3.บทนำ3

ครอบครัว

ลินนารากลับมาถึงบ้านเกือบจะตีสองแล้ว เสื้อผ้า และผมยาวสยาย มีแต่กลิ่นเหล้า กลิ่นบุหรี่เต็มไปหมด มือบางถอดชุดเดรสตัวสั้น แล้วเดินตรงไปที่ห้องน้ำ ก่อนจะรีบชำระร่างกาย น้ำอุ่นจัดไหลลงมาที่ผมยาว ไล่ลงมาตามร่างกายเปลือยเปล่าของเธอ แล้วเธอก็หลับตาลง

ผู้เป็นพ่อกลับมาในตอนรุ่งเช้า ขณะที่ลูกสาวกำลังเตรียมตัวไปโรงเรียน มือของพ่อมีเงินกลับมาปึกใหญ่ วางเอาไว้ที่โต๊ะกินข้าว กลิ่นบุหรี่กลิ่นเหล้า เหม็นคลุ้งไปหมด แต่สายตาของพ่อที่มองมาอบอุ่นเสมอ

" ลิน มานี่สิลูก " พ่อเรียกลูกสาวมาใกล้แล้วดึงเงินสดเอามาใส่มือ

" เก็บเงินไว้นะลินพ่อไม่มีงานประจำเป็นหลักแหล่ง เงินได้มาลินต้องเก็บไว้ อย่าใช้ฟุ่มเฟือย "

เสียงพ่อบอกออกมา ก่อนจะกอดรัดลูกสาวคนเดียวเอาไว้

" ลินเป็นเด็กดีของพ่อแม่ ต้องรักดี ตั้งใจเรียน และที่สำคัญ อย่ายุ่งกับยาเสพติดเด็ดขาด เข้าใจไหมลูก "

ลินนาราจำได้ว่านั่นเป็นไม่กี่ครั้งที่พ่อสอน หลังจากนั้นไม่นาน พ่อก็ไม่กลับมาหาเธอกับแม่อีกเลย

สองแม่ลูกหอบกันไปมาหลายที่ หลายเขต กว่าจะมาปักหลักที่บ้านหลังนี้ ลินนารามองแม่ที่ทำอาชีพเล่นกินด้วยความไม่พอใจ หากแต่เธอเป็นลูก ที่ยังขอเงินแม่ทุกวัน เธอจึงไม่กล้ามีปากมีเสียงอะไร มากไปกว่านี้ เพราะสิบปีที่พ่อหายไป เธอก็มีแม่เพียงคนเดียวเช่นกัน

ร่างกายเปลือยเปล่า อาบน้ำชำระร่างกายเสร็จเรียบร้อย ก่อนจะเดินตรงมาที่โต๊ะเครื่องแป้งของตัวเอง สอดมือเข้าไปปลดล็อกด้านในก็พบสมุดบัญชีธนาคารหลายเล่ม ถูกซ่อนอยู่ในนั้นมือบางเปิดออกมา ก็พบว่ามีเงินฝากหลายแสนบาท ที่เป็นยอดสุดท้าย

ลินนาราจะไม่ตำหนิแม่ จะไม่ว่าแม่ ไม่ว่าอนาคตจะเป็นเช่นไร เพราะชีวิตเธอเป็นแบบนี้ พ่อแม่เธอเป็นแบบนี้ เราเลือกครอบครัวเองไม่ได้ แต่เราเลือกจะรักษาคนในครอบครัวได้

สมุดบัญชีหลายเล่มมีเงินรวมกัน เกือบสามล้านบาท หากแม่ผิดพลาดไป เงินนี้ จะเป็นทุนตั้งตัวให้แม่ และเธอ จนกว่าจะเรียน

เจ็บช้ำ

ภาพของผู้เป็นแม่ที่กำลังนอนอยู่ในห้องไอซียูในต่างประเทศ ทำเอาคนที่มองกลั้นน้ำตาไม่อยู่ สายระโยงระยางรอบตัวที่กำลังช่วยชีวิต หญิงวัยกลางคนที่ถูกทำร้ายอย่างสาหัสเกินกว่าคำว่าโหดเหี้ยม

เจ้าหน้าที่สถานฑูตมองนักศึกษาสาวที่กำลังตกใจสุดขีดด้วยความสงสาร เพราะเจ้าหน้าที่ติดต่อไป ให้ลูกสาวของผู้ป่วยเดินทางมาที่นี่ เพื่อรับทราบข้อมูลโดยเฉพาะ

" ทางเราได้รับการติดต่อว่ามีหญิงไทยถูกชิงทรัพย์และทำร้ายที่หน้าโรงแรมครับ "

เจ้าหน้าที่บอกด้วยความไม่สบายใจ เพราะไม่รู้ว่าลูกสาวรู้เรื่องแม่ดีแค่ไหน

" ทรัพย์สินถูกนำไปหมดครับ เงินสดน่าจะเกือบห้าล้าน ทรัพย์สินของมีค่า ทั้งหมด ไม่เหลืออะไร นอกจากพาสปอร์ตที่ระบุว่าเป็นใครเท่านั้นครับ "

ลินนาราทรุดตัวนั่งลงที่เก้าอี้ มือสั่นสะท้านด้วยความกลัว

" ถ้าพากลับไทย " เธอถามออกมา แต่เจ้าหน้าที่ส่ายหน้า

" ไม่ง่ายครับ หมอที่โน่นคงไม่ยอม เพราะตอนนี้ มีค่ารักษาพยาบาลมากกว่าห้าแสนบาทแล้ว "

