เข้าสู่ระบบแชร์
[65] (Talk เจ้าป่า) เมียกูไปไหน
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-05 00:48:49บทที่เกี่ยวข้อง
เจ้าป่า Bad boy [66] คริปเสียง
[ Talk แอมแปร์ ]เช้าวันใหม่...สวัสดีชีวิตใหม่ ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาจากเตียงเพราะ มีคนมากดกริ่งหน้าบ้านรัวๆ ตอนแรกฉันใจหล่นวูบไปเลยเมื่อได้ยินเสียงกริ่งหน้าบ้านรัวขนาดนี้ เพราะคิดว่าเป็นพี่ป่า แต่พอแอบมองผ่านหน้าต่างแล้วไม่ใช่พี่ป่า ฉันก็ถอนหายใจออกมาแบบโล่งอกทันที แล้วลงไปเปิดประตูให้คนที่มากดกริ่ง คงจะเป็นคนที่รินบอกว่าจะมาทำความสะอาดบ้านให้ "สวัสดีดีค่ะ หนูชื่อวีนัส มาทำความสะอาดบ้านให้เจ้ค่ะ ^_^" เด็กสาวเอ่ยแนะนำตัว ดูท่าจะเรียนหมอปลายอยู่เลยมั้งเนี่ย แถมยังเรียกฉันว่าเจ้อีก "ไม่ต้องงงค่ะเจ้ พอดีจริงๆแล้วพี่รินจ้างแม่หนู แต่แม่หนูป่วย หนูเลยมาแทน ^_^" "อะ อ้อๆ เข้ามาสิ" ฉันเปิดทางให้เธอเข้ามาภายในบ้าน "เจ้สวยจัง ผิวข๊าวขาว ^_^" ดูท่าแล้วเธอจะเป็นคนพูดเก่ง ยิ้มเก่ง คล้ายฉันสมัยที่ยังขายตัวอยู่เลย "อายุเท่าไหร่เราอะ" ฉันเอ่ยถามเด็กผู้หญิงเจ้าของรอยยิ้มที่แสนจะสดใสออกไป โลกของเธอดูจะมีแต่ความสุขเนอะ ต่างกับฉันจัง "หนูอายุ16ค่ะ ^_^" ฉันสตั้นไปนิดหน่อยเมื่อเธอบอกว่าเธออายุ16 เพราะตอนแรกฉันคิดว่าเธอน่าจะอายุสักประมาณ 17-18 นี่เธอเด็กมากเลยนะเนี่ย "เริ่มทำความสะอาดเลยนะ เดี๋ยวพี่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [67] [เจ้าป่า] จะไปตามหาที่ไหน....
[Talk เจ้าป่า] ตอนนี้ผมกำลังนั่งอยู่ที่สนามบิน กำลังรอขึ้นเครื่อง ฟังไม่ผิดหรอกครับ ผมกำลังจะไปดูงานที่ต่างประเทศจริงๆ ถ้าถามความรู้สึกของผมตอนนี้ ผมไม่อยากไปเลย ผมอยากไปตามหาเมียกับลูก แต่ทำไงได้ นี่มันงาน... ผมนั่งถอนหายใจทิ้งเป็นครั้งที่เท่าไหร่ ก็ไม่รู้ ตอนนี้ผมกำลังพิมพ์ข้อความส่งไปหาแอมแปร์ ถึงแม่ว่าเธอจะไม่เคยเปิดอ่านข้อความที่ผมส่งไปให้เธอเลยก็ตาม เมื่อวาน พอผมกลับไปถึงบ้าน ผมยอมรับว่าผมเหมือนคนสติหลุด ผมพังข้าวของทุกอย่างที่อยู่ในห้องนอน พังทุกอย่างที่ผมเตรียมจัดไว้เซอร์ไพรส์แอมแปร์ ผมโคตรเสียใจเลยจริงๆที่เธอหนีไปแบบนี้ เธอไปพร้อมกับลูก กว่าผมจะกลับมาไทยอีกครั้ง กว่าผมจะตามหาเธอ เจอ....มันต้องนานอีกกี่ปี แล้วทำไมกูไม่ไปหาตั้งแต่วันนี้วะ !!จู่ๆ ผมก็คิดบางอย่างได้ นั่นดิ ผมจะมานั่งอมทุกข์ทำไม งานที่ต่างประเทศผมส่งให้เลขาผมไปดูก็ได้ แล้วตัวผมก็โกหกรินว่าไปดูเอง เฮ้อ! ฉลาดขึ้นมาบ้าง เมื่อตัดสินใจได้แล้ว ผมก็ออกมาจากสนามบินทันที ผมขับรถกลับบ้าน พอมาถึงบ้านผมก็เรียกลูกน้องมาประชุมกัน คงไม่ต้องสงสัยนะว่าทำไมผมถึงเรียกให้ลูกน้องมาประชุม เพราะมันก็มีอยู่เรื่องเดียว "พวกมึงไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [68] คนที่คุ้นเคย....ทำไมต้องเจอเขา
