ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่น บนโซฟาราคาแพงร่างเปลือยเปล่าของหนุ่มใหญ่วัย48ปีนั่งอยู่บนโซฟา ต้นขาแกร่งแยกออกจากกันเล็กน้อย บนตักมีร่างบางของผู้หญิงกำลังขยับขึ้นลง ร่องสวาทที่ฉ่ำเยิ้มกำลังครอบครองดุ้นเอ็นหนาใหญ่ยาวเอาไว้รูดขึ้นรูดลง มือบางคู่สวยเกาะบ่าหนาเอาไว้แน่น เธออ้าปากครางออกมาเสียงกระเส่า “อ๊า..ลุงกานต์ขาเสียวจะตายอยู่แล้ว หนูนิดเสียวจังเลยอู้ววว” “อืม..กระเด้าลงมาแรงๆ คนสวยของลุง อื้อ ร่านจริงๆ เมียจ๋า เอาให้สมกับความร่านเลยคนสวย” “อ๊า..แน่นจังเลยลุงกานต์ หนูนิดไม่ไหวจะแตกอีกแล้วค่ะ ผัวขาใหญ่เหลือเกิน กินอร่อยรูมากเลยค่ะ” “อ่าห์..กลิ่นร่านกลิ่นเหงื่อของเมียมันทำให้ผัวอยากกระเด้าหอยอ้วนๆ ตัวนี้ทั้งวันเลย อู้วว หนูนิดจ๋าคนเก่งคนดีของลุง กระเด้าแรงๆ เลยคนสวย” “อ๊า จะแตกผัวขาจะแตก เด้งสวนเมียด้วยอยากได้ดุ้นผัวลึกๆ เอาเมียแรงๆ อูยผัวขาเมียเงี่ยน” ทศกานต์กอดแผ่นหลังคนตัวเล็กที่กำลังโหมกระเด้ารูสวาทใส่ลำเอ็นของตนก่อนจะกดแผ่นหลังเธอแน่นเด้งสวนขึ้นไป นิภาหรือหนูนิดถึงกับซู๊ดปาก เธอครางออกมาลั่นห้องรับแขกไม่อายใคร เพราะทั่งบ้านมีแค่เธอกับเขา “อ๊ายยย ผัวขาเงี
ว่าไงแกเล่ามาก่อนว่าเพราะอะไรอยู่ๆ นึกอยากขย่มอาเพลิงของแกย่ะแม่สาวเนิร์ดหน้าใส”“อืม คืองี้นะแก”เหตการณ์3วันก่อนหน้าRrrrr.Rrrrr.Rrrrr.เสียงมือถือของเพลงพิณดังขึ้นมาสาวน้อยกำลังนอนหลับสบายๆ อยู่คุณแม่ก็โทรเข้ามา เธอจึงกดรับด้วยน้ำเสียงงัวเงียๆ“ฮัลโหลคะแม่”(“หนูเพลง แม่โทรหาอาเพลิงไม่ติดเลย พอดีคุณพ่อเขามีเรื่องจะคุยกับอาเพลิง หนูช่วยไปหาอาเพลิงแล้วบอกให้โทรกลับมาหน่อยนะ คุณพ่อกำลังคุยกับลูกค้าอยู่อีก20นาทีช่วยบอกอาเพลิงหน่อย”)“สี่ทุ่มแล้วนะคะ ยุโรปสว่างแต่เมืองไทยเวลานอนหนูนะคะ”(“หนูเพลงอย่างอแง แม่ไม่ได้ใช่หนูทุกวันสักหน่อย”)“ก็ได้ค่ะแม่ เดี๋ยวหนูเดินไปบอกให้ ค่ะๆๆ รู้แล้ว ไมท่ดื้อหรอกค่ะ มีแต่อาเพลิงที่ชอบหาเรื่องหนูเคยหาเรื่องเขาที่ไหนกัน คร้าจะไปเดี๋ยวนี้”เพลงพินลุกจากที่นอนก็เดินลงจากชั้นสองของบ้าน เปิดประตูไปหาคุณอาข้างบ้านตามคำสั่งของแม่ทันที อาเพลิงไม่ชอบขี้หน้าเธอทำไมแม่ต้องใช้เธอด้วยนะร่างเล็กในชุดนอนกางเกงขาสั้นเสื้อยืดตัวโคร่งที่โนบราเดินมาตามทางหิน หลังบ้านอยู่ติดกันเดินเข้าออกได้ไม่ต้องออกทางประตูรั้ว เนื่องจากวิ่งเข้าออกตั้งแต่เด็ก เพลงพิณจึงเดินมาจนถึงด้านหลั
