หน้าหลัก / อื่น ๆ / สาวใช้จำยอม / ตอนที่39 พลังใจจากลูก

แชร์

ตอนที่39 พลังใจจากลูก

ผู้เขียน: Thinthai
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-01-11 14:21:15

ตอนที่39 พลังใจจากลูก

21.30น.

ฟอดดด!

“ชื่นใจ”

ฟอดดด!

“ชื่นใจจังเลย”

ใบหน้าหวานละมุนระบายยิ้ม อ้อมแขนอุ้มลูกสาวเอาไว้พากลับมายังห้องพักของตัวเอง เด็กอ้วนมองตาใสแป๋วยังไม่ยอมหลับยอมนอน แววตาไร้เดียงสาที่มองมาทำเอาผู้เป็นแม่แทบขำ

เธอไม่รู้ว่าลูกสาวคนดีกำลังงงอยู่หรือเปล่าว่าใครเป็นแม่ของตัวกันแน่ แต่กระนั้นก็คิดว่าลูกสาวตัวน้อยคงไม่ลืมเธอเร็วขนาดนั้น ความเข้ากันได้ดีกับทุกคนนี่ก็ลำบากอยู่เหมือนกันนะ

ติ๊งงง!

เวลาต่อมาภายในห้องมืดสนิทปิดไฟเสร็จสรรพ ทว่าแสงไฟจากหน้าจอมือถือสว่างขึ้นมาทำให้โบตั๋นไม่อาจเมินเฉยได้ มือเรียวผอมหยิบขึ้นมาดูการแจ้งเตือน

ข้อความจากเขมราช....อีกแล้ว

“พรุ่งนี้ถ่ายรูปหมูอ้วนมาให้ฉันดูด้วยนะ ฉันคิดถึง!”

ห๊าาาาา!

เธออยากจะอุทานดังๆ เขมราชเป็นคนอ่อนหวานได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ โมเมนต์แบบนี้เป็นเฉพาะกับคุณน้ำหวานคนเดียวเท่านั้นนะ เท่าที่โบตั๋นจำความได้ นี่มาบอกคิดถึงเธอกับลูก เขากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่

จัดการคว้ำหน้ามือถือลงในทันที พ่อกำลังคิดถึงลูกอย่างที่ใจเธอต้องการ แบบนี้แล้วเธอก็เก็บอาการดีใจเอาไว้แทบไม่อยู่จริงๆ

หนูใบหม่อนโชคดีที่มีพ่อที่มีทรัพย์สินมหาศาลนั้นยังไม่เท
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • สาวใช้จำยอม   ตอนที่40 คาหนังคาเขา

    ตอนที่40 คาหนังคาเขาวันเวลาล่วงเลยมาถึงวันที่โบตั๋นต้องพามารดาออกจากโรงพยาบาล เป็นวันที่คนป่วยตั้งหน้าตั้งตารออยู่ทุกวัน โบตั๋นเข็นมารดาออกจากห้องพักฟื้นให้ท่านรอไม่นานก็เป็นอันเคลียร์ค่ารักษาพยาบาลจบก่อนออกจากโรงพยาบาลเป็นที่เรียบร้อยแล้วในวันนี้เธอคงต้องขัดคำสั่งเขมราชสักวันและคงไม่ใจไม้ไส้ระกำถึงขนาดทำกับคนป่วยได้ มือเรียวผอมกวักเรียกรถแท็กซี่ที่พลุ้งพล่านไปมา ไม่ต้องการไปเรียกใช้รถตู้ที่ลุงทิศขับเพราะเกรงใจคุณท่านทั้งสอง ท่านอดิศรนั้นก็ใกล้หายดีแล้วทว่าโบตั๋นก็ไม่อาจวางใจให้รถของที่บ้านอนันต์การณ์มาปรนนิบัติเธอกับแม่เกินเจ้านายถึงขนาดนั้น เขมราชยังคงอยู่ที่ต่างประเทศ เมื่อคืนเราไม่ได้คุยกันเพราะเขาคงไม่มีเวลาว่าง ส่วนโบตั๋นก็คอยดูแลมารดาอยู่ตลอดเวลาอยู่แล้ว เห็นว่าการโทรคุยกันก็คลายความเหงาได้ดีอยู่เหมือนกัน“อ้าวพี่กบ!”รถแท็กซี่ที่กวักได้เคลื่อนมาจอดเทียบท่าตรงข้ามกับเธอและมารดาพอดี กระจกรถเคลื่อนลงต่ำจนได้เห็นใบหน้าคร่าตาของคนขับที่คุ้นเคย“สวัสดีครับคุณแม่ ขึ้นมาสิโบตั๋น” โบตั๋นเห็นแบบนั้นก็ประคับประคองมารดาเข้าไปนั่งในโดยสารทันที เธอกระซิบข้างใบหูของมารดาบอกว่าชายคนนี้เป็

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-11
  • สาวใช้จำยอม   ตอนที่41 ผู้หญิงอย่างเธอ

