LOGINShare
55ื ลูกไม้ต่างพันธุ์
Last Updated:
2025-04-21 16:11:56
Related chapters
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 56 ต้องช่วยพี่มิ่งให้ได้
“คุณศิลา”เสียงเรียกจากด้านหลัง หันกลับมาเห็นแหวนเข้ามานั่งคุกเข่าเงยหน้ามองเขาอยู่ ท่าทีของหล่อนกระวนกระวายใจเหมือนอยากรู้อยากเห็นข้างหลังหล่อนคือแววรัตน์ ที่ตามมาเหมือนจะควบคุมแต่ชายหนุ่มก็รู้ด้วยการมองในแว่บเดียวว่านี้เป็นอีกคนที่อยากรู้อยากเห็นในเรื่องของมินตาผู้หญิงที่ทำงานให้กับพิมสุดาและเคยมีความสัมพันธ์กับเขานั้นมักจะทำท่าแบบเดียวกันไปหมด คือคอยจับตามองดูว่าเขาจะพอใจผู้หญิงใดเป็นพิเศษบ้าง และหล่อนก็จะพากันให้ความใส่ใจ จนลักษมีเองก็ยังเคยออกปากกับเขาว่าหล่อนอึดอัดเสมอ เมื่อมาถึงบ้านเขาและเจอกับพวกสาวๆ แววตาที่มองไม่เป็นมิตร ดวงหน้าที่ปราศจากรอยยิ้มจริงใจนอกจากหวาดระแวงและริษยาชายหนุ่มไม่อยากให้ตัวเองมีความสำคัญมากมายขนาดนั้น เขาไม่เคยคิดอยากจะเป็นเจ้าหัวใจของผู้หญิงคนใด...ที่สัมพันธ์กันก็เพราะการเรียกร้องตามธรรมชาติของร่างกายพอปลดเปลื้องไปได้แล้วเขาก็อยากยุติลงแค่นั้น ไม่อยากทิ้งความโหยหาอาวรณ์เอาไว้ให้พวกสาวๆ คะนึงหาพิมสุดาเองก็เคยหัวเราะในเรื่องเหล่านี้ เธอให้เหตุผลเอาไว้ว่า…ผู้หญิงน่ะใช้หัวใจมากกว่าสมองเสมอ รักนี่อธิบายไม่ได้นะ เห็นหน้าก็นึกรักได้แล้ว นอนด้วยกันยิงนึกรั
Last Updated : 2025-04-21อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 57 มืดมองไม่เ้ห็นทางออก
ห้องโล่งกว้างนี้ คือห้องที่เขาไม่เคยคิดจะเปลี่ยนแปลงให้เป็นห้องหอ นั่นคือข้ออ้างเท่านั้นเอง เขาเพียงแต่ต้องการดึงมินตาใกล้เข้ามาเท่านั้น อยากดูฝีมือของหล่อน ครรชิตคุยเอาไว้เหลือเกิดว่าลูกน้องสาวคนนี้ฝีมือเฉียบ แม้จะไม่ถึงระดับที่ถูกยกย่องกล่าวขวัญกันไปทั่วแต่มินตาก็ไม่เป็นรองใคร เขาอยากรอดูวันที่ห้องนี้จะเสร็จสมบูรณ์ หล่อนจะต้องทำงานต่อแน่นอน เขากล้ามั่นใจเพราะมิ่งขวัญจะเป็นตัวค้ำคอหล่อนมินตาก็ยังเหมือนเดิม หล่อนยอมเป็นเบี้ยล่างให้กับพี่สาว เขายังพอจดจำได้ว่ามินตาไม่เคยหือพี่สาวขึ้นเลย หล่อนมีแต่จะต้องเป็นผู้ตาม ผู้เอาอกเอาใจ และมินตาอีกนั่นแหละ ที่คอยถนอมน้ำใจของทุกคนเอาไว้ทั้งที่หล่อนเป็นคนซุกซน และค่อนข้างซุ่มซ่าม แต่น้ำใจของหล่อนนั้นมีมากกว่ามิ่งขวัญเห็นอะไรอย่างหนึ่งสีนวลๆ ตกอยู่บนพื้นห้อง เขาก้าวเข้าไปถึงก้มลงเก็บขึ้นมา ผ้าเช็ดหน้าเนื้อเกลี้ยงละเอียดแต่ปราศจากลวดลาย และเมื่อยกขึ้นจ่อตรงจมูกเขาได้กลิ่นหอมอ่อนๆ รอยยิ้มผุดบนปากของเขา เมื่อนึกถึงว่าผู้หญิงแบบนั้นก็ใช้น้ำหอมเป็นนี่หล่อนคงจะลืมทำตกเอาไว้...ยังมีรอยเปียกชื้นอยู่...รอยเปียกเหมือนรอยน้ำตามากกว่าจะเป็นเหงื่อ อาจจะเป็นใ
Last Updated : 2025-04-21อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 58 เด็กแหวนฝึกงาน
