อยุธยาฝนตกกระหน่ำฟ้าร้องเปรี้ยงปร้าง บ้านหลังใหญ่เนื้อทึ่เกือบ2ไร่สามีภรรยาคู่หนึ่งกำลังเก็บของใส่รถญี่ปุ่นคันเล็กๆ ในรถมีแต่เสื้อผ้าตุ๊กตาหมีสีชมพู เอกสารของบุตรสาวโฉนดที่ดินและทะเบียนบ้านหลังนี้สมภพ รัตนเวชินกำลังหนีการไล่ล่าของคนที่เขาไม่ควรไปยุ่งเกี่ยวแต่แรก ตอนนี้ถอยไม่ได้แล้ว"คุณพ่อขาดึกแล้วเราจะไปไหนกันคะ""แสนหนูนอนนะคะเดี๋ยวพ่อเก็บของเสร็จเราจะได้ไปกันแล้ว"สุรีย์พรเอ่ยบอกกับบุตรสาวที่นั่งรอในรถ แสนรักไม่เข้าใจทำไมแม่กับพ่อไปเข้ารถคันนี้มา ที่บ้านมีรถคันใหญ่แต่ไม่ใช้สามคนพ่อแม่ลูกอยู่ในรถเรียบร้อยแล้ว สมภพค่อยๆเคลื่อนออกทางหลังหมู่บ้าน ด้านหน้าคนอีกกลุ่มกำลังมาที่บ้านพวกเขา"มึงไปดูสิรถอยู่มันไม่ได้ไปไหนหรอก นายสั่งให้เอาตัวมันไป ได้ข่าวว่ามีลูกสาวเอาไปด้วยอายุ12ขายบนเรือได้ แขกที่ชอบเด็กมีเยอะเอาตัวมา""ครับลูกพี่"ชายฉกรรจ์ไม่ต่ำกว่า10คนกระโดดลงจากรถกระบะ2คัน พวกมันทุบตีประตูรั้วจนพัง ไม่นานก็เข้ามาในบ้านได้"เหี้ยเอ๊ย มันหนีไปแล้วพี่ เฟอร์นิเจอร์ไม่เหลือสักชิ้นมันขายเกลี้ยงเลย มีแต่บ้านเปล่าๆ ""รถยุโรปคันหรูมันไม่เอาไปด้วย มันเตรียมหนีเต็มที่ ไปตามล่าลากตัวมันมา"ทั้ง
น้ำเสียงเศร้าสร้อยแต่ในตาเคียดแค้น พ่อถูกเพื่อนสนิทโกงสุดท้ายตัดสินใจจบชีวิตตนเองกับลูกสาววัยห้าขวบ แม่รับไม่ได้กลายเป็นคนเสียสติ เขาไม่อยู่บ้านวันนั้นเพราะเมฆามีงานที่ต่างจังหวัดให้เขาไปคุม เขามาทำงานกับเมฆาตั้งแต่เรียนจบ เป็นทั้งสถาปนิกหลัง เลขา คนขับรถ เว้นแต่วันไหนเมฆาต้องไปปลดปล่อยเขาจึงขับรถเองอย่างเช่นวันนี้"กาย เรื่องผ่านไปแล้ว วันนี้ไปเยี่ยมแม่มาเหรอ""ครับ อาการเดิมจำใครไม่ได้ร้องหาแต่กิ่ง ผมไม่เอามันไว้แน่ ผมไม่อยากอาศัยอำนาจที่พี่มี ผมจะใช้วิธีของผม พี่ไปดูหลานเถอะร้องไห้จนหลับ พ่อกับแม่รีบไปไม่รอปลอบลูกเลย""อืม คงกลัวจะเอาปัญหามาให้พี่นะ เมื่อกี้มีเบอร์แปลกโทรมาเหมือนกัน พี่ลองกดรับมันคงดักฟังจริงๆถึงโทรหาพี่ได้ พี่เลยบอกว่าเขาโทรผิดคุยกันไม่รู้เรื่องเพราะเขาไม่ใช่คนไทย พี่สมตัดสายไปก่อน เวลาโทรหาพี่เลยพอให้อ้างได้ว่าอีกฝ่ายโทรผิด"ทักทายกันเสร็จกายก็เข้านอน เมฆาเดินเข้าห้องโถงเห็นป้าดาหวันกำลังลูบหลังเจ้าตัวน้อยอยู่ นี่เป็นหลานสาวคนเดียวที่เขาเคยมี"ป้าไปนอนเถอะครับ เดี๋ยวผมรับช่วงต่อเอง""ให้แกนอนที่ไหนคะคุณเมฆ แกงอแงมาก แกไม่คุ้นกับใครในบ้านนอกจากป้ากับคุณกายเจอหน้ากั
