“เจ้าหนู เจ้าไม่เชื่อข้าจริงๆ สินะ! เจ้ารู้ไหมว่ารูปแบบที่แท้จริงของข้าอยู่ในแมกม่านี้มาหลายปีโดยไม่มีปัญหาใดๆ เจ้ารู้ไหมว่าทำไม เป็นเพราะเคล็ดวิชานี้ ยิ่งไปกว่านั้น ทุกคนรู้ดีว่าในบรรดาสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ทั้งสี่ตัว ฉัน ซวนหวู่ มีการป้องกันที่ยอดเยี่ยมที่สุด แม้ว่าเจ้าจะประสบความสำเร็จในการฝึกฝนเพียงระดับแรก เจ้าก็สามารถทนต่อความร้อนแรงของแม็กม่านี้ได้ "เมื่อได้ยินว่าฉู่เฉินไม่เชื่อเขา สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ซวนหวู่ก็พูดด้วยความภาคภูมิใจในทันทีแม้ว่าตอนนี้ฉู่เฉินจะไม่เห็นซวนหวู่ แต่เขาก็สามารถจินตนาการถึงท่าทางที่น่าภาคภูมิใจของซวนหวู่ได้อย่างไรก็ตาม ซวนหวู่ไม่ผิดเกี่ยวกับเรื่องหนึ่งในบรรดาสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ทั้งสี่ และซวนหวู่มีชื่อเสียงในด้านการป้องกันเมื่อเห็นเช่นนั้น ฉู่เฉินก็ไม่ลังเลอีกต่อไป และสังเกตพบหินก้อนหนึ่งที่ไม่ได้ถูกแมกม่าสาด จึงนั่งขัดสมาธิและเริ่มบำเพ็ญเพียร“เจ้าหนู แม้ว่าตอนนี้เจ้าเพิ่งจะเริ่มฝึกฝน โดยมีข้าเป็นอาจารย์คอยชี้แนะเจ้า แต่ก็ควรใช้เวลาเพียงสองหรือสามวันในการเริ่มต้น ย้อนกลับไปในวันนั้น แม้ว่าเจ้าจะมีพรสวรรค์ที่น่ากลัว แต่ก็ยังต้องใช้เวลาทั้งหมด แต่ฉันต้องใช้
ทันทีที่เริ่มบำเพ็ญเพียรคลื่นความร้อนจากแมกม่า ซึ่งสามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าก็ถูกดูดซับโดยฉู่เฉินรัศมีของฉู่เฉิน เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องจนกระทั่งถึงจุดวิกฤติ“โพล่ะ”เหมือนกับเสียงลูกโป่งแตกฉู่เฉินก้าวผ่านจิตระดับเล็กๆ อีกครั้งขณะที่ก้าวเข้าสู่ชั้นห้าของระดับจอมยุทธโลกภายในของฉู่เฉิน มีการเปลี่ยนแปลงอีกครั้งภายใต้โลกแห่งเพชฌฆาต ฟองอากาศสีแดงเพลิงได้เกิดขึ้นอีกครั้งโลกใหม่เกิดขึ้นอีกแล้ว!จากการปรากฏตัวของฟองอากาศ และในความเป็นจริงนั่น ฉู่เฉินรู้สึกเหมือนมีหลุมดำปรากฏบนร่างของเขากระแสแมกม่าไหลเข้าสู่หลุมดำอย่างต่อเนื่องและปรากฏขึ้นในฟองสีแดงเพลิงแม้ว่าร่างกายของฉู่เฉินกำลังบำเพ็ญเพียรอยู่ แต่จิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ก็ไม่ถูกรบกวน และยังปรากฏอยู่ข้างกายวิญญาณของสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ซวนหวู่ในขณะนี้เขาถามอย่างงุนงง“เอ่อ ผู้อาวุโสซวนหวู่ วิชาซวนอู่ไร้เทียมทาน ฝึกฝนกันแบบนี้เหรอ?”เมื่อเห็นการเกิดขึ้นอย่างกะทันหันของโลกใบที่ห้า โลกแมกม่าภูเขาไฟฉู่เฉินเองก็สับสนเช่นกันสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ซวนหวู่ไม่ได้บอกเขาว่า การฝึกฝนวิชานี้จะนำไปสู่การสร้างโลกใหม่สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ซวนห
