“งั้นก็รีบเข้าเถอะ นายรีบนำทางไปเร็ว” หลิงเฟิงร้อนใจปานไฟเผามากแล้วไม่นานเขากับจางกังติงก็มาถึงร้านบลูเอนแชนเทรสบาร์อันโด่งดังใจกลางเมืองนี่คือบาร์ทันสมัยที่ผสมผสานองค์ประกอบของจีนและต่างประเทศ โดยมีการออกแบบสไตล์ศิลปะมากมาย และมีชายหล่อหญิงสวยนับไม่ถ้วนจางกังติงพาลูกน้องไปด้วยหลายสิบคน หลังจากบอกชื่อแล้ว พนักงานเสิร์ฟก็พาพวกเขาไปยังห้องส่วนตัวที่ใหญ่ที่สุดทันทีในนั้นเต็มไปด้วยชายร่างกำยำ มีปืนเหน็บอยู่ที่เอว และมีรอยสักอยู่ทั่วร่างกาย!และข้างในก็มีจางจื่อหาว ข้างๆ เขาคือเหอซิ่วฟางที่ถูกมัดไว้หลายทบ ถูกตบตีจนเลือดไหลกลบปากเมื่อเห็นหลิงเฟิง เธอก็ตกใจและพูดว่า “เฟิงเอ๋อร์ แม่บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าเข้ามา ทำไมลูกถึงไม่เชื่อฟังแบบนี้”“ฮ่าๆ ยังพาลูกสมุนมาด้วย? ไม่ต้องการชีวิตแม่แกแล้วใช่ไหม”จางจื่อหาวโอ้อวดแสนยานุภาพ ชูมีดปอกผลไม้ขึ้น และทำท่าทางต่างๆ บนใบหน้าของเหอซิ่วฟางหลิงเฟิงโกรธมากจนกัดฟันกรอด “ฉันมาแล้ว! ยังไม่รีบปล่อยแม่ฉันอีก!”“ปล่อย? ฉันบอกตอนไหนว่าจะปล่อยไป”จางจื่อหาวพูดด้วยรอยยิ้มอันดุร้ายว่า“ฉันแค่อยากเห็นแกกับยายแก่นี่ ตายด้วยกัน!”หลังจากพูดอย่างนั้น ชาย
ในเวลานี้จ้าวมู่เสวี่ยอยู่ในสภาพเละเทะ เป็นถึงปรมาจารย์แรงนอก แต่เธอกลับประมาทจนถูกคนวางยาในเหล้าของเธอได้ส่งผลให้ในร่างกายตอนนี้ไม่มีพลังงานที่แท้จริง ร่างกายไม่สามารถออกแรงได้เธอทำได้แค่ลืมตาคู่งามพูดว่า“ฉันเป็นหัวหน้าทีมบังคับใช้กฎหมายเมืองชางไห่ จ้าวมู่เสวี่ย ต้องสงสัยว่าในบลูเอนแชนเทรสบาร์ของพวกนายเกี่ยวข้องกับสิ่งผิดกฎหมาย จึงมาสืบสอบโดยสวมชุดธรรมดา!”“พวกนายปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นทีมบังคับใช้กฎหมายทั้งหมดจะมาทำลายที่นี่!”พูดจบก็ล้มลงกับพื้น ทำให้ทุกคนหัวเราะ ตะโกนใส่“ว้าว? หัวหน้าทีมบังคับใช้กฎหมายเก่งมากนักเหรอ”“รู้ไหมว่าบลูเอนแชนเทรสบาร์ของเรามีเบื้องหลังยังไง อย่าว่าแต่หัวหน้าทีมบังคับใช้กฎหมายอย่างเธอเลย แม้แต่เบื้องบนของเธอ ผู้บัญชาการตำรวจเมืองชางไห่ ยังไม่กล้าแตะต้องพวกเราเลย!”ลู่จิ่วหย่วนพูดอย่างมีความหมายขณะสูบบุหรี่“ในเมื่อเป็นหัวหน้าจ้าว งั้นจะฆ่ามันไม่ได้ มันผิดกฎ แต่ว่า ถ้าปล่อยไว้แบบนี้ แล้วข่าวแพร่ออกไป พวกเราจะเสียหน้าแย่!”“เอาแบบนี้ดีไหม หัวหน้าจ้าว เธอทิ้งของอะไรสักอย่างไว้ที่นี่ ถือว่าเป็นคำอธิบาย!”“ของอะไร” จ้าวมู่เสวี่ยถามพร้อมเงยหน้
