พร้อมหน้า

“พ่อไม่ต้องแนะนำใครให้รู้จักแล้วนะ” มิสเตอร์หยางพูดขึ้น เพราะรู้แล้วว่าทุกคนต่างรู้จักเหม่ยหลินดี หากแต่ยังพูดประกาศต่อ

“ทุกคนรู้กันดีอยู่แล้วนะว่าเหม่ยหลินคือลูกสาวคนโตของฉัน ส่วนเหม่ยจูคือลูกสาวคนเล็กแต่ตอนนี้เธอยังเดินทางมาไม่ถึง ขอให้รอกันอีกนิด”

เสียงที่มีพลังบารมีดังกังวานไปทั่วห้อง ทำเอาบางคนที่เป็นเพียงคนรับใช้ในบ้านถึงกับต้องก้มหน้ามองต่ำลงไปตาม ๆ กัน

“ยินดีต้อนรับกลับมานะเหม่ยหลิน” อี้ถง กับ ไฉ่หง ภรรยาคนแรกกับคนที่สองของพ่อบุญธรรมของเธอ เอ่ยขึ้นพร้อมกัน เหม่ยหลินยกมือไหว้อย่างนอบน้อม

“ยินดีต้อนรับกลับมาเช่นกันนะ” ครานี้เป็น ไห่หลงซึ่งเป็นอารองและอิงฟ้าที่ผู้เป็นภรรยาก็พูดขึ้น ในขณะที่ อาสามอย่าง เฟยหลง กับ บัวบงกช ก็พยักหน้ายิ้มให้อยากคนมีจิตไมตรีดีต่อกัน ซึ่งภรรยาของทั้งคู่เป็นคนไทย การเข้าหาและรู้เขารู้เราจึงเป็นง่าย

จากนั้นหนุ่มสาว ที่เคยเจอกันตั้งแต่สมัยเด็กรุ่น ๆ หากตอนนี้โตเป็นหนุ่มสาวเต็มตัวกันหมด นั้นก็คือ หลิงหลิง ไห่หมิง หวังเหว่ย เพ่ยเพ่ย...ทั้งหมดเพียงยิ้มและค้อมคำนับให้กัน แต่มีอยู่หนึ่งคนที่เหม่ยหลินรู้สึกว่ารอยยิ้มนั้นแฝงความรู้สึกบางอย่างไว้ นั้นก็คือ หยางห