LOGINShare
26 ขอบคุณโชคชะตา
Last Updated:
2025-04-19 18:00:55
Related chapters
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 27 กลัวลูกเลี้ยง
“ไปเล่นนี่ยังเจอกับสาวิตต์ไหม”“เจอค่ะ...เขายังเฮงเหมือนเดิม”“ผมมีเรื่องหนึ่งอยากขอร้อง” ด้วยเสียงอันอ่อนโยนแล้วแววตาแบบนั้นใครหรือจะกล้าขัดใจเขา ยิ่งเป็นลักษมีด้วยแล้วหล่อนยอมรับได้ทุกอย่าง แม้มันจะไม่ต้องประสงค์ของตัวหล่อนเองเลยก็ตามที“สนิทกับเขาเอาไว้หน่อยนะ คุณหมี แล้วผมก็อยากทำความรู้จักกับเขาสักหนหนึ่ง”แม้จะอยากรู้ว่าทำไม แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่หล่อนควรจะถาม สำหรับศิลาไม่ควรจะมีคำถามไปเซ้าซี้กับเขาเป็นอันขาด“จะให้รีบไหมคะ”“เอาให้คุณหมีสะดวกก็แล้วกัน ผมไม่เร่งร้อนอะไร...”เขารอมาได้เนิ่นนาน นับประสาอันใดกันเล่ากับการรอคอยอีกเล็กน้อย ในเมื่อเขาจัดฉากการแสดงเอาไว้หมดแล้ว ค่อยเป็นค่อยไป จะได้ซึมซับเอาความสาแก่ใจได้สูงสุด“แล้วหมีจะโทร. ไปบอก...วันนี้หมีว่าง คิวละครไม่มีเลย ว่างไปตั้งสามวัน...หมีอยากจะไปพักผ่อน ไปชายทะเลคุณศิว่างไหมคะ” เหมือนสิ้นไร้ศักดิ์ศรีที่ต้องเอ่ยชวนผู้ชายทั้งที่โดยตัวหล่อนเองแล้ว มีแต่ผู้ชายรอให้หล่อนเปิดโอกาสสักนิด แต่กับเขาเหมือนจะต้องอ้อนวอนกันทีเดียว แต่ลักษมีก็กล้ำกลืนความอับอายเอาไว้เขาอยากจะปฏิเสธอยู่เหมือนกัน แต่แววตาอ้อนวอนแบบนั้น ทำให้เขาอดจะใจอ่อน
Last Updated : 2025-04-19อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 28 มินเกลียดเขา
ที่นี่แวดล้อมไปด้วยคนต่างประเทศเสียเป็นส่วนมากนั่นทำให้วันเวลาของศิลากับลักษมีปลอดภัยพอจากพวกสอดรู้สอดเห็น หากตราบใดที่ตัวลักษมียังเป็นข่าวได้และศิลาก็ยังเป็นหนุ่มโสดเนื้อหอม ที่ใครจับตามองกันอยู่ว่าเขาจะลงเอยกับสาวคนใดลักษมีจึงแช่มชื่นได้ หล่อนมีสิ่งทดแทนการพนันการได้อยู่กับศิลาเป็นสิ่งที่หล่อนคิดว่าดีที่สุด หากเป็นไปได้ หล่อนอยากได้เขาเป็นการถาวร หญิงสาวฝันถึงวันแต่งงานชุดเจ้าสาว และชีวิตครอบครัวอันผาสุกแต่นั่นเป็นแค่ความฝัน และจะเป็นไปชั่วนิรันดรหล่อนไม่วันได้ครอบครองเขาในแบบนั้น แค่ได้เขาชั่วคราว...สัมผัสความเป็นเขาเติมใส่ในใจในความฝันของตัวเองก็นับว่าเป็นบุญแล้ว“ลงไปทานอาหารค่ำด้วยกันนะคะ...” หล่อนกระซิบบอกเขาที่ยังนอนอยู่เหมือนคนเกียจคร้าน ดูเหมือนเวลาที่มาจะหมดไปบนเตียงนอนมากกว่า ที่อื่นอย่างเต็มอกเต็มใจจากหล่อนที่จะบริการเขา...“ก็ดี”เขาคงอยากจะเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง ดีกว่าจะโทร. สั่งจากร้านอาหารให้ขึ้นมาบริการ“หมีจะจัดเสื้อผ้าให้...คุณไปอาบน้ำก่อน”หล่อนเอาอกเอาใจ...ก็ไม่แตกต่างจากหญิงคนอื่นที่ได้ผ่านเข้ามาในชีวิตของเขา นั่นแหละก็น่าแปลกที่บทบาทเยี่ยงนี้ไม่ได้จับติดจับใจขอ
