ตอนที่59.

ตอนที่59.

“อะไรนะครับ ยังมีคนที่มีอิทธิพลกว่าพ่อเลี้ยงธวัชอีกเหรอครับ” น้ำเสียงของวริศติดหมิ่นแคลน ดวงตายาวรีปรายมองพ่อเลี้ยงธวัชหยันๆ ในขณะที่พ่อเลี้ยงธวัชเก็บอาการได้ดีแม้จะโกรธหนุ่มกรุงจอมยียวนนี้มากจึงได้แต่ยิ้มบางๆ ให้หนุ่มกรุงผู้ทระนงตัว

“ก็ต้องยอมรับนะครับว่าเหนือฟ้าย่อมมีฟ้า ผมเองที่อยู่มาได้จนทุกวันนี้ก็เพราะรู้จักเอาตัวรอดและรู้จักถ่อมตนและรู้รุกรู้รับ รู้เขารู้เรา การที่ยกตนข่มท่านไม่ได้ช่วยให้คนเรามีอำนาจบารมีขึ้นมาหรอกครับคุณวริศ”

พ่อเลี้ยงธวัชเอ่ยฉะฉานด้วยสีหน้ายิ้มละไมทั้งที่ในใจเดือดปุดๆ ในขณะที่วริศแทบเต้นด้วยความเดือดดาลที่หลอกถูกด่าด้วยภาษาสละสลวยเขาไม่ได้โง่จนฟังไม่รู้แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เมื่อต่างเดินเดินมาถึงจุดที่คนงานนำไม้มารวมไว้ที่ลานโล่งซึ่งมีไม้ที่ลักลอบตัดกองเรียงรายกันอยู่หลายกองซึ่งแต่ละกองก็สูงหลายเมตร ซึ่งคิดเป็นจำนวนเงินก็มากโขอยู่มาก เพราะมันไม่ได้มีแค่ไม้เท่านั้นแต่มันมีอย่างอื่นปะปนไปด้วยเพื่อไม่ให้เสียเที่ยว และช่องทางการขนส่งก็คือชาวบ้านที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่นั่นเอง

“ผมว่าคืนนี้เราไปฉลองกันดีกว่านะครับ ผมเป็นเจ้ามือเองก็ได้” เมื่อเห็นผลประโยชน์มหาศาลต