เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 294
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 295
เขาทำการทำความเข้าใจไวรัสอย่างเป็นระบบและพบว่าไวรัสมีความซับซ้อนและดื้อด้านอย่างมาก จนวิธีการทางการแพทย์แบบเดิมไม่เพียงพอที่จะแก้ไขได้อย่างไรก็ตาม หนิงเป่ยเชื่อมั่นว่าตราบใดเขาใช้เวลาสักหน่อย เขาก็จะสามารถพัฒนายาแก้พิษได้ทันทีที่เขากลับมา ตาหวงก็เดินเข้ามาด้วยสีหน้ารู้สึกผิด“หนิงเป่ย ฉันขอโทษแกด้วย และฉันยินดีที่ขอโทษด้วยความตาย”ทันใดนั้นหัวใจของหนิงเป่ยก็เต้นรัว: "เกิดอะไรขึ้น? เมล็ดพันธุ์ระดับแปดถูกขโมยไปเหรอ?"ตาหวงพยักหน้า: "อืม ไม่ใช่แค่เมล็ดพันธุ์ระดับแปดที่ถูกขโมย แม่ของแก เสี่ยวซานซานและโจวไห่ถงก็ถูกลักพาตัวไปด้วย"เขาเล่าเรื่องทั้งหมดให้หนิงเป่ยฟังหลังจากหนิงเป่ยฟังจบ เขาก็โกรธขึ้นมาทันทีใครมันกล้ามากระตุกหนวดเสือแบบนี้!หากไม่มียารักษาโรคระดับแปด เขาก็จะไม่สามารถช่วยอันเคอซินได้แม่ น้องสาวและโจวไห่ถงถูกลักพาตัว โดยที่ไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นตายร้ายดีอย่างไรผู้หญิงเหล่านี้คือผู้หญิงที่สำคัญที่สุดสี่คนในชีวิตของเขา และตอนนี้ชีวิตของพวกเธอทั้งหมดตกอยู่ในอันตรายผู้กระทำผิดจะต้องถูกลงโทษเก้าชั่วโคตร!หนิงเป่ยถาม “คุณรู้ไหมว่าใครเป็นคนทำ”ตาหวงส่ายหัว: "ฉันยังสืบส
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 296
ทุกคนในนิกายหวงฉีก็พร้อมที่จะลงมือเช่นกัน รอหนิงเป่ยออกคำสั่ง พวกเขาจะสู้ตายในช่วงเวลาตึงเครียดนี้ จู่ๆ ผู้ส่งสารก็วิ่งลงมาจากภูเขา: "คนผู้นี้คือหนิงเป่ยแห่งเมืองฉงเฉิงหรือเปล่า?"หนิงเป่ย: "ฉันเอง"ผู้ส่งสาร: "ท่านผู้นำของเรา เซียวปูไป่ ขอเชิญคุณเข้าไปพบ!"นำทางไป!หนิงเป่ยและตาหวงเดินตามผู้ส่งสารขึ้นไปบนภูเขานิกายเซียนการแพทย์เป็นนิกายที่ฝึกฝนการแพทย์และศิลปะการต่อสู้ สมุนไพรล้ำค่าทุกชนิดสามารถพบเห็นได้ทุกที่ตลอดทาง ซึ่งทำให้ตาหวงตื่นตาตื่นใจสถานที่แห่งนี้เหมาะอย่างยิ่งที่จะเป็นฐานทัพหลักของนิกายหวงฉีไม่นานพวกเขาก็มาถึงห้องโถงหลักบนยอดเขาห้องโถงเต็มไปด้วยกลิ่นหอมของยา ซึ่งให้ความสดชื่นและผ่อนคลายผู้อาวุโส ผู้ดูแล และสมาชิกหลักอื่น ๆ ของนิกายเทพเจ้าการแพทย์นั่งเรียงกันเป็นสองแถวผู้นำเซียวปูไป่ นั่งตรงกลางอย่างมั่นคงและสูงส่งเขาเหลือบตาไปมองหนิงเป่ย: "คุณคือหนิงเป่ยงั้นเหรอ? คนเรานั้นดูแค่หน้าตาไม่ได้จริงๆ"หนิงเป่ยพูดอย่างเย็นชา: "ครอบครัวของฉันอยู่ในมือของแก ส่งพวกเขามา แล้วฉันจะให้แกได้ตายอย่างไม่ทรมาน!"อึ้ก!ฮ่าๆ!คําพูดของหนิงเป่ย ทําให้เกิดเสียงหัวเราะกร
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 297