Last Updated : 2025-04-19อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 29 คุณต่อของฉัน
“เรื่องแบบนี้ใครบอกผู้หญิงกันมั่งเล่า”“ดีละ” หล่อนเน้นเสียงหนัก “มินไม่เคยได้ส่วนแบ่งรางวัลนี่เลย มินควรจะได้”“จะให้เรียกผู้ชายมาให้หรือไง”“เอามาทำไม...มินไม่ใช่คนเป็นง่อยนี่ ดื่มเหล้าจะได้มีคนมาป้อน...ไม่ใช่คนสำส่อนอีกด้วย จะได้ฉลองงานด้วยเรื่องแบบนี้ มินจะเอาเป็นเงินเข้าใจไหม เงินน่ะ...เงินสดๆ ด้วย” หล่อนทำท่าข่มขู่กระทั่งเจ้านายตัวเอง “ไม่งั้นมินไปบอกพี่ผู้หญิงด้วย”“เออ! แล้วจะให้ แต่มินอย่าไปเกลียดเขานักเลย นายศิลาเขาไม่เกี่ยวกับเจ้าแม่แหม่มสักกี่มากน้อย เขาก็คนธรรมดาเหมือนเราๆ นี่แหละ มีงานการทำ...เคยได้ยินชื่อบริษัทเอสเล็ทซีเคียวริตี้ไหม”มินตาส่ายหน้าได้เกือบจะทันที“เขาเป็นเจ้าของ จัดยามดูแลความปลอดภัยตามออฟฟิศ มีฝ่ายทำความสะอาดด้วยนะ...”มินตาไม่อยากจะเชื่อ ครรชิตยังพูดถึงงานอันสุจริตและสะอาดของศิลา จนเหมือนกับว่าเขาช่างเป็นชายหนุ่มที่ไม่เคยเฉียดกรายใกล้พฤติกรรมอันน่าสะอิดสะเอียนนั่นเลย แต่คำพูดพวกนั้นไม่สามารถเปลี่ยนทัศนคติของมินตาต่อศิลาไปได้ หล่อนก็ยังปักใจเชื่อว่าเขาเป็นแมงดา และมีนิสัยโฉด เขาซ้อมผู้หญิงจนแท้งลูก แถมยังใจดำไม่ใส่ใจกับงานศพของเจ้าหล่อนคนนั้นสักนิดหนึ่ง
Last Updated : 2025-04-19อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 30 ฉันไม่กลัวผู้ชาย
มินตาไม่ได้ขึ้นไปบนห้องทันทีหลังจากแยกจากศิลาแล้ว หล่อนเดินวกออกไปข้างนอกแล้วใช้เส้นทางกลับขึ้นมาทางสระน้ำ และนั่นทำให้หล่อนเลือกที่นั่งริมสระที่ห่างไกลอีกฟากหนึ่งของศิลา หล่อนมองเห็นเขา หญิงสาวทำตัวลีบเพื่อไม่ให้เขาได้มองเห็น สัญญาณอันตรายยังแผ่รังสีจากตัวเขาเสมอ และเป็นสิ่งที่มินตายังไม่อยากได้รับรังสีพวกนี้มากเกินการจนเป็นอันตรายกับตัวเองและทำให้หล่อนได้เห็นลักษมี...นางเอกผู้สวยกระทั่งนอกจอทีวี...เรือนร่างในชุดว่ายน้ำเต็มตึงอวดโฉมอยู่ขอบสระก่อนจะพุ่งตัวลงไปในน้ำมีคนว่ายน้ำอยู่ไม่กี่คน ลักษมีกลายเป็นนางเงือกแสนสวยประจำสระไปเรียบร้อย การได้มองหล่อนดำผุดดำว่ายเป็นเรื่องน่าเพลิดเพลินใจอยู่ไม่น้อยมินตานั่งเท้าคางมองภาพนั้น...หล่อนไม่รู้ว่าลักษมีคิดอย่างไรจะรู้ถึงอันตรายหรือไม่ว่ากำลังจะคืบคลานเข้ามาถึงตัว“คุณครับ...”เสียงเรียกนั่นทำให้มินตาหันไปมอง แล้วก็ได้เห็นบริกรหนุ่มมายืนอยู่ไม่ห่างมากนัก ถือถาดวางแก้น้ำทรงสูงประดับด้วยดอกกล้วยไม้มาดอกหนึ่ง“น้ำส้มคั้นครับ”“ฉันไม่ได้สั่งนี่”“มีคนสั่งให้คุณ”เสียงบอกแล้ววางถาดนั้นลงบนโต๊ะใกล้ๆ กัน มินตารู้ได้ทันทีว่าไม่ใช่ใครอื่นนอกจากศิลา
Last Updated : 2025-04-19อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 31 สับหลีกเก่ง