[Talk แอมแปร์]วันต่อมา... วันนี้วีนัสเธอจะเข้ามาทำความสะอาดบ้าน แล้วก็มาคอยทำอาหารให้ ช่วงเย็นๆ รินจ้างให้น้องมาเป็นแม่บ้านให้ฉัน แต่วีนัสเรียน ก็เลยว่างมาแค่ช่วงเย็นๆ วันนี้ทั้งวันฉันก็ไม่ได้ทำอะไรหรอก ก็นั่งๆนอนนอน และพยายามจะไม่จับโทรศัพท์ เพราะฉันไม่อยากเห็นอะไรอีกแล้ว เมื่อคืน เส้นด้ายเธอส่งข้อความมาอีก เป็นรูปภาพ แต่ฉันตัดสินใจที่จะไม่กดเข้าไปดู ส่วนพี่ป่า ฉันบล็อกเขาไปแล้ว ฉันไม่อยากรับข้อความอะไรจากเขาอีกแล้ว เขามันก็แค่คนโกหกหลอกลวง ฉันรู้สึกผิดกับตัวเองจริงๆที่เผลอไปรักเขาจนหมดใจ ทั้งที่เขาไม่เคยดีกับฉัน เรื่องดีๆที่เขาเคยทำก็แค่หลอกฉันก็เท่านั้น ฉันมันโง่ ฉันท้องได้ห้าเดือนแล้วนะ พึ่งจะครบกำหนดห้าเดือนวันนี้เอง ท้องฉันเริ่มออกแล้ว รู้สึกว่ากางเกงเริ่มคับๆแล้ว เดี๋ยวฉันว่าจะไปหาซื้อชุดคลุมท้องด้วย "เจ้ สวัสดีค่ะ^_^" วีนัสเดินเข้ามาในบ้าน เธอแต่งตัวด้วยชุดนักเรียน ม.ปลาย ดูน่ารักสมวัยมากๆ "เดี๋ยวหนูไปทำความสะอาดบ้านให้ก่อนนะเจ้" ฉันพยักหน้าตอบเธอ ก่อนที่วีนัสเธอจะเดินสวนกับฉันไป เธอมองฉันด้วยสายตาแปลกๆ เหมือนกำลังสงสัยอะไรสักอย่าง "มีอะไรรึเปล่า ?" ฉัยเอ่ยถามขึ้น"
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [69] ฟังกูบ้างดิวะ !!
ในระหว่างที่ฉันกำลังรีบสาวเท้าเดิน วีนัสก็เอาแต่ถามไม่หยุดว่าจะไปไหน แต่ฉันไม่ตอบ ฉันรีบเดินให้ไวที่สุด ใจฉันมันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ กลัวมากจริงๆ กลัวพี่ป่าจะเจอ หมั่บ! จู่ๆ แขนฉันถูกใครไม่รู้รั้งเอาไว้ จากนั้นร่างฉันก็ถูกกระชากเซไปกระแทกกับแผงอกของใครสักคน กลิ่นน้ำหอมเย็นๆที่ตัวเขา มันลอยมาเตะจมูกของฉัน มันทำให้ฉันรับรู้ได้ทันที ว่าเจ้าของมือที่กำลังจับแขนฉันอยู่ กับเจ้าของแผงอกแน่นๆนี้คือ...เฮือก...พี่ป่า ฉันเงยหน้าดู สรุปว่าเป็นพี่ป่าจริงๆ ฉันรีบดันตัวเองออกจากแผงอกของเขา แต่เขาไม่ยอมที่จะปล่อยฉันเลย นี่เมื่อไรฉันจะหมดเวรหมดกรรมสักที ประเทศไทยก็ไม่ใช่เล็กๆ ทำไมต้องวนกลับมาเจอเขาอีก เมื่อไหร่ฉันจะหลุดพ้นสักที "มึงจริงๆด้วยแอม" พี่ป่่คลี่ยิ้มออกมาอย่างดีใจ ที่รู้ว่าเป็นฉัน แต่ฉันไม่ดีใจเลยสักนิด ที่เจอเขา"แอม มึงหนีกูมาไกลเกินไปแล้วนะ..." พี่ป่าพูดขึ้น หลังจากที่เขาเอาแต่มองหน้าฉัน "อย่ามายุ่ง !!" ฉันพูดพรางพยายามแกะมือหนาของพี่ป่าออก "เจ้ ผู้ชายคนนี้คือ..." วีนัสเธอทำหน้าสงสัย มองหน้าฉันกับพี่ป่าสลับกัน "อ้อ พี่เป็นผัวผู้หญิงคนนี้" "คือ ผะ ผัวเจ้หรอ..." "ไม่ใช่ ไม่ใช่น
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [70] จะทิ้งกูจริงๆหรอวะ