“เอ...” คุณสีดาเอ่ยเรียกลูกชายเบาๆ เมื่อเกาะแขนเขาเดินกลับมาที่บ้าน “สังเกตหรือเปล่าว่าคุณน้าท่าจะบอกขายยายมิน” แล้วเธอก็หัวเราะมองเรื่องนี้เป็นเรื่องสนุกสนานไปเสียแล้ว “แม่งี้ขำจัง แต่ไม่กล้าจะหัวเราะ ตัวยายมินเองก็หน้าเหลือสักสองนิ้วเห็นจะได้”“แล้วแม่เห็นยังไงล่ะฮะกับเรื่องนี้”“ก็แล้วแต่เอเถอะ ที่จริงแม่น่ะไม่ได้รังเกียจยายมิน เพียงแต่ว่า...” เธอตริตรองอยู่เหมือนกันว่าควรแค่ไหนที่จะเปิดเผยกำพืดของมินตาเท่าที่เธอได้รู้มา แต่ในที่สุดเธอก็คิดว่าควรจะบอกสาวิตต์ “ยายมินน่ะแค่เด็กไม่มีแม่”“อะไรนะฮะ”เขาคิดว่าตัวเองได้ยินผิด ตราบจนเธอบอกยืนยันมาอีกหนหนึ่ง นั่นทำให้สาวิตต์รู้สึกแปลกๆ“คุณศรีน่ะช้ำใจมาเท่าไหร่แล้วล่ะ แต่ก็พูดไม่ออกเพราะรับปากคุณโกมุทเอาไว้”“ยายมินนี่ลูกใครล่ะฮะ”“พวกลูกลาว แม่เป็นลาวข้ามมาจากฝั่งโน้น คุณโกมุทไปราชการงานเมืองนี่แหละขากลับมีผู้หญิงตามมาด้วย แต่แรกไม่ได้พาเข้าบ้านนะ เอาไปหลบซ่อนไว้ข้างนอกจนเรื่องแดงขึ้นมาว่าท้องเลยรับเข้าบ้าน...ยังโชคดีลูกเอ๊ย ที่คลอดลูกแล้วตายซะ ไม่อย่างนั้นคงจะเป็นหอกข้างแคร่ยอกใจคุณศรีอีกนาน คุณศรีน่ะโชคดีกว่าแม่ ไม่เหมือนอีนังคนนั้นที่ม
Last Updated : 2025-04-21อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 59 ยัยมินตัวยุ่ง...อีกแล้ว
ยายตัวยุ่งมินตาอีกแล้วหรือ...สาวิตต์ทำท่าอ่อนใจเสียมากกว่าอย่างอื่นๆ เขารู้กิติศัพท์ในด้านนี้ของมินตามากกว่าชายหนุ่มคนนี้แน่นอน“ยายมินแกพูดอะไรบ้าง”“ด่าผมเท่านั้นเอง”“โอ...” สาวิตต์ทำท่าเหมือนเสียใจอย่างใหญ่หลวง “ผมขอโทษแทนยายมินด้วยนะครับ”“ในแง่ไหน”เพราะศิลาอยากรู้มานานแล้วว่าสาวิตต์คิดอย่างไรต่อมินตากันแน่ เขากำลังจะได้รับรู้อยู่เดี๋ยวนี้แล้ว“แกเป็นเด็กข้างบ้านของผม เคยเห็นแกมาแต่เล็กๆ แกเป็นตัวยุ่ง...ยุ่งมาก”สาวิตต์ เสริมต่อแล้วส่ายหน้าน้อยๆ ที่ทำให้ศิลายิ้มมุมปากนิดหนึ่ง เจ้าหล่อนคงจะอาละวาดสุดฤทธิ์กระมังหากได้ยินคำวิจารณ์นี้ด้วยตัวเองสาวิตต์ไม่ได้มีจิตพิศวาสมินตาแน่นอน...น่าเสียดาย...เพราะหากเขายุดยื้อมินตามาได้ เขาจะไม่สาแก่ใจเต็มที่ตรงที่เขาไม่ได้แย่งของรักมาจากสาวิตต์“อย่าถือสาแกเลยนะครับ แกก็ยังเป็นเด็กยุ่งๆ เสมอ”สาวิตต์รีบบอกต่อ “แกเจอกับผมแล้วเมื่อตอนหัวค่ำ แต่แกไม่ได้พูดอะไรเลย...เพราะมีเรื่องอื่นต้องคุยกันอยู่แล้ว แม่แกกลัวลูกสาวคนเล็กจะขายไม่ออก เลยทำท่าเหมือนจะชวนเชื่อแกกับผมกับแม่ของผม”ศิลาไหวไหล่เล็กน้อย เขาสนใจกับเรื่องนี้มากเกินพอแต่คนเล่าเสียอีกที่เห็นเป
Last Updated : 2025-04-21อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 60 รอพบกันอีกนะ มินตา