เขายังมีหน้ามาพูดเรื่องนี้อีก!หนิงเป่ยโกรธมาก: "ถ้าอย่างนั้นเรามาสะสางความแค้นทั้งเก่าและใหม่กันเถอะ!"เขาทนรอไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เดินไปหาเซียวปูไป่ทีละก้าวเซียวปูไป่หัวเราะเหน็บแนม: "พ่อและแม่ของแกยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉัน นับประสาอะไรกับแก"“ฉันได้วางอวนไว้ที่นี่แล้ว และวันนี้แกจะบินได้ยาก”"ลงมือ!"หลังจากที่เขาพูดจบ เสียงตะโกนฆ่าก็ดังขึ้นที่เชิงเขาหนิงเป่ยมองผ่านหน้าต่างไปที่เชิงเขาทันใดนั้นคนกลุ่มใหญ่ก็ปรากฏตัวขึ้นด้านหลังนิกายหวงฉี และโจมตีนิกายหวงฉีดูธงของพวกเขาสิ นั่นมันมาจากนิกายจิ่วซวนนิกายจิ่วซวนเข้าร่วมกองกำลังกับนิกายเซียนการแพทย์ผู้คนจากนิกายเซียนการแพทย์ก็ลงมือเช่นกัน โดยโจมตีนิกายหวงฉีจากทั้งสองด้านพร้อมกับนิกายจิ่วซวนหนิงเป่ยไม่ได้สนใจการต่อสู้ที่เชิงเขามากนักคงจะดีที่สุดถ้านิกายหวงฉีสามารถเอาชนะได้ถ้าพวกเขาแพ้ ก็ได้แต่โทษพวกเขาที่ไม่แข็งแกร่งพอ และไม่คุ้มค่าที่จะฝึกฝนพวกเขาอีกต่อไปเซียวปูไป่พูดอย่างเฉยเมย: " จ้าวอู๋จี๋ แกกับฉันจะร่วมมือกันในวันนี้เพื่อส่งหนิงเป่ยลงไปนรกเพื่อรวมตัวกับครอบครัวของเขาอีกครั้ง"จ้าวอู๋จี๋ขยับและเดินไปหาหนิงเป่ยทีละ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 298
พอหนิงเป่ยสะบัดมือไปเพี๊ยะ!หลังจากเสียงดังฟังชัด เซียวปูไป่ก็ถูกหนิงเป่ยตบกระเด็นปลิวออกไปหัวใจของเสี่ยวปู้ไป่เย็นยะเยือกไปหมดแข็งแกร่ง!เขาแข็งแกร่งมาก จนตัวเองไม่มีคุณสมบัติพอที่จะเป็นคู่ต่อกรของเขาด้วยซ้ำ“มาเลย ออกมาฆ่าเขาซะ!” เซียวปูไป่คำรามใส่ผู้เฒ่าและนักบวชผู้เฒ่าและนักบวชก็หวาดกลัวเช่นกัน หนิงเป่ยมีพลังมากกว่าที่พวกเขาจินตนาการไว้ตอนนี้ทำได้เพียงหวังพึ่งพากลยุทธ์คลื่นทะเลมนุษย์ และหวังว่ามันจะได้ผลผู้ผู้เฒ่าและนักบวชมากกว่ายี่สิบคน ลุกขึ้นยืนเตรียมโจมตีพร้อมกันหนิงเป่ยพูดกับเซียวปูไป่: "วันนี้ฉันจะให้แกเห็นว่าวิชาเงาผีที่แท้จริงคืออะไร!"หลังจากพูดจบ ร่างหนิงเป่ยก็สั่นไหวและหายไปทันทีวินาทีต่อมา " หนิงเป่ย " มากกว่ายี่สิบคนก็ปรากฏตัวต่อหน้าผู้เฒ่าและนักบวชหลายคนพร้อมกัน"หนิงเป่ย " มากกว่ายี่สิบคนลงมือพร้อมกัน กำจัดผู้เฒ่าและนักบวชทั้งหมดด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียววินาทีต่อมา "หนิงเป่ยหลายๆ คน" ก็หายตัวไป และหนิงเป่ยก็ปรากฏตัวต่อหน้านักบวชหวังเป็นนักบวชหวังคนนี้ที่ขโมยเมล็ดพันธุ์ระดับแปดของหนิงเป่ยนักบวชหวังรู้สึกหวาดกลัวมาก และคุกเข่าลงตรงหน้า
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 299
