ทุกคนวิจารณ์กันระงม และต่างก็สงสัยเกี่ยวกับตัวตนของหลิงเฟิงเป็นอย่างมาก!แต่คุณชายหลู่ที่อยู่ชั้นบนกำรั้วแน่นขึ้น หน้าบวมเป่งเป็นสีตับหมู และกัดฟันพูดว่า“กูจะพาคนไปฆ่าไอ้สารเลวนี้เดี๋ยวนี้!”ยามเขาอยู่ในสมาคมชุดแดง เขาพูดคำไหนคำนั้น! วันนี้โดนคนนอกตบหน้าแบบนี้ ใครจะทนได้?หนึ่งหมื่นล้านนั้นเกินความสามารถที่เขาจะรับไหวไม่ใช่ว่าเขาไม่มีเงินจ่าย แต่เขารู้สึกว่ามันไม่คุ้มค่าอีกต่อไป! ผู้ร้ายคือหลิงเฟิงคนนี้ มันต้องถูกฆ่าแน่!“คุณชายหลู่!”เวลานี้ เพื่อนที่อยู่ข้างหลังเขารีบพูดว่า“นี่คือสถานที่ประมูล! หากไม่เห็นแก่หน้าพระสงฆ์ก็ควรเห็นแก่หน้าพระพุทธรูป ฆ่าคนต่อหน้าคุณหนูเกา ถือเป็นการทำผิดกฎของว่านเป่าเก๋อเชียวนะ!”ถ้าโดนว่านเป่าเก๋อขึ้นแบล็คลิสต์เพราะเหตุนี้ บอสใหญ่คงโกรธแน่!คุณชายหลู่ทำได้แต่มองไปทางผู้หญิงอีกคน“คุณหนูว่าน ในหมู่พวกเราคุณมีสมองดีที่สุด! คุณว่า เราจะจัดการกับเรื่องนี้ยังไงดี?”“คุณชายหลู่ คุณเพิ่งฆ่าคนไปหนึ่งคนเองนะ ทำไมต้องรีบร้อนขนาดนี้ หรือว่าจะรอให้เขาออกจากสมาคมชุดแดงของเราก่อนค่อยลงมือไม่ได้หรือไง?”หญิงสาวสวยที่แต่งหน้าจัด ยกริมฝีปากของเธอขึ้นเยาะเย
เกาฟางฟางโบกมือ แล้วก็มีคนนำชุดแต่งงานโบราณสีแดงอันสวยงามขึ้นบนเวทีเครื่องประดับที่หรูหราและสง่างามดูจากเนื้อสัมผัสก็บอกได้เลยว่าถูกรังสรรขึ้นโดยระดับปรมาจารย์ในวัง!“นี่คือชุดอภิเสกสมรสที่มีเพียงพระสนมผู้สูงศักดิ์เท่านั้นที่จะได้สวมใส่ตั้งแต่ห้าร้อยกว่าปีก่อนได้?!!”“ทำขึ้นจากไหมหิมะหยกที่ไม่มีการสืบทอดต่อ! การตกแต่งทั้งหมดทำจากอัญมณีหลากสีและทองคำบริสุทธิ์ ไข่มุกบนมงกุฎหงส์นี้ หากสุ่มเอาเม็ดหนึ่งมา จะมีราคามากกว่าหลายร้อยล้าน!”ทุกคนต่างตกตะลึงกับมงกุฎหงส์และชุดพระสนมอันงดงามนี้!หลิงเฟิงก็แปลกใจเล็กน้อย นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นชุดแต่งงานแบบจีนที่สวยงามเช่นนี้ทุกรายละเอียดได้รับการออกแบบมาอย่างดีและมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว!ถึงขั้นสามารถนึกภาพออกได้เลยว่า ผู้หญิงทุกคนที่สวมชุดนี้จะมีอำนาจใต้หล้า โลดแล่นเต้นรำเหมือนหงส์ร่ายรำเก้าสวรรค์!ไม่น่าแปลกใจเลยที่มันถูกเรียกว่า "หงส์ร่ายรำเก้าสวรรค์"!“ราคาเริ่มต้นประมูล ห้าพันล้าน!”รอยยิ้มเกาฟงฟงไม่เปลี่ยนสักนิดตอนนี้ทุกคนเริ่มมีความกระตือรือร้น และพวกเขาก็ชูป้ายประมูลขึ้นทีละคนเพื่อเสนอราคา“หนึ่งหมื่นห้าร้อยล้าน!”“หนึ่งหม
