"เค้ก ผู้ชายคนเมื่อกี้ก็ใช้ได้นะ ดูเหมือนเขาจะชอบแกด้วย""บ้า แค่เดินชนกัน" ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง~ เสียงแชทโทรศัพท์ของคัพเค้กเด้งเข้ารัวๆ เธอหยิบมันขึ้นมากดเปิด เพื่อดูว่าใครคือเจ้าของข้อความ 'พี่คลาส' เมื่อเห็นชื่อของคนส่งที่โชว์หราอยู่บนหน้าจอ เธอก็รีบเก็บมือถือใส่กระเป๋าเอาไว้อย่างเดิมทันที ไม่แม้แต่จะเปิดอ่านข้อความของเขา เลิกเรียน..."คนสวยครับ ผมขอเดินไปส่งหน้ามหาวิทยาลัยได้มั้ย ?" ในขณะที่หญิงสาวกำลังเดินกลับห้องกับแกรม อยู่ๆ ชายหนุ่มคนที่เดินชนด้วยเมื่อเช้าก็โผล่หน้าเข้ามาทักทาย"เอ่อ เค้กว่า..""ชื่อเค้กหรอครับ น่ากินจัง ^_^" "รุกแรงมากเวอร์ คนนี้แหละรักครั้งใหม่ของแกเค้ก" แกรมอมยิ้มแล้วยื่นหน้าเข้าไปกระซิบใกล้ใบหูของคัพเค้ก หนึ่งวันกับการจากไปของคัพเค้กสำหรับคลาสนั้นมันช่างยาวนานราวกับผ่านมาเป็นปี เขาอยู่ไม่ได้หากไม่มีเธอ แต่ตอนนี้พ่อแม่ให้ลูกน้องมาคอยเฝ้าเขาเอาไว้ เพราะกลัวว่าเขาจะไปวุ่นวายกับเธออีก ตอนนี้อาจจะยังทำอะไรไม่ได้ แต่ยังไงสักวันเขาก็จะต้องไปเอาตัวเธอกลับมากริ๊ง! เขาก้มลงมองเบอร์ของโทรศัพท์มือถือที่ดังขึ้น ก่อนจะกดรับสาย "ว่าไง เมียกูเป็นไงบ้าง เมียกูพักอยู่กับ
หลังจากเลิกงาน... "อดใจรอไม่ไหวแล้ว อยากจบไวๆอยากกลับไทยจะแย่" แกรมพูดขึ้นขณะกำลังเดินกลับไปที่หอพักด้วยกัน"เดือนหน้า อีกแปปเดียวเอง “คิดไว้หรือยังว่าจะไปทำงานที่ไหน ?""ก็เลือกๆอยู่ แต่ยังเลือกไม่ได้เลย""จะทำอยู่ไทยหรือฮ่องกงล่ะ""ก็ต้องไทยสิ !" "ก็นึกว่าอย่าอยู่ต่อ""ไม่เอาหรอก อยากกลับใจจะขาดแล้วเนี่ย""เค้กกกก!!" "อะไร ? เป็นอะไร ทำหน้าอย่างกับเห็นผี" คัพเค้กหันไปเอ่ยถามเพื่อนรักเมื่อเห็นแกรมทำหน้าตาตกใจราวกับเห็นผี"นู้น ดูเอาเองก็แล้วกัน" ว่าจบแกรมก็จับหน้าของเธอให้มองตรงไปข้างหน้า ก่อนที่เธอจะอุทานชื่อของชายหนุ่มคนหนึ่งออกมาเบาๆ "พะ พี่คลาส"คลาสนั่งอยู่บนกระโปรงรถสปอร์ตคันหรูของเขา มือหนึ่งล้วงกระเป๋า ส่วนอีกมือหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบ ก่อนจะโยนมันทิ้งลงบนพื้นแล้วใช้เท้าเขี่ยจนดับ "คุยกับเขาหน่อยก็ดีนะเค้ก ยังไงแกก็ใกล้จะเรียนจบแล้ว""ต้องคุยอะไร บ้านเขาก็อยู่ไทยไม่ใช่หรือไง !!""เอาเหอะ ฉันไม่ขอยุ่ง ขอตัวก่อนนะ" พูดจบแกรมก็เดินกลับเข้าไปในหอพักทันที ไม่สนใจเสียงเรียกจากเพื่อนเลย "แกรม แกรม!!""ไม่เจอกันนานเลยนะ" เขาเดินเข้ามาทักตอนที่เธอหันไปเรียกแกรมพอดี ทำให้เธอตกใจเล็