นิภาที่ตั้งใจฟังจนจบก็ถอนหายใจก่อนจะคลานไปนอนหงายเหลือบตามองเพื่อนสาวและเอ่ยถามจริงจัง“นางเพลงแกอยากขย่มอาเพลิงนี่ไม่ใช่เพราะเงี่ยนหรือร่านแต่อยากเอาชนะเขาว่างั้นเถอะ”“ก็เขาดูถูกฉันก่อน หาว่าฉันไม่มีใครเอา”“นี่ฉันจะบอกหล่อนนะ ที่แกเป็นอยู่เข้าเรียกว่าหึง แกกำลังหึงอาเพลิงกับผู้หญิงคนอื่น”“ฉันเปล่าสักหน่อย ไม่ได้เป็นอะไรกันจะไปหึงเขาทำไม”“ถ้างั้นอย่าเลย เพลงแกกำลังจะเล่นกับไฟนะ ถ้ามันลวกขึ้นมาแกมีแต่เจ็บกับเจ็บ แผลไฟไหม้รักษายากนะมึง”“เออ..ฉันยอมถูกลวก หากเขาสยบแทบหว่างขาฉันได้ฉันทำได้ทุกอย่างแหละ”“อืม...เรื่องของฉันกับลุงกานต์ไม่ใช่แบบแก มันเป็นอย่างนี้”แปดเดือนก่อนหน้านิภาเรียบจบแล้วเหลือเวลาอีกปีก็รับปริญญา วันนี้เธออยากมาขออนุญาตลุงกานต์ไปเที่ยวเหนือกับเพื่อนๆ เพื่อฉลองเรียนจบ เพลงพิณไม่ได้ไปด้วยเพราะแม่กับพ่อเธอพาไปเที่ยวญี่ปุ่น นิภาเป็นเด้กกำพร้า โชคดีที่พ่อแม่ทิ้งมรดกไว้ให้ ทศกานต์คอยดูแลเธอเพราะรับปากกับรุ่นน้องที่ตายไปเอาไว้นิภาถือถุงขนมมาหาลุงกานต์เพื่อจะอ้อนขอไปเที่ยวก้ได้ยินเสียงบางอย่างเขา เธอค่อยๆ ย่องไปตรงห้องรับแขก วันนี้วันหยุดแม่บ้านไม่มาทำงานทั้งบ้านจึงมีแค
ทศกานต์อุ้มร่างบางระหงของหญิงสาวมาวางบนเตียงคิงไซส์ขนาดใหญ่ของตนเอง นิภาหลับตาพริ้ม กลิ่นกายเขาหอมมากกลิ่นบุรษเพศของลุงกานต์ทำให้สาวน้อยไร้เดียงสาอย่างเธอถึงกับใจเต้นแรงทศกานต์จูบเธออีกครั้ง หนูนิดจูบตอบเขาอย่างเต็มใจ แขนเรียวโอบรอบต้นคอหนาเอาไว้ หนุ่มใหญ่ถอนริมฝีปากออก ไต่จมูกมายังซอกคอหอมกรุ่น เอ่ยเสียงกระเส่า“หอมเหลือเกินคนดี หนูนิดขานุ่มนิ่มไปทั้งตัวเลยคนสวย อืม ชื่นใจ” “ลุงกานต์ขา อืม อ๊า ลุงกาน” หญิงสาวครางเบาเพราะถูกเขาขบงับใบหูเล็กๆ ของเธอ ทศกานต์ละจากควาเย้ายวนสบตาคนใต้ร่างเอ่ยเพื่อความแน่ใจ“หนูนิดแน่ใจแล้วนะ ลุงไม่อยากทำลายหนูเพราะความอยากลอง” “หนูนิดแน่ใจค่ะ หนูนิดรักลุงกานต์รักมานานแล้ว” “งั้นคืนนี้ครางชื่อลุงดังๆ นะคะ” “นิดจะครางให้ลั่นห้องเลยค่ะลุงกานต์ขา” “มาค่ะเสื้อผ้าเกะกะไปหมด ถอดออกดีกว่า” ชายหนุ่มรั้งเสื้อยืดตัวโคร่งออกทางศีรษะของเธอก่อนจะปลดกระดุมกางเกงยืนส์ขาสั้นที่ปิดก้นยังแทบจะไม่มิดออกไป เขาเกี่ยวเอวกางเกงขาสั้นพ้อมกับขอบกางเกงชั้นในของเธอรั้งออกไปให้พ้นปลายเท้าเนินอวบอูมมีขนปกคลุมไม่มาก ขนนั่นอ่อนนุ่มไม่หยาบ ทศกานต์อดใจไม่ไหวก้มลงจูบบนเนินเนื้อที่ซ