ตาย?หนิงเป่ยพูด "แกมีความคิดที่ดีนะ แตานั่นคงจะถูกเกินไปสำหรับแก"“ฉันต้องการให้แกชดใช้ความทุกข์ทรมานที่พ่อแม่ของฉันได้รับมาเป็นพันเท่า”แก...เซียวปูไป่กำลังสั่นเทาอยู่ข้างในใจแม้แต่ความตายก็เป็นความต้องการที่หรูหรา สำหรับตัวเขาเองหรือ?หนิงเป่ยพูดว่า “ร่วมมือกับฉันแล้วแกจะทุกข์ทรมานน้อยลง”“แกบอกว่าพ่อของฉันกระโดดลงจากหน้าผาตาย แต่ไม่พบศพ หมายความว่าพวกแกก็ไม่แน่ใจว่าพ่อของฉันตายจริงหรือเปล่า?”เซียวปูไป่พูดว่า: "พ่อของแกไม่มีทางรอด!"“ผู้เฒ่าที่ยิ่งใหญ่ของสำนักคงถงวางยาพิษพ่อของแก นอกจากนี้ เขาถูกพวกเราปิดล้อม ถูกโจมตีด้วยดาบเจ็ดสิบแปดเล่ม และกระโดดลงจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ ยังไงก็ไม่มีโอกาสรอดแน่”“ร่างของเขาอาจถูกนก และสัตว์ร้ายกัดกินไปหมดแล้ว”ผู้เฒ่าของนิกายคงถงวางยาพิษพ่อของฉัน!หนิงเป่ยจำข้อความนี้ไว้ในใจเขาจะไม่ยอมแพ้ในการตามหาพ่อก่อนที่จะเห็นศพของพ่อพ่อของฉันมาจากแวดวงผู้ฝึกตนโบราณ ดังนั้นเขาจะไม่ตายง่ายๆ อย่างนั้น!หนิงเป่ยยังคงถามต่อไป “ใครสั่งให้แกทำเรื่องทั้งหมดนี้?”เซียวปูไป่พูดอย่างรวดเร็ว: "ไม่มีใครสั่งฉัน ฉันทำสิ่งนี้เพียงเพื่อต้องการเมล็ดพัน
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 300
โชคดีที่หนิงเป่ยใช้การฝังเข็มและยาถงหยู เพื่อช่วยชีวิตพวกเขาให้พ้นขีดอันตรายแต่พวกเขาก็อ่อนแอเกินไป และยังคงหมดสติอยู่หนิงเป่ยพาพวกเขาออกไปจากถ้ำใต้ดิน และการต่อสู้ด้านนอกก็จบลงแล้วแม้ว่านิกายจิ่วซวนและนิกายเซียนการแพทย์จะร่วมมือกัน มีจำนวนคนมากกว่าเป็นสองเท่าของนิกายหวงฉีแต่คนของนิกายหวงฉียังคงเอาชนะคู่ต่อสู้ด้วยจิตวิญญาณทีไม่ย่อท้อแน่นอนว่านิกายหวงฉีก็เสียหายไปไม่น้อยหนิงเป่ยพูดกับตาหวง" ตาหวง นี่จะเป็นบ้านใหม่ของคุณนับต่อจากนี้ไป"ตาหวงมีความรู้สึกสับสนนิกายหวงฉีพ่ายแพ้ต่อเขา และตอนนี้หนิงเป่ยกำลังช่วยเขาสร้างนิกายหวงฉีขึ้นมาใหม่คำพูดหลายพันคำ สุดท้ายก็ถูกย่อเป็นสองคำว่า "ขอบคุณ"หนิงเป่ยยิ้มอย่างขมขื่น: "มันไม่ง่ายเลยที่จะได้ยินคุณพูดสองคำนี้"หนิงเป่ยตบไหล่ชิงหลงอีกครั้ง: "นับจากนี้ไป แก๊งชิงหลงจะหายไปจากโลกนี้โดยสิ้นเชิง เหลือเพียงนิกายฝ่ายกูอูเท่านั้น นิกายหวงฉี!"ทุกคนจากแก๊งชิงหลงตื่นเต้นมากจนน้ำตาไหลในที่สุดความพยายามและหยาดเหงื่อในทุกวันนี้ก็ได้รับผลตอบแทนในที่สุด และในที่สุดพวกเขาก็ได้รับการยอมรับจาก หนิงเป่ยชิงหลงคุกเข่าให้หนิงเป่ยทันที: "ขอบคุณคุณห
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 301
เขาวิจับและพัฒนามันเป็นเวลาสองวันเต็มสองคืน พยายามลองแผนเจ็ดหรือแผนแปดแต่ก็ไม่ได้ผลตอนที่เขากำลังจะวางแผนใหม่ ก็มีเสียงดังอยู่ข้างนอกประตู“เร็วเข้า ทุกคน รีบล้อมชีพจรโอสถเร็วเข้า”“ตัดสมุนไพรที่อยู่รอบๆ ชีพจรออกทั้งหมด เพื่อไม่ให้กระทบต่อประสิทธิภาพของชีพจร”“และระวังอย่าทำลายเมล็ดพันธุ์ระดับแปด”ให้ตายเถอะ มีคนพยายามจะชิงยาอีกแล้วหนิงเป่ยออกไปทันทีคนงานในเครื่องแบบกลุ่มหนึ่ง กำลังเก็บเกี่ยวสมุนไพรผู้สั่งการพวกเขาคือชายแก่หนวดเคราขาวเติ้งชิงชิวและหลานสาวคุณเติ้งก็มาด้วยหนิงเป่ยตำหนิทันที: "หยุดเดี๋ยวนี้ ใครบอกให้พวกแกทำลายไร่ยา!"