เกาฟางฟางอดไม่ได้ที่จะมองหลิงเฟิงอีกครั้งผู้ชายคนนี้กล้าหาญมาก มีเสน่ห์มาก!“หนึ่งแสนล้านกับอีกหนึ่งบาท…”มู่หรงป๋อกลัวจนหัวใจเต้นรัวจนจะป่วยนี่มันจงใจยั่วยุว่านเจียเหม่ยชัดๆ?“คุณชายหลิง คุณ...อย่าประมาทเกินไป! คุณมีเรื่องกับคุณชายหลู่ ก็เกินพอที่เราจะรับไหวแล้วนะ…”เขาพูดตะกุกตะกักว่านเจียเหม่ยเป็นคนที่มีอำนาจเป็นอันดับสองในสมาคมชุดแดง เป็นคนแปลก ยิ่งรับมือยากกว่าคุณชายหลู่อีก!หลิงเฟิงพูดอย่างใจเย็น“ฉันแค่ต้องการมงกุฎหงส์และชุดนั่น ฉันคิดว่าภรรยาของฉันจะดูสวยงามมากเมื่อสวมใส่มัน”“แต่นั่นเป็นสิ่งที่ว่านเจียเหม่ยชอบนะ…” อีกฝ่ายตะโกน“นี่คือการประมูล ผู้เสนอราคาสูงสุดจะเป็นผู้ชนะ ใครจะชอบมันสำคัญด้วยเหรอ? สรุปง่ายๆ ก็คือ ฉันต้องการมงกุฏหงส์นี้!”หลิงเฟิงพูดโดยไม่เปลี่ยนสีหน้า “ใครชอบหรือไม่ก็ไม่เป็นประโยชน์!”ใช้มงกุฎหงส์นี้เป็นของขวัญแทนคำขอโทษ เพื่อบรรเทาความเจ็บปวดในใจของเย่อวี่หลิวแล้วกันว่านเจียเหม่ยที่อยู่ด้านบนโกรธ กัดฟันกรอดจนฟันแทบหักและตะโกนอย่างไม่พอใจ“หนึ่งแสนห้าหมื่นล้าน!”“หนึ่งแสนห้าหมื่นล้านกับอีกหนึ่งบาท...”“สองแสนล้านบาท!”“สองแสนล้านกับอีกหน
"ครับ! ครับ! ครับ!"ใบหน้าของอีกฝ่ายดูไม่ดี ทำได้เพียงนอนราบเหมือนสุนัขขี้เรื้อนในเวลานี้ ลูกน้องใต้บังคับบัญชาที่อยู่ข้างๆ เขาก็อดไม่ได้ที่จะถาม“บอสใหญ่ แต่ก่อนคุณไม่เคยเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการประมูลเลยนะครับ ทำไมจู่ๆ คุณถึงได้สั่งหยุดเรื่องของคุณหนูว่านล่ะ?”“หลิงเฟิงที่ปรากฏตัวขึ้นกะทันหันคนนี้ ไม่ใช่คนที่พวกมือใหม่ธรรมดาๆ ทั่วไปจะมาเทียบได้”บอสใหญ่หยุนตั้นเฟิงพูดขึ้นเบาๆ“ว่านเจียเหม่ยไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา ขืนปล่อยไว้ต่อไปก็มีแต่จะเป็นเรื่องตลกของคนอื่น สู้มอบเฟิ่งกวนเสียเพ่ยให้เขา ยอมให้เขาตบหน้า ก็ดีกว่าเป็นศัตรูกับสมาคมชุดแดงของเรา!”“นอกจากนี้ ฉันยังสนใจที่จะให้เขาเข้าสมาคมชุดแดงด้วยซ้ำ”คนที่ยอมจ่ายเงินหลายพันล้านเพื่อหยุดคุณชายหลู่และว่านเจียเหม่ยนั้น ไม่ใข่สัตว์เล็กๆ ในบ่อน้ำ!หากสามารถเข้าร่วมสมาคมชุดแดงได้ เขาจะไม่รังเกียจที่จะมอบตำแหน่งสูงให้ ทำให้อำนาจของสมาคมชุดแดงในมณฑลเจียงหนานไม่สั่นคลอนอีกต่อไป!“อย่างนี้นี่เอง! สมแล้วที่เป็นบอสใหญ่ของเรา! เราเพิ่งจะตระหนักถึงชั้นแรก คุณก็คาดการณ์ไปถึงชั้นบรรยากาศแล้ว!”เหล่าลูกน้องอดไม่ได้ที่จะยกนิ้วให้แต่ในความเป็นจร
