8.เข้าบ้าน

       ตรัยคุณ ขับรถไปจอดตรงลานจอดรถด้านหลังของร้านอาหารกลางเมือง เฮียใหญ่เจ้าของร้านยืนรออยู่แล้ว เพราะเมื่อคืนน้องสาวตัวดี ได้มาบอกขออนุญาตคนทั้งบ้าน ด้วยประโยคว่า

" ป๊า ม๊า เฮียใหญ่ เฮียรอง หมวยมีเรื่องจะปรึกษาค่ะ "

คำพูดของหมวยเล็ก ทำให้คนทั้งบ้าน วางช้อนลงทันที ทุกคนในบ้านพร้อมรับฟังเสมอ น้ำชามองทุกคนในบ้านแล้วบอกด้วยเสียงแผ่วเบาว่า

"คุณตรัยคุณ ชวนชาไปเที่ยวค่ะ " เฮียใหญ่ เฮียรอง คิ้วขมวดทันที ป๊าก็นิ่งเฉย มีแต่ม๊าที่ยิ้มออกมา

"คนหล่อๆ คนนั้นใช่ไหม หมวย " ม๊าถามออกมา

"ใช่ ม๊า คนนั้นแหละ ที่ให้ถ่ายรูปเยอะๆๆ ที่แท้มันมีแผนการนี่เอง " นายตำรวจวิเคราะห์

"แล้วหมวยอยากไปไหม ไปไหนกัน ไปกี่โมง กลับกี่โมง " เฮียใหญ่ถามรัวเป็นชุด จนคนทั้งหมดส่ายหน้า

"เอาเป็นว่า ที่บ้านรับรู้ ว่าหมวยมีหนุ่มมาจีบ แต่อย่างที่บอก หมวยโตแล้ว รู้อะไรดีไม่ดีใช่ไหม?"

ป๊าทำเสียงเข้มตัดบท แล้วบอกยิ้มๆ อย่างให้กำลังใจลูกสาว "อย่าลืมว่า พี่ชายหมวยดุกว่าป๊ามาก"

ตรัยคุณลงจากรถ แล้วยกมือไหว้พี่ชายคนโต อย่างสุภาพ เค้าเข้าใจดีว่า เธอเป็นที่รักของคนในบ้าน หากจะมีอาการหวงบ้าง กันท่าบ้าง เค้าก็ยอมรับได้

"ทานข้าวเช้าหรือยัง เข้าบ้านก่อน กินข้าวเช้ากัน แล้วค่อยไป "

ท่าทางเป็นมิตรทำให้พระเอกหนุ่มเบาใจ ค่อยๆ เดินตามไปในบ้านที่ติดกับร้านอาหาร

"คราวหน้าถ้ามา วนมาจอดตรงนี้เลย ทางนี้เป็นทางของบ้านเรา ไม่เกี่ยวกับร้าน เจ้าของบ้านบอกแล้วเดินนำเข้าไปด้านใน

โต๊ะอาหารขนาดใหญ่อยู่ตรงหน้า อาหารหลากชนิดวางเรียงรายนับสิบอย่าง

"เลือกเอาเลย ตามสบาย เดี๋ยวหมวยคงลงมาแล้ว "

"เฮียจ๋า หมวยมาแล้ว " สาวน้อยส่งเสียงมาก่อนตัวแล้วสะดุดกึกตรงหน้าบันได ตรัยคุณยิ้มให้อย่างเอ็นดู

"คุณตรัยมาเร็วจัง " ผู้ชายสองคนอมยิ้ม เปลี่ยนโทนเสียงเลย หมวย

"มากินข้าวก่อน เฮียเตรียมไว้แล้ว ป๊ากับม๊าไม่อยู่ สองไปเข้าเวร แต่จะกลับมากินข้าวเย็นด้วย ยังไงเย็นนี้มาทานข้าวที่นี่นะครับ "

