บทที่ 24 ~กระโปรง รถยนต์ ที่ลับ ห้องนอน

บทที่ 24 ~กระโปรง รถยนต์ ที่ลับ ห้องนอน

เสียงปลอบประโลมทุ้มต่ำตามแรงอารมณ์ทำกายสาวซาบซ่าน  เผยอริมฝีปากรับสิ่งที่เขามอบให้ ปลายลิ้นช่ำชองเข้าสำรวจความฉ่ำหวาน

รสชาติของเบอร์เบินรสร้อนแรง ฝ่ามือหนาประคองดวงหน้างามรับจูบแสนหวาน ลมหายใจของทั้งสองขาดห้วงด้วยการสะกดกลั้นอารมณ์

“ดีไหมเบลล่า บอกผมสิ คุณชอบไหม”

“ค่ะ อ่า..”

เสียงหวานใสสะดุดเป็นช่วงตอบรับปลายลิ้นที่สอดแทรก แขนเรียวบางโอบกอดร่างแกร่งไว้แน่น แหงนใบหน้ารับจุมพิตหนาหนัก กายชายค่อยออกแรงกดร่างระหงลงนอนราบไปกับโซฟาตัวใหญ่โดยไม่รู้ตัว

ร่างใหญ่กดทับดันหัวเข่าแยกออกแทรกลำตัวหนาหนักลงกลางหว่างขา ดันความแข็งขึงพอดีความสาวภายใต้กางเกงยีนส์สีเข้ม โยกคลึงจนร่างเล็กแอ่นผวาขึ้นรับจูบแสนหวาน

ความรวดร้าวแล่นจากกลางลำตัวสู่ท้องน้อย เนินสาวปวดหนึบหน่วงต้องการบางสิ่งมาเติมเต็ม กายแกร่งด้านบนโยกตัวเบียดแน่นมือดันใบหน้าเล็กแหงนขึ้น

“เดเมียน”

“เบล คุณชอบไหม คุณทำผมแข็งจนปวดร้าวเลยคนดี”

ปากหนาไถลเลื่อนลงพรมจูบไซ้ซอกคอ ขบเม้ม ดูดดึงเบาแรง มือช้อนใต้เข่าข้างขวายกขึ้น ดันท่อนยักษ์ผงาดง้ำกดลง เบลล่าสัมผัสถึงความเปียกชื้นใต้กางเกงหลั่งรินออกมา

“คุณจะหาใครมาแทนได้เบลล่า ไม่มีใครแทนที่คุณได้ แค่ผมเห็นคุณไม่ว่าไกลแค่ไหน เดเมียนน้อยของผมพร้อมรบเสมอ คุณเองก็เช่นกัน  คุณเปียกเมื่อเห็นผมใช่ไหม เบล ตอบผมสิ”

“เดเมียน อ๊า”

เสียงหวีดร้องแหลมยามฝ่ามือกอบกุมทรวงอกใต้เสื้อยืดสีแดง บีบเคล้นหนักมือ ปากดูดเม้มซอกคอ

“ใช่ไหมเบล คุณแฉะไหมเมื่อเห็นผม”

คนร่างโตไม่ยอมปล่อยผ่าน คลึงยอดถันขยี้หนาผ่านบราเซียร์จนแข็งเป็นไต

“เบล ตอบผมสิ”

“ค่ะ เดเมียน”

“ค่ะอะไรเบลล่า”

เดเมียนโยกวนแก่นกลางแรงขึ้น ลงแรงฝ่ามือเคล้นหนักกว่าเดิม

“ฉะ ฉัน รู้สึก มันปวดหนึบตรงนั้น”

เดเมียนผงกศีรษะขึ้นหาเรียวปากบดจูบเร่าร้อนรุนแรง แล้วผ่อนแรงลงค่อยถอยออกเชื่องช้าประคองร่างเล็กลุกขึ้น ยกร่างบางมานั่งบนตักกอดเธอไว้แน่น มือแกร่งสั่นเทายามลูบแผ่นหลัง

“ดี ผมชอบที่คุณพูดตรง ๆ เราจะทำให้แน่ใจว่าคุณพร้อม เราจะไปอย่างช้า ๆ เบล ไม่ต้องกลัว”