“ราคาประมูลเริ่มต้น ไม่จำกัด”เกาฟางฟางกล่าวสินค้าชิ้นสุดท้ายแบบนี้ ไม่จำเป็นต้องตั้งราคาขั้นต่ำ เพราะสุดท้ายก็จะได้มาในราคาที่แพงหูฉี่อยู่ดี!“ห้าร้อยล้าน!”“หนึ่งพันล้าน!”“สี่หมื่นสี่พันล้าน!”“…”เป็นไปตามคาด ฝูงชนตกอยู่ในความบ้าคลั่งอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เสียงหนึ่งดังกว่าอีกเสียงหนึ่ง!ไม่นานราคาก็พุ่งถึงหมื่นล้าน!“ผู้หญิงคนนี้สวยจริงๆ! ไม่รู้ว่าซื้อมาจากนักค้ามนุษย์คนไหนกัน เสียดายจริงๆ ที่ปล่อยผู้หญิงดีๆ แบบนี้หลุดมือไปมู่หรงป๋ออดเห็นใจไม่ได้เขาเป็นชายเสเพลเหมือนกัน แต่ก็มีคุณธรรมอยู่บ้าง“แต่ผู้หญิงแบบนี้ไม่น่าจะดึงดูดสายตาคุณชายหลิงได้นะ หนุ่มหล่ออย่างคุณจะสนใจเรื่องแบบนี้ได้ยังไง!”มู่หรงป๋อไม่ลืมที่จะประจบสอพลอแต่เขาไม่ได้สังเกตเห็นว่าใบหน้าของหลิงเฟิงเย็นลงอย่างเห็นได้ชัด!ราวกับว่ามีพายุหิมะรวมตัวกันในดวงตาของเขา!"สองหมื่นห้าพันล้าน"เสียงแปลกๆ ดังขึ้นจากข้างบน!เมื่อได้ยินเสียงนี้ ทุกคนก็เงียบไปชั่วขณะ!“บอสใหญ่!”สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปอย่างมากชายร่างสูงหลังตรงคนหนึ่งสวมชุดสูทสีน้ำเงินยืนเอามือไพล่หลังเดินขึ้นไปชั้นบนสุดอย่างสง่าลูกพี
“ตอนนี้ขั้นตอนเสร็จสิ้นแล้ว ผู้หญิงคนนี้มีโอกาสสูงมากที่จะเป็นสมบัติล้ำค่าของ BOSS ใหญ่แล้วแหละ!” ว่านเจียเหม่ยเอ่ยขึ้นอย่างมีสติเหตุการณ์เป็นไปตามที่อีกฝ่ายพูดอย่างไม่ผิดเพี้ยน!ด้านล่างฝูงชนอัดแน่นจนมืดทึบ ไม่มีใครกล้าออกเสียงไม่มีแม้แต่เสียงอีกา!ถึงจะกล้าขนาดไหนก็ไม่มีใครกล้าต่อกรกับหยุนเทียนหมิงแบบเปิดเผย! ต้องรู้ไว้ว่านั่นคือบอสใหญ่แห่งสมาคมชุดแดง!ในใจของเกาฟางฟางชัดเจนราวกับกระจกใสว่า นี่คือถิ่นของสมาคมชุดแดงเพราะฉะนั้นคำพูดของหยุนเทียนหมิงก็เสมือนเป็นพระราชโองการดังนั้นเธอจึงไม่รอช้ารีบเอ่ยขึ้นทันที“สองแสนห้าหมื่นล้านครั้งที่หนึ่ง สองแสนห้าหมื่นล้านครั้งที่สอง…”“สองแสนห้าหมื่นล้านครั้งที่สา…”“หืม?”ในขณะที่เธอกำลังจะเอ่ย “ครั้งที่สาม” จู่ๆ ก็มีเงาสูงใหญ่ปรากฏขึ้นตรงหน้า!เขาเดินตรงไปยังกรงเหล็กด้านหน้า“หลิงเฟิง!”ทุกคนถึงกับอ้าปากค้าง!มู่หลงป๋อก็ถึงกับอ้าปากปิดไม่ลงเช่นกันหลิงเฟิงไปอยู่ตรงนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่? เขาไปโดยที่ไม่มีใครรู้ตัวได้อย่างไร?เพียงเห็นว่าเขาคุกเข่าลง โน้มตัวเอามือสัมผัสศีรษะของหญิงสาวคนนั้นเบาๆ“พวกเขาไม่ได้รังแกคุณใช่ไหม?”“ไม่ต้อ
แม้แต่เกาฟางฟางผู้มีประสบการณ์มากมาย เมื่อเห็นเหตุการณ์ตรงหน้าก็ถึงกับตกใจจนล้มลงกับพื้น!“อ๊า!”“คุณหลิง ทำไมคุณถึง…ฆ่าคนกลางงานแบบนี้!”หลิงเฟิงขมวดคิ้วตอบกลับอย่างเย็นชา “คุณผู้หญิงเกา ขอโทษด้วยนะ ผมไม่ได้มุ่งเป้าไปที่คุณ”“ผมแค่ต้องการจัดการกับสมาคมชุดแดงทั้งหมด! เท่านั้น!”“อ้อ ใช่แล้ว สองแสนล้านผมแค่คำพูดเท่านั้น ผมไม่เคยคิดจะให้พวกคุณแม้แต่บาทเดียว”“จะเป็นดาวดวงนั้นหรือ ผ้าโพกศีรษะปักหงส์และชุดยาวนั้น ไม่ว่าพวกคุณจะให้หรือไม่ ผมก็จะแย่งมา!”เขากางนิ้วทั้งห้าออก แล้วพุ่งตรงไปทำลายกรงเหล็กทันที!