“ผู้ชายสองคน...แฟนคุณ...เก่งเหมือนกันนี่ สับหลีกก็เป็น”“คุณหมิ่นประมาทฉัน”“ผมพูดตามที่ผมได้เห็นเท่านั้นเอง มันจริงด้วยไม่ใช่หรือ คุณจะเลือกใครน่ะ คุณมินตา หนึ่งหรือสอง...เอาพวกเขาขึ้นชั่งน้ำหนักตรึกตรองดูดีแล้วหรือ สมัยนี้น่ะจะเลือกสามีสักคนหนึ่งต้องดูให้รอบคอบมากๆ”เลือดขึ้นหน้าจนร้อน ลมออกหูจนอื้อกับวาจาอีตาบ้านี่เหลือเกินแล้ว“อย่าว่าผมบังอาจสอนเลยนะ แต่อยากบอกให้รู้เพราะจะได้ไม่ต้องเสียใจ ความรักมันกินไปไม่ได้ มันไม่ทำให้ท้องอิ่ม...เลือกผู้ชายมีเงินเข้าไว้...อย่างคุณสาวิตต์น่ะไม่เลว”“เอาเขามาพูดถึงทำไม”น้ำเสียงของมินตากระชากกระชั้นและสะดุดหูศิลา ค่อนข้างมาก เขาหรี่ตาลงนิดหนึ่งกำลังหยั่งดูว่ามินตารู้สึกอย่างไรต่อสาวิตต์กันแน่“เขาไม่เกี่ยวเลยนะ”“ก็เห็นควงเขาอยู่ด้วยนี่ ดูเขามีมาดเกินกว่าเพื่อนร่วมงานของคุณ ทำงานตำแหน่งหน้าที่ดีในกระทรวง มีเงิน...มีตระกูล“มันไม่ใช่เรื่องของคุณ”“ผมเตือนเอาไว้...จะได้คิดให้ถ้วนถี่ไม่ผลีผลามไงล่ะ มีผัวผิดน่ะช้ำใจนะ คุณมิน”หล่อนเชิดหน้าขึ้น แล้วมธุรสวาจาก็พลันออกจากปากหล่อน หลังจากใช้ความอดทนทามากแล้ว“ดูเหมือนว่าฉันจะมีผัวสักคนหนึ่งนี่ก็ไม่ได้ท
Last Updated : 2025-04-21อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 32 อน่าหนีผม...ผมไม่ใช่ผู้ร้าย
“เขา...เขา” หล่อนจะบอกได้หมดจดอย่างไรกันว่าศิลาทำกับหล่อนอย่างเหยียดหยามแค่ไหน การจะบอกออกไปว่าหล่อนเพิ่งถูกผู้ชายลวนลามและจูบเอา มินตารู้สึกว่ามันยาก หล่อนจึงอ้ำอึ้ง...ดวงหน้าซีด ธันวาผสมเหล้าบางๆ ส่งให้“สักนิด จะได้ไม่ซีด...แล้วค่อยๆ สงบใจ”หล่อนรับมาดื่ม...ธันวาร้องเสียงหลงเมื่อมินตากระดกแก้วรวดเดียวหมด“เฮ่ย...เดี๋ยวก็สำลัก...”มินตาส่งแก้วคืน ปาดริมฝีปาก หล่อนมองดูครรชิตอย่างเว้าวอนเต็มที “พี่ชิต มินนอนด้วยคนนะ”“จะดีรื้อ...”“มินนอนห้องนี้แหละ...นอนตรงนี้ก็ได้...” หล่อนตบลงบนโซฟา “ให้มินนอนด้วย” หล่อนทำท่าเหมือนยืนกรานว่าต่อให้ไล่หล่อน ก็ไม่มีวันเสียละที่มินตาจะขยับขยายออกไปจากห้องนี้อีก“เขาก็เปิดห้องให้สองห้อง อุตส่าห์ยกห้องให้ห้องหนึ่งแล้วนา...เห็นเป็นสาวโสด นอนรวมกับผู้ชาย จะมีคนเก็บเอาไปติฉินนินทาได้...ว่าผู้ชายเป็นโขยง ผู้หญิงคนเดียวจะไม่ดีนา”“มินไม่กลัวผู้ชายเป็นโขยง แต่มินกลัว...” หล่อนยั้งปากเอาไว้อีก” ไม่เอาละ มินจะนอนด้วย เดี๋ยวมินไปเอากระเป๋าจากห้องโน้นมานะ”“พวกเราพาไปห้องโน้น”“ไม่เอา” มินตาตะโกนลั่น “อยู่ด้วยกันซิ...เดี๋ยวมินก็นอนแล้ว พวกพี่ชิตก็กินเหล้ากัน แล้ว
Last Updated : 2025-04-21อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 33 ตกงานแน่ ยัยมิน