@บ้าน...ภายในบ้านตอนนี้ทั้งพี่ป่าแล้วก็ขุนเขา อยู่ในบ้าน เขาสองคนกำลังนั่งอยู่ตรงโซฟาตัวใหญ่ ส่วนฉันก็นั่งอยู่ตรงโซฟาอีกตัว ตรงข้ามเขาสองคน"เดี๋ยวหนูไปเอาน้ำมาให้นะคะ" วีนัสพูดขึ้น "ไม่ต้อง เดี๋ยวเขาสองคนก็กลับ'' ฉันพูดขัดขึ้นก่อนที่วีนัสจะเดินไปหยิบน้ำ "ใครจะกลับ ?" พี่ป่าพูดสวนขึ้นทันควัน จากนั้นก็ทำหน้าตากวนประสาทใส่ฉัน "มีอะไรจะพูด ก็พูด แต่ถ้าจะพูดเรื่องเดิมๆ แอมไม่อยากฟัง" "กูจะอยู่ที่นี่กับมึง" "ไม่ค่ะ" "ถ้างั้นก็กลับไปกับกู""ไม่มีทาง"''เอ่อ นะ น้ำ...ต้องไปเอามั้ยคะ" วีนัสเอ่ยถามอีกครั้ง แล้วก็ทำท่าทางแบบงงๆ ''ไม่ต้องหรอก กลับบ้านไปก่อนก็ได้" "งั้นหนูขอตัวนะเจ้ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาใหม่ ^ ^" ฉันพยักหน้าตอบวีนัส "กลับแล้วนะคะ ^ ^'' วีนัสหันไปบอกพี่ป่ากับขุนเขาด้วย เสร็จแล้วเธอก็เดินออกจากบ้านไป "ใครวะ ?" ขุนเขาเลิกคิ้วถามฉัน "รินจ้างมาทำความสะอาด แล้วก็มาดูแลฉัน" "อ้อๆ ปากดีชะมัด แม่งฉันชวนคุยตลอดทาง" ขุนเขาบ่นๆ ก่อนจะลุกขึ้นเดินเข้าไปในครัว ทำตัวราวกับเป็นบ้านของตัวเอง "มึงนอนห้องไหน ?" หลังจากที่ขุนเขาเดินเข้าไปในครัวแล้วพี่ป่าก็พูดถามฉัน ฉันคิดผิดจริงๆ ที่ยอมให้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [71] เจ้าป่าตีมึน (คนเจ้าน้ำตา)
"โอกาสแอมเคยให้ไปแล้ว พี่ไม่เห็นค่ามันเองพี่ป่า" "อีกครั้งได้มั้ยแอม ฮึก..." "เป็นบ้าอะไร เมียตัวเองก็มีจะมาร้องห่มร้องไห้กับแอมทำไม" "ก็มึงไง เมียกู จะต้องให้กูพูดอีกกี่ครั้ง ฮึก..." ฉันพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะผลักตัวพี่ป่าออก แล้วก็รีบสาวเท้าเดินเข้าไปในห้องของตัวเอง พร้อมกับปิดประตูเสียงดังลั่น จากนั้นไม่นานที่ฉันเข้ามาในห้อง เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ตามด้วยเสียงของพี่ป่า ก๊อกๆ ก๊อกๆ "แอม กูขอเข้าไปหน่อย" "แอม คุยกันให้รู้เรื่องก่อนได้มั้ย" ก๊อกๆ ก๊อกๆ "ไม่มีอะไรต้องคุยอีกแล้ว มันจบแล้ว" ฉันตะโกนออกไปดังพอที่คนหน้าประตูจะได้ยิน "จบเหี้ยอะไรวะ แม่ง!!" ปัก!! เสียงพี่ป่าถีบประตูห้องอย่างแรง เหอะ! เมื่อกี้ยังร้องไห้อยู่เลย เขามันตอแหลจริงๆ ผู้ชายคนนี้ หลังจากเสียงพี่ป่าถีบห้องไปครั้งหนึ่ง จากนั้นทุกอย่างก็เงียบ ฉันถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ตอนแรกคิดว่าพี่ป่าจะพังประตูเข้ามาซะอีก หลังจากคนที่อยู่หน้าห้องไม่โวยวายแล้ว สิ่งแรกที่ฉันทำ คือโทรไปหาริน ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด📲ริน📱" ว่าไงมึง "ฉัน📱" ไหนมึงบอกว่าพี่ป่าไปเมืองนอกไงริน" ฉันเริ่มถามเข้าประเด็นทันที ริน📱" อื้อ ก็ไปเมือ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [72] ความจริงปรากฎ
