EPISODE 21 : Rad Rose(ดอกกุหลาบแดง - ดอกไม้ที่แสดงออกถึงความรัก ความโรแมนติก และให้ความรู้สึกถึงความเร้าร้อน จริงจัง ให้เกียรติคนรักโดยการไม่หลบซ่อน)“ผมกำลังหลงรักคุณเข้าอย่างจัง และจะไม่มีทางทำให้คุณเสียใจ”[PUNDAO’S PART]ร่างสูงตรงหน้าลุกชันตัวขึ้นเล็กน้อยก่อนจะขยับไปเปิดลิ้นชักที่อยู่ไม่ไกลออก ก่อนจะหยิบของที่อยู่ในนั้นออกมา ‘ถุงยาง’ ฉันมองไปยังร่างสูงตรงหน้าอย่างงงๆ ปกติเขามีของแบบนี้อยู่ในบ้านด้วยเหรอ“ดันมีของแบบนี้อยู่ในบ้านด้วยเหรอ” ฉันเก็บความสงสัยนี้ไว้ไม่ไหวจึงได้ถามร่างสูงตรงหน้าออกไป ร่างสูงตรงหน้าส่งยิ้มหวานมาให้ฉันก่อนที่เขาจะฉีกซองถุงยางด้วยปากของเขา“เมื่อก่อนก็ไม่มีหรอกครับ” ร่างสูงเอ่ยบอกกับฉันเสียงอ่อน พร้อมกับสวมถุงยาลงที่ความเป็นชายของเขาอย่างชำนาญ ร่างสูงขยับเข้ามาหาฉันพร้อมกับโน้มตัวลงมาประกบจูบฉันไว้อีกครั้ง มือหนาของเขารั้งสะโพกงามของฉันเข้าหาตัว ก่อนที่เขาจะจับความเป็นชายที่ใหญ่โตของเขาถูลงกับกลีบดอกไม้งามของฉันขึ้นลง“หืม?”สวบบบบบ!!!“ซี๊ดดดด! / อ๊ะ อ๊ายยยย!!” ร่างสูงค่อยๆ สอดใส่ความเป็นชายเข้ามาในกลีบดอกไม้ของฉันช้าๆ ใช้เวลาไม่นานร่างสูงก็ดันความเป็นชา
EPISODE 22 : Calendula(ดอกคาเลนคูล่า - เจ้าสาวของพระอาทิตย์ หรือพระอาทิตย์ที่ส่องสว่างให้ความอบอุ่น ดอกคาเลนคูล่ายังเป็นดอกไม้แห่งจิตใจที่เข้มแข็งและการปกป้อง คอยช่วยเหลือคนอื่นๆ อยู่เสมอในแบบของเขา)“ไม่ต้องกลัว...ตรงนี้ยังมีผมอยู่”[PUNDAO’S PART]ฉันเดินหลบออกมาก่อนจะเดินมาหามุเกะที่กำลังทำอาหารเย็นอยู่ในห้องครัว ซึ่งถูกสร้างแยกออกจากตัวบ้านหลักใกล้กับบ้านพักของเหล่าคนงาน มุเกะเงยหน้าขึ้นมามองฉันเล็กน้อยพร้อมกับส่งยิ้มมาให้ฉันอย่างเอ็นดู ฉันจึงส่งยิ้มกลับไปให้กับเธอพร้อมกับเดินเข้าไปหาเธอใกล้ๆ“ใครมาหาดันเหรอคะ” ฉันเอ่ยถามหญิงสูงวัยตรงหน้าออกไปด้วยความสงสัย เรื่องที่เขาคุยกันทำให้ฉันไม่สามารถเก็บความอยากรู้อยากเห็นของตัวเองเอาไว้ได้อีกต่อไป ตั้งแต่ฉันอยู่ที่นี่มาฉันไม่เคยได้ยินเสียงนี้มาก่อน และดูจากประโยคที่ดันพูดออกไปกับเขาแล้ว เขาน่าจะเป็นคนที่ใกล้ชิดกับดันอยู่พอสมควร“คุณโชเหรอคะ เขาเป็นพ่อบ้านประจำตัวของนายน้อยน่ะค่ะ”“อ่อค่ะ ว่าแต่มุเกะทำอะไรอยู่เหรอคะน่ากินจัง...” ฉันเปลี่ยนเรื่องคุยทันทีที่ได้รู้ในสิ่งที่ตัวเองอยากรู้แล้ว ฉันไม่ใช้สายลับที่จะต้องมาทำตัวสอดแนบหาข้อมูลจากป้า