พิมสุดาพยักหน้าน้อยๆ“ตะกี้มองเห็นมันมองน้าแหม่มไหม”“เห็น” เธอฉีกยิ้มนิดหนึ่ง “แต่ไม่มีอะไรนี่จ๊ะ น้าไม่มีวันเผลอไผล”“ผมดีใจที่เห็นมันมอง เกือบจะแน่ใจในสิ่งที่มันได้คิด”“เขาจะเอายังไงกันแน่...ลักษมีคนหนึ่งแล้วนะ”“ยังจะคุยอวดเอาไว้กับผมว่า เด็กข้างบ้านอีกคนหนึ่ง...ยายมินตาไงล่ะฮะ ท่าทางเป็นหนุ่มเนื้อหอมไม่ใช่เล่น...ผมเสียดายหน่อยเดียว” น้ำเสียงของชายหนุ่มเหี้ยมกรียมเช่นเดียวกันกับแววตา “ถ้าที่นี่มีผู้ชายบริการลูกค้าด้วย ผมจะจิกหัวมันเอาไว้ให้คุ้ม...ให้มันเป็นแค่ชิ้นเนื้อหนึ่งให้ผู้หญิงเถือกินให้สาแก่ใจ...”//////////////////////////////////////////////////////////ได้นอนอยู่ในอ้อมกอดของเขาหลังความพิศวาสผ่านไปแล้ว ลักษมีก็เป็นสุขได้ แม้มันจะต้องเป็นเรื่องปิดซ่อนไม่ให้เปิดเผย และแม้จะไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยครั้งอย่างที่ปรารถนา แต่ยังดีที่ยังมีผ่านเข้ามาเติมใส่ในชีวิต“มีคนฝากคำถามเอาไว้...”หล่อนกรีดนิ้วเล่นไปบนอกของเขา...เนื้อหนุ่มแน่น...สัมผัสที่ได้รับปลายนิ้วมันซาบซ่านผ่านไปถึงหัวใจ...จะเรียกว่ารักได้หรือเปล่า ลักษมีเคยถามตัวเอง เขาเป็นผู้ชายที่หล่อนแน่ใจว่ายิ่งใหญ่กว่าชายคนใด ยิ่งกว่า
Last Updated : 2025-04-21อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 61 คุณไม่ควรมาที่นี่
ชายหนุ่มก้าวเข้าไปในตัวบ้านนั้นอีกครั้ง ความมั่นใจของเขาเปี่ยมล้นชนิดที่เรียกว่าไม่ต้องพูดถึงจะดีกว่าการมาของเขาทำให้หญิงทั้งสองที่กำลังแลกเปลี่ยนความในใจต่อกันมองมาเกือบจะพร้อมๆ กันเพราะเรียกว่าเขาเป็นคนแปลกหน้าได้...ศิลามาเมื่อหนก่อนก็ไม่เจอคุณมารศรี เธอแทบจะเอ็ดปรางต่อหน้าคุณสีดา แต่เธอยังต้องรักษามารยาทเจ้าของบ้านเอาไว้แต่ตาขุ่นเขียวจัด“เขามาหาใครนั่น”“คุณมินค่ะ...เคยมาแล้วหนหนึ่ง”ผู้ชายมาหามินตา...ช่างน่าประหลาดใจนัก ลูกสาวที่เธอเฝ้ากังวลว่าจะขายไม่ออก จะโอนมินตาให้กับสาวิตต์แทนที่ และคุณสีดาก็มาเพื่อพูดเรื่องนี้ อย่างน้อยเธอก็เห็นว่ามินตามีค่ามากกว่าดาราสาวที่สาวิตต์ ไปติดพันโดยยังไม่รู้ว่าเป็นใครแต่คุณสีดาก็ตีโพยตีพายไปล่วงหน้าเรียบร้อยแล้ว“ใครกันนั่น...” คุณมารศรีรำพึง แต่หน่วยก้านของชายผู้กำลังเดินเข้ามาก็ไม่เลวนักหรอก “ประเดี๋ยวนะคะขอตัวสักครู่”เธอลุกมาหาเขา ปล่อยคุณสีดาเอาไว้ ชายหนุ่มยกมือไหว้เธอ...เธอรับไหว้พร้อมกับคิดอยู่ในใจว่าไหว้กระด้างไปสักนิด แต่ส่วนประกอบอื่นๆ ก็ดูดีพอจะหักล้างได้บ้าง ความขุ่นมัวก็พอมีอยู่บ้างว่าลองเป็นคนของมินตา ไอ้ที่หวังจะได้เห็นสิ่งเนี้ยบๆ
Last Updated : 2025-04-21อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 62 ยิ่มกวนโทสะ