มินตามีอะไรที่ทำให้เขารู้สึกว่าหล่อนแตกต่างไปจากผู้หญิงอื่นๆ ที่เขาได้รู้จัก โดยที่หล่อนเป็นเองตามธรรมชาติหรือหล่อนแสร้งทำขึ้นมาเขาก็ยังไม่อาจจะแน่ใจได้“เรามาตกลงกันใหม่ดีกว่า...นี่ผมบอกจริงๆ นะว่าเราควรจะคบหากันให้ดีๆ”“เพื่ออะไรล่ะคะ” ปากถาม แต่มือของหล่อนก็พยายามจะปลดมือของเขาออกไปให้พ้นจากตัวให้ได้แต่มันยากเพราะศิลาเลื่อนมือจากจับเอวของหล่อนไว้ก็จริง แต่ก็ทำสิ่งใหม่ที่มินตาหน้าแหย เมื่อเขาคล้องแขนของเขาเข้ากับแขนของหล่อน แล้วพาก้าวเดินช้าๆ ราวกับเขาและหล่อนเป็นคู่รักแสนหวาน ที่ออกมาเดินทอดน่องชมธรรมชาติที่ชายหาดนี้ มินตารู้ว่าสีหน้าของหล่อนคงจะเจื่อนและเฝื่อนสนิทเมื่อมีคนเดินผ่าน เพราะบทบาทแบบนี้มินตาไม่เคยทำมาก่อน หล่อนไม่เคยมีแฟน...ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนที่หลอนสนิทได้มากขนาดนี้ ไม่เคยแนบชิดกับชายคนไหนจนได้กลิ่นหอมของน้ำหอม ได้ไออุ่นของผู้ชาย และได้กลิ่นไออีกหลายๆ อย่างที่เป็นผู้ชายจริงๆ“เดินไปเรื่อยๆ เถอะ คุณ...”“มันไม่ดีนะ ใครมาเห็นเข้า”หล่อนยังคงแย้ง“แถวนี้ฝรั่งแยะ ใครจะรู้จัก...รึว่ากว้างขวางรู้จักพวกฝรั่ง”เขาไม่ได้เยาะหยันเล่น แต่เขาถามอย่างขำๆ เสียมากกว่ามินตาอุบอิบตอบ
Last Updated : 2025-04-21อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 34 3 สาว ใึครเป็นตัวจริงของคุณศิลา
มินตายังมองไปไม่วางตา ภาพที่ได้เห็นทำให้หล่อนอยากรู้ว่าเวลาศิลาอยู่กับมิ่งขวัญนั้น เขาเป็นเช่นนี้หรือไม่ ดูอ่อนโยนเอาอกเอาใจ...เขายังมีลักษมีอยู่อย่างนี้ แล้วมิ่งขวัญเล่า หากมิ่งขวัญกลับมาจะแทรกตัวเองเข้าไปตรงไหน หรือจะต้องคอยสับหลีกเวลากับลักษมีลักษมีเป็นตัวจริง แล้วมิ่งขวัญเป็นตัวสำรอง...ยังจะพวกผู้หญิงในสังกัดเจ้าแม่แหม่มอีกกี่คน ที่เป็นตัวสำรองของเล่นของเขา...หล่อนคิดมากด้วยความห่วงใยต่อมิ่งขวัญอีกแล้ว กลัวเขาจะไม่จริงจังกับมิ่งขวัญนั่นเอง เขาพูดออกมาให้ได้ยินหลายหนแล้วว่าเขาอยากลองผู้หญิงผู้ดีก็แน่ละ...มิ่งขวัญมีเพียบพร้อม ส่วนลักษมีเอง ประวัติความเป็นมาของลักษมีก่อนมาเป็นดาราเป็นอย่างไร มินตาไม่เคยรู้ แต่หล่อนคิดว่าจะต้องไปถามจากเด็กในบ้านเสียแล้ว เด็กนั่นมีหนังสือพวกดารามากมาย อาจจะบอกเกี่ยวกับลักษมีได้ดีกว่าแน่นอน มินตาไม่ได้ดูแคลนลักษมีเลย แต่หล่อนออกจะแน่ใจว่าหากความเป็นผู้ดีในความคิดของศิลาหมายถึงเทือกเถาเหล่ากอชาติกำเนิดแล้ว มิ่งขวัญมากกว่าลักษมีแน่นอน/////////////////////////“ผมจะกลับเข้ากรุงเทพเที่ยงนี้เลยนะ คุณหมี”หล่อนรับฟังเขา รู้สึกว่าแสงสว่างวูบดับลงแล้ว ช่วงเว
Last Updated : 2025-04-21
Latest chapter
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 137 (อวสาน) มินตา-ศิลา รักเราดีที่สุดในโลกเลย