EPISODE 23 : White Rose(ดอกกุหลาบขาว – ดอกไม้แห่งรักแท้ที่บริสุทธ์ จริงใจ และน่าทะนุถนอม)“ผมจะทำทุกอย่างเพื่อปกป้องความรักของเรา”[PUNDAO’S PART]วันเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก...หลังจากที่หยุดยาวไป 5 วันเต็ม พอได้กลับมาเรียนอีกครั้งเหมือนร่างกายของฉันจะยังปรับตัวไม่ทัน ฉันนั่งซบหน้าลงกับแขนเรียวของตัวเองอย่างหมดแรง วันนี้ฉันเรียนตั้งแต่ 9.00 – 17.00 น. ไม่แปลกที่หลังเกิดเรียนฉันจะมีสภาพเป็นแบบนี้“พันดาวเธอไหวไหมเนี่ย” มายูที่กำลังเดินตามหลังไอโกะเข้ามาหาฉันพร้อมกับเอ่ยถามขึ้น ก่อนที่ร่างบางทั้งสองคนจะนั่งลงยังเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับฉัน ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองพวกเธอเล็กน้อยก่อนจะส่งยิ้มหวานไปให้“ไหวค่า”“กลับพร้อมพวกเราเลยไหมคะพี่สะใภ้” ไอโกะเอ่ยถามฉันด้วยน้ำเสียงสดใส พร้อมกับทำหน้าทะเล้นมองมาที่ฉัน ฉันจึงเอื้อมมือขึ้นไปบีบแก้มของร่างบางตรงหน้าเบาๆ อย่างหมั่นเขี้ยว“ดาว!”“หืม?” ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองตามเสียงเรียกของมายู ก่อนจะซบตากับเธอเล็กน้อย ทำไมฉันรู้สึกถึงความผิดปกติบางอย่างนะ“เธอกับเคนจิไปถึงขั้นนั้นแล้วใช่ไหม” มายูพูดขึ้นพร้อมกับจ้องมองมาที่ฉันอย่างรอคำตอบ ฉันยอมรับว่าเรื่องพวกนี้ยังให
EPISODE 24 : Ranunculus(ดอกรานังคูลัส – เป็นดอกไม้แห่งเสน่ห์ที่คาดไม่ถึง ยังเป็นดอกไม้แห่งความสวยงามที่เรียบง่ายอีกด้วย)“ผมตกหลุมรักเสน่ห์ของคุณเข้าแล้ว”[PUNDAO’S PART]“อื้อ” ร่างสูงประคองท้ายทอยของฉันไว้ ก่อนที่ริมฝีปากหนาได้รูปจะเข้ามาประกบจูบฉันอย่างดูดดื่มทันทีโดยที่เขาเองไม่รอให้ฉันได้ตั้งตัว แขนแกร่งอีกข้างของเขายังคงโอบกอดฉันไว้ไม่ยอมปล่อย“อืม”มือบางของฉันลูบไล้ไปตามแผ่นอกเปลือยเปล่าขาวเนียนของร่างสูงตรงหน้า ก่อนที่มือของฉันจะค่อยๆ เลื่อนลงมาลูบไล้ซิกแพคของเขาอย่างหลงใหล ฉันลืมตาขึ้นมามองผู้ชายที่ฉันรักก่อนจะส่งยิ้มหวานไปให้เขา“อื้อ ดัน” ร่างสูงจับท้ายท้ายทอยของฉันเอาไว้ก่อนที่ริมฝีปากหนาได้รูปของเขาจะซุกไซ้ลำคอขาวเนียนของฉัน ร่างสูงตรงหน้าออกแรงดันฉันเบาๆ ให้ขยับถอยไปด้านหลัง จนกระทั่งแผ่นหลังเปลือยเปล่าของฉันสัมผัสกับผนังกระจกที่กั้นเพื่อแยกระหว่างโซนเปียกกับโซนแห้ง“ครับ” ร่างสูงเงยหน้าขึ้นมามองหน้าของฉันพร้อมกับริมฝีปากของเขาที่กำลังครอบครองอกอวบอิ่มของฉัน ในขณะที่ตาคมยังคงจับจ้องมาที่ฉัน ทุกครั้งที่เขามองฉันด้วยสายตาแทะโลมแบบนี้มันยิ่งทำให้ฉันวูบวาบอย่างบอกไม่ถูก“แ
