LOGINShare
เด็กดื้อ | 80 อยากเห็นไม่ใช่หรือไง
Last Updated:
2025-03-28 23:15:47
Related chapters
เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ เด็กดื้อ | 81 อย่ามาล้ำเส้น
“ปล่อย เดี๋ยวพี่ดินมาเขาจะเข้าใจผิด”“ไม่!! ฉันไม่ยอมให้เธอทำแบบนั้นกับมันแน่” คุณป๋าตอบด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ “ไม่ยอมอย่างนั้นหรอคะ ?” สายตาของฉันมองใบหน้าของคุณป๋าพลางแกะมือตัวเองออกจากการจับกุม “มีสิทธิ์ใช้คำนั้นหรือไง!!”“ใช่ฉันไม่มีสิทธิ์” “รู้ตัวแล้วก็อย่ามาล้ำเส้นหนูแบบนี้สิคะ!!” ในที่สุดฉันก็ดึงแขนของตัวเองออกจากการจับกุมของคุณป๋าได้สำเร็จ “…ฉันยอมเธอแล้วจริงๆ อย่าทำแบบนั้น กลับไปกรุงเทพกับฉันเถอะนะเมเบล”“ถ้าถึงเวลาหนูจะกลับไปเองค่ะ ไม่ต้องมาบังคับ!!” ฉันเดินไปที่ประตูห้อง กำลังจะเปิดประตูแต่คุณป๋ากลับดึงร่างของฉันสวมกอดจากทางด้านหลังแน่น ฉันไม่ได้ขัดขืนอะไร ยืนตัวแข็งทื่อราวกับหุ่นปล่อยให้คุณป๋ากอดอยู่อย่างนั้น ส่วนคุณป๋าก็เอาแต่ร้องไห้สะอื้นเบาๆ หยดน้ำตาขอบคุณป๋ามันไหลลงมาบนไหล่ของฉันจนเปียกชุ่มไปหมด “…เธอจะทำแบบนั้นต่อหน้าฉันจริงๆ หรือยังไง” หลังจากที่เราต่างเงียบไปนานพอสมควร เสียงสะอื้นของคุณป๋าเริ่มเบาลง แต่ก็ยังกอดฉันเอาไว้แน่นเหมือนเดิม“แบบนั้นที่ว่า หมายถึงเอากับพี่ดินต่อหน้าคุณป๋าใช่มั้ยคะ” เมื่อฉันถามออกไปแบบนั้นคุณป๋าก็เงียบ สมองของฉันมันคิดถึงเรื่องราวใน
Last Updated : 2025-03-28เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ เด็กดื้อ | 82 พลาด
เมื่อเห็นว่าคุณป๋าร้องไห้ฉันก็เบือนหน้าหนีไปทางอื่น เพราะไม่อยากจะมอง เสียงคุณป๋าสูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงที่ยังสั่นเครืออยู่ “ฉะ ฉันไปรดน้ำผักให้นะ” คุณป๋าเดินผ่านหน้าฉันไปพร้อมๆ กับปาดน้ำตาออกจากแก้มไปด้วย เมื่อเดินไปถึงก็อกน้ำก็ก้มลงเปิดแล้วจับสายยางลากไปรดน้ำผักกับดอกไม้ที่ฉันปลูกเอาไว้ “แอบมองแบบนี้ไม่กลัวถูกเจ้าตัวจับได้หรือไง”“อ่ะ! พี่ดิน” ฉันอุทานออกมาเบาๆ พลางยกมือขึ้นมาทาบอกเพราะตกใจเสียงของพี่ดิน “ขี้ตกใจไปได้” พี่ดินพูดแล้วยกมือขึ้นมาลูบผมของฉันเบาๆ เหมือนจะจงใจทำให้คุณป๋าเห็นนะ สังเกตว่าสายตาของพี่ดินจะมองไปทางด้านหลังของฉันตลอดเวลา “มาเงียบๆ ใครจะไม่ตกใจบ้างล่ะคะ” ฉันปัดมือพี่ดินออกแล้วทำหน้าบึ้งใส่เขา “เดี๋ยวพี่จะกลับแล้วนะ” “หื้อ! เพิ่งมาเมื่อวานเองนะคะ” ฉันขมวดคิ้วเป็นปมเมื่อได้ยินพี่ดินบอกว่าจะกลับ ทั้งๆ ที่เพิ่งมาเมื่อวาน“พี่มาหาเพราะเป็นห่วง แต่ตอนนี้พี่คงไม่จำเป็นแล้ว”“พูดอะไรแบบนั้นคะ พี่ดินเป็นพี่ชาย…”ยังไม่ทันที่ฉัรจะพูดอะไรจบพี่ดินก็ขัดขึ้นมาสะก่อน “อ่า!! รู้แล้วน่าพี่ชายน่ะ ย้ำจริงๆ”“แล้วจะกลับมาอีกมั้ยคะ ?” “คงไม่แล้วแหละ พี่ต้อ
Last Updated : 2025-03-28เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ เด็กดื้อ | 83 สับสน..
