เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 7 ร่างกายที่อ่อนแอ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-05 06:10:47เม็ดทรายนอนขดตัวอยู่บนเตียงที่ยังคงเต็มไปด้วยคราบเลือดและน้ำกามของชายหนุ่ม ทั้งในช่องคลอดยังมีน้ำกามของเขาหลงเหลืออยู่อีกเยอะ ความเจ็บปวดที่ได้รับครั้งแรกยังผ่านพ้นไปได้ไม่ถึงชั่วโมงดี แอลฟ่าก็เดินกลับมาที่เตียง พร้อมกับใช้มือแยกเรียวขาของเธอให้อ้าออกกว้างอีกครั้ง ปากหยักคาบบุหรี่ร้อนเอาไว้ สูดสารนิโคตินเข้าปอดหนัก ๆ
มือหนาสาวรูดแกนกายใหญ่เตรียมนำมาจ่อที่ช่องทางรักของเธออีกครั้ง ในขณะที่สายตาของเขาจดจ่ออยู่ที่หน้าจอทีวีซึ่งกำลังถ่ายทอดสดการแข่งขันฟุตบอลแมตช์ใหญ่อยู่
“อย่าทำเลยนะ ฉันไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวแล้วจริง ๆ นะคุณ”
เม็ดทรายยกมือไหว้ขอร้องเขาทั้งน้ำตาอีกครั้ง“เงียบ!! ฉันดูบอลไม่รู้เรื่อง” เขาชี้หน้าว่าให้เธอก่อนจะจับท่อนรักยัดเข้าไปในโพรงรักที่บอบช้ำของเธออีกครั้ง
ท่อนเอ็นที่ยังไม่แข็งเต็มที่ในตอนแรกค่อย ๆ ขยายตัวใหญ่และแข็งขึ้นภายในร่องรักสาว แอลฟ่าโยกเอวเข้าใส่ร่างบางหนัก ๆ
ไม่ยั้งแรงอีกครั้ง ควันบุหรี่ถูกพ่นออกมาเป็นระยะ ๆ จนคละคลุ้งไปทั่วทั้งห้อง พร้อมกับสะเก็ดไฟจากบุหรี่ที่ปลิวออกมาจนโดนผิวเนื้อบอบบางของเม็ดทรายจนเธอกรีดร้องเสียงลั่น“อะ...โอ๊ย ๆ ๆ”
“บอกให้เงียบไง!!” แอลฟ่าตวาดใส่คนใต้ร่างเสียงดัง
เพราะเสียงร้องของเธอกำลังรบกวนการดูฟุตบอลแมตช์สำคัญอยู่ ความหงุดหงิดก่อขึ้นมาจนยากจะควบคุม ชายหนุ่มยื่นมือไปบีบเข้าที่ลำคอระหงพร้อมกับกระแทกกระทั้นเข้าใส่ร่องรักด้วยความรุนแรงอีกครั้ง“อะ...อึก ๆ ๆ”
ความเจ็บปวดและความรู้สึกหายใจไม่ออกจากการถูกกระทำที่เหมือนเธอไม่ใช่คน เม็ดทรายพยายามแกะมือหนาที่บีบลำคอเธออยู่เมื่อเริ่มหายใจไม่ออก ใบหน้าสวยเริ่มแดงก่ำ เสียงกระแทกกระทั้นยังคงดังก้องแข่งกับเสียงพากย์ฟุตบอลในทีวี
ความเจ็บปวดที่แอลฟ่ามอบให้มันมากเสียจนความชาเข้ามาแทนที่ ร่างกายของหญิงสาวราวกับไร้ความรู้สึก พร้อมกับสติที่ดับวูบไปทั้ง ๆ ที่แกนกายใหญ่ยังคงตอกตรึงอยู่ในตัวเธอเหมือนเดิม
สองวันต่อมา
แสงแดดสีอ่อนลอดผ่านม่านหน้าต่างเข้ามากระทบกับเปลือกตาสวยของเม็ดทรายจนเปลือกตาบางขยับเล็กน้อยเมื่อถูกความสว่างรบกวน ดวงตาคู่สวยค่อย ๆ ขยับปรือขึ้นและปรับโฟกัสให้เข้ากับแสงที่สาดเข้ามา ทำให้เห็นร่องรอยของคราบน้ำตาที่ยังคงไม่จางหายไปอย่างชัดเจน ความเจ็บปวดที่มาพร้อมความบอบช้ำของร่างกาย โดยเฉพาะตรงส่วนนั้นปลุกให้ตื่นขึ้นเต็มตาอีกครั้ง เม็ดทรายค่อย ๆ ยันตัวลุกขึ้นนั่งช้า ๆ
“นี่คือโลกหลังความตายใช่ไหม...แต่ทำไมฉันยังเจ็บอยู่อีก?” เม็ดทรายพึมพำกับตัวเองเบา ๆ หลังเธอสลบไปเกือบ ๆ สองวันจากการถูกแอลฟ่าทรมานร่างกาย
“โอ๊ย!!” เธอร้องอุทานออกมาเบา ๆ อีกครั้งขณะที่พยายามขยับไปนั่งพิงกับหัวเตียง ความเจ็บตอนนี้ราวกับมีคนมาเอากรีดไปตามตัวเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า เจ็บราวกับร่างนี้กำลังแยกออกจากกันก็ไม่ปาน
เม็ดทรายยกมือขึ้นมาปาดเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าพลางก้มลงมองดูรอยช้ำที่แอลฟ่าฝากฝังเอาไว้ บางจุดสีมันคล้ำจนน่ากลัว คราบน้ำกามขุ่นที่แห้งแข็งเป็นด่างดวงเลอะไปทั่วร่างไม่ว่าจะเป็นหน้าอก หน้าท้อง หรือแม้แต่บนใบหน้า พาให้เธอรู้สึกขยะแขยงตัวเองขึ้นมาอย่างอดไม่ได้