โชคดีที่เย่อวี่หลิวไม่มีบาดแผลอื่นใดนอกจากอาการอ่อนแรงและความทรงจำเลือนรางเขาอุ้มเธอขึ้นในท่าเจ้าหญิงแล้วกระโดดพุ่งตัวไปไกลกว่าร้อยเมตรในพริบตา!ทั้งสมาคมชุดแดงเกิดความโกลาหลขึ้นมา ทุกคนต่างโกรธจัดจนปอดแทบจะระเบิดออกมา!ไม่คิดจะจ่ายแม้แต่สตางค์เดียว แล้วยังจะเอาของของสมาคมชุดแดงไปอีก? โอหัง! หยิ่งผยอง! เห็นหัวคนอื่นอยู่หรือเปล่า!“บอสใหญ่ เราได้ข้อมูลของชายคนนี้มาแล้วครับ!”“เขาไม่ใช่ทายาทหลักของตระกูลหลิงอะไรนั่นเลย แต่เป็นเพียงแค่ลูกนอกคอกที่โดนทิ้งของตระกูลหลิง หนึ่งในสี่
ค่ำคืนในเมืองหลวงนั้นเต็มไปด้วยความคึกคักณ บ้านตระกูลซู ซูเหยี่ยนกลับบ้านด้วยความไม่เต็มใจนักคิ้วเรียวยาวของเธอขมวดแน่น มองจ้องไปยังซูติ้ง หัวหน้าตระกูลซู“คุณปู่! เรียกหนูให้กลับมาจากที่ไกลๆ ขนาดนี้ทำไมคะ? ท่านไม่รู้หรือว่าบริษัทกำลังอยู่ในจุดสำคัญของการพัฒนา?”หลังจากโครงการเมื่องที่ไม่มีวันหลับใหลบรรลุผลซูเหยี่ยนจึงหันไปทุ่มเทกับธุรกิจไลฟ์สดขายสินค้าทันทีโชคดีที่รัฐบาลกำลังส่งเสริมธุรกิจไลฟ์สดอีคอมเมิร์ซในตอนนี้ ผลิตภัณฑ์ของบริษัทเฟิงเถิงได้รับการตอบรับเป็นอย่างดีในต่างประเทศ กินส่วนแบ่งตลาดในมณฑลเจียงหนานถึง 30% แล้วนอกจากนี้ เธอยังวางแผนจะขยายตลาดไปนอกมณฑลอีกด้วย!“ถ้าเรียกหนูกลับมาเรื่องนัดดูตัวล่ะก็ ไม่ต้องเลย!”เธอพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจซูติ้งที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้โบราณ ชงชาไปด้วยมือข้างหนึ่ง สูบยาสูบแห้งไปด้วย พลางพูดอย่างสงบเยือกเย็นว่า“เหยี่ยนเหยี่ยน จนถึงตอนนี้แล้ว เธอแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องหรือไม่รู้จริงๆกันแน่? เธอไม่รู้หรือว่าในเมืองหลวงเกิดเรื่องใหญ่ขึ้น?”“เรื่องใหญ่? เรื่องอะไรคะ?” ซูเหยี่ยนทำหน้างง“เคยได้ยินเกี่ยวกับสมาคมชุดแดงไหม?”ซูติ้งแกล้งท
“ปานแรกเกิด? ปานแรกเกิดอะไร?”ความโกรธของจินฝูเซิงถูกคำพูดที่พ่นออกมากะทันหันนี้ทำเอาหยุดชะงัก แล้วเอ่ยถามอย่างแปลกใจหลิงเฟิงกล่าวเรียบเฉยว่า “ปานแรกเกิดบนก้นของเด็กในท้องของภรรยาคุณ”ฝูงชนตกใจ!มู่หรงป๋อกล่าวด้วยความสงสัย “คุณหลิงครับ คุณ…คุณสามารถมองเห็นปานแรกเกิดของเด็กในท้องด้วยตาเปล่าเลยเหรอครับ?!”นี่มันเหนือความสามารถของมนุษย์แล้วนะเนี่ย!หม่ากวงกลับลนลานขึ้นมา แล้วกล่าวอย่างมั่นใจว่า“ยังจะพูดจาเหลวไหล ทำตัวเป็นที่สนใจอยู่อีก! ลงมือฆ่าพวกมันได้เลย!”วินาทีนั้น บอดี้การ์ดพิเศษหลายสิบคนก็พุ่งเข้ามาหาพวกเขา!“อ๊าก! อย่าฆ่าผมเลยนะ! เหล่าจินไว้ชีวิตผมด้วย!”มู่หรงป๋อตกใจจนหน้าสั่นไร้สีเลือดฝาด!