Talk หิรัญ ผมรู้ดีว่าการทำแบบนี้มันคงจะทำให้ผู้หญิงที่กำลังนอนกึ่งเปลือยอยู่ใต้ร่างของผมโกรธ แต่!! ใครจะไปอดใจไหว ยิ่งคนที่มีความอดทนต่ำแบบผมยิ่งไม่มีทางทนได้แน่ ผมใช้ปลายลิ้นตวัดเลียเนินหน้าอกอวบอิ่มทั้งสองเต้าอย่างอดใจไม่ไหว แล้วค่อยๆ ดึงผ้าขนหนูที่ปิดร่างกายเปลือยเปล่าของเธอออกไปช้าๆ ร่างกายของเธอมันทำให้ผมแทบคลั่ง ให้กลับไปเป็นพ่อเลี้ยงแบบเดิมบ้าบออะไร ผมคงทำไม่ได้ ในตอนนั้นที่พูดไปผมแค่พูดไปตามอารมณ์ จะให้กลับไปอยู่ในสถานะนั้นได้ยังไง ในเมื่อเธอเป็นเมียผมไปแล้ว “อ๊า ยะ อย่าดูดนะ” เมเบลร้องท้วงเมื่อผมใช้ริมฝีปากครอบงำเม็ดบัวตูมสีชมพูระเรื่อที่กำลังแข็งเป็นไตชูชันอยู่ตรงหน้า ถึงปากเธอจะร้องห้ามแต่กลับแอ่นกายให้อย่างเชื้อเชิญ “อื้ม~” ผมครางออกมาอย่างพึงพอใจในลำคอเบาๆ เมื่อเห็นว่าได้รับความร่วมมือเป็นอย่างดี “ตะ ต้องการแบบนี้ใช่มั้ยคะ” เมื่อได้ยินคำถามแบบนั้นผมก็หยุดการกระทำแล้วเงยหน้าขึ้นมองเมเบลที่กำลังนอนเปลือยกายอยู่ใต้ร่างของผม แววตาของเธอมันทำให้ผมชะงัก คำถามของเธอมันทำให้ผมรู้สึกผิด ทั้งที่ผมยังง้อเธอไม่สำเร็จแต่ผมกลับมาทำอะไรบ้าๆ แบบนี้ “ฉันขอโทษ” พูดจบผมก็ค่อยๆ ป
Last Updated : 2025-03-28เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ เด็กดื้อ | 84 คิดมาก
#ช่วงกลางดึกภายในห้องที่มืดสนิท ฉันพยายามจะข่มตานอน แต่มันก็นอนไม่หลับ เพราะว่ากลัวคุณป๋าจะขึ้นมานอนด้วย ไม่รู้ว่าตอนนี้คุณป๋าหลับไปหรือยัง “เมเบล…” เสียงคุณป๋าเรียกชื่อฉัน นั่นไงคิดไว้แล้วเชียวว่าต้องยังไม่หลับ “เธอหลับหรือยัง” “…..” “ฉันนอนไม่หลับ” “…..”“ขอขึ้นไปนอนกอดเธอได้มั้ย” “ไม่ค่ะ!!” หลังจากที่เงียบฟังอยู่พักหนึ่ง พอได้ยินว่าคุณป๋าจะขึ้นมานอนด้วยฉันจึงรีบปฏิเสธทันที “อ่า! ดึกแล้วนะทำไมเธอยังไม่นอนอีก” “ถามตัวเองเถอะค่ะว่าทำไมยังไม่นอน” ฉันถามกลับ“ก็รอลักหลับเธอไง” ฉันเม้มปากแน่น พูดแบบนี้ใครจะไปหลับลงได้ ยิ่งระแวงอยู่ด้วย บรรยากาศภายในห้องเงียบสนิท จู่ๆ คุณป๋าก็หัวเราะขึ้นมาเบาๆ “ฉันพูดเล่น” “…..” “นอนได้แล้ว ฉันจะคอยเฝ้ายามให้เอง”“เฝ้ายาม เฝ้าทำไมคะ” “เผื่อมีอันตรายอะไรฉันจะคอยปกป้องเธอไง” “สิ่งที่อันตรายที่สุดคือคุณป๋าต่างหากล่ะคะ” ฉันรีบพูดสวนขึ้น มาบอกว่าคอยปกป้องฉัน เหอะ! “ฉันอันตรายที่ไหนกัน อยู่กับฉันมาตั้งนาน….”“เงียบได้แล้วค่ะ หนูไม่อยากได้ยินเสียงคุณป๋า” “แม้แต่เสียงฉันมันก็ทำให้เธอรำคาญหรือไง”“….ค่ะ”สิ้นสุดคำพูดของฉันบรรยากาศภายในห้องก็เงียบส
Last Updated : 2025-03-28เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ เด็กดื้อ | 85 มีคนตาม