สายตาคู่สวยที่บวมตุ่ยจากการร้องไห้อย่างหนักหันมองรอยคราบเลือดของตัวเองบนเตียงด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดที่สุด ก่อนจะเริ่มร้องไห้ออกมาอีกครั้ง สองแขนเรียวพยายามยกขึ้นกอดปลอบร่างกายตัวเองซึ่งกำลังสั่นเทิ้มไปด้วยแรงสะอื้น เมื่อภาพเหตุการณ์เมื่อวันก่อนย้อนกลับเข้ามาเป็นฉาก ๆ
เม็ดทรายเงยหน้ามองตัวเองผ่านกระจกเงาที่อยู่ปลายเตียง มองดูสภาพร่างกายที่แทบจะดูไม่ได้ก่อนจะหลับตาลงอีกครั้ง มองรอยมือรอบลำคอที่ขึ้นรอยแดงและมีบางจุดเริ่มคล้ำขึ้น นั่นคงเพราะหลังจากที่สติเธอดับวูบไปแล้ว แอลฟ่าก็ยังคงใช้งานร่างกายเธออย่างหนักไร้ความปรานี
หญิงสาวยกเข่าขึ้นมากอดเอาไว้พลางซบใบหน้าลงไป ปลดปล่อยทุกความเจ็บปวดและความเสียใจออกมาผ่านน้ำตาและการร้องไห้
“ฮึก ฮือ~ ฮือ~”
เธอไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตนี้จะต้องเอาร่างกายแลกเพื่อชดใช้หนี้สิน ไม่เคยคิดว่าชีวิตเธอจะต้องมาถึงจุดนี้
เม็ดทรายนั่งเหม่อลอยไปกับความเสียใจครึ่งค่อนวัน จนเธอเริ่มมาตระหนักได้แล้วว่า ทั้งหมดที่เธอทำและทุกสิ่งที่เธอแลกมานั้นเพื่อใคร
เมื่อคิดได้แบบนั้น ดวงตาคู่สวยก็กวาดมองหาโทรศัพท์ในห้องพักทันที ส่วนหนึ่งเพราะเป็นห่วงผู้เป็นพ่อ อยากรู้อาการของท่านหลังจากที่เริ่มรักษาตัว อีกส่วนกลัวว่าท่านจะสงสัยที่เธอไม่ได้ติดต่อกลับไป กระทั่งสายตาไปสะดุดเข้ากับโทรศัพท์ที่อยู่ตรงโต๊ะหัวเตียง เธอไม่รอช้ารีบใช้มันกดต่อสายหาผู้เป็นพ่อทันที
ตูด...ตูด... ตูด...
เสียงรอสายดังอยู่สักพักใหญ่ และท้ายที่สุดแล้วปลายสายก็รับสายด้วยน้ำเสียงที่ดูเบาบาง
🦋____________🦋
บทที่เกี่ยวข้อง
เมีย(เด็ก)ขัดดอก ตอนที่ 8 ไร้ความเป็นคน NC
ตอนที่ 8 ไร้ความเป็นคน NC(ฮัลโหล...ใครครับ) เสียงที่กรอกมาตามสาย ทำเอาเม็ดทรายแทบกลั้นเสียงร้องไห้เอาไว้ไม่อยู่“พ่อ...หนูเองนะ”(เม็ดทรายเหรอลูก งานยุ่งเหรอ ไม่เห็นโทร. มาหาพ่อเลย) เสียงของอนันต์ฟังดูดีใจมาก เพราะตลอดสองวันเขารอสายจากลูกสาวมาตลอด ก่อนจะเอ่ยถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง (เป็นยังไงบ้างลูก) “เม็ดทรายถึงภูเก็ตแล้วนะคะ งานที่นี่สบายกว่าที่เม็ดทรายคิดอีกค่ะ ที่พักก็สบายมากเลย แถมผู้จัดการที่ร้านยังใจดีมาก ๆ เลยค่ะพ่อ” เม็ดทรายพยายามทำน้ำเสียงให้ร่าเริง และโกหกออกไปคำโต เพื่อไม่ให้เผยพิรุธใดจนผู้เป็นพ่อสงสัย แม้ว่าตอนนี้เธอจะต้องปาดน้ำตาไปด้วยก็ตาม(ถ้าเป็นแบบนั้นพ่อก็หายห่วง...เม็ดทรายดูแลตัวเองดีๆ นะลูก) อนันต์ย้ำคำอีกครั้งด้วยความเป็นห่วงลูกสาวคนเดียวของเขา“คะ... ค่ะพ่อ งะ... งั้นแค่นี้ก่อนนะคะ เม็ดทรายต้องรีบไปทำงานแล้ว เม็ดทรายรักพ่อนะคะ” เม็ดทรายรีบตัดบท และทันทีที่ผู้เป็นพ่อตอบกลับเธอก็รีบวางสายทันที หญิงสาวยกมือทั้งสองขึ้นปิดปาก และปล่อยโฮออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่อีกต่อไปทว่าเธอกลับไม่รู้ตัวเลยว่า ขณะที่เธอกำลังร้องไห้อย่างหนัก มีใครบางคนกำลังยืนกอดอกมองเธออยู่ตั้งแต่ต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-05เมีย(เด็ก)ขัดดอก ตอนที่ 9 เต็มปากเต็มคำ NC