จนกระทั่งฉู่เฉินเปิดปากพูด เทะอิจิโร ดาไซก็ตระหนักได้และไม่ลังเลที่จะพูดออกมา เร่งเร้าฉู่เฉิน“ท่านเทพ เร็วเข้า ต้องไปแล้ว ภูเขาไฟกำลังจะปะทุ!”"ฮะ?"ฉู่เฉินสับสนอยู่ครู่หนึ่ง แต่แล้วก็ตระหนักได้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาดูดซับแมกม่าเข้าสู่โลกภายในของเขา ซึ่งนำไปสู่ความเข้าใจผิดของเทะอิจิโร ดาไซจึงต้องแสร้งทำเป็นไม่รู้แล้วพูดออกมา“ไม่เป็นไร ทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุม นายขึ้นไปก่อนเถอะ ฉันจะขึ้นไปเร็วๆ นี้”เมื่อได้ยินคำพูดของฉู่เฉิน เทะอิจิโร ดาไซก็เชื่อในสิ่งที่ฉู่เฉินพูดอย่างอธิบายไม่ได้ และเดินไปตามคำพูดของเขาเมื่อเขาแน่ใจว่าเทะอิจิโร ดาไซไม่เห็นเขาอีกต่อไป ฉู่เฉินก็ดำดิ่งลึกลงต่อไปโลกแมกม่าภูเขาไฟก่อตัวเป็นรูปเป็นร่างแล้ว และไม่มีประโยชน์ที่จะดูดกลืนแมกม่าออกมาแมกม่าที่ระดับความลึก 20 เมตรเมื่อสักครู่นี้ถูกดูดเข้าไปในโลกภายในของฉู่เฉินอย่างสมบูรณ์ ขณะนี้ ด้วยการดำเพียง 30 เมตร ฉู่เฉินก็สามารถมองเห็นร่างที่แท้จริงของสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ซวนหวู่ได้ และเขาก็อดไม่ได้ที่จะอยากรู้อยากเห็นรูปร่างที่แท้จริงของสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ซวนหวู่มีหน้าตาเป็นอย่างไรไม่นาน ก็มาถึงระยะห่างเพียงแ
แต่ตอนนี้ ดูเหมือนบางอย่างผิดปกติอย่างสิ้นเชิงดินแดนเร้นลับนี้ไม่เพียงแต่จะมีร่างวิญญาณเท่านั้น แต่ยังมีร่างกายอีกด้วยดินแดนเร้นลับชั้นยอดนี้สามารถพกพาไปกับคุณได้ทุกที่ตั้งแต่เมื่อใด?หรือว่าตัวเองได้หลับไหลนานเกินไปและโลกเปลี่ยนไปอย่างมากหรือเปล่า?วันนี้เอง ที่ทำให้สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ซวนหวู่ตกตะลึงมากขึ้นกว่าเดิม“เอ่อ ผู้อาวุโส ทำไมท่านไม่กลับคืนสู่ร่างกายล่ะ? มันน่าอึดอัดใจที่ต้องมองท่านแบบนี้ ผมมักจะรู้สึกเหมือนมีสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ซวนหวู่สองตัว”ฉู่เฉินก็ปรากฏตัวในเมืองลับแลมังกร พูดเบาๆ ในด้านหนึ่งสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ซวนหวู่กลับสู่ความเป็นจริงร่างวิญญาณกลายเป็นหมอกและรวมเข้ากับหัวมังกรหัวมังกรค่อยๆลืมตาขึ้นเพียงถูกจ้องมองด้วยดวงตาคู่นี้จู่ๆ ฉู่เฉินก็รู้สึกว่าร่างกายของเขาถูกมองทะลุไปหมด โดยไม่มีความลับใดๆ ซ่อนเร้นจากเขาและไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน แม้ว่าเขาจะพบกับเซียนวรยุทธจากนิกายแพทย์มาแล้วก็ตามความแข็งแกร่งที่แท้จริงของสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ซวนหวู่นั้นน่าจะเกินจินตนาการ“ผู้อาวุโสซวนหวู่ ระดับพลังยุทธ์ของคุณคืออะไร?”ฉู่เฉินถามอย่างสงสัยซวนหวู่ส่ายหัวมังกร ราวกั