“คิดยังไงถึงอยากไปวัด ?” ในขณะที่กำลังขับรถอยู่ คุณป๋าก็เอ่ยถามขึ้นมา “เรื่องของหนู” “อ่า!! ก็แค่ตอบคำถามฉัน มันยากเย็นนักหรือไง” คุณป๋าหันมามองค้อนฉัน ส่วนฉันก็ปิดปากเงียบ “มหาวิทยาลัยจะเปิดเมื่อไหร่ ?”“อีกสองเดือนค่ะ” “เธอน่าจะลองคิดดูดีๆ อีกครั้งนะเมเบล เรื่องกลับไปที่กรุงเทพ ฉันว่า….”“ถึงทางเลี้ยวแล้วค่ะ” ฉันขัดขึ้นก่อนที่คุณป๋าจะพูดจบ จำได้ว่าป้าขาวบอกจะมีทางเลี้ยว “ทีแบบนี้รีบขัดเชียวนะ” คุณป๋าจิ๊ปากใส่ฉัน “เมื่อไหร่จะให้อภัยฉัน ?”“ฝันไปเถอะค่ะ” ฉันเบือนหน้าหนีเพราะไม่อยากจะคุยกับคุณป๋าแล้ว สองข้างทางเต็มไปด้วยทุ่งนาแล้วก็ลายล้อมไปด้วยภูเขา บรรยากาศธรรมชาติมากๆ เลยแหละ ถนนเป็นถนนสองเลนแต่มีรถขับผ่านไปมาไม่ขาดสาย “เฮ้อ!” จู่ๆ คุณป๋าก็ถอนหายใจออกมาเสียงดัง แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจหรอก“เฮ้อ! เฮ้อ!”เสียงคุณป๋าถอนหายใจติดกัน ครั้งนี้ฉันหันหน้ามองคุณป๋าสายตาดุ “จะถอนหายใจทำไมขนาดนั้นคะ น่ารำคาญ”“ใช่สิ!! ฉันทำอะไรเธอก็รำคาญไปทุกอย่าง” คุณป๋าทำหน้าบึ้ง “บอกว่าสำนึกผิดแล้วจริงๆ ก็ไม่ได้โอกาศ เธอใจแข็งชะมัด” ครั้งนี้เป็นฉันที่ถอนหายใจออกมา เพราะคำพูดของคุณป๋านั่นแหละ “รู้มั้ยที่ผ
Last Updated : 2025-03-28เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ เด็กดื้อ | 86 หนีไปซะ!!
“ต้องเป็นมันแน่ๆ” คุณป๋าที่สังเกตการมาสักพักพูดขึ้น “ทะ ทำยังไงดีคะ” มือไม้ของฉันมันสั่นไปหมด เพราะไม่เคยตกอยู่ในสถานการณ์ที่มันเลวร้ายแบบนี้“ฉันจะขับรถเข้าไปในเมือง” คุณป๋าหันหน้ามาสั่ง “เธอปรับเบาะเอนลงไปให้สุด แล้วนอนลงไปห้ามลุกขึ้นนั่ง”“ตะ แต่จากนี้ไปในเมืองไม่ใช่ใกล้ๆ เลยนะคะ” “ทำตามที่ฉันสั่ง ปรับเบาะแล้วนอนลงไปซะ!!” คุณป๋าตวาดสั่งเสียงกร้าวด้วยสีหน้าที่จริงจังฉันค่อยๆ ปรับเบาะให้เอนลงแล้วนอนราบลงไปติดกับเบาะรถตามที่คุณป๋าสั่ง ในตอนนี้ฉันไม่ควรที่จะอคติหรือต่อปากต่อคำอะไรทั้งนั้น ในตอนนี้ในใจมันเต็มไปได้ความหวาดกลัว กลัวว่าคนที่ตามมาจะเป็นพี่เบส ถึงคุณป๋าจะบอกว่าใช่พี่เบสแน่ๆ แต่ฉันก็ยังไม่ได้ปักใจเชื่อไปเต็มร้อย แต่ถ้าเกิดเป็นพี่เบสขึ้นมาจริงๆ จะทำยังไง คะ คุณป๋าจะไม่เป็นอันตรายใช่มั้ย แล้วฉันล่ะ ฉันจะตายหรือเปล่า มันกลัวทุกอย่างจริงๆ ทั้งที่ตอนแรกฉันปากเก่ง ทั้งที่คุณป๋าก็บอกตั้งแต่แรกแล้วว่าพี่เบสกลับมาไทย และเขากำลังตามหัวตัวฉันอยู่ ทำไมฉันถึงเอาแต่ใจตัวเองนักนะ สุดท้ายก็ไม่ใช่แค่ฉันที่เดือดร้อน ยิ่งในตอนนี้ไม่มีลูกน้องของคุณป๋าคอยตามมาด้วย มาคิดอะไรได้ตอนนี้มันก
Last Updated : 2025-03-28เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ เด็กดื้อ | 87 นี่มันอะไรกัน
“ขอบคุณนะ ขอบคุณที่ให้อภัยฉัน…” คุณป๋าก้มลงมาจูบฉันอีกครั้ง ก่อนจะเปิดประตูลงจากรถ ฉันมองตามแผ่นหลังของคุณป๋าแล้วร้องไห้สะอื้นออกมาอย่างหนัก ตอนนี้ฉันรู้แล้ว รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร ฉันไม่กล้าหันไปมองว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ทุกอย่างมันเงียบมาก ไม่มีเสียงอะไร คุณป๋าบอกให้ฉันรีบหนีไป แต่ฉันจะไม่หนี ฉันจะรออยู่ในรถ ทะ ทำไมถึงไม่มีเสียงอะไรเลยนะ หรือกำลังเจรจากันอยู่ แต่อย่างพี่เบสน่ะหรอจะยอมเจรจาดีๆ คงไม่มีทาง หรือว่าฉันควรเปิดประตูลงไปจากรถดี