ขอตัดมาวันกลับจากเที่ยวเลยนะ ไปเที่ยวครั้งนี้สำหรับฉันมันไม่สนุกเอาซะเลย...เพราะพี่คริสคอยจ้องการกระทำของฉันอยู่ตลอดเวลา วันก่อนก็ลากฉันไปมีอะไรด้วย ฉันคงเป็นเหมือนสิ่งของสำหรับเขาสินะ เหนื่อยฉันเหนื่อยความรู้สึกมันชินชาไปเเล้วตอนนี้ ถามว่ารักไหม..มันก็รัก (น้อยลง) มันเจ็บมากกว่า เจ็บที่เลิกกันไ
“เอ่อ..คือ..ระ..เรารู้จักกันด้วยหรอคะ ?” “....นี่เธอความจำเสื่อมรึไง ฉันคือคนที่เธอขี่จักรยานชนเมื่อวานไง!!” ฉันมองหน้าคนในรถแล้วลองคิดย้อนไปถึงเหตุการณ์เมื่อวาน ไอ้ผู้ชายขี้งกคนนั้นหนิ ที่จะให้ฉันไปทำความสะอาดบ้านให้ ฉันลืมไปเลย นี่เขาเอาจริงหรอเนี่ย “อะ..อ๋อ พี่นั่นเอง สรุปพี่จะให้หนูไปทำความส
พี่คริสเดินมาหาฉันแล้วก็เอามือมากระชากแขนฉันจนฉันเซแล้วก็ออกแรงบีบแขนฉันแรงๆ “โอ้ย หนูเจ็บนะ!!!” “เธอ ไป ไหน มา คะนิ้ง” พี่คริสตวาดถามเน้นคำ ฉันเงียบ... “ตอบดิวะ!!” พอฉันไม่ตอบพี่คริสก็เสียงดัง “แล้วเมื่อกี้ใครมาส่ง!!” “พูดเบาๆ ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวยายได้ยิน” “ใครมาส่งเธอคะนิ้ง !!”พี่คริสออกแรงบีบแข
“เสร็จแล้วหรอ?” พี่สิงห์เดินลงมาจากบนบ้าน “ค่ะ” “กินอะไรก่อนไหม หรือเธอจะกลับบ้านเลย?” “กลับเลยดีกว่าค่ะ มันดึกมากแล้ว” “ไม่นอนนี่หรอ” พี่สิงยิ้มให้ฉัน คนอะไรไม่รู้หล่อเป็นบ้าเลย แต่จะมาชวนนอนบ้านเขาได้ไงกันบ้าหรือเปล่าเราไม่ได้รู้จักกันถึงขั้นที่ต้องมานอนค้างบ้านเขาได้ “บะ...บ้าหรอ !!” “ฉันพ
[ Talk...Khanink] เช้าวันใหม่....วันนี้เป็นวันเสาร์ฉันไม่ต้องไปเรียน วันนี้ฉันดูรนๆ ระแวงหน้าระแวงหลังมากกว่าทุกวัน เพราะเมื่อวานพี่คริสบอกว่าวันนี้จะมาหาฉัน ยิ่งอยู่บ้านคนเดียวอยู่ด้วย บรื่น~ เสียงรถมาจอดหน้าบ้านสัมผัสได้ทันทีว่าต้องเป็นรถของพี่คริสแน่ๆ ฉันที่กำลังรดน้ำต้นไม้อยู่รีบทิ้งสายฉีดน้ำ
เช้าวันอาทิตย์.... ก๊อกๆ ก๊อกๆ....(เสียงเคาะห้องดังขึ้นถี่ๆ) “คะนิ้งตื่นหรือยัง ออกมากินข้าวได้แล้วมันสายแล้วนะ” จริงๆ ฉันตื่นแล้วแหละ แต่นอนเล่นโทรศัพท์อยู่ในห้อง ก๊อกๆ ก๊อกๆ... ฉันลุกขึ้นไปเปิดประตูห้องด้วยความรำคาญแล้วก็ทำหน้าหงุดหงิดใส่คนที่กำลังเคาะห้องอยู่ ไม่รู้จะเคาะทำไมหนักหนา พอพี่คริ