ตอนที่ 9 เต็มปากเต็มคำ NC“ฝังเข็มยาคุมมาแล้วใช่ไหม?” มือหนาชักรูดแกนกายรีดน้ำกามที่หลงเหลือออกมาก่อนจะป้ายลงบนหน้าท้องแบนราบของเม็ดทรายที่นอนหมดเรี่ยวแรงอยู่ตรง หญิงสาวไม่ตอบอะไรเพียงแต่พยักหน้าเบา ๆ“เชื่อฟังดีนี่ แต่ถ้าเธอท้องมันก็ไม่ได้ยากอะไร เธอก็แค่ต้องทนเจ็บหน่อยตอนไปเอาเด็กออกเท่านั้นเอง” แอลฟ่าเอ่ยแบบนิ่ง ๆ แล้วเดินจากไปปล่อยให้เม็ดทรายที่ไร้เรี่ยวแรงนอนสะอื้นไห้อยู่เพียงลำพังณ บนดาดฟ้า ชั้น 71 โรงแรมริมแม่น้ำเจ้าพระยา ชั้นดาดฟ้าของโรงแรมสามารถมองเห็นวิวแม่น้ำเจ้าพระยายามค่ำคืนได้เป็นอย่างดี แสงไฟสีส้มจากสะพานสาดส่องกระทบผิวน้ำดูระยิบระยับ และบรรยากาศมันคงจะโรแมนติกมากหากได้มากับคนรัก ซึ่งแน่นอนว่ามันไม่ใช่สำหรับเธอและเขาที่มาด้วยกัน“เราขึ้นมาบนนี้ทำไมเหรอคะ” เม็ดทรายเอ่ยถามอย่างงุนงง เพราะวันนี้แอลฟ่าบังคับให้เธอแต่งตัวด้วยชุดเดรสสีแดงสด ซึ่งตัวเขาก็อยู่ในชุดสูทหรูไม่ต่างกัน“เธอเนี่ยถามเยอะจนน่ารำคาญเลยจริง ๆ นะ” แอลฟ่าบ่นออกมาพลางเดินนำเม็ดทรายเข้าไปด้านใน ซึ่งมีพนักงานและบริกรรอต้อนรับอยู่แล้วเม็ดทรายกวาดตามองรอบ ๆ บนดาดฟ้าแห่งนี้ก็พบว่าไม่มีลูกค้าโต๊ะอื่นเลย นอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-05เมีย(เด็ก)ขัดดอก ตอนที่ 10 กินกลางโต๊ะอาหาร
ตอนที่ 10 กินกลางโต๊ะอาหารท่ามกลางแสงเทียนและแสงจันทร์ที่ส่องแสงสลัว พร้อมกับสายลมเย็น ๆ ที่พัดเข้ามาพาให้เรือนร่างอรชรเปลือยเปล่าสะท้านเฮือก ยิ่งปลายนิ้วที่งอกระดิกอยู่ภายในครูดไปกับผนังเนื้อนิ่ม ยิ่งพาให้รู้สึกมวนท้องขึ้นมา แอลฟ่าไล่สายตามองเรือนร่างขาวผ่องของอาหารบนโต๊ะ ก่อนเขาจะถอนปลายนิ้วออกช้า ๆ เผยให้เห็นคราบน้ำหวานที่เลอะชโลมปลายนิ้วออกมา ชายหนุ่มจงใจถ่างนิ้วออกจนเห็นเป็นเส้นสายที่ยืดย้วยไม่ขาดออกจากกัน แล้วจุ่มคราบเมือกสีใสลงไปคน ๆ ในแก้วเหล้าของตัวเอง ก่อนจะยกแก้วขึ้นมาสูดดมกลิ่นเหล้านั้นราวกับมันหอมชื่นใจ จากนั้นก็กระดกดื่มมันเข้าไปจนหมดพร้อมกับกดท่อนรักขนาดยักษ์ดันเข้าไปในตัวของเธอทีละนิด ๆสะสวบบบบ...ตับ!! แรงกดกระแทกที่หนักหน่วงทำให้โต๊ะอาหารโยกคลอน ขาโต๊ะครูดไปกับพื้นกระเบื้องหรู ก่อนจะวางแก้วกระแทกลงกับโต๊ะเสียงดัง “ซี้ด...อ่าส์...เธอนี่มันสุดยอดจริง ๆ” เขาพูดพร้อมกับบีบเอวของเธอแน่น แล้วจึงออกแรงถาโถมแท่งรักเข้าหาร่องรักที่คับแน่นของเธออย่างไม่มียั้งเสียงหยาบโลนจากการตอกตรึงดังก้องไปทั่วดาดฟ้า จังหวะกระแทกจากเนิบช้าก็เปลี่ยนเป็นค่อย ๆ รุนแรงและหนักหน่วงขึ้น พาใ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-05เมีย(เด็ก)ขัดดอก ตอนที่ 11 การกลับมา
ตอนที่ 11 การกลับมา“คุณ?” เม็ดทรายรีบวางโทรศัพท์ด้วยท่าทีลุกลน เพราะไม่อยากโดนเขาลงโทษที่เธอใช้โทรศัพท์ทั้งที่เขายังไม่อนุญาตอีก ทว่าภาพของชายหนุ่มตรงหน้าทำเอาเธอเบิกตาโพรงและชะงักไปเล็กน้อย ใบหน้าหล่อเหลายามนี้ดูอิดโรยและเหนื่อยล้าราวกับคนไม่ได้พักผ่อน เธอมองเขาเดินคุยโทรศัพท์เข้ามา ก่อนจะไล่สายตามองไปตามร่างกายก็เห็นว่าตรงแขนเขามีคราบเลือดบางส่วนที่แห้งไปแล้วติดอยู่ และยังมีเลือดสด ๆ บางส่วนไหลลงมาตามท่อนแขน หยดติ๋ง ๆ ลงพื้น จนกลิ่นคาวเลือดอวลคลุ้งไปทั่วห้องจนเธอเบ้หน้าเล็กน้อย“คะ...คุณเป็นอะไรรึเปล่า?” “เก็บของของเธอให้เรียบร้อย เราจะเดินทางกันคืนนี้” แอลฟ่าเอ่ยสั่งเม็ดทรายเสียงเรียบหลังจากที่เขาวางสายจากใครบางคน“คะ?” เม็ดทรายงุนงงเมื่อได้ยินคำสั่งนั้น“ฉันสั่งให้เก็บก็เก็บสิ จะสงสัยอะไรนักหนาฮะ?” เมื่อเห็นแอลฟ่าเอ่ยด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด เม็ดทรายจึงรีบเดินไปจัดการเก็บข้าวของอันน้อยนิดของเธอลงกระเป๋า“ซี้ด...อ่า” แอลฟ่านั่งลงบนโซฟาพลางร้องครางเบา ๆ ด้วยความเจ็บผ่านไปครู่หนึ่งเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น แอลฟ่าจึงเดินไปเปิดพบว่าเป็นลูกน้อง “รถพร้อมแล้วครับนาย”แอลฟ่าพยักหน้า ก่อนจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-05เมีย(เด็ก)ขัดดอก ตอนที่ 12 เกาะสวาท