6โมงเช้าแสนรักที่อาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยก็รีบวิ่งไปหาป้าดาหวันหน้าตึกใหญ่ทันที ตึงๆๆๆๆๆ เสียงรองเท้านักเรียนกระทบพื้นปูน บัวเห็นคุณหนูวิ่งมาก็ร้องหาม“อย่าวิ่งค่ะคนดีของบัว เดี๋ยวก็หกล้มลงไปหรอก ดูสิ” “สายแล้วค่ะพี่บัว วันนี้เปิดเรียนวันแรก พระมายังคะ” ก่อนจะยิ้มทะเล้นให้สาวรุ่นพี่ตรงหน้า จากนั้นก็ไปกอดเอวแม่บ้านที่เลี้ยงเธอมาตั้งแต่เธอมาอยู่ที่ ป้าดาหวันกับพี่บัวคือคนที่ใส่ใจเธอที่สุด ยังมีลุงทองสามีป้าดาหวันซึ่งเป็นพ่อกับแม่ของพี่บัวเช่นกัน6โมงกว่าแล้วไม่นานก็เห็นชายผ้าเหลืองมาแต่ไกล แสนรักตื่นมาใส่บาตรทุกเช้าพร้อมป้าดาหวันกับพี่บัว ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่5ปีแล้วไม่เคยขาด เว้นแต่วันไหนไม่สบาย ด้านหน้าตึกสามคนกำลังใส่บาตรเป็นภาพที่ชินตาของเมฆา วันนี้มีประชุมเช้าจึงตื่นเร็ว ก่อนจะบอกกับรุ่นน้องคนสนิท ที่เป็นทั้งคนขับรถ เลขา และสถาปนิกของบริษัท“ไปถามสิเสร็จหรือยัง จะได้ไม่ต้องออกรถอีกคันไปส่งให้เปลืองน้ำมัน” “พี่เมฆ ถามจริงๆ เมี่อก่อนก็เอ็นดูทำไม่อยู่ๆ เปลี่ยนไป หรือว่าคิดอะไรไปไกลหรือเปล่า” “ไอ้กาย!! หุบปากไปตามมา” กายยักไหล่ เขาดูออกนับวันยิ่งทำตัวหวงก้างขึ้นทุกที บางครั้งกับเขาก็มอ
แสนรักเข้าเรียนตามระดับที่สอบได้เธอได้อยู่ห้องคิง ได้เจอเด็ก4คนที่ตลาดเมื่อเช้าด้วย เด็กสาวหน้าตาน่ารักตัวเล็กๆ กำลังนั่งคุยกับเพื่อนอยู่ เห็นกลุ่ม4สาวจะไปทักทายแต่เด็กสาวอีกคนดึงมือไว้“จะไปไหนลุกพีช เด็กพวกนั้นกับเราคนละเกรดกันเลยนะ”“ไม่เอาน่ายาหยี เพื่อนกันทั้งนั้น อย่าแบ่งชนชั้นเลยนะ”“ตามใจเธอ ฉันไม่ชอบคบกับพวกเกรดต่ำ”“ยาหยี บางทีเพื่อนไม่จำเป็นต้องระดับเดียวกันก็ได้นะ รวยบ้างจนบ้างไม่เห็นเป็นไรเลย”ยาหยีไม่ตอบ ที่จริงเธอชอบเด็ก4คนนั้นที่มีแต่เสียงหัวเราะ แต่เธอไม่อยากถูกมองว่าเป็นพวกไร้รสนิยมในการคบเพื่อน พ่อบอกว่าให้คบเพื่อนที่ดูดีอย่าคบคนกระจอก จะทำให้เธอและพ่อดูไร้รสนิยม ทำให้ยาหยีที่ถูกพ่อบงการตลอดแทบไม่มีเพื่อนที่จริงใจสักคนทั้งหมดเข้าเรียน วันนี้เปิดเรียนปรับพื้นฐานวันแรก ทางโรงเรียนให้เรียนครึ่งวัน สามสาวเอางานไปส่งอาจารย์เพียงขวัญจึงมานั่งคนเดียวกำลังนั่งเอาเท้าแกว่งเล่นไปมาก็มีรองเท้าเด็กผู้หญิงมายืนตรงหน้า เพียงขวัญเงยหน้าขึ้นก็เห็นเด้กหน้าตาสะสวยคนหนึ่ง จำได้ตอนแนะนำตัวเธอบอกว่าชื่อแสนรัก“เธอ เราขอนั่งด้วยคนนะ”“อื่อ เธออยู่ห้องไหนหรือ”“เราอยู่ห้องคิง ห้องท๊อบน่ะ