เพลงพิณที่นอนฟังเพื่อนเล่าเรื่องของตนกับคุณลุงข้างบ้านก็ยิ้มให้หนูนิดทันที“แกมันโรแมนติกมากเลยนะเรื่องแกกับลุงกานต์เนี่ย”“แล้วแกกับอาเพลิงล่ะ เพลงถอดใจไหมฉันไม่อยากให้แกเอาชนะแบบนี้เลย”“ฮันเตรียมพร้อมทำใจแล้ว ว่าแต่แกสอนฉันหน่อยว่าต้องทำไงบ้าง”“เอาจริงเหรอ”“อืม..ฉันจะให้เขาต้องการฉันจนตัวสั่นเลย”“มาจะบอกให้แต่ได้ผลหรือเปล่าไม่รุบปากนะมึง”แล้วหนูนิดก็สอยเพื่อนรักทุกอย่าง กระทั่งการทำรักกับเขาด้วยปาก เพลงพิณฟังไปก้หน้าแดงไป นี่มันน่าอายจริงๆ นะ“นิด..เซ็กส์สามารถทำได้ขนาดนี้เลยเหรอ”“มากกว่านี้อีก แต่กลัวยัยใสซื่ออย่างแกจะรับไม่ไหว เอาล่าจะค้างหรือว่ารีบกลับไปอ่อยอาเพลิงของแกย่ะหลอน”“กลับสิ...เดี๋ยวแม่กับพ่อโทรมาหาเขาก็ฟ้องอีก ผู้ชายขี้แพ้น่ารำคาญ”นิภาส่ายหน้า เพลงมึงรักเขากูยังดูออกแต่ปากแข็ง สุดท้ายเจ็บขึ้นมาก็ต้องเป็นกูมานั่งปลอบมึงอีก เฮ้อ..ช่างเถอะเตือนแล้วไม่ฟังเองเพลงพิณนั่งเล่นกับเพื่อนสาวจนเกือบสองทุ่มจึงเรียกรถกลับบ้าน เธอขี้เกียจขับรถเอง เกือบสี่ทุ่มเพลงพิณจึงกลับมาถึงบ้าน ทันทีที่ลงรถอัคคีก็เลี้ยวรถมาถึงหน้าบ้านตนเองพอดีไฟหน้ารถสาดส่องมาที่ร่างเล็กเพลงพิณกำลังไขกุ
อัคคีที่ตอนนี้เลือดขึ้นหน้าแล้ว ยายตัวแสบนี่กล้าตบหน้าเขาหรือ พ่อแม่เลี้ยงตามใจไม่สั่งสอน เช่นนั้นเขาจะสอนเธอเองเพลงพินที่เดิมอยากยั่วยวนเขาให้ตกหลุมเธอ แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นอย่างที่ตั้งใจเสียแล้ว ตอนนี้อาเพลิงน่ากลัวมากเธอกลัวเขาร่างบางดิ้นรนเพื่อให้หลุดพ้นแต่อัคคีแข็งแกร่งเกินที่เธอจะผลักไส ปากหนาก้มลงจูบเธอราวกับลงโทษ เพลงพิณรู้สึกถึงกลิ่นจางจากเลือดจากริมปากตนเอง เขาบดขยี้จนเลือดซิบอัคคีลงโทษเธอจนพอใจมือสองข้างขยำก้อนกลมกลึงทั้งสองอย่างรุนแรงเพลงพิณทั้งเจ็บทั้งเสียวซ่าน“อ๊า อาเพลิงปล่อยเพลง อย่ามาทำเลวกับเพลงนะ อื้อ บอกให้ปล่อยไง อ๊า อย่าดะ ดูดนมเพลง อาเพลิงปะ ปล่อย อ๊า ปล่อยหนู”“อืม อ่าห์ หัวนมสู้ลิ้นเป็นบ้า โดนมากี่คนแล้วถึงได้ร่านยั่วเก่งอย่างนี้หึ”“เลว อาเพลิงมันคนเลว ปล่อยเพลง อ๊า อย่าดูดนมเพลง พอแล้ว”อัคคีไม่ฟังเขาตวัดลิ้นรัวบนหัวนมสีหวานของเธอ อ้าปากดูดแล้วดึงขบเม้มสลับไปมาทั้งสองข้าง กายงามบิดเร่าๆ เพลงพิณเสียวจนต้องกลั้นเสียงครางเอาไว้ แต่อัคคีไม่ยอมให้เธอได้ดั่งใจใบหน้าคมเลื่อนมาหาสบตากับคนใต้ร่างเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เป็นต่อ“ครางออกมาเพลง ครางเรียกชื่ออาดัง”“อื้อ.