ไม่!! ฉันจะรอคุณป๋า ฉันนั่งอยู่ในรถท่ามกลางความเงียบประมาณห้านาทีได้ จนเริ่มเอะใจ แต่ยังไม่ทันที่จะได้สงสัยอะไรมาก ประตูรถก็ถูกเปิดออก ทำเอาฉันสะดุ้งร้องกรี๊ดออกมาเสียงดัง พร้อมกับหลับตาปี๋“เมเบล นี่ฉันเอง” สะ เสียงของคุณป๋า ฉันค่อยๆ ลืมตาขึ้น เมื่อเห็นว่าเป็นคุณป๋าจริงๆ จึงโผล่เข้ากอด “จัดการพี่เบสได้แล้วใช่มั้ยคะ เรารอดแล้วใช่มั้ย…” ฉันร้องไห้ออกมาอย่างหนักอีกครั้ง แล้วกอดคุณป๋าไว้แน่น ครั้งนี้คุณป๋าก็กอดฉันตอบเหมือนกัน“ไม่มีอะไรแล้วเมเบล เธอหยุดร้องไห้ได้แล้ว”“อึก~ คุณป๋าเจ็บตรงไหนมั้ยคะ” ฉันผละกอดแล้วแล้วสำรวจดูร่างกายของคุณป๋าว่ามีบาดแผล
Last Updated : 2025-03-28เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ เด็กดื้อ | 88 เห็นความรู้สึกหนูเป็นของเล่นหรอคะ
ฉันงุนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า ไหนล่ะพี่เบสฉันไม่เห็นเขาเลย เห็นแต่อาเหนือกับพี่กล้า แล้วสองคนนี้มาได้ยังไง ไหนรถ ในตอนนี้ฉันกำลังใช้สมองประมวลเหตุการณ์อย่างหนัก คุณป๋าจับมือฉันขึ้น “ฉันขอโทษที่ต้องทำแบบนี้ แต่ถ้าไม่ทำเธอก็คงจะใจแข็งไปอีกนาน” “มะ หมายความว่าทุกอย่างเป็นแค่แผนอย่างนั้นหรอคะ” คุณป๋าถอนหายใจออกมาเบาๆ “สัญญามั้ยว่าจะไม่โกรธ ?”“ตอบหนูมาสิคะ” “ใช่! นี่คือแผนของฉันเอง รถที่ตามมาไม่ใช่รถของไอ้เบส แต่เป็นรถของไอ้เหนือต่างหาก” “…..” “ไอ้เบสมันถูกเก็บไปแล้ว ที่ฉันบอกเธอว่าฉันไปซื้อชุดมา วันนั้นฉันไปจัดการมัน แต่ที่ฉันไม่ยอมบอกว่าจัดการมันได้แล้ว ก็เพราะอยากใช้มันเป็นข้ออ้างให้เธอกลับกรุงเทพไปกับฉัน แต่สุดท้ายเธอก็ใจแข็ง ไม่ยอม” “…..”“ฉันต้องทำแบบนี้ เพราะอยากรู้ว่าความจริงแล้วเธอไม่คิดอะไรกับฉันแล้วจริงๆ ใช่มั้ย สุดท้ายเธอก็…”“เห็นความรู้สึกหนูเป็นของเล่นอย่างนั้นหรอคะ!!” บอกตามตรงว่าในตอนนี้ฉันโกรธ โกรธมาก มันใช่เรื่องที่เอามาหลอกกันหรือไง ความเป็นความตายเนี่ย แถมปืนที่ยิงกราดยังเป็นของจริง รถก็เสียหายทุกอย่างที่เกิดขึ้น ทำเพียงเพราะอยากรู้ว่าฉันจะให้อภัยตัวเองหรือเปล่
Last Updated : 2025-03-28
Latest chapter
เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ ตอนพิเศษ - 2 NC20+ (รอคอย)
คุณป๋ายืนกอดอกทำหน้ายักษ์ไม่รับมุกที่ฉันส่งไปให้ ใจคอจะตีฉันด้วยไม้เรียวนี่จริงๆ หรือไง“เลือกได้หรือยัง” คุณป๋าถามเสียงเข้ม สมองของฉันคิดอะไรไม่ได้นอกจากเรื่องอย่างว่า ฉันค่อยๆ ลุกขึ้นจากเตียงเดินมาหยุดตรงหน้าของคุณป๋า“เลือกได้แล้วค่ะ” “เลือกอันไหนก็หยิบขึ้นมา”ฉันวางมือลงบนแผงอกแกร่ง แล้วค่อยๆ เลื่อนมือลงช้าๆ ลูบไล้ซิกแพ๊คแน่นๆ กำยำของคุณป๋าลงมาคลำตรงเป้ากางเกง“หนูเลือกอันนี้ค่ะ ^_^” “เมเบล!!” คุณป๋าดุฉันอีกแล้ว คอยดูเถอะจะทำให้ครางลั่นห้องเลย “ก็เลือกแล้วนี่คะ เอามันมาฟาดหนูสิ” ฉันปล่อยมือออกจากเป้ากางเกงของคุณป๋า ก่อนจะปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด แล้วเดินไปนั่งลงบนเตียงอย่างเชื้อเชิญให้คุณป๋าอดใจไม่ไหว คุณป๋ามองเรือนร่างที่เปลือยเปล่าของฉันตาไม่กระพริบ พร้อมกับขบกรามแน่นเพื่อระงับอารมณ์กามของตัวเอง “นิ่งอยู่ทำไมล่ะคะ ไม่อยากตีหนูแล้วหรอ”“จะดื้อไปถึงไหนห๊ะ!!”