แสนรักเดินเข้าบ้านพร้อมกับรถของผู้ปกครองมาจอดพอดี เมฆาลงมาจากรถเด็กสาวยกมือไหว้เขาก่อนจะแยกไปตึกเล็ก“แสนรัก นั่นคือเพื่อนใหม่เธอหรือ”เมฆาเรียกเอาไว้ทำให้เท้าบางชะงักก่อนจะหันกลับมา“คะ อาเมฆหมายถึงกลุ่มของเพียงขวัญหลานสาวอากล้าหรือคะ”“หึ หลานหรือดูยังไงว่าเป็นหลานตอนเช้ากอดกันตอนเย็นไปรับก็แทบจะเกยกันอยู่แล้ว สายตาเธอบกพร่องเหรอ พ่อเลี้ยงไม่มีหลานสาว ไอ้ธามยิ่งไม่มีเธอเอาตาข้าไหนมองว่าเป็นหลานสาว”“ก็แสนไม่รู้นี่คะ ปกติเรียนหนังสือกับอ่านหนังสือ ไม่ใช่ป้าข้างบ้านเขานี่คะวันๆ แทบไม่ได้สอดเรื่องชาวบ้านจะรู้เรื่องครอบครัวคนอื่นได้อย่างไร”เมฆาเจอคำตอบนี้เข้าเล่นเอาหน้าชา กรธวัฒน์ขำจนไหล่สั่น แสนรักเอ๊ยแสนรัก หนูก็ซื่อเกินไปลูกเอ๊ย เดี๋ยวก็โดนหักคอหรอก เห็นเพื่อนรุ่นน้องหัวเราะเยาะเขาเมฆายิ่งให้รำคาญใจก่อนจะเอ่ย“ไสหัวไป อย่าให้ฉันรู้นะว่าไปทำตัวแรดๆ ร่านๆ ข้างนอก ฉันจ่ายค่าเทอมให้เธอแพงไม่น้อยเรียนให้มันคุ้มค่าเทอม ไม่ใช่อุ้มท้องไปเรียน ไปได้แล้ว วันหน้าอย่าปากดีอีกฉันไม่ชอบเด็กก้าวร้าว”แสนรักถึงกับงง ก็เธอไม่รู้นี่ว่าอาธามไม่มีหลานสาว แล้วพ่อเลี้ยงคนนั้นด้วยทุกคนเรียกเขาว่าอากล้า ก็ห
เมฆาที่ตอนนี้ปลดปล่อยไปแล้วแต่ยังรู้สึกไม่พอ เขาต้องการอีกคนต้องการคนที่เขาพยายามเหินห่างมา2ปีหลังจากที่เริ่มรู้ใจตัวเอง จึงใส่กางเกงแล้วคว้ากุญแจรถกลับบ้านทันที เมฆาไม่เห็นรถของกรธวัฒน์ได้แต่ถอนหายใจ ก่อนจะเดินขึ้นตึก ไฟที่เรือนเล็กดับไปแล้ว นี่มันตีหนึ่งขาเขากลับก้าวไปทางเรือนเล็กแทนที่จะขึ้นตึก มือหนากำลังจะเคาะประตูแต่ได้ยินเสียงเคลื่อนไหวในบ้านจึงเปลี่ยนใจกำลังจะหันหลังกลับก็เห็นไฟเปิดพร้อมกับร่างเดินออกมาจากห้องนอน เข้าไปในครัวเขาไม่เคยลงมาดึกๆ แสนรักในชุดนอนสายเดี่ยวสีหวาน ผมยุ่งๆ ที่เจ้าตัวเดินยีผมตัวงัวเงียๆ เดินไปหยิบน้ำดื่ม หน้าอกที่ล้นออกมานั่นปกติเขาเห็นเธอในชุดโคร่งๆ คืนนี้ถือว่าเปิดตาเขาเลย ซ่อนรูปอะไรขนาดนี้ ก่อนจะเห็นเธอก้มลงพร้อมกับอุ้มไอ้เจ้าขนๆ ขึ้นมา แมวน้อยถูศีรษะกับหน้าอกนุ่มนิ่มอย่างออดอ้อน แสนรักก้มลงจูบมันก่อนจะพูดกับมันเบาๆ“ไปนอนในห้องด้วยกันก็ได้แต่ห้ามปลุกนะ พรุ่งนี้ไปโรงเรียนเดี๋ยวตื่นสาย ตัวหอมจริงๆ เลยคีระ เจ้าแมวเป้า”ไฟในบ้านดับไปแล้ว เมฆารู้ตัวว่าตอนนี้เขากำลังหวงใช่เขาหวง ไอ้แมวนั่นพรุ่งนี้ต้องไม่อยู่ในบ้าน จำได้ว่าเขาเป็นคนซื้อให้เธอเอง พรุ่งนี้สั
ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นถึงกับอึ้งโดยเฉพาะผู้มาใหม่อย่างธรรศภาคย์และลูกพีช คนแรกเลยที่กล้าด่าเมฆา เวฬุราชิน กล้ามาก เมฆามองหน้าเพียงขวัญทันที เธอก็ไม่หลบสายตาคู่ดุ ก่อนจะมีเสียงหวานๆ มาขัดทั้งคู่"เธอจำเราได้ไหม เราชื่อลูกพีชเมื่อวานไม่ได้ทำความรู้จัก เราอยากเป็นเพื่อนกับพวกเธอนะ""เราชื่อแพร นั่นผึ้ง แสนรัก แล้วก็ขวัญ ยินดีที่ได้รู้จักนะลูกพีชเรียนห้องไหนล่ะ""ห้องคิง ห้องท๊อปอ่ะ"สี่สาวพยักหน้าเรียนห้องเดียวกัน แต่อีกคนกำลังมวลท้องจนทนไม่ไหว แต่ก็พยายามจะตอบคำถามเพื่อนรุ่นพี่"อุ๊บ อ้วกกก พี่เมฆคือขวัญเป็น แหวะ โอ๊กอากกก"คิมหันต์อาเจียนไม่หยุดจนกล้าหาญต้องไปหาซื้อน้ำมาให้ แต่เขาก็ไม่ดีขึ้น"เอ่อไอ้คิม ไปนั่งพักที่สำนักงานในตลาดไหม"ธรรศภาคย์เอ่ยขึ้นแต่คิมหันต์ส่ายหน้าเพียงขวัญที่เห็นสภาพคิมหันต์แล้วก็กังวลใจ คิมหันต์นั่งลงก่อนจะรั้งแผ่นหลังเธอเข้ามาซบหน้าลงกับหน้าท้องเพียงขวัญ แขนแกร่งโอบเอาไว้ทั้งตัว ก่อนจะหลับตา เพียงขวัญลูบหลังให้เขาก่อนจะเอ่ยปาก"ไปโรงพยาบาลนะคะ เดี๋ยวขวัญไปด้วย อาคิมไม่ไหวแล้วแบบนี้ไปนะคะคนดีของเมีย""ไม่เอา อาเกลียดกลิ่นยา ขวัญขาตัวขวัญหอมมากอาชอบกลิ่นนี้ วันนี้อย
ในที่สุดก็เปิดเรียนจริงจัง 4สาวมาเรียนทุกวันแก้มอาการแพ้ท้องเป็นแค่ช่วงเช้า ส่วนเพียงขวัญแทบไม่มีเลย แสนรักเริ่มคุ้นกับเพื่อนใหม่ ลูกพีชเองก็ชอบที่จะได้คุยกับเพื่อนใหม่เช่นกัน สองเดือนกว่าแล้วที่เรียนหนังสือ ชุดนักเรียนเริ่มใส่ไม่ได้ อาจารย์ใหญ่เคยเรียกไปคุยครั้งหนึ่งว่าจะพักการเรียนก่อนไหม แม้ว่าโรงเรียนไม่ได้ปิดกั้น แต่ว่าก็ไม่อยากให้เพื่อนๆในโรงเรียนมองเด็กสาวสองคนด้วยสายตาที่ไม่ดี"ครูว่าพวกเธอพักการเรียนไปก่อนไหมครูเป็นห่วง แล้วสามีของเธอสองคนล่ะเพียงขวัญ กวินตาอยู่ด้วยกันหรือไม่ หรือว่าพลาด""สามีของหนูกับแก้มอยู่ด้วยกันค่ะครูใหญ่ เรามาเรียนได้ค่ะ ไม่สนสายตาใครหรอกค่ะครูพวกหนูเข้มแข็งพอ""แล้วผู้อำนวยการล่ะคะว่ายังไงดี เพียงขวัญเป็นหลานสาวท่าน เห็นว่าท่านไปยุโรปไม่ทราบว่าท่านทราบไหมคะว่าหนูเอ่อ.."ครูไม่กล้าเอ่ยต่อแต่มีคนเอ่ยแทน เสียงคิมหันต์ดังแทรกมา"ขอบคุณที่เป็นห่วงแต่ว่าผมทราบครับครูใหญ่ ผมทราบทุกอย่างเกี่ยวกับภรรยาผมดี ขวัญวันนี้หมอนัดได้เวลาแล้วค่ะ แก้มไปพร้อมอานะคะอาหมอมีเคสผ่าตัดด่วนมาไม่ได้""ค่ะอาคิม แล้วแแพรกับผึ้งล่ะคะ" เพียงขวัญถามสามี" แพรกับผึ้งอาธามมารับไปแล้วค
แสนรักที่ตอนนี้กำลังเจ็บท้อง แต่สามีประชุมด่วยอยู่ เมฆาใจไม่อยู่ที่ทำงานเสียแล้วเขาห่วงเมีย ลุงทองกับป้าดาหวันเรียกรถโรงพยาบาลของไตรคุณมารับ แสนรักนอนอยู่ปากก้เรียหาคนยรัก"อาเมฆ..