ดุ้นร้อนแท่งใหญ่ถูกอัคคีกดแช่ไว้ในร่องสวาทแสนอ่อนนุ่มของคนตัวเล็ก ปากหยักได้รูปก้มลงไปดูดหัวนมแสนสวยเข้าปาก ปลอบประโลมให้เธอควายกังวลเขารอจนกระทั่งเธอเริ่มชโลมน้ำเมือกแสนหวานอาบดุ้นเอ็นเขาจนชุ่มจึงเริ่มขยับ เพลงพิณที่ตอนนี้ถูกความใหญ่โตรุกล้ำได้แต่ส่ายหน้าชายหนุ่มสอบบั้นเอวช้าๆ แต่หนักหน่วง คนตัวเล็กกัดปากแน่น เธอจะไม่ยอมให้เขาควบคุมได้อีก อัคคีรู้ดีว่าคนใต้ร่างกำลังต่อต้านเขา แต่ร่างกายเธอมันทรยศเพราะความคับแน่นที่กำลังตอดรัดเขาอยู่มันบอกว่าเธอต้องการเขาเพียงใด“อ่าห์..ครางชื่ออาดังๆ เพลง อย่ากลั้น”“ไม่..เพลงไม่ทำ อ๊า อาเพลิง”“เกลียดๆ อาเพลิง คนเลว อื้อ อ๊า อย่าขยับ อาเพลิงหยุดเถอะ อ๊า อิ๊ อ๊า”“หืม จ๊วบๆๆ แผล่บๆๆ นมโคตรหวานเลยเพลง หัวนมสู้ลิ้นเป็นบ้า จะดูดทั้งคืนเลย อู้วว ปากบนบอกเกลียดแต่ปากร่างตอดดุ้นอาไม่หยุดเลยนะคุณหลานคนสวย”“เพลงเกลียดอาเพลิง อ๊า อ๊า อ๊า อื้อ”ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ ตับเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้องนอนของเพลงพิณ ใบหน้าสวยที่ตอนนี้เห่อร้อนเพราะอารมณ์กระสัน ร่องรักคับแน่นของเธอเริ่มบีบรัดแก่นกายของเขา มือบางจิกลงบนไหล่กว้างแน่นจนเล็บเข้าไปในเนื้ออัคค
แสงแดดส่องเข้ามาในห้องนอน เพลงพิณที่ลืมตาขึ้นมาก่อนจะทบทวนเรื่องราวทุกอย่าง ตอนนี้ร่างกายของเธอปวดร้าวไปหมด โดยเฉพาะตรงกลางลำตัวช่วงล่างเมื่อคืนเขาร่วมนักกับเธอทั้งคืน ทำไมเธอถึงเสียใจนะ ตอนแรกจะทำให้เขาหลงเธอจนหัวปักหัวหำกลายเป็นเธอถูกเขาต้อนเข้ามุมแพ้เขาทุกทาง ที่ยายนิดบอกเธอกำลังเล่นกับไปคงเป็นแบบนี้สินะคนตัวโตยังคงนอนหลับอยู่เพลงพินลุกไปอาบน้ำ ชำระล้างคราบน้ำรักของเขาและเธอที่หลั่งชโลมทั้งคืน กลิ่นความความใคร่คละคลุ้งทั่วห้อง“อูย..เจ็บจัง อ่าห์ “คนตัวเล็กพยายามลุกไปห้องน้ำ เธอกำลังจะปิดประตูแต่ถูกมือหนาดันประตูเอาไว้ เขาตื่นแล้ว เพลงพิณไม่กล้ามองหน้าเขา เธอหลบสายตาของคนตัวโตเอ่ยน้ำเสียงเบาๆ“อาเพลิง..เพลงจะอาบน้ำ อาเพลิงถอยไปก่อนนะคะ”“อาบด้วย”“อาเพลิงเป็นผู้ชายจะมาอาบด้วยได้ยังไงน่าเกลียด”“หืม...น่าเกลียดตรงไหน อายเหรอเมื่อคืนอาทั้งจับทั้งจูบทั้งเอาเข้าไปในตัวเพลง ทำมากกว่าอาบน้ำด้วยกันไม่เห็นอาย ยังร่อยใส่อาไม่หยุดอีกด้วย”“อาเพลิง..หุบปากเลยนะ เพลงเกลียดอาเพลิงจริงๆ แล้ว”“อ้อ...ที่ผ่านมาเกลียดไม่จริงงั้นสิ หรือว่าจริงๆ แล้วเพลงรักอาแต่ปากแข็ง”“อย่ามาคิดเข้าข้างตัวเอง ออ