    ตอนที่41 ผู้หญิงอย่างเธอเพี๊ยะ!!!!!ใบหน้าหล่อหันไปตามแรงตบจากฝ่ามือเล็กของโบตั๋นที่อดไม่ได้จริงๆกับทุกคำพูดที่ออกมาจากปากเขมราช คนที่เอาอารมณ์เป็นที่ตั้งยังไงก็ยังเป็นอย่างนั้นอยู่วันยันค่ำเธอไม่ได้รู้สึกผิดเลยแม้แต่น้อย กลับคิดว่าคนปากอย่างเขาสมควรโดนตบแล้วจริงๆ“ฉันอุตส่าห์จะมาเซอร์ไพรส์เธอ เธอกล้าทำกับฉันถึงขนาดนี้เลยเหรอวะ?” แววตาแข็งกร้าวจ้องมองคนตัวเล็กไม่หยุด เธอกล้าตบเขาแบบนี้เชียวหรือ ปีกกล้าขาแข้งขึ้นมาแล้ว คงได้เงินไปให้ผัวเก่าจนพอใจแล้วสินะ“โบตั๋นบอกให้ฟังก่อนไงคะ!!!!! หยุดบ้าได้แล้ว” เธอเองก็เดือดจัดตวาดลั่นขึ้นมา จ้องมองหน้าเขาอย่างเอาเรื่องไม่แพ้กัน“ไม่หล่ะ มึงมานี่หน่อยดิไอสัด”ผั๊ววววะตุ๊บ!!!เขมราชเดือดไม่ยอมท่าเดียว พุ่งไปกระฉากคอเสื้อของชายชู้สำหรับเขา ในเมื่อเธอบอกว่าไม่ได้ยุ่งกับมันแล้วนั่นก็แปลว่าเธอจะมีเพียงแค่เขาคนเดียวในเวลานี้กำปั้นแกร่งชกเข้าที่กรอบหน้าของอีกคนเข้าอย่างจัง “คุณเขมหยุดนะคะ!!!”เธอยอมรับว่าเป็นฝ่ายผิด แต่เขาไม่ควรลงไม้ลงมือขนาดนี้ โบตั๋นเข้าไปฉุดกระชากร่างหนา แต่เรี่ยวแรงของเธอนั้นน้อยนิด แต่ก็สู้ขาดใจไม่แพ้กันก่อนที่ทุกอย่างจะแย่ลงไป

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-14
  • สาวใช้จำยอม   ตอนที่42 ไม่เคยย่อท้อ

    ตอนที่42 ไม่เคยย่อท้อบนเพนส์เฮ้าท์สุดหรูใจกลางกรุง ร่างหนานอนก่ายหน้าผากจนเป็นรอย กลิ่นละมุดคละคลุ้งคล้ายกับว่าผ่านการอาบมาก็ไม่ปาน ข้างกายมีขวดน้ำสีอัมพันอยู่เป็นเพื่อนจำนวนนับไม่ถ้วนเลยจริงๆหลายวันมานี้เขมราชไม่มีกะจิตกะใจจะทำงาน ได้โทรไปลาพักร้อนกับเลขาส่วนตัว ใช้เวลาอยู่กับตนเอง กับหัวใจที่บอบช้ำจนไม่เหลือชิ้นดี มีรักครั้งใดก็จบไม่สวยเลยสักที ผิดกับครั้งนี้ที่ไม่แม้แต่จะทันได้เริ่มนึกไม่เข้าใจว่าทำไมผู้คนถึงต้องการมีรักกันทั้งนั้น ทั้งๆที่มันก็เหมือนดาบสองคม ที่พร้อมจะทำให้เราเจ็บตัวได้ทุกเมื่อตึก!ตึก!ตึก!!!ร่างของมารดาสาวเท้าเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของเขา จนสายตาเหม่อลอยอดอาลัยตายอยากไปจรดกับปรายเท้ารองเท้าเเบรนด์เนมของท่าน ใบหน้าหล่อเงยขึ้นมองคนที่มาใหม่อย่างเชื่องช้าระคนสิ้นหวังกับชีวิต“มีเรื่องอะไรกันที่หน้าบ้านเหรอลูก บอกแม่ได้ไหม?” เสียงนุ่มนวลคล้ายกำลังปลอบใจลูกชายคนเดียว มารดาเดินไปชี้นิ้วนับขวดเหล้าราคาแพงไปพลางๆ ไม่ได้นั่งลงตรงข้ามกันแต่อย่างใด“ไม่มีอะไรหรอกครับ อึก!เรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อย” คนเมาสะอึก สายตาเหม่อลอยไม่สบกับคู่สนทนาเลยแม้แต่น้อย “แต่ทำเอาลูกไม่ก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-14
  • สาวใช้จำยอม   ตอนที่43 ตามรังควาน