ตอนที่ 12 เกาะสวาทสามชั่วโมงต่อมาหลังจากเครื่องบินลงจอดบนเกาะกลางทะเลแห่งหนึ่งของภาคใต้ แรงกระแทกของการลงจอดทำให้หญิงสาวสะดุ้งตื่นขึ้นมาในทันที เธอนั่งอยู่บนเบาะที่นั่ง และคาดเข็มขัดนิรภัยอย่างดี ขณะที่แอลฟ่าก็นั่งจิบกาแฟไปพลาง ๆ ทำให้พอจะเดาได้ว่าเขาคงเป็นคนจัดการให้ทั้งหมดหลังจากที่เครื่องลงจอดสนิท ทั้งคู่ก็เดินลงจากเครื่องบินเจ็ตส่วนตัว“...” เม็ดทรายที่เดินตามหลังชายหนุ่มลงมาก็กวาดตามองไปรอบ ๆ เกาะแห่งนี้ด้วยความตกตะลึงในความสวยงามและความสงบของมัน เธอไม่เคยได้เห็นหรือได้สัมผัสอะไรแบบนี้มาก่อนในชีวิต เพราะที่ผ่านมานอกจากไปโรงเรียนแล้ว เธอก็แทบไม่ได้ออกจากบ้านไปไหนเลย“ยินดีต้อนรับกลับสู่เกาะไข่มุกครับคุณแอลฟ่า” “อืม” แอลฟ่าพยักหน้ารับ ก่อนจะเดินตรงไปยังบ้านพักตากอากาศหลังใหญ่ที่ตั้งอยู่ใจกลางเกาะด้วยใบหน้านิ่ง ๆ “เกาะไข่มุกงั้นเหรอ?” เม็ดทรายทวนชื่อเกาะนั้นเบา ๆ ในใจบรรยากาศรอบ ๆ เต็มไปด้วยผืนทรายละเอียดสีขาวราวไข่มุก และน้ำทะเลสีครามสวยลอบรอบกว้างไกลออกไปจนสุดลูกหูลูกตา และนอกจากความสวยงามและความสงบแล้ว กลิ่นอายยังสดชื่นอาจจะเพราะธรรมชาติทุกอย่างยังดูสมบูรณ์ บนเกาะมีเพีย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-05เมีย(เด็ก)ขัดดอก ตอนที่ 13 ต่อหน้าต่อตา
ตอนที่ 13 ต่อหน้าต่อตา“ทำยังไงดี?” เม็ดทรายที่รู้สึกเป็นห่วงดาวขึ้นมาทำได้แค่ยืนกำหมัดแน่น เธอไม่รู้ว่าจะช่วยอีกฝ่ายได้ยังไง จะให้เธอเข้าไปขวาง เธอก็ไม่กล้าอยู่ดี สุดท้ายจึงทำได้แค่ยืนหันหลังทนฟังทั้งคู่มีอะไรกันอยู่แบบนั้นสวบ ตับ ๆ ๆ “อะ...อื้อ...อ่า อ๊ะ ๆ ๆ” ดาวยังคงส่งเสียงครวญครางดังลั่นขณะที่เธอถูกจับแหกขาถ่างออกกว้าง พร้อมกับโดนกระแทกซ้ำ ๆ“ซี้ด...อ่าส์...อื้อ ๆ” แอลฟ่าคำรามลั่นออกมาอย่างสุขสมเมื่อใกล้จะถึงฝั่งฝันเต็มที ชายหนุ่มพลิกตัวดาวให้อยู่ในท่าคลานเข่าเหมือนเดิม ก่อนจะกดใบหน้าเธอลงกับผืนทรายและกระแทกเข้ามาจากด้านหลังหนัก ๆ จนมิดด้าม “ซี้ด...อ๊าา” แอลฟ่าคำรามออกมาดังลั่นพร้อมกับดึงแกนกายออกมาสาวรูดรัว ๆ สองสามครั้ง จับดาวให้พลิกกลับมานอนหงายด้วยความรุนแรง ก่อนจะรีดน้ำกามออกมาใส่ลำตัวของหญิงสาวที่นอนราบหายใจรวยรินไปกับพื้นทราย จนมันเลอะเทอะไปทั่วเรือนร่าง ไม่ว่าจะเป็นใบหน้า หน้าอก หรือหน้าท้องแบนราบที่ยังคงเคลื่อนขึ้นลงตามแรงหอบหายใจแอลฟ่าลุกขึ้นพร้อมกับปัดเศษทรายที่เลอะเทอะตามลำตัวของเขา ก่อนจะหันมาทางที่เม็ดทรายยืนอยู่ เพราะรู้แต่แรกแล้วว่า เธอยืนอยู่ตรงนั้น “หึ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-05เมีย(เด็ก)ขัดดอก ตอนที่ 14 ตบรับน้อง(ใหม่)
ตอนที่ 14 ตบรับน้อง(ใหม่)“คะ...คุณแก้ว” เม็ดทรายถอยหลังไปสองก้าว ในขณะที่แก้วก็เดินเข้ามาหาเธออย่างไม่ลดละ“ฉันอยากรู้จริง ๆ ว่า ถ้าฉันตบหน้าแกให้แหก คืนนี้นายยังจะเอาแกลงอยู่ไหม?” แก้วตะโกนก่อนจะยกมือฟาดหน้าเม็ดทรายอย่างแรง จนเธอล้มลงกับพื้น แรงตบทำให้ใบหน้าสวยเป็นรอยแดงขึ้นมาอย่างชัดเจนเพียะ!!“อะ...โอ๊ย!” เม็ดทรายร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด แต่นั่นก็ไม่ทำให้แก้วหยุด เธอเดินเข้ามากระชากผมของเม็ดทรายและดึงให้เม็ดทรายลุกขึ้นมายืนประจันหน้ากัน“ถามจริง ๆ นะไม่มีปัญญาหาผัวเองใช่ไหม ถึงต้องมาแบ่งมาแย่งนายจากฉัน!” แก้วพูดพร้อมกับตบหน้าเม็ดทรายอีกครั้ง จนเม็ดทรายล้มลงไปกองกับพื้นอีกครั้งเพียะ ๆ ๆ“ฉะ...