เขาเลิกคิ้วขึ้นนิดหนึ่งพร้อมกับรอยยิ้มที่มินตาเล็งเห็นว่าช่างกวนโมโหนัก และหล่อนก็เป็นผู้หญิงที่ขี้โมโหเสียด้วยยามที่ไม่ได้ดังใจมือเล็กๆ กำเข้าหากันแน่น ยิ่งทำให้ศิลาชอบใจอีกหลายเท่า หล่อนดูจะเล่นบทบู๊ได้สนุกไม่น้อย แต่เขาก็อยากรู้ว่าต่อหน้าแม่ของหล่อนเอง มินตายังจะบู๊ออกอีกหรือแม้จะพูดเสียงดัง หล่อนก็ยังไม่กล้าจะทำ“ใจเย็นๆ คุณมิน ผมมาดี มาตามหาคุณ ทำไมไม่ไปทำงาน ผมงี้ร้อรอ...ใจจดใจจ่อ” ดวงตาเขาวับๆ ส่งประกายเจ้าชู้โลมเลียมออกมาแล้วทำให้มินตาสยอง ขาของหล่อนก้าวถอยหลังห่างออกไปอย่างระวังตัว หล่อนรู้ว่าเขาคือตัวอันตรายอย่างยิ่ง “ผมมาตามให้ไปทำงานต่อเท่านั้นเอง พอดีเจอคุณแม่ ก็เลยได้พูดคุยกัน คุณแม่กรุณาต่อผมมาก”“คุณวางแผนล่วงหน้าไว้ทั้งหมด คุณมาที่นี่ แล้วคุณก็ล่อให้ฉันกลับเข้าบ้านเร็วๆ”“คุณคิดทันเหมือนกันนี่”มินตานึกโกรธไปถึงครรชิตอีกตามเคย...เขาทำเหมือนเป็นฝ่ายของศิลาเขาไม่เห็นใจหล่อนบ้างเลย เขาบอกว่าวันนี้ไม่มีงานพิเศษให้หล่อนอยู่ทำ เพราะเขารู้ว่าเมื่อไม่มีงานมินตาไม่ใช่คนเที่ยวซ่อกๆ หล่อนจะตรงกลับมาเพื่อพบหน้าผู้ชายคนนี้“ผมอยากเจอคุณ...ไม่กล้าสู้หน้าผมรึ มินตา คุณกลัวผม”“เปล่
Last Updated : 2025-04-21อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 63 คนตายแล้วไม่ฟื้น
มินตาทำตาปริบๆ กับวลีสุดท้ายนั่น หล่อนรู้สึกว่ามันหยาบคายและรุนแรงเกินไปสักหน่อยแล้วแต่จะพูดอะไรเล่า หล่อนยังเป็นเด็ก พูดไปก็รังแต่จะไม่เหมาะสมมากกว่า“มินต้องช่วยป้านะลูก” เธออ่อนหวานกับมินตาอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนหน้านี้เลย “ช่วยป้ากระชากหน้ากากออกมา ให้ตาเอสว่าง ให้คุณแม่ของมินตาสว่างซะก่อนจะสายเกินไป”“มินว่าเราควรจะอยู่ห่างๆ จากเขามากกว่านะคะ เขาเป็นคนอันตรายมาก”“ปล่อยมันไม่ได้ มันยิ่งอันตรายมากเรายิ่งควรจะกำจัดมัน”มินตาไม่เห็นด้วย หล่อนไม่ชอบการเบียดเบียน หากไม่ชอบสิ่งที่ดีก็คืออย่าพาตัวเองเข้าไปยุ่งด้วย“คุณป้าคะ มินอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อตอนที่คุณต่ออยู่บ้านนี้ แล้วทำไมคุณป้าต้องกลัวเขาด้วย”“ป้าไม่ได้แค่กลัว ป้าเกลียดมัน”เธอตะโกนใส่หน้ามินตา จนหญิงสาวผงะออกมาห่างมองดูเธอเหมือนตกใจอยู่ไม่น้อยแล้วเธอจึงพลันรู้สึกตัว มินตาเป็นแนวร่วมของเธอได้ เธอจะอาศัยมินตาเป็นผู้ช่วยเหลือไอ้ต่อจะต้องตาย...ตายจริงๆ ตายแล้วไม่ฟื้นด้วย“ป้าเกลียด...ป้าเกลียดมันตลอดไป”/////////////////////////////////////////นั่นแม่ของเขาจริงๆ หรือ...ดูราวกับหญิงแก่ที่เจ็บป่วยหนักจนชายหนุ่มเองก็คาดไม่ถึง
Last Updated : 2025-04-21
Latest chapter
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 137 (อวสาน) มินตา-ศิลา รักเราดีที่สุดในโลกเลย