ภายในรถ... “พี่ไม่สบายหรอ ?” ฉันหันหน้าไปถามพี่สิงห์ เพราะตอนนี้พี่สิงห์ปิดแมทที่หน้าอยู่ พี่สิงห์พยักหน้าตอบแล้วก็ขับรถ “อื้อ พี่มาทำไมแถวนี้อะ ?” ฉันถามอย่างแปลกใจ พี่สิงห์หันมามองฉันแต่ไม่ตอบอะไรแล้วก็หันหน้ากลับไปมองถนนต่อ อะไรของเขากัน ถามก็ไม่ตอบ นั่งไปสักพักมันรู้สึกง่วงขึ้นมาซะงั้น จากน
วันต่อมา.... เมื่อวานพี่สิงห์ฉีดยานั่นให้ฉันไม่รู้กี่รอบ ตอนนี้ฉันรู้สึกต้องการ ต้องการยาบ้าฉันที่พี่สิงห์ฉีดให้ ตอนนี้ฉันอยู่ในห้องคนเดียวอาการฉันเริ่มอยู่ไม่นิ่ง ใจฉันสั่นรัว มือไม้ปัดป่ายไปทั่ว พยายามลื้อของหายาที่พี่สิงห์เอาฉีดฉัน “ยะ..ยา ยาอยู่ไหน..!!” ฉันมองไปรอบๆ ห้องหายใจเข้าออกถี่ๆแรงๆ รา
ตอนนี้ครามลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของฉันกับพี่คริสอายุได้หนึ่งปีเศษ ครามพูดเป็นคำได้แล้วนะ เช่นหม่ำๆ นม ม๊า ปู่ ย่า ยาย พูดได้แต่ก็ไม่ได้พูดบ่อย ไม่ได้ส่งเสียงออกมาชัดหรอกส่วนใหญ่ก็ใช้ภาษาต่างดาวพูดอ้อแอ้ๆ อยู่ ฮ่าๆ แต่!!! ลูกไม่ยอมเรียก ‘ป๊า’ เลย ซึ่งพี่คริสก็พูดกรอกหูลูกทุกวันตั้งแต่เล็กๆ ว่าให้เรียก
“ได้ลูกชายนะคะ” ผมก้มลงไปจูบหน้าฝากของคะนิ้งแล้วใช้มือลูบหัวเธอเบาๆ “คลอดแล้วคะนิ้ง เธอทำได้แล้ว ได้ลูกผู้ชายด้วย ขอบคุณนะขอบคุณจริงๆ ที่มอบของขวัญล้ำค่าชิ้นนี้ให้ฉัน” “ละ ลูกหน้าเหมือนพี่คริสเลย ไม่เห็นเหมือนหนูเลยสักนิด อึก~” คะนิ้งพอเห็นหน้าลูกเธอก็ร้องไห้ แถมยังบ่นว่าลูกไม่เหมือนตัวเอง ใช่ครั
เวลาผ่านไป ตอนนี้ฉันท้องได้ 6 เดือน อาการแพ้ท้องของฉันหายไปแล้ว ไม่เหม็นขี้หน้าพี่คริสแล้ว ท้องก็เริ่มป่องนูนขึ้นมาแล้วด้วยแถมตอนนี้ฉันยังติดพี่คริสเอามากๆ อีกต่างหาก ทั้งคุณพ่อคุณแม่ของพี่คริสและยายต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าอาการของฉันมันแปลกพิลึกฮ่าๆ ฉันก็ว่าตัวเองแปลกมากเหมือนกันและตอนนี้ฉั