    ตอนที่43 ตามรังควาน“ขอบคุณคุณท่านมากจริงๆนะคะที่เข้าใจโบตั๋น”เธอประนมมือไหว้ผู้มีพระคุณที่เข้าใจ เห็นอกเห็นใจกันเสมือนแม่อีกคนหนึ่ง สองมือทั้งสองประสานกันจากนั้นท่านก็ตบฝ่ามือลงบนโซฟานุ่มข้างกาย“เงินมันไม่ได้มากเลยนะ เธอกับลูกสมควรที่จะได้รับไปตั้งตัว”ในขณะนี้โบตั๋นยอมเปลี่ยนจากนั่งพื้นไปหย่อนสะโพกลงข้างๆหญิงวัยกลางคน ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความดีใจ เพราะถ้าท่านไม่อนุญาต เธอก็ไม่สามารถพาหลานของท่านไปไกลจากอ้อมอกได้เลย ทว่ามาในวันนี้กลับตาลปัตร“ฉันให้มากกว่านี้ ก็ไม่เอา”เงินก้อนที่คุณท่านให้มานั้นถกเถียงกันอยู่นาน มีทั้งเด็กเล็ก ทั้งคนป่วย จำเป็นต้องรับเงินคุณท่านมาติดตัวก็เท่านั้นเอง“เงินแค่ห้าแสนมันน้อยมากนะโบตั๋น เอาอีกไหม?”“ไม่ค่ะคุณท่าน โบตั๋นไม่เอาค่ะแค่นี้ก็มากพอแล้วค่ะ” เธอส่ายหน้าเป็นพัลวัน“ถ้าไม่ไหวก็กลับมา เธออาจจะเก่ง แต่เธอสามารถแสดงความอ่อนแอกับฉันได้นะโบตั๋น เธอก็เหมือนลูกสาวของฉันคนนึง”คุณท่านลูบศีรษะเธอไปอย่างน้ำตาซึม ที่ต้องจำใจให้หลานตัวน้อยๆและว่าที่ลูกสะใภ้ไปตกระกำลำบาก เพราะทั้งหมดนี้เขมราชจะต้องชดใช้ให้กับการกระทำของตัวเองคนเป็นแม่ไม่ได้ต้องการมาคอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-14
  • สาวใช้จำยอม   ตอนที่44 กอดครั้งสุดท้าย

    ตอนที่44 กอดครั้งสุดท้ายนิยามของความรักบ้างก็บอกว่าความรักมีทั้งเรื่องดีและไม่ดีให้เราต้องเผชิญไปพร้อมๆกัน สำหรับคู่รักแล้วนั้น ทั้งสองฝ่ายชายหญิงจะต้องหันหน้าเข้าหากันหากมีเรื่องขุ่นเคืองใจ จงปรับความเข้าใจต่อกัน ทว่าโบตั๋นยังไม่เคยได้หันหน้าเข้าหา แถมยังหันมาเจอแต่น้ำคำดูถูกดูแคลนเลยจริงๆแล้วแบบนี้การอยู่อย่างสงบๆ มันไม่ดีกว่าหรอกหรือ....ดีกว่าต้องมานั่งอธิบายซ้ำๆ ให้กับคนที่ไม่พร้อมจะรับฟังอะไรเราเลยอย่างเขมราช“สรุปแล้วคุณจะฟังฉันอธิบายไหม?” แววตาสั่นระริกกลับเข้าไปจ้องมองใบหน้าหล่อที่แทบไม่มีสติหลงเหลืออยู่แล้วในตอนนี้ ครั้งนี้เขมราชดูจะเมามากที่สุดกว่าครั้งที่เคยเจอมา“คงไม่อะ อึก!ฟังไม่ขึ้น” แถมคนเมายังพูดจากวนประสาทไม่หยุด“คุณเขม!!!”“เธอคิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่าเธอกำลังต้องการเอาเงินไปให้ผัวของเธอหน่ะ!!! หะ!!!?” เงียบไปสักพักก็พ่นข้อความผิดๆออกมา ทั้งๆที่ไม่ได้เป็นประโยคคำถามเอาสะเลย“….”“ถึงกับพูดไม่ออกเลยสินะ!”“ทำเป็นบอกว่าไม่เคยคิดแบบนั้น แบบนี้ แต่เวลาแม่ฉันประเคนอะไรให้ก็รับ สรุปแล้วได้จากแม่ฉันไปเท่าไหร่นะ!?”“อันที่จริ....!!!”เรียวปากสวยเม้มเเน่น เมื่อกำลังจะอธิบ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-14
  • สาวใช้จำยอม   ตอนที่45 จากลา

    ตอนที่45 จากลา“ปล่อยมือออกจากเอวฉันได้แล้ว อย่ามาแตะต้องตัวคนสำส่อนอย่างฉัน” โบตั๋นตื่นมาได้สักพัก พยายามผละออกจากอ้อมกอด แขนแกร่งยังคงขึงขังรัดแน่น อย่างไม่สามารถคลายออกได้เลยจริงๆ เพราะคนปากร้ายกำลังแกล้งหลับ ไม่ยอมปล่อยเธอ“ฉันไม่ได้มีอะไรดีเลยนะ อยู่คนละคลาสกับคุณ ต่างกันอย่างกับอะไรดี!”ความขมขื่นที่ได้รับจากเธอทำให้เขาต้องยอมปล่อยเอวคอดไป ใบหน้าหล่อนิ่งซึมไม่ไหวติงใดๆ“ฉันหวงเธอ~”เขาก็พูดกับเธอได้แค่ประโยคนั้น โบตั๋นไม่ฟังและพาร่างของตัวเองลุกจากเตียง ไปเก็บของแพ็คใส่กระเป๋าต่อหน้าต่อตาเขา ทำให้เขมราชเดินจากเธอไปเงียบๆ อย่างที่หัวใจปวดหนึบเคว้งคว้างล่องลอยอยู่ในความมืดมิด ไปไม่เป็นหวงไปแล้วได้อะไร ได้เจ็บตัว ได้ระบายอารมณ์เท่านั้นนะหรือ ทำเอาโบตั๋นลืมคำว่าวุฒิภาวะของเขมราชไปชั่วขณะเลยจริงๆ………….ร่างหนาเดินหมดอาลัยตายอยากกลับเข้าไปในบ้านใหญ่ สายตาละห้อยไห้มองเพียงพื้นดินจนไม่ได้สังเกตุว่ามีใครยืนมองเขาอยู่ทุกการกระทำตามร่างกายของเขมราชปรากฏรอยแดงเป็นริ้วอย่างน่าประหลาด ชวนให้คุณหญิงขมวดคิ้วเป็นปม สงสัยอยู่เต็มประดา หากเดินออกมาจากห้องนอนของโบตั๋น นั่นก็แปลว่าลูกชายคนดีโดนตี