แสนเจ็บอาเมฆอยู่ที่ไหนคะ อื้อ ป้าขาช่วยแสนด้วย อ๊า""คุณแสนขา ป้าโทรหาาคุณเมฆแล้ว ไม่นานเดี๋ยวคุณเมฆก็มา คนดีหายใจลึกๆนะคะ""อื้อ เจ็บจังเลย อาเมฆขา ช่วยแสนด้วย"แสนรักเจ็บท้องร้องไห้ออกมาอย่างน่าสงสาร ไม่นานรถพยาบาลก็มาถึง แสนรักถูกเข็นเข้าห้องเตรียมคลอด เมฆากำลังจะมาแต่กรธวัฒน์ไม่ยอมให้เขาขับรถเอง เมฆาใจอยู่ที่เมียแบบนี้อันตรายมาก "พี่เมฆผมขับเอง พี่ร้อนใจแบบนี้จะขับได้ไง"เมฆาพยักหน้าให้ กรธวัฒน์นั่งประจำที่คนขับ เมฆาขึ้นรถส่วนเรื่องงานคิมหันต์กับธนดลเป็นคนจัดการต่อ เพราะเป็นโครงการที่สามคนร่วมหุ้นกัน กรธวัฒน์ขับไม่นานก็มาถึงโรงพยาบาล แสนรักที่อยู่ห้องรอคลอดตอนนี้ถูกเข็นเข้าห้องเตรียมคลอดเรียบร้อยแล้วเนื่องจากปากมดลูกเปิดเกือบสิบเซ็นแล้ว เมฆาขึ้นลิฟต์มาไม่ทันใจเขาวิ่งขึ้นบันไดจนมาถึงชั้น5ของโรงพยาบาลก่อนจะไปที่หน้าห้องคลอด พยาบาลเดินออกมาก็เห็นเขาจึงเอ่ยทักทาย"คุณเมฆา
หลังจากที่เพียงขวัญกับเมฆาเปิดอกพูดคุยกันทำให้เมฆาทึ่งในเด็กคนนี้อย่างมาก มิน่าเจ้าคิมถึงรักถึงหลงเมียเด็กของมัน แม้จะไม่พูดมากแต่ทุกคำมีแต่เหตุและผล เขาที่เป็นผู้ใหญ่ยังต้องยิม เด็กคนนี้นิสัยนักเลงที่แท้จริง ได้ยินจากพ่อเลี้ยงว่าปู่เป็นครูมวยเก่า เธอเองก็เป็นนักมวยเก่า นิสัยตรงไปตรงมาดีเมฆาออกจากโรงพยาบาลแล้ว เหลือเพียงทัศน์ดนัยที่ยังต้องอยู่ ป้าดาหวันต้องไปคอยช่วยเหลือลูกสาวดูแลลูกเขย ยาหยีเองก็ต้องดูแลคุณยายแทน เพราะน้าชายยังไม่สามารถออกจากโรงพยาบาลได้ เขาจึงต้องทำงานเอง แต่ยังดีที่ธนดลมาช่วยงาน คิมหันต์ให้ธามมาช่วยเขาพลางๆ แสนรักเริ่มบริหารงานแทนเขาบางครั้งเพราะเขายังคงแพ้ท้องแทนเธออยู่"อาเมฆคะ โครงการที่หัวหินตกแต่งสไตล์ลอฟดีไหมคะ""อืม แสนว่าแบบไหนสวยคะ""ต้องดูบริบทค่ะ โครงการที่อาเมฆตั้งส่วนมากเป็นโซนคนไทยกับต่างชาติพักพอๆกัน บรรยากาศแบบบชิวๆดิบๆคงตอบโจทย์""แสนวาดแบบมาเลย เดี๋ยวให้ทางสถาปนิกเขาดูอีกที""แสนไปประชุมพร้อมอาธามพรุ่งนี้ค่ะ อาเมฆวิดีโอคอลตอนประชุมก็ได้""อยู่บ้านกับอานะคะ เมียท้องอยู่อาเป็นห่วง""อาเมฆขา อาธามขับรถให้ อีกอย่างแสนเพิ่ง
เมฆาที่ตอนนี้นอนแอดมิดอยู่ที่โรงพยาบาลของไตรคุณเรียบร้อยแล้ว แสนรักนั่งเฝ้าสามีไม่ห่าง เธอรักเขาแต่ไม่คิดว่าจะรักเขามากขนาดนี้ เมฆาที่เพลียเพราะอาเจียนหนักมากก็พยายามลูบศีรษะของแสนรัก พลางยิ้มให้คนตัวเล็กที่นั่งกุมมือของเขาเอาไว้"แสนคะ เหนื่อยไหม อาขอโทษที่ทำให้แสนลำบาก""แสนไม่เป็นไร อาเมฆสิคะ ต้องมาแพ้ท้องแทนแสน เหนื่อยมากไหมคะคนดีของเมีย""ไม่เหนื่อยครับ อายอมแพ้ท้องทุกครั้งที่แสนตั้งครรภ์เลยครับ"แสนรักลูกจ่กเก้าอี้ สะโพกงามทิ้งลงบนเตียงคนไข้ บางอย่างในท้องเริ่มแล้วเพราะเธอตั้งครรภ์ได้18สัปห์ดาแล้ว