ลิ้นของฉันตวัดหยอกล้อและพยายามหลบหลีกลิ้นของพี่คริสที่กำลังตามมาตวัดเกี่ยวพันอยู่นานหลายนาที เป็นพี่คริสที่ยอมผละจูบออก พี่คริสขยับตัวทำอะไรสักอย่าง ซึ่งฉันมองไม่เห็นเลยบอกไม่ได้ว่ากำลังทำอะไรอยู่ จากนั้นไม่นานก็รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างเหยียดตรงมาทางหัวของฉัน มือหนาของพี่คริสจับหัวฉันขึ้นแล้วจัดให้
สายถูกตัดไป ฉันจึงลุกขึ้นไปเปิดประตูห้องไว้แล้วก็เดินกลับมานอนบนเตียงเหมือนเดิม ไม่สิ!! ฉันจะนอนทำไมต้องนั่งสิ อ่า!! คะนิ้งเธอท้องอยู่นะ คิดจะทำเรื่องแบบนั้นหรือไงกัน ฉันส่ายหน้าไปมาเพื่อไล่ความคิดลามกออกไปจากหัวก่อนจะหลับตาลง เสียงฝีเท้าเดินย่ำเข้ามาในห้องตามด้วยเสียงประตูห้องที่ถูกปิดและล็อกเอาไว
( ขอเข้าไปใกล้ๆ กว่านี้ได้ไหม ) ผมเอ่ยขอออกไป ( มะ ไม่ ห้ามเข้ามาใกล้นะ ) ( อยากเห็ยหน้าเมียใกล้ๆ กว่านี้ ไม่ได้หรือไง ไม่เจอหน้ากันตั้งหนึ่งเดือน เธอไม่คิดถึงฉันบ้างหรือไงคะนิ้ง ) ( อื้อก็ได้ๆ แต่อย่าเข้ามาใกล้มากนะ หนูกลัวว่าจะอ้วกอีก ) ผมยิ้มออกมาเมื่อได้ยินคำตอบ จากนั้นก็เดินตรงไปหาคะนิ้ง ผม
ตอนพิเศษ (Talk Chis) ( พี่คริส อึก อ้วก~) ยังไม่ทันจะพูดอะไรผมก็ได้ยินเสียงอ้วกของคะนิ้งผ่านปลายสาย ( ให้เข้าไปหาในห้องไหม ) ผมถามด้วยความเป็นห่วง ( อึก มะ ไม่ต้อง เอาน้ำเปล่าข้าวแล้วก็ขนมมาวางไว้หน้าห้องให้หน่อยแล้วก็ออกไปให้พ้นๆ เลยนะ ห้ามให้หนูเห็นหน้าเด็ดขาด ) ( แม่ง!! เออๆ จะเอาไปวางให้เดี
จูบเนิ่นนาน พี่คริสผละจูบออกแล้วมองหน้าฉัน เหมือนไม่อยากจะถอนจูบออกเลย “ขอโทษเรื่องเมื่อคืน ดีกันนะครับ” “คนอย่างพี่ ดีได้ไม่นานหรอก เป็นบ้ารึไงชอบจับหนูกด !!” “งั้นก็ยอมดีๆสิ ฉัสจะได้ไม่ต้องจับกด” “หื่น !!” “แค่กับเธอคนเดียว” “ปล่อยได้แล้ว หนูจะไปเปลี่ยนชุด !!” “หายโกรธรึยัง ?” “อื้อ หายแล
“แรดนักนะ !!” พี่คริสจ้องฉันตาเขม่ง “แรดอะไร ก็นี้ปาร์ตี้สละโสด พี่กลับเข้าไปในบ้านเลย” “ฉันไม่กลับ ถ้าเธอไม่กลับไปพร้อมกับกัน!!” “ก็เราคุยกันแล้วไงพี่คริสว่าจะไม่ทะเลาะกัน วันนี้อิสระหนึ่งวันไง หนูปล่อยพี่ พี่ก็ต้องปล่อยหนูสิ” “ยกเลิกเว้ย ไม่จงไม่จัดแม่งละ!!” พรึ่บ! “อร้าย !! พี่คริส ไอ้ผัว