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-14
  • สาวใช้จำยอม   ตอนที่46 สู้ชีวิต

    ตอนที่46 สู้ชีวิต@จังหวัดเชียงใหม่ลมโกรกพัดกลุ่มเส้นผมของแม่ลูกอ่อนปลิวพริ้วลอยมาปิดใบหน้าสวยหวาน ที่เวลานี้เศร้าหมอง ซูบผอมลงอย่างเห็นได้ชัด ในอ้อมแขนเด็กน้อยนอนมองผู้เป็นแม่ตาใสแป๋ว แววตาไร้เดียงสาจากลูกน้อยนั้นทำเอาคนเป็นแม่รู้สึกสงสารจับใจ ที่เกิดมาลืมตาดูโลกก็อาภัพ ตอนนี้ยังต้องมาร่อนเร่ถึงเพียงนี้เมื่อลุงทิศขับรถมาถึงตัวเมืองของจังหวัดเชียงใหม่ เธอกับแม่ดวงใจก็ต่อรถตู้เข้าอำเภอ จนต่อรถโดยสารเข้าหมู่บ้านอีกครา “แอ้!!!!”“หนาวไหมลูก อดทนหน่อยนะคะใบหม่อนของแม่?”ฟอดด!โบตั๋นก้มลงหอมแก้มนุ่มของลูกสาวไปฟอดหนึ่งให้ชื่นใจ เติมพลังสำหรับวันนี้ที่เดินทางมาทั้งวัน ส่วนแม่ดวงใจของเธอก็นอนหลับพิงเหล็กดัดของรถโดยสารภาพนี้เป็นอะไรที่ปวดใจไม่แพ้กัน เธอสงสารลูกและแม่ของเธอมากจนใจระบมไปหมดแล้ว หยดน้ำตาพรั่งพรูไหลอาบแก้มสวยไปราวกับเปิดก๊อกน้ำ ยังดีที่มีผูัโดยสารไม่กี่คน ผู้คนเหล่านั้นกำลังจ้องมองไปนอกรถชมวิวทิวทัศน์…………“ถึงแล้ว นั่นไงเห็นบ้านหลังนั้นไหมลูก”นิ้วชี้ของแม่ดวงใจจรดตรงไปที่บ้านไม้ ไกลออกไปประมาณเกือบร้อยเมตรเห็นจะได้ฝุ่นแดงปลิวเขลอะเต็มใบหน้าและเส้นผมของทั้งสามคนเมื่อลงจากรถ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-14
  • สาวใช้จำยอม   ตอนที่47 ขอโทษทำไม

    ตอนที่47 ขอโทษทำไม…เช้าวันที่สดใสเรียกได้ว่าเป็นเช้าที่ได้รับโอโซนบริสุทธิ์อย่างแท้จริง ใบหน้าหวานละมุนเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ มือเล็กกอบกุมมีดถางและอยู่ในการแต่งกายแบบครบครัน เสื้อแขนยาวกางเกงขายาวทะมัดทะแมงพร้อมลุยสำหรับภารกิจแรกของการเริ่มต้นใหม่แอ้!!!!เสียงอ้อแอ้ดังเป็นระยะ เด็กน้อยตัวอ้วนกลมอยู่ในอ้อมแขนของผู้เป็นยาย กินนมอิ่มแปล้ก็ร่าเริง อยู่ง่ายกินง่ายไม่ตื่นสถานที่ใหม่ๆ ขอแค่ได้เห็นหน้าแม่กับยายก็เห็นจะอยู่ได้หมดเลยจริงๆเด็กอ้วนของเธอ“ลูกมึงกะยะได้เนาะ กูหันหน้าสวยๆนึกว่าจะยะหยังบาเป็น” “กูกับลูกเป็นคนใช้”“….”โบตั๋นได้ยินบทสนทนาของสองพี่น้องที่ไม่ลงรอยกันลอยมาเข้าหูแบบไม่ต้องเงี่ยหูฟัง เธอเงยหน้าขึ้นมองลูกสาวเป็นระยะ เวลานี้ป้าเลก็ยืนเท้าสะเอวมองมาไม่วางตาเมื่อวานตอนหัวค่ำผ่านไปด้วยดี ไม่รู้ว่าพวกท่านไปคุยกันอีท่าไหน แถมป้าเลยังทำอาหารให้ทานอย่างเอร็ดอร่อยเชียว แต่ติดตรงที่ปากไม่ตรงกับใจหล่ะมั้ง “อันบ้านหลังน้อยๆ นี่กะเบอร์โทร ไปคุยกั๋นเอาเอง”ร่างของหญิงวัยกลางคนเปลี่ยนจากเท้าสะเอวเป็นยื่นเศษกระดาษให้กับแม่ดวงใจ ก่อนจะสะบัดก้นเดินหนีฟึดฟัดเข้าไปในบ้านเข้าไปทอผ้าต่อ“….