"แล้วปากคุณล่ะ ยังหวานเหมือนเดิมมั้ย.." มือหนาช้อนปลายคางของเธอขึ้นให้ใบหน้าอยู่ในระดับเดียวกัน ราวกับถูกมนต์สะกดของอีกฝ่ายดึงดูดให้สบตากัน คัพเค้กมองลึกเข้าไปในดวงตาคู่นั้นของอดีตคนรักที่มันกำลังทำให้เธอรู้สึกหวั่นไหว ใบหน้าคมคายค่อยๆ โน้มลงมาใกล้เธอเรื่อยๆ จนริมฝีปากของทั้งสองคนเกือบจะแนบชิดติดกัน แต่เธอก็เบือนหน้าหนีไปทางอื่น แล้วรีบดึงสติให้กลับมา ก่อนจะผลักร่างของเขาออกอย่างรุนแรง"อย่ามาทำแบบนี้เลย กลับไปเถอะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว เราไม่ควร..""คุณรักผมอยู่ !!""ไม่ เค้กไม่ได้รัก !!" เธอกล่าวปฏิเสธเสียงแข็ง "อาการคุณ แววตาคุณ มันฟ้องทุกอย่าง""ออกไปเลยนะ กลับบ้านตัวเองไป!!""ผมหิว""หิวก็ไปกินที่บ้านตัวเองสิ !!" "ไปกิน....กับผมมั้ย ?" "...." คัพเค้กพ่นลมหายออกใจออกมาแรงๆ ด้วยความหงุดหงิดกับคำพูดกำกวมของชายหนุ่ม"ถ้าไม่กลับอยากจะอยู่นี่ก็อยู่ไป เค้กไปเอง !!" ขาเรียวก้าวเดินผ่านตัวเขาไปที่ประตูห้อง ตั้งท่าจะเปิดประตูเดินออกไป แต่ก็ช้ากว่าท่อนแขนของคลาสที่คว้ามารั้งเธอเอาไว้ได้ทันเสียก่อน"ปล่อย !!" เธอหันกลับไปมองเขาด้วยความไม่พอใจ"ให้ผมจีบคุณอีกครั้งนะ""....""ผมจะทำให้ค
"ก็ให้ลูกน้องตัวเองซื้อมาให้กินสิ จะมาวุ่นวายทำมะ...พี่คลาส พี่คลาส !!!" คัพเค้กรีบวิ่งตามเขาเข้าไปในครัวทันที เมื่อเห็นเขาเดินตรงเข้าไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ พอมาถึงเขาก็หยิบของสดในตู้เย็นออกมาราวกับตัวเองกำลังจะทำอาหาร "ไปทำกินที่ห้องตัวเองสิ จะมาวุ่นวายทำไม นี่มันห้องเค้ก !!""ผมหิวจริงๆ ทำอะไรให้มกินหน่อย" เขาจ้องมองเธอด้วยสายตาอ้อนวอน"แล้วที่เอาของออกมาจากตู้เย็น ทำไมไม่ทำเอง!!" "ก็ผมไม่อยากให้คุณก้มหยิบลำบาก""อยากกินก็ทำกินเอง""ผมทำไม่เป็นคุณก็รู้" คลาสก้มหน้าลงราวกับเด็กน้อยที่ถูกขัดใจ"ออกไป !!" "ผมทำกินเองก็ได้" เขาทำหน้างอเสียยิ่งกว่าเดิม"งั้นก็รีบทำรีบกลับไปห้องตัวเอง !!!""ผักนี่หั่นยังไง" นิ้วเรียวของเขาชี้ไปที่กะหล่ำปลีหัวใหญ่ "อยากหั่นแบบไหนก็หั่นไปสิ ถ้าโง่มากก็เปิดยูทูปดู !!""เค้ก คุณด่าผมทำไม""...." เธอยืนกอดอกจ้องหน้าเขาตาแข็ง ซึ่งมันก็ทำให้เขายอมสงบปากลง ก่อนจะหยิบมีดออกมาแล้วจับกะหล่ำปีหั่นด้วยท่าทางเก้ๆกังๆ ก็นะ..คนอย่างเขาทำอาหารเป็นซะที่ไหน "โอ้ยยย ซี๊ดด!!" "พี่คลาส!!!" ดวงตากลมเบิกตาโพลงขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นว่าเขาถูกมีดบาด เธอรีบวิ่งเข้าไปจับมือเขา