ลำแขนเรียวโอบรอบคอเดเมียน ก้มหน้าซบบนไหล่กว้างกำยำ สูดกลิ่นชายหนุ่ม กลิ่นเหงื่อ ปะปนกลิ่นโคโลญจ์ และกลิ่นบุหรี่ที่เขาชอบสูบเป็นประจำ

ทุกอย่างแสนเร้าใจ กายสาวต้องการอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน เธอรู้ว่ามันคืออะไร มันคือเซ็กซ์

เบลล่ารู้ว่ามันจะเป็นเซ็กซ์ที่ดีมาก แต่มันจะดีเกินไปหรือเปล่า นั่นคือสิ่งที่เธอกลัวมากที่สุด

“ฉันยังเป็นแฟนกับนิค”

“คุณเป็นแฟนกับนิคหรือไม่ ไม่สำคัญ แต่คุณจะไม่วันนอนกับนิคผมรู้ คุณต้องเป็นของผมเบลล่า เมื่อถึงเวลานั้นตรงนี้ของคุณจะได้อย่างที่ต้องการ”

เดเมียนล้วงมือลงจับเนินเนื้อนุ่มผ่านกางเกงยีนส์ เนื้อผ้าหนาไม่อาจกั้นฝ่ามือร้อนระอุ คนด้านบนสะท้านเฮือกยามนิ้วแกร่งกดลงตรงกลางใต้ซิปยีนส์

“อ่า เดเมียน”

“เย็นนี้ไปทานมื้อค่ำกัน เบล นะ”

“ค่ะ แต่ตอนนี้ปล่อยได้แล้วค่ะ”

เดเมียนตัดใจถอยออกจากเธอ จูบอ่อนหวานอีกครั้งแล้วยกร่างลงจากตัก

“เจอกันที่โถงนะเบล ทุ่มตรง”

เบลล่ายังเหม่อลอยทำเพียงพยักหน้า ลุกขึ้นยืนขาอ่อนแรง จนคนร่างสูงต้องช่วยประคองโอบกอดพาเดินไปส่งหน้าประตู

“ทุ่มตรงนะเบลล่า ผมจะรอ”

เสียงทุ้มเน้นย้ำอีกครั้งเสมือนไม่แน่ใจว่าจะโดนหลอกอีกหรือไม่ จูบเว้าวอนหน้าประตูความอาลัยอาวรณ์ แล้วปล่อยเธอออกจากห้องไป

เดเมียนน้อยยังตอบสนองแข็งขึงจนปวดร้าว ร่างแกร่งเดินเข้าห้องถอดเสื้อกางเกงยีนส์พร้อมบ็อกเซอร์โยนทิ้ง เข้าห้องน้ำเปิดฝักบัวเย็นจัด ไหลอาบทั่วร่างกาย

“บ้าฉิบ เบลล่า”

เสียงทุ้มพร่าความต้องการปลดปล่อยครางออกมาเมื่อส่งมือลงด้านล่าง รวบความแข็งชันไว้ในอุ้งมือขยับขึ้นลง ภาพร่างระหง ริมฝีปากเย้ายวน ยอดอกสีน้ำตาลอ่อน น้ำเย็นไม่เคยช่วยอะไร และเขารู้ว่าต้องทำอย่างไรถึงจะดับความปวดหนึบได้

“เบลล่า”

เสียงสั่นพร่าครางลั่นยามความปลดปล่อยมาถึงล้นทะลัก มือหนารีดเค้นท่อนแกร่งร้อนจนหมด พิงหน้าผากกับผนังห้องน้ำ ปล่อยให้สายน้ำไหลผ่านศีรษะลงกระทบไหล่ ไหลรวมไปกับไอร้อนที่เขาเพิ่งพ่นออกลงอ่างจากุซซี่

“ว่าไงนะเบล ฉันได้ยินไม่ถนัดเลย”

“เดเมียนบอกว่าขอไปอย่างช้า ๆ ค่อย ๆ ไปจนกว่าฉันจะพร้อม”