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-14

บทล่าสุด

  • สาวใช้จำยอม   ตอนที่63 จบตอนพิเศษ

    ตอนที่63 จบตอนพิเศษหมูน้อยขุนเขาหน้าตาละม้ายคล้ายผู้เป็นแม่มากกว่าพ่อเป็นหนุ่มนักยิ้มอารมณ์ดีที่คุณย่าหวงเป็นพิเศษ เวลานี้กำลังถูกจับใส่คาร์ซีท หนูใบหม่อนก็เช่นกัน วันนี้เป็นวันที่เขมราชนัดกับเพื่อนแฮงเอ้าท์แต่เปลี่ยนนัดครั้งนี้เป็นพบปะพูดคุยเรื่องครอบครัว เรื่องการเลี้ยงลูก ร่างหนาเข้ามานั่งเป็นพลขับรถให้กับภรรยาสุดที่รัก ดวงตาที่แข็งกร้าวดุดันแบบเมื่อก่อนนั้นไม่หลงเหลืออยู่เลย ตั้งแต่มีลูกๆสมหวังเรื่องความรักเขมราชเปลี่ยนไปจนกลับไปเป็นคนเดิมไม่ได้อีกแล้วชายหนุ่มชำเลืองมองร่างผอมเพรียวยังสวยเปร่งปลั่งไม่เสื่อมคลายของเมียแล้วยกยิ้มชื่นชมแม่คุณที่ลูกสองก็ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน กลับกันเธอยังดูสวยขึ้นเป็นกอง“บางทีคุณก็ทำเกินไปนะคะ” น้ำเสียงตั้งแง่มีเล่ห์นัยดังขึ้นหลังจากที่รถหรูเคลื่อนตัวออกจากบ้านอนันต์ธการณ์ไปได้ไม่นาน“หือ!??”“ทำเกินไปจริงๆ เรื่องที่อยู่ดีๆก็ทำให้อดีตสาวใช้คนหนึ่งมีชีวิตที่น่าอิจฉาแบบนี้ อยู่ดีๆคุณเขมก็ยกสมบัติให้โบตั๋นกับลูกๆ” ในตอนแรกสามีก็หน้าซีดเป็นไก่ต้ม แต่พอรู้ว่าภรรยาคนสวยแกล้งชมเขาในความเป็นสามีที่ดีเกินเบอร์ ชายหนุ่มจึงยกยิ้มแบบที่หัวใจอิ่มเอมไปหมดแล้

  • สาวใช้จำยอม   ตอนที่62 พิเศษ

    ตอนที่62 พิเศษ“อื้อ!!!” เสียงครางดังระงมบวกกับเสียงเนื้อแนบเนื้อเป็นจังหวะเชื่องช้าเนิบนาบ นุ่มนวลและตราตรึงใจทุกช่วงขณะ เขมราชสอดใส่แก่นกายใหญ่ยักษ์จากทางด้านหลังของเมียตัวน้อยในท่านอนช้อนหลังกัน ปั๊ก ปั๊ก!!!!ปั๊กก!!!ปั๊กกก!!!จมูกโด่งกดลงตรงซอกคอขาวชั่งหอมหวานและสมดั่งใจหวังเสียที ตลอดการรอคอยนั้นทรมานเหลือเกิน วันนี้เป็นวันสุดแสนจะพิเศษเลยก็ว่าได้“อื้อ~คุณเขมทำไมมันดีขนาดนี้คะ อื้อ!!”ปั๊ก!!!ปั๊กก!!“รู้อย่างนี้ใจอ่อนตั้งนานแล้ว~” เสียงหวานๆครางไม่หยุด แถมแต่ละถ้อยคำนั้นทำเอาเขมราชใจชื้นนึกอยากจะหอมเมียวันละร้อยหน ที่บทจะใจอ่อนก็น่ารักเสียจนหลงหัวปักหัวปลำแล้ว“หึ!! ก่อนหน้านี้คิดถึงฉันละสิที่รัก!?” มือสากลูบคลึงเต้าอาบอิ่มไปอย่างมันมือ เอวสอบก็ทำงานได้ดี พร้อมฉีดเข้าไปในตัวของเจ้าหล่อนอยู่เต็มประดา เพราะทุกจังหวะมันเสียวส่วนปลายหัวเห็ดเหลือเกินจนต้องกัดกรามเอาไว้แน่น หากเปิดไฟคงได้เห็นกรอบหน้าขึ้นเป็นสันกรามแน่“ที่สุดค่ะ โบตั๋นรักคุณนะคะ”ฟอดดดดด!“ฉันก็รักเธอคนดีของฉัน”ปั๊ก!! ปั๊ก!!!!“แรงๆเลยค่ะผัวขาของหนู~” ใกล้ถึงฝั่งฝันเข้ามาทุกที โบตั๋นจิกเล็บลงบนเตียงนอน ขบเม้มริม

