หลังจากที่ฉู่เฉินวางสายโทรศัพท์ไป เขาก็เอานิ้วลูบๆที่จมูกอย่างพูดไม่ออกเดิมทีเขาต้องการให้หลี่หงกำจัดเรื่องศพ แต่ใครจะไปรู้ว่าจะบังเอิญค้นพบว่าตัวตนมันจะเป็นสายลับญี่ปุ่นแต่แบบนี้ก็ดีไปอีกแบบ จะได้ประหยัดเวลาจัดการปัญหาเขาเก็บโทรศัพท์มือถือลงในกระเป๋ากางเกง จากนั้นก็กลับไปที่วิลล่า และพูดกับหูหลานที่กำลังเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่ว่า "ป้าหลานครับ ป้าเรียนรู้ฟังก์ชั่นของโทรศัพท์มือถือเป็นไงบ้างครับ?"หลังจากที่หูหลานถูกส่งมายังคฤหาสต์อวี้หลงวานหมายเลข 1โดยฉู่เซี่ยงตง และมองไปที่วิลล่าหรูหรา เธอก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจโล่งอก ว่าฉู่เฉินมาลำบากมามากแล้วในขณะเดียวกันเธอรู้สึกว่าตัวเองเสียสติมาสิบกว่าปีแล้ว ได้ตัดขาดออกจากโลกโดยสิ้นเชิง และแม้แต่โทรศัพท์มือถือก็ใช้ไม่เป็นเฉินเหม่ยหรูแม่บ้านที่ดูแลวิลล่าได้ซื้อโทรศัพท์รุ่นล่าสุดให้หูหลานทันที และอาสาขอสอนหูหลานใช้โทรศัพท์มือถืออีกเฉินเหม่ยหรูปิดปากแล้วยิ้มว่า "คุณฉู่ ป้าหูเรียนรู้เร็วมากค่ะ ตอนนี้สามรถใช้แอพคุยกันได้แล้ว ยังสามารถดูคลิปสั้นๆ ได้อีกด้วย""นั่นก็ต้องขอบคุณเสี่ยวเฉินที่สอนได้ดีต่างหาก" หูหลานพูดอย่างเขินอายฉู่เฉินอยาก
ฉู่เฉินจะมองเธอยังไง?เธออดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะตัวเองและพิงที่โซฟาอย่างอ่อนแอหนิงชิงเสว่นะหนิงชิงเสว่ เธอกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง?ในเมื่อเธอก็ได้พูดไปแล้ว ก็ขอให้เรื่องทั้งหมดนี้จบลงเสียเถอะเธอมีน้องเสี่ยวสือโถ่วอยู่ในใจอยู่แล้ว ทำไมเธอต้องเห็นแก่ตัวและยื้อฉู่เฉินไว้ด้วย?ตอนนั้นเอง กริ่งประตูก็ดังขึ้นหนิงชิงเสว่เดินไปที่ประตูและมองออกไปข้างนอกด้วยตาแมว พบว่าฉู่เฉินยืนอยู่ที่ประตูร่างกายของเธอสั่นเทา และความรู้สึกยินดีเล็กน้อยก็แล่นเข้ามาในหัวใจเธอรีบเปิดประตูและมองดูฉู่เฉินด้วยความดีใจและพูด “นาย... นายกลับมาแล้วเหรอ?”ฉู่เฉินถอนหายใจหนิงชิงเสว่อดไม่ได้ที่จะพูดว่า "ฉู่เฉิน ฉันขอโทษ เหตุผลที่ฉันทำแบบนั้นกับนายก่อนหน้านี้ก็เพราะฉันอยากจะ ... "ฉู่เฉินขัดจังหวะเธอและพูดว่า “เธอไม่จำเป็นต้องอธิบาย คราวนี้ฉันไม่ได้คิดอะไรกับเรื่องเมื่อตอนนั้น ฉันแค่อยากจะจัดข้าวของให้เรียบร้อยและย้ายออกไป”“ไม่ต้องห่วง ฉันจะไม่รบกวนเธออีกแล้ว นับจากนี้ไป”หลังจากพูดคำเหล่านี้แล้ว ฉู่เฉินก็เดินเข้าไปในคฤหาสน์และมุ่งหน้าไปยังห้องของเขาเอง“ฉั่วะ!”สีหน้าของหนิงชิงเสว่เปลี่ยนเป็นซีดขาวอย