ทว่าทันใดนั้นเองคนหลายสิบคนนั่นกลับส่งเสียงร้องออกมา ตัวกระเด็กออกไปทั่วสารทิศ!“ผมไม่ชอบต่อสู้ ใช่ว่าผมจะสู้ไม่เป็นนะ”หลิงเฟิงเพียงแค่กางแขนออก แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวก็แผ่ซ่านออกมาทันที!มู่หรงป๋อถอนหายใจโล่งอกหนักๆ แล้วปาดเหงื่อเบาๆ“เกือบลืมไปเลยว่า คุณหลิงเป็นคนที่สามารถกวาดล้างทั้งสมาคมชุดแดงได้! คนแค่นี้นับประสาอะไรกัน?”หลิงเฟิงกล่าวอย่างเรียบเฉย“ถ้าผมอยาก ผมจะไ
เมื่อคำพูดนี้เผยออกไป บรรยากาศรอบๆ ก็แข็งทื่อในบัดดล!ฝูงชนหน้าถอดสีจินฝูเซิงโกรธจัด หันไปตบหน้าหร่วนหว่านหวาทีหนึ่ง“นังแพศยา! ถ้าฉันเป็นหมันแต่กำเนิดจริงๆ แล้วเด็กในท้องแกมันมาได้ยังไง!”หร่วนหว่านหวาเอามือปิดหน้า แล้วกล่าวด้วยเสียงร้องไห้“เหล่าจิน! คุณเชื่อคำพูดไอ้มิจฉาชีพนี่ แล้วมาสงสัยคนร่วมเตียงเคียงหมอนคุณงั้นเหรอ! ฉันอยู่กับคุณมาหลายปีขนาดนี้ มอบทั้งชีวิตวัยรุ่นให้คุณไปแล้วด้วยซ้ำ!”หม่ากวงเองก็รีบเอ่ยขึ้นว่า“นั่นน่ะสิครับ! นายท่าน คุณออกไปทำงานต่างจังหวัดบ่อยๆ ไม่อยู่บ้าน คุณนายต้องอยู่เฝ้าบ้านคนเดียว โดดเดี่ยวและเหงาจะตาย! คุณนายทำเพื่อคุณขนาดนี้ ทำไมคุณถึงสงสัยเธออีกล่ะครับ?”“ยิ่งไปกว่านั้นหลิงเฟิงเป็นหมอจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้ เขาพูดจาลมๆ แล้งๆ ไม่มีหลักฐาน แม้แต่ใบประกอบวิชาชีพแพทย์ก็ไม่มี!”จินฝูเซิงตะลึงงันคล้ายว่ากึ่งเชื่อกึ่งไม่เชื่อหร่วนหว่านหวาร้องไห้ แล้วกล่าวว่า“ดี คุณกล้าตบหน้าฉันเพราะคนแปลกหน้าที่เพิ่งรู้จักกันไม่กี่นาที! ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะไปเอาเด็กออกตอนนี้เลย! คุณก็ถือซะว่าเด็กนี่เป็นลูกชู้แล้วกัน!”จินฝูเซิงรีบเข้าไปกอดอีกฝ่ายไว้“ที่รัก! ผมผ
หร่วนหว่านหวาได้ยินดังนั้น ก็เบิกตากว้าง“ไอ้หมอเถื่อนมีใบประกอบวิชาชีพแพทย์ไหม? อยู่ดีไม่ว่าดีก็จะตรวจชีพจรฉัน!”มู่หรงป๋อแก้ไขสถานการณ์อย่างเก้อเขิน“ซ้อครับ ทักษะทางการแพทย์ของคุณหลิงผมเคยลิ้มลองมาแล้ว ไม่แพ้หมอใหญ่ๆ ในเมืองหลวงเลย!”“ฉันท้องทายาทตระกูลจินเพียงคนเดียวอยู่นะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา พวกนายสองคนอย่าคิดออกไปจากประตูนี้ได้เลย!”หร่วนหว่านหวากลับไม่ไว้หน้า กล่าวอย่างโอหังว่า“ดูท่าแล้วต่อไปฉันคงต้องเตือนเหล่าจินแล้วว่าอย่าไปคบค้ากับหมาๆ แมวๆ แบบนี้นัก! จะทำให้ลดระดับตัวเองเอาได้!”พูดจนอีกฝ่ายหน้าดำหน้าแดงจินฝูเซิงกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ “หว่านหวา อย่าล้ำเส้นเกินไปหน่อยเลย พวกเขาเป็นแขกของผมนะ!”“อีกอย่าง ก็แค่ตรวจชีพจรเฉยๆ จะผิดพลาดอะไรได้?”มู่หรงป๋อเองก็กล่าวยิ้มๆ“ผมยืนยันได้! ถ้าทำให้ครรภ์ของซ้อมีปัญหาจริงๆ ผมมู่หรงป๋อจะถวายชีวิตนี้ให้เลย!”หร่วนหว่านหวากลอกตามองบน จากนั้นยื่นมือขาวหยกออกไปพลางกล่าวว่า“เห็นแก่เหล่าจินหรอกนะ ตรวจสิ!”“แต่ว่าฉันขอเตือนเลยนะ อย่าฉวยโอกาสทำอะไรล่ะ! ไม่งั้นฉันไม่ปล่อยนายไว้แน่!”ต่อหน้าอุปสรรคต่างๆ จากเธอ หลิงเฟิงเพียงแค่ยิ้มเบาๆ