ให้ตายสิ ด้านหลังที่คว้านจนเห็นเอวคิดกิ่ว แผ่นหลังขาวนวลเนียนนั่นทำเอาผู้ชายน้ำลายหก เพลงพิณกล้าขัดคำสั่งฉันหรือ สาวน้อยอีกคนวิ่งมาหาก่อนจะยกมือไหว้เขา“อาเพลิงสวัสดีค่ะ ขอยืมตัวเพลงได้ไหมคะ”“อืม..อย่าดื่มล่ะ”“ค่ะ..เพลงไปกันเถอะ”นิภาคว้าแขนเพื่อนรักไปแล้ว ทศกานต์เดินตามมาแต่เมียเด็กของเขากลับหันกลับมาเอ่ยแค่ว่า“นิดขอตัวไปกับเพื่อนแป๊บ ลุงกานต์ตามสบายนะคะ เดี๋ยวนิดมาหา”สองสาวเดินหายไป นิภากับเพลงพิณจึงไม่รู้ว่าสามีตัวเองรู้จักกัน ทศกานต์เดินเข้าไปทักทายอัคคี“ไงไอ้เสือ พักนี้ไม่ได้ยินว่าล่าเหยื่อนี่หว่า เจอของดีที่ไหนหรือไง”“ของดีเหรอ อืม เด็ดเชียวล่ะอยู่ข้างบ้านนี่เอง ว่าแต่พี่กับหนูนิดรู้จักกันหรือครับ”“อืม..นิดเป็นเมียฉัน อีกไม่นานจะแต่งงานกันแล้ว นั่นเพื่อนเขาเพลงพิณ หนูเพลงนิสัยดีนะ แต่หนูนิดเขาเป็นห่วงเพื่อนน่ะเห็นว่าอยากเอาชนะใครสักคนนี่แหละ เตือนไม่ฟังเลยได้แต่ห่วง ไปๆ ดื่มสักหน่อยวันนี้นานๆ เจอกันที”สองหนุ่มเดินเข้างาน อัคคียิ้มในหน้าอยากเอาชนะฉันหรือ ได้สิเพลงพิณ รอกลับบ้านก่อนเธอได้รู้ฤทธิ์การขัดคำสั่งฉันแน่ ตลอดเวลาของงานเลี้ยงอัคคีกำมือแน่น แก้วในมือหากทุบได้เขาค
ทันทีที่เขาถอนตัวตนออกมาเพลงพิณก็คว้าผ้าห่มมาคลุมกายตนเองทันที อัคคีมองคนตัวเล็กที่กลับมาต่อต้านเขาก็อมยิ้ม เพิ่งครางชื่อเขาบอกรักเขากอดเขาเสียแน่น ตอนนี้ดื้อหรือสงสัยต้องกดเอาไว้บนเตียงทั้งวันทั้งคืนมั้งถึงจะหายพยศ“ชุดนั้นห้ามใส่ มันโป๊อาหวง เพลงเป็นเมียอานะอย่าลืมอาเท่านั้นที่มีสิทธิ์ในตัวเพลง”“อาเพลิงหน้าด้านเกินไปไหม”“เพลงลองไปส่องกระจกดูไหม อยากใส่ชุดนั้นแน่หรือ ถ้าเพลงแน่ใจอาจะไม่ขัด”เพลงพิณทำหน้าเหวอแต่ก็รวบผ้าห่มเดินไปที่กระจกบานใหญ่ ภาพที่ปรากฏคือทั้งตัวมีแต่รอยสีกุหลาบที่เขาทำเอาไว้ ซอกคอ เนินอก ใบหู ไม่มีตรงไหนว่างเลย คนบ้านี่ จะให้เธอใส่แขนยาวคอเต่าไปงานหรือไงนะ ก่อนจะหันมาทำหน้าดุใส่เขา“อาเพลงจงใจใช่ไหม ทำแบบนี้กับเพลงแบบนี้ได้ยังไงกัน”“อยากเอาคืนไหมล่ะ อาพร้อมนะ”ก่อนจะกระชากผ้าห่มจนร่างเล็กเซถลามาหาเขา อัคคีรับเธอเอาไว้ในอ้อมกอด แต่เพลงพิณดิ้นรน คนใจร้ายเจ้าเล่ห์เธอเกลียดเขา“เพลงเกลียดอาเพลิง”“หืม ไม่ได้ยินเลยพูดว่าอะไรนะ พอดีคำว่า อาเพลิงขาเพลงรักอาเพลิง คนดีของหนู อาเพลิงรักเพลงนะคะ มันดังวิ้งๆ ตลอดเวลาน่ะ”เพลงพิณหน้าแดงก่อนจะต่อว่าเขากลับไป“เพลงไม่ได้พูดสัก
แสงแดดส่องเข้ามาในห้องนอน เพลงพิณที่ลืมตาขึ้นมาก่อนจะทบทวนเรื่องราวทุกอย่าง ตอนนี้ร่างกายของเธอปวดร้าวไปหมด โดยเฉพาะตรงกลางลำตัวช่วงล่างเมื่อคืนเขาร่วมนักกับเธอทั้งคืน ทำไมเธอถึงเสียใจนะ ตอนแรกจะทำให้เขาหลงเธอจนหัวปักหัวหำกลายเป็นเธอถูกเขาต้อนเข้ามุมแพ้เขาทุกทาง ที่ยายนิดบอกเธอกำลังเล่นกับไปคงเป็นแบบนี้สินะคนตัวโตยังคงนอนหลับอยู่เพลงพินลุกไปอาบน้ำ ชำระล้างคราบน้ำรักของเขาและเธอที่หลั่งชโลมทั้งคืน กลิ่นความความใคร่คละคลุ้งทั่วห้อง“อูย..เจ็บจัง อ่าห์ “คนตัวเล็กพยายามลุกไปห้องน้ำ เธอกำลังจะปิดประตูแต่ถูกมือหนาดันประตูเอาไว้ เขาตื่นแล้ว เพลงพิณไม่กล้ามองหน้าเขา เธอหลบสายตาของคนตัวโตเอ่ยน้ำเสียงเบาๆ“อาเพลิง..เพลงจะอาบน้ำ อาเพลิงถอยไปก่อนนะคะ”“อาบด้วย”“อาเพลิงเป็นผู้ชายจะมาอาบด้วยได้ยังไงน่าเกลียด”“หืม...น่าเกลียดตรงไหน อายเหรอเมื่อคืนอาทั้งจับทั้งจูบทั้งเอาเข้าไปในตัวเพลง ทำมากกว่าอาบน้ำด้วยกันไม่เห็นอาย ยังร่อยใส่อาไม่หยุดอีกด้วย”“อาเพลิง..หุบปากเลยนะ เพลงเกลียดอาเพลิงจริงๆ แล้ว”“อ้อ...ที่ผ่านมาเกลียดไม่จริงงั้นสิ หรือว่าจริงๆ แล้วเพลงรักอาแต่ปากแข็ง”“อย่ามาคิดเข้าข้างตัวเอง ออ