ฉันไม่ได้จะแย่งคุณนะคะ” เม็ดทรายเอ่ยปฏิเสธเสียงสั่นหญิงสาวรู้สึกชาไปทั้งหน้า ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นไม่ใช่เพียงแค่ทางกาย แต่ยังเจ็บไปถึงใจจนรู้สึกอ่อนแอ กระนั้นแก้วก็ยังไม่ยอมหยุด หญิงสาวหน้าคมยังคงเข้ามาดึงทึ้งทำร้ายกันซ้ำ ๆ และด้วยเม็ดทรายไม่มีแรงมากพอจะสู้กลับ เธอจึงทำได้แค่เป็นเป้านิ่ง ปล่อยให้ตัวเองถูกตบถูกตีอยู่แบบนั้น“พอเถอะค่ะ...ฉันไม่ได้แย่งคุณนะ ฉันคือ... คือฉันเอามาขัดดอกใช้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-05เมีย(เด็ก)ขัดดอก ตอนที่ 15 หน้าที่นางบำเรอ
ตอนที่ 15 หน้าที่นางบำเรอห้องเม็ดทราย“ออกไป” แอลฟ่ากระชากประตูห้องเปิดออก และเอ่ยสั่งดาวเสียงแข็ง “คะ?” ดาววางอุปกรณ์ทำแผลลงอย่างงง ๆ “ฉันบอกให้เธออกไป ฉันมีเรื่องจะคุยกับเม็ดทราย” แอลฟ่าพูดย้ำอีกครั้ง พร้อมกับปลดกระดุมเสื้อตัวเองรอเมื่อความร้อนในตัวกำลังเล่นงานจนแทบจะควบคุมอารมณ์ไม่อยู่แล้ว“อ๋อค่ะ ๆ” ดาวยิ้มเจื่อน ๆ ก่อนจะรีบเดินออกไปในทันที“มีอะไรเหรอคะ?” เม็ดทรายลุกจากเตียงเดินตรงเข้าหาเขาอย่างหวั่นใจ เพราะเธอไม่รู้เลยว่า แก้วไปพูดอะไรมา แอลฟ่าถึงได้มาหาเธอทั้งสภาพนี้ ปัง!! ร่างสูงกระแทกประตูปิดด้วยความรุนแรง และล็อกกลอนในทันทีเม็ดทรายสะดุ้งตกใจกับเสียงประตูและท่าทางของมาเฟียหนุ่มจนชะงักไป ยังไม่ทันได้ตั้งตัวหรือเอ่ยถามอะไร แอลฟ่าก็โถมเข้ามากอดและดันตัวเธอไปที่เตียงนอน ก่อนจะผลักเธอล้มลงบนเตียงไม่เบาแรงนัก จากนั้นมือหนาก็ตรงเข้ามาฉีกและดึงเสื้อผ้าบนตัวของเธอจนขาดวิ่น“คุณ...คุณคะ...อย่า...อย่าทำหนู” เม็ดทรายตัวสั่นเทิ้มไปด้วยความกลัวเมื่อคนตรงหน้าดูเหมือนกำลังขาดสติและควบคุมตัวเองไม่อยู่ เธอเอ่ยร้องขอเขาเสียงสั่น ทว่าแอลฟ่ากลับไม่สนใจ และปลุกปล้ำเธอด้วยความบ้าคลั่ง ปลาย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-05
บทล่าสุด
เมีย(เด็ก)ขัดดอก ตอนที่ 30 วันที่รอคอย —จบบริบูรณ์—
ตอนที่ 30 วันที่รอคอยแอลฟ่าไม่ได้พูดอะไร ทันทีที่เธอโผล่เข้ากอด ร่างสูงก็ยกมือโอบกอดเธอไว้แนบกายในทันที เขาปล่อยให้เม็ดทรายร้องไห้จนพอใจ มือหนาค่อยๆ ยกขึ้นลูบผมของเธอเบาๆ ราวกับปลอบประโลมในวินาทีนั้น เม็ดทรายรู้สึกเหมือนมีใครสักคนอยู่เคียงข้างเธอ แม้เธอจะทั้งกลัว ทั้งโกรธ ทั้งเคืองเขาในหลายเรื่อง แต่ในตอนนี้คนที่อันตรายและใจร้ายที่สุดอย่างผู้ชายคนนี้นี่แหละ ที่เธออยากจะโผล่เข้ากอดและร้องไห้ ปล่อยความอ่อนแอออกมาทั้งหมดอย่างไม่อายอีกต่อไปแล้วแอลฟ่ายืนแน่นิ่ง ปล่อยให้ร่างเล็กในอ้อมแขนสะอื้นไห้จนตัวโยน มือของเขายกขึ้นช้า ๆ ลูบไล้ลงบนแผ่นหลังของเธอเบา ๆ ร่างบางสั่นสะท้านราวกับไม่อาจแบกรับความเจ็บปวดไว้ได้อีกแล้ว“ฉันได้คุยกับพ่อแค่ไม่กี่คำเอง...อะ...ฉันเพิ่งกอดเขาเองอะ” เม็ดทรายพึมพำทั้งน้ำตา ซุกใบหน้ากับแผงอกแกร่งของเขา ความร้อนจากร่างกายของเขาทำให้เธอรู้สึกอุ่นขึ้น แม้จะรู้ดีว่าผู้ชายคนนี้คือคนที่ทำร้ายเธอมาโดยตลอด แต่ในตอนนี้ เขากลับเป็นที่พึ่งสุดท้ายที่เธอมีแอลฟ่ายกมือขึ้นลูบผมของเธอช้า ๆ ไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่ปล่อยให้เธอปลดปล่อยความเสียใจออกมาเต็มที่ ดวงตาคมมองไปข้างหน้าอย่างว่าง
เมีย(เด็ก)ขัดดอก ตอนที่ 29 อ้อมกอดซาตาน