ข้างในมีคนหลายคนกำลังร้องเพลงกันสนุกสนาน!มู่หรงป๋อรีบเดินเข้าไปทักทาย“เถ้าแก่จิน! ผมพาคุณหลิงเฟิงที่คุณอยากเจอตัวมาแล้วครับ!”ชายผมสั้นที่สวมพระเครื่องและแหวนหยกคนหนึ่งวางไมค์ลงก่อน แล้วกล่าวด้วยท่าทียิ้มแย้มว่า“ฮ่าๆ! มู่หรงป๋อ สมแล้วที่เป็นสหายของฉัน! พูดจริงทำจริง!”“คุณหลิง ผมผู้แซ่จินคาดหวังอยากพบคุณมาตลอด ในที่สุดก็ได้พบกันสักที!”เขาเดินเข้ามาจับมือทักทายอีกฝ่ายอย่างตื่นเต้น“แต่ก่อนถึงจะไล่จีบสาวยังไง ก็ไม่เคยเหนื่อยยากขนาดนี้มาก่อน!”มุมปากของหลิงเฟิงกระตุกเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าตกใจผู้ชายคนนี้ลามกอนาจาร ดูแล้วเหมือนเศรษฐีหน้าใหม่จากชนบทแต่ก็เพราะเป็นคนติดดินเหมือนกันจึงทำให้ทั้งสองกระชับความสัมพันธ์ได้โดยไม่รู้ตัว!ทำให้หลิงเฟิงมีความรู้สึกสนิทสนมกันอย่างบอกไม่ถูก“คุณหลิง ผมจินฝูเซิง! คนนี้คือภรรยาของผม หร่วนหว่านหวา! แล้วก็พ่อบ้านของผม หม่ากวง!”อีกฝ่ายแนะนำอย่างเป็นมิตรมู่หรงป๋อโฉบฉวยโอกาสกล่าวว่า“เถ้าแก่จินเป็นเศรษฐีจากมณฑลเจียงหนาน ร้านค้าเกือบครึ่งหนึ่งของเมืองหลวงล้วนอยู่ภายใต้ชื่อเขาทั้งนั้น อีกทั้งยังมีธุรกิจและการลงทุนที่ต่างประเทศด้วย ถ้าไม่ใช่เ
มู่หรงป๋อตกตะลึงงันไปครู่หนึ่ง แล้วกล่าวด้วยความตกใจ“กวาดล้างตระกูลพวกมัน? คุณหลิงครับ ฆ่าพวกมันน่ะง่าย แต่ถ้าจะกวาดล้างทั้งตระกูลเลยจะไม่ง่ายขนาดนั้นนะครับ…”อีกอย่างจะว่าไปแล้ว ตระกูลของพวกมันก็เป็นเศรษฐีประจำเมืองหลวงด้วย ความสัมพันธ์ซับซ้อน จะต้องมีเบื้องหลังและเครือข่ายที่ไม่อาจประมาทได้แน่นอนถึงแม้เขามู่หรงป่อจะไม่มองตระกูลระดับ 2-3 พวกนี้ไว้ในสายตาอยู่แล้ว แต่ถ้าหากบีบบังคับให้คนอื่นเขาหมดหนทางขึ้นมาจริงๆ ใครจะรู้ว่าเขาจะสู้ให้ตายไปข้างหรือเปล่า!“ถ้าคุณไม่กล้า ก็ช่างมันเถอะ เดี๋ยวผมจัดการเอง!”หลิงเฟิงกล่าวด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ไม่ว่าอย่างไร เฉาเส้าหลงคนพวกนี้ต้องตายสถานเดียว! กล้ามายุ่งกับครอบครัวของเขา นี่มันถึงขีดจำกัดของเขาอย่างร้ายแรง ต้องชดใช้ด้วยเลือดเท่านั้น!เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาจะโทรหาเฟิ่งหวงแต่มู่หรงป๋อกลับห้ามไว้ก่อน “เดี๋ยวครับ!”“เรื่องเล็กน้อยแบบนี้จะลำบากคุณหลิงได้ยังไงกัน ผมจัดการเองก็พอครับ!”เขากล่าวอย่างมั่นใจหากคิดจะเกาะต้นไม้ใหญ่อย่างหลิงเฟิง ถ้าไม่ลงทุนอะไรเลยคงจะไม่ได้!ถ้างั้นก็เอาชีวิตของตระกูลระดับ 2 อย่างตระกูลเฉามาเป็นคำสัตย์ปฏิญาณของต