แม้ว่าเทะอิจิโร ดาไซจะเป็นเพียงใต้เท้าของตระกูลเทะอิจิโรแต่สถานะของเขาก็ไม่ได้ต่ำต้อย และคนในตระกูลซาโต้ก็ยังคงเคารพเขาเป็นอย่างดีขณะที่บุคคลนั้นกำลังจะพูดอีกครั้ง ทันใดนั้นเขาก็เห็นร่างสี่ร่างเดินออกมาทางด้านหลังของเทะอิจิโร ดาไซเป็นฉู่เฉินและไดจิ อาโนกับพวกคนคนนี้ผงะไปชั่วขณะหนึ่ง“ใต้เท้า คนเหล่านี้คือใคร?”“พวกเขาทั้งหมดเป็นสหายของฉัน ไม่ต้องกังวล”เทะอิจิโร ดาไซตอบอย่างสงบ“ใต้เท้า แม้ว่าพวกเขาจะเป็นเพื่อนของท่านก็ตาม พวกเขาไม่สามารถเข้ามาที่นี่ได้ ผู้นำตระกูลได้สั่งห้ามอย่างเด็ดขาด” ชายคนนั้นกล่าวต่อ โดยไม่รู้ว่าใต้เท้าได้ขยับมาอยู่ข้างเขาแล้วในชั่วพริบตา เทะอิจิโร ดาไซก็โจมตีด้วยความเร็วดุจสายฟ้า ก่อนที่ชายคนนั้นจะทันได้โต้ตอบ ศีรษะของเขาก็แยกออกจากร่างกายแล้วศีรษะที่หล่นลงกับพื้นเต็มไปด้วยความไม่เชื่อทำไมใต้เท้าจึงสังหารเขา?ฉู่เฉินเฝ้าดูจากด้านข้างอย่างเย็นชา การกระทำอย่างกะทันหันของเทะอิจิโร ดาไซนั้น แน่นอนว่าเป็นไปตามคำสั่งของฉู่เฉินเหตุผลที่เขาเลือกที่จะลงมือคือการไม่ระวังตัวแน่นอนว่าชายหนุ่มคนนี้ไม่เข้าใจ จนกระทั่งเขาตาย ว่าทำไมอีกฝ่ายถึงต้องลงมือกับตั
ไม่คาดคิดว่าอีกฝ่ายจะเดินเข้าหาความตายเองสายตาของฉู่เฉินเปลี่ยนเป็นเย็นชาในขณะนี้ ไม่เพียงแต่บุคคลนั้นพูดขึ้น แต่หลายคนในระยะไกลก็ยืนขึ้นและล้อมรอบพวกเขาด้วย การสังเกตเห็นศพก็เพียงแค่รอเวลาเท่านั้นฉู่เฉินพูดเบาๆ“ถ้าอย่างนั้นก็จัดการซะ ฆ่าพวกเขาให้หมด อย่าเหลือใครเอาไว้”จากเสียงของคำสั่งเทะอิจิโร ดาไซจิเป็นคนแรกที่เคลื่อนไหว โดยพุ่งเข้าหาชายที่พูดก่อนหน้านี้ดูเหมือนว่าคำสาปต้องห้ามในการบินภายในดินแดนศักดิ์สิทธิ์จะถูกยกเลิกแล้ว ขณะที่เทะอิจิโร ดาไซจิแปลงร่างเป็นลำแสงและพุ่งเข้าหาชายคนนั้นชายคนนั้นไม่ได้สังเกตเห็นอะไรผิดปกติเลยแม้แต่น้อย คิดว่าคำพูดของเขาทำให้ใต้เท้าเข้ามาหา และอดไม่ได้ที่จะรู้สึกภาคภูมิใจในใจเพราะเชื่อว่าเขาได้รับความสนใจจากใต้เท้าอยู่ ไม่อย่างนั้นทำไมเขาถึงบินตรงมาหาเขาจากคนอื่นๆ ที่ยืนขึ้น?แน่นอนว่าใต้เท้า ต้องมีภารกิจสำคัญสำหรับเขาในขณะที่นี้จมอยู่กับความคิด ก็ไม่ได้สังเกตเห็นว่าแสงที่พุ่งออกมาจากเทะอิจิโร ดาไซจินั้นรวดเร็วมากเป็นพิเศษ แม้ว่าจะกำลังเข้ามาใกล้ แต่กลับยังไม่มีทีท่าว่าจะเร็วหรือจะช้าลงถึงกระนั้นก็ตามชายคนนี้ก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องอื่