“หนูเปล่าดื้อสักหน่อย” คุณป๋าเดินตรงมาหาฉัน ก่อนจะกดร่างของฉันให้นอนราบไปกับที่นอนแล้วขึ้นมาคร่อม “ชอบแบบนี้ ?” “ใครบ้างอยากโดนตีล่ะคะ” ฉันยกมือขึ้นคล้องคอของคุณป๋าเอาไว้ “อยากโดนคุณป๋าปู้ยี่ปู้ยำมากกว่า ^
เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ ตอนพิเศษ - 1 หนีเที่ยว
3 ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก ฉันแต่งงานกับคุณป๋าแล้ว แต่งแบบงงๆ ในตอนนั้นที่คุณป๋าคุกเข่าขอฉันแต่งงาน หลังจากนั้นสองอาทิตย์เราทั้งคู่ก็จูงมือกันเข้าหอ จดทะเบียนสมรสเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายที่ผ่านมสฉันไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าคุณป๋าดูแลฉันดีมาก และซื่อสัตย์กับฉันอย่างที่เคยสัญญาเอาไว้ว่าจะไม่ทำให้ฉันเสียใจ แต่!!! หนึ่งเรื่องที่ฉันไม่ชอบเลยคาอเรื่องห้าม ห้ามใส่สั้น ห้ามมองผู้ชาย ห้ามไปเที่ยวคลับ ในตอนนี้ฉันแทบจะเก็บกดตายอยู่แล้ว “เมเบลดื่มดิวะ แมลงวันลงไปวางไข่ในแก้วแล้วมั้งนั่น” ฟาร์นบอกพร้อมกับโยกตัวไปมาตามเสียงเพลง ในตอนนี้ฉันอยู่ที่คลับกับฟาร์นและเอวา ไม่ต้องแปลกใจว่าฉันมาโผล่ที่นี่ได้ยังไง ก็เพราะว่าคุณป๋าไปธุระที่ต่างประเทศน่ะสิ ไปหนึ่งอาทิตย์ แน่นอนว่าฉันที่เก็บกดมานานสามปีต้องไม่พลาดโอกาสทองแบบนี้แน่ ฉันออกมาดื่มกับเพื่อนทุกวันหลังจากที่คุณป๋าบินไปต่างประเทศ คิดดูสิว่าเก็บกดมากขนาดไหน แล้วฉันก็กำชับพวกลูกน้องของคุณป๋าเอาไว้แล้วทุกคนว่าห้ามปริปากฟ้องเรื่องที่ฉันมาเที่ยว ไม่อย่างนั้นจะไล่ออกให้หมด แน่นอนว่าทุกคนเชื่อฟัง เพราะในตอนนี้ฉันก็เปรียบเสหมือนคุณหญิงของบ้านฉันยกแก้วข
เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ เด็กดื้อ | 100 THE END️
ในตอนนี้ฉันกำลังนั่งทำแผลให้กับคุณป๋าอยู่ คิดแล้วก็ขำ ใครจะไปคิดว่าคุณป๋าจะมีมุมที่อ่อนแอแบบนี้ ความรักมักทำให้คนอ่อนแอเสมอ “ห้ามโดนน้ำนะคะเดี๋ยวแผลจะอักเสบ” “เป็นหมอหรือไง” คุณป๋าทำหน้ามุ่ยใส่ฉัน “เป็นเมียคุณหิรัญค่ะ ^_^” พอฉันพูดแบบนั้นคุณป๋าก็หน้าแดงขึ้นมาเฉียบพลัน ก่อนที่จะคว้ามือมาดึงตัวฉันไปสวมกอด เสียงหัวใจของคุณป๋ามันกำลังเต้นรัว ทำให้ฉันอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ ในตอนนี้บรรยากาศภายในห้องเงียบสนิท มีเพียงเสียงหัวใจของฉันกับคุณป๋าที่มันกำลังเต้นรัวแข่งกัน “คุณป๋าเคยคิดจะแต่งงานบ้างมั้ยคะ…” ไม่รู้เหมือนกันว่าอะไรดลใจให้ฉันเอ่ยถามคำนี้ออกไป “ทำไมจะไม่เคย แต่พอมาคิดๆ ดูแล้วงานแต่งงานมันก็ไม่ได้สำคัญไปมากกว่าที่วันนี้เธออยู่กับฉัน” พูดจบคุณป๋าก็ผละกอดออก มือหนาช้อนปลายคางของฉันให้เงยขึ้นมองตัวเอง “ถามแบบนี้แปลว่าเธออยากแต่งงาน ?”“มะ ไม่หรอกค่ะ หนูยังไงก็ได้ตามใจคุณป๋า เพราะสถานะของเราด้วย คงยากที่คนอื่นจะยอมรับ” ฉันยื่นริมฝีปากไปหอมแก้มคุณป๋า “แค่ตอนนี้คุณป๋ารักและซื่อสัตย์กับหนู หนูก็ดีใจมากกว่าการได้ใส่ชุดเจ้าสาวอีกค่ะ” “พรุ่งนี้จะมีงานจัดเลี้ยงของบริษัท ไปกับฉันนะ ในฐานะเ
เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ เด็กดื้อ | 99 หวง
ถึงจะคิดว่าคุณป๋าไม่ได้อยู่หน้าประตูแล้วแต่ฉันก็ยังโวยวาย เอาแต่ทุบประตูห้องอยู่แบบนั้นเผื่อคุณป๋าจะเห็นใจกลับมาเปิดให้ “อื้อ หนูทุบประตูจนมือแดงหมดแล้วนะคะ” ฉันแสร้งทำเป็นพูด ถ้าคุณป๋าแอบฟังอยู่คงจะเห็นใจ นี่ฉันเป็นเมียเชียวนะ จะใจดำขนาดนั้นหรือไง แต่!!! ไร้สัญญาณใดๆ จากด้านนอก เงียบกริบไม่ได้ยินเสียงอะไรทั้งนั้น “คุณป๋าหนูปวดฉี่ ฉี่จะลาดแล้ว” ปังๆๆๆๆ พูดจบฉันก็ทุบประตูห้องรัวๆ “คุณป๋าหนูพูดจริงๆ นะ เปิดประตูให้หน่อย หนูจะไม่ทำแล้ว ไม่ดื้อแล้ว” ไม่ว่าจะตะเบ็งเสียงออกไปเท่าไหร่ก็ไร้วี่แววจากนั้นด้านนอก ถ้าคุณป๋าคิดจะขังฉันไว้ในห้องนี้ถึงเช้าจริงๆ ฉันจะหักเงินจากวันละสามร้อยให้เหลือวันละร้อยห้าสิบเลยคอยดูเถอะ!!ฉันนั่งลงที่พื้นอย่างหมดแรง ทั้งแหกปากตะโกนทั้งทุบประตูห้องผ่านไปครึ่งชั่วโมงทุกอย่างยังคงเงียบ ฉันก้มหน้าลงดูมือของตัวเองทั้งสองข้างที่แดงเถือกจากกับเคาะประตูรัวๆ ติดกันเป็นเวลานาน“ไม่คิดเลยว่าคุณป๋าจะใจดำได้มากขนาดนี้” ฉันพัดพ้อออกมาเพราะความโกรธ ใช่! ฉันเองที่ผิดไปยั่วโมโหคุณป๋าทำให้ฟิวขาด แต่ใครจะไปคิดล่ะว่าคุณป๋าจะมาขังไว้แบบนี้ ที่คิดไว้มันคนละแบบกันเลย ป่านนี้ไม
เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ เด็กดื้อ | 98 แกล้ง (ดื้อดีนักเอาคืนซะบ้าง)
น้ำเสียงอำมหิตของคุณป๋าทำให้ขนทั้งตัวของฉันมันลุกซู่ คืนนี้คงจะเจอศึกหนักอีกแล้วสินะ ไหนๆ ก็จะเจอศึกหนักแล้วขอแกล้งหน่อยแล้วกัน อยากเห็นจังว่าเวลาคนแก่หึงมากๆ จะเป็นยังไง ไม่ใช่ว่าไม่เคยเห็นหรอกเพราะปกติคุณป๋าก็ขี้หึง แต่ครั้งนี้อยากทำให้หึงสุดๆ ไปเลย แล้วก็ไปจบที่เตียง คืนนี้ฉันคงต้องร้องขอชีวิตกับคุณป๋าอีกแน่ๆ “นี่เอวาไปเข้าห้องน้ำกัน ^_^” เอวามองฉันอย่างแปลกใจที่จู่ๆ ฉันก็ชวนไปห้องน้ำ คุณป๋าที่ได้ยินฉันพูดจึงกระตุกแขนเบาๆ แล้วพูดเสียงเข้ม “ถ้าอยากไปเข้าห้องน้ำ ฉันจะพาไป” “ไม่เอาค่ะ หนูอยากไปกับเอวามากกว่า” ฉันรีบปฏิเสธ ขืนให้ไปด้วยก็ไม่สนุกสิ ฉันตั้งท่าจะลุกขึ้นอีกครั้งแต่คุณป๋าไม่ยอมปล่อยมือที่รั้งเอวของฉันอยู่ ฉันจึงหันไปทำหน้าดุใส่ “ปล่อยนะคะ” คุณป๋าพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ดูก็รู้ว่าไม่อยากให้ฉันลุกขึ้นจากตักของตัวเอง แต่ถึงอย่างนั้นก็ยอมปล่อยมือออก ฉันจับมือเอวาให้ลุกขึ้น ก่อนจะจูงมือพาเดินเข้ามาในบ้าน “เดี๋ยว! ห้องน้ำอยู่ทางนั้นแกจะไปไหนเมเบล” เอวาชี้ไปทางห้องน้ำชั้นล่างของบ้าน“ใครบอกว่าฉันอยากจะมาเข้าห้องน้ำจริงๆ ล่ะ”“หื้อ อะไรของแกเนี่ยเมเบล” “ตามมาเถอะน่า ถามเยอะจริ
เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ เด็กดื้อ | 97 ยั่วโมโห !!