“หลิงเฟิง นาย...”จ้าวมู่เสวี่ยถึงกับอึ้ง ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะกล้าทำอะไรอุกอาจขนาดนี้หลิงเฟิงทำท่าทางให้เธอเงียบๆ“อย่าเข้าใจผิด ฉันแค่ไม่ชอบให้ของของตัวเอง ต้องไปแบ่งกับคนอื่น!”จ้าวมู่เสวี่ยเข้าใจแล้ว เธอกัดฟันกรอดทันที“ผู้ชายมีมีคนดีจริงๆ! มีแต่หมากัดหมา!”หลิงเฟิงยิ้มอย่างรู้เท่าทันความจริงเหตุผลที่แท้จริงก็คือเขาอยากจะแตกหักกับคนพวกนี้อยู่ก่อนแล้ว แต่แค่หาเหตุผลที่เหมาะสมในการเปิดศึกไม่ได้ผลลัพธ์คือจ้าวมู่เสวี่ยมาส่งถึงที่!นั่นก็เหมาะพอดีใช้โอกาสนี้พาเธอออกไป โค่นล้มไอ้สารเลวเหล่านี้ซะ!“แม่งเอ๊ย! ไว้หน้าแล้วยังไม่เอาอีก!”ลู่จิ่วหย่วนโกรธเดือดดาล ปาแก้วเหล้าแล้วพูดว่า“ไปตัดลิ้นมันซะ ให้มันมาเห่าอยู่ตรงนี้!”จางกังติงสีหน้าเปลี่ยนสี รีบเอาตัวมาขวางทาง“ป๋าลู่! ผมเคารพคุณในฐานะผู้อาวุโสของยุทธจักร แต่ถ้าคุณอยากลงมือกับคุณหลิง ก็เท่ากับว่าเริ่มเปิดศึกกับผมจางกังติง!”“เหล่าจาง เหอะๆ ดูท่าว่าเสือไม่แสดงพลังนายคงคิดว่าฉันเป็นแมวป่วย!”ลู่จิ่วหย่วนบีบแขน กล้ามเนื้อทั้งตัวก็ดันเสื้อผ้าออกมาทันที เผยแขนที่มีกล้ามเป็นมัดๆ ที่น่าสะพรึงกลัว“ถ้าไม่เพราะตอนนั้นฉันเบื่อกั
“ถ้าฉันรู้ว่าเขาไปที่นั่น เพื่อไปจีบสาวนะ ฮึ่มๆ...”มีความไม่พอใจปรากฏบนใบหน้าของเย่อวี่หลิว กำนิ้วแน่น “เขาต้องตายแน่ๆ!”ซูเหยี่ยนยิ้มแล้วพูดว่า“ไม่ถูกนะหลิวหลิว หมอนั่นเป็นแค่ข้ออ้างของเธอไม่ใช่เหรอ แล้วเธอจะสนใจไปทำไมว่าเขาจะไปจีบสาวที่บาร์หรือเปล่า”เย่อวี่หลิวสะดุ้ง แต่ก็รู้สึกแปลกๆตั้งเมื่อไหร่กัน ที่ฉันไปสนใจว่าอีกฝ่ายกำลังมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนอื่นด้วย! เขาจะจีบสาว แล้วเกี่ยวอะไรกับตัวเอง?เย่อวี่หลิวดูไม่เป็นธรรมชาติ “ฉันแค่กังวลว่าเขาจะทำให้ฉันขายหน้า! ไม่มีอะไรหรอก ไปกันเถอะ!”ทั้งสองรีบตรงไปที่บลูเอนแชนเทรสบาร์ทันที!ภายในบาร์ขาข้างหนึ่งของลู่จิ่วหย่วนถูกหักด้วยมือข้างเดียว เขาล้มลงกับพื้น กอดขาแล้วร้องโอดโอยเสียงดัง“ฉันจะฆ่าแก!”ลู่จิ่วหย่วนตาแดงก่ำ ฝืนบังคับตัวเองให้ลุกขึ้น ต่อยหลิงเฟิงอย่างเต็มกำลัง แต่กลับต่อยลมแต่ยังถูกหลิงเฟิงใช้มือจับไว้แน่น “อ่อน!”ทันทีที่บิดหลังมือ แขนของลู่จิ่วหย่วนก็บิดเบี้ยวทันที เขาคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด คุกเข่าลงกับพื้นฉากนี้ทำให้จางจื่อหาวและคนอื่นๆ ตกใจ “ป๋าลู่!”ใครจะคิดว่า ป๋าลู่ที่ฆ่าจักรพรรดิใต้ดินใต้ดินได้เพีย