โซเฟียมองหน้านิคที่นั่งพิงขอบเตียงเหยียดขาตึงยาวกับพื้นห้อง ซึ่งเบลล่าเรียกมาสมทบขอคำปรึกษา ตอนนี้แผนลวงล้มไม่เป็นท่าทำให้นิคกลายเป็นส่วนหนึ่งของสองสาว

“เฮ้ ๆ อย่ามองมาทางผมสิ ผมเป็นผู้ชาย ผมพูดได้ไม่เต็มปากหรอก”

“เรามาขอคำปรึกษานะนิค”

เดอะคิดทีมเรนเจอร์วันทิ้งศีรษะพาดไปกับขอบเตียงในห้องนอนของเขาเอง ที่สองสาวต่างกรูเข้ามานั่งราวกับเป็นห้องตัวเอง เขามองเบลล่านั่งอยู่บนพื้นห้องขอบเตียงอีกด้าน หน้าตาค่อนข้างกังวลใจอย่างมาก

“เอาแบบนี้ เล่นตามน้ำไปก่อน ในเมื่อบอสบอกว่าไม่รีบแสดงว่ายังไม่เผด็จศึกตอนนี้หรอก”

“แล้วต้องเล่นตามน้ำไปถึงเมื่อไหร่ถึงจะรู้ว่ากำลังล้ำเส้นกริดบ็อกซ์[1]”

“คงต้องสังเกตเอามั้งเบล เอางี้ปกติฉันเป็นคนจัดกระเป๋าให้บอส ถ้าเห็นความผิดปกติจะรีบบอกเบลทันที”

หน้าหวานคงสงสัยเอียงคอมองโซเฟีย

“ก็พวกของเล่นของบอส ถ้าบอสสั่งให้เอาลงกระเป๋าจะรีบโทรหาทันที”

“ของเล่น?”

“โอ๊ย! เบล ก็พวกเจล ของชิ้นเล็ก ๆ ที่มันสั่นได้ ต้องให้พูดออกมาตรง ๆ จริงเหรอ”

“ฮ่ะ แฮ่ม โซเฟีย ดูท่าไม่ได้เรื่องแล้ว ผู้ชายไม่ได้ใช้ของพวกนี้เสมอไปหรอกนะ อีกอย่างถ้าเกิดอารมณ์ขึ้นมาซึ่งมันเกิดตอนไหนก็ได้ ไม่ได้จำเป็นต้องใช้”

“ตอนไหนก็ได้งั้นเหรอ”

เป็นโซเฟียที่หันหน้ามาสนใจนิค หน้าสวยหวานปานน้ำผึ้งทำปากจู๋ด้วยความสงสัย

“แล้วเป็นกับผู้ชายทุกคนไหมนิค ตอนไหนก็ได้”

เทพธิดานักแข่งยังซักต่อจนเดอะคิดหน้าแดง เขาเป็นผู้ชายที่กำลังนั่งอยู่กับผู้หญิง สาวและสวยสองคน สัมภาษณ์เขาเรื่องเพศศึกษา

บ้าฉิบ! เดเมียน ลูคัส ช่วยด้วย!

“ฮ่ะ แฮ่ม เอาเป็นว่าถ้าผู้ชายเริ่มล้วงมือเข้าไปให้รีบหนี”

“แต่นิค เดเมียนเขาล้วงไปแล้ว”

เดอะคิดยกฝ่ามือขึ้นตบหน้าผากตัวเอง ก้มศีรษะลงชิดหัวเข่า รอจนกระทั่งสติกลับมาจึงเงยหน้าขึ้น

“งั้น เมื่อเขาเริ่มถอดเสื้อของเราออก หรือรูดซิป เข้าใจไหมเบลล่า”

เบลล่าพลันหน้าแดง  นึกภาพในห้องพักสนามเจดดาห์ เดเมียนถอดเสื้อเธอออกและตอนนั้นเกือบไปจริง จึงพยักหน้ารับ

“แล้วถ้าไม่ทัน นิค มันยากนะในตอนนั้นมันชุลมุนคุณก็รู้”