ชายชราเคราขาวเหลือบมองหนิงเป่ยแล้วพูด “ไม่ต้องไปสนใจเขา ทำต่อไป ฉันจะเจรจากับเขาเอง”เมื่อเห็นว่ากลุ่มคนในเครื่องแบบไม่หยุด หนิงเป่ยจึงเตะชายที่ใส่แว่นออกไป “หยุดเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าฉันหยาบคายนะ”ชายสวมแว่นตากระเด็นไปชนชายในเครื่องแบบอีกสี่ห้าคน ก่อนที่จะล้มลงบัดซบ!ชายชราเคราขาวโกรธมาก: "แกกล้าทุบตีคนของฉัน รู้ไหมว่าแกกำลังขัดขวางการปฏิบัติของเจ้าพนักงานอยู่"หนิงเป่ย: "ถ้าคุณบุกเข้ามาในบ้านโดยไม่ได้รับอนุญาตและทำลายข้าวของส
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 302
ปล่อยแม่แกสิ!หนิงเป่ยโกรธมากจนสาปแช่ง: "ทุกสิ่งที่แกกิน ใส่่ ใช้อยู่ล้วนแต่เป็นสิ่งที่ผู้เสียภาษีต้าเซี่ยหามาให้แก ตอนนี้ต้าเซี่ยประสลปัญหา แต่แกกลับเลือกที่จะช่วยชาวญี่ปุ่นก่อนและเมินเฉยต่อความเป็นความตายของคนต้าเซี่ย"“การบอกว่าหมายังดีกว่าอีก ถือเป็นการดูถูกหมาด้วยซ้ำ”ในที่สุดเภสัชหวงก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป: "แกมันก็แค่ตัวสร้างปัญหา!"“ฉันไม่พูดกับแกล่ะ ดังนั้นฉันจะให้กองทัพสื่อสารกับแก”เมื่อพูดเช่นนั้นเภสัชหวงกำลังจะโทรหาเจ้าหน้าที่เติ้งชิงชิวพูดอย่างรวดเร็ว: "อาจารย์ อย่าเพิ่งรีบร้อน ให้ฉันคุยกับหนิงเป่ยก่อนเถอะ"" หนิงเป่ย ฉันหวังว่าตอนนี้นายจะมุ่งความสนใจไปที่ภาพรวมเป็นหลัก ถ้ามันส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ นายอาจไม่สามารถรับมือกับผลที่ตามมาได้"หนิงเป่ย: "ฉันไม่สนใจสุนัขญี่ปุ่นพวกนั้นหรอก ถ้าพวกมันกล้าผายลมออกมา ฉันก็จะฆ่าพวกมันให้หมด!"เติ้งชิงชิวถอนหายใจ: "เฮ้อ หนิงเป่ย นายนี่มันน่าผิดหวังจริงๆ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาหุนหันพลันแล่น""นายทิ้งความใจแคบของนายไปได้ไหม? เป็นเพราะคนอย่างนายที่ทำให้ต้าเซี่ยถูกคว้ำบาตร และไม่ได้รับการสนับสนุนในเวทีโลก"หนิงเป่ย:
บทล่าสุด
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 347
เขามองหนิงเป่ยขึ้นๆ ลงๆ และเห็นรูปลักษณ์ที่ไม่ธรรมดาของอีกฝ่าย เขาพูดอย่างเย็นชา "เท่าที่ฉันรู้ มีเพียงเทพสงครามผู้ยิ่งใหญ่ในโลกนี้เท่านั้นที่สมควรได้รับยาชีเฉียวหลิงหลง แกจะเอาคุณสมบัติอะไรมาแลกสมบัตินี้?"“ในความคิดของฉัน เห็นได้ชัดว่าแกขโมยมันไปจากท่านเทพสงคราม ฉันต้องการคืนมันให้กับเจ้าของเดิมตอนนี้”เมื่อพูดแบบนั้นจบ เฟิงเฟยหยางก็เดินออกไปรนหาที่ตาย!หนิงเป่ยหลบและหยุดตรงหน้าเฟิงเฟยหยาง: "วันนี้เป็นงานหมั้นของเซียวลู่ ฉันไม่อยากเห็นเลือด แกควรทำตามที่ฉันบอกแต่โดยดี"ไอ้นรก!เฟิงเฟยหยางหยุดพูดกับหนิงเป่ย และต่อยเขาโดยตรง: "ฉันบอกไปแล้วว่าใครขวางฉันจะต้องตาย!"