตรงบริเวณที่ตากผ้า ทำให้คนที่กำลังจะไปซักผ้า มองหน้ากันทันที หญิงสาวร้องไห้โฮออกมา แล้วก็มีการปลอบใจกันและขอโทษกันเกิดขึ้น คนที่ถือเสื้อผ้า ที่ใส่แล้ว เดินหันหลังกลับไปทันที เพราะไม่อยากเข้าไปยุ่งเกี่ยว เรื่องราวส่วนตัวของใคร"อ้าวอิน ไม่ซักผ้าหรอ " เพื่อนที่กำลังจะตามมา ถามเมื่อเห็นอินทัชกับวาคิน เดินกลับมา"น้ำไหลน้อย อย่าเพิ่งซักเลย เดี๋ยวค่อยมาซักก็ได้ "วาคินบอกกับเพื่อน แล้วพากันเดินกลับมาตรงที่พักของแต่ละคน เสื้อยืดกางเกงยีนส์ และกางเกงขาสั้น หลายตัว อยู่ในกะละมังเล็ก ที่เตรียมมา"เราจะทะเลาะกันแบบนี้ไหม " วาคินถามออกมา เมื่อมาถึงที่ส่วนตัว อินทัชที่เก็บของอยู่ วางของในมือ แล้วขยับเข้ามาหา"อนาคต เราสองคน อาจจะทะเลาะกัน เราอาจจะงอนกัน เราอาจจะไม่เข้าใจกัน แต่ว่า อินจะกอดคินเอาไว้เอง " เสียงอ่อนโยน ที่บอกข้างหู ทำให้วาคินหันไปหา"คิน น่ารำคาญไหม ที่คอยแต่ถามเรื่องพวกนี้ " คนที่ถูกถามส่ายหน้า"ไม่น่ารำคาญ แต่คินกำลังกังวลใจ " อินทัชจับแก้มคนตรงหน้า แล้วลูบเบาๆ"อย่าบั่นทอนความรู้สึกของตัวเอง ด้วยเรื่องของคนอื่น ถ้าไม่มั่นใจ ให้มองหน้าอิน อินคนนี้ หนักแน
งานแต่งงานที่จัดขึ้นตั้งแต่เช้ากว่าจะเสร็จสิ้นพิธีการ ก็บ่ายแก่ บ่าวสาวที่ยิ้มกว้าง น้ำตาคลอและบางจังหวะก็ร้องไห้ออกมา ในช่วงการทำพิธี ไหว้ขอพรผู้ใหญ่ ที่ทั้งสองครอบครัว ให้ความเคารพนับถือแล้วก็ส่งแขกกลับก็กินเวลา จนเกือบจะเย็น พ่อแม่ ที่มาส่งตัวบ่าวสาว มองความสุขของลูก ทั้งสองคน แล้วก็ขอตัว กลับออกจากห้องไป ปล่อยให้เจ้าบ่าวเจ้าสาว ใช้เวลาด้วยกันตามลำพังใบหน้าสวยหวาน ที่แต่งแต้มเครื่องสำอางค์อย่างดี เอนตัวเองลงกับโซฟา แล้วค่อยๆ ถอดรองเท้าออก ความอบอุ่นและคำอวยพรที่ได้รับมาในวันนี้ เป็นเหมือนพร สำหรับการเริ่มต้นชีวิตคู่ของเค้าและเธอ และต่อจากนี้ สิ่งที่ เจ้าบ่าวรอคอยมานาน ก็กำลังจะเริ่มต้นขึ้นกำไลเพชรกำไลทอง ที่เป็นเครื่องประดับ ในวันนี้ ถูกถอดออกก่อนอย่างอื่น สร้อยคอเส้นใหญ่ ที่พ่อพ่อ จัดให้ลูกสาว ใส่ในวันนี้ เป็นของขวัญที่พ่อพ่อ ตั้งใจมอบให้กับลูกสาวถูกถอดออกจากคอ แล้วเก็บใส่กล่อง ก่อนจะตามมาด้วย ต่างหู เข้าชุดกัน"มาครับ พี่ช่วย "เจ้าบ่าวบอกกับคนข้างๆ แล้วใช้สำลีค่อยๆ เช็ดเครื่องสำอางค์ออกให้อย่างทะนุถนอม แล้วก็ปลดเข็มขัดและชุดแต่งงาน ออกเป็นลำดับต่อไป เกือบสองชั่วโมงเต็ม กว่าจะอา