EPISODE 25 : Buckwheat(ดอกบัควีต - ดอกไม้แห่งความสุข ความรักและความหวัง เป็นความธรรมดาที่แสนวิเศษ จนไม่สามารถหาสิ่งใหม่มาทดแทนไม่ได้)“คุณคือคนรักของผม”[PUNDAO’S PART]1 อาทิตย์ต่อมา...(จับตาดูพวกมันไว้ ไม่นานมันต้องมาหาฉัน) ร่างสูงเอ่ยบอกกับปลายสายเสียงเรียบ พร้อมกับสายตาของเขามองออกไปยังสวนย่อมตรงหน้านิ่งๆ(ขอบใจมากโช)ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างๆ ก่อนจะส่งยิ้มหวานไปให้เขา เขาเองก็ส่งยิ้มแบบเดียวกันกลับมาให้ฉันเช่นกัน ช่วงนี้ฉันมักจะได้ยินดันคุยกับคุณโชพ่อบ้านประจำตัวของเขาอยู่บ่อย และเหมือนคุณโชจะเป็นคนเดียวที่ดันคุยด้วยเยอะที่สุด นั่นหมายความว่าเขาทั้งสองคนต้องสนิทกันในระดับหนึ่งเลยล่ะ(อืม)ร่างสูงเก็บโทรศัพท์เข้าไปไว้ในกระเป๋ากางเกงทันทีที่ใช้มันเรียบร้อยแล้ว ก่อนที่เขาจะขยับเข้ามาใกล้ฉันมือหนาเอื้อมเข้ามากุมมือบางของฉันเอาไว้ พร้อมกับลูบเบาที่หลังมือของฉันอย่างอ่อนโยน“ไปกันเลยไหม”“ดาวพร้อมค่ะ แต่ดันจะใส่ฮู้ดไปจริงๆ เหรออากาศกำลังสบายดาวกลัวว่าดันจะร้อนน่ะค่ะ” ฉันเอ่ยบอกกับร่างสูงตรงหน้าออกไปด้วยความเป็นห่วง จริงๆ แล้วสำหรับฉันไม่ว่าเขาอยากจะใส่อะไรฉันก็รับได้ห
EPISODE 26 : Sweet Pea(ดอกสวีทพี – ดอกไม้แห่งการจากลาที่ยังคงเต็มไปด้วยความรู้สึกดีๆ ที่มีให้กัน)“ถึงเราจะต้องจากกัน แต่เธอจะเป็นคนที่ฉันเฝ้ารอคอยเสมอ”[PUNDAO’S PART]ตอนนี้ประเทศญี่ปุ่นได้เข้าสู่ฤดูร้อนอย่างเป็นทางการแล้วสำหรับฉันอากาศในช่วงนี้ยังถือว่าเย็นอยู่ แต่ฉันสามารถใส่เสื้อยืดกับกระโปรงตัวโปรดได้อย่างสบายๆ โดยไม่จำเป็นต้องพกเสื้อโค้ทติดตัวแล้วช่วงเดือนมิถุนายนของที่นี่ถือเป็นฤดูฝนและเป็นช่วงต้นของฤดูร้อน อากาศในญี่ปุ่นจะชื้นมีฝนตกและอุณหภูมิที่เริ่มสูงขึ้นนั่นเอง“รอนานไหมคะ” ฉันเอ่ยถามร่างสูงตรงหน้าออกไปทันทีที่เดินเข้ามาถึงตัวเขา ร่างสูงส่ายหัวให้ฉันเล็กน้อยเพื่อเป็นคำตอบ พร้อมกับมือหนาลูบลงที่หัวของฉันอย่างทะนุถนอม“อยากไปไหนไหมครับ” ดันเอ่ยถามฉันออกมาเสียงอ่อนพร้อมกับส่งยิ้มหวานมาให้ฉัน ในขณะที่มือหนายังคงกุมมือบางของฉันไว้ไม่ยอมปล่อย“วันนี้ดาวมีงานค่ะ”“งั้นเรากลับบ้านกันเลยนะครับ”“ค่ะ” ฉันเดินเข้าไปกอดแขนแกร่งของร่างสูงพร้อมกับซบหน้าลงกับแขนของเขาอย่างออดอ้อน“หึหึ”เราทั้งคู่พากันเดินไปตามทางตรงหน้าพร้อมกับพูดคุยเรื่องสัพเพเหระที่เราได้ไปเจอมาในแต่วันให้กันและกัน
EPISODE 27 : Sunflower(ดอกทานตะวัน – ดอกไม้แห่งความมุ่งมั่น เด็ดเดี่ยว และอดทน เวลามองทานตะวันเปรียบเสมือนกับมีพระอาทิตย์ลอยอยู่ตรงหน้า เหมือนได้รับแสงสว่าง พลังบวก และความสดใส)“พยายามได้ดีมากคนเก่ง”[PUNDAO’S PART]-DUN’S HOUSE-“จริงเหรอไอโกะ”(จริงสิดาว...