จางจื่อหาวจับหน้าของตัวเองและพูดอย่างตกตะลึง “ราชินีเอ ผมกำลังช่วยคุณอยู่นะ!”“ช่วยฉันบ้านแกสิ!”เอเลน่ายกขาเรียวยาวของเธอขึ้นและเตะเข้าที่เป้ากางเกงของจางจื่อหาวอย่างแรง จนเขาล้มตัวพิงกำแพงด้วยความเจ็บปวดจากนั้นเธอเดินเข้าไปหาหลิงเฟิงด้วยสายตาหวานซึ้ง จับคอเสื้อเขาและพูดว่า “ทำไมมาหาฉันช้าขนาดนี้ล่ะ ฉันคิดถึงนายมากเลยนะ!”หลิงเฟิงขมวดคิ้วและพูดว่า “เอเลน่า อย่าเข้าใจผิดไป ผมไม่ได้มาหาคุณในครั้งนี้”“น่าน้อยใจจริงๆ นายยังคงพูดจาตรงไปตรงมาเหมือนเดิม!”เอเลน่าทุบอกหลิงเฟิงด้วยหมัดเล็กๆ ของเธอและพูดอย่างอ้อนวอนฉากนี้ทำให้ทุกคนตกตะลึงราชินีเอกำลังหยอกล้อกับหลิงเฟิงหรอ? เกิดอะไรขึ้นกันแน่? พวกเขารู้จักกันหรือ?คนที่ตกใจที่สุดคือจางจื่อหาว ใบหน้าของเขาซีดเหมือนศพ ร่างกายแข็งทื่ออยู่กับที่เป็นไปไม่ได้! นี่มันเป็นไปไม่ได้แน่นอน!เอเลน่าไม่อยากให้ใครมารบกวนบทสนทนาของเธอ เธอจึงจับมือหลิงเฟิงและพาเขาเข้าไปในห้องส่วนตัวของเธอเธอตั้งใจเปิดกระโปรงที่แหวกออกมา โชว์ขาขาวนวลเรียวทั้งสองข้าง และนั่งบนตักของหลิงเฟิงด้วยสายตายั่วยวน “ท่านราชาแห่งความมืดที่เคารพรักของฉัน นายไม่อยู่เฝ้าประต
“คิดอะไรของคุณเนี่ย?”หลิงเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อย เขากดตัวของเธอไว้แน่น มือหยิบเข็มแล้วจิ้มลงไปที่สะโพกของเธอ!ไม่นานนัก จ้าวมู่เสวี่ยรู้สึกตัวสั่นเล็กน้อย และพบว่าพลังงานภายในร่างกายของเธอกำลังฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว“พิษในร่างกายถูกกำจัดออกไปแล้วเหรอ?”จ้าวมู่เสวี่ยแปลกใจ พบว่าตัวเองฟื้นตัวกลับสู่สภาพปกติและสามารถเคลื่อนไหวได้ “นายกำลังช่วยรักษาฉันเหรอ?”“ถ้าไม่ใช่แล้วจะเป็นอะไร? คุณคิดว่าผมทำอะไรคุณ? พาคุณไปเปิดห้องหรือไง?”หลิงเฟิงพูดต่อ“แต่จะว่าไป ก้นของคุณดูดีมากนะ เป็นแบบที่แม่ผมชอบ”“ไอ้บ้า!”จ้าวมู่เสวี่ยโกรธจัดเมื่อได้ยิน เธอยกขาขึ้นเตะด้วยความโกรธ แต่ถูกหลิงเฟิงจับขาของเธอไว้ได้ทัน“หัวหน้าจ้าว ผมช่วยคุณแท้ๆ แล้วคุณยังจะมาตีผมอีกเหรอ? ดูเหมือนคุณจะไม่มีจิตสำนึกเลยนะ!”ในขณะนั้น เย่อวี่หลิวขับรถเบนท์ลีย์หรูรุ่น 728 มาถึงบลูเอนแชนเทรสบาร์พอเข้าไปในบาร์ก็พบสภาพ "ต้องตาต้องใจ" ของหลิงเฟิงและจ้าวมู่เสวี่ย!บึ้ง——อารมณ์ของเย่อวี่หลิวเดือดเหมือนภูเขาไฟระเบิด เธอพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา“หลิงเฟิง! เพิ่งเลิกงานแท้ๆ นายรีบมาเที่ยวเล่นในที่น่ารังเกียจนี้เลยเหรอ? เจ้าชู้พอตัวดีนี
ในวินาทีถัดมา รถยนต์ถูกจางจื่อหาวพลิกออกไปประมาณเจ็ดถึงแปดเมตรด้วยมือเปล่า!ขณะนี้เขามีรอยทั่วตัว ร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผล แต่พละพลังกลับเยอะจนน่าตกใจซูเหยี่ยนกลัวจนสีหน้าเปลี่ยนสี และพูดว่า“คุณเป็นใคร? ถ้าต้องการเงินเรายินดีให้ ขอแค่อย่าทำร้ายพวกเราก็พอ!”“หึหึ! เงิน? ฉันไม่ต้องการเงิน! แกสองคนเป็นผู้หญิงของหลิงเฟิงใช่ไหม? ฉันจะให้พวกแกตาย!”