หนิงเป่ยยื่นมือออกไปอย่างใจเย็น จับหมัดของเฟิงเฟยหยางอย่างง่ายดาย จากนั้นบีบมันเบา ๆพึ้ด!เสียงระเบิดอันน่าเบื่อดังก้องไปทั่วห้องหมัดของเฟิงเฟยหยางถูกหนิงเป่ยบีบจนแหลก และเยาชีเฉียวหลิงหลงในฝ่ามือของเขาก็แตกเป็นผงเช่นกันอ๊าก!เฟิงเฟยหยางอุทาน: "ยาชีเฉียวหลิงหลง ยาชีเฉียวหลิงหลงของฉัน!"ปฏิกิริยาตอบกลับแรกของเขาคือยาชีเฉียวหลิงหลงแทนที่จะเป็นมือที่ถูกขยี้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่ายาชีเฉียวหลิงหลงนั้นน่าดึงดูดใจเพียงใด
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 346
แม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ แต่พวกเขาก็ยังมีความเข้าใจเรื่องยาอยู่บ้างในโลกของศิลปะการต่อสู้โบราณ เม็ดยาระดับ 4 ถือเป็นจุดสุดยอดแล้ว และระดับ 5 และระดับ 6 ยังหายากอีกด้วยแต่ตอนนี้มียาเจ็ดระดับปรากฏขึ้นแล้ว...มันเป็นไปไม่ได้เหรอ? อาจารย์เฟิงยอมรับความผิดพลาดหรือไม่?หลี่เสี่ยวเว่ยรีบพูดว่า: "อาจารย์เฟิง ท่านคงจำผิดแล้ว พวกมันคือก้อนถั่วน้ำตาล ขยะที่คนชนบทส่งมาให้..."เพ้อเจ้อแม่แกสิ!เฟิงเฟยหยางสาปแช่งด้วยความโกรธ “ฉันจะพลาดได้ยังไง! พวกแกต่างหากที่บ้า ที่คิดว่ายาระเด็บเจ็ดเป็นขยะและโยนมันลงในถังขยะ!”ก่อนที่ทุกคนจะตกตะลึง เฟิงเฟยหยางก็พูดอย่างรวดเร็ว: "หลี่ฉางหยวน นายยินดีจะมอบยยาชีเฉียวหลิงหลงนี่ให้ฉันหรือเปล่า?""ฉันยินดีแลกเปลี่ยนกับทรัพย์สินทั้งหมดของฉัน!"เปี้ยง!บริเวณนั้นระเบิดออกพวกเขารู้ว่ายาะดับที่เจ็ดนั้นมีค่า แต่พวกเขาไม่ได้คาดคิดว่ามันจะล้ำค่าขนาดนี้เฟิงเฟยหยางควบคุมโรงงานแปรรูปสมุนไพรที่ใหญ่ที่สุดในต้าเซี่ย โดยมีอุตสาหกรรมต่างๆ ทั่วโลกและมีมูลค่าตลาดหลายนับพันล้านเขายินดีมอบทรัพย์สินทั้งหมดเพื่อแลกกับยาชีเฉียวหลิงหลงนี้ยาชีเฉียวหลิงหลงแค่
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 345
หลี่ชางหยวนปลอบใจเขา: "แขกรับเชิญคนสุดท้ายที่ฉันเชิญยังมาไม่ถึง เมื่อแขกคนสุดท้ายมาถึงเย่หงและคนอื่น ๆ จะต้องหลีกทางแน่นอน"โอ้?หลี่เซียวเว่ยพูดด้วยความสนใจอย่างยิ่ง: "พ่อครับ พ่อเชิญใครมาอีก?"หลี่ชางหยวนพูดว่า: "ปรมาจารย์เฟิง เฟิงเฟยหยาง"อะไรนะ!หลี่เซียวเว่ยตกตะลึงเกินกว่าจะวัดได้: "พ่อกำลังพูดถึงปรมาจารย์เฟิงเฟยหยาง ผู้อาวุโสที่ยิ่งใหญ่ของนิกายฉีเหมินใช่ไหม แพทย์จักรพรรดิชั้นยอดที่เคยรับใช้ราชาผู้เฒ่าในพระราชวังต้องห้าม?"หลี่ฉางหยวนพยักหน้า: "ถูกต้อง"หลี่เซียวเว่ยยิ้มออกมาทันที: "ปรมาจารย์เฟิงเฟยหยางเคยรับใช้ ราชาผู้เฒ่าในพระราชวังต้องห้าม แม้ว่าเขาจะเกษียณไปแล้วพร้อมกับความสำเร็จอันล้นหลาม แต่อิทธิพลของเขายังคงมีอยู่"“เมื่อเทียบกับปรมาจารย์เฟิงเฟยหยางแล้ว เย่หงและคนอื่น ๆ ก็เหมือนกับตัวตลก!”“ฮึ่ม เฟิงเซียวหลู่ เฟิงหยวนเจิ้ง พวกแกสมควรที่จะถูกเหยียบย่ำใต้ฝ่าเท้าของเราเท่านั้น!”เมื่อพูดถึงโจโฉ โจโฉก็มาในที่สุดเฟิงเฟยหยางก็มาถึงหลี่ฉางหยวนกับหลี่เซี่ยวเว่ยรีบต้อนรับเขาทันที"การมาเยือนของปรมาจารย์เฟิงทำให้สถานที่แห่งนี้เปล่งประกายเหลือเกิน!"“ท่านปรมาจารย์เฟิง
