Share

บทที่ 0123

ฉันหันหลังต้องการจะเดินออกไปข้างนอก แต่ว่าหลิวหลงถิงน่าจะคาดเดาไว้ตั้งแต่ทีแรกว่าฉันจะต้องเดินออกไป เขากดไหล่ของฉันไว้แล้วลากไปอยู่ในอ้อมกอดของเขา ลำตัวส่วนล่างก็กลายเป็นหางงูใหญ่และแข็งแรง ไม่สนใจความเจ็บปวดของฉัน เขากดฉันเข้ากับผนังอย่างแรง หางงูก็เลื่อนเข้าไปในกางเกงของฉัน

“อยากจะไป? ฝันไปเถอะ ตลอดชีวิตนี้ของเธอไม่ต้องคิดที่จะหนีไปจากฉัน” หลิวหลงถิวโน้มตัวลงมาทางฉัน ริมฝีปากของเขาแนบมาที่หูของฉันพร้อมพูดถ้อยคำอันแสนโหดเหี้ยม โดยไม่รอให้ฉันบอกให้เขาปล่อยฉันไป

ในค่ำคืนนี้ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉั
Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP

Bab terkait

Bab terbaru

DMCA.com Protection Status