ตึกตักตึกตัก! หัวใจดววน้อยเต้นระรัวด้วยความตื่นเต้น รู้สึกร้อนวูบวาบไปทั่วทั้งตัว "เค้ก เค้กครับ ผมขอนะ ^__^""เค้กเพิ่งจะให้อภัยพี่ไปเองนะพี่คลาส" เธอพยายามพูดให้เขาฉุกคิดได้สักนิด ไม่ใช่จ้องแต่จะทำเรื่องอย่างว่า แม้ลึกๆ เธอจะเริ่มมีอารมณ์บ้างแล้วก็ตาม "คุณก็รู้ว่าผมมีความต้องการทางเพศมากขนาดไหน "แล้วเวลาที่ห่างกันสองเดือนพี่ทำยังไง ไปมีอะไรกับคนอื่น ไปซื้อกิน หึ! ก็หมาเหมือนเดิม" คัพเค้กดันร่างของคลาสออก แต่ก็ถูกเขากดลงบนโซฟาเหมือนเดิม "คิดไปเองเก่งนะเมียผมเนี่ย ผมก็แค่ชักว่าวทุกวัน แล้วก็จินตนาการเป็นหน้าคุณ" เขายกมุมปากยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ "โรคจิต !!" "ผมอยากจับคุณกระแทกใจแทบขาด""พี่คลาส!!" "ขอนะ ที่รัก..""มะ....อื้อ~" ยังไม่ทันทีที่เธอจะได้พูดจนจบประโยค เขาก็บดขยี้ริมฝีปากจูบลงมาหนักๆ อย่างอุกอาจ ฝ่ามือหนาเลื่อนขึ้นมาเคล้นคลึงหน้าอกใหญ่ ก่อนจะเลิกเสื้อของเธอขึ้นมากองไว้บนเนินอก พร้อมสอดมือเข้าไปทางด้านหลังแล้วปลดตะขอเสื้อในออกอย่างชำนาญ คลาสสอดเรียวลิ้นเข้าไปตวัดเกี่ยวรัดกับเรียวลิ้นเล็กของแฟนสาว รสจูบกระชากวิญญาณของเขาทำให้เธอเผลอเคลิบเคลิ้มตามอย่างไม่อาจหักห้ามความรู้
เลิกเรียน... คลาสรับมารับแฟนสาวตามปกติ โดยไม่รู้เลยว่าวันนี้เธอจัดเตรียมเซอร์ไพรส์เอาไว้ให้เขาด้วย เป็นของขวัญที่เธอและเขาได้กลับมาคบกันอีกครั้ง"ป๊า ม๊า แล้วก็ยายคุณ พอรู้ว่าเรากลับมาคบกันแล้วทุกคนดีใจใหญ่เลยนะเค้ก" "หื้อ ทำไมได้คุยกับยายล่ะคะ""ไอ้คริสกับคะนิ้งพาไปทานข้าว""อ้อ""ทุกคนถามด้วยนะว่าเมื่อไหร่เราจะแต่งงานกัน" ดวงตาของคลาสตอนที่พูดช่างปะปนไปด้วยความสุขและคสามทุกข์ในเวลาเดียวกัน "รีบกลับบ้านเถอะพี่คลาส ^^" เธอเลือกที่จะเปลี่ยนเรื่อง เพราะยังไม่พร้อมจะคุยเรื่องนั้นกับเขาตอนนี้"...." ชายหนุ่มพยักหน้าตอบแล้วยิ้มจางๆ ให้เธอ ก่อนจะขับรถออกไปจากรั้วมหาวิทยาลัย @คฤหาสน์หลังใหญ่ เมื่อกลับมาถึงบ้านหญิงสาวก็ให้เขาไปรอที่ห้องที่เอาไว้ใช้สำหรับจัดปาร์ตี้ แล้วบอกเขาว่ามีเซอร์ไพรส์จะมอบให้ เขาถึงได้ยอมไปอย่างว่าง่าย โดยไม่ได้ถามอะไรเซ้าซี้ไปมากกว่านั้น หลังจากคลาสจากไปแล้ว เธอก็เข้าไปเปลี่ยนชุดเป็นชุดบิกินี่แบบเรืองแสง เธอรู้สึกว่าตัวเองกล้าแต่งตัวแบบนี้มากขึ้นหลังจากผ่านเรื่องราวแย่ๆ มาได้ ร่างบางโทรบอกแกรมให้หาผู้หญิงเข้ามาไว้ในบ้านราวๆ 5-6 คน ก่อนที่เธอจะหยิบชุดคลุมสีน้ำตาล
[ Talk wansuk ]@สนามบิน“ฮัลโหลพี่ไม้ วันศุกร์ถึงไทยนานแล้วนะคะ เมื่อไหร่จะให้คนมารับเนี่ย” “เออแป๊บหนึ่งดิวะ รออยู่ตรงที่คนเยอะๆนะห้ามไปไหนพี่กำลังไป” ติ๊ด สายถูกตัดไป เหมือนพี่ไม้กำลังมีเรื่องอะไรอยู่สักอย่าง น้ำเสียงดูรนๆชอบกล ฉันชื่อวันศุกร์ ฉันเพิ่งกลับมาจากอังกฤษ หลังจากที่ไม่ได้กลับไทยมาเจ็ดปีเต็มๆ ตอนนี้ฉันเรียนจบแล้ว ชีวิตฉันเหลือแค่พี่ไม้คนเดียว พ่อแม่เราเสียไปแล้ว เพราะประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ ญาติพี่น้องก็ไม่มีใครสนใจ พี่ไม้รับช่วงต่อจากพ่อแม่ดูแลบริษัทของครอบครัว และเป็นพี่ชายที่แสนจะหยาบคายเป็นบางเวลา แต่ถึงยังไงพี่ไม้ก็ส่งเงินให้ฉันให้ไม่เคยขาด รักที่สุดก็ตรงนี้แหละ ไม่ว่าฉันอยากได้อะไรก็ไม่เคยขัด ฉันนั่งรอพี่ไม้ราว ๆ ครึ่งชั่วโมงได้ แต่ก็ไม่เห็นมีวี่แววของพี่ไม้เลย ฉันเลยตัดสินใจลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ เพราะอั้นฉี่มาสักพักแล้ว คอยดูนะถ้ามาถึงจะบ่นให้ น้องสาวกลับมาไทยทั้งที ต้องให้มารอนานขนาดนี้ ระหว่างทางเดินไปเข้าห้องน้ำ มันค่อนข้างจะเปลี่ยวหน่อย เพราะฉันเลือกที่จะเดินไปเข้าห้องน้ำด้านนอก เพราะถามพี่ยามที่สนามบินเขาบอกว่ามีห้องน้ำอยู่ไม่ไกลเท่าไหร่ และไม่ค่อยมีคนไ
[ Talk wansuk ] ฉันโดนคนร้ายใช้ผ้าปิดปากฉันเอาไว้ ก่อนที่มันจะเอาผ้ามาปิดจมูกของฉันเอาไว้ ฉันดิ้นจนสุดแรงที่มี ก่อนจะรู้สึกแปลกๆจู่ๆก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองง่วง จากนั้นฉันก็ไม่รับรู้อะไรอีกเลย นานเท่าไหร่ไม่รู้ที่ฉันหมดสติไป จู่ๆ ฉันก็สะดุ้งตื่น เพราะฝ่ามือของใครสักคนฟาดลงมาที่หน้า แต่มันไม่ได้แรงมาก ฉันค่อยๆปรือตามองไปรอบๆ แล้วค่อยกลับมาโฟกัสคนตรงหน้า มันคือไอ้บ้าสองคนนั้นที่จับตัวฉันมา “ไอ้บ้า แกจับตัวฉันมาทำไม ฉันไปทำอะไรให้พวกแก” ฉันแหกปากด่าพวกมันทันทีที่ฉันลืมตาขึ้นมา “แก้มัดฉันเดี๋ยวนี้นะ แกจับฉันมาแบบนี้ถ้าพี่ฉันรู้ล่ะก็ พวกแกได้ซวยกันหมดแน่ๆ” “กูบอกแล้วว่าอย่าแก้มัดที่ปากให้อีนังนี่มันปากดี” “เสี่ยมาแล้ว ออกไปก่อนเถอะถ้าเสี่ยเห็นมึงกับกูยังอยู่เดี๋ยวจะเป็นเรื่อง” “เดี๋ยว นี่!! แก้มัดให้ฉันก่อนสิ ไอ้บ้า!!” ไม่มีใครหันหลังกลับมามองฉันเลย นายพวกมันมา ใครกัน มาไหน มาหาฉันงั้นเหรอ เมื่ออยู่คนเดียวฉันเริ่มมองไปรอบๆ มันจะเป็นกระจกใสๆทางด้านหลังของฉัน มองเห็นวิวน้ำทะเลสีฟ้าครามสวยงาม แสงแดดอ่อนๆยามเย็นOmg ฉันตาโตขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่รอบๆ ที่แบบนี้แหละที่ฉันวาดฝันเอ
ทะเล ฉันกับมังกรออกเดินทางมาเที่ยวทะเลกันมาถึงก็ช่วงบ่ายแก่ๆ แล้ว ตอนนี้บรรยากาศมันน่าใส่บิกินี่เดินเล่นริมหาดซะจริงๆ เรามากันที่หาดส่วนตัวมังกรเช่าหาดส่วนตัว หาดที่เขาจับตัวฉันมาขังไว้นั่นแหละ พอมาถึงมังกรก็สั่งให้ลูกน้องเขากลับไปให้หมดทุกคน ที่หาดเหลือเพียงแค่เราสองคนเท่านั้น “จำได้ไหมว่าเธอกับฉันเคยเอากันตรงนั้น” มังกรชี้ไปตรงหาดทรายสีขาวสะอาดมีเก้าอี้ไว้สำหรับนั่งชมวิวทะเลสีฟ้าคราม “อยากระลึกความหลังเหรอคะ ?” ฉันถามแบบยิ้มๆ มังกรไม่ตอบอะไรเขายักคิ้วให้ฉันก่อนจะอุ้มร่างฉันไปเดินไปนั่งบนเก้าอี้ตัวที่เราทั้งคู่เคยมีอะไรกัน “แต่วันนั้นฉันจำได้ว่าฉันใส่บิกินี่นะ” ฉันบอกมังกรที่กำลังลูบไล้ต้นขาอ่อนของฉันไปมา “อย่าหาเรื่องใส่ตัว !!” มังกรบอกเสียงแข็ง “อะไรกัน!! ที่นี่ไม่มีใครอยู่แล้วทำไมถึงยังไม่ให้ฉันใส่บิกินี่อีก” ฉันหันหน้าไปโวยวายเขาแบบไม่สบอารมณ์ทันที “ถ้าอยากใส่ก็ใส่แค่ในห้อง ตรงนี้ไม่ได้!!” “ในห้อง !!!” “เอออ !!” “คุณมันบ้า โอ๊ยยย!!” ฉันร้องเสียงหลงเมื่อถูกมังกรบีบก้นแรงๆ เขามองฉันสายตาดุๆ “ไม่สนแหละยังไงฉันก็จะใส่ !!” “ฉันไม่ให้ใส่ !!”“เอามาห้าล้านสิ ฉันจะเชื่อฟ
1 อาทิตย์ผ่านไป... “บี๋ขาา~ ชุดนี้สวยไหม ^_^” ฉันเดินฉันไปนั่งตักของมังกรที่กำลังเหมือนจะพูดคุยอะไรกับลูกน้องของเขาอยู่ ฉันขอร้องอ้อนวอนมังกรมาตลอดหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมาให้เขาเรียกฉันว่าบี๋แต่เขาก็ไม่ยอม เลยมีแค่ฉันที่เรียกเขาคนเดียว แต่ฉันไม่ลดละความพยายามหรอก เป็นสามีภรรยากันมันก็ต้องมีมุมมุ้งมิ้งบ้างสิ จริงไหมล่ะ ลูกน้องของมังกรที่นั่งอยู่นับสิบคนหันมามองที่ฉันเป็นตาเดียว ก็แหงสิเพราะตอนนี้ฉันกำลังใส่ชุดบิกินี่ตัวจิ๋วสีแดงสดอยู่ ที่ใส่บิกินี่ลงมาก็เพราะพรุ่งนี้ฉันกับมังกรจะไปทะเลกัน ประมาณว่าไปเที่ยวก่อนแต่งงานประมาณนี้ และถึงแม้ว่าจะท้องแต่ก็แซ่บได้นะคะ “ชุดบ้าอะไร แล้วใส่ลงมาแบบนี้ทำห่าอะไรวะ !!” มังกรหัวเสียทันทีที่เห็นชุดบิกินี่สีแดงสดของฉัน แต่เขาก็ไม่ได้ผลักให้ฉันลุกขึ้นจากตักเขาไปไหนนะ แต่กลับกอดฉันเอาไว้แน่นไม่ยอมให้ฉันหันหน้าไปทางลูกน้องของเขาเลย “บี๋ ปล่อยเค้าก่อนมันอึดอัด !!” ฉันพูดพลางใช้มือดันตัวมังกรออกแต่เจ้าตัวเขาก็ไม่ยอมปล่อยให้ฉันเป็นอิสระเลย “มองห่าอะไรกัน ออกไปให้หมด !!” มังกรออกคำสั่งอย่างเกรี้ยวกราดพวกลูกน้องของเขารีบพากันก้มหน้าก้มตาเดินออกไปกันแทบจะไม
หลังจากที่มังกรขอฉันแต่งงานและฉันตอบตกลงแล้วเรียบร้อย เราทั้งคู่ก็ไปที่โรงพยาบาลเพื่อไปตรวจครรภ์และฝากครรภ์ เสร็จแล้วก็แวะที่บ้านมังกรเพื่อคุยกับพ่อแม่เขาเรื่องแต่งงาน ครั้งนี้ทางบ้านของมังกรไม่ห้ามอะไร แถมคุณพ่อคุณแม่เขาน่ารักกับฉันมากๆ ด้วย “ไปดูบ้านกันนะ” “หื้อ บ้านอะไรคะ ?” ฉันขมวดคิ้วเป็นปมอย่างแปลกใจ จู่ๆ มังกรก็พูดบอกว่าจะไปดูบ้านใครบ้างจะไม่งง “บ้านของเราไง ^_^” “คุณจะซื้อบ้านเหรอคะ ?” “ไม่ใช่จะซื้อ แต่ฉันซื้อแล้วต่างหาก” มังกรยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เขาดูมีความสุขมาก ส่วนฉันก็ไม่ต่างอะไรกับเขาหรอก มันจริงอยู่ที่ฉันไม่สามารถลืมเรื่องราวในวันนั้นได้ แต่วันนี้เขาทำให้ฉันมีความสุข ทุกอย่างที่ผ่านมามันคืออดีต เราเริ่มต้นใหม่กันได้ — คฤหาสน์หลังใหญ่ นั่งรถมาไม่นานมังกรก็พาฉันเลี้ยวเข้ามาในรัวของคฤหาสน์หรูหลังใหญ่ นี่เหรอที่เขาเรียกว่าบ้าน นี่มันวังชัดๆ มองดูด้วยตาเปล่าฉันไม่สามารถประเมินราคาคฤหาสน์หลังนี้ได้เลยเพราะมันใหญ่โตมากจริงๆ “ชอบไหม ?” มังกรหันมาถามฉันพร้อมกับเอามือมากอดเอวฉัน ตอนนี้เรากำลังยืนอยู่หน้าคฤหาสน์“ชอบสิคะ ของฟรีใครจะไม่ชอบ ^_^”“ใครบอกว่าฟรี เธอต้องเอาตัวมาขั
วันต่อมา.... “วันศุกร์ วันศุกร์ ตื่นสิวะเธอจะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน” เสียงของมังกรปลุกฉัน มันไม่เหมือนที่ฉันคิดเอาไว้เลยว่าถ้าฉันให้อภัยเขาแล้ว ตื่นมาตอนเช้ามังกรเขาจะจูบลงที่หน้าผากฉันเบาๆ พร้อมกับกระซิบบอกที่ข้างหูของฉันว่า ‘อรุณสวัสดิ์ที่รัก’ บนหัวเตียงจะต้องมีนมร้อนวางไว้ให้ฉันดื่ม โอเค ฉันคงจะเพ้อฝันมากไป ตอนนี้มังกรเขย่าร่างฉันแรงๆ จนหัวฉันสั่นคลอนไปหมดเพื่อปลุกให้ฉันตื่น “อื้อ ตื่นแล้ว” ฉันบอกมังกร พร้อมกับลืมตาขึ้นมองหน้าเขา “ไปฝากครรภ์” “อื้อ” “เป็นอะไร ทำไมทำหน้าแบบนั้น” มังกรขมวดคิ้วเป็นปมถามฉัน เขาไม่รู้ตัวเลยหรือไง รู้แบบนี้ไม่ให้อภัยซะยังดีกว่า“คุณน่ะ ช่วยทำตัวอ่อนโยนกว่านี้มันจะตายหรือไง” “เธอดูหน้าฉันด้วย นี่ฉันซื้อน้ำหอมขวดละล้านเพื่อมาเอาใจเธอแบบนี้อ่อนโยนพอยัง” ฉันพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ฉันผิดเองที่หวังว่ามังกรเขาจะอ่อนโยนมากกว่านี้ “รู้แบบนี้ฉันไม่ให้อภัยคุณหรอก” “ทำไมเธอพูดแมวๆ แบบนี้ล่ะวันศุกร์” มังกรยืนเท้าเอวจ้องหน้าฉันตาเขม็ง “อึก อึก...” ฉันยกมือขึ้นมาปิดปากก่อนจะรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปอ้วก ครั้งนี้ฉันปิดประตูล็อกกลอนไม่ปล่อยให้มังกรเขาเข้ามาลูบห
ฉันเม้มปากแน่น รู้สึกว่าตัวเองกำลังใจอ่อนให้กับลูกอ้อนของมังกร เขากำลังพังกำแพงในใจของฉันได้สำเร็จ ทั้งที่ฉันลืมเรื่องที่เขาทำไม่ได้ก็จริง แต่ฉันก็อยากจะเริ่มต้นใหม่กับเขาดูอีกครั้ง... “คุณ คุณจะไม่ทำร้ายฉันอีกใช่ไหม...”ตึกตัก ตึกตัก! เสียงหัวใจดวงน้อยๆ ของฉันมันเต้นรัวขึ้นมาทันทีที่ฉันเริ่มเปิดใจรับฟังเขา “ฉันจะทำแบบนั้นไปเพื่ออะไรในเมื่อฉันรักเธอมากขนาดนี้” “อย่างคุณเชื่อได้จริงหรือเปล่า” ฉันมองมังกรอย่างชั่งใจ“ให้ฉันพิสูจน์ให้ดูไหม ?” “ยังไง ?” ฉันขมวดคิ้วเข้าหากันเป็นปม แต่มังกรเขายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ออกมา มือหนาปล่อยมือของฉันออกจากนั้นมังกรก็ยืนขึ้นเต็มตัว เขาถอดเสื้อออกโยนทิ้งไปด้านหลังก่อนจะเลื่อนมือลงไปปลดเข็มขัดกางเกงของตัวเองออกเช่นกัน “จะทำอะไร !!” ฉันพูดเสียงดัง ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกยังจะถามเขาอีก “อย่างเธอพูดปากเปล่าคงไม่เชื่อ ก็เลยจะให้ดูการกระทำไง...” “นี่ คุณ ฉะ ฉันท้องอยู่นะ” “จะพิสูจน์ เบาๆ” มังกรกระตุกยิ้มมุมปากก่อนที่เขาจะถอดกางเกงยีนส์ราคาแพงออก “ฉันยังไม่หายโกรธ !!”“งั้นเหรอ หื้มม” ตอนนี้ร่างกายของมังกรเหลือเพียงบ็อกเซอร์แค่ชิ้นเดียว เขาดูจะไม่สะทกสะ