หลังจากที่เคนจิออกไปคุณปู่ก็เอาแต่เงียบไม่พูดอะไรอีกเลย)“แล้วตอนนี้ท่านเป็นยังไงบ้าง”(ไม่เป็นอะไรหรอกท่านไล่พวกเราออกมาจนหมด ก่อนจะเรียกคนสนิทของท่านเข้าไปหาน่ะ)“ท่านไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วล่ะ ส่วนดันไอโกะไม่ต้องเป็นห่วงนะเดี๋ยวดาวดูแลให้เอง”(ฝากด้วยนะ)“รับทราบค่ะ” ฉันว่างโทรศัพท์ลงบนโต๊ะก่อนจะออกไปยืนรอดันที่หน้าบ้าน ฉันรู้สึกไม่ดีเลยที่ปล่อยให้เขาออกไปเผชิญกับเรื่องนี้อยู่คนเดียว ถึงฉันจะรู้ดีว่ามันเป็นเรื่องส่วนตัวของเขาก็เถอะ ‘กลับมาหาดาวได้แล้วนะ ดาวรอกอดดันอยู่ตรงนี่’ไอโกะโทรมาเล่าให้ฉันฟังถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่โรงพยาบาล เธอเล่าละเอียดจนฉันเห็นภาพเลยว่าภายในห้องนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง และฉันก็เชื่อว่าดันของฉันพยายามเป็นอย่างมากที่จะควบคุมอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ แค่นี้สำหรับฉันก็ถือว่าเขาทำมันออกมาได้ดีที่สุดแล้วล่ะ“คุณหน
EPISODE 28 : Blue Rose(กุหลาบสีน้ำเงิน ก่อนหน้านี้ดอกไม้ชนิดนี้เป็นดอกไม้แห่งความผิดหวัง ความรักที่เป็นไปไม่ได้ และการรอคอยที่ไม่มีวันเป็นจริง แต่ตอนนี้เราสามารถทำให้ดอกกุหลาบสีน้ำเงินเกิดขึ้นได้จริงแล้ว ดอกไม้ชนิดนี้จึงหมายถึงความเด็ดเดี่ยว มุ่งมั่น และอีกความหมายก็คือ การชื่นชม และขอบคุณ)“ฉันมองเห็นความพยายามของคุณที่รัก คุณเก่งมาก เก่งที่สุด”[PUNDAO’S PART]-DUN’S HOUSE-2.00 น.ครืนนนนนนนนน ครืนนนนนนนนน ~~~“ฮืออ ออออ”“ชู่!! ไม่ต้องกลัวนะ” ฉันลูบลงที่หัวของร่างสูงตรงหน้าเบาๆ เพื่อปลอบประโลมเขา ฉันมองไปยังชายตรงหน้าที่ยังคงนอนหลับตาพริ้ม แต่ภายใต้ดวงตาที่ปิดสนิดคู่นั้นกลับสั่นไหวราวกับว่าเขากำลังหวาดผวากับความฝันที่เขากำลังเผชิญอยู่ ในขณะที่ด้านนอกท้องฟ้ายังคงร้องคำรามสนั่นหวั่นไหวไปทั่วบริเวณ“ไม่เป็นไรๆ ดาวอยู่นี่ไม่ต้องกลัว”“...”ร่างสูงในอ้อมกอดของฉันสงบนิ่งลงบ้างแล้วจะมีก็แต่เปลือกตาของเขาที่ยังคงสั่นไหวอยู่บ้างเล็กน้อย มือบางของฉันลูบลงที่หัวของเขาอย่างปลอบโยน พร้อมกับมองไปยังร่างสูงตรงหน้าด้วยความเป็นห่วง เขาสูญเสียแม่ไปจากอุบัติเหตุครั้งนั้นโดยที่ตัวของเขาเองยังไม่รู้ต
SPECIAL EPISODE 02 : Wintersweet(ดอกวินเทอร์สวีท เป็นดอกไม้แห่งความรัก ความเอ็นดู เหมือนกับมีใครบางคนที่เฝ้ามองดูการเติบโตของอีกคนเสมอ คอยสนับสนุน และอยู่เคียงข้างทุกช่วงเวลาของเขา)“ไม่ว่าคุณจะไปอยู่ที่ไหนบนโลกใบนี้ ฉันคนนี้ก็จะคอยอยู่เคียงข้างพวกคุณเอง”[PUNDAO’S PART]9 ปีต่อมา...