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 344
หนิงเป่ย: "ฉันคิดว่าพวกคุณเข้าใจผิดแล้ว วันนี้เป็นงานหมั้นของเซี่ยวหลู่ พวกคุณจะมาให้ของขวัญกับฉันทำไม?"เย่หงและคนอื่น ๆ เข้าใจทันทีและเดินไปหาเฟิงเซียวหลู่ทุกคนในงานเลี้ยงเป็นบ้าคลั่งไปกันหมดคุณพระ พวกเรากำลังเห็นอะไร!ผู้นำจังหวัดกลุ่มนี้โค้งคำนับให้สามัญชน แถมเรียกเขาว่า "คุณ" อีกให้ตายเถอะ นี่คือคนธรรมดาจริงๆ เหรอ?นี่คงไม่ใช่คนใหญ่คนโตในกลุ่มลับหรอกนะเย่หงและคนอื่นๆ ล้อมรอบเป็นวงกลมรอบตัวเฟิงเซียวหลู่“เซียวหลู่ วันนี้เป็นวันหมั้นของเธอ พวกลุงไม่มีอะไรจะให้เธอ ดังนั้นของขวัญเล็กๆ น้อยๆ จึงไม่ใช่การแสดงความเคารพ”“ไม่เป็นไรหรอกถ้าพวกลุงงๆ ดื่มอีกสองแก้วทีหลัง ฮ่าๆ”ด้วยเหตุนี้ เย่หงและคนอื่นๆ จึงมอบของขวัญที่พวกเขาเตรียมไว้ให้เย่หงและคนอื่น ๆ ร่ำรวยมากและมอบของขวัญฟุ่มเฟือยให้พวกเขาทั้งหมดมีภาพเขียนพู่กันและภาพวาดของคนดัง เครื่องสำอางหรูหรา เครื่องประดับ และอื่นๆ อีกมากมายของขวัญที่ถูกที่สุดก็เริ่มต้นที่หลักล้านโดยเฉพาะสร้อยคอเพชรสิบห้ากะรัตที่เย่หงมอบให้นั้นมีมูลค่าเกือบ 50 ล้านแหวนเพชรห้ากะรัตของหลี่เซียวเว่ยดูเหมือนตัวตลกเมื่ออยู่ตรงหน้าสร้อยคอเพชรเส้นนี
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 343
ใบหน้าของหลี่เสี่ยวเว่ยและหลี่ชางหยวนเหมือนโดนตบกลางสี่แยกในโอกาสที่ทุกคนรอคอยนี้ สามัญชนคนนี้กลับก้าวออกมาข้างหน้าเพื่อมอบของขวัญ ซึ่งมันทำให้พวกเขารู้สึกอับอายจริงๆยิ่งไปกว่านั้น หลี่เซียวเว่ยยังเห็นว่าเฟิงเซียวหลู่ดูเหมือนจะมีความรู้สึกคลุมเครือกับคสามัญชนคนนี้อีกเขาตัดสินใจสั่งสอนบทเรียนให้กับหนิงเป่ยเขาเดินขึ้นไปหยิบยาชีเฉียวหลิงหลง ศึกษาอย่างละเอียดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดขึ้นมา "ขอบคุณครับสำหรับของขวัญราคาแพงเช่นนี้ พวกเราชอบมันมาก"มีแขกในงานถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น: "เซียวเหว่ยบอกว่าของขวัญชิ้นนี้มีราคาแพง ดังนั้นยาลูกกลอนชิ้นนี้จึงต้องมีค่ามาก"หลีเซียวเว่ยพูด: "ฉันเห็นมันตอนที่ฉันเรียนอยู่ต่างประเทศ ยาลูกกลอนนี้ขายในต่างประเทศในราคา 5000 บาทต่อหนึ่งกิโลกรัม"พึ้ด!ทุกคนก็หัวเราะเสียงดังลั่นกิโลกรัมละ 5,000 บาท แค่เจ็ดเม็ดนี้ก็ไม่มีมูลค่าถึง 2500 บาทด้วยซ้ำเขากล้าที่จะมอบของขวัญเน่าๆ แบบนี้ได้ยังไง นี่ไม่ใช่การดูถูกเฟิงเซียวหลู่กับเฟิงหยวนเจิ้งหรอกหรือ?ในฐานะผู้ว่าฯ ที่มีเกียรติ เฟิงหยวนเจิ้งจะเชิญสามัญชนคนนี้มาร่วมงานหมั้นได้อย่างไรนี่ไม่ใช่การลดระดับของพวก