  • สาวใช้จำยอม   ตอนที่61 Happy Ending

    ตอนที่61 Happy Ending“เมียจ๋าท้องจริงๆใช่ไหมจ๊ะ!?” ร่างหนาเดินตามต้อยๆเป็นลูกติด มือปลาหมึกคว้าเอาเอวคอดกิ่วที่ตอนนี้เริ่มกลมนูนขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด เป็นเครื่องยืนยันว่ามีอะไรอยู่ในท้องของเมีย ไม่ไขมันเพราะอ้วนก็ต้องท้องนั้นแหล่ะ ใครมันจะเล่นละครได้แนบเนียนขนาดนั้นกัน โบตั๋นเจ้าเล่ห์ไม่เบาจริงๆใบหน้าหล่อเหลายิ้มกรุ้มกริ่ม ใจเต้นรัวแรงแทบหลุดออกมาเต้นข้างนอกเสื้อ ตวัดสายตามองลูกสาวที่กำลังพ่วงตำแหน่งเป็นพี่ใบหม่อนเสียแล้ว เวลานี้มันชั่งมีความสุขล้นเกินคำบรรยายใด“ฉันแค่หลอกพี่คมให้ยอมใจอ่อนก็เท่านั้น ปล่อยได้แล้วค่ะแล้วอย่าพูดจาเลี่ยนๆเรียกฉันแบบนี้อีกนะคะ!!!”แต่เอ๊ะ....โบตั๋นเคยบอกว่าฝังยาคุมทำไมถึงท้องหล่ะ เขมราชเริ่มฉุกคิดไปพร้อมกับอาการฝันสลายลงในพริบตาขึ้นมา สีหน้าไม่สู้ดีของชายหนุ่มทำให้คุณแม่ยังสาวลอบกระตุกยิ้ม แน่นอนว่าอีกคนไม่ทันได้เห็นสะหรอก เธอตั้งใจจะแกล้งและปั่นประสาทคนปากดีให้หัวหมุน ใจจริงตอนแรกกะจะไม่บอกใครอีกนาน รอถึงวันที่เขมราชทำให้เชื่อได้อย่างสนิทใจเสียก่อนแต่พลั้งปากบอกไปตอนเหตุการณ์ฉุลมุนที่อันตรายแบบนั้นก็นับว่าดีแล้วและการฝังเข็มยาคุมอะไรนั่นที่เคยบอกเขม

  • สาวใช้จำยอม   ตอนที่60 ตลอดไปได้ไหม

    ตอนที่60 ตลอดไปได้ไหมคนสำนึกผิดสารภาพรักแถมเล่าเหตุการณ์ที่ตราตรึงใจให้ฟัง ก็ตอนที่เขมราชไม่พอใจเอะอะก็เรียกไปพบในพักนั้นเอง ใบหน้าหวานละมุนระบายยิ้มกว้างออกมา ทุกคำพูดที่ออกมาจากปากของเขมราชล้วนน่าฟังด้วยกันทั้งนั้น พลิกหน้ามือเป็นหลังมือราวกับคนละคนเลยจริงๆ“แล้วเธอหล่ะ ไม่หลงรักฉันบ้างเลยหรือไง?” เขมราชตั้งคำถามกลับแล้วกระพริบตาปริบๆใส่เมีย“ฉันเคยหลอกตัวเองว่าคุณอาจจะเห็นใจฉันกับลูกบ้าง เผลอรู้สึกดีนะคะ แต่คุณรุนแรงกับฉันจนมากเกินไป ฉันเกลียดคนไม่มีเหตุผลยึดอารมณ์เป็นที่ตั้งแบบคุณที่สุด”“ฉันเกลียดคุณที่บอกว่าฉันหน้าเงิน ตอนนี้ฉันโอนเงินคืนคุณท่านไปแล้วนะคะและต่อให้คุณเอาเงินมากองตรงหน้าฉันอีก ฉันก็ไม่เอาแม้แต่แดงเดียว” ว่าอย่างเหลืออดเพราะเกลียดจริงเกลียดแรง แต่ก็รักแรงไม่ต่างกัน“ฉันเกลียดที่คุณเอาแต่ใจ เอาตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางของโลก ฉับเบื่อขี้หน้าคุณที่สุด”“คุณรักใครก็รักแรงเกลียดแรง จนฉันกลัวไปหมดแล้ว”“แต่ตอนนี้ฉันไม่ใช่คนแบบนั้นแล้ว เธอยังไม่เชื่อฉันอีกเหรอ?” เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยเเผ่วเบา สายตาหวานเยิ้มเปลี่ยนเป็นละหดละเหี่ยใจในทันที“ตลอดไปไหมคะ คุณจะเป็นแบบนี้ตลอดไปหรือเปล