เดเมียน นายแย่แน่ ๆ เบลล่ายิ่งกว่าวัยรุ่นที่เขาเคยเดทด้วยสะอีก

โซเฟียหันมองด้วยความสนใจ นักขับวัยยี่สิบสามปีที่ถูกจำกัดการเที่ยวและผู้ชาย สาวตัวเล็กกว่าเฝ้ามองทั้งคู่คุยกันอย่างไม่เข้าใจ แล้วเธอก็โพล่งออกมา

“แล้วถ้าอยากให้ผู้ชายไม่ต้องอดทนล่ะ แบบทำยังไงให้ผู้ชายทนไม่ไหว”

นิคตาโต สงสัยว่าหมายถึงใคร ภาวนาขอเถอะอย่าเป็นลูคัส

“โซเฟียหมายถึงลูคัสน่ะนิค เธอแอบชอบเขามานานแล้วแต่ตานั่นท่ามาก”

“เอางี้โซเฟีย คุณเป็นนักแข่งรถ คุณรู้ว่านักแข่งรถมีความอดทนสูง และมักควบคุมตัวเองได้เสมอจริงไหม”

ทั้งที่ในใจชอกช้ำแต่เขายังช่วยอธิบาย เทพธิดานักแข่งพยักหน้าเห็นด้วยเพราะเธอก็เป็นเช่นกัน

“และยิ่งลูคัส ปีศาจนักขับ แชมป์หลายสมัยเมื่อหลายปีก่อน คุณคิดว่าเขาจะเป็นยังไง”

โซเฟียพยักหน้ารับเห็นด้วยเพราะลูคัสมีความอดทนสูงจริง

“คุณต้องเหนื่อยหน่อยโซเฟีย แต่พยายามต่อไปแล้วกัน ผมคิดว่าลูคัสคงเอียงเอนมาทางคุณอยู่บ้างไม่งั้นเขาไม่หวงคุณแบบนี้”

หน้าหวานค่อยยิ้มออกได้พยักหน้ารับเห็นด้วย นิคเริ่มเห็นใจสองหนุ่มบ้างแล้วที่ต้องรับมือกับพวกเธอทั้งสองคน

“ผมสรุปง่าย ๆ นะ เบลล่าเวลาออกไปกับเดเมียนหลีกเลี่ยงกระโปรง รถยนต์ ที่ลับ ห้องนอน และโซเฟียถ้าจะรุกให้ใส่กระโปรง ล่อให้ลูคัสขึ้นรถ หาที่ลับ ๆ อยู่สองต่อสอง บุกเข้าห้องนอน เอาล่ะเข้าใจกันไหม”

เดอะคิดเห็นสองสาวพยักหน้ารับพร้อมกันและยิ้มออกมา

“งั้นแยกย้ายได้แล้ว ผมต้องพักพรุ่งนี้มีรอบควอลิฟาย อ้อ อีกเรื่อง เบล ผมคิดว่าดีลเราคงล้มแล้วใช่ไหม”

เบลล่ายิ้มอ่อน ที่จริงแผนมันก็ไม่ได้ความแต่แรกอยู่แล้วแต่เธอยังดื้อรั้นดันทุรัง

“คงงั้นแหล่ะนิค เบลขอโทษด้วยนะ”

นิคพยักหน้ารับรู้อย่างสบายใจแล้วโบกมือไล่ สองสาวแยกย้ายกอดคอกันออกจากห้องอย่างโล่งอก ผิดกับร่างแกร่งที่ยังนั่งอยู่พื้น

แม้ว่าเขาค่อนข้างชอบโซเฟีย แต่ถ้าเขาต้องแข่งกับปีศาจนักแข่ง เขาขอยกธงขาวยอมแพ้เสียแต่วันนี้เลยดีกว่า

‘เดอะคิด นายมันมีอะไรที่ดีบ้างนอกจากแข่งรถเหยียบมิด’

ในใจพลันหวนนึกถึงภาพที่ไม่ได้คิดถึงมานานแสนนานเมื่ออายุสิบเก้าปี สาวน้อยเอเชียวัยเยาว์ที่เคยทำให้เขาหลุดพ้นจากนรกอเวจีชั่วขณะ

[1] เส้นกำหนดจุดจอดรถแข่งตอนออกสตาร์ท