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 342
หลี่เซียวเว่ยดุเฟิงเซียวหลู่ด้วยเสียงต่ำ: "เซียวหลู่ มีแขกผู้มีเกียรติมากมายอยู่ที่นี่ ทำไมเธอถึงทักทายสามัญชนแบบเขาด้วยล่ะ"“หลังจากนี้อย่าลืมเว้นระยะห่างจากเขา ทางที่ดีอย่าคุยกับเขาเลย จะได้ไม่เสียหน้า”เฟิงเซียวหลู่: "เข้าใจแล้ว"แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ห่างไกลกัน แต่หนิงเป่ยที่กินยาชีเฉียวหลิงหลงไป ประสาทการฟังของเขาก็ดีกว่าคนทั่วไปมาก ดังนั้นเขาจึงยังคงได้ยินการสนทนาของพวกเขาอย่างชัดเจนหนิงเป่ยยิ้มอย่างขมขื่นแล้วโทรหาเย่หง ผู้นำจังหวัดและขอให้เขาพาคนสองสามคนมาสนับสนุนเฟิงเซียวหลู่หากหลี่เซียวเว่ยไม่ถูกจัดการในวันนี้ ชีวิตของเฟิงเซียวหลู่จะยุ่งยากขึ้นในอนาคตเย่หงที่อยู่ปลายสายโทรศัพท์ก็รับสายของหนิงเป่ย และรู้สึกยินดีทันทีคนใหญ่คนโตอย่างหนิงเป่ย เชิญพวกเขาเข้าร่วมงานเลี้ยงหมั้นเป็นการส่วนตัว นี่ถือเป็นเกียรติของพวกเขาอย่างยิ่งเย่หงวางงานทั้งหมดทันทีและเรียกสมาชิกทุกคนในทีมจังหวัดมางานเลี้ยงแน่นอนว่าของขวัญชิ้นใหญ่ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ไม่นานแขกเกือบทั้งหมดก็มาถึงและเริ่มงานเลี้ยงหมั้นอย่างเป็นทางการพิธีกรกล่าวสุนทรพจน์บนเวที จากนั้นคู่บ่าวสาวก็แลกแหวนเพชรกันบนเวทีสิ่งท
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 341
“หากพวกเขาต้องการเห็นพวกสามัญชนจำนวนมากแบบนี้มาโผล่ที่นี่ ไม่รู้ว่าพวกเขาจะคิดยังไงกับฉัน”เฟิงหยวนเจิ้งรู้สึกอับอายเล็กน้อย: "ผู้เฒ่าหลี่ คุณหนิงช่วยชีวิตฉันไว้... "ได้ๆหลี่ฉางหยวนโบกมืออย่างไม่อดทน: "คราวหน้าอย่าทำแบบนี้อีก ถ้าพวกสามัญชนมาอีก ก็จัดให้พวกเขานั่งที่ห้องโถงด้านข้าง"“อย่าให้แขกผู้มีเกียรติที่ฉันเชิญมาเห็นพวกเขาก็พอ”เฟิงเซียวหลู่อับอายขายหน้ามากเธอสังเกตท่าทีของหนิงเป่ยอย่างระมัดระวัง: " หนิงเป่ย คุณจะไม่โกรธใช่ไหม?"หนิงเป่ยส่ายหัว: “ไม่”เขาเบื่อหน่ายที่จะรู้จักคนประเภทนี้งั้นก็ดีแล้วเมื่อเห็นว่าหนิงเป่ยไม่โกรธ เฟิงเซียวหลู่ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก: "พวกเขาก็เป็นแบบนั้น เป็นกลุ่มคนหัวสูง แต่อย่าใจแคบกับพวกเขาเลย"หนิงเป่ยถาม “เซียวหลู่ ทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าคุณมีแฟน”เห้อ!เฟิงเซียวหลู่ถอนหายใจลากยาว พร้อมความเศร้าสร้อยในสีหน้าข: "เรื่องมันยาวน่ะ"“หนิงเป่ย คุณยังจำครั้งก่อนที่คุณตีเย่เฉิน ลูกชายของผู้นำจังหวัดในงานประมูลได้หรือเปล่าคะ?”หนิงเป่ยพยักหน้า: “แน่นอน ผมจำได้”ครั้งล่าสุดที่หนิงเป่ยและเฟิงเซียวหลู่ไปร่วมงานประมูล เพื่อประมูลทรัพย