บ้านหลังใหญ่ของว่าที่เจ้าสาว กำลังจะมีงานเลี้ยงสำหรับสามครอบครัว ก่อนจะถึงวันสำคัญ ในอีกไม่กี่วัน ที่จะถึง ลูกสาวของบ้าน ที่เป็นดังแก้วตาดวงใจ จัดงานเลี้ยงนี้ ขึ้นมาด้วยตัวเอง โดยมีว่าที่สามี คอยช่วยเหลือทุกอย่าง"อาหารพร้อมแล้วค่ะ คุณอร " แม่บ้านบอกกับคุณอร ที่แต่งตัวสวยลงมา ก่อนจะเดินมากอดแขน แฟนหนุ่ม แล้วออกไปต้อนรับแขก ด้วยกัน"สวัสดีค่ะ คุณลุงคุณป้า " อรนารี ต้อนรับแขกคู่แรก ที่มาถึงก่อนใคร ชายวับกลางคน ในชุดสุภาพ มาพร้อมกับหญิงสาวตัวบาง ในชุดสีชมพูหวาน"สวัสดีลูกน้องอร "เสียงพ่อของวาคิน ตอบรับหลานสาว แล้วก็มอง ชายหนุ่มคนข้างๆ ด้วยสายตาชื่นชม แม้จะเสียใจนิดหน่อย ที่ไม่ได้อรนารี มาเป็นสะใภ้ แต่พอเปลี่ยนมาเป็นอินทัช อันนี้ก็ต้องยอมรับ ว่า ไม่ได้ผิดหวังเลย วาคินกับอินทัช ช่วยกันทำงานหาเงิน จนเพื่อนฝูง เอ่ยปากชมไม่ได้ ว่าลูกๆ ที่บ้าน ต่างชื่นชอบ ชานมร้านของลูกชายตัวเอง อย่างมากมาย และยิ่งตอนนี้ มีแบบขวด ขายในร้านสะดวกซื้อ ยิ่งทำยอดขาย มหาศาล ในแต่ละเดือน ดังนั้น นักธุรกิจ ที่เห็นผลกำไร ในทุกวัน จึงได้แต่ยิ้มกว้าง ภูมิใจใตัวลูกชายเหลือเกิน"เชิญด้านในครับ " ว่าที่ลูกเขยบ้านนี้ พาแขกเ
ออร์แกไนซ์คิวทองเดินเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ ก่อนจะยิ้มกว้าง เมื่อเห็น ชายหนุ่มในตำนาน ที่แท้ทรู ใบหน้าหล่อเหลาของอดีตตัวพ่อคนดัง นั่งเคียงข้างกับภรรยาสาว ที่เป็นคุณแม่ลูกสอง วัยสี่สิบปีเศษ"สวัสดีค่ะ คุณเป็นเอก คุณไพลิน " เจ้าของบ้าน ยิ้มรับการทักทาย แล้วเชิญแขกให้มานั่งคุยกัน"ผมทราบว่า ตอนนี้ บริษัทคุณยุ่งมาก แล้วก็หาคิวงานยาก แต่ผมก็อยากให้งานแต่งงานของลูกสาว สมบูรณ์แบบที่สุด "คนเป็นพ่อ ที่รักลูกยิ่งกว่าชีวิต บอกด้วยน้ำเสียงสุภาพ แล้วก็จับมือภรรยาเอาไว้"ลูกสาว คนเล็กใช่ไหมคะ ""ครับ น้องอร ลูกสาวของผม จะแต่งงาน"หญิงสาวตัวบางเดินเข้ามาในบ้าน พร้อมกับแฟนหนุ่ม ทีมงานที่นั่งกันอยู่ มองคนที่เดินเข้ามา แล้วก็มองหน้ากัน ถ้าคุณเอก หล่อละลายแล้ว คุณอร คือ สาวน้อยที่น่ารัก ปุ้กปิ้ก แบบที่ย่อส่วนความดีงาม ของแม่ และเพิ่มความคมเข้มของพ่อ แบบลงตัวที่สุด ผิวขาวเปล่งประกายในชุดกระโปรงยีนส์ยาว กับเสื้อยืดเอวลอยสีขาว ความเรียบง่าย แต่เลอค่าเหลือเกิน"สวัสดีค่ะ " คนที่ส่งเสียงมาก่อนตัว ก่อนจะเดินก้มตัว อย่างสุภาพ เดินไปนั่งข้างพ่อ แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือ ออกมา"คุณแม่แฟนน้องอร เตรียมชุดไทย เอาไว้ให้แ