ชื่อคาวาฮาตะเท่าที่ฉู่เฉินรู้ มันถูกกล่าวขานในตำนานของญี่ปุ่น แต่เฉินไม่คุ้นเคยกับสิ่งที่เรียกว่าตำนานของญี่ปุ่น เพราะเป็นชื่อจากในตำนาน จึงมีแนวโน้มว่าจะเชื่อมโยงกับความเป็นจริงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เช่นเดียวกับเมื่อก่อน ฉู่เฉินคิดว่าสิ่งที่เรียกว่าสี่องค์กรพิทักษ์ชาตินั้น ก็แค่ยืมชื่อนี้มาตอนนี้ในเมืองลับแลมังกรของเขา ก็มีสัตว์ในตำนานอาศัยอยู่เพื่อความปลอดภัย ฉู่เฉินคิดว่าเป็นการดีกว่าที่จะถาม“ท่านเทพ คาวาฮาตะหมายถึงสถานที่ที่จักรพรรดิประทับอยู่ เพื่อเน้นย้ำถึงเอกลักษณ์ของพระองค์ จักรพรรดิจึงตั้งชื่อชั้นที่สองของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ว่าคาวาฮาตะ ตามตำนาน คาวาฮาตะเป็นที่ที่เทพธิดาแห่งดวงอาทิตย์อามาเทราสึอาศัยอยู่ จักรพรรดิเองก็เปรียบเสมือนอามาเทราสึ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมสถานที่แห่งนี้ถึงได้ถูกเรียกเช่นนี้"เมื่อเห็นท่าทางของฉู่เฉิน เทะอิจิโร ดาไซก็รีบอธิบายเป็นแบบนี้นี่เอง ดวงตาของฉู่เฉินเป็นประกายจากการเข้าใจอย่างกะทันหัน จึงหยุดลังเลทันทีทั้งห้าคนเดินเข้าไปในทางเข้าชั้นสองด้วยกันเมื่อเข้าไปแล้ว ก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่ว่าโลกหมุนรอบจากความสับสน ฉู่เฉินรู้สึกว่าร่างก
“ท่านอาจารย์ เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับความเป็นความตายของตระกูลเทะอิจิโร ดังนั้นฉันจึงต้องรายงานเรื่องนี้ต่อผู้นำตระกูลด้วยตัวเอง”“ไร้สาระ! ในโลกนี้ จะมีอะไรที่จะสั่นคลอนตระกูลเทะอิจิโรได้? หยุดพูดพล่อยๆ แบบนั้นได้แล้ว”เทะอิจิโร โซอิเก็นไม่เชื่อและหัวเราะเยาะ“ท่านอาจารย์ มันเป็นเรื่องจริง ถ้าท่านไม่เชื่อ ขอให้ฉันอธิบายหน่อยเถอะ”ขณะที่เทะอิจิโร ดาไซพูด ก็ได้ขยับเข้าใกล้เทะอิจิโร โซอิเก็นมากขึ้นบางทีอาจเป็นเพราะเขาถือว่าไดซาจิเป็นลูกศิษย์ครึ่งตัว และนี่คือคาวาฮาตะ โซอิเก็นจึงไม่ได้ขัดขวางไม่ให้เขาเข้าใกล้จนขยับเข้าใกล้ ลูกศิษย์คนนี้ก็ยังไม่เอ่ยปากเทะอิจิโร โซอิเก็นก็เริ่มหมดความอดทนและพูดออกมา“เกิดอะไรขึ้นกันแน่? ถ้านายไม่สามารถบอกฉันถึงเหตุผลได้ในตอนนี้ ฉันจะรายงานผู้นำตระกูลทันทีและตั้งข้อหาที่ออกจากที่สถานที่ประจำการ โดยไม่ได้รับอนุญาต แถมระยะเวลาการดำรงตำแหน่งของนายยังไม่เพียงพอ และอย่างน้อยต้องใช้เวลาสิบปี ถึงนายจะสามารถเสนอหน้ากลับมาที่นี่ได้อีกครั้ง”เดิมทีใต้เท้าที่ยิ่งใหญ่ของตระกูลเทะอิจิโรนั้น แต่ละคนจะต้องทำงานรับใช้เป็นเวลาห้าปี ก่อนที่จะได้รับอนุญาตให้เข้าไปบำเพ