ตอนที่ 29 อ้อมกอดซาตานไม่มีคำปลอบโยนใดในวินาทีนั้นจะช่วยบรรเทาความปวดร้าวในใจเม็ดทรายได้ เธอผูกพันกับพ่อมากเพียงใด ตั้งแต่จำความได้เธอก็มีแค่พ่อ พ่อเคยบอกว่าที่เธอสวยและมีหน้าคล้ายลูกครึ่งแบบนี้ เป็นเพราะแท้จริงแล้ว แม่ของเธอเป็นสาวรัสเซียที่ทำงานในบาร์แห่งหนึ่ง และเคยคบกับพ่อในช่วงเวลาสั้น ๆ ก่อนจะคลอดเธอทิ้งไว้และหนีไปโดยตามหาตัวไม่เจออีกเลยนับจากนั้น ซึ่งพ่อก็ไม่คิดจะทิ้งเธอ แม้ว่าเธอจะไม่ได้เกิดจากความรัก แต่พ่อก็อดทนเลี้ยงดูเธอมาอย่างสุดความสามารถ ของผู้ชายที่เสเพลคนหนึ่ง ที่พยายามจะปรับเปลี่ยนทุกอย่างเพื่อลูกสาว แต่ก็ไม่ได้มากพอที่จะเป็นพ่อที่ดีที่สุดได้แต่เขาก็ภูมิใจที่เลี้ยงเม็ดทรายมาได้จนถึงวันที่เม็ดทราย พึ่งพาตัวเองได้แล้วแบบทุกวันนี้“หนูรักพ่อนะ...หวังว่าพ่อจะรับรู้ได้” เม็ดทรายร้องไห้และพึมพำเบา ๆ ...เสียงสะอื้นของเม็ดทรายดังก้องอยู่ในห้องโถงผู้ป่วย แม้จะมีผู้คนเดินผ่านไปมา แต่ราวกับโลกทั้งใบหยุดนิ่ง เธอรู้สึกเหมือนหัวใจแตกสลายเป็นเสี่ยงๆ ไม่มีคำใดจะบรรยายความเจ็บปวดที่เธอรู้สึกได้และทันใดนั้น เสียงฝีเท้าหนักแน่นก็ดังขึ้นใกล้ๆ เม็ดทรายเงยหน้าขึ้นมอง ทั้งน้ำตาพร่าม
เมีย(เด็ก)ขัดดอก ตอนที่ 28 การสูญเสีย
ตอนที่ 28 การสูญเสียบนเครื่องบินส่วนตัวเสียงเครื่องยนต์ดังกระหึ่มอีกครั้งเมื่อนักบินเร่งเครื่องขึ้นสู่ท้องฟ้า เม็ดทรายนั่งกอดกระเป๋าใบเล็กที่มีของใช้เล็กน้อย พวกยาแก้แพ้ท้อง ยาดมต่าง ๆ สายตาคู่นั้นเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง เบื้องล่างคือท้องทะเลงดงามที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นจุดเริ่มต้นชีวิตนางบำเรอของเธอ ทว่าเวลานี้มันกลับเป็นเพียงฉากหลังที่เหมือนตอกย้ำว่าชีวิตเธอไม่สามารถคาดหวังอิสรภาพได้ง่าย ๆ “วันนี้ฉันต้องไปคุยงาน...ส่วนเธอถ้าเยี่ยมพ่อเสร็จแล้วก็รอที่นั้น เสร็จงานแล้วฉันถึงจะมารับเอง” เขาเอ่ยขึ้นสั้น ๆ พอเครื่องแตะรันเวย์สนามบินดอนเมืองก็มีรถยนต์คันดำสุดหรูมาจอดรอรับ ทั้งสองแยกขึ้นคนละคัน โดยเขาก็ไม่ลืมที่จะสั่งการให้ลูกน้องสองคนพาเม็ดทรายไปส่งที่โรงพยาบาลและจับตาดูเธอแบบไม่คาดสายตา เพราะ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ไปด้วยแต่เธอก็ไม่มีสิทธิ์หนีหรือมีอิสระอะไรอยู่ดีโรงพยาบาลรัฐบาลแห่งหนึ่งเธอกึ่งเดินกึ่งวิ่งตามทางเดินที่คุ้นเคยไปยังห้องพักฟื้นผู้ป่วยระยะสุดท้าย เสียงฝีเท้าเร่งเร้าของเธออาจไม่ดังมากนัก แต่กลับรู้สึกว่ามันสะท้อนกึกก้องในอก วินาทีแรกที่เธอเห็นพ่อของตัวเอง เธอแทบจะจำเขาไม่ได้เล
เมีย(เด็ก)ขัดดอก ตอนที่ 27 ท้องไม่รู้ตัว
ตอนที่ 27 ท้องไม่รู้ตัวสามวันผ่านไปขณะที่เม็ดทรายกำลังนอนหลับอยู่บนเตียง อาการไข้ของเธอทุเลาเบาลงเยอะ และเธอยังต้องทานยาบำรุงมากมายที่ทางหมอและพยาบาลจัดเตรียมาให้ หลังจากที่เม็ดทรายรู้ว่าตัวเองกำลังท้องขึ้นมาจริง ๆ เธอก็ยิ่งรู้สึกหวาดกลัวแอลฟ่ามากขึ้นทุกที แต่ตั้งแต่ที่เธอตื่นขึ้นมาในโรงพยาบาลนี้ เธอก็ไม่เห็นหน้าของเขาอีกเลยเช่นกัน“คุณตื่นแล้วเหรอคะ พอดีเลยคุณหมออนุญาตให้คุณออกจากโรงพยาบาลได้วันนี้” พยาบาลสาวเข้ามาประคองเม็ดทรายเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องน้ำ ก่อนจะพาเธอกลับมานั่งบนวีลแชร์ และเข็นเธอออกจากห้องพักเพื่อนำไปส่งที่รถตู้สีดำที่จอดรออยู่ตรงหน้า“ฉันจะต้องไปที่ไหนคะ” เม็ดทรายหันไปถาม เพราะจนถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่เข้าใจสถานการณ์ที่กำลังเผชิญเท่าไรนัก“กลับบ้านไงคะ... สามีของคุณ ให้คนรถขับมารอแล้ว” เม็ดทรายได้ยินก็นิ่งคิดชั่วครู่ เธอไม่กล้าที่จะขึ้นไปบนรถ เพราะกลัวว่าแอลฟ่าจะพาเธอไปทำร้ายมากกว่า “เออ...ฉันไม่ไปได้ไหม?” เม็ดทรายทำท่าจะเดินหันหลังกลับ แต่พอหันกลับไปทางคุณพยาบาลก็เดินหายไปแล้ว เหลือแค่เพียงลูกน้องของแอลฟ่าเพียงเท่านั้น“ไม่ได้ครับ...นายรออยู่” เขาเดินมาดักหน้า