-Niseko, Japan-“รัน…คุณพ่อบอกไว้ว่ายังไงครับ” เร็นคุงในวัน 9 ขวบเอ่ยบอกกับน้องชายของเขาออกไปเสียงเรียบ ก่อนจะก้มลงผูกเชือกรองเท้าให้กับเด็กน้อยตรงหน้าอีกครั้ง เร็นนอกจากเขาจะมีใบหน้าที่ละม้ายคล้ายกับดันแล้ว เขายังได้นิสัยและความเฉลี่ยวฉลาดมาจากพ่อของเขาทั้งหมด“ต้องตรวจสอบอุปกรณ์ทุกครั้งก่อนออกมาครับ” รันตอบพี่ชายกลับไปเสียงอ่อน พร้อมกับก้มมองพี่ชายตรงหน้าด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสดใส รันลูกชายคนเล็กในวัย 7 ขวบของเราถึงเขาจะมีนิสัยที่เหมือนกับฉันมากกว่าดันเขารู้จักออดอ้อนคนอื่นเหมือนกับฉัน แต่ในเรื่องความฉลาดหลักแหลมต้องขอบอกเลยว่าลูกชายทั้งสองคนของฉันไม่มีใครได้ฉันมาเลยสักคน ซึ่งมันก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีที่พวกเขาได้เรื่องนี้มาจากดันทั้งหมด เพราะคุณสามีของฉันน่ะเก่งที่สุดแล้ว“พร้อมไหมครับ” ดันเดินเข้
SPECIAL EPISODE 01 : Zinnia(ดอกซินเนีย เป็นสัญลักษณ์ของความเสมอต้นเสมอปลาย ความสม่ำเสมอ แทนความรู้สึกของคนที่ไม่เคยเปลี่ยนไปเลยสักนิด วันแรกเป็นยังไง วันนี้ก็ยังคงเป็นแบบนั้น)“ฉันเคยรักคุณมากแค่ไหน วันนี้ฉันก็ยังคงรู้สึกแบบนั้น”[PUNDAO’S PART]แอ๊ดดดดด!! ปัง!!“สรุปหมอว่ายังไงบ้าง” พี่ทิวาวิ่งเข้ามาในบ้านหน้าตื่น ก่อนจะคว้าโทรศัพท์ในมือของคุณพ่อมาถือเอาไว้ ก่อนจะมองมาที่ฉันกับดันผ่านทางหน้าจอโทรศัพท์ตรงหน้าของเขาอย่างรอคำตอบ“ดาวท้องได้ 13 สัปดาห์แล้วค่ะ”“ห๊ะ!! 13 สัปดาห์ 3 เดือนเหรอ นี่น้องท้องแล้วไม่รู้ตัวเหรอพันดาว” พี่ทิวาเอ่ยถามฉันออกมาเสียงดุ“อย่าดุน้องนะเดี๋ยวหลานก็ตกใจหรอกค่ะ” ฉันแกล้งบอกปลายสายออกไปเสียงอ่อน แต่มันก็เป็นอย่างที่พี่ทิวาบอกฉันไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองกำลังตั้งท้อง ถ้าดันไม่สงสัยเรื่องที่ประจำเดือนของฉันไม่มา ฉันก็ไม่ได้สังเกตเลยว่าในกายของฉันกำลังมีอีกหนึ่งชีวิตอยู่ ตลอด 3 เดือนที่ผ่านมาฉันไม่เคยแพ้ท้องเลยจะมีอ่อนเพลียซึ่งก็ถือว่าเป็นเรื่องปกติของคนที่กำลังตั้งครรภ์“ถ้า 3 เดือน นี่อย่าบอกนะว่าติดตั้งแต่คืนเข้าหอน่ะ” พี่ทิวาหันไปถามดันที่นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย
EPISODE 52 : Jasmine (THE END)(ดอกมะลิ เป็นดอกไม้แห่งความปรารถนาดี ความรักและความกตัญญู เปรียบได้กับความสัมพันธ์ของคนในครอบครัว หรือแม้แต่คนที่รักเราด้วยใจที่บริสุทธิ์ ดอกมะลิยังมีอีกความหมายก็คือ ความรักที่เร่าร้อนจากกลิ่นหอมที่ชวนให้คลั่งไคล้อย่างง่ายดายของมันจึงไม่แปลกเลยหากใครจะอยากสัมผัสและดอมดม)“จนเป็นตัวของตัวเองเถอะนะ เพราะทั้งหมดที่เป็นคุณทำให้ฉันตกหลุมรักซ้ำแล้วซ้ำเล่า”[PUNDAO’S PART]2 ปีต่อมา...