ตอนที่ 3

เนื้อผ้าพลิ้วบางเพียงตัวเดียวที่ปกปิดร่างกายช่วงล่างเอาไว้ แนบเน้นเข้ากับกึ่งกลางกาย

และการที่ลุงจอมไม่ชอบใส่กางเกงใน ทำให้เห็นลำอวัยวะเพศใหญ่ยาว ผ้าพลิ้วบางแนบเน้นเข้ากับต้นขาแข็งแกร่งและก้นบึกบึน บั้นท้ายซึ่งงอนน้อยๆ นั้นเองที่เพิ่มความน่ามองได้อย่างเหลือเชื่อ

แรงดึงดูดทางเพศของลุงจอมทำเอาหัวใจของน้ำผึ้งกระตุกวูบทุกครั้งที่ได้มอง หล่อนไม่อายที่จะบอกว่าชอบผู้ชายมีอายุแบบนี้ ผิวเข้มๆ แบบนี้แหละใช่เลย แพขนสีดำที่อกและสะดือแผ่กระจายปกคลุมลงมาถึงต้นขา ซิกแพ็คที่ท้องเป็นลอนน่าลูบไล้ ยิ่งเสริมส่งให้ผู้ชายคนนี้ดูเซ็กซี่สมชายชาตรีสุดๆ

“ปลาเผาเสร็จแล้วจ้ะ”

เสียงหวาน ลุงจอมคีบปลาบนเตาย่างออกมาใส่จานให้น้ำผึ้ง

“ว้าว… หอมจัง ขอบคุณค่ะคุณลุง”

หญิงสาวส่งยิ้มหวานให้พ่อบุญธรรมของสามี ลุงจอมได้กลิ่นหอมกรุ่นมาจากเรือนกาย

“หนูทาแป้งอะไรจ๊ะ… หอมจัง”

ปากถามถึงที่มาของกลิ่นหอม หากแต่สายตากลับจับจ้องสองเต้าอวบคัด อัดแน่นอยู่ภายใต้ชุดนอนสายเดี๋ยวบางๆ ของแม่ลูกอ่อน

ความเย้ายวนใจของหลานสะใภ้ทำเอาลุงจอมเกิดอาการหายใจไม่ทั่วท้อง ด้วยหล่อนโนบรา ไม่ได้สวมเสื้อชั้นใน จึงเห็นเม็ดหัวนมแทงตุงอยู่ใต้ผ้าบางๆ

น้ำผึ้งไม่อยากจะเชื่อว่าการได้อยู่ใกล้ชิดกับลุงของสามี จะทำให้หัวนมของหล่อนแข็งตั้งชูชั้นขึ้นมาได้อย่างประหลาดล้ำ ร่างกายร้อนวูบวาบ ไวต่อสัมผัสเร้าของทุกสรรพสิ่งรอบกาย ไม่คิดว่าชายวัยลุงคนนี้จะมีอิทธิพลต่ออารมณ์เพศของหล่อนได้ถึงเพียงนี้

“ดื่มด้วยกันนะครับลุง”

กวินทร์เดินเข้ามาพร้อมกับขวดสุราที่ถืออยู่ในมือ

“ได้สิวะ… นานๆ จะมีโอกาสได้อยู่ด้วยกัน”

ลุงจอมเดินเข้ามาทรุดร่างลงนั่งบนม้าหินอ่อน เหลือบมองไปทางสะใภ้ หล่อนกำลังหั่นปลาหมึกย่างใส่ลงในจานกระเบื้องสีขาว

         “ชนแก้วกันครับลุง”

กวินทร์รินเหล้าลงแก้วแล้วยื่นให้ ลุงจอมรับมาดื่มพลางสนทนากับหลานชายอย่างออกรสชาติ

“ผมฝากลูกกับเมียด้วยนะครับ”

กวินทร์กำลังจะเดินทางไปทำงานที่ประเทศซาอุฯ ในอีกวันสองวัน เพราะเหตุนี้เองที่ทำให้ต้องพาลูกเมียย้ายกลับมาอาศัยอยู่บ้านลุงจอม หลังจากตัดสินใจดีแล้วว่าจะไปทำงานต่างประเทศ