เมีย(เด็ก)ขัดดอก ตอนที่ 26 จมลงทะเล
ตอนที่ 26 จมลงทะเลริมชายหาดผ่านไปไม่กี่นาทีลูกน้องสองคนก็ล็อกแขนหิ้วปีกเจย์ อดีตลูกน้องคนสนิท ที่มาในสภาพถูกบอบช้ำอย่างหนักหน่วง ฟุ่บ!! ทันทีที่เจย์เห็นแอลฟ่าเขารีบคลานเข้าไปหาเขาในทันที“มึงบอกว่ามึงไม่ได้ทำ แล้วใครเป็นคนตัดสายกล้องวงจรปิดในบ้าน ใครเป็นคนลบข้อมูลทั้งหมดออกไป...ใคร?? ถ้าไม่ใช่มึง?” แอลฟ่ากำหมัดแน่นและถามอย่างพยายามใจเย็นมากที่สุด“ผมไม่รู้นาย...ผม” เจย์ส่ายหน้าอย่างไม่รู้มาก่อนจริง ๆ เพราะในบ้านหลังนี้มีเขาเป็นคนดูแลที่สูงสุดรองจากแอลฟ่า ผัวะ แอลฟ่าสะบัดเจย์ออก ก่อนจะเดินเข้าไปกระชากคอเสื้อแล้วต่อยหนัก ๆ จนเจย์ล้มลงบริเวณมุมปากที่มีรอยช้ำเดิมอยู่แล้วก็แตกอีกครั้งจนมีเลือดสีสดซิบออกอีกครั้ง“มึงไม่ยอมรับเรื่องกล้อง...ก็ไม่เป็นไร” แอลฟ่าหยิบมีดเล่มสั้นที่เขาเคยให้เจย์ไว้เป็นของขวัญขึ้นมาจ่อที่ใบหน้าของเขา“งั้นกูจะถามมึงอีกครั้งว่า… มึงแอบทำแบบนี้กับคนของกูกี่ครั้งแล้ว?” น้ำเสียงหนาเอ่ยถามแบบหน้าตาย “นาย...ผมสาบานได้ ผมไม่เคยล่วงเกินเม็ดทรายเลย...ผมไม่เคยทำอะไรเธอเลยจริง ๆ นาย” เจย์เอ่ยเช่นเดิมซ้ำ ๆ นั่นกลับทำให้แอลฟ่ายิ่งโกรธ มือสากกระชากคอเสื้อเจย์ลากลงไปในทะเ
เมีย(เด็ก)ขัดดอก ตอนที่ 25 บทลงโทษของคนทรยศ
ตอนที่ 25 บทลงโทษของคนทรยศเสียงคลื่นทะเลยามบ่ายสาดกระทบชายฝั่งขึ้นระลอกแล้วระลอกเล่า น้ำทะเลวันนี้ขึ้นสูงกว่าปกติ ลมทะเลเองก็พัดแรงขึ้นราวกับกำลังมีพายุลูกใหญ่สายลมเย็นแรง ๆ พัดกระทบใบหน้าสวยปลุกให้คนที่กำลังหลับรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในทันที ก่อนที่คลื่นลูกใหญ่จะซัดปะทะเข้าร่างบางจนแผ่นหลังสวยของเธอพาดไปกับขอนไม้ใหญ่ที่รั้งอยู่“อื้อ...อื้อ...พอ...พอแล้ว หนูเจ็บ...อื้อ” หญิงสาวค่อย ๆ ลืมตาสู้แสงแดดจ้าอย่างช้า ๆ กระทั่งเมื่อภาพทุกอย่างตรงหน้าเริ่มชัดเจนมากขึ้น เธอถึงได้รู้ว่าตอนนี้ตัวเธอกำลังถูกมัดอยู่กับเสาไม้ต้นใหญ่ที่ปกติใช้ผูกเรือตกปลาเล็ก ๆ แต่ตอนนี้กลับใช้มันล่ามตัวของเธอเอาไว้แทน“นี่มันอะไรกัน...ทำไมถึงอยู่ตรงนี้ได้…อื้อ” เม็ดทรายเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนล้าเต็มทน เชือกหนาผูกมัดรอบกายของเธอและเมื่อเธอกวาดสายตาหันมองรอบ ๆ หญิงสาวก็แทบจะเป็นลมไปอีกครั้ง เพราะเธอถูกจับมามัดที่กลางทะเลจริง ๆ และระดับน้ำมันก็เพิ่มสูงขึ้นเรื่อย ๆ “ชะช่วย...ด้วย...ช่วยด้วย” เม็ดทรายพยายามเปล่งเสียงที่แผ่วเบาออกไป สายตาของเธอมันแทบมองไม่เห็นอะไรเลยเพราะแดดที่ร้อนจ้าและคลื่นที่ซัดเข้าใบหน้าของเธอแทบไม่ได้ห
เมีย(เด็ก)ขัดดอก ตอนที่ 24 คนทรยศ