ดุ้นร้อนแท่งใหญ่ถูกอัคคีกดแช่ไว้ในร่องสวาทแสนอ่อนนุ่มของคนตัวเล็ก ปากหยักได้รูปก้มลงไปดูดหัวนมแสนสวยเข้าปาก ปลอบประโลมให้เธอควายกังวลเขารอจนกระทั่งเธอเริ่มชโลมน้ำเมือกแสนหวานอาบดุ้นเอ็นเขาจนชุ่มจึงเริ่มขยับ เพลงพิณที่ตอนนี้ถูกความใหญ่โตรุกล้ำได้แต่ส่ายหน้าชายหนุ่มสอบบั้นเอวช้าๆ แต่หนักหน่วง คนตัวเล็กกัดปากแน่น เธอจะไม่ยอมให้เขาควบคุมได้อีก อัคคีรู้ดีว่าคนใต้ร่างกำลังต่อต้านเขา แต่ร่างกายเธอมันทรยศเพราะความคับแน่นที่กำลังตอดรัดเขาอยู่มันบอกว่าเธอต้องการเขาเพียงใด“อ่าห์..ครางชื่ออาดังๆ เพลง อย่ากลั้น”“ไม่..เพลงไม่ทำ อ๊า อาเพลิง”“เกลียดๆ อาเพลิง คนเลว อื้อ อ๊า อย่าขยับ อาเพลิงหยุดเถอะ อ๊า อิ๊ อ๊า”“หืม จ๊วบๆๆ แผล่บๆๆ นมโคตรหวานเลยเพลง หัวนมสู้ลิ้นเป็นบ้า จะดูดทั้งคืนเลย อู้วว ปากบนบอกเกลียดแต่ปากร่างตอดดุ้นอาไม่หยุดเลยนะคุณหลานคนสวย”“เพลงเกลียดอาเพลิง อ๊า อ๊า อ๊า อื้อ”ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ ตับเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้องนอนของเพลงพิณ ใบหน้าสวยที่ตอนนี้เห่อร้อนเพราะอารมณ์กระสัน ร่องรักคับแน่นของเธอเริ่มบีบรัดแก่นกายของเขา มือบางจิกลงบนไหล่กว้างแน่นจนเล็บเข้าไปในเนื้ออัคค
อัคคีที่ตอนนี้เลือดขึ้นหน้าแล้ว ยายตัวแสบนี่กล้าตบหน้าเขาหรือ พ่อแม่เลี้ยงตามใจไม่สั่งสอน เช่นนั้นเขาจะสอนเธอเองเพลงพินที่เดิมอยากยั่วยวนเขาให้ตกหลุมเธอ แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นอย่างที่ตั้งใจเสียแล้ว ตอนนี้อาเพลิงน่ากลัวมากเธอกลัวเขาร่างบางดิ้นรนเพื่อให้หลุดพ้นแต่อัคคีแข็งแกร่งเกินที่เธอจะผลักไส ปากหนาก้มลงจูบเธอราวกับลงโทษ เพลงพิณรู้สึกถึงกลิ่นจางจากเลือดจากริมปากตนเอง เขาบดขยี้จนเลือดซิบอัคคีลงโทษเธอจนพอใจมือสองข้างขยำก้อนกลมกลึงทั้งสองอย่างรุนแรงเพลงพิณทั้งเจ็บทั้งเสียวซ่าน“อ๊า อาเพลิงปล่อยเพลง อย่ามาทำเลวกับเพลงนะ อื้อ บอกให้ปล่อยไง อ๊า อย่าดะ ดูดนมเพลง อาเพลิงปะ ปล่อย อ๊า ปล่อยหนู”“อืม อ่าห์ หัวนมสู้ลิ้นเป็นบ้า โดนมากี่คนแล้วถึงได้ร่านยั่วเก่งอย่างนี้หึ”“เลว อาเพลิงมันคนเลว ปล่อยเพลง อ๊า อย่าดูดนมเพลง พอแล้ว”อัคคีไม่ฟังเขาตวัดลิ้นรัวบนหัวนมสีหวานของเธอ อ้าปากดูดแล้วดึงขบเม้มสลับไปมาทั้งสองข้าง กายงามบิดเร่าๆ เพลงพิณเสียวจนต้องกลั้นเสียงครางเอาไว้ แต่อัคคีไม่ยอมให้เธอได้ดั่งใจใบหน้าคมเลื่อนมาหาสบตากับคนใต้ร่างเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เป็นต่อ“ครางออกมาเพลง ครางเรียกชื่ออาดัง”“อื้อ.