พี่ป่าพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะยกมือขึ้นมาเช็ดน้ำตาออกจากแก้มของตัวเอง "มึงโกหกกู" "แอมพูดความจริง" "งั้นกล้าตรวจมั้ย ถ้าไม่ใช่ลูกกู กูจะปล่อยมึงไป" "ที่มาตามแบบนี้เพราะต้องการแค่ลูกใช่มั้ย" "กูต้องการทั้งแม่ทั้งลูกนั่นแหละแอม !!" "ไม่ร้องแล้วหรอคะ" "แอม มึงจะใจร้ายกับกูไปถึงไหนวะ" "ก็ทำตัวเองทั้งนั้น" "เอาเถอะ ยังไงกูก็มั่นใจ ว่าลูกกู" พี่ป่าพูดเสียงหนักแน่น และท่าทางที่แสนจะมั่นใจ เจ้าป่า คนเจ้าน้ำตาเมื่อกี้หายไปไหนแล้วล่ะ หรือแค่บีบน้ำตาให้ฉันสงสารเฉยๆ พอเห็นฉันไม่ไปตามเกมก็เปลี่ยนแผน แบบนี้สินะ!! หมั่บ! พรึ่บ! "อื้อ...ปล่อย !!" ฉันพูดและพยายามแกะมือหนาของพี่ป่าออก เพราะจู่ๆ พี่ป่าก็ดันตัวฉันลงไปนอน จากนั้นเขาก็กอดฉันแน่น "ดึกแล้ว นอนได้แล้ว" "พี่ก็ออกไปนอนข้างนอกสิพี่ป่า !!" ฉันพูดเสียงแข็ง "กูจะนอนกับเมีย" "ใครเมียพี่ เมียพี่อยู่กรุงเทพนู้น ปล่อยแอมนะ !!" ฉันพยายามดิ้นๆ ยิ่งดิ้นเขาก็ยิ่งกอดแน่น"อย่าดิน แล้วก็เงียบๆ กูจะนอน" "พี่ป่า ออกไปด้านนอกเดี๋ยวนี้"".....""พี่ป่า ไอ้พี่ป่า ไอ้บ้า ปล่อยนะ"".....""ไอ้บ้า บอกให้ปล่อยไง !!" ทุกคำพูดของฉันไร้เสียงตอบกลับจา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [73] ให้อภัยกูได้รึยัง ?
หลังจากที่ขุนเขาพูดเรื่องเขากับเส้นด้ายออกมา ทุกอย่างก็เงียบสงัด ฉันยังคงสับสนกับเรื่องที่ขุนเขาบอก แบบนี้พี่ป่าก็โดนเส้นด้ายเธอสวมเขามั้ย เอ๊ะ ไม่สิ พี่ป่าก็ใช่ย่อย "สมน้ำหน้า'' ฉันหันไปมองพี่ป่าก่อนจะพูดออกไปด้วยความหมั่นไส้"สมน้ำหน้าอะไร ?" พี่ป่าเลิกคิ้วขึ้น ถามฉัน''แล้วมาแบบนี้ เมียของพวกคุณทั้งสองไม่ตามหาแย่หรอ ?" ฉันพูดขึ้น "ไม่ใช่เมียกู !!" "อยากพักก่อนวะ ยิ่งตามยิ่งเหนื่อย" ขุนเขาถอนหายใจออกมายาวๆ ก่อนจะเอนตัวพิงโซฟาตัวใหญ่ จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองไปบนเพดาน ดูแล้วเขาคงจะชอบเส้นด้ายเธอเอามากๆเลยนะ "แอม...มึงรู้ความจริงหมดแล้ว" พี่ป่าเอามือมาจับมือฉัน"....""ขอโทษที่กูเคยทำร้าย เคยพูดไม่ดีกับมึง กูยอมรับ...กูไม่รู้จริงๆ" ".....""จะให้อภัยกูได้รึยัง ในเมื่อมึงรู้แล้วว่ากูไม่ได้โกหก เรื่องกูกับด้าย..."ตึกตักตึกตัก ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น สายตาคู่นั้นของพี่ป่าที่กำลังจ้องมองใบหน้าของฉัน มันทำให้ฉันใจเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ "ถ้าตอบตรงนี้ไม่ถนัด ไปตอบในห้องก็ได้นะ" "มึงอยากเย็..ด ก็บอกดีๆไม่ต้องล่อ" ขุนเขาพูดขัดขึ้น"เสือก หุบปากมึงไปสัส!!" พี่ป่าหันขวับไปจ้องหน้าขุนเขาตาเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
บทล่าสุด
เจ้าป่า Bad boy 84 The End (จบแล้วว)