“ไม่ใช่ห้องนี้”มินตาตัวแข็ง เมื่อเขาเปิดประตูห้องที่หล่อนเป็นคนตกแต่งเพื่อเป็นห้องหอของเขากับมิ่งขวัญหล่อนพยายามจะถอยกลับ แต่ศิลาผลักหล่อนออกเดินไปข้างหน้า“ฉันยอมมาที่นี่ แต่ไม่ได้หมายความว่าจะใช้ห้องนี้” หล่อนยังเสียงแข็งและมีท่าทีปฏิเสธ ไม่ยอมรับ“คุณแต่งมันเอง...ก็ใช้เสียเองซิ” เขาบอกนุ่มๆ “ที่ทางของคุณเอง“ฉันทำเพื่อพี่มิ่ง” หล่อนยืนยัน หล่อนรักมิ่งขวัญไม่เคยเปลี่ยนแปลงเป็นอื่น“แต่มันเป็นสิ่งที่คุณชอบ” เขาดักคอ “ผมรู้ว่ารสนิยมของมิ่งขวัญเกิดจากตัวคุณเป็นหลัก...ลืมซะว่าผมเคยสั่งว่าอย่างไร นั่นเป็นข้ออ้างจะเอาตัวคุณมาทำงานต่างหากเล่า ถ้าผมไม่บอกว่าเป็นห้องหอมีหรือที่คุณจะยอมมาทำ ตอนนั้นคุณชังน้ำหน้าผมจะแย่”“ตอนนี้ก็ใช่”“ผมไม่เชื่อ ไม่มีวันเชื่อ...”เขาปิดประตูไว้ข้างหลังแล้วยืนพิงอยู่อย่างนั้น ตอบหล่อนด้วยถ้อยคำหนักแน่นเขาจะไม่ยอมเสียหล่อนไปศิลาบอกตัวเองว่าเขาจะยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองสมปรารถนาให้จงได้ ต่อให้ยากเท่ายากก็ตามที“เราจะต้องคุยกันตามลำพังสองต่อสองแล้วละ มินตา”เขาบอกด้วยเสียงนุ่มทุ้ม และแน่นอนว่ามีกังวานของความรักอยู่มากมาย เขาไม้ปฏิเสธใจตัวเอง“ไม่...” หล่อนป
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 136 ตื๊อเมีย น่ะครองโลกเสมอ
พิมสุดามาแล้วกลับไปแล้ว ปล่อยให้มินตาได้ครุ่นคิดตามลำพัง แม้จะมีปรางคอยรับใช้อยู่ใกล้ๆ แต่มินตาก็เหมือนอยู่คนเดียว...หล่อนคิดถึงอนาคตวันข้างหน้าเมื่อไม่มีบ้าน ไม่มีพ่อ ไม่มีสิ่งใดหลงเหลือให้คว้าติดอีกหล่อนจะทำอย่างไรดีนั่นคือสิ่งที่มินตาต้องคิด...มันไม่ใช่เรื่องเล็กเสียด้วย เพราะเท่ากับต้องเอาอนาคตมาเป็นเดิมพัน...อนาคตที่มินตาไม่แน่ใจ และหล่อนก็รู้ว่าเพราะตัวเขานั่นแหละที่ทำให้หล่อนเกิดความรู้สึกเช่นนั้นขึ้นมา/////////////////////////////ผู้ชายสองคนต่างวัยแต่มีสายเลือดส่วนหนึ่งเหมือนกันได้เผชิญหน้ากันอีกครั้ง คนแก่ดูจะยิ่งแก่ ในขณะที่คนหนุ่มก็มิได้ทำท่าลำพองว่าตัวเองเป็นผู้ชนะ ต่างคนต่างมองกันชั่วอึดใจในความเงียบงันแล้วศิลาก็เป็นคนเอ่ยขึ้นมาก่อน “สาวิตต์เป็นอย่างไรบ้าง”“ก็ยังเหมือนเดิม...เก็บตัวเอง...และไม่พูดไม่จากับใครเลย”“เขาคงจะหายสักวันหนึ่ง“นั่นคือความหวัง”“ผมจะเอาใจช่วยแล้วกัน”คุณทรงศักดิ์ทำท่าเหมือนไม่คาดคิดเมื่อได้ยินเช่นนั้น“ต่อ...ให้อภัยพ่อกับพี่แล้วใช่ไหม”ชายหนุ่มส่ายหน้า นั่นคือความจริง เขายังไม่อาจจะให้อภัย เพียงแต่เขาคิดว่าเขาจะวางมือในส่วนนี้...หลายปีที่เ
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 135 เขารักเธอ มินต่า
“ไล่ปรางหรือคะ...” มินตาแสนจะตกใจ “ทำไมล่ะคะ ปรางทำผิดตรงไหน”“มันเป็นพวกแกนี่ รับเอาไปซิ นังนั่นมันเลี้ยงไม่เชื่อง หวังว่าที่พูดมานี่แกคงจะเข้าใจนะ”“ค่ะ มินตารับคำ ดวงหน้าสลด ครอบครัวของหล่อนคือซาก...มันคืออดีตที่เหมือนจะเนิ่นนานผ่านมาแล้ว ดวงตาของหล่อนซุ่มไปด้วนน้ำตา ป่วยการจะพูดมากไปกว่านี้อีกเมื่อคุณมารศรีและมิ่งขวัญปั้นปึ่งใส่ มินตามาไหว้พ่อ นั่งพับเพียบอยู่นานจนศิลาต้องเป็นฝ่ายสะกิดหล่อน“กลับดีกว่ามั้ง มินตา...เขาประคองหล่อนลุกขึ้น ท่าทีถนอมเป็นนักหนาบาดตาของมิ่งขวัญสุดขีด หล่อนไม่อาจจะยอมรับออกมาดังๆ ว่าลึกลงไปนั้นหล่อนเจ็บปวดกับการที่ถูกทิ้ง...