เลิกเรียน ฉันนัดกับเพื่อนและพี่กินให้มาที่บ้านของฉันตอนหนึ่งทุ่ม พอขึ้นมาบนรถฉันก็รีบบอกคุณป๋าไว้ก่อนว่าวันนี้เพื่อนจะมาที่บ้าน “วันนี้หนูนัดเอวากับฟาร์นให้มาปาร์ตี้ที่บ้านนะคะ” ฉันบอกแต่บอกไม่หมด เพราะไม่ได้บอกว่าพี่ดินจะมาที่บ้านด้วยเหมือนกัน“ปาร์ตี้ ?” คุณป๋ามองหน้าฉันแล้วขมวดคิ้วเป็นปม “ก็ใช่ไงคะ ขอไปคลับคุณป๋าก็ไม่อนุญาต หนูเลยชวนเพื่อนมาดื่มที่บ้าน”“ทำไมถึงไม่ถามฉันก่อน ?” “ทำไมล่ะคะ หนูไม่มีสิทธิ์จะทำอะไรตามใจตัวเองเลยหรือไง ต้องขออนุญาตทุกครั้งเลยใช่มั้ยคะ” คุณป๋าถอนหายใจออกมาเบาๆ “มันไม่ใช่แบบนั้น ฉันก็แค่อยากให้เธอบอกก่อน”“นี่ไง หนูก็บอกคุณป๋าอยู่นี่ไงล่ะคะ” ทั้งฉันและคุณป๋าต่างก็ทำเงียบใส่กัน อยากจะงอนก็งอนไปเถอะวันนี้ฉันไม่ง้อหรอก ไม่ยอมให้ฉันไปเที่ยวดีนัก อีกอย่างฉันก็แค่ชวนเพื่อนมาดื่มที่บ้านเอง นี่แหละ ฉันกับคุณป๋ามักจะงอนกันเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่องประจำ พอมาถึงบ้านคุณป๋าก็เหมือนจะอารมณ์ดีขึ้น เดินมาเปิดประตูรถให้ แต่ยังฟอร์มอยู่ “ฝากบอกให้พี่กล้าจัดเตรียมของที่สระว่ายน้ำด้วยนะคะ เดี๋ยวหนูจะขึ้นไปอาบน้ำ” ฉันออกคำสั่ง “ห้ามใส่บิกินี่” คุณป๋าชี้หน้าฉันออกคำสั
เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ เด็กดื้อ | 96
ฉันนั่งหน้าบึ้งภายในรถโดยมีคุณป๋าเป็นคนมาส่งที่มหาวิทยาลัย จะให้หน้าบึ้งได้ไงล่ะ ก็เพราะคุณป๋าน่ะสิ หยิบกระโปรงตัวที่ยาวคลุมตาตุ่มมาให้ใส่ คิดแล้วก็ไม่น้าเก็บกระโปรงตัวนี้เอาไว้เลย คอยดูเถอะกลับบ้านไปฉันจะเผามันทิ้งซะ!!“ทำหน้าให้มันดีๆ หน่อย” คุณป๋าหันหน้ามาบอกในขณะที่กำลังขับรถอยู่ “ไม่ต้องมาพูดกับหนูเลย!!” “แค่ให้ใส่กระโปรงยาวแค่นี้ ต้องโกรธฉันมากขนาดนั้นเลยหรือไง”“ยาวแค่นี้ พูดมาได้ไงว่ายาวแค่นี้ อีกนิดเดียวก็จะลากดินอยู่แล้วนะคะ” “มันก็ดูเหมาะกับเธอดี” คุณป๋าทำหน้ากวน เหอะ! เหมาะอะไรล่ะ “มีผัวแล้วจะใส่สั้นๆ ไปอ่อยใคร!!” เอ้า! จู่ๆ คุณป๋าก็ทำเสียงดุใส่ฉันเฉยเลย แถมยังทำหน้าบึ้งอีกด้วย “อื้อ กระโปรงยาวแบบนี้ก็สวยไปอีกแบบนะคะ ใส่สบายด้วย ^_^” ต้องเป็นฉันที่เป็นฝ่ายยอมอ่อนข้อให้ เพราะไม่อยากจะทะเลาะกันให้ยืดยาว “อยู่เป็น” คุณป๋าพึมพำออกมาเบาๆ ทำให้ฉันจิ๊ปากใส่ แต่ก็แอบๆ ทำเพราะเดี๋ยวจะงอนอีก ยิ่งช่วงนี้คนแกยิ่งชอบอารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ อยู่ด้วย #มหาวิทยาลัย“หื้อ! เอวาเธอช่วยฉันดูทีว่าไม่ได้ตาฟาดไปใช่มั้ย วันนี้เมลมันใส่กระโปรงแทบจะลากดินเลยว่ะ” พอมาถึงฟาร์นมันก็พูดล้อฉันขึ้นมาทันท
เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ เด็กดื้อ | 95 ดื้อด้าน..
เวลาล่วงเลยมาจนถึงวันที่มหาวิทยาลัยของฉันเปิดภาคเทอม…วันนี้คุณป๋าจะต้องไปส่งฉันที่มหาวิทยาลัยด้วยตัวเองและไปรับ นี้ไม่ใช่กฏที่ตัวฉันตั้งขึ้น แต่เป็นกฏของคุณป๋าเองต่างหาก แถมยังสั่งห้ามไม่ให้ฉันมองผู้ชายคนไหนอีกด้วย “ขอยกเว้นพี่ดินสักคนไม่ได้หรอคะ” ฉันอ้อนคุณป๋าในขณะที่กำลังแต่งตัวอยู่ พี่ดินคือพี่ชายที่แสนดีคนหนึ่ง เขาเคยช่วยฉันในหลายเรื่อง จะให้ฉันทำเมินใส่เขาคงไม่ได้“ไม่ได้!!” คุณป๋าตอบเสียงแข็ง“หัดมีเหตุผลบ้างสิคะ” “จะใส่ใจมันทำไมนักหนา!!” อีกแล้ว พูดถึงพี่ดินทีไรก็ทักจะมีปากเสียงกันตลอด ล่าสุดฉันขอไปกินข้าวกับพี่ดิน อย่กจะเลี้ยงขอบคุณเขาก็ถูกห้ามแล้วก็มีปากเสียงกันใหญ่โต “เขาเป็นคนดีนะคะ”คุณป๋าเงียบทำเมินไม่สนใจคำพูดของฉัน ก็ได้ถ้าอยากจะเมินใส่กันแบบนี้ ฉันเอื้อมมือหยิบกระโปรงนักศึกษาตัวที่สั้นที่สุดในตู้เสื้อผ้าออกมา แล้สสวมใส่มัน หลังจากที่ใส่กระโปรงแล้วก็หันกลับมามองคุณป๋า เห็นว่าตอนนี้คุณป๋ากำลังจ้องหน้าฉันตาเขม็งอยู่ “ไปส่งหนูได้แล้วค่ะ จะสายแล้ว”“ไม่คิดบ้างหรือไงว่ากระโปรงที่ใส่อยู่มันจะขัดหูขัดตาฉันขนาดไหน” คุณป๋าตวัดสายตาจ้องเขม็งมองกระโปรงของฉัน“หนูก็ใส่แบบนี้
เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ เด็กดื้อ | 94 จะทำอีกมั้ย Nc20+
เฮือก!! ใจมันกระตุกวูบทันทีเมื่อได้ยินคำพูดที่รู้ทันแผนการของคุณป๋า ใบหน้าของฉันซีดเผือดพร้อมกับมีเหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดขึ้นมา ฉันหลับตาลงแล้วนับหนึ่งถึงสามในใจ ก่อนจะลุกขึ้นจากตักแกร่งแล้ววิ่งหนี แต่!! ทำได้เพียงแค่ลุกขึ้น ร่างของฉันก็ถูกคุณป๋าคว้าจับที่เอวเอาไว้ออกแรงดึงให้กลับมานั่งลงบนตักของตัวเองเหมือนเดิม บ้าที่สุด!! “คิดจะหนี มันง่ายไปหรือเปล่า” ฉันค่อยๆ หันหน้ามองคุณป๋าที่กำลังทำหน้ายักษ์ใส่ ก่อนจะตัดสินใจถาม “พะ พี่กล้าบอกหรอคะ” คุณป๋าส่ายหน้าไปมาแทนคำตอบ ได้ไง! ถ้าพี่กล้าไม่บอกแล้วคุณป๋าจะรู้ได้ยังไง “ฉันแอบฟังเธอคุยกับมัน” เฮือก!! ให้ตายเถอะ สรุปคือฉันพลาดที่ไม่ได้สังเกตอะไรให้ดีๆ ก่อนใช่มั้ย “ส่วนยานั่นที่เธอคิดว่าเป็นยานอนหลับ มันเป็นแค่ยาบำรุง” มือหนาจับปลายคางของฉันให้เงยขึ้น “ฉันเป็นคนสั่งให้ไอ้กล้าเปลี่ยน”“……” ฉันค่อยๆ เม้มปากเข้าหากันแน่น ไม่รอดแน่ ถึงจะชอบเวลาที่มีอะไรกับคุณป๋า แต่ฉันไม่ค่อยชอบเลยเวลาที่ต้องถูกลงโทษ เพราะนั่นหมายความว่านอกจากคืนนี้จะไม่ได้ไปคลับแล้ว ฉันยังจะไม่ได้นอนอีกทั้งคืน คุณป๋ากดจูบหนักๆ ลงมาบนริมฝีปากของฉันเพื่อเป็นการลงโทษ ริมฝีปากมั