ภายในห้องน้ำ...พี่ป่าวางฉันลงอย่างเบามือในอ่างน้ำจากุชชี่ที่มีน้ำเตรียมพร้อมเอาไว้แล้ว "ไม่ลงมาอาบด้วยกันหรอ...." ฉันถามที่ป่าที่เอาแต่ถูตัวให้ฉัน "ถ้าให้กูลงไปในอ่างด้วย คงไม่ได้อาบ" พี่ป่ายักคิ้วให้ฉันมือหนาถูวนรอบหน้าอกของฉันเหมือนตั้งใจจะถูแค่ตรงนั้นแค่ตรงเดียว"พี่ป่า" ฉันทำตาดุใส่พี่ป่า เมื่อเห็นว่าพี่ป่าเอาแต่ถูอยู่อย่างนั้น "เออๆ จะดุกูทำไม" พี่ป่าพยักหน้าตอบ มือหนาของพี่ป่าจากที่ถูวนรอบหน้าอกของฉัน ตอนนี้มันได้เลื่อนลงต่ำลงไปเรื่อยๆ จนถึงกลีบแคมคู่นั้นของฉัน "พะ พี่ป่า ยะ อย่านะ" ฉันรีบรั้งมือของพี่ป่าเอาไว้ "ก็มึงให้กูถูตรงอื่น" พี่ป่ายักคิ้วใส่ฉันแบบกวนๆ "แต่ไม่ใชตรงนี้" เมื่อกี้ก็พึ่งมีอะไรกัน ถ้าถูตรงนี้มีหวังได้มีอีกรอบแน่ ลูกฉันจะรอดมั้ย "ก็ทำความสะอาดให้ไง เมื่อกี้น้ำกูเยิ้มเต็มรูมึงเลย...." พี่ป่าพูดมันออกมาหน้าตาเฉย ซึ่งถ้าคำๆนี้มันไม่ได้หลุดออกมาจากปากของผู้ชายที่ฉันรัก ฉันจะไม่รู้สึกอะไรเลยแต่ตอนนี้นี่สิ หน้าฉันมันร้อนผ่าวไปหมดแล้ว พี่ป่าเอามือของฉันที่จับมือเขาออก ก่อนที่จะล้วงลงไปถูแหวกกรีบแคมของฉัน เขาทำแบบนั้นจริงๆ แถมยังยิ้มทะเล้นให้อีกด้วย "อ๊ะ พ
เจ้าป่า Bad boy [83] Nc20+
พี่ป่าพาฉันเข้าไปในบ้าน ตอนนี้ฉันหยุดร้องแล้ว ภายในบ้านมีแม่บ้านอยู่สามคน พี่ป่าจ้างมาทำความสะอาดบ้าน และคอยดูแลเรื่องอาหาร ก็ทำทุกอย่างในบ้านนั่นแหละ ภายในบ้านทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว แทบจะไม่มีอะไรเหมือนเดิมแล้ว ไม่มีรูปครอบครัว ไม่มีห้องทำงานของคุณพ่อตรงนั้น ภายในบ้านไม่มีอะไรเหมือนเดิม มันก็คงต้องเป็นแบบนั้น จะให้ทุกอย่างอยู่เหมือนตอนที่ฉันอยู่ตอนเด็กมันก็คงจะไม่ได้ เพราะเวลามันก็ผ่านมานานมากแล้ว ฉันแอบเสียใจนิดๆนะ ที่ความทรงจำของฉันตอนเด็กมันหายไปแล้ว แต่มันก็ดี ถ้าบ้านยังคงสภาพเหมือนเดิม ฉันคงจำเรื่องราวที่เลวร้ายไม่ลืม "ห้ามร้อง" พี่ป่าหันหน้ามาบอกฉัน เมื่อเห็นว่าฉันทำท่าจะร้องไห้อีกครั้ง "อื้อ รู้แล้ว" ฉัรมองไปรอบๆบ้านอีกครั้ง "พี่ป่ารู้ได้ไงคะว่าบ้านหลังนี้แอมเคยอยู่ตอนเด็ก" ฉันหันไปถามพี่ป่าหลังจากที่เราเดินเข้ามาในบ้านกันแล้ว "กูถามริน" "แล้วซื้อบ้านได้ไง ราคา ?" พี่ป่าถอนหายออกมาเบาๆ ก่อนจะเอามือขึ้นมาลูบหัวฉันอย่างเบามือ "บ้านหลังนี้เขากำลังจะปล่อยพอดี จังหวะมันพอเหมาะพอดีทุกอย่าง กูตั้งใจจะซื้ออยู่แล้วด้วย ส่วนเรื่องราคา ก็ไม่เท่าไหร่" พี่ป่าไหวไหล่ให้ฉันทีหนึ่ง
เจ้าป่า Bad boy [82] หักหลัง
หลังจากคุยกับพ่อแม่ของพี่ป่าเสร็จ ท่านทั้งสองก็ออกไปพักที่โรงแรม และ เตรียมตัวกลับออสเตรเลียในวันพรุ่งนี้ คือ!! มาแค่นี้ แค่นี้จริงๆ แค่มาดูตัวฉัน เมื่อฉันยังไม่พร้อมที่จะแต่งงานท่านก็กลับ 1 อาทิตย์ผ่านไป เชื่อมั้ยว่าพี่ป่ายังงอนฉันอยู่ เรื่องที่ฉันไม่ยอมแต่งงานกับเขา พี่ป่างอนเป็นจริงเป็นจังมาก "พี่ป่าเอาน้ำให้แอมกินหน่อย" ฉันหันไปบอกพี่ป่าที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่"ลุกขึ้นไปหยิบเองดิ" พี่ป่าตอบโดยที่ไม่มองหน้าฉัน