งานเลี้ยงเปิดตัวรถยนต์ไฟฟ้ายี่ห้อดังจากต่างประเทศที่จัดขึ้นที่โรงแรมใจกลางเมือง ได้เชิญแขกหลายกลุ่มเป้าหมาย มาร่วมงานในวันนี้ โดยไล่เรียงมาจาก นักธุรกิจรุ่นใหญ่ที่ต้องการจะลงทุน ในกลุ่มธุรกิจ ก่อนจะมาจบลงในวันนี้ ที่เป็นกลุ่มนักธุรกิจหน้าใหม่ ที่มีกำลังซื้อรถ และสนใจที่ใช้พลังงานไฟฟ้า แทนน้ำมันสนามหญ้าด้านหน้า ที่จัดเป็นงานกลางสวน ทำให้บรรยากาศ ดูสบายๆ และเป็นกันเอง ชายหนุ่มสองคน สวมเสื้อผ้าคล้ายกัน เดินเข้ามาในงาน ท่ามกลางสายตา คนที่กำลังมองมา ด้วยความสนใจ" เครื่องดื่ม รับอะไรดีคะ " พนักงานสาว ถามอย่างสุภาพ แล้วยื่นแก้ว ม็อกเทล ให้ตามคำสั่ง คนข้างๆ ที่สั่งวิสกี้ออนเดอะร็อก ย่นจมูกเล็กน้อย แล้วค้อนใส่ คนที่ดื่มแอลกฮอล์"ไม่เมา เดี่ยวแฟนดุ " อินทัชบอกกับวาคิน แล้วจิบวิสกี้ ก่อนจะเดินเคียงข้างไปด้วยกัน พริตตี้สาวสวย มองสองหนุ่มแล้วยื่นเอกสาร ของรถให้ดู"สวัสดีค่ะ คุณอินทัช คุณวาคิน " พริตตี้สาวสวย ยิ้มหวานให้กับคนตรงหน้า มองความหล่อที่กินกันไม่ลง แล้วก็ขยับเดินไปใกล้อีก"รถแบรนด์ใหม่ของเรา คุณพอล ตั้งใจจะทำให้เป็นรถ ในฝันของทุกคน ดังนั้น สีรถ เบาะรถ และ อุปกรณ์ทุกชิ้น สามารถ สั่งทำได้
รถสปอร์ตคันสวยขับเข้ามาจอดที่หน้าบ้านหลังใหญ่ แม่บ้านมองดุ คุณอินทัช และคุณวาคิน เดินลงมาจากรถด้วยกัน"ตั้งโต๊ะเลยนะคะ คุณท่านรอทานข้าว " คนที่เพิ่งกลับมาจากทำงาน พยักหน้าแล้วเดินเข้าไปข้างใน พ่อกับแม่ รอลูกชายและเพื่อนสนิทอยู่แล้ว"สวัสดีครับ พ่อครับ แม่ครับ " ลูกชายยกมือไหว้ทำความเคารพ แล้วเดินมานั่งข้างพ่อ ที่กำลัง อ่านข่าวในไอแพดอยู่"เปลี่ยนเสื้อผ้าไหม หรือจะรอเลย " พ่อถามลูกชาย ที่เพิ่งกลับมาถึง แล้วมองอินทัช ที่นั่งอยู่ตรงกันข้าม"กินเลยครับ เดี่ยวทุ่มนึง มีประชุมออนไลน์ " ลูกชายบอกกับพ่อ แล้วมองกระดาษสีขาว ที่พ่อซ่อนเอาไว้ ในไอแพด ก่อนจะยื่นให้"อะไรครับ "วาคินมองเช็คในมือของพ่อ ที่เขียนระบุชื่อตัวเองพร้อมกับตัวเลข เจ็ดหลักที่พ่อเขียนเอาไว้"ทำธุรกิจ มันต้องใช้เงิน คินเอาไปลงทุน พ่อให้ " ร้านชานมสาขาแรก เป็นเงินของอินทัช คนเดียวเท่านั้น แต่อินทัช ก็แบ่งหุ้นให้วาคินด้วย แม้จะไม่ได้แบ่งแบบครึ่งๆ แต่วาคิน ก็มีอำนาจการตัดสินใจ เท่าๆ กัน โดยที่ไม่มีใครรับรู้เรื่องเงินนอกจากคนในครอบครัว"แต่ว่า " คนที่ไม่อยากจะรบกวน มองหน้าพ่อ แล้วก็น้ำตาคลอ เมื่อพ่อพูดขึ้นมา"ยอมให้พ่อบ้างเถอะคิน