ทั้งที่หล่อนเคยทระนงในตัวเองมาตลอด ผู้ชายคนนั้นคือชายที่หล่อนรักและเมื่อความจริงเปิดเผยออกมารักกลายเป็นร้าง และขมขื่นที่สุดจะหารสชาติใดมากกว่านี้ ในชีวิตคงจะไม่มีอีกแล้วแน่นอน“แม่คะ...มิ่งตัดสินใจแน่นอนแล้ว พอเสร็จงานพ่อ มิ่งจะไปอยู่เมืองนอก เราไปด้วยกันไหนคะ แม่...เอาบ้านนี้ให้เช่า...ถ้าไม่คิดจะขาย เราคงจะพอมีเงินสักก้อนไปเที่ยวเล่นด้วยกัน พอให้มิ่งหายช้ำใจแล้วค่อยกลับมาใหม่...หรือบางทีเราอยู่ทางโน้นกันเลยก็ได้ มิ่งก็พอจะมีเพื่อนที
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 134 เสียพ่อแล้วยังมาเสียลูก
ดวงตาคู่นั้นเบิกกว้าง และมินตาก็นิ่งงันปราศจากเสียงกรีดร้องจนเขาใจเต้นแรง ไม่รู้ว่าหล่อนเสียใจแค่ไหนกันการรับรู้ในการสูญเสียหนนี้ มือของเขาลูบไล้เส้นผม“มินตา ได้ยินผมหรือเปล่า”“ก็ดีเหมือนกัน” หล่อนพึมพำออกมา “จะได้จบสิ้นกันแท้จริงๆ”“ไม่....” เขาปฏิเสธเสียงลั่น“เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก”“อย่าพูดแบบนี้...ทิ้งทุกอย่างเอาไว้ข้างหลัง แล้วเราเริ่มต้นใหม่ด้วยกัน ที่ผ่านมาผมรู้ว่าผมผิด จะไม่ให้อภัยคนที่รู้สำนึกหรอกหรือ มินตา...ใช่ว่าผมจะไม่เสียใจหรือไม่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้นะ เพียงแต่ ตอนนั้นความแค้นทำให้ผมบ้าเลือดและลากคุณเข้ามาพัวพันด้วย”“ฉันให้อภัย แล้วก็โยนมันทิ้งเอาไว้ตรงนั้นแหละ...”ศิลากำลังจะพูดอีก แต่เสียงเคาะประตูห้องขัดจังหวะเสียงก่อนและประตูเปิดเข้ามาหลังจากนั้นครรชิตเดินนำหน้าธันวาเข้ามาพร้อมกับกระเช้าดอกไม้ใหญ่ที่บรรจุดอกไม้สวยงามสีสันสดใสชายหนุ่มขยับห่างออกจากเตียงนิดหนึ่ง ครรชิตทักทายและแสดงความห่วงใย ต่อสภาพบาดเจ็บของเขาสักห้านาทีก่อนจะหันไปหามินตา“ไง...มิน หน้าตาเหมือนคนเจ็บหนัก”“เกือบจะตายแต่ไม่ยักจะตาย...”“ประชดใครล่ะนั่น”ถูกดักคอแบบนี้มินตาทำตาวาว “มินไม่มี
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 133 มินตาแท้งลูก
สาวิตต์นอนอยู่บนเตียง...ขาของเขาข้างหนึ่งที่ถกขากางเกงขึ้นไปถูกพันด้วยผ้าขาวหนาเปอะ แล้วหน้าตาของเขาก็เหมือนไม่ใช่ลูกชายคนเดิมของเธอ มีรอยช้ำปูดโปนนั่นยังทำใจได้ว่ามันจะหาย แต่ดูซิ...ดูสีหน้าและแววตาของเขามันดูเลื่อนลอย...และมองมาทางเธอย่างว่างเปล่า“เอ...”เธอถลาเข้าไปหาเขา แล้วก็หยุดอีกหนหนึ่ง เมื่อสาวิตต์ทำเหมือนไม่รับรู้ด้วย เขายังมองเบิ่งไปทางอื่นที่ไม่ใช่หน้าเธอ คุณสีดาหันขวับมาหาสามี ถามเสียงสั่น“อะไรกันคะนี่ ตาเอเป็นอะไร...ทำไมเขาทำหน้าตาแบบนั้น”คุณทรงศักดิ์โอบบ่าของภรรยาเอาไว้ ร่างแบบบางของเธอสั่นสะท้านด้วยความหวาดหวั่น“หมอบอกว่าเหมือนเขาจะช็อก พูดกันรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง เป็นพักๆ เหมือนคนสะเทือนใจมากเกินไป”“แล้วแกจะหายไหม”“ต้องอาศัยเวลา แต่ตอนนี้เขาต้องรักษาตัว บางทีอาจจะต้องลางาน...