-THAILAND-หลังจากที่ฉันจบการศึกษาปริญญาโทได้เพียงไม่นาน เรื่องงานแต่งงานระหว่างฉันกับดันก็ถูกพูดถึงอีกครั้ง ตลอด 3 เดือนที่ผ่านมาดันเป็นคนจัดการงานเองทั้งหมดโดยมีพี่ทิวาเป็นคนคอยช่วยเหลือเรื่องสถานที่จัดงาน ส่วนฉันมีหน้าที่ออกความคิดเห็นเท่านั้นและทำตัวให้เรียบร้อยที่สุดในงานก็พองานแต่งงานของเราถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่ายที่ ‘ไร่พันแสง’ ไร่ของครอบครัวฉัน ภายในงานมีเพียงครอบครัวและคนสนิทของเราทั้งคู่เท่านั้น งานแต่งของเราจึงอบอวลไปด้วยความอบอุ่น รอยยิ้ม และเสียงหัวเราะ“If one day you ever have a change of heart that you don’t love my daughter anymore, please don’t hurt her, just
EPISODE 51 : Lily of the Valley(ลิลลี่แห่งหุบเขา ดอกไม้แห่งความสุขที่นุ่มนวล หอมหวาน ชวนให้ตกหลุมรักระฆังน้อยแห่งหุบเขาไม่ว่าจะเป็นกลิ่น หรือรูปร่างที่เหมือนระฆังอันเล็กอันน้อยแสนน่ารัก ซึ่งหมายถึงความสุขและการเริ่มต้นใหม่ เหมือนกับความสุขที่เคยขาดหายไปกลับคืนมาอีกครั้ง)“รู้ตัวไหมคุณเป็นคนเข้ามาเติมเต็มความสุขให้กับผม ความสุขที่ผมเคยขาดหายไป”[PUNDAO’S PART]ฉันค่อยๆ ขยับขึ้นไปนั่งคล่อมร่างสูงตรงหน้าก่อนที่สะโพกงามของฉันจะเริ่มขยับถูไถกับท่อนเอ็นอันใหญ่โตของเขา ในขณะที่มือหนาทั้งสองข้างเขายังคนขย้ำและนวดคลึงอกอวบอิ่มของฉันอย่างหลงใหล ใบหน้าหล่อเหลามองมาที่ฉันด้วยแววตาที่หวานหยาดเยิ้ม พร้อมกับริมฝีปากหนาที่กำลังยิ้มออกมาอยู่อย่างนั้น ตั้งแต่เริ่มจนถึงตอนนี้สายตาของดันก็ยังคงจ้องมองมาที่ฉันอย่างไม่ยอมละไปไหน“อะ อ่าส์ที่รักครับ” ดันครางเรียกฉันเสียงกระเส่าพร้อมกับมือหนาของเขาลูบไล้อยู่ที่แผ่นหลังเปลือยเปล่าของฉัน ร่างสูงค่อยๆ ชันตัวขึ้นเล็กน้อยก่อนจะพิงหลังแกร่งของเขากับโต๊ะญี่ปุ่นตัวใหญ่ ในขณะที่มือหนายังคงประคองร่างบางของฉันเอาไว้ไม่ยอมห่าง“อื้อออ ขา ที่รัก”“อืมมมม ดันต้องการดาวคร
EPISODE 50 : Stock(ดอกสต็อกเป็นดอกไม้แห่งความสุขอันเป็นนิรันดร์ ความยินดีและยังเป็นดอกไม้แห่งสายใยรักระหว่างกันและกัน เป็นทั้งความรักความผูกพันที่ยากจะตัดขาด)“ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่ คนพิเศษของผมก็จะยังเป็นคุณ”[PUNDAO’S PART]“ดาว” ร่างสูงตรงหน้าดึงฉันเข้าไปกอดไว้ทันทีที่เขาวิ่งมาเจอฉันซึ่งกำลังยื่นคุยกับคุณตาและคุณปู่อยู่ที่บริเวณทางเข้าบ้าน แขนแกร่งกอดรัดฉันไว้แน่นพร้อมกับใบหน้าหล่อเหลาของเขาซุกไซ้ซอกคอขาวเนียนของฉันอย่างโหยหา หูของฉันแนบลงกับอกแกร่งของเขาทำให้ฉันรู้ว่าหัวใจของเขาเต้นแรงจนฉันกลัวว่ามันจะหลุดออกมาด้านนอก ฉันผงกหัวขึ้นมามองใบหน้าแดงก่ำพร้อมกับเสียงหอบเหนื่อยของร่างสูงตรงหน้า ‘นี่อย่าบอกนะว่าเขาวิ่งตามหาฉันซะทั่วเลยเลยน่ะ’จุ๊บ! จุ๊บ! จุ๊บ! จุ๊บ! !!“ดะ ดัน” ฉันร้องเรียกร่างสูงตรงหน้าเสียงสั่นพร้อมกับมองไปยังคนอื่นๆ ที่กำลังจ้องมองพวกเราอยู่อย่างเขินอาย ก็ดันเล่นจุ๊บทั่วทั้งใบหน้าของฉันแบบนี้ต่อหน้าคนอื่นๆ ใครจะไม่เขินยังไงไหว และอีกอย่างคุณปู่กับคุณตาของเขาก็ยังยืนอยู่ตรงนี้ด้วย ถึงพวกท่านจะไม่ได้ว่าอะไรแต่ฉันก็อดเกรงใจพวกท่านไม่ได้จริงๆ“ดะ ดัน”“ครับ?”ทันท