แสนรักจับมือหนาของเขามาวางที่หน้าท้อง มีบางอย่างขยับจนเมฆารู้สึกได้ เขาดีใจจนลุกขึ้น แต่ก็เวียนหัวจนต้องนอนลงไป พะอืดพะอมจะอาเจียนแสนรักตกใจก่อนจะหยิบถังขยะลูบหลังให้เขา"โอ๊ก อ๊วก อืม แสนคะขอน้ำอุ่นๆหน่อยได้ไหมคะ อาอยากล้างปาก""คะ เดี๋ยวแสนเอาให้ อาเมฆนอนก่อนนะคะ"แสนรักกำลังจะเดินไปหยิบน้ำ พอดีกับที่เพียงขวัญเปิดประตูเข้ามา เธอเองก็เริ่มอุ้ยอายแล้ว ก่อนจะถามเพื่อนว่าทำอะไร" แสนทำอะไร อย่าลุกเร็วสิ""ขวัญมาแล้วหรือ พอดีอาเมฆอยากได้น้ำร้อนน่ะ"เพียงขว
วันรุ่งขึ้น พยาบาลเดินมาแจ้งว่าทัศน์ดนัยอาการดีขึ้น พร้อมที่จะย้ายมาห้องพิเศษได้ ทางด้านคิมหันต์กับทุกคนได้ข่าวก็รีบมาทันที ทัศน์ดนัยที่ตอนนี้นอนหลับอยู่บนเตียง มีสายระโยงระยางเต็มไปหมด บัวบูชานั่งจับมือเขาข้างเตียง เธอร้องไห้จนตาบวม เพียงขวัญเป็นห่วงมองหน้ากับแสนรักก่อนจะเดินไปหา"พี่บัวคะ พวกเรารู้พี่เป็นห่วงน้าแท่ง แต่พี่อย่าลืมนึกถึงเจ้าตัวน้อยในท้องด้วยนะคะ""ใช่ค่ะแสนพูดถูก น้าแท่งพ้นขีดอันตรายแล้ว ที่เหลือก็แค่รอน้าแท่งฟื้นขึ้นมาเท่านั้น""ฮึกๆๆ ขอบคุณนะคะคุณขวัญ คุณหนู พี่จะไม่ร้องแล้ว"บัวบูชาพยักหน้า ทั้งหมดรอให้ทัศน์ดนัยตื่นขึ้นมา เมฆาที่ตอนนี้เริ่มไม่ไหวเสียแล้ว เขารู้สึกเหม็นทุกอย่างรอบตัว พะอืดพะอม "แสนคะ อาอยากอาเจียนจังเลย มันเหม็นทนไม่ไหว""อาเมฆเหม็นอะไรคะ แสนไม่เห็นได้กลิ่นเลย""ไม่รู้สิ อุ๊บ แสนอา อา"เมฆาวิ่งเข้าห้องน้ำทันที เสียงโอ๊กอากดังออกมา แสนรักเข้าไปหาลูบหลังให้เขา เมฆาโก่งคออาเจียนก่อนจะทรุดลงกอดโถชักโครกเอาไว้ คิมหันต์มองหน้ากับเมียรักก่อนจะหัวเราะออกมาดังๆ จนเพียงขวัญต้องเอ็ดเขา"อาคิมคะ ที่นี่โรงพยาบาลนะคะ เ
เมฆาที่ตอนนี้รถติดไปไหนไม่ได้เพราะมีอุบัติเหตุข้างหน้า เขาหันมามองหน้าแสนรักที่กำลังหลับอยู่ ไม่นานคนตัวเล็กก็ตื่น"รถติดอะไรคะอาเมฆ""เห็นว่ามีรถพลิกคว่ำ ยังเอาคนเจ็บออกมาไม่ได้""ชนแรงหรือคะ""มีคนบอกวิ่งมาดีๆ อยู่ๆก็หักเข้าข้างทางเหมือนตั้งใจขับชน""อ้อ อ๊ะ ขยับแล้วอาเมฆไปเถอะค่ะ"เมฆาที่กำลังค่อยๆเคลื่อนรถออกไป กำลังระวังทางแต่แสนรักเห็นเขาเอาคนเจ็บออกมาแล้ว นั่นมัน!!!"อาเมฆคะ นั่นน้าแท่ง รถที่คว่ำคือรถน้าแท่ง""อะไรนะแสนดูผิดหรือเปล่า""ไม่ผิด อาเมฆน้าแท่งเป็นน้าแท่งจริงๆค่ะ ทำไงดีคะอาเมฆ""แสนใจเย็นๆก่อน เดี๋ยวอาจอดข้างทางก่อนนะ แสนอยู่ในรถดีๆนะ""ค่ะ"เมฆาลงไปดู ก็เห็นเป็นรุ่นน้องจริงๆ คนที่เห็นเหตุการณ์บอกว่าตั้งใจหักมาชน ไอ้บ้านี่คิดอะไรอยู่วะจะฆ่าตัวตายหรือไง แสนรักที่เห็นเลือดท่วมตัวของทัศน์ดนัยก็มือสั่น เธอไม่กล้าลงจากรถทำได้แค่โทรหาเพื่อนRrrrr.Rrrrr.Rrrrr.ทุกคนมาถึงแล้วเหลือแค่เมฆากับแสนรัก กำลังปลอบใจบัวบูชา และพูดคุยกันสนุกสนานเพื่อให้เธอได้ยิ้ม เพียงขวัญได้ยินเสียงมือถือก็ลุกไปรับ"ว่าไงแสน ยังมาไม่ถึงอีกหรือ"(ขวัญ ขวัญ ขวัญ น้าแท่ง น้
เมฆายอมเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำโดยไม่อิดออดอีก ไม่นานเขาก็เดินออกมา แสนรักกลืนน้ำลายตัวเอง ภาพอาเมฆที่มีเพียงผ้าขนหนูสีขาวพันรอบเอว หยดน้ำเกาะตามตัว ผมที่เขาเพิ่งจะสระมาเปียกหมาดๆ เอวสอบรับกับแผงอกที่มีแต่กล้ามมัด จนกระทั่งเขาเดินมาใกล้กระซิบข้างใบหูเล็ก"ไปบ่ายไหม อีกสักรอบสองรอบ เมียอาคอแห้งแล้วมั้งกลืนน้ำลายหลายรอบเลยนี่""อาเมฆอ่ะ คนบ้าแสนไม่คุยด้วยแล้ว รีบแต่งตัวเถอะค่ะ"แสนรักค้อนเขาก่อนจะหยิบกระเป๋าสะพายเดินลงไปข้างล่าง ป้าดาหวันเห็นคุณหนูที่ตอนนี้กลายเป็นนายผู้หญิงของบ้านไปแล้วก็ยิ้มให้ แสนรักถามหาคนเมาเมื่อวาน"น้าแท่งล่ะคะ กลับบ้านหรือค้างที่นี่"นอนที่นี่ค่ะ ลุงทองเป็นคนลากไปนอน""วันนี้จะไปเกาอาคิม ป้าจะฝากอะไรไหมคะ""อยู่ที่เกาะเวลาเจ็บป่วยจะสะดวกไหมคะคุณหนู""ขวัญบอกว่า พี่บัวท้องใหญ่แล้ว เลยให้มาอยู่บ้านพักที่บนฝั่งแล้วค่ะ จ้างพยาบาลมาอยู่เป็นเพื่อน ส่วนเรื่องน้าแท่งคงต้องเคารพการตัดสินใจของพี่บัว""เฮ้อ ที่จริงป้าเองก็ไม่อยากให้หลานขาดพ่อหรอกค่ะคุณหนู แต่คุณแท่งก็ใจร้ายกับบัวเกินไป""เอาเป็นว่าแสนจะคุยกับพี่บัวให้นะคะ ที่จริงน้าแท่งไม่ใช่คนไม่ดี เพ
ใบหน้าคมเลื่อนต่ำลงมาจนถึงกลางกายสาว แสนรักตั้งเขามนให้เป็นรูปตัวเอ็มเพื่อที่สามีจะได้คลุกเคล้าดอกไม้งามถนัดถนี่ ลิ้นสีสดแตะที่รอยแยกก่อนจะกดลิ้นหนักๆลากขึ้นไปจนเจอเม็ดไข่มุกที่เคลือบด้วยน้ำหวานวาววับ "อ๊า อาเมฆขา อื้อ ผัวขาเมียเสียว ลิ้นอาเมฆละ ลึกจัง"อืม อืม ปลายลิ้นห่อจนแข็งแทรกเข้าไปยังร่องสีหวานของคนตัวเล็ก แสนรักเด้งสะโพกป้อนเนินอวบอิ่มใส่ปากคนตัวโตอย่างไม่อาย เธอเสียวซ่านไปหมด มือบางขยุ้มเรือนผมสีเข้มแอ่นสะโพกขึ้นหา จมูกโด่งถูไถไปกับไข่มุกงามยามที่ปากหยักประกบกับรอยแยกของกลีบดอก ลมหายใจของเขาร้อนระอุเป่าอยู่ที่เนินเนื้อ ปลายเท้าแสนรักจิกลงที่นอน หน้าท้องหดเกร็งในที่สุดน้ำหวานก็หลั่งออกมาจนชุ่ม เมฆาดูดกลืนทีละนิด เขาเพิ่งจะสังเกตว่าเมียเด็กเอวหนากว่าเก่า ช่วงนี้แสนรักกินเก่งมาก เขากับเธอตั้งแต่ครั้งแรกก็ไม่เคยหยุดเลย เดี๋ยวนะ"แสนคะ...ประจำเดือนมาเมื่อไหร่คะล่าสุด""อืม..ยังไม่มาเลยค่ะอาเมฆ 4เดือนแล้ว ทำไมคะ หรือว่าอาเมฆคิดว่าแสนท้องเหรอ""พักนี้หนูนอนเก่ง กินเก่ง เอวหนาขึ้น นมก็ใหญ่ขึ้น อาว่าเราไปตรวจกันดีกว่า แต่ตอนนี้ขอลงโทษเมียที่ขัดคำสั่