จางจื่อหาวบ้าบิ่น จะพุ่งเข้ามาทุบตีทันใดนั้น เบื้องหลัง มีบอดี้การ์ดของบาร์เจ็ดถึงแปดคนวิ่งเข้ามา“ไอ้สัด! จางจื่อหาวคนนี้ เดิมทีจะถูกพวกเราฆ่าตายแล้ว ทำไมจู่ๆ ถึงกลับมามีชีวิตอีกครั้งได้!”“ไม่ต้องสนใจอะไรมาก รีบลากมันกลับไปฆ่าให้เรียบร้อย! อย่าให้ราชินีเอรู้แล้วด่าเราได้!พวกเขายกขวานขึ้น ให้เห็นถึงแสงสะท้อนจากใบมืด แล้วใบมีดก็ถูกตัดไปที่ตัวของจางจื่อหาวแต่ฝ่ายตรงข้ามเหมือนไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดใดๆ เสียงคำรามดังขึ้น เขายกมือและทำลายคนรอบข้างจนแหลกเป็นชิ้นๆ!เจ็ดถึงแปดคนถูกฉีกออกเป็นสองท่อนทันที!เย่อวี่หลิวและ ซูเหยี่ยนต่างตกตะลึงกับภาพตรงหน้า อะไรเนี่ย นี่มันเป็นมนุษย์หรือสัตว์ร้ายกันแน่?เมื่อเห็นฝ่ายตรงข้ามพุ่งเข้ามาด้วยสภาพไ
เมื่อพูดถึงหลิงเฟิง คุณจั่วก็รู้สึกถึงความวิตกกังวล“ดูเหมือนว่าช่วงนี้ ฉันจะไม่สามารถลงมือกับเย่อวี่หลิวได้แล้ว!”“ซิงเต้าหมิงพวกไร้ค่า พึ่งพาไม่ได้ ฉันจะต้องหาผู้ช่วยใหม่ซะแล้ว!”“แล้วมีใครที่สามารถจัดการกับเย่อวี่หลิวได้บ้างล่ะ?”เขานั่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง จู่ๆ ก็มีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมา “ใช่แล้ว! คนในตระกูลเย่ไง!”…วันถัดไป ณ หลี่ห่าวกรุ๊ป นักธุรกิจจากตระกูลเย่ที่มีความสัมพันธ์ดีกับเย่อวี่หลิว กำลังนั่งอยู่ในห้องทำงานของเธอ เย่เจิ้งเต๋อพูดเสียงต่ำ “อวี่หลิว แม้ว่าครั้งที่แล้วการลงทุนสามพันล้านจากกลุ่มการเงินใหญ่จะช่วยพยุงสถานการณ์ของหลี่ห่าวกรุ๊ปไว้ได้ชั่วคราว”“แต่หลี่ป้าและกลุ่มการเงินชาวจีนของหม่าอี้โจวจะไม่ยอมแพ้ง่ายๆ ได้ยินว่าทั้งสองกลุ่มนี้ได้ร่วมมือกัน ตั้งใจจะแยกตัวออกห่างจากเราในระยะยาว” “และในที่ประชุมคณะกรรมการ พ่อของคุณ เย่เจิ้งกั๋วและลุงของคุณเย่เจิ้งหมิง กำลังวางแผนเพื่อโค่นล้มคุณ ความคิดนี้ยังได้รับการสนับสนุนจากประธานบริษัทเย่ซิงชางอีกด้วย!”เขาพูดด้วยสีหน้าที่ย่ำแย่ "สถานการณ์ตอนนี้ไม่ดีเลย!"เย่อวี่หลิวที่นั่งไขว่ห้างด้วยท่าทีเคร่งขรึม กล่าวว่า “ลุงเ
“ปานแรกเกิด? ปานแรกเกิดอะไร?”ความโกรธของจินฝูเซิงถูกคำพูดที่พ่นออกมากะทันหันนี้ทำเอาหยุดชะงัก แล้วเอ่ยถามอย่างแปลกใจหลิงเฟิงกล่าวเรียบเฉยว่า “ปานแรกเกิดบนก้นของเด็กในท้องของภรรยาคุณ”ฝูงชนตกใจ!มู่หรงป๋อกล่าวด้วยความสงสัย “คุณหลิงครับ คุณ…คุณสามารถมองเห็นปานแรกเกิดของเด็กในท้องด้วยตาเปล่าเลยเหรอครับ?!”นี่มันเหนือความสามารถของมนุษย์แล้วนะเนี่ย!หม่ากวงกลับลนลานขึ้นมา แล้วกล่าวอย่างมั่นใจว่า“ยังจะพูดจาเหลวไหล ทำตัวเป็นที่สนใจอยู่อีก! ลงมือฆ่าพวกมันได้เลย!”วินาทีนั้น บอดี้การ์ดพิเศษหลายสิบคนก็พุ่งเข้ามาหาพวกเขา!“อ๊าก! อย่าฆ่าผมเลยนะ! เหล่าจินไว้ชีวิตผมด้วย!”