หรืออาจจะต้องถึงขั้นลาออกก็ได้”“ไม่!”เธอร้อง หันมาซบหน้ากับบ่าของสามี นานแล้วที่คนสองคนไม่เคยหันหน้าเข้าหากันอีก ต่างมีวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของตัวเอง ความบาดหมางในเรื่องเล็กน้อยถูกทำให้ใหญ่มากขึ้น และไม่อาจจะเชื่อมต่อติดกันได้อีกเลยแต่ตอนนี้หัวอกของความเป็นพ่อแม่ที่จะต้องรับผิดชอ
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 132 ทุกอย่างเริ่มเข้าที่
ปืน...มินตาบอกเมื่อเห็นสาวิตต์หยิบมันออกมาวางไว้บนโต๊ะกลมเล็กข้างๆ เก้าอี้ที่เขานั่งลง แววตาที่เขามองดูศิลาทำให้มินตายะเยือกไปตลอดตัว มันบ่งบอกว่าหากเขาจะลั่นไกปืน เขาก็จะทำได้โดยไม่ต้องหยุดคิดชั่งใจอีกเลย มินตาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เมื่อพูดกับสาวิตต์ดีๆ“คุณเอ ขอให้มินนะ...อย่าถึงกับฆ่ากันเลย...”“บอกแล้วว่าอย่ายุ่ง ไม่ฆ่าเธอด้วยก็บุญเท่าไหร่รึว่าอยากตายตามผัว”“คุณเอจะทำไมได้นะคะ”“ทำไมพี่จะทำไม่ได้ นึกถึงที่มันทำกับพี่ซิ เพราะมัน...” สาวิตต์ชี้มือไปยังศิลาอย่างคั่งแค้น นั่นคือชายที่ร่วมสายเลือดเดียวกัน แม้จะไม่ใช่ทั้งหมด แต่ก็กึ่งหนึ่งที่เหมือนกัน เขาไม่เคยเชื่อใครพูดอย่างไร เขาก็มักจะหัวเราะขบขันเสียเสมอว่าทุกคนที่พูดนั้น ล้วนแล้วแต่มีอาการทางจิตที่คิดมากเกินการไปเองทั้งนั้น แต่แล้วเขากลับมารู้เป็นคนสุดท้าย รู้เพื่อทำให้โลกที่เคยสวยงามสำหรับเขามันพังทลายลงมาต่อหน้าต่อตาเขาจึงมองหาทางออกใดไม่พบนอกจากทางนี้ ฆ่าศิลาเสีย ก็เท่ากับฆ่าไอ้เด็กเวรคนนั้นด้วย เมื่อหนนั้นมันเลือกรอดได้อาจจะเพราะดวงมันแข็ง แต่คราวนี้ไม่มีวันที่ดวงมันจะแข็งเท่าครั้งนั้นอีก มันจะต้องตายนั่นคือทางที่เขาเลือกให้มั
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 131 ช่วยคุณมินด้วย
สาวิตต์เดินปังๆ จากไปแล้ว ก่อนที่เขาจะกระแทกประตูบ้านด้านหน้าปิดลั่นกุญแจ ปรางก็เสนอหน้าเข้ามา“จะช่วยคุณมินทำแผลให้กับเขา”ปรางบอก หล่อนยืนให้ห่างจากสาวิตต์เข้าไว้ ด้วยไม่แน่ใจในความบ้าของเขาและเขาก็ยอมปล่อยปรางเข้ามาโดยดี ปรางมาคุกเข่าดูศิลาอยู่อีกด้านหนึ่งของเขา“เลือดทั้งนั้นเลย...” ปรางพึมพำ “ทำแผลก่อนนะคะ คุณมินจะเอาอะไรบ้าง”“ต้มน้ำร้อนให้ฉันสักกระติก แล้วหาผ้าสะอาดๆ มา...มีพวกผ้าเช็ดหน้าของฉันเหลืออยู่บ้างมั้งในตู้...แล้วก็พวกผ้าขนหนูผืนเล็กๆ นั่นด้วยก็ได้ คุณเอขังเราเอาไว้ในบ้านแล้วนี่ หยูกยาที่นี่ไม่มีสักอย่าง”“ปรางมีทิงเจอร์กับยาแดง...แล้วก็ยาล้างแผล...” ปรางบอกล้วงมือเข้าไปในกางเกงสามส่วนหยิบยาที่บอกออกมา “เอามาได้แค่นี้ค่ะ จะเอาสำลีกับผ้าพันแผลมาด้วย กลัวคุณมิ่งจะเห็น จะเอาอะไรมาไม่ได้สักอย่าง”“ขอบใจมา ปราง”มินตาคว้าขวดยาพวกนั้นมาด้วยมืออันสั่นเทา ตัวหล่อนเองนั้นสภาพก็ไม่ได้ดีไปกว่าคนที่ยังนอนทอดร่างนิ่งๆ นี่สักเท่าไหร่ หล่อนรู้ตัวว่าตัวเองก็แย่ เจ็บในช่องท้องจี๊ดๆ เตือนเป็นระยะอย่างไม่เคยเป็น แล้วหล่อนก็อยากล้มตัวลงนอน แล้วหลับให้นานโดยไม่ต้องตื่นขึ้นมารับรู้ใดๆ อีกเ