“ไม่ใช่ห้องนี้”มินตาตัวแข็ง เมื่อเขาเปิดประตูห้องที่หล่อนเป็นคนตกแต่งเพื่อเป็นห้องหอของเขากับมิ่งขวัญหล่อนพยายามจะถอยกลับ แต่ศิลาผลักหล่อนออกเดินไปข้างหน้า“ฉันยอมมาที่นี่ แต่ไม่ได้หมายความว่าจะใช้ห้องนี้” หล่อนยังเสียงแข็งและมีท่าทีปฏิเสธ ไม่ยอมรับ“คุณแต่งมันเอง...ก็ใช้เสียเองซิ” เขาบอกนุ่มๆ “ที่ทางของคุณเอง“ฉันทำเพื่อพี่มิ่ง” หล่อนยืนยัน หล่อนรักมิ่งขวัญไม่เคยเปลี่ยนแปลงเป็นอื่น“แต่มันเป็นสิ่งที่คุณชอบ” เขาดักคอ “ผมรู้ว่ารสนิยมของมิ่งขวัญเกิดจากตัวคุณเป็นหลัก...ลืมซะว่าผมเคยสั่งว่าอย่างไร นั่นเป็นข้ออ้างจะเอาตัวคุณมาทำงานต่างหากเล่า ถ้าผมไม่บอกว่าเป็นห้องหอมีหรือที่คุณจะยอมมาทำ ตอนนั้นคุณชังน้ำหน้าผมจะแย่”“ตอนนี้ก็ใช่”“ผมไม่เชื่อ ไม่มีวันเชื่อ...”เขาปิดประตูไว้ข้างหลังแล้วยืนพิงอยู่อย่างนั้น ตอบหล่อนด้วยถ้อยคำหนักแน่นเขาจะไม่ยอมเสียหล่อนไปศิลาบอกตัวเองว่าเขาจะยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองสมปรารถนาให้จงได้ ต่อให้ยากเท่ายากก็ตามที“เราจะต้องคุยกันตามลำพังสองต่อสองแล้วละ มินตา”เขาบอกด้วยเสียงนุ่มทุ้ม และแน่นอนว่ามีกังวานของความรักอยู่มากมาย เขาไม้ปฏิเสธใจตัวเอง“ไม่...” หล่อนป
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 136 ตื๊อเมีย น่ะครองโลกเสมอ
พิมสุดามาแล้วกลับไปแล้ว ปล่อยให้มินตาได้ครุ่นคิดตามลำพัง แม้จะมีปรางคอยรับใช้อยู่ใกล้ๆ แต่มินตาก็เหมือนอยู่คนเดียว...หล่อนคิดถึงอนาคตวันข้างหน้าเมื่อไม่มีบ้าน ไม่มีพ่อ ไม่มีสิ่งใดหลงเหลือให้คว้าติดอีกหล่อนจะทำอย่างไรดีนั่นคือสิ่งที่มินตาต้องคิด...มันไม่ใช่เรื่องเล็กเสียด้วย เพราะเท่ากับต้องเอาอนาคตมาเป็นเดิมพัน...อนาคตที่มินตาไม่แน่ใจ และหล่อนก็รู้ว่าเพราะตัวเขานั่นแหละที่ทำให้หล่อนเกิดความรู้สึกเช่นนั้นขึ้นมา/////////////////////////////ผู้ชายสองคนต่างวัยแต่มีสายเลือดส่วนหนึ่งเหมือนกันได้เผชิญหน้ากันอีกครั้ง คนแก่ดูจะยิ่งแก่ ในขณะที่คนหนุ่มก็มิได้ทำท่าลำพองว่าตัวเองเป็นผู้ชนะ ต่างคนต่างมองกันชั่วอึดใจในความเงียบงันแล้วศิลาก็เป็นคนเอ่ยขึ้นมาก่อน “สาวิตต์เป็นอย่างไรบ้าง”“ก็ยังเหมือนเดิม...เก็บตัวเอง...และไม่พูดไม่จากับใครเลย”“เขาคงจะหายสักวันหนึ่ง“นั่นคือความหวัง”“ผมจะเอาใจช่วยแล้วกัน”คุณทรงศักดิ์ทำท่าเหมือนไม่คาดคิดเมื่อได้ยินเช่นนั้น“ต่อ...ให้อภัยพ่อกับพี่แล้วใช่ไหม”ชายหนุ่มส่ายหน้า นั่นคือความจริง เขายังไม่อาจจะให้อภัย เพียงแต่เขาคิดว่าเขาจะวางมือในส่วนนี้...หลายปีที่เ
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 135 เขารักเธอ มินต่า
“ไล่ปรางหรือคะ...” มินตาแสนจะตกใจ “ทำไมล่ะคะ ปรางทำผิดตรงไหน”“มันเป็นพวกแกนี่ รับเอาไปซิ นังนั่นมันเลี้ยงไม่เชื่อง หวังว่าที่พูดมานี่แกคงจะเข้าใจนะ”“ค่ะ มินตารับคำ ดวงหน้าสลด ครอบครัวของหล่อนคือซาก...มันคืออดีตที่เหมือนจะเนิ่นนานผ่านมาแล้ว ดวงตาของหล่อนซุ่มไปด้วนน้ำตา ป่วยการจะพูดมากไปกว่านี้อีกเมื่อคุณมารศรีและมิ่งขวัญปั้นปึ่งใส่ มินตามาไหว้พ่อ นั่งพับเพียบอยู่นานจนศิลาต้องเป็นฝ่ายสะกิดหล่อน“กลับดีกว่ามั้ง มินตา...เขาประคองหล่อนลุกขึ้น ท่าทีถนอมเป็นนักหนาบาดตาของมิ่งขวัญสุดขีด หล่อนไม่อาจจะยอมรับออกมาดังๆ ว่าลึกลงไปนั้นหล่อนเจ็บปวดกับการที่ถูกทิ้ง...