ขณะที่ผู้หญิงสองคนกำลังทะเลาะกัน ฉู่เฉินก็เดินลงไปพร้อมกับกล่องในมือของเขาจริง ๆ แล้วถ้าเป็นแค่ของใช้ประจําวันบางอย่าง เขาไม่จําเป็นต้องกลับมา อย่างไรเสียมันก็ไม่มีค่าแต่สิ่งของที่ชายชราส่งต่อให้เขาก่อนตายถูกวางไว้ที่บ้านของหนิงชิงเสว่ เขาจึงกลับมาเป็นพิเศษครั้งหนึ่งฉู่เฉินมองหนิงชิงเสว่แวบหนึ่ง ทันใดนั้นก็หันหัวพูดกับฉินปิงเยว่ "คุณหนูฉิน ขอยืมกระดาษทิชชู่และลิปสติกของคุณหน่อยสิ"แม้ว่าฉินปิงเยว่จะไม่รู้ว่าเขากำลังจะทำอะไร แต่เธอก็ยังยื่นมันให้เขาฉู่เฉินใช้ลิปสติกเขียนสูตรความงามบนทิชชู่ที่เรียกว่า น้ำยาเยาว์วัยโลกผู้ฝึกตนมีต้นไม้ประจําถิ่นชนิดหนึ่ง มียาเสริมความงามประเภทหนึ่งที่สามารถคงอยู่ตลอดไปสำหรับทั้งชายและหญิง และจะไม่แก่ชราไปตลอดชีวิตและสิ่งที่ฉู่เฉินเขียนคือ น้ำยาเยาว์วัยเวอร์ชันปรับปรุง ซึ่งมีผลอย่างเหลือเชื่อต่อความงามและผลิตภัณฑ์ดูแลผิวหลังจากเขียนเสร็จแล้ว ฉู่เฉินก็ยื่นกระดาษทิชชูให้หนิงชิงเสว่"เธอกับฉันก็ถือว่ารู้จักกันครั้งหนึ่ง ขอบคุณที่ดูแลมาตลอด ฉันไม่มีอะไรจะมอบให้เธอได้""นี่คือสูตรเสริมความงามที่สามารถช่วยให้บริษัทของเธอกวาดตลาดเครื่องสำอางหนานเจ
“ปากหวานจังเลยนะ ป้าหลานก็กลัวว่าเธอจะไม่ชิน ยังไงซะแป้งนึ่งมักจะกินเมื่อตอนฐานะนั้นไม่ดี ฉันได้ยินจากเสี่ยวเฉินว่าพวกคุณทุกคนกินสเต็ก หรืออะไรสักอย่างตอนนี้แหละ” ป้าหลานมองเขาอย่างหงุดหงิดเธอลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "ใช่แล้ว ลูก ป้าอยากออกไปเดินเล่นรอบ ๆ แวะไปดูหน้าหลุมฝังศพของคุณปู่ ผู้อำนวยการและพวกเขา...""ไว้วันเถอะ ป้าหลาน" ฉู่เฉินเตือนว่า "ถ้าคุณออกไปตอนนี้จะทําให้เกิดปัญหาที่ไม่จําเป็นได้ง่าย รอให้ผมแก้ไขตระกูลจ้าวก่อนแล้วค่อยไป"สุสานชิงซานต้องได้รับการควบคุยโดยตำรวจในขณะนี้ โดยมีจุดประสงค์เพื่อรอให้เขาไปเซ่นไหว้ต่อคุณปู่ ผู้อำนวยการแล้ว จึงหาโอกาสจับตัวด้วยฝีมือของฉู่เฉินแล้วไม่ต้องไม่กลัว แต่ก็ไม่อยากที่จะต้องการสร้างปัญหา"โอเค"ป้าหลานได้แต่พยักหน้าและเตือนอย่างเป็นกังวล "ลูกรัก ป้าหลานรู้ว่าเธอกระหายที่จะแก้แค้น แต่ต้องระวัง ไม่มีอะไรสําคัญไปกว่าการมีชีวิตอยู่ที่ดีนะ"“ผมรู้ ป้าวางใจได้” ฉู่เฉินพูดปลอบใจอย่างซาบซึ้งใจแม้ว่าเขาจะไม่วางใจให้ป้าหลานออกไป แต่เขาก็ยังคงพาเธอไปพักผ่อนรอบ ๆ คฤหาสน์หลังอาหารเช้าในไม่ช้า ช่วงเวลาแห่งการต่อสู้ตาต่อตาฟันต่อฟันระหว่