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 130 เขายังไม่ตาย
“คุณมินเป็นอะไร...”แตะตัวมินตาแล้วก็พอว่าไม่ขยับสักนิด ปรางเงยหน้าหล่อนได้เห็นสาวิตต์นั่งอยู่บนเก้าอี้ริมหน้าต่าง สีหน้าของเขาดูน่ากลัวอย่างไม่เห็นมาก่อนเลยหันกลับมามองมิ่งขวัญก็เห็นสีหน้าแย้มเยาะประหลาดนัก“คุณมินสลบนะคะ”“ฉันให้แกมาดู ไม่ได้ให้มาพูดมาก แกมีหน้าที่คอยพยาบาลเอาไว้ แต่แกห้ามยุ่งมากไปกว่านี้อีก”“ค่ะ”“พาเข้าไปในห้องนอนซะ”มิ่งขวัญออกคำสั่ง แล้วหล่อนจึงเดินเข้ามาหาสาวิตต์...จับมือของเขาไปบีบเหมือนจะให้กำลังใจแก่เขา“มิ่งเข้าใจว่าคุณเอกำลังเฮิร์ทมาก อีกไม่นานค่ะทุกอย่างจะเรียบร้อยมันจะกลายเป็นปุ๋ยจมดินไปเลย จะไม่มีใครเห็นซากของมันอีก...อย่างนั้นใช่ไหมคะ...ที่นี่มีที่มากมายให้ฝังมัน...”“เมื่อไหร่มันจะมา” คำถามของสาวิตต์เลื่อนลอย“ใจเย็นหน่อยค่ะ ยังไงซะมันก็จะต้องมา”“มันทำกับพี่เจ็บปวดนัก...” เขาหลับตาลง “รู้ถึงไหนอายถึงนั่น”“จะไม่มีใครรู้...” หล่อนลูบบ่าของเขาเบาๆ ด้วยมือที่เหลืออยู่ปลอบโยนเขา “มิ่งสัญญาว่าจะเอาตัวมันมาให้”“แล้วยายมินล่ะ...”“ขายมันซิ คุณเอ...หลังจากจัดการหมอนั่นแล้ว เอายายมินไปขาย” น้ำเสียงของมิ่งขวัญเหี้ยมเกรียม เขาแหงนหน้ามอง “มิ่งพูดจริงๆ นะ ไม่
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 129 คุณเอ เปิดประตูเดี๋ยวนี้
“คุณมินเป็นอะไร...”แตะตัวมินตาแล้วก็พอว่าไม่ขยับสักนิด ปรางเงยหน้าหล่อนได้เห็นสาวิตต์นั่งอยู่บนเก้าอี้ริมหน้าต่าง สีหน้าของเขาดูน่ากลัวอย่างไม่เห็นมาก่อนเลยหันกลับมามองมิ่งขวัญก็เห็นสีหน้าแย้มเยาะประหลาดนัก“คุณมินสลบนะคะ”“ฉันให้แกมาดู ไม่ได้ให้มาพูดมาก แกมีหน้าที่คอยพยาบาลเอาไว้ แต่แกห้ามยุ่งมากไปกว่านี้อีก”“ค่ะ”“พาเข้าไปในห้องนอนซะ”มิ่งขวัญออกคำสั่ง แล้วหล่อนจึงเดินเข้ามาหาสาวิตต์...จับมือของเขาไปบีบเหมือนจะให้กำลังใจแก่เขา“มิ่งเข้าใจว่าคุณเอกำลังเฮิร์ทมาก อีกไม่นานค่ะทุกอย่างจะเรียบร้อยมันจะกลายเป็นปุ๋ยจมดินไปเลย จะไม่มีใครเห็นซากของมันอีก...อย่างนั้นใช่ไหมคะ...ที่นี่มีที่มากมายให้ฝังมัน...”“เมื่อไหร่มันจะมา” คำถามของสาวิตต์เลื่อนลอย“ใจเย็นหน่อยค่ะ ยังไงซะมันก็จะต้องมา”“มันทำกับพี่เจ็บปวดนัก...” เขาหลับตาลง “รู้ถึงไหนอายถึงนั่น”“จะไม่มีใครรู้...” หล่อนลูบบ่าของเขาเบาๆ ด้วยมือที่เหลืออยู่ปลอบโยนเขา “มิ่งสัญญาว่าจะเอาตัวมันมาให้”“แล้วยายมินล่ะ...”“ขายมันซิ คุณเอ...หลังจากจัดการหมอนั่นแล้ว เอายายมินไปขาย” น้ำเสียงของมิ่งขวัญเหี้ยมเกรียม เขาแหงนหน้ามอง “มิ่งพูดจริงๆ นะ ไม่