EPISODE 49 : Caspia(ดอกแคสเปีย ดอกไม้แห่งความทรงจำ ความสัมพันธ์หรือเรื่องราวของใครบางคนที่ยังติดอยู่ในใจ และอีกความหมายหนึ่ง นั่นก็คือดอกไม้แห่งความสำเร็จ เป็นแรงผลักดันให้คนคนนั้นลุกขึ้นมาสู้เพื่อตัวเองอีกครั้ง)“อย่ายอมแพ้นะคะ หนูจะคอยเป็นกำลังใจให้เอง”[PUNDAO’S PART]-KYOTO (นครเกียวโต)-“คุณปู่อยู่ที่นี่เหรอคะ” ฉันเอ่ยถามร่างสูงที่นั่งอยู่ข้างๆ ออกไปด้วยความสงสัย พร้อมกับมองออกไปยังบ้านหลังใหญ่ตรงหน้าอย่างตกตะลึงกับความอลังการของมัน ลักษณะของบ้านเรือนเป็นหลังคาทรงสูงมุงหลังคาด้วยหญ้าคายะ (Kaya) ซึ่งเรียกหลังคารูปแบบนี้ว่าคายาบุกิ (Kayabuki) หลังคาโครงสร้างแบบดั้งเดิมที่สร้างขึ้นเมื่อราวๆ เกือบ 200 ปีมาแล้ว คนในเกียวโตเรียกบ้านแบบนี้ว่าแบบคิตายามะ (Kitayama Style Farmhouse)“ไม่ได้อยู่หรอกครับ”“อ้าว...”“ดันอยากพาดาวมาพบคนคนหนึ่งก่อนน่ะครับ” ร่างสูงเอ่ยบอกกับฉันเสียงอ่อนพร้อมกับมือหนาลูบลงที่มือบางของฉันอย่างอ่อนโยน ฉันก้มลงไปดูนิ้วนางข้างซ้ายของตัวเองที่กำลังสวมใส่แหวนเพชรเม็ดงามอยู่ด้วยความสงสัย ในทุกๆ เช้าดันจะเป็นคนหยิบแขวนขึ้นมาสวมใส่ให้กับฉันด้วยตัวเองถ้าวันไหนที่ฉันอยู่บ
EPISODE 48 : Violet(ดอกไวโอเล็ต ดอกไม้แห่งความอ่อนโยน ความศรัทธา ความอ่อนน้อมถ่อมตนและความจริงใจ)“ฉันศรัทธาและเชื่อมั่นในตัวของเธอเสมอเลยนะ”[PUNDAO’S PART]-บ้านพักประจำตระกูลมินาโมโตะ-วันนี้ดันมีนัดทานข้าวกับคุณปู่ที่บ้านของตระกูลมินาโมโตะ ในตอนแรกฉันก็อยากให้เขาไปคนเดียว แต่เขาก็ไม่ยอมยังไงก็อยากให้ฉันไปด้วย โดยเขาให้เหตุผลมาว่า ‘ดันต้องการกำลังสนับสนุน’ บางทีฉันก็แอบบสงสัยเหมือนกันนะว่าเขาไปรู้เรื่องอะไรมารึป่าวถึงได้ทำตัวมีพิรุธแบบนี้“สวัสดีค่ะคุณปู่”“เธอยังอยู่อีกเลอะ” ทันทีที่คุณปู่เห็นหน้าฉันท่านก็กล่าวทักทายฉันอย่างเป็นกันเอง ถึงประโยคมันอาจจะฟังดูแปลกๆ แต่อย่างน้อยท่านก็จำฉันได้ นี่ขนาดพึ่งเจอกันแค่ครั้งเดียวนะเนี่ย...“อยู่สิคะคุณปู่ หนูจะอยู่ก่อกวนความสงบสุขของคุณปู่ไปนานๆ เลยค่ะ” ฉันเอ่ยบอกกับชายชราตรงหน้าออกไปด้วยน้ำเสียงสดใส พร้อมกับส่งยิ้มหวานไปให้กับท่าน“ยัยตัวประหลาด”“ตัวประหลาดอะไรน่ารักขนาดนี้คะคุณปู่” ฉันตอบร่างสูงตรงหน้ากลับไปพร้อมกับหมุดตัวโชว์ท่านไป 1 ที“หึหึ”“เดี๋ยวนะ...นี่พวกแกสองคน” ชายตรงหน้าจ้องมองมาที่แหวนเพชรเม็ดงามบนนิ้วนางข้างซ้ายของฉัน ก่อนจะ