ฉันเงียบและรีบเดินหนีมังกรทันทีเพราะรู้สึกว่าตอนนี้หน้าของฉันมันคงจะแดงเถือกจนผิดสังเกต “อ้าวพริ้ง พี่สิงห์ ไปไหนกันมาเมื่อวานไม่เห็นอยู่ที่บ้านเลย ?” ฉันกำลังจะเดินขึ้นไปบนห้องแต่เผอิญเจอกับพริ้งและพี่สิงห์กำลังเดินมาพอดี “ยุ่ง !!” พี่สิงห์พูดขึ้น คิดว่าฉันไม่รู้หรือไง แค่ไม่อยากจะถามอะไรให้มันวุ่นวายเฉยๆ หรอก เพราะฉันก็ไม่ใช่คนดีอะไร “พี่วันศุกร์จะกลับเมื่อไหร่คะ พริ้งอยากกลับแล้ว” พริ้งถามฉัน “เหอะ !!” พี่สิงห์สบถออกมาในลำคอเบาๆ เขาเอาลิ้นดันกระพุ้งแก้มอย่างไม่สบอารมณ์นัก“เดี๋ยวก็กลับแล้วอีกวันสองวัน....” “ไม่กลับ พวกคุณกลับไปกันได้เลยวันศุกร์จะไม่ไปไหนทั้งนั้น” ฉันพ่นลมหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่ายเมื่อมังกรพูดขัดคำพูดของฉัน ไม่รู้ว่าเขาเดินมาได้ยินเรื่องที่ฉันกับพริ้งคุยกันตั้งแต่เมื่อไหร่ “เอ๊ะ ทำไมพี่เขาถึงได้ออกจากโรงพยาบาลเร็วนักล่ะคะ วันก่อนยังอาการหนักอยู่เลยนี่นาพริ้งจำได้” พริ้งมองมังกรแววตาเต็มไปด้วยความสงสัย “....” ฉันเงียบไม่รู้จะตอบน้องมันไปว่ายังไงดี “เธอนี่ชอบยุ่งเรื่องคนอื่นจังวะ เป็นเด็กเป็นเล็กจะสงสัยเอาอะไร” พี่สิงห์ดุพริ้งเสียงดัง “พริ้งแค่ถาม ทำไมต้องม
ฉันรีบผลักมังกรออกก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ เพื่อไปอ้วก ไม่รู้เป็นอะไร จู่ๆ ก็เหม็นกลิ่นตัวมังกรจนหน้ามืด “อึก อึก อ้วกกก....” ฉันนั่งกอดชักโครกและโก่งคออ้วกจนแทบจะหมดแรง จากที่ร้องไห้เมื่อกี้ฉันหยุดร้องแล้ว “วันศุกร์...” “อึก อ้วก ออกไปฉันเหม็น !!” ฉันดันมังกรให้ออกไป แต่เขากลับไม่ยอม “ฉันแค่จะลูบหลังให้ ทำไมต้องทำท่ารังเกียจขนาดนั้นด้วยวะ !!” “อึก เหม็น อ้วกกก ออกไป!!” ฉันหันไปตวาดมังกรเสียงดังลั่น ครั้งนี้มังกรยอมออกไปแต่โดยดี ฉันถอนหายใจออกมายาวๆ หน้ามืดจะเป็นลมอยู่แล้ว นี่ถ้ามังกรไม่ออกไปนะฉันต้องเป็นลมแน่ๆ หลังจากอ้วกเสร็จฉันก็เดินหน้าซีดเผือดออกมาจากห้องน้ำ ฉันทิ้งร่างกายที่ใกล้จะหมดแรงล้มนอนลงไปบนเตียงโดยไม่สนใจเลยว่ามังกรจะนอนอยู่ด้วย ตอนนี้ฉันไม่สนใจอะไรทั้งนั้น มันเหนื่อย แต่!!! ยังไม่ทันที่ฉันจะหลับตา ฉันก็ต้องรู้สึกผะอืดผะอมอยากจะอ้วกอีกแล้ว มันเหม็นกลิ่นอีตามังกรจริงๆ นะ ยิ่งอยู่ใกล้นี่ขึ้นคอเลย “ออกไปไกลๆ ได้ไหม ไปนอกห้องได้ยิ่งดีฉันบอกว่าเหม็นไม่เข้าใจหรือไง !!” “อะไรวะ ฉันคนนะไม่ใช่ถังขยะ อีกอย่างน้ำหอมฉันขวดละสามแสนเธอจะมาบอกว่ามันเหม็นได้ไง” “ถ้าคุณไม่