เขายังคงก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์ ไม่รู้ว่าคุยกับใคร "แอมท้องอยู่พี่ก็รู้ มันลุกยากท้องโต'' "....." พี่ป่าเงียบไม่ตอบอะไร "พี่ป่าแอมหิวน้ำ ไปเอาน้ำให้หน่อย !!" พี่ป่ายังทำเป็นหูทวนลม จนฉันต้องนับหนึ่งถึงสิบในใจก่อนจะลุกขึ้นเดินไปหยิบน้ำกินเอง คือพี่ป่าไม่ยอมมาหยิบน้ำให้จริงๆ ก็แค่ไม่แต่งงานด้วยตอนนี้ ก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่แต่งด้วยเลยสักหน่อย ไม่รู้จะงอนทำไมขนาดนั้น พอฉันเดินกลับมานั่งที่เดิม ตอนแรกพี่ป่าคุยโทรศัพท์อยู่ พอเขาเห็นว่าฉันเดินมา พี่ป่ารีบเอาโทรศัพท์ลง แล้วก็ลุกขึ้นเดินสวนฉันออกไปจากห้องเลย "พี่ป่า พี่ป่าหยุด พี่คุยกับใคร !!" ฉันตะโกนพูดตามแผ่นหลังของพ
เจ้าป่า Bad boy [81] โล่งอก
"เจ้าป่า นั่งลงไป ฉันจะคุยกับเธอ ไม่ใช่แก" พี่ป่าดูจะหัวเสียมากตอนนี้ เขาไม่ยอมนั่งลงตามที่แม่สั่ง จนฉันต้องจับมือให้พี่ป่านั่งเขาถึงยอมนั่งลง"เธอมีอะไรจะพูดรึเปล่า ?" แม่พี่ป่าเอ่ยถามฉันเสียงเรียบๆ ฉันกลั้นหายใจประมาณสามสี่วิ ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ พรางพยักหน้าตอบคุณแม่ของพี่ป่า "พูดมาสิ ฉันรอฟังอยู่" ตอนนี้บรรยากาศภายในห้องรับแขกเสียงสนิท เงียบซะจนฉันได้ยินเสียงของหัวใจตัวเองที่มันกำลังเต้นรัวเพราะความประหม่าอยู่ตอนนี้"หนูเคยขายตัวจริงๆค่ะ" "เธอรู้รึเปล่าว่าพูดออกมาแบบนี้ ฉันจะไม่รับเธอเป็นลูกสะใภ้" "แม่ !!" "เจ้าป่าแกหุบปากไปเลยนะ !!"ฉันเอื้อมมือไปจับมือของพี่ป่าแล้วออกแรงบีบเบาๆ พี่ป่าหันหน้ามามองฉัน สีหน้าพี่ป่าดูจะเป็นกังวลมาก ฉันก็ไม่ต่างกันหรอก แต่ฉันก็ยังฝืนยิ้มจางๆให้พี่ป่าไป "จากชีวิตที่เคยสุขสบาย มีเงินใช้ไม่เคยขาด ทุกๆครั้งที่ปิดเทอมพ่อกับแม่จะพาไปเที่ยวต่างประเทศ""มันเพอร์เฟคมากๆเลยใช่มั้ยคะ""แต่พอมาวันหนึ่ง บ้านล้มละลาย ทรัพย์สินทุกอย่างกำลังจะถูกยึด พ่อกับแม่หนูจบชีวิตด้วยการฆ่าตัวตาย ทิ้งให้หนูจมอยู่กับบ้านที่กำลังจะถูกยึด ญาติพี่น้องไม่มีใครเอื้อมมือมาช
เจ้าป่า Bad boy [80] วันที่ฉันกลัว...
3อาทิตย์ผ่านไป.... ยิ่งใกล้วันจะถึงกำหนดที่พ่อกับแม่พี่ป่าจะมาไทยเมืีอไหร่ ฉันยิ่งรู้สึกตื่นเต้น รู้สึกประหม่า ฉันกลัว กลัวว่าพ่อแม่พี่ป่าจะรับฉันไม่ได้ ถึงแม่ว่าฉันกำลังจะตั้งท้องลูกของพี่ป่าหลานของท่านก็ตาม เรื่องเส้นด้าย ช่วงนี้เธอเงียบๆไป ขุนเขาคงไม่ปล่อยให้เธอออกมา เพราะอาทิตย์ที่แล้วเธอก็มากดกริ่งที่หน้าบ้าน แต่ฉันไม่ได้ออกไปเปิด แต่ดูท่าแล้วคงจะอีกนานกว่าเธอจะเลิกยุ่ง ฉันก็เข้าใจเธอนะ ที่เธอเป็นแบบนี้เธอรักพี่ป่ามาก แต่ตอนนี้พี่ป่าเป็นของฉัน และฉันก็รักเขามากไม่ต่างจากเธอ อ้อ วีนัสกลับโคราชไปแล้วนะ ไม่รู้ว่ามีเรื่องด่วนอะไรรึเปล่า กลับไปไม่บอกฉันเลย แถมยังแอบกลับตั้งแต่ตอนเช้าตรู่ ไม่รู้ว่าไปยังไง แต่พอไปถึงเธอก็ข้อความมาบอกฉัน ช่วงดึกๆ..."