EPISODE 47 : Lisianthus(ดอกไลเซียทัส ดอกไม้แห่งความใส่ใจ ความเอาใจใส่ของคุณที่มีต่อคนพิเศษ ความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความอ่อนหวาน นุ่มนวล)“คุณคือคนสำคัญในชีวิตผม เพราะฉะนั้นทั้งหมดของผมเป็นของคุณ”[PUNDAO’S PART]“ช่วงเวลาหลายเดือนที่ผ่านมามันทำให้ผมรู้ว่าชีวิตคนเรามันสั้นน่ะครับ ผมอยากใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับคนที่ผมรักครับ และพันดาวลูกของคุณพ่อ คุณแม่และน้องสาวของนายก็คือคนคนนั้น คนที่ผมอยากอยู่ด้วยไปตลอดชีวิตนี้ของผม”“.../.../.../...”“ตามประเพณีไทยถ้าผมไม่แต่งงานกับดาวเธอจะเสียหายใช่ไหมครับ ผมไม่อยากให้เป็นแบบนั้นครับ” ร่างสูงพูดขึ้นอย่างหนักแน่น พร้อมกับมองไปยังคุณพ่อกับคุณแม่ของฉันเพื่อรอคำตอบจากพวกท่าน ฉันเอื้อมมือบางของตัวเองไปกุมมือหนาของดันเอาไว้แน่นพร้อมกับส่งยิ้มไปให้เขา“ดาวคิดว่าไงล่ะลูก” คุณพ่อเอ่ยถามฉันพร้อมกับมองมาที่ฉันอย่างรอคำตอบ“ค่ะ...ดาวอยากแต่งงานกับเขา”“พันดาว” พี่ทิวาเรียกฉันเสียงเรียบ ก่อนจะมองมาที่ฉันกับดันสลับกัน“หนูแน่ใจเหรอลูก เรื่องแต่งงานไม่ใช่เรื่องเล่นๆเลยนะ” คุณแม่ที่นั่งเงียบอยู่นานหันมาถามฉันด้วยอีกคน“หนูแน่ใจค่ะ อย่างที่ดันบอกชีวิตคนเรามันสั้นค่
EPISODE 46 : Carnation(ดอกคาร์เนชั่น ดอกไม้แห่งความมีชีวิตชีวา สดใส ความรู้สึกที่บริสุทธิ์จริงใจและปรารถนาดีจากคนหนึ่งส่งถึงอีกคนหนึ่ง)“เพราะทั้งหมดที่เป็นเธอมันทำให้ฉัน...หลงรักเธอหมดทั้งหัวใจ”[PUNDAO’S PART]-NIPPORI HOTEL-“พ่อขา” ฉันร้องเรียกร่างสูงที่เดินออกมาจากลิฟท์ทันทีด้วยความดีใจ ก่อนจะวิ่งเข้าไปหาพร้อมกับกระโดดกอดท่านอย่างรวดเร็ว จนร่างสูงเซถอยหลังไปเล็กน้อยในขณะที่มือหนายังคงกอดฉันไว้แน่น“ลูกรักหนูตัวหนักขึ้นรึป่าวเนี่ย”“พ่อว่าหนูอ้วนเหรอคะ” ฉันเอ่ยถามร่างสูงหน้าเสียงอ่อน พร้อมกับยู่หน้าใส่ท่านเล็กน้อยก่อนจะกระโดดลงมายืนตรงหน้าของท่าน“โอ๋ๆๆ ยังไงลูกสาวของพ่อก็สวยอยู่แล้วอ้วนนิดอ้วนหน่อยจะเป็นไรไป ดูสิสวยเหมือนแม่ของลูกเลย” ร่างสูงตรงหน้าเอ่ยบอกกับฉันเสียงอ่อน พร้อมกับมือหนาประคองใบหน้าของฉันเอาไว้อย่างทะนุถนอม แต่ทำไมฉันฟังแล้วถึงรู้สึกแปลกๆ เหมือนท่านจะอวยภรรยาของตัวเองมากกว่าชื่นชมลูกสาวอย่างฉัน“แล้วแม่ล่ะคะ” ฉันเอ่ยถามร่างสูงตรงหน้าพร้อมกับมองหาร่างบางที่ฉันคุ้นเคย แต่ก็ต้องพบกับความว่างเปล่า“เดี๋ยวตามลงมาครับ นั่นไงมาแล้ว” ร่างสูงตรงหน้าพูดขึ้นก่อนจะชี้ไปที่ทาง