@Marvel Club เคร้ง~ เสียงชนแก้วจากมุมหนึ่งของโซนสำหรับวีไอพีบนชั้นสองดังขึ้นท่ามกลางเสียงเพลงกระหึ่มที่เปิดโดยดีเจชื่อดังประจำไนต์คลับ ชายหนุ่มหน้าตาดีสี่คนถูกจับจ้องเป็นอาหารตาโดยหญิงสาวซึ่งเป็นลูกค้ารวมถึงชายที่ไม่ใช่ชายแท้ "ไม่คิดว่าไอ้แม็กซ์มา ปกติเห็นตัวติดเมียตลอดเกือบยี่สิบสี่ชั่วโมง" มังก
อังเดรไม่ตอบอะไรกลับไป เอื้อมมือไปหมุนขวดเปล่าตรงหน้าเพื่อเปลี่ยนเรื่อง แก๊งมาเฟียทั้งสี่คนนั่งเล่นเกมกัน ผลัดถามอย่างไม่มีใครยอมเสียเปรียบใคร งัดทุกความลับที่อีกฝ่ายมีออกมาถามจนทำให้บางคนถึงกับไม่กล้าตอบตรงๆ กลางดึก ณิชาเดินออกจากห้องครัวเตรียมขึ้นไปห้องนอนหลังจากทานบะหมี่เสร็จ เธอมองนาฬิกาบนผนั
หลายอาทิตย์ต่อมา "เห็นแม็กซ์เวลล์ไหม" "นายว่ายน้ำอยู่สระครับ" "ขอบใจนะ" เธอยิ้มให้วินซ์ เมื่อรู้ว่าแม็กซ์เวลล์อยู่ที่ไหนจึงเดินตรงไปยังสระว่ายน้ำของบ้าน ดวงตากลมโตโอบล้อมด้วยขนตางอนงามจ้องมองชายหนุ่มซึ่งกำลังว่ายน้ำอยู่ในสระคนเดียว แม็กซ์เวลล์โผล่ขึ้นมาพลางใช้สองมือเสยผมเปียกชุ่มไปด้านหลัง สายต
"ความจริงณิจะเซอร์ไพรส์เฮียวันแต่งงาน แต่งานแต่งของเราอีกตั้งสามอาทิตย์กว่าจะมาถึง ณิกลัวว่าเฮียจะจับโป๊ะได้" "ทำไมถึงคิดว่าเฮียจะจับโป๊ะได้?" "เพราะเริ่มแพ้ท้องแล้ว เฮียต้องรู้แน่ๆ เพราะตอนท้องมาร์คิน เฮียเป็นคนแพ้ท้องแทนณิ" "เป็นของขวัญก่อนแต่งงานที่ดีที่สุดสำหรับเฮียเลย" "เพราะว่าเฮียอยากได้ม
เมื่อพิธีกรของงานซึ่งคือต้นหนแฟนของณัชชาพูดจบ แม็กซ์เวลล์และณิชาต่างเริ่มแลกแหวนแต่งงาน จากนั้นเงยหน้าขึ้นมองกันด้วยแววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก มาเฟียหนุ่มรั้งเอวบางให้ณิชาขยับเข้ามาใกล้ตัวเอง ใบหน้าหล่อเหลาค่อยๆ เคลื่อนลงมาแล้วประทับจูบลงริมฝีปากสีระเรื่อของคนตัวเล็ก ท่ามกลางเสียงปรบมือและรอย
"อีดรีม กูว่ามึงพอเหอะ เดี๋ยวก็ขับรถกลับคอนโดไม่ไหวหรอก" หนึ่งในสมาชิกที่มาเที่ยวไนต์คลับด้วยกันเอ่ยปรามดรีมที่นั่งกระดกดื่มน้ำสีเหลืองอำพันอึกแล้วอึกเล่าราวกับนั่นคือน้ำเปล่า ใบหน้าขาวเนียนเริ่มถูกแทนด้วยสีแดงก่ำเพราะโดนพิษแอลกอฮอล์เล่นงาน ดรีมดึงสายตาขึ้นมองเพื่อนตาขวางเมื่ออีกฝ่ายเอื้อมมือมาแย
เธอมองเจเลอร์ซึ่งยืนคุยกับสาวสวยคนหนึ่งด้วยท่าทางสบายๆ ด้วยความที่บุคลิกเขาน่าค้นหาและเต็มเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์คอยดึงดูดเพศตรงข้าม ไม่แปลกที่จะมีสาวๆ เข้าหา "หล่อ รวย แถมยังมีเสน่ห์ขนาดนั้น ผู้หญิงคนไหนบ้างไม่ชอบ" "ฉันก็ว่าอย่างนั้นแหละ เป็นถึงลูกชายนักธุรกิจชื่อดัง สาวๆ คงต่อแถวรอเป็นสะใภ้ของครอบครั
รถคันหรูของเจเลอร์แล่นมาถึงคอนโดของดรีม ชายหนุ่มเบือนสายตามามองคนตัวเล็กข้างกาย เธอเอนตัวนอนหลับปุ๋ยพิงกรอบประตูฝั่งตัวเอง "ถึงคอนโดพี่แล้ว" เขาเอื้อมไปสะกิดดรีมให้ตื่น ทว่าเธอกลับไม่ไหวติงใดๆ ยังคงนอนหลับท่าเดิม เขาปลดเข็มขัดนิรภัยแล้วเปิดประตูฝั่งตัวเองออก จากนั้นเดินอ้อมไปฝั่งดรีม จัดการเปิดปร
"...." "ผมไม่เคยคิดจะทิ้งพี่เลยนะ พี่ก็รู้ว่าผมรักพี่มากขนาดไหน" "ก็นายไม่สนใจฉัน" "ถ้าเป็นเรื่องนี้ผมขอโทษ หายงอนผมนะ" "...." "เงียบแบบนี้คือ? ถ้าอย่างนั้นเย็นนี้ผมพาไปกินอาหารญี่ปุ่นเอาไหม" เจเลอร์มองดรีมผ่านกระจกตรงหน้า เธอทำหน้าลังเลเล็กน้อยเมื่อได้ยินเขาพูดถึงอาหารญี่ปุ่นเพราะมันเป็นของโป
