"พูดจบแล้วยัง?" เผยฮวนถามอีกครั้งอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ชะงักไป จู่ๆ เธอก็ไม่เข้าใจว่าเผยฮวนต้องการอะไร แต่ก็ยังอยากยั่วยุอีกฝ่าย"ฉันจะไม่มีวันเลิกกับเขา ถ้าพวกคุณย้ายไปต่างประเทศ ฉันก็จะตามไปด้วย""ฉันจะอยู่กับเซวียโจว ถึงยังไงเขาก็รักฉัน มีฉันอยู่ คุณไม่มีทางมีชีวิตแต่งงานที่มีความสุขได้!"เมื่ออวี๋เสวี่ยเอ๋อร์พูดจบ เผยฮวนก็วางจานลง เธอหรี่ตาเล็กน้อย"พูดจบแล้วใช่ไหม? งั้นทีนี้ฟังฉันบ้าง""ขอแนะนำเธอหน่อยนะ ถ้าคิดจะเป็นเมียน้อย ก็อยู่นิ่งๆ อย่าเสียงดังโวยวายนัก"ทันทีที่พูดจบ เผยฮวนก็