มู่หรงป๋อตกใจจนหน้าสั่นไร้สีเลือดฝาด!ทว่าทันใดนั้นเองคนหลายสิบคนนั่นกลับส่งเสียงร้องออกมา ตัวกระเด็กออกไปทั่วสารทิศ!“ผมไม่ชอบต่อสู้ ใช่ว่าผมจะสู้ไม่เป็นนะ”หลิงเฟิงเพียงแค่กางแขนออก แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวก็แผ่ซ่านออกมาทันที!มู่หรงป๋อถอนหายใจโล่งอกหนักๆ แล้วปาดเหงื่อเบาๆ“เกือบลืมไปเลยว่า คุณหลิงเป็นคนที่สามารถกวาดล้างทั้งสมาคมชุดแดงได้! คนแค่นี้นับประสาอะไรกัน?”หลิงเฟิงกล่าวอย่างเรียบเฉย“ถ้าผมอยาก ผมจะไ
เมื่อคำพูดนี้เผยออกไป บรรยากาศรอบๆ ก็แข็งทื่อในบัดดล!ฝูงชนหน้าถอดสีจินฝูเซิงโกรธจัด หันไปตบหน้าหร่วนหว่านหวาทีหนึ่ง“นังแพศยา! ถ้าฉันเป็นหมันแต่กำเนิดจริงๆ แล้วเด็กในท้องแกมันมาได้ยังไง!”หร่วนหว่านหวาเอามือปิดหน้า แล้วกล่าวด้วยเสียงร้องไห้“เหล่าจิน! คุณเชื่อคำพูดไอ้มิจฉาชีพนี่ แล้วมาสงสัยคนร่วมเตียงเคียงหมอนคุณงั้นเหรอ! ฉันอยู่กับคุณมาหลายปีขนาดนี้ มอบทั้งชีวิตวัยรุ่นให้คุณไปแล้วด้วยซ้ำ!”หม่ากวงเองก็รีบเอ่ยขึ้นว่า“นั่นน่ะสิครับ! นายท่าน คุณออกไปทำงานต่างจังหวัดบ่อยๆ ไม่อยู่บ้าน คุณนายต้องอยู่เฝ้าบ้านคนเดียว โดดเดี่ยวและเหงาจะตาย! คุณนายทำเพื่อคุณขนาดนี้ ทำไมคุณถึงสงสัยเธออีกล่ะครับ?”“ยิ่งไปกว่านั้นหลิงเฟิงเป็นหมอจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้ เขาพูดจาลมๆ แล้งๆ ไม่มีหลักฐาน แม้แต่ใบประกอบวิชาชีพแพทย์ก็ไม่มี!”จินฝูเซิงตะลึงงันคล้ายว่ากึ่งเชื่อกึ่งไม่เชื่อหร่วนหว่านหวาร้องไห้ แล้วกล่าวว่า“ดี คุณกล้าตบหน้าฉันเพราะคนแปลกหน้าที่เพิ่งรู้จักกันไม่กี่นาที! ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะไปเอาเด็กออกตอนนี้เลย! คุณก็ถือซะว่าเด็กนี่เป็นลูกชู้แล้วกัน!”จินฝูเซิงรีบเข้าไปกอดอีกฝ่ายไว้“ที่รัก! ผมผ
หร่วนหว่านหวาได้ยินดังนั้น ก็เบิกตากว้าง“ไอ้หมอเถื่อนมีใบประกอบวิชาชีพแพทย์ไหม? อยู่ดีไม่ว่าดีก็จะตรวจชีพจรฉัน!”มู่หรงป๋อแก้ไขสถานการณ์อย่างเก้อเขิน“ซ้อครับ ทักษะทางการแพทย์ของคุณหลิงผมเคยลิ้มลองมาแล้ว ไม่แพ้หมอใหญ่ๆ ในเมืองหลวงเลย!”“ฉันท้องทายาทตระกูลจินเพียงคนเดียวอยู่นะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา พวกนายสองคนอย่าคิดออกไปจากประตูนี้ได้เลย!”หร่วนหว่านหวากลับไม่ไว้หน้า กล่าวอย่างโอหังว่า“ดูท่าแล้วต่อไปฉันคงต้องเตือนเหล่าจินแล้วว่าอย่าไปคบค้ากับหมาๆ แมวๆ แบบนี้นัก! จะทำให้ลดระดับตัวเองเอาได้!”พูดจนอีกฝ่ายหน้าดำหน้าแดงจินฝูเซิงกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ “หว่านหวา อย่าล้ำเส้นเกินไปหน่อยเลย พวกเขาเป็นแขกของผมนะ!”“อีกอย่าง ก็แค่ตรวจชีพจรเฉยๆ จะผิดพลาดอะไรได้?”