  • สาวใช้จำยอม   ตอนที่59 เจ้าเหมียวออดอ้อน

    ตอนที่59 เจ้าเหมียวออดอ้อนบนฟูกนอนภายในคอกกั้นของลูกน้อยมีร่างบึกบึนของเขมราชนอนขดตัวอยู่ สองคนกำลังนอนกอดกัน เด็กน้อยนอนหนุนแขนพ่อ ตากลมใสจดจ้องตัวการ์ตูนในหนังสือนิทานเล่มโปรด โบตั๋นอยากจะถอนคำพูดที่คิดในใจว่า’เพื่อลูกเธอทำได้ทุกอย่าง’ เพราะเรื่องที่ยอมเขมราชให้มาก้าวก่ายพื้นที่ส่วนตัวเธอไม่ต้องการแบบนี้เลยแต่เด็กอ้วนเปล่งเสียงลั่นบ้านเมื่อได้ยินเสียงของพ่อที่หน้าประตู แต่คนเป็นแม่ไม่ยอมให้พบ เวลานี้หมูอ้วนก็สมดั่งใจหวังได้คนเล่านิทานคนใหม่ไม่สนใจแม่อีกต่อไปแล้ว นึกน้อยเนื้อต่ำใจและฉุนให้กับลูกสาวตัวน้อยเหลือเกิน แต่โบตั๋นก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลย ทำได้เพียงข่มตานอนในที่สุดไม่มีบทสนทนาใดๆอีกเลย เปลือกตาของเด็กน้อยหนักอึ้งไปเป็นที่เรียบร้อยเมื่อเขมราชชะโงกหน้าดูเขาเองก็ได้นอนกอดลูกสมใจจึงมีความสุขล้นในตอนนี้ ใบหน้าหล่อเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เมื่อมีสัญญาณที่ดีขึ้นมาในทุกวัน วันใดวันหนึ่งต้องมีสักวันที่โบตั๋นคงให้อภัยอย่างสนิทใจ……….เช้าวันใหม่เป็นวันพักผ่อนของหญิงแกร่งอย่างโบตั๋น เขมราชเองก็ใช้เวลาอยู่กับลูกเมียเต็มที่ไม่ต่างกัน ร่างอรชรนอนซบลูกสาวดูทีวีไปอย่างสบายใจ แอร์ธรรมชาติกำลังทำ

  • สาวใช้จำยอม   ตอนที่58 เธอมาได้ทันเวลาพอดี

    ตอนที่58 เธอมาได้ทันเวลาพอดีเขมราชนั่งกุมขมับในทันทีหลังปลายสายกดวาง ร่างกายไม่พร้อมอย่างไรก็เห็นจะต้องฝืนเพื่อลูกและเมีย ตลอดการงอนง้อเมียทำให้เขามีภาวะเครียดสะสมอย่างรู้ตัวดีว่าร่างกายแทบรับไม่ไหวแล้วจริงๆแต่สิ่งที่ได้รับรู้จากคนสนิทที่เขาว่าจ้างให้คอยสังเกตการณ์ คอยดูแลเมียและลูกอยู่ห่างๆนั้น สายรายงานมาว่ามีชายฉกรรจ์มาด้อมๆมองๆเข้าไปในบ้านของเธอตั้งแต่เขาไม่อยู่เพียงสองคืนยังคงต้องใช้ความคิดไม่วู่วามจนเกินไป เพราะไม่อย่างนั้นตัวเขาเองที่จะซวยเพราะไม่มีหลักฐานจับมันคาหนังคาเขา เวลานี้ความรู้สึกปนเปไปหมด ทั้งคิดถึง ทั้งเป็นห่วง ………“อ้าวคุณเขม กลับมาไวจังเลยนะคะ”“สวัสดีครับคุณเเม่ แล้วหนูใบหม่อนหล่ะครับ?” แม่ยายรับไหว้พร้อมกับส่งยิ้มให้ ชี้นิ้วไปที่บ้านหลังข้างๆ เห็นแบบนี้แล้วยิ่งพลานให้เขมราชหน้าถอดสีขึ้นมาเลยจริงๆ“....” ร่างหนาสาวเท้าเข้าไปอุ้มลูกกลับมาในทันทีอย่างที่ไม่ทำให้กระต่ายตื่นตูม เพราะโชคดีหน่อยที่คนอุ้มหมูอ้วนคือป้าของเมียเขา หน้าบ้านไม่มีรถกระบะของสองผัวเมียนั่นก็แปลว่ามันไม่ได้อยู่ที่นี่ในเวลานี้ จึงทำให้โล่งใจอยู่บ้างแต่นั่นก็เป็นเพียงเศษเสี้ยว เพราะมันจะกลับ

  • สาวใช้จำยอม   ตอนที่57 รูปในกระเป๋าสตางค์

    ตอนที่57 รูปในกระเป๋าสตางค์ร่างบอบบางของคุณแม่ยังสาวเดินหอบผ้านวมผืนโตมาให้คนที่นอนขดหนาวสั่นอยู่หน้าทีวี โบตั๋นตระหนักถึงความเป็นจริงว่าที่นี่คือจุดสูงสุดของประเทศไทยจึงซื้อผ้านวมไว้หลายผืน อากาศจะหนาวจัดในช่วงเดือนใดและช่วงนี้ก็เข้าหน้าหนาวเป็นที่เรียบร้อยแล้วและถึงยังไม่เข้าหน้าหนาว ก็ยังมีความเยือกเย็นบริเวณซอกภูเขาและพื้นที่สูงบนเนินเขาฟุ่บบบบ!มือเล็กรูดซิปมุ้งสปริงแล้วห่มผ้าให้คนที่นอนขดอยู่อย่างไม่ได้ตั้งใจมากนัก“อื้อ!!” เสียงทุ้มครวญครางในลำคอ เปิดเปลือกตาขึ้นมามองหน้าเธอและลุกขึ้นมานั่งส่งยิ้มหวานๆให้ ย้ำว่าทุกเวลาจริงๆ เหมือนคนเมากาวอะไรทำนองนั้น“ผ้าห่มค่ะ ข้างนอกอากาศหนาวมากจริงๆ แต่ฉันว่าผืนนี้ก็หนักและอุ่นน่าจะพอดีค่ะ” บริเวณห้องรับแขกไม่อบอุ่นเท่ากับในห้องนอนจึงทำให้เขมราชนอนขดอยู่แบบนี้นั่นเอง“ไม่ ไม่พอดีหรอก” ส่งสายตาอาวรณ์หาไปยังร่างเล็ก“พอดีค่ะ หรือถ้ายังไงฉันจะไปเอามาให้อีกก็ได้นะคะ” เสนอทางเลือกให้กับคนดื้อแบบเขา เขาจะเอาห้ากี่ผืนเธอก็จะหามาให้ ขอแค่นอนตรงนี้ไม่ต้องมาก้าวก่ายพื้นที่ส่วนตัวของเธอกับลูกจนมากเกินไปก็พอความเสียใจในแต่ละครั้งย่อมมีเกาะป้องกันให