เจ้าหน้าที่สถานฑูตแนะนำเรื่องเอกสารต่างๆที่ต้องเตรียมไป แล้วบอกเสียงหนักแน่นว่า

" ทางเราจะช่วยเหลือทุกอย่างเท่าที่ทำได้ ขอให้คุณลินนารามีสติให้มากๆนับจากนี้ไป "

ลินนารากลับมาจัดกระเป๋าเก็บของใช้ที่บ้านทันที เพราะเธอจะต้องเดินทางไปหาแม่ให้เร็วที่สุด แล้วเสียงกริ่งหน้าบ้าน ก็ดังขึ้น

ชายวัยกลางคน และผู้หญิงอีกสองคน มายืนรอที่หน้าบ้าน พร้อมกับยื่นเอกสารให้อ่าน

" ท่านกังวลว่าคุณมาลี จะติดธุระกะทันหัน แล้วไม่กลับมาอีก จึงมีความจำเป็นให้คุณลินนารารับสภาพหนี้เอาไว้ก่อน "

ลินนาราเซ็นต์ชื่อของตัวเองลงไปในกระดาษ เพราะตอนนี้ไม่มีอะไรจะสำคัญไปกว่า แม่ของเธออีกแล้ว

" อีก45วัน ถ้ายังไม่มีเงินมาชำระ10ล้านบาท คุณลินนาราจะเป็นผู้หญิงของท่านทันที และไม่ว่าคุณลินนาราจะอยู่ที่ไหน ไกลแค่ไหน ประเทศอะไรก็แล้วแต่ ท่านจะไปรับคุณลินนารากลับมา "

ทนายความบอกด้วยความสุภาพ และเดินออกจากบ้านไป พร้อมกับน้ำตาของลินนาราที่ไหลออกมาอีกครั้ง

โหดเหี้ยม

" นายครับ ลูกค้าเราโดนแทง บาดเจ็บสาหัสครับ "

เสียงลูกน้องบอกผู้จัดการ กาสิโน แล้วก็รายงานถึงบอสใหญ่โดยตรง

เควินที่กำลังยืนมองในห้องกระจก มองนักพนันนับร้อยคนด้านล่าง ที่กำลังลุ้นกันตัวโก่ง การพนันไม่มีวันทำให้ใครรวย นอกจากเจ้าของ ชายหนุ่มในชุดสูทสีดำสนิทแบรนด์ดัง หันมามองลูกน้องทันที

" ลูกค้าของเรา ที่ไหน "

เพราะที่นี่มีกล้องหลายร้อยตัว มีทีมงานรักษาความปลอดภัยดีเยี่ยม เสียงห้วนดุถามด้วยความสงสัย

" โรงแรมครับ เธอออกจากที่นี่ไป ได้เงินไปหลายล้าน และทางตำรวจแจ้งว่า เธอกำลังจะกลับไทย แต่เกิดเรื่องก่อน "

เควินพยักหน้าแล้วออกคำสั่งทันที

" หามันให้เจอ เราต้องได้ตัวมันก่อนตำรวจ เพราะกูจะตัดมือมันเอง "

นายใหญ่สั่งการลงมาแล้ว แน่นอนว่าชะตาชีวิตของโจรรายนี้ ต้องไม่ยืนยาวแน่นอน

เครื่องบินจอดลงที่สนามบินแล้ว ลินนาราหอบกระเป๋าลากเดินทางออกมาเพียงลำพัง แม้จะไม่เคยเรียนต่างประเทศ แต่การเรียนในโรงเรียนที่เน้นภาษาอังกฤษเป็นหลัก ทำให้สาวสวยวัย20ปี พาตัวเองมาที่โรงพยาบาล ใจกลางเมือง ได้ไม่ยาก

คุณหมอวัยกลางคน พูดคุยกับลูกสาวคนไข้ด้วยความเห็นใจเหลือเกิน ภายใต้แว่นสีดำ มีน้ำตาไหลออกมาเป็นทางตลอดการสนทนาพูดคุย แผลลึกหลายแผล ทำลายช่องท้องและอวัยวะภายในไปมาก และด้วยอายุของคนไข้ ทำให้ต้องระวังทุกอย่างให้มากขึ้น มือนุ่มของคุณหมอจับมือญาติที่เดินทางมาเพียงคนเดียว เป็นการให้กำลังใจ

" ไม่ว่าจะต้องทำยังไง จะเสียเงินเท่าไหร่ ขอแค่ให้แม่ มีลมหายใจ อยู่กับลิน ลินพร้อมจ่ายค่ะ "

น้ำเสียงมุ่งมั่นเด็ดเดี่ยวบอกออกมา คุณหมอพยักหน้า

" ค่ะ หมอจะสู้ไปกับคนไข้ด้วย ญาติก็ต้องสู้ไปด้วยกันนะคะ อย่าหมดกำลังใจ "

ลินนาราจับมือขาวซีดของแม่เอาไว้ แล้วบอกเสียงสั่น

" ห้ามนะแม่ ห้ามทิ้งลินไปเด็ดขาดเรามีกันสองคน แม่กับลูก ลินจะคิดว่าแม่ไปทำงาน เดี๋ยวก็มา ลินจะหาเงินเอง แม่ใช้เงินได้เลย จะเอาเท่าไหร่ ลินจะหามาให้ แต่ห้ามเด็ดขาด ห้ามทิ้งลินนะแม่"

ลินนาราปาดน้ำตาแล้วมองแม่อีกครั้งก่อนจะเดินออกจากห้องมา