อธิการบดีมองหน้าผู้ใต้บังคับบัญชาของตัวเอง แล้วส่ายหน้าออกมาด้วยความไม่สบายใจ ภาพที่ถูกส่งต่อกันมาเรื่อยๆ เป็นภาพที่เจ้าตัวกำลังคลอเคลีย อยู่กับหญิงสาวในชุดนางฟ้า มีปีก ภายในห้างสรรพสินค้า ชื่อดัง เรื่องส่วนตัวที่ส่งผลกระทบต่อหน้าที่การงานและความน่าเชื่อถือ มันทำให้ คนที่เห็นภาพ ต้องเรียกมาคุย"ผมเข้าใจ ว่ามันเป็นเวลาส่วนตัวของคุณ แต่ว่า มันก็ไม่ค่อยเหมาะ ที่จะทำอะไรแบบนี้ "อาจารย์หนุ่ม ขยับแว่นสายตาของตัวเอง แล้วหยิบไอแพดตรงหน้าขึ้นมาเลื่อนดูรูปที่ถูกแอบถ่าย อรนารี กอดแขนเค้าเอาไว้ ในขณะที่เค้า ซับเหงื่อให้เธอ คนถ่ายใช้โทรศัพท์รุ่นอะไร ทำไมถึงได้ชัดเจน จนเห็น แก้มแดงๆ ของอรนารี ชัดเจนมาก รอยยิ้มจางๆ ปรากฎขึ้นมา ทันที"อาจารย์ชลธี คุณจะยิ้มทำไม ไม่ทราบ ผมกำลังตำหนิคุณอยู่นะ " เสียงท่านอธิการบดี บอกออกมา แล้วถอนหายใจ"พ่อคุณบอกผมเอาไว้แล้ว ว่าคุณมีแฟน กำลังรอเวลาที่จะแต่งงาน แต่งการเป็นเรื่องเป็นราว แต่ช่วย ห่างๆ กันก่อนเถอะ ตอนนี้ โลกมันไปไว ถ้าถูกแอบถ่ายในชุดนักศึกษามันจะไม่งาม ""ครับ ผมจะระวังตัวให้มากขึ้น ขอบพระคุณครับ ที่เข้าใจ " อาจารย์หนุ่มยกมือไหว้ แล้วหยิบไอแพดขึ้นมา ดูรูปที
งานเปิดร้านชานมไข่มุกแบรนด์ดัง จัดขึ้นที่ห้างสรรพสินค้าชื่อดังใจกลางกรุง เจ้าของร้านที่เป้นบุตรชายคนโต ของเจ้าของ เป็นเอก คอมพานี ที่มีร้านอาหาร และ ร้านขายเครื่องดื่มในมือ หลายแบรนด์เปิดตัวธุรกิจของตัวเอง หลังจากเรียนจบและรับปริญญามาได้ ไม่กี่เดือน นักข่าวสายธุรกิจ และสังคม ไปร่วมงานวันนี้ กันอย่างคับคั่ง เพราะนอกจาก บารมีพ่อ ที่ใครต่อใคร ก็ต้องยอมรับ ในฝีมือแล้ว ลูกชายที่เป็นคนหนุ่มไฟแรง ก็หล่อแบบที่ เป็นพระเอกได้อย่างสบายๆเจ้าของร้านสองคน สวมเสื้อเชิ้ตสีขาว กางเกงสีน้ำเงินเข้ม และ สีดำ ยืนถ่ายรูปอยู่หน้าร้าน พร้อมกับ ขายของของตัวเอง ให้กับ แขกที่มาร่วมงาน ใบหน้าหล่อเหลา ยิ้มกว้าง สู้กับกล้องถ่ายรูปที่โฟกัส เจ้าของร้าน และหุ้นส่วน อย่าง ไม่ปล่อยให้คลาดสายตา แขกพ่อก็มาร่วมงานไม่ขาดสาย และ เหล่าเพื่อนๆ ก็มาให้กำลังใจ กันแน่นร้าน จนคนทั่วไป มองเข้ามา คิดว่า เป็นร้านของดารา ที่มาในวันนี้ พิธีกร ในงาน สวมเดรสสีน้ำตาล มีปีกด้านหลัง ยืนถือไมค์ อยู่ หน้าร้าน ชวนเชิญให้เข้ามาลิ้มลอง ชานมของพี่ชาย ที่เจ้าตัว กำลัง ฝึกงานอยู่ในตอนนี้"ชานมไข่มุกของเรา หวานนิดหน่อย แต่อร่อยมากค่ะ มาลองชิมนะคะ