แอม ทำอะไรทำไมไม่ขึ้นมานอน" พี่ป่าพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าฉันเอาแต่นั่งหน้าโต๊ะกระจกไม่ยอมขึ้นเตียงไปนอนสักที "พี่ป่า แอมกลัวว่าทางพ่อแม่ของพี่..." "แอม ไม่มีใครบังคับอะไรกูได้" พี่ป่าพูดสวนขึ้นก่อนที่ฉันจะพูดจบ "พี่ป่าเคยบอกว่าคุณแม่ของพี่ชอบเส้นด้ายมาก" "อื้ม" "แล้วแบบนี้...""อย่าคิดมากแอม ด้ายก็อยู่กับไอ้ขุนไง" "....""ขึ้นมาบนเตี
เจ้าป่า Bad boy [79] Nc20+ [วุ่นวายไม่เลิก]
หลังจากที่ฉันกับวีนัสเปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำเสร็จ ฉันใส่เป็นบิกินี่สีน้ำเงิน ขัดกับสีผิว ทำให้ดูขาวมีออร่า ส่วนวีนัสรายนั้นปิดมิดชิดทุกสัดส่วน เหมาะสมกับวัย "โห เจ้ ขนาดเจ้ท้องหุ่นเจ้ดีมาก" วีนัสมองฉันตาไม่กระพริบ "ลงไปเล่นน้ำเถอะห่วงแต่ชมอยู่ได้ ^_^" ฉันหยิบผ้าผืนบางมาคลุมตัวเอาไว้ จากนั้นฉันจูงมือวีนัสลงไปยังชั้นล่าง พี่ป่ากำลังนั่งคุยอะไรกับทันก็ไม่รู้ แล้วก็มีลูกน้องเขาอีกสองคนอยู่ด้วย ปัก! ทันทีที่ฉันลงไปชั้นล่างแล้วพี่ป่าเห็นฉัน เขาวางมือกระแทกกับโต๊ะเสียงดังทันที จากนั้นพี่ป่าก็มองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะขบกรามแน่น "พวกมึงมองเมียกูทำไม !!" พี่ป่าตะคอกใส่หน้าลูกน้องของเขา เพราะตอนนี้ลูกน้องของพี่ป่ากำลังมองฉันตาค้างเลย"ปะ เปล่ามองนะครับนาย'' ลูกน้องของพี่ป่าท่าทางเลิกลักกันมากพอได้ยินเสียงพี่ป่าตะคอกใส่"พวกมึงออกไปเลยนะ ออกไปให้หมด !!" น้ำเสียงอันทรงพลังของพี่ป่า ทำให้พวกลูกน้องรีบพากันวิ่งกรูออกจากบ้านทันแทบไม่ทัน "วีนัส ไปเล่นน้ำรอพี่ก่อนเลยนะเดี๋ยวตามไป" ฉันหันไปบอกวีนัส เพราะไม่อยากให้วีนัสเห็นตอนที่พี่ป่าของขึ้น เดี๋ยวพลานจะกลัวเอา"พี่ป่าคะ อย่าดุเจ้นะคะ ^_^" ว
เจ้าป่า Bad boy [78] อยากจะไปก็ไป ไปเลย!!
"เลือกมา ถ้าไปก็ไม่ต้องกลับมา" ฉันยื่นคำขาดฉันยกมือขึ้นมากอดอกและรอฟังว่าพี่ป่าจะตอบว่าอะไร แต่สิ่งที่ได้แทนคำตอบคือความเงียบของคนตรงหน้า "แอมไม่ควรถามแบบนี้ใช่มั้ย""....." "ถ้าจะคิดนานขนาดนี้ก็ไปเถอะค่ะ" ฉันตัดบทพูดขึ้น เมื่อพี่ป่าไม่ยอมตอบสักที มันรู้สึกเจ็บดีจริงๆ ที่เห็นพี่ป่าลังเลแบบนี้ สำหรับเขา มันคงจะเลือกยากมากเลยสินะ พูดจบฉันก็ลุกขึ้น เตรียมจะเดินออกไปจากห้องนั่งเล่น หมั่บ! มือหนาของพี่ป่าขว้ามาจับแขนฉันไว้ "ไปสิ อย่ามายุ่งกับแอม !!" ฉันสะบัดมือพี่ป่าออกอย่างแรง ก่อนจะรีบเดินออกจากตรงนั้นทันที ภายในห้อง....ไอ้ป่าบ้า! ทำไมต้องเป็นแบบนี้ ทำไมไม่คิดถึงฉันกับลูกก่อนล่ะ ฉันเอาเเต่กล่นด่าพี่ป่าพึมพำเบาๆในห้องคนเดียว ก๊อกๆ ก๊อกๆ เสียงเคาะห้องดังของ พร้อมกับเสียงของพี่ป่าที่พูดบอกให้ฉันไปเปิดประตูให้เขาเข้ามาในห้อง "แอม เปิดประตูให้กูดิ" "ไม่ จะไปหาเมียเก่าก็ไป""โธ่แอม กูไม่ได้จะไป กูไม่ไป มาเปิดประตูให้กูก่อนได้มั้ย" ก๊อกๆ ก๊อกๆ ก๊อกๆ "แอม เมียจ๋า เปิดประตูให้ผัวเข้าไปหน่อย" "แอม อย่าเงียบดิวะ" "แอม แอมแปร์ แอมๆๆๆๆๆๆ" พี่ป่าเคาะห้องรัวๆ แล้วก็เรียกชื่อฉันอยู่อย