ทั้งที่หล่อนเคยทระนงในตัวเองมาตลอด ผู้ชายคนนั้นคือชายที่หล่อนรักและเมื่อความจริงเปิดเผยออกมารักกลายเป็นร้าง และขมขื่นที่สุดจะหารสชาติใดมากกว่านี้ ในชีวิตคงจะไม่มีอีกแล้วแน่นอน“แม่คะ...มิ่งตัดสินใจแน่นอนแล้ว พอเสร็จงานพ่อ มิ่งจะไปอยู่เมืองนอก เราไปด้วยกันไหนคะ แม่...เอาบ้านนี้ให้เช่า...ถ้าไม่คิดจะขาย เราคงจะพอมีเงินสักก้อนไปเที่ยวเล่นด้วยกัน พอให้มิ่งหายช้ำใจแล้วค่อยกลับมาใหม่...หรือบางทีเราอยู่ทางโน้นกันเลยก็ได้ มิ่งก็พอจะมีเพื่อนที
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 134 เสียพ่อแล้วยังมาเสียลูก
ดวงตาคู่นั้นเบิกกว้าง และมินตาก็นิ่งงันปราศจากเสียงกรีดร้องจนเขาใจเต้นแรง ไม่รู้ว่าหล่อนเสียใจแค่ไหนกันการรับรู้ในการสูญเสียหนนี้ มือของเขาลูบไล้เส้นผม“มินตา ได้ยินผมหรือเปล่า”“ก็ดีเหมือนกัน” หล่อนพึมพำออกมา “จะได้จบสิ้นกันแท้จริงๆ”“ไม่....” เขาปฏิเสธเสียงลั่น“เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก”“อย่าพูดแบบนี้...ทิ้งทุกอย่างเอาไว้ข้างหลัง แล้วเราเริ่มต้นใหม่ด้วยกัน ที่ผ่านมาผมรู้ว่าผมผิด จะไม่ให้อภัยคนที่รู้สำนึกหรอกหรือ มินตา...ใช่ว่าผมจะไม่เสียใจหรือไม่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้นะ เพียงแต่ ตอนนั้นความแค้นทำให้ผมบ้าเลือดและลากคุณเข้ามาพัวพันด้วย”“ฉันให้อภัย แล้วก็โยนมันทิ้งเอาไว้ตรงนั้นแหละ...”ศิลากำลังจะพูดอีก แต่เสียงเคาะประตูห้องขัดจังหวะเสียงก่อนและประตูเปิดเข้ามาหลังจากนั้นครรชิตเดินนำหน้าธันวาเข้ามาพร้อมกับกระเช้าดอกไม้ใหญ่ที่บรรจุดอกไม้สวยงามสีสันสดใสชายหนุ่มขยับห่างออกจากเตียงนิดหนึ่ง ครรชิตทักทายและแสดงความห่วงใย ต่อสภาพบาดเจ็บของเขาสักห้านาทีก่อนจะหันไปหามินตา“ไง...มิน หน้าตาเหมือนคนเจ็บหนัก”“เกือบจะตายแต่ไม่ยักจะตาย...”“ประชดใครล่ะนั่น”ถูกดักคอแบบนี้มินตาทำตาวาว “มินไม่มี
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 133 มินตาแท้งลูก
สาวิตต์นอนอยู่บนเตียง...ขาของเขาข้างหนึ่งที่ถกขากางเกงขึ้นไปถูกพันด้วยผ้าขาวหนาเปอะ แล้วหน้าตาของเขาก็เหมือนไม่ใช่ลูกชายคนเดิมของเธอ มีรอยช้ำปูดโปนนั่นยังทำใจได้ว่ามันจะหาย แต่ดูซิ...ดูสีหน้าและแววตาของเขามันดูเลื่อนลอย...และมองมาทางเธอย่างว่างเปล่า“เอ...”เธอถลาเข้าไปหาเขา แล้วก็หยุดอีกหนหนึ่ง เมื่อสาวิตต์ทำเหมือนไม่รับรู้ด้วย เขายังมองเบิ่งไปทางอื่นที่ไม่ใช่หน้าเธอ คุณสีดาหันขวับมาหาสามี ถามเสียงสั่น“อะไรกันคะนี่ ตาเอเป็นอะไร...ทำไมเขาทำหน้าตาแบบนั้น”คุณทรงศักดิ์โอบบ่าของภรรยาเอาไว้ ร่างแบบบางของเธอสั่นสะท้านด้วยความหวาดหวั่น“หมอบอกว่าเหมือนเขาจะช็อก พูดกันรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง เป็นพักๆ เหมือนคนสะเทือนใจมากเกินไป”“แล้วแกจะหายไหม”“ต้องอาศัยเวลา แต่ตอนนี้เขาต้องรักษาตัว บางทีอาจจะต้องลางาน...