เพลงพิณที่นอนฟังเพื่อนเล่าเรื่องของตนกับคุณลุงข้างบ้านก็ยิ้มให้หนูนิดทันที“แกมันโรแมนติกมากเลยนะเรื่องแกกับลุงกานต์เนี่ย”“แล้วแกกับอาเพลิงล่ะ เพลงถอดใจไหมฉันไม่อยากให้แกเอาชนะแบบนี้เลย”“ฮันเตรียมพร้อมทำใจแล้ว ว่าแต่แกสอนฉันหน่อยว่าต้องทำไงบ้าง”“เอาจริงเหรอ”“อืม..ฉันจะให้เขาต้องการฉันจนตัวสั่นเลย”“มาจะบอกให้แต่ได้ผลหรือเปล่าไม่รุบปากนะมึง”แล้วหนูนิดก็สอยเพื่อนรักทุกอย่าง กระทั่งการทำรักกับเขาด้วยปาก เพลงพิณฟังไปก้หน้าแดงไป นี่มันน่าอายจริงๆ นะ“นิด..เซ็กส์สามารถทำได้ขนาดนี้เลยเหรอ”“มากกว่านี้อีก แต่กลัวยัยใสซื่ออย่างแกจะรับไม่ไหว เอาล่าจะค้างหรือว่ารีบกลับไปอ่อยอาเพลิงของแกย่ะหลอน”“กลับสิ...เดี๋ยวแม่กับพ่อโทรมาหาเขาก็ฟ้องอีก ผู้ชายขี้แพ้น่ารำคาญ”นิภาส่ายหน้า เพลงมึงรักเขากูยังดูออกแต่ปากแข็ง สุดท้ายเจ็บขึ้นมาก็ต้องเป็นกูมานั่งปลอบมึงอีก เฮ้อ..ช่างเถอะเตือนแล้วไม่ฟังเองเพลงพิณนั่งเล่นกับเพื่อนสาวจนเกือบสองทุ่มจึงเรียกรถกลับบ้าน เธอขี้เกียจขับรถเอง เกือบสี่ทุ่มเพลงพิณจึงกลับมาถึงบ้าน ทันทีที่ลงรถอัคคีก็เลี้ยวรถมาถึงหน้าบ้านตนเองพอดีไฟหน้ารถสาดส่องมาที่ร่างเล็กเพลงพิณกำลังไขกุ
ทศกานต์อุ้มร่างบางระหงของหญิงสาวมาวางบนเตียงคิงไซส์ขนาดใหญ่ของตนเอง นิภาหลับตาพริ้ม กลิ่นกายเขาหอมมากกลิ่นบุรษเพศของลุงกานต์ทำให้สาวน้อยไร้เดียงสาอย่างเธอถึงกับใจเต้นแรงทศกานต์จูบเธออีกครั้ง หนูนิดจูบตอบเขาอย่างเต็มใจ แขนเรียวโอบรอบต้นคอหนาเอาไว้ หนุ่มใหญ่ถอนริมฝีปากออก ไต่จมูกมายังซอกคอหอมกรุ่น เอ่ยเสียงกระเส่า“หอมเหลือเกินคนดี หนูนิดขานุ่มนิ่มไปทั้งตัวเลยคนสวย อืม ชื่นใจ” “ลุงกานต์ขา อืม อ๊า ลุงกาน” หญิงสาวครางเบาเพราะถูกเขาขบงับใบหูเล็กๆ ของเธอ ทศกานต์ละจากควาเย้ายวนสบตาคนใต้ร่างเอ่ยเพื่อความแน่ใจ“หนูนิดแน่ใจแล้วนะ ลุงไม่อยากทำลายหนูเพราะความอยากลอง” “หนูนิดแน่ใจค่ะ หนูนิดรักลุงกานต์รักมานานแล้ว” “งั้นคืนนี้ครางชื่อลุงดังๆ นะคะ” “นิดจะครางให้ลั่นห้องเลยค่ะลุงกานต์ขา” “มาค่ะเสื้อผ้าเกะกะไปหมด ถอดออกดีกว่า” ชายหนุ่มรั้งเสื้อยืดตัวโคร่งออกทางศีรษะของเธอก่อนจะปลดกระดุมกางเกงยืนส์ขาสั้นที่ปิดก้นยังแทบจะไม่มิดออกไป เขาเกี่ยวเอวกางเกงขาสั้นพ้อมกับขอบกางเกงชั้นในของเธอรั้งออกไปให้พ้นปลายเท้าเนินอวบอูมมีขนปกคลุมไม่มาก ขนนั่นอ่อนนุ่มไม่หยาบ ทศกานต์อดใจไม่ไหวก้มลงจูบบนเนินเนื้อที่ซ