“คุณปู่ พวกเราควรทำยังไงกันดีคะ?” ฉินปิงเยว่ถามอย่างกังวลใจก่อนที่จะมา เธอรู้อยู่แล้วว่าบริเวณเมืองเฮยหยุนนั้นไม่สงบและวุ่นวาย โดยไม่คาดคิด ความจริงยิ่งน่ากลัวขึ้นไปอีก มีคนขวางทางและถือปืนอยู่ในมืออีกอย่างน้อยฉินเหวินเทียนก็เคยมีประสบการณ์ในสนามรบมาก่อนและยังคงสงบนิ่ง โดยพูดว่า "อย่าเพิ่งหุนหันพลันแล่นไป แค่รอดูสถานการณ์ก่อน"ฉู่เฉินคิดเช่นดียวกันกับเขาไม่ช้า ชายติดอาวุธหลายสิบคนเดินเข้ามา และชายหน้าบากที่เป็นผู้นำก็พูดอย่างดุร้ายว่า "ฟังให้ดีนะคนที่อยู่ในรถ เปิดประตูแล้วลงจากรถซะ!"“เสี่ยวเหอ เอาเงินให้พวกเขาไป” ฉินเหวินเทียนสั่งคนขับรถเสี่ยวเหอหยิบธนบัตรบึกหนาออกมาหลายใบทันทีและเปิดประตูรถอย่างสุภาพและพูดว่า "พี่ชาย อย่าเพิ่งทำอะไรหุนหันพลันแล่นเลย พวกเรามาที่นี่เพื่อมาเที่ยวเมืองเฮยหยุน"“นี่คือน้ำใจเล็กน้อยของพวกเรา หวังว่าพี่จะช่วยอำนวยความสะดวกให้”ขณะที่เขาพูด เขาก็ยื่นบึกธนบัตรออกมาสองสามบึกออกมาคิดไม่ถึงชายหน้าบากทิ้งเงินลงบนพื้นโดยไม่พูดอะไรสักคำและเยาะเย้ย "ไร้สาระ พวกแกรีบลงมาจากรถให้ฉันคนนี้ซะ ไม่งั้นพวกเราจะยิงให้พรุน"เมื่อสิ้นคำพูด ชายหลายสิบคนที่อยู่ข้า
“พวกแกทำอย่างนั้นไม่ได้”ชายคนหนึ่งหัวเราะเยาะ แล้วหรี่ตามองซวี่อันนา"เมื่อกี้แกส่งเสียงโหวกเหวกอยู่เลย ในเมื่อเป็นแบบนี้ แกก็อยู่ที่นี่พลีกายเพื่อพวกเราเถอะ เราอยากรู้ว่าแกจะตะโกนเสียงดังตอนอยู่บนเตียงหรือเปล่า""ฮ่า ๆ ๆ ๆ!"ชายหลายคนหัวเราะเสียงดัง มองรูปร่างโค้งเว้าของซวี่อันนาด้วยสายตาที่เปลือยเปล่า"พวกแก..." ซวี่อันนาโกรธจนหน้าซีด"ดีมาก ผู้หญิงคนนี้เป็นของพวกคุณแล้ว ปล่อยผมไปได้ไหม" ชายหนุ่มหันมามองแล้วพูด“เฉินป๋อ นาย!” ซวี่อันนามองเขาอย่างเหลือเชื่อนี่ยังเป็นผู้ชายก่อนหน้านี้ที่จีบเธอและพูดว่าเต็มใจที่จะตายเพื่อเธออยู่หรือ?"อันนา ฉันขอโทษ ฉันยังไม่อยากตาย ดังนั้นฉันขอโทษ" เฉินป๋อพูดอย่างเย็นชาและไร้ความเมตตา“โอเค แกไปได้ แต่แกต้องก้ผ้าแล้วไป” ชายร่างใหญ่ผิวปาก"ขอบคุณทุกท่านครับ!"เฉินป๋อแสดงความปีติยินดีบนใบหน้าของเขา ถอดกางเกงขาสั้นสีแดงออกต่อหน้าทุกคน จากนั้นจึงก้าวเท้าแล้วจากไป"ปัง!"เขาเดินไปเพียงไม่กี่ก้าวเมื่อเสียงปืนดังขึ้น และศีรษะของเขาก็ระเบิดจากด้านหลังทันที โดยมีเลือดผสมกับสมองของเขากระเซ็นไปทั่วพื้นชายร่างใหญ่บิดด้ามปืนและก้าวไปข้างหน้าเพื่อทุบ