หรืออาจจะต้องถึงขั้นลาออกก็ได้”“ไม่!”เธอร้อง หันมาซบหน้ากับบ่าของสามี นานแล้วที่คนสองคนไม่เคยหันหน้าเข้าหากันอีก ต่างมีวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของตัวเอง ความบาดหมางในเรื่องเล็กน้อยถูกทำให้ใหญ่มากขึ้น และไม่อาจจะเชื่อมต่อติดกันได้อีกเลยแต่ตอนนี้หัวอกของความเป็นพ่อแม่ที่จะต้องรับผิดชอ
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 132 ทุกอย่างเริ่มเข้าที่
ปืน...มินตาบอกเมื่อเห็นสาวิตต์หยิบมันออกมาวางไว้บนโต๊ะกลมเล็กข้างๆ เก้าอี้ที่เขานั่งลง แววตาที่เขามองดูศิลาทำให้มินตายะเยือกไปตลอดตัว มันบ่งบอกว่าหากเขาจะลั่นไกปืน เขาก็จะทำได้โดยไม่ต้องหยุดคิดชั่งใจอีกเลย มินตาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เมื่อพูดกับสาวิตต์ดีๆ“คุณเอ ขอให้มินนะ...อย่าถึงกับฆ่ากันเลย...”“บอกแล้วว่าอย่ายุ่ง ไม่ฆ่าเธอด้วยก็บุญเท่าไหร่รึว่าอยากตายตามผัว”“คุณเอจะทำไมได้นะคะ”“ทำไมพี่จะทำไม่ได้ นึกถึงที่มันทำกับพี่ซิ เพราะมัน...” สาวิตต์ชี้มือไปยังศิลาอย่างคั่งแค้น นั่นคือชายที่ร่วมสายเลือดเดียวกัน แม้จะไม่ใช่ทั้งหมด แต่ก็กึ่งหนึ่งที่เหมือนกัน เขาไม่เคยเชื่อใครพูดอย่างไร เขาก็มักจะหัวเราะขบขันเสียเสมอว่าทุกคนที่พูดนั้น ล้วนแล้วแต่มีอาการทางจิตที่คิดมากเกินการไปเองทั้งนั้น แต่แล้วเขากลับมารู้เป็นคนสุดท้าย รู้เพื่อทำให้โลกที่เคยสวยงามสำหรับเขามันพังทลายลงมาต่อหน้าต่อตาเขาจึงมองหาทางออกใดไม่พบนอกจากทางนี้ ฆ่าศิลาเสีย ก็เท่ากับฆ่าไอ้เด็กเวรคนนั้นด้วย เมื่อหนนั้นมันเลือกรอดได้อาจจะเพราะดวงมันแข็ง แต่คราวนี้ไม่มีวันที่ดวงมันจะแข็งเท่าครั้งนั้นอีก มันจะต้องตายนั่นคือทางที่เขาเลือกให้มั
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 131 ช่วยคุณมินด้วย
สาวิตต์เดินปังๆ จากไปแล้ว ก่อนที่เขาจะกระแทกประตูบ้านด้านหน้าปิดลั่นกุญแจ ปรางก็เสนอหน้าเข้ามา“จะช่วยคุณมินทำแผลให้กับเขา”ปรางบอก หล่อนยืนให้ห่างจากสาวิตต์เข้าไว้ ด้วยไม่แน่ใจในความบ้าของเขาและเขาก็ยอมปล่อยปรางเข้ามาโดยดี ปรางมาคุกเข่าดูศิลาอยู่อีกด้านหนึ่งของเขา“เลือดทั้งนั้นเลย...” ปรางพึมพำ “ทำแผลก่อนนะคะ คุณมินจะเอาอะไรบ้าง”“ต้มน้ำร้อนให้ฉันสักกระติก แล้วหาผ้าสะอาดๆ มา...มีพวกผ้าเช็ดหน้าของฉันเหลืออยู่บ้างมั้งในตู้...แล้วก็พวกผ้าขนหนูผืนเล็กๆ นั่นด้วยก็ได้ คุณเอขังเราเอาไว้ในบ้านแล้วนี่ หยูกยาที่นี่ไม่มีสักอย่าง”“ปรางมีทิงเจอร์กับยาแดง...แล้วก็ยาล้างแผล...” ปรางบอกล้วงมือเข้าไปในกางเกงสามส่วนหยิบยาที่บอกออกมา “เอามาได้แค่นี้ค่ะ จะเอาสำลีกับผ้าพันแผลมาด้วย กลัวคุณมิ่งจะเห็น จะเอาอะไรมาไม่ได้สักอย่าง”“ขอบใจมา ปราง”มินตาคว้าขวดยาพวกนั้นมาด้วยมืออันสั่นเทา ตัวหล่อนเองนั้นสภาพก็ไม่ได้ดีไปกว่าคนที่ยังนอนทอดร่างนิ่งๆ นี่สักเท่าไหร่ หล่อนรู้ตัวว่าตัวเองก็แย่ เจ็บในช่องท้องจี๊ดๆ เตือนเป็นระยะอย่างไม่เคยเป็น แล้วหล่อนก็อยากล้มตัวลงนอน แล้วหลับให้นานโดยไม่ต้องตื่นขึ้นมารับรู้ใดๆ อีกเ