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 340
หนิงเป่ยไม่รู้ว่าจะตอบคำถามนี้อย่างไรอยู่สักครู่หนึ่งคำถามแปลกๆ ที่ถามว่า ฉันจะรู้จักกับตัวเองได้ยังไง?ในที่สุดเขาก็หาคำตอบเจอ: "ฉันเคยเลี้ยงข้าวเขามาก่อน"เติ้งชิงชิวก็ตระหนักได้ว่า: "ไม่น่าแปลกใจเลย ขอฉันพูดดักไว้ก่อนเลยนะ นายไม่มีคุณสมบัติที่จะติดต่อกับคนคนนั้นได้"“ยังไงก็ตามหนิงเป่ย นายช่วยอะไรฉันหน่อยได้ไหม?”หนิงเป่ย: “อะไร?”เติ้งชิงชิวพูด: "ฉันสงสัยว่านายเคยได้ยินหรือเปล่าว่าซือโปเทียน อดีตผู้นำของนิากยฉีเหมินกำลังจะเป็นผู้นำนิกายฉีเหมิน 28 นิกาย เข้ามาเพื่อปิดล้อมและจัดการกับเจ้าของวิลล่าจือจินหมายเลข 1 นี้"“ซือโปเทียนเพิ่งบรรลุไปอีกระดับ และความแข็งแกร่ก็ถึงระดับจักรพรรดิแห่งปรมาจารย์แล้ว”“จักรพรรดิแห่งปรมาจารย์คือระดับที่เทียบได้กับเทพสงคราม ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีผู้นำนิกายหลักอีก 28 คนที่คอยสนับสนุน เจ้าของวิลล่าจื่อจินหมายเลข 1 คงจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอย่างแน่นอน”“นายช่วยฉันโน้มน้าวเขาและขอให้เขาหลีกเลี่ยงอันตรายนี้ ฉันช่วยเขาจัดช่องทางหลบหนีและการเดินทางเอง”จากนั้นหนิงเป่ยก็จำได้ว่า วันนี้เป็นวันที่ซือโปเทียนประกาศท้าทายตัวเองไว้ไม่มีปัญหาหรอก มันยังไม่
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 339
หลานเฟิงหวง: "เธอควรขอบคุณเจ้านายของฉันนะ"ใช่ๆ!เติ้งชิงชิวรีบหันกลับมาและขอบคุณหนิงเป่ยกับความมีน้ำใจหนิงเป่ยยังคงต้องไปศึกษาสิ่งของที่แม่ทิ้งไว้ต่อจากความพยายามของเขา ในที่สุดเขาก็ประสบความสำเร็จในการค้นพบ "ความทรงจำ" ที่ไม่ใช่ของตัวเขา และยังวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพแม้ว่าจะมีความแตกต่างเพียงคำเดียวระหว่างวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพและหมัดสายฟ้า พลังที่ปล่อยออกมานั้นแตกต่างกันอย่างมากผู้ฝึกตนโบราณแบ่งออกเป็นสี่ระดับ: นภา ธรณี มืดและสว่าง โดยที่ระดับหนึ่งแทนคือระดับนภาหมัดสายฟ้าเป็นวิชาระดับสว่างซึ่งต่ำที่สุด ในขณะที่เทคนิคสายฟ้ามหานภาเป็นวิชาระดับมืดหนิงเป่ยใช้เวลาถึงสี่วันสี่คืนในการฝึกฝนวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพ“สายฟ้าฟาด จงมา!”ตู้ม!สายฟ้าฟาดลงบนท้องฟ้าที่สดใส และลำแสงของสายฟ้าก็ฟาดตกลงมาจากกลางอากาศ ทำลายวิลล่าที่อยู่ใกล้เคียงกลายเป็นซากปรักหักพังพลังนี้มีมากกว่าหมัดสายฟ้าถึงห้าเท่า!ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีสายฟ้าเล็กๆ ปะทุออกมาจากร่างมนุษย์ซึ่งกลืนกินแก่นแท้อย่างมากวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพ เรีกยฟ้าร้องมาจากกลางท้องฟ้า ซึ่งใช้พลังงานเพียงเล็กน้อยเท่านั้นหนิงเป่ยไม่