  • สาวใช้จำยอม   ตอนที่56 ไม่ใช่ลุงสักหน่อย

    ตอนที่56 ไม่ใช่ลุงสักหน่อยกลิ่นกาแฟหอมกรุ่นในช่วงเวลาฟ้ามืดมิดเป็นเวลาตีสี่นั่นเอง เขมราชบริการตนเองในช่วงเช้าของวันเพราะได้สอบถามแม่ยายแล้วว่าเมียตัวน้อยจะตื่นและเตรียมตัวไปขายข้าวแกงในเวลาใดร่างหนาอยู่ในชุดทะมัดทะแมงพร้อมลุยเป็นพ่อค้าเหมือนกันกับเมียตัวน้อย ทนเห็นเธอลำบากไม่ได้และเธอก็ดื้อไม่ยอมท่าเดียว แบบนี้แล้วก็คงต้องช่วยเธอในแบบที่เธอต้องการ ไม่ใช่กำลังทรัพย์หรืออื่นใด แต่เป็นเรี่ยวแรงกายและความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ที่เขมราชพร้อมเปลี่ยนแปลงตนเองได้ทุกเมื่อ ขอแค่ทำให้โบตั๋นได้เห็นถึงความพยายามและความจริงใจจากเขาและเราทั้งสามคนใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันทุกวัน ก็เพียงพอแล้วจริงๆท่านอดิศรและคุณหญิง รวมทั้งเลขาคนสนิททั้งสองต่างรวมตัวกันช่วยงานให้กับเขมราชอยู่ทางนั้น เพื่อปฏิบัติการง้อของเขมราชจะได้สำเร็จพาลูกและเมียกลับบ้านไปให้ได้ ทุกคนจึงพร้อมใจช่วยเหลืออย่างไม่เกี่ยงงอนมีบ้างที่เขมราชต้องเดินทางไปประชุมครั้งใหญ่ด้วยตนเอง โครงการบ้านหรูและเพนส์เฮ้าท์ที่อยู่ในมือก็ยากที่จะวาง เขาจึงบินกลับกรุงเทพฯเพียงสองวันต่อสัปดาห์เท่านั้นถ้ามากกว่านี้คงไม่ได้ เพราะทนคิดถึงลูกสาวตัวน้อยไม่ไหวจริงๆ

  • สาวใช้จำยอม   ตอนที่55 ยอมทุกอย่างแล้ว

    ตอนที่55 ยอมทุกอย่างแล้ว“บอกว่าอย่ามาเจอกันอีก คุณเขมฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องเหรอคะ?”เขมราชจ้องมองในแววตาขุ่นมัวของเจ้าของประโยคไปด้วยหัวใจที่ปวดหนึบไม่คลายเสียที คงต้องจองจำยอมรับชะตากรรมของตนเอง เป็นบททดสอบชีวิตอะไรสักอย่างเพื่อให้โบตั๋นได้เห็นว่าเขารักเธอสุดหัวใจไปแล้ว คนหยิ่งผยองคนนี้ไม่อาจรักใครได้อีกโบตั๋นเข้ามาอยู่ในหัวใจของเขาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวเลยจริงๆ รู้ตัวอีกที ก็ทำความผิด ปากร้ายใส่เธอเสียจนไม่น่าให้อภัย“เธอจะมองว่าฉันเป็นคนหน้าด้านหรืออะไรก็ได้ แต่ฉันขอบอกความรู้สึกของตัวเองในตอนนี้ให้เธอได้รับรู้ได้ไหมโบตั๋น” ใบหน้าและกระบอกตาของเขมราชร้อนผ่าวไปด้วยความเสียใจที่กำลังสุมลุมเข้ามาตรงอกข้างซ้าย ตอนนี้อาจจะไม่น่าให้อภัย แต่เขาต้องการเพียงโอกาส หวังว่าเธอคงไม่ใจร้ายถึงขนาดนั้น“ฉันรักเธอกับลูกและคิดถึงอยู่ทุกเวลาเลยจริงๆ เธอจะให้ฉันทำอะไรเป็นการไถ่โทษก็ว่ามาสิ”“แต่ขอร้องหล่ะ อย่าไล่ฉันได้ไหมโบตั๋น?”ริมฝีปากหยักได้รูปสั่นผับๆ ร่ำไห้ออกมาจนได้ เธอกับลูกทำให้เจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์เขื่อนแตกไปไม่รู้ครั้งที่เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่แล้ว “แค่รักอย่างเดียวมันไม่พอหรอกนะคะคุณเขม” น

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status