เจ้าป่า Bad boy [77] ลังเลทำไม
ตอนนี้พี่ป่ามาถึงบ้านแล้ว พึ่งมาถึงเมื่อกี้ รินมันก็มาด้วย "วีนัส ออกไปรอข้างนอก" รินหันไปสั่งวีนัส วีนัสพยักหน้าตอบก่อนจะเดินออกไป"ด้าย มาทำไมอีกเราคุยกันหลายครั้งแล้วนะ" พี่ป่าพูดขึ้น "พี่ป่า ทำไมทิ้งกันง่ายๆแบบนี้เลยละคะ" พูดจบน้ำตาก็ไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้างของเธอ "คุณก็แอบมีอะไรกับน้องชายผม มันจบแล้วด้าย ผมกับแอมกำลังจะมีลูกด้วยกัน เราจะแต่งงานกันแล้วด้าย" "มั่นใจได้ยังไงว่าเป็นลูกของพี่ มันขายตัวพี่ป่าก็รู้" "อ้าว อีนี่ วอนนักนะ !!" รินทำท่าจะพุ่งไปหาเส้นด้ายแต่ถูกพี่ป่ากันไว้ ขุนเขาก็ยืนบังหน้าเส้นด้ายเธอไว้เหมือนกัน เออ! ให้มันได้แบบนี้ ทั้งเพื่อนทั้งผัว "อย่าใช้กำลังริน กูขอ" พี่ป่าหันมาบอกรินก่อนจะหันหน้ากลับไปมองเส้นด้าย"ใช่! ผมรู้ว่าแอมเคยขายตัว ผมรู้ดีด้าย แต่ผมก็มั่นใจว่าลูกในท้องเป็นลูกของผมเหมือนกัน" "พี่ป่า....""แอมไม่ได้ขายตัวแล้ว คุณเลิกเอาเรื่องพวกนี้มาพูดได้แล้วด้าย" "ผมกับคุณไม่มีทางรักกันได้อีกแล้ว ตอนนี้ผมรักแอม""ไม่!! พี่ป่ารักด้าย ทำไมคะ ด้ายเคยให้อภัยพี่ป่าตั้งกี่ครั้ง เรารักกันมากขนาดไหน พี่ป่าลืมได้ยังไง" "ตอนนี้คนที่คุณควรจะแคร์ คือไอ้ขุนเขา
เจ้าป่า Bad boy [76] แอมแปร์พร้อมบวก
"ฉันจะไม่ทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่ทำฉันก่อน" "ด้ายไม่เคยทำร้ายใคร เธอทำด้ายก่อนนะแอม" "ใช่!! ฉันทำเธอก่อน มันเป็นเพราะฉันไม่รู้ ฉันก็ยอมถอยแล้วไง แต่พี่ป่าไม่ยอมปล่อยมือฉันเอง เพราะฉะนั้นถือว่าเขาเป็นของฉันแล้ว" ".....""นายรับได้ยังไง ที่คนที่นายรัก เขายังรักพี่ชายนายอยู่ นายโอเคจริงๆงั้นหรอขุนเขา" ".....""นายทนได้จริงๆงั้นหรอ กับอะไรแบบนี้""สักวันเส้นดายจะรักฉันแอม" "เอาเถอะ งั้นมันก็แล้วแต่นายก็แล้วกัน" "อื้ม" ขุนเขาลุกขึ้น แล้วเดินเข้าห้องนอนไปเลย ดูท่าเขาคงจะไม่ค่อยพอใจฉันหรอก ที่ฉันพูดไปแบบนี้ ฉันก็แค่อยากเตือนสติเขา เส้นด้ายไม่ได้ดีแบบที่เขาคิดหรอก ถ้าเธอดีจริง เธอจะไม่บอกให้ฉันเอาเด็กออก ทั้งๆที่ฉันยอมถอยและไม่ไปวุ่นวายอะไรกับเธอเลย เช้าวันใหม่...วันนี้แล้วที่ฉันต้องกลับกรุงเทพ วีนัสมาก่อนเวลานัดครึ่งชั่วโมง ดูท่าทางเธอจะตื่นเต้นไม่น้อยเลยจริงๆ วีนัสเอาแต่ถามฉัน ว่ากรุงเทพเป็นยังไง เหมือนโคราชหรือเปล่า "ทำไมให้เด็กนี่ไปด้วย เธอไม่เรียนหนังสือรึไง ?" ขุนเขาเดินออกมาจากบ้าน เขาทักขึ้นเมื่อเห็นวีนัสนั่งอยู่หน้าบ้านพร้อมกับกระเป๋าใบใหญ่ "หนูปิดเทอมแล้วค่ะ ^_^" ฉันกำลังจะอ้า