มู่หรงป๋อเองก็กล่าวยิ้มๆ“ผมยืนยันได้! ถ้าทำให้ครรภ์ของซ้อมีปัญหาจริงๆ ผมมู่หรงป๋อจะถวายชีวิตนี้ให้เลย!”หร่วนหว่านหวากลอกตามองบน จากนั้นยื่นมือขาวหยกออกไปพลางกล่าวว่า“เห็นแก่เหล่าจินหรอกนะ ตรวจสิ!”“แต่ว่าฉันขอเตือนเลยนะ อย่าฉวยโอกาสทำอะไรล่ะ! ไม่งั้นฉันไม่ปล่อยนายไว้แน่!”ต่อหน้าอุปสรรคต่างๆ จากเธอ หลิงเฟิงเพียงแค่ยิ้มเบาๆ
ข้างในมีคนหลายคนกำลังร้องเพลงกันสนุกสนาน!มู่หรงป๋อรีบเดินเข้าไปทักทาย“เถ้าแก่จิน! ผมพาคุณหลิงเฟิงที่คุณอยากเจอตัวมาแล้วครับ!”ชายผมสั้นที่สวมพระเครื่องและแหวนหยกคนหนึ่งวางไมค์ลงก่อน แล้วกล่าวด้วยท่าทียิ้มแย้มว่า“ฮ่าๆ! มู่หรงป๋อ สมแล้วที่เป็นสหายของฉัน! พูดจริงทำจริง!”“คุณหลิง ผมผู้แซ่จินคาดหวังอยากพบคุณมาตลอด ในที่สุดก็ได้พบกันสักที!”เขาเดินเข้ามาจับมือทักทายอีกฝ่ายอย่างตื่นเต้น“แต่ก่อนถึงจะไล่จีบสาวยังไง ก็ไม่เคยเหนื่อยยากขนาดนี้มาก่อน!”มุมปากของหลิงเฟิงกระตุกเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าตกใจผู้ชายคนนี้ลามกอนาจาร ดูแล้วเหมือนเศรษฐีหน้าใหม่จากชนบทแต่ก็เพราะเป็นคนติดดินเหมือนกันจึงทำให้ทั้งสองกระชับความสัมพันธ์ได้โดยไม่รู้ตัว!ทำให้หลิงเฟิงมีความรู้สึกสนิทสนมกันอย่างบอกไม่ถูก“คุณหลิง ผมจินฝูเซิง! คนนี้คือภรรยาของผม หร่วนหว่านหวา! แล้วก็พ่อบ้านของผม หม่ากวง!”อีกฝ่ายแนะนำอย่างเป็นมิตรมู่หรงป๋อโฉบฉวยโอกาสกล่าวว่า“เถ้าแก่จินเป็นเศรษฐีจากมณฑลเจียงหนาน ร้านค้าเกือบครึ่งหนึ่งของเมืองหลวงล้วนอยู่ภายใต้ชื่อเขาทั้งนั้น อีกทั้งยังมีธุรกิจและการลงทุนที่ต่างประเทศด้วย ถ้าไม่ใช่เ
มู่หรงป๋อตกตะลึงงันไปครู่หนึ่ง แล้วกล่าวด้วยความตกใจ“กวาดล้างตระกูลพวกมัน? คุณหลิงครับ ฆ่าพวกมันน่ะง่าย แต่ถ้าจะกวาดล้างทั้งตระกูลเลยจะไม่ง่ายขนาดนั้นนะครับ…”อีกอย่างจะว่าไปแล้ว ตระกูลของพวกมันก็เป็นเศรษฐีประจำเมืองหลวงด้วย ความสัมพันธ์ซับซ้อน จะต้องมีเบื้องหลังและเครือข่ายที่ไม่อาจประมาทได้แน่นอนถึงแม้เขามู่หรงป่อจะไม่มองตระกูลระดับ 2-3 พวกนี้ไว้ในสายตาอยู่แล้ว แต่ถ้าหากบีบบังคับให้คนอื่นเขาหมดหนทางขึ้นมาจริงๆ ใครจะรู้ว่าเขาจะสู้ให้ตายไปข้างหรือเปล่า!“ถ้าคุณไม่กล้า ก็ช่างมันเถอะ เดี๋ยวผมจัดการเอง!”หลิงเฟิงกล่าวด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ไม่ว่าอย่างไร เฉาเส้าหลงคนพวกนี้ต้องตายสถานเดียว! กล้ามายุ่งกับครอบครัวของเขา นี่มันถึงขีดจำกัดของเขาอย่างร้ายแรง ต้องชดใช้ด้วยเลือดเท่านั้น!เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาจะโทรหาเฟิ่งหวงแต่มู่หรงป๋อกลับห้ามไว้ก่อน “เดี๋ยวครับ!”“เรื่องเล็กน้อยแบบนี้จะลำบากคุณหลิงได้ยังไงกัน ผมจัดการเองก็พอครับ!”เขากล่าวอย่างมั่นใจหากคิดจะเกาะต้นไม้ใหญ่อย่างหลิงเฟิง ถ้าไม่ลงทุนอะไรเลยคงจะไม่ได้!ถ้างั้นก็เอาชีวิตของตระกูลระดับ 2 อย่างตระกูลเฉามาเป็นคำสัตย์ปฏิญาณของต