นิภาที่ตั้งใจฟังจนจบก็ถอนหายใจก่อนจะคลานไปนอนหงายเหลือบตามองเพื่อนสาวและเอ่ยถามจริงจัง“นางเพลงแกอยากขย่มอาเพลิงนี่ไม่ใช่เพราะเงี่ยนหรือร่านแต่อยากเอาชนะเขาว่างั้นเถอะ”“ก็เขาดูถูกฉันก่อน หาว่าฉันไม่มีใครเอา”“นี่ฉันจะบอกหล่อนนะ ที่แกเป็นอยู่เข้าเรียกว่าหึง แกกำลังหึงอาเพลิงกับผู้หญิงคนอื่น”“ฉันเปล่าสักหน่อย ไม่ได้เป็นอะไรกันจะไปหึงเขาทำไม”“ถ้างั้นอย่าเลย เพลงแกกำลังจะเล่นกับไฟนะ ถ้ามันลวกขึ้นมาแกมีแต่เจ็บกับเจ็บ แผลไฟไหม้รักษายากนะมึง”“เออ..ฉันยอมถูกลวก หากเขาสยบแทบหว่างขาฉันได้ฉันทำได้ทุกอย่างแหละ”“อืม...เรื่องของฉันกับลุงกานต์ไม่ใช่แบบแก มันเป็นอย่างนี้”แปดเดือนก่อนหน้านิภาเรียบจบแล้วเหลือเวลาอีกปีก็รับปริญญา วันนี้เธออยากมาขออนุญาตลุงกานต์ไปเที่ยวเหนือกับเพื่อนๆ เพื่อฉลองเรียนจบ เพลงพิณไม่ได้ไปด้วยเพราะแม่กับพ่อเธอพาไปเที่ยวญี่ปุ่น นิภาเป็นเด้กกำพร้า โชคดีที่พ่อแม่ทิ้งมรดกไว้ให้ ทศกานต์คอยดูแลเธอเพราะรับปากกับรุ่นน้องที่ตายไปเอาไว้นิภาถือถุงขนมมาหาลุงกานต์เพื่อจะอ้อนขอไปเที่ยวก้ได้ยินเสียงบางอย่างเขา เธอค่อยๆ ย่องไปตรงห้องรับแขก วันนี้วันหยุดแม่บ้านไม่มาทำงานทั้งบ้านจึงมีแค
ว่าไงแกเล่ามาก่อนว่าเพราะอะไรอยู่ๆ นึกอยากขย่มอาเพลิงของแกย่ะแม่สาวเนิร์ดหน้าใส”“อืม คืองี้นะแก”เหตการณ์3วันก่อนหน้าRrrrr.Rrrrr.Rrrrr.เสียงมือถือของเพลงพิณดังขึ้นมาสาวน้อยกำลังนอนหลับสบายๆ อยู่คุณแม่ก็โทรเข้ามา เธอจึงกดรับด้วยน้ำเสียงงัวเงียๆ“ฮัลโหลคะแม่”(“หนูเพลง แม่โทรหาอาเพลิงไม่ติดเลย พอดีคุณพ่อเขามีเรื่องจะคุยกับอาเพลิง หนูช่วยไปหาอาเพลิงแล้วบอกให้โทรกลับมาหน่อยนะ คุณพ่อกำลังคุยกับลูกค้าอยู่อีก20นาทีช่วยบอกอาเพลิงหน่อย”)“สี่ทุ่มแล้วนะคะ ยุโรปสว่างแต่เมืองไทยเวลานอนหนูนะคะ”(“หนูเพลงอย่างอแง แม่ไม่ได้ใช่หนูทุกวันสักหน่อย”)“ก็ได้ค่ะแม่ เดี๋ยวหนูเดินไปบอกให้ ค่ะๆๆ รู้แล้ว ไมท่ดื้อหรอกค่ะ มีแต่อาเพลิงที่ชอบหาเรื่องหนูเคยหาเรื่องเขาที่ไหนกัน คร้าจะไปเดี๋ยวนี้”เพลงพินลุกจากที่นอนก็เดินลงจากชั้นสองของบ้าน เปิดประตูไปหาคุณอาข้างบ้านตามคำสั่งของแม่ทันที อาเพลิงไม่ชอบขี้หน้าเธอทำไมแม่ต้องใช้เธอด้วยนะร่างเล็กในชุดนอนกางเกงขาสั้นเสื้อยืดตัวโคร่งที่โนบราเดินมาตามทางหิน หลังบ้านอยู่ติดกันเดินเข้าออกได้ไม่ต้องออกทางประตูรั้ว เนื่องจากวิ่งเข้าออกตั้งแต่เด็ก เพลงพิณจึงเดินมาจนถึงด้านหลั