 “ไม่ต้องห่วง… ลุงสัญญาว่าจะดูแลลูกและเมียของเอ็งอย่างดี”

ลุงจอมกล่าวพลางยกแก้วเหล้าขึ้นชนกันอีกครั้ง นั่งดื่มกันจนดึกดื่นตามประสาผู้ชาย

“ผมชักจะเมาแล้ว… ขอตัวก่อนนะลุง”

ชายหนุ่มยกเหล้าในแก้วสุดท้ายขึ้นดื่ม ก่อนจะแยกตัวออกมา

“เอ็งจะรีบไปไหนวะ”

ลุงจอมยกแก้วเหล้าดื่มตามจนหมดแก้ว

“ก็มะรืนผมจะต้องเดินทางแล้วครับ… คืนนี้ขอร่ำลาเมียสักหน่อยเพื่อส่งท้าย”

เสียงเริ่มยาน ดูท่าทางก็รู้ว่ากวินทร์เมา กล่าวแล้วเดินออกมา ประโยคที่ได้ยินทำเอาลุงจอมใจเต้น มองตามร่างสูงของหลานชายที่กำลังเดินออกไปจากม้าหินอ่อนอย่างนึกอิจฉา

ลุงจอมนั่งดื่มคนเดียวอีกครู่ใหญ่ๆ ฤทธิ์ของสุราที่กำลังพลุ่งพล่านอยู่ในกายกระตุ้นอารมณ์เงี่ยนขึ้นมาอย่างไม่อาจควบคุมได้ แกแอบจินตนาการไปถึงเรือนร่างของสะใภ้ตอนปราศจากเสื้อผ้า

‘โอ้ว… อยากเหลือเกิน’

ลุงจอมพึมพำพลางล้วงมือเข้ามาในซอกขากางเกงขาก๊วย เอามือรูดชักลำเอ็นร้อนผ่าวของตัวเอง คัดแข็งเป็นลำใหญ่ยาวราวกับแขนเด็ก ก่อนตัดสินใจขึ้นมาบนห้องนอน

ทว่าเมื่อมาถึงห้องนอนของตัวเอง เสียงร้องครางครวญของหนุ่มสาวที่อยู่อีกห้องติดกัน ก็ทำเอาลุงจอมหลับไม่ลง ต้องนอนเอามือรูดลำเอ็นของตัวเองไปพลางด้วยความทรมานในอารมณ์ พริ้มตาชักว่าวไปพร้อมกับเสียงร้องครวญครางของผัวเมียข้างห้องที่กำลังร่วมรักกันอย่างเมามันส์ไม่อายผีบ้านผีเรือน

อีกหนึ่งเดือนต่อมา

ขณะที่ลุงจอมกำลังนั่งไกวเปลหลานชายตัวน้อยและดูมวยในทีวีไปพลาง จู่ๆ เสียงร้องอุทานของน้ำผึ้งที่กำลังทำกับข้าวอยู่ในครัว ก็ทำให้ลุงจอมต้องละมือจากเชือกไกวเปล รีบก้าวเข้ามาในครัวด้วยความเป็นห่วงหลานสะใภ้

“น้ำผึ้ง… เป็นอะไร?”

ลุงจอมถาม จ้องมองมือที่โลหิตสีแดงเปื้อนอยู่ที่ปลายนิ้ว

“มีดบาดค่ะลุง”

แม่ลูกอ่อนที่กำลังยืนหั่นผักหันมาตอบ ลุงจอมรีบเข้ามาดูอาการ ถือโอกาสจับมือของสะใภ้ โล่งใจที่แผลไม่ลึก แต่ก็ทำให้ได้เลือดอย่างที่เห็น

“ไม่เป็นไรมาก รอเดี๋ยวนะ… ”

ลุงจอมรีบก้าวยาวๆ ไปหยิบปลาสเตอร์ปิดแผลและยาใส่แผล เอามาทำแผลให้หลานสะใภ้

“ขอบคุณมากค่ะ… ”

น้ำผึ้งรู้สึกประทับใจ ซึ้งใจกับสิ่งที่ลุงของสามีทำให้ เพราะว่าในวันที่สามีของหล่อนไม่อยู่ ตลอดหนึ่ง