ตอนที่22 เจ็บปวด

ตลอดสามวันที่ผ่านมาปิ่นมุกเก็บตัวเงียบไม่ออกจากห้อง ทั้งๆที่ก่อนกลับมาถึง คิดว่าตัวเองคงไม่เป็นอะไรมาก เดี๋ยวเห็นหน้าพ่อกับแม่ก็หาย กลับมาสดใสเหมือนเดิม ได้อยู่กับสถานที่ที่คุ้นเคย จะลืมได้ง่ายขึ้น สุดท้ายยิ่งเห็นหน้าพวกท่านเธอยิ่งอ่อนแอ

"ปิ่น ปิ่นลูกยังไม่ตื่นเหรอ"กัลยามาเรียกลูกสาวในเวลาเกือบเที่ยง หลังจากกลับบ้านมา ลูกสาวเธอเปลี่ยนไป จากที่สดใสร่าเริง กลายเป็นคนเงียบขรึม และไม่ออกไปไหนเลย หมกตัวอยู่แต่ในห้อง จะออกไปแค่ตอนเธอมาเรียกให้ไปกินข้าวเท่านั้น

"ไม่สบายหรือเปล่า เป็นอะไรบอกแม่ได้นะลูก"

มือของคนสูงวัยกว่า ลูบไล้ใบหน้าที่หม่นหมองของลูกสาว ที่นอนซุกตัวอยู่ในผ้าห่ม

"มีความรักเหรอลูก อกหักใช่หรือเปล่า"

จากการสังเกตุมาสามวันตั้งแต่วันที่ลูกสาวเธอกลับมา กัลยาและสามีพูดคุยเรื่องนี้กันตลอด ถึงเธอและสามีจะเป็นพ่อแม่แบบที่ไม่ได้บังคับหรือห้ามลูกมีแฟน แต่หากลูกเจอความรักไม่ดีก็อดเป็นห่วงไม่ได้ อีกทั้งปิ่นมุกดูท่าจะอาการหนักมากถึงขั้นเหมือนคนตรอมใจ

"ปิ่นไม่ดีเองแม่ ขอโทษนะคะ ปิ่นจะเข้มแข็งให้ได้เหมือนเดิมค่ะ"ปิ่นมุกที่ลืมตาตื่นขึ้น มองหน้าแม่แล้วรู้สึกผิดที่ทำตัวไม่ดีจนทำให้ตัวเองต