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 130 เขายังไม่ตาย
“คุณมินเป็นอะไร...”แตะตัวมินตาแล้วก็พอว่าไม่ขยับสักนิด ปรางเงยหน้าหล่อนได้เห็นสาวิตต์นั่งอยู่บนเก้าอี้ริมหน้าต่าง สีหน้าของเขาดูน่ากลัวอย่างไม่เห็นมาก่อนเลยหันกลับมามองมิ่งขวัญก็เห็นสีหน้าแย้มเยาะประหลาดนัก“คุณมินสลบนะคะ”“ฉันให้แกมาดู ไม่ได้ให้มาพูดมาก แกมีหน้าที่คอยพยาบาลเอาไว้ แต่แกห้ามยุ่งมากไปกว่านี้อีก”“ค่ะ”“พาเข้าไปในห้องนอนซะ”มิ่งขวัญออกคำสั่ง แล้วหล่อนจึงเดินเข้ามาหาสาวิตต์...จับมือของเขาไปบีบเหมือนจะให้กำลังใจแก่เขา“มิ่งเข้าใจว่าคุณเอกำลังเฮิร์ทมาก อีกไม่นานค่ะทุกอย่างจะเรียบร้อยมันจะกลายเป็นปุ๋ยจมดินไปเลย จะไม่มีใครเห็นซากของมันอีก...อย่างนั้นใช่ไหมคะ...ที่นี่มีที่มากมายให้ฝังมัน...”“เมื่อไหร่มันจะมา” คำถามของสาวิตต์เลื่อนลอย“ใจเย็นหน่อยค่ะ ยังไงซะมันก็จะต้องมา”“มันทำกับพี่เจ็บปวดนัก...” เขาหลับตาลง “รู้ถึงไหนอายถึงนั่น”“จะไม่มีใครรู้...” หล่อนลูบบ่าของเขาเบาๆ ด้วยมือที่เหลืออยู่ปลอบโยนเขา “มิ่งสัญญาว่าจะเอาตัวมันมาให้”“แล้วยายมินล่ะ...”“ขายมันซิ คุณเอ...หลังจากจัดการหมอนั่นแล้ว เอายายมินไปขาย” น้ำเสียงของมิ่งขวัญเหี้ยมเกรียม เขาแหงนหน้ามอง “มิ่งพูดจริงๆ นะ ไม่
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 129 คุณเอ เปิดประตูเดี๋ยวนี้
“คุณมินเป็นอะไร...”แตะตัวมินตาแล้วก็พอว่าไม่ขยับสักนิด ปรางเงยหน้าหล่อนได้เห็นสาวิตต์นั่งอยู่บนเก้าอี้ริมหน้าต่าง สีหน้าของเขาดูน่ากลัวอย่างไม่เห็นมาก่อนเลยหันกลับมามองมิ่งขวัญก็เห็นสีหน้าแย้มเยาะประหลาดนัก“คุณมินสลบนะคะ”“ฉันให้แกมาดู ไม่ได้ให้มาพูดมาก แกมีหน้าที่คอยพยาบาลเอาไว้ แต่แกห้ามยุ่งมากไปกว่านี้อีก”“ค่ะ”“พาเข้าไปในห้องนอนซะ”มิ่งขวัญออกคำสั่ง แล้วหล่อนจึงเดินเข้ามาหาสาวิตต์...จับมือของเขาไปบีบเหมือนจะให้กำลังใจแก่เขา“มิ่งเข้าใจว่าคุณเอกำลังเฮิร์ทมาก อีกไม่นานค่ะทุกอย่างจะเรียบร้อยมันจะกลายเป็นปุ๋ยจมดินไปเลย จะไม่มีใครเห็นซากของมันอีก...อย่างนั้นใช่ไหมคะ...ที่นี่มีที่มากมายให้ฝังมัน...”“เมื่อไหร่มันจะมา” คำถามของสาวิตต์เลื่อนลอย“ใจเย็นหน่อยค่ะ ยังไงซะมันก็จะต้องมา”“มันทำกับพี่เจ็บปวดนัก...” เขาหลับตาลง “รู้ถึงไหนอายถึงนั่น”“จะไม่มีใครรู้...” หล่อนลูบบ่าของเขาเบาๆ ด้วยมือที่เหลืออยู่ปลอบโยนเขา “มิ่งสัญญาว่าจะเอาตัวมันมาให้”“แล้วยายมินล่ะ...”“ขายมันซิ คุณเอ...หลังจากจัดการหมอนั่นแล้ว เอายายมินไปขาย” น้ำเสียงของมิ่งขวัญเหี้ยมเกรียม เขาแหงนหน้ามอง “มิ่งพูดจริงๆ นะ ไม่