“คุณทำน้องสาวผมเหรอ?”ใบหน้าของหลิงเฟิงเต็มไปด้วยรังสีอาฆาต ประโยคแรกที่พ่นออกจากปากหลังจากเดินเข้ามาก็ทำเอาอุณหภูมิในห้องส่วนตัวนี้ลดลงหลายองศา!มู่หรงป๋อรู้สึกเพียงเลือดหยุดไหลเวียน ตัวแข็งทื่อไปทั้งตัว แล้วกล่าวด้วยเสียงสั่นๆ ว่า“มะ…ไม่ใช่ผม…ไม่ใช่ผมครับ!”“พี่คะ! ไม่ใช่เขาค่ะ! เป็นฝีมือพวกเฉาเส้าหลงต่างหาก! โชคดีที่คุณมู่หรงป๋อเข้ามาช่วยพวกหนูได้ทันเวลา!”หลิงเยว่รีบออกตัวพูด“เสี่ยวเยว่!”ทันทีที่หลิงเฟิงเห็นหลิงเยว่ เขาก็โผล่เข้ากอดอีกฝ่ายทันทีโดยไม่พูดพล่ำทำเพลง จากนั้นก็ตรวจชีพจร เช็กซ้ายเช็กขวาอีกฝ่าย“ไม่เป็นอะไรใช่ไหม? เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”หลิงเยว่หน้าร้อนผ่าวราวกับน้ำต้มเดือด“พี่คะ หนูไม่เป็นอะไรค่ะ พี่ไม่ต้องเวอร์ขนาดนี้ก็ได้ หนูไม่ใช่เด็กสามขวบสักหน่อย”กอดเธอที่เป็นผู้ใหญ่แล้วกลางที่สาธารณะแบบนี้ดูน่าอายจะตายชัก!ทว่าหลิงเฟิงกับลูบศีรษะของอีกฝ่ายอย่างรักใคร่เอ็นดู“ในสายตาของพี่ หนูเป็นเด็กน้อยเสมอ! เป็นเด็กที่พี่ต้องปกป้องตลอดเวลา!”มู่หรงป๋อที่อยู่ข้างๆ ทั้งตกใจและดีใจตกใจที่หลิงเฟิงผู้ฆ่าคนโดยไม่กะพริบตาคนนี้กลับเป็นคนที่รักน้องสาวมากคนหนึ่ง! ให้ควา
เมื่อนึกถึงตรงนี้ เขาก็ถามลองเชิงอย่างระมัดระวังว่า“เธอมีพี่ชายคนหนึ่งชื่อหลิงเฟิงใช่ไหม?”“รู้ได้ยังไง?” หลิงเยว่ตะลึงงันมู่หรงป๋อแทบจะเป็นลม เอาหัวมุดดินให้รู้แล้วรู้รอด!จบกัน! บังเอิญขนาดนั้นจริงๆ ด้วย!น้องสาวของหลิงเฟิงเกิดเรื่องที่เขตของตนเสียงั้น!ถ้าอีกฝ่ายรู้เข้า ทั้งตระกูลมู่หรงคงได้ถูกกวาดล้างแหง่แก๋!นี่มันเท่ากับว่ารังแกน้องสาวแท้ๆ ของปีศาจร้ายของสมาคมชุดแดงทั้งสมาคมเชียวนะนั่น!“มู่หรงป๋อ! ฉันกำลังพูดกับนายอยู่นะ! อย่าคิดว่าตัวเองมีตระกูลมู่หรงคอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลังก็สามารถทำตัวไม่กลัวฟ้ากลัวดินได้นะ ตระกูลเฉาของฉันก็ไม่ใช่เล่นๆ เหมือนกัน!”เฉาเส้าหลงที่อยู่ข้างหลังเห็นอีกฝ่ายไม่สนใจตัวเองเลยจากนั้นบริเวณใบหน้าของเขาพลันรู้สึกปวดแสบปวดร้อนคล้ายถูกตบด้วยหนังเหล็ก ทำเอาเขาโมโหจนตะคอกเสียงดังแต่ทว่าวินาทีต่อมามู่หรงป๋อก็บีบคอเขาไว้ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดว่า“เป็นเพราะมึงคนเดียว! เพราะไอ้ระยำอย่างพวกมึง! ทำให้กูต้องซวยไปด้วย!”“มึงยังมีหน้ามาตะคอกใส่กูอีก! อย่าว่าแต่ตระกูลเฉาเลย ถึงจะเป็นตระกูลเฉาสิบตระกูล กูก็จะเหยียบไว้ใต้ตีนแล้วเยี่ยวใส่พวกมึ
“นายพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง? คิดจะติดสินบนฉันเหรอ? ฉันเป็นพวกหน้าเงินหรือไง?”มู่หรงป๋อรีบพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงดุดันทว่าบนใบหน้ากลับอ่อนโยนลงหลายส่วน!ตนชื่นชอบรถหรูจริง โดยเฉพาะซุปเปอร์คาร์ ลำพังแค่คลังจอดรถที่บ้านก็มีซุปเปอร์คาร์อยู่หลายสิบคันแล้ว!เฉาเส้าหลงรู้ว่ามีหวังจึงรีบกล่าวต่อว่า“เป็นน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ ของผม อีกอย่างคุณชายมู่หรง คุณไม่รู้อะไรซะแล้ว ผู้หญิงสองคนนั้นแค่แกล้งใสชื่อ เพื่อโกงราคาเท่านั้น!”มู่หรงป๋อเลิกคิ้วกล่าว “งั้นเหรอ? แต่พวกเธอร้องไห้แล้วนะ!”“ผู้หญิงสมัยนี้น่ะการละครจะตายไป คุณชายมู่หรงเป็นชายซื่อสัตย์บริสุทธิ์ ไม่รู้ว่าเดี๋ยวนี้โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว นักศึกษาหญิงออกมาขายตัวกันถมเถไป! ถ้าไม่เชื่อ ก็ลองตรวจสอบดู!”เฉาเส้าหลงกล่าวอย่างมั่นใจ“เห็นแก่ที่เป็นวันเกิดนาย ฉันจะเชื่อนายสักครั้งแล้วกัน จำไว้ ทำอะไรเบาๆ หน่อย! ถ่อมตัวหน่อย! เพราะยังไงที่นี่ก็เป็นเขตของฉัน”มู่หรงป๋อถึงจะยกมือขึ้นเป็นสัญญาณบอกให้ลูกน้องถอยกลับเฉาเส้าหลงกล่าวด้วยความดีใจ “ไม่ต้องห่วงครับ พวกผมรู้กฎระเบียบดี!”แต่เมื่อไป๋หรูเสวี่ยเห็นดังนั้น ก็รีบเอ่ยด้วยความหวาดหวั่นว่า“โกหก
“บอกแล้วไงว่าวันนี้วันเกิดฉัน ถ้าใครทำให้ฉันไม่มีความสุข ฉันก็จะทำให้มันไม่มีความสุขด้วย!”เฉาเส้าหลงกล่าวด้วยหน้าตาน่าเกลียดหลิงเยว่เป็นดาวประจำห้อง และขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าหญิงน้ำแข็งผู้เย็นชาก่อนหน้านี้ เขายอมทำทุกอย่าง ใช้วิธีจีบสาวทุกอย่าง แต่อีกฝ่ายก็ไม่เล่นด้วย!ทำให้เฉาเส้าหลงเกิดความต้องการครอบครองผู้หญิงคนนี้มากตั้งแต่นั้นมา!วันนี้ ไม่ว่าเธอจะสมยอมหรือไม่ก็ตาม เธอก็ต้องเสร็จเขาให้ได้!ไม่อย่างนั้น ต่อหน้าเพื่อนๆ มากมายเพียงนี้ เขาเฉาเส้าหลงก็จะเสียหน้าน่ะสิ ซ้ำยังจะกลายเป็นจุดอ่อนในวงเพื่อนด้วย!“อื้อๆๆ!”หลิงเยว่ถูกเฉาเส้าหลงใช้มือหนึ่งกดทับเอาไว้บนโซฟาจนไม่มีเรี่ยวแรงขัดขืนเลย ทำได้เพียงปล่อยให้เหล้าฤทธิ์แรงไหลผ่านลำคอไปส่วนเพื่อนนักเรียนที่อยู่ข้างๆ ต่างก็มองเธอถูกเฉาเส้าหลงกระทำชำเราอยู่อย่างนั้นเพื่อนร่วมห้องที่ปกติจะพูดคุยเฮฮากันกลับไม่มีใครยืดอกออกมาช่วยเลยสักคน!บางที นี่แหละคือธาตุแท้ของมนุษย์!ต่อหน้าอำนาจครอบครองแล้ว ศักดิ์ศรีก็เหมือนเศษกระดาษไร้ค่าแผ่นหนึ่งเท่านั้น!“พี่ พี่อยู่ไหน! หนูคิดถึงพี่จัง หนูเสียใจ เสียใจที่ไม่เชื่อฟังพี่ หนูผิดไปแล้ว พี่