ไม่ใช่คำบอกเล่า แค่เป็นคำสั่ง เฮียใหญ่ให้เดดไลน์ไม่เกิน1ทุ่มนั่นเอง

                                                                     เดทแรก

ตรัยคุณอมยิ้มกับท่าทางเกร็งๆ ของคนนั่งข้างๆ วันนี้น้ำชาสวมเสื้อยืดสีเข้ม กับกางเกงขายาว ดูทะมัดทะแมง ผมยาวมัดรวบเอาไว้ถือกระเป๋าสะพายใบใหญ่ยี่ห้อดัง

"พี่ทำให้ชาเกร็งหรืออึดอัดหรือเปล่า " เค้าถามออกมา

"เปล่าค่ะ ชาแค่เขิน" ตรัยคุณหลุดขำ เค้าชอบความตรงไปตรงมาแบบนี้

"ไปไหนกันวันนี้ " ตรัยคุณถามหลังออกจากกลางเมืองมาได้สักพัก

"มีแพลนอยู่แล้ว แกล้งถามใช่ไหมคะ " เธอย้อนถาม คนขับรถพยักหน้า

"จะพาไปไหว้พระ ไปกินกุ้ง แล้วก็จะพามาส่ง เพื่อเจอกับพ่อแม่ของชา แล้วก็เฮียทั้งสองคนด้วย "

"คุณตรัยอึดอัดไหมคะ ที่มารับที่บ้าน มาเจอคนในครอบครัว "

"พี่ว่าดีนะ เราเรียนรู้กันแบบนี้ อยู่ในสายตาผู้ใหญ่ คนอื่น อาจจะไม่ต้องบอกก็ได้ แต่ครอบครัวเราต้องรู้เพราะพี่อยากให้บ้านชารู้ว่า พี่จริงใจ "

"หมายความว่า เราจะไม่บอกใครใช่ไหมคะ "

"ถ้าเป็นไปได้ พี่ไม่อยากให้ชามีข่าวเสียหายเลย ชาดูแลตัวเองมาดีตลอด ถ้าเป็นข่าว รักนอกจอ มันจะดูไม่ดี "

ตรัยคุณบอกตามจริง

"แต่ถ้ามีข่าวจริง ชาก็บอกไปได้เลยว่า รู้จักกัน พี่กับชา กำลังคุยกันอยู่ แต่ถ้าไม่อยากตอบก็บอกให้มาถามพี่ได้เลย พี่จะเซฟชาเอง "

ตรัยคุณแกะกุ้งแม่น้ำตัวใหญ่ส่งให้คนตรงหน้า พร้อมกับราดน้ำจิ้มลงไป

"พี่พามากินกุ้ง ตามสัญญา" เค้ามองใบหน้าที่แดงจากแสงแดด ลมริมแม่น้ำพัดแรง ก่อนที่จะคิดอะไร มือหนาก็เอื้อมไปจับผมที่ปลิวอยู่ แล้วทัดหูให้ ก่อนจะแอบลูบแก้มเบาๆ อีกครั้ง

น้ำชาหน้าร้อนผ่าว เธอเขินเค้าจะแย่แล้ว รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของพระเอก ส่งมาพร้อมกับ ตักอาหารส่งให้อีกครั้ง

"ชาทำให้พี่เขินยิ่งกว่าอะไรทั้งนั้น "

ตรัยคุณบอกจากใจ การกระทำที่ไม่มีกล้อง ไม่มีผู้กำกับ ไม่มีตัวละครคนอื่น มีแค่หญิงสาวที่ยิ้มอาย ตรงหน้าเค้า ทำให้เค้าเขินยิ่งกว่า

"หูย ยังจะเขินอีกหรอคะ เล่นละครกับนางเอกสวยๆ ทั้งนั้น " ตรัยคุณยิ้มแล้วพยักหน้า

"ก็นางเอกคนอื่นไม่ได้ทำให้พี่ใจเต้นได้เท่ากับน้ำชาคนนี้ไง พี่ถึงได้เขิน "