คนรถขับออกจากบ้านไปส่งลูกชายทั้งสองคน ตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่าง คนเป็นพ่อเป็นแม่ที่ตื่นเต้นไม่แพ้กัน ลุกขึ้นมา มองดูลูกแต่งตัว ก่อนจะเตรียมมื้อเช้าไปให้กินบนรถ แล้วกลับมาเตรียมตัว เพื่อจะไปถ่ายรูปกับลุกวันนี้ ช่างภาพที่จ้างเอาไว้ นัดแนะกันว่า เจอกันเก้าโมงเช้า แต่ตอนนี้ เพิ่งจะหกโมง แม่ลินก็พร้อมแล้ว ที่จะไปแสดงความยินดีกับลูก"ตกลงว่า พี่อินกับแม่แม่ ใครเห่อมากกว่ากันคะ " อรนารี ที่ถูกปลุกแต่เช้า สวมชุดนักศึกษา เดินลงมาจากห้อง"น้องอร ไปชุดนี้หรอลูก ""ใช่สิคะ น้องอร ไปชุดนี้ ชุดนักศึกษา ถูกระเบียบเป๊ะ " เจ้าตัวหมุนตัวรอบๆ ให้แม่แม่ดู เสื้อนักศึกษา และกระโปรงยาว เกือบถึงเข่า แม่แม่สะดุดตากับรองเท้า แบรนด์เนม สีน้ำตาลอ่อน ราคาแพงระยับ"น้องอร ซื้อรองเท้ามาใหม่หรอลูก " แม้ว่าจะมีรองเท้า หลายสิบคู่ แต่เธอก็ไม่เคยรอดพ้นสายตา แม่แม่เลย"พี่น้ำซื้อให้ค่ะ อรไม่ได้จ่ายเอง " ลูกสาวบอกเสียงเบา แล้วหยิบกระเป๋าใบเล็ก มาซ่อนเอาไว้ ก่อนจะเดินย่องๆ ออกไปจากบ้าน เพราะตอนนี้ มีใครบางคน มาแต่เช้าแม่แม่ส่ายหน้าด้วยความอ่อนใจ พ่อก็ตามใจ พี่ชายก็ตามใจ พอมีแฟน ยิ่งหนัก อยากได้อะไร ก็ได้หมดทุกสิ่งอย่างใบหน้า
หมายกำหนดการ การรับปริญญาที่ลูกชายส่งมาให้ผู้ป็นแม่ ทำคนที่เป็นคนกลางน้ำตาไหลรินออกมา ตั้งแต่วันนั้น จนถึงวันนี้ หลายเดือนแล้วที่ลูกออกไปจากบ้าน แล้วไม่ยอมกลับมา คนเป็นพ่อที่ยังก่นด่าไม่เลิก ยังคงด่าลูกชายของตัวเองอย่างนั้น ด้วยความรู้สึก ผิดหวัง เสียใจ และ ไม่อยากจะรับรู้อะไร เกี่ยวกับลูกชายอีก แม้ว่า แม่จะพยายามขอร้องอ้อนวอน หรือ ขอโทษแทนลูกชาย แต่ก็ไม่เป็นผล"อย่าโกรธลูกเลยนะคะคุณ ฉันขอร้อง คินยังเด็ก ยังไม่รู้ว่า อะไรเป็นอะไรคินก็เลย หลงระเริงไปตามวัยของแก อีกหน่อยโตขึ้น คินก็จะกลับมารักมาชอบผู้หญิงเหมือนเดิม "เสียงสั่นสะท้าน บอกออกมาด้วยความเสียใจ มองสามี ที่ยังด่าลูกชายไม่หยุด"มันทำตัวแบบนั้น ได้ยังไง แล้วไปเกาะบ้านคุณเป็นเอก ทำไมไม่รู้จักเกรงใจ "คนเป็นแม่ก้มหน้านิ่ง ไม่กล้าจะพูดอะไรออกมา เมื่อวันก่อน เธอเพิ่งจะเข้าไปดู ไอจีของอรนารี ที่ลงรูปหลายต่อหลายรูป ที่บ้าน และหนึ่งในนั้น มีรูปลูกชายตัวเอง นอนหนุนตัก ของอินทัช ด้วยอิริยาบท สบายๆ"คินจะรับปริญญา คุณจะ ""ไม่ไป ผมไม่ไป ลูกชายแบบนี้ ผมไม่เอา " เสียงตวาดออกมาบ่งบอกความไม่พอใจ ความรู้สึกที่ยากที่จะทำใจได้ ทำให้คนเป็นพ่อ ไม่