ฉันกลับมาที่บ้านโดยมีลูกน้องของมังกรเป็นคนขับรถมาส่งถึงบ้านแถมยังเดินตามติดฉันเข้าไปในบ้านอย่างกับเงา เพราะมังกรสั่งให้ตามฉัน“ตามมาทำไม ฉันถึงบ้านแล้วกลับไปสิ” ฉันหยุดเดินก่อนจะหันหลังไปบอกลูกน้องของมังกร “นายสั่งว่าให้ตาม....”“ถ้าฉันเข้าห้องน้ำก็ต้องตามด้วยงั้นสินะ !!” ฉันสวนกลับทันควัน “เอ่อ....”“รอที่หน้าบ้านฉันไม่หนีไปไหนหรอก” พูดจบฉันก็เดินเข้าบ้าน ส่วนลูกน้องของมังกรยังดีที่ยังเชื่อฟังไม่เดินตามฉันมาในบ้าน ฉันไม่น่าไปหลงกลคนอย่างเขาเลย ผู้ชายอะไรหลอกกันอยู่ได้ เห็นความรู้สึกของฉันเป็นของเล่นหรือไงกัน “วะ วันศุกร์จะมาทำไมไม่โทรมาบอกพี่ก่อน” พี่ไม้พอเห็นฉันกลับมาบ้านก็มีท่าทางแปลกๆ ทั้งที่เห็นน้องสาวมาน่าจะดีใจ แต่กลับทำหน้าตกใจอย่างกับเห็นฉันเป็นผีอย่างไงอย่างงั้น “จะมาบ้านตัวเองต้องโทรรายงานด้วยหรือไง พี่ไม้โกหกวันศุกร์แบบนี้ได้ยังไง ทำไมต้องช่วยคนแบบนั้นพี่ไม้ก็รู้ว่า....” เสียงของฉันกลืนหายเขาไปในลำคอทันทีเมื่อเห็นผู้หญิงที่เดินมาหยุดด้านหลังของพี่ไม้ มันคงไม่ใช่เรื่องแปลกและเรื่องใหญ่ถ้าพี่ชายของฉันจะพาผู้หญิงเข้ามาในบ้าน แต่ผู้หญิงคนนั่นคือ.....ภรรยาเก่าของมังกร“
มังกรเบิกตากว้างก่อนจะก้มมองที่ขาของตัวเอง เหมือนว่าเขาลืมตัว“อ่ะ เอ่อ คือฉัน แบบว่ามัน มันไม่ใช่แบบนั้น...” เขาพูดโดยที่ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมาสบตากับฉันเลย “ไม่ใช่แบบนั้นงั้นเหรอ แล้วที่คุณเดินลงมาจากเตียงมันคืออะไร เพิ่งเดินได้งั้นสิ !!”“วันศุกร์ฉันมีเหตุผล ถ้าฉันไม่....”เพียะ!! ไม่รอฟังเขาพูดจบ ฉันฟาดฝ่ามือใส่หน้าของมังกรเต็มแรงจนหน้าเขาหันไปตามแรงตบของฉัน เขาเอาความรู้สึกของฉันมาล้อเล่นแบบนี้ได้ยังไง ฉันเป็นห่วงเขามากขนาดไหน มันคงเป็นเรื่องสนุกสำหรับเขาสินะ “อย่ามายุ่งกับฉันอีก !!” พรึบ!! ฉันผลักแผงอกแกร่งของมังกรออกจากตัว เหมือนเขากำลังเหม่อเลยทำให้มือที่จับแขนฉันอยู่หลุดออกไปตามแรงผลักของฉันด้วย “เธอนั่นแหละอย่ายุ่งกับมัน ถ้าเธอออกไปกับมันฉันจะสั่งให้ลูกน้องเก็บมันทันที ถ้าไม่เชื่อเธอก็ลองท้าทายฉันดูสิวันศุกร์”“มังกร คุณไม่มีสิทธิ์มา อื้อ...” จู่ๆ มังกรก็ยกมือขึ้นมาประคองใบหน้าของฉันเอาไว้ ก่อนที่เขาจะโน้มใบหน้าลงมาประกบริมฝีปากจูบฉันโดยที่ฉันยังไม่ทันได้ตั้งตัว “อื้อ อื้ออออ” ฉันใช้มือทุบไปที่กลางแผงอกแกร่งของมังกรรัวๆ แต่เขาดูไม่สะทกสะท้านอะไรเลยสักนิด เขามาจูบฉันโช