“คุณทำน้องสาวผมเหรอ?”ใบหน้าของหลิงเฟิงเต็มไปด้วยรังสีอาฆาต ประโยคแรกที่พ่นออกจากปากหลังจากเดินเข้ามาก็ทำเอาอุณหภูมิในห้องส่วนตัวนี้ลดลงหลายองศา!มู่หรงป๋อรู้สึกเพียงเลือดหยุดไหลเวียน ตัวแข็งทื่อไปทั้งตัว แล้วกล่าวด้วยเสียงสั่นๆ ว่า“มะ…ไม่ใช่ผม…ไม่ใช่ผมครับ!”“พี่คะ! ไม่ใช่เขาค่ะ! เป็นฝีมือพวกเฉาเส้าหลงต่างหาก! โชคดีที่คุณมู่หรงป๋อเข้ามาช่วยพวกหนูได้ทันเวลา!”หลิงเยว่รีบออกตัวพูด“เสี่ยวเยว่!”ทันทีที่หลิงเฟิงเห็นหลิงเยว่ เขาก็โผล่เข้ากอดอีกฝ่ายทันทีโดยไม่พูดพล่ำทำเพลง จากนั้นก็ตรวจชีพจร เช็กซ้ายเช็กขวาอีกฝ่าย“ไม่เป็นอะไรใช่ไหม? เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”หลิงเยว่หน้าร้อนผ่าวราวกับน้ำต้มเดือด“พี่คะ หนูไม่เป็นอะไรค่ะ พี่ไม่ต้องเวอร์ขนาดนี้ก็ได้ หนูไม่ใช่เด็กสามขวบสักหน่อย”กอดเธอที่เป็นผู้ใหญ่แล้วกลางที่สาธารณะแบบนี้ดูน่าอายจะตายชัก!ทว่าหลิงเฟิงกับลูบศีรษะของอีกฝ่ายอย่างรักใคร่เอ็นดู“ในสายตาของพี่ หนูเป็นเด็กน้อยเสมอ! เป็นเด็กที่พี่ต้องปกป้องตลอดเวลา!”มู่หรงป๋อที่อยู่ข้างๆ ทั้งตกใจและดีใจตกใจที่หลิงเฟิงผู้ฆ่าคนโดยไม่กะพริบตาคนนี้กลับเป็นคนที่รักน้องสาวมากคนหนึ่ง! ให้ควา
เมื่อนึกถึงตรงนี้ เขาก็ถามลองเชิงอย่างระมัดระวังว่า“เธอมีพี่ชายคนหนึ่งชื่อหลิงเฟิงใช่ไหม?”“รู้ได้ยังไง?” หลิงเยว่ตะลึงงันมู่หรงป๋อแทบจะเป็นลม เอาหัวมุดดินให้รู้แล้วรู้รอด!จบกัน! บังเอิญขนาดนั้นจริงๆ ด้วย!น้องสาวของหลิงเฟิงเกิดเรื่องที่เขตของตนเสียงั้น!ถ้าอีกฝ่ายรู้เข้า ทั้งตระกูลมู่หรงคงได้ถูกกวาดล้างแหง่แก๋!นี่มันเท่ากับว่ารังแกน้องสาวแท้ๆ ของปีศาจร้ายของสมาคมชุดแดงทั้งสมาคมเชียวนะนั่น!“มู่หรงป๋อ! ฉันกำลังพูดกับนายอยู่นะ! อย่าคิดว่าตัวเองมีตระกูลมู่หรงคอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลังก็สามารถทำตัวไม่กลัวฟ้ากลัวดินได้นะ ตระกูลเฉาของฉันก็ไม่ใช่เล่นๆ เหมือนกัน!”เฉาเส้าหลงที่อยู่ข้างหลังเห็นอีกฝ่ายไม่สนใจตัวเองเลยจากนั้นบริเวณใบหน้าของเขาพลันรู้สึกปวดแสบปวดร้อนคล้ายถูกตบด้วยหนังเหล็ก ทำเอาเขาโมโหจนตะคอกเสียงดังแต่ทว่าวินาทีต่อมามู่หรงป๋อก็บีบคอเขาไว้ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดว่า“เป็นเพราะมึงคนเดียว! เพราะไอ้ระยำอย่างพวกมึง! ทำให้กูต้องซวยไปด้วย!”“มึงยังมีหน้ามาตะคอกใส่กูอีก! อย่าว่าแต่ตระกูลเฉาเลย ถึงจะเป็นตระกูลเฉาสิบตระกูล กูก็จะเหยียบไว้ใต้ตีนแล้วเยี่ยวใส่พวกมึ
“นายพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง? คิดจะติดสินบนฉันเหรอ? ฉันเป็นพวกหน้าเงินหรือไง?”มู่หรงป๋อรีบพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงดุดันทว่าบนใบหน้ากลับอ่อนโยนลงหลายส่วน!ตนชื่นชอบรถหรูจริง โดยเฉพาะซุปเปอร์คาร์ ลำพังแค่คลังจอดรถที่บ้านก็มีซุปเปอร์คาร์อยู่หลายสิบคันแล้ว!เฉาเส้าหลงรู้ว่ามีหวังจึงรีบกล่าวต่อว่า“เป็นน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ ของผม อีกอย่างคุณชายมู่หรง คุณไม่รู้อะไรซะแล้ว ผู้หญิงสองคนนั้นแค่แกล้งใสชื่อ เพื่อโกงราคาเท่านั้น!”มู่หรงป๋อเลิกคิ้วกล่าว “งั้นเหรอ? แต่พวกเธอร้องไห้แล้วนะ!”“ผู้หญิงสมัยนี้น่ะการละครจะตายไป คุณชายมู่หรงเป็นชายซื่อสัตย์บริสุทธิ์ ไม่รู้ว่าเดี๋ยวนี้โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว นักศึกษาหญิงออกมาขายตัวกันถมเถไป! ถ้าไม่เชื่อ ก็ลองตรวจสอบดู!”เฉาเส้าหลงกล่าวอย่างมั่นใจ“เห็นแก่ที่เป็นวันเกิดนาย ฉันจะเชื่อนายสักครั้งแล้วกัน จำไว้ ทำอะไรเบาๆ หน่อย! ถ่อมตัวหน่อย! เพราะยังไงที่นี่ก็เป็นเขตของฉัน”มู่หรงป๋อถึงจะยกมือขึ้นเป็นสัญญาณบอกให้ลูกน้องถอยกลับเฉาเส้าหลงกล่าวด้วยความดีใจ “ไม่ต้องห่วงครับ พวกผมรู้กฎระเบียบดี!”แต่เมื่อไป๋หรูเสวี่ยเห็นดังนั้น ก็รีบเอ่ยด้วยความหวาดหวั่นว่า“โกหก
“บอกแล้วไงว่าวันนี้วันเกิดฉัน ถ้าใครทำให้ฉันไม่มีความสุข ฉันก็จะทำให้มันไม่มีความสุขด้วย!”เฉาเส้าหลงกล่าวด้วยหน้าตาน่าเกลียดหลิงเยว่เป็นดาวประจำห้อง และขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าหญิงน้ำแข็งผู้เย็นชาก่อนหน้านี้ เขายอมทำทุกอย่าง ใช้วิธีจีบสาวทุกอย่าง แต่อีกฝ่ายก็ไม่เล่นด้วย!ทำให้เฉาเส้าหลงเกิดความต้องการครอบครองผู้หญิงคนนี้มากตั้งแต่นั้นมา!วันนี้ ไม่ว่าเธอจะสมยอมหรือไม่ก็ตาม เธอก็ต้องเสร็จเขาให้ได้!ไม่อย่างนั้น ต่อหน้าเพื่อนๆ มากมายเพียงนี้ เขาเฉาเส้าหลงก็จะเสียหน้าน่ะสิ ซ้ำยังจะกลายเป็นจุดอ่อนในวงเพื่อนด้วย!“อื้อๆๆ!”หลิงเยว่ถูกเฉาเส้าหลงใช้มือหนึ่งกดทับเอาไว้บนโซฟาจนไม่มีเรี่ยวแรงขัดขืนเลย ทำได้เพียงปล่อยให้เหล้าฤทธิ์แรงไหลผ่านลำคอไปส่วนเพื่อนนักเรียนที่อยู่ข้างๆ ต่างก็มองเธอถูกเฉาเส้าหลงกระทำชำเราอยู่อย่างนั้นเพื่อนร่วมห้องที่ปกติจะพูดคุยเฮฮากันกลับไม่มีใครยืดอกออกมาช่วยเลยสักคน!บางที นี่แหละคือธาตุแท้ของมนุษย์!ต่อหน้าอำนาจครอบครองแล้ว ศักดิ์ศรีก็เหมือนเศษกระดาษไร้ค่าแผ่นหนึ่งเท่านั้น!“พี่ พี่อยู่ไหน! หนูคิดถึงพี่จัง หนูเสียใจ เสียใจที่ไม่เชื่อฟังพี่ หนูผิดไปแล้ว พี่