ในเมื่อพี่ชายไร้เหตุผลลูกพีชก็ไม่สนใจเขาก่อนจะเอ่ย"พี่ไม่เชื่อก็เรื่องของพี่ ลูกพีชกับพี่เข้มจะแต่งงานกันจริงๆค่ะ บางทีเราสองคนอาจมีโซ่ทองแล้วก็ได้ เพราะพี่เข้มเขาดุมาก"ลูกพีชยื่นหน้าไปหาพี่ชายก่อนจะยู่ปากให้ เขมนิจมองหน้าทั้งสี่คนก่อนจะไอออกมาเบาๆ ทำให้ทุกคนได้สติ น้ำขิงกับขัตติยะรีบเข้ามาดูอาการแม่ตัวเองทันที"แม่เป็นอะไรครับ ขิงเรียกพยาบาลสิ พี่จ้างตั้งสามคนหายไปไหนหมด""อย่าเลยเข้ม แม่ไอธรรมดา สรุปลูกกับคุณหนูลูกพีชนี่เรื่องจริงหรือ""จริงครับแม่ ผมกับพีชเราเป็นสามีภรรยากันแล้ว ผมอยากให้เกียรติน้องเราจะแต่งงานกันทันทีที่แม่กลับบ้านได้""แต่งเถอะ แม่นั่งรถเข็นไปงานแต่งพวกลูกก็ได้""แม่นอนพักเถอะค่ะ คืนนี้ขิงจะอยู่กับแม่เอง""ไม่ต้องๆ กำลังท้องกำลังไส้ พักผ่อนเถอะ แม่ดีใจจริงๆที่ลูกๆเป็นฝั่งเป็นฝากันหมดแล้ว""ครับต่อไปน้าเขม เอ้ยคุณแม่ก็จะได้วิ่งไล่จับเจ้าตัวน้อยๆแล้วนะครับ"เขมนิจพยักหน้าก่อนจะหลับไปเพราะฤทธิ์ยา สองคู่มองหน้ากันไปมา สุดท้ายธรรศภาคย์ก็ต้องยอมรับว่าน้องสาวถูกขัตติยะเจาะไข่แดงไปแล้ว ทางด้านขัตติยะเองก็ทำใจ น้องสาวไม่ช่แค่เสร็จโจร แต่ยังท้องลูก
คนตัวสูงขยับเอวรัวถี่ๆใส่ร่องของเมียสาว น้ำขิงถึงสวรรค์ครั้งแล้วครั้งเล่า กระทั่งชายหนุ่มเริ่มคำรามก่อนจะปลดปล่อยน้ำคาวขุ่นข้นเข้าไปในโพรงรักของเมียสาว เมื่ออารมณ์คงที่ธรรศภาคย์ก็อุ้มเธอไปอาบน้ำก่อนจะพากลับมานอน เขาหอมหน้าผากของเธอแล้วนอนกอดบอกรักแล้วหลับไป"น้ำขิงครับ พี่ภาคย์รักขิงนะครับ ถึงแม้ที่ผ่านมาพี่จะร้ายไปบ้างก็เพราะพี่หึง""นอนเถอะค่ะ ขิงก็รักพี่ต้องตื่นมาคิดอีกว่าเจอหน้าพี่เข้มแล้วจะทำอย่างไร""พี่จะยืดอกรับเองขิงอย่ากลัวนะ นอนเถอะเมียจ๋า""พี่ภาคย์ขา...หากเรื่องของเราเป็นไปไม่ได้""พี่ไม่ยอมให้ใครมาพรากลูกพรากเมียพี่หรอก เรื่องนี้ขิงอย่ากังวลเลยค่ะ นอนนะคะคนดี"น้ำขิงหลับไปแล้ว ธรรศภาคย์ยังไม่หลับเขาหยิบมือถือขึ้นมาก่อนจะตัดสินใจกดหาปลายทางทันทีเมื่อโทรหาคุณแม่เรียบร้อยเขาก็มานอนข้างไปคนตัวเล็กและกอดเธอจนหลับไปด้วยกัน สองหนุ่มพยายามตั้งแง่ใส่กัน ขัตติยะเองก็หวงหญิงสาวที่กำลังกอดอยู่ เขาไม่มีทางให้พี่ชายจอมไร้เหตุผลของเธอมาพรากเธอไปจากเขาแน่นอน วันรุ่งขึ้นขัตติยะขับรถกลับก่อนเขาไปหาแม่ของลูกพีชที่บ้านเพื่อขอขมาในสิ่งที่ตัวเองก่อขึ้น เขาสารภาพอย่างลู