เมื่อได้ยินคำพูดของซวี่อันนาฉู่เฉินก็ส่งสัญญาณให้คนขับหยุดแล้วมองดูเธอจากในรถแล้วพูดว่า "เธอคือใคร?"“ฉันชื่อซวี่อันนาคุณอาจไม่รู้จักฉัน แต่ฉันรู้จักคุณ”ซวี่อันนารีบพูดว่า "ฉันเป็นเพื่อนของหนิงชิงเสว่เธอเคยเอารูปถ่ายของคุณให้ฉันดู"เพื่อนของหนิงชิงเสว่?ฉู่เฉินขมวดคิ้วซวี่อันนาคิดว่าเขาไม่เชื่อ “ฉันเป็นเพื่อนของหนิงชิงเสว่จริงๆ ช่วยฉันด้วย”ฉู่เฉินพูดกับชายหน้าบากทันที "ฉันอยากจะเอาผู้หญิงคนนี้ไปด้วย"“ท่านครับ อย่างน้อยท่านก็ควรจะทิ้งของเล่นไว้ให้พี่น้องของท่าน ไม่เช่นนั้น...” ชายหน้าบากพูดด้วยสีหน้าที่เปลี่ยนไปเล็กน้อยแม้ว่าเขาจะเป็นผู้นำของโจรกลุ่มนี้ แต่การที่ปล่อยฉู่เฉินและคนอื่น ๆ ออกไปในตอนนี้ทำให้หลายคนไม่พอใจแล้ว หากผู้หญิงคนนี้ถูกปล่อยตัวอีกครั้งก็คงเป็นการยากที่จะโน้มน้าวผู้คนได้"ต้องการให้ฉันพูดซ้ำครั้งที่สองไหม?" ฉู่เฉินพูดด้วยน้ําเสียงที่ไม่ต้องการพูดอีกครั้ง"ไม่ๆ!"ชายหน้าบากกลืนน้ำลายและต้องรีบวิ่งไปหาลูกน้องแล้วพูดว่า "ปล่อยเธอไป!""ลูกพี่" บางคนไม่พอใจ"หุบปาก!"ชายที่หน้าบากจ้องมองเขาอย่างดุร้ายแล้วพูดว่า "ยังไม่ใช่คิวของแกที่จะถามฉันเมื่อฉันพูด"
“และตอนนี้แหวนที่ไอ้เด็กสวมอยู่ในมือของเขาถูกเรียกว่าแหวนมังกรทมิฬ ฉันเคยเห็นมันบนเว็บมืดมาก่อนและมันเป็นสัญลักษณ์ของตัวตนของเจ้าแห่งโลกมืด – จักรพรรดิมังกรทมิฬ"“ลองนึกภาพ ถ้าเราแตะต้องพวกเขาตอนนี้ เราอาจจะไปพบยมฑูตแล้ว”"อะไรนะ?"คนร่างใหญ่หลายคนตกใจและใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความกลัวทันใดนั้น ลูกน้องคนหนึ่งที่รับผิดชอบในการลาดตะเวนก็โทรมา "หัวหน้า ฝูงหมูอ้วนมากันอีกแล้ว""ดีมาก"ชายหน้าบากก็รู้สึกเบิกบานและรีบสั่งการ " หมูอ้วนพีมากันอีกแล้ว รีบหน่อย ให้ฉันจัดการเอง"เพียงครู่เดียว ชายฉกรรจ์จํานวนมากก็ขวางถนน และดักซุ่มโจมตี โดยมีจัดแจงการแบ่งงานกันชัดเจนมากบนถนนบนภูเขาที่ขรุขระ มีรถโรลส์รอยซ์ที่เหมือนกันสิบคันขับผ่านมาในรถโรลส์รอยซ์แฟนทอม จ้าวเหยียนนั่งอยู่ที่เบาะหลัง หลับตาลงและพักผ่อนหากมองใกล้ ๆ จะพบว่าผมของเขาเปลี่ยนเป็นสีขาวสนิทราวกับว่าเขาแก่ไปหลายสิบปีในชั่วข้ามคืนชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆ เขาพูดอย่างประจบสอพลอ "ลุงใหญ่ หลังจากตระกูลฉินถูกทำลายแล้ว เราจะเก็บฉินปิงเยว่ อีตัวนั่นไว้ได้ไหม ผมชอบเธอมานานแล้ว และผมหวังว่าผมจะเล่นกับเธอสักสามวันสามคืน”ชื่อของเขาคื