ตอนที่ 24 คนทรยศ“นะนาย?” ดาวที่กำลังยืนรดน้ำต้นไม้หน้าบ้านอยู่ พอหันไปเห็นหน้าของแอลฟ่า ก็ปล่อยสายยางหลุดจากมือและก้มหน้าหลบตาของเขาอย่างผิดสังเกต“ไหนนายบอกว่าจะกลับพรุ่งนี้ไงเหรอคะ?” ดาวทำทีตกใจ ทั้งทีเธอรู้อยู่แล้วว่าแอลฟ่าจะกลับมาวันนี้ เพราะงานทั้งหมดมันเสร็จก่อนกำหนดแล้ว“ฉันจะกลับวันนี้พรุ่งนี้ มันหนักหัวเธอรึไง?” แอลฟ่าหัวเสียเรื่องงานมาเล็กน้อย และหันไปเหวี่ยงใส่ดาวที่ถามไม่เข้าหู“เปล่าค่ะ ดาวแค่...เอ่อ...คิดว่านายจะไม่กลับ” ดาวทำท่าทีตะกุกตะกักแบบชัดเจนเพื่อให้แอลฟ่ารู้สึกสงสัย“เป็นอะไรของเธอน่ะ?” น้ำเสียงเข้มขรึมเอ่ยถามดาวขึ้น เมื่อเดินเข้ามาหน้าประตูแล้วเห็นดาวกำลังยืนรดน้ำต้นไม้อยู่“เอ่อคือว่า…ปะ...เปล่าคะ...เปล่า” ดาวยังคงแสดงท่าทีมีพิรุธอย่างชัดเจนเรียกร้องให้แอลฟ่าสงสัยมากขึ้น“...” แอลฟ่าถอดสูทตัวนอกออกก่อนจะถอนหายใจออกมาเหมือนรำคาญใจ ดวงตาคู่คมหรี่มอง คิ้วหนาขมวดเข้าหากัน เมื่อเห็นดาวมีสีหน้าที่ดูเหมือนกับกำลังกังวลอะไรอยู่ ไหนจะท่าทีอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ นั่นอีก“แล้ววันนี้เม็ดทรายเป็นยังไงบ้าง กินข้าวได้ปกติดีไหม?” แอลฟ่าเอ่ยถามและกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ซึ่งเขาก็แอบแปลก
เมีย(เด็ก)ขัดดอก ตอนที่ 23 สิ่งที่ไม่อยากได้ยิน
ตอนที่ 23 สิ่งที่ไม่อยากได้ยินเช้าวันต่อมา ภายในห้องซึ่งมีแสงแดดสาดส่องเข้ามาสลัว ๆ แอลฟ่าและเม็ดทรายยังคงหลับอยู่บนเตียงกว้าง ก่อนที่เสียงเคาะประตูจะดังขึ้นปลุกให้เปลือกตาสีสวยค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้นมามองบานประตูห้องเปิดออกช้า ๆ และเพราะประตูห้องไม่ได้ล็อก ดาวจึงเปิดประตูเข้ามาทันทีที่เคาะประตูเสร็จ ใบหน้าหญิงสาวที่แม้จะมีบาดแผลแต่ก็ยังคงยิ้มแย้ม ในมือมีถาดอาหารกลิ่นหอมฟุ้งลอยเข้ามาเตะปลายจมูก ทว่ากลิ่นของมันกลับกำลังทำให้เม็ดทรายต้องเบือนหน้าหนี “ขอโทษที่เข้ามารบกวนนะคะ ฉันนำอาหารเช้าเข้ามาให้” ดาวเอ่ยใบหน้ายิ้มกริ่ม ก่อนที่แอลฟ่าจะตื่น ชายหนุ่มหันมองดาวเดินเข้ามาแบบนิ่ง ๆ ไม่ได้ว่าอะไร“ฉันตั้งใจทำเองเลยนะคะ หวังว่าจะชอบ” ดาวเอ่ยพร้อมกับวางอาหารลงบนโต๊ะ“เอาวางแล้วก็…ออกไปได้แล้ว” แอลฟ่าเอ่ยสั่งดาวเสียงเรียบ เธอจึงยิ้มบาง ๆ แล้วหันสายตาไปมองเม็ดทรายแบบยิ้มผ่านม่านตาแล้วเดินออกจากห้องไป หลังจากผ่านเหตุการณ์เสี่ยงตายวันนั้น เม็ดทรายก็รู้ดีว่า ดาวไม่ได้ดีอย่างที่เห็น แต่เธอก็ไม่กล้าที่จะเล่าอะไรออกไป เพราะเธอเองก็ไม่แน่ใจเช่นกันว่า แอลฟ่าจะเชื่อเธอมากแค่ไหน เพราะดาวเองก็คือนางบำเ
เมีย(เด็ก)ขัดดอก ตอนที่ 22 ไม่...อย่าทำ...อย่า
ตอนที่ 22 ไม่...อย่าทำ...อย่าหลายวันต่อมาแสงแดดอ่อน ๆ สาดส่องลอดผ่านม่านหน้าต่างเข้ามาในห้องนอนขนาดใหญ่ นเตียงนอนขนาดคิงไซซ์ปรากฏร่างของหญิงสาวที่ยังคงนอนหลับสนิท ร่างกายของเธอยังคงรู้สึกอ่อนล้าจากเหตุการณ์ระทึกขวัญในคืนนั้น ภาพความโหดร้ายของกลุ่มโจรยังคงติดตา เสียงกรีดร้องของแก้วที่บอกให้เธอหนียังคงก้องอยู่ในหูความรู้สึกผิดปะปนกับความหวาดกลัวกัดกินหัวใจของเธอไม่อาจจางไปจากใจได้เลย แก้วต้องตายเพราะเธอ ส่วนดาวกลับทรยศเธออย่างเลือดเย็น และ...“ไม่...ไม่ อย่าทำ...อย่าทำ” เม็ดทรายนอนกระสับกระส่ายเพ้อออกมาซ้ำ ๆ ทั้งที่ยังคงหลับตาอยู่“คุณคะ... คุณ” เสียงของใครบางคนพยายามเรียก และเขย่าตัวเธอให้ตื่นขึ้น“ไม่...ไม่” เม็ดทรายกรีดร้องลั่นก่อนจะสะดุ้งสุดตัวลืมตาตื่นขึ้นมาทันทีเมื่อสัมผัสได้ถึงมือที่แตะต้องตัวเธอ แรงสะดุ้งทำให้ร่างกายที่ยังคงระบมเจ็บร้าวจนใบหน้าสวยเหยเก “คุณเป็นอะไรรึเปล่าคะ?” พยาบาลที่ยืนอยู่ข้างข้างเตียงเอ่ยถามเธอทันทีที่เธอลืมตาตื่นขึ้นเม็ดทรายเหลือบมองไปเห็นรอยฟกช้ำตามแขนและขาของเธอ ซึ่งเป็นร่องรอยจากการต่อสู้และการหลบหนีในคืนนั้น ภาพเหตุการณ์นั้นยังคงชัดเจนราวกับเพิ่ง