"เป็นยังไงบ้าง" "สวยมาก" "นายชอบไหม" "ชอบมาก ชุดนี้สวยเหมาะกับพี่" ดรีมยิ้มพลางเลื่อนมือขึ้นมาเกาท้ายทอยตัวเองด้วยความเขินอาย "เรามาถ่ายรูปคู่กันดีไหม" "พี่อยากถ่ายรูปคู่กับผมเหรอ?" "ใช่ เรายังไม่มีรูปคู่กันเลยนี่หน่า นะๆ พี่คะ รบกวนถ่ายรูปให้เราสองคนหน่อยได้ไหมคะ" "ได้ค่ะ" พนักงานสาวตอบรับด
หลายวันต่อมา "อื้อ...ทำอะไรของพี่เนี่ย" ชายหนุ่มที่กำลังนอนหลับอยู่เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงงัวเงีย เมื่อโดนคนตัวเล็กเข้ามาปลุกโดยวิธีการจุ๊บแก้มซ้ำหลายๆ รอบ เธอมักเข้ามาปลุกเขาแบบนี้ทุกเช้า "ตื่นเร็วเช้าแล้ว" "ขอนอนต่ออีกห้านาทีนะ ผมเพลียมากเลย" คนฟังทำหน้านิ่ว ทุกครั้งที่เข้ามาปลุก เจเลอร์มักพูดแบ
"ไปกอดต่อบนห้อง" เขาจับมือดรีมให้เดินตามไปยังลิฟต์ สามวันที่ผ่านมาบอกตามตรงว่าคิดถึงเธอมาก แม้จะคุยกันผ่านแชตเป็นประจำแต่มันก็ไม่ทำให้หายคิดถึงเท่าเห็นหน้า ประตูลิฟต์เปิดออกเมื่อถึงชั้นเป้าหมาย เจเลอร์จูงมือดรีมมายังห้องตัวเอง เมื่อเข้ามาข้างในเขาไม่รอช้าที่จะดึงคนตัวเล็กมากอดอีกครั้งด้วยความคิดถึง
สามวันต่อมา "รู้สึกยังไงบ้างที่มีผู้ชายโพสต์รูปลงไอจี" ณิชาที่กำลังเดินคล้องแขนดรีมเลือกซื้อของบนห้างสรรพสินค้าเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม "เดี๋ยวเขาก็ลบออกไปเองแหละ" "การที่ผู้ชายทำแบบนี้ฉันว่ามันชัดเจนแล้วนะว่าเจเลอร์อะ เขาคิดเหมือนกันกับแก" "แต่ว่าเขาไม่เคยพูดว่ารู้สึกยังไงกับฉัน" เธอพูดตัดพ้อออกมา
"อะ" ชายหนุ่มรุ่นน้องปรายสายตามองสร้อยประจำตระกูลที่ดรีมคืนให้เพียงนิด ก่อนจะดึงสายตากลับไปมองวิวตรงหน้าต่อพลางขยับปากพูดกับหญิงสาว "พี่เก็บไว้ใส่เถอะ" "แต่ว่านี่เป็นสร้อยประจำตระกูลของนายเลยนะ จะเอามาให้ฉันเก็บไว้ใส่เองได้ยังไง" "พี่เป็นเมียผมแล้วนะ ของๆ ผัว ก็เหมือนของๆ เมีย" "คะ...ใครเป็นเม
เช้าวันต่อมา แสงแดดอ่อนๆ ยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้องนอนสี่เหลี่ยมหรูกระทบเข้ากับเจ้าของใบหน้าสวยหวานที่กำลังนอนหลับปุ๋ยบนเตียง เปลือกตาสีขาวค่อยๆ ปรือขึ้นมาอย่างยากลำบากเพราะมีแสงแดดกำลังแยงตา เธอดึงตัวเองขึ้นจากหมอนใบใหญ่พลางมองไปรอบห้องนอน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่านี่คือคอนโดของเจเลอร์ แล้วเธอก็นอนที่นี่
"เจเลอร์" เสียงนั้นทำให้เจเลอร์และดรีมพลันสายไปมอง พบว่าเจ้าของเสียงเมื่อครู่คือพิตต้า หล่อนเดินเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้ม "เจอกันอีกแล้วนะ" "มีอะไร" "ทำไมต้องทำตัวห่างเหินกันด้วยล่ะ เมื่อก่อนเจเลอร์ไม่เป็นแบบนี้นี่หน่า" "เรื่องของเรามันจบไปแล้ว จะพูดถึงทำไมอีก" "เพราะพิตต้ายังรักเจเลอร์อยู่ เราจะไม่
เธอปลีกตัวจากเจเลอร์มาเข้าห้องน้ำเพราะไม่ว่าจะเดินไปทางไหนเขาก็เอาแต่เดินตามราวกับกลัวว่าเธอจะหายไปไหน หลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จเธอก้าวออกมาล้างมือ ก่อนจะหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดมือแล้วทิ้งลงถังขยะ จังหวะกำลังเดินออกไปเป็นต้องชะงัก เมื่อพิตต้า อดีตแฟนเก่าของเจเลอร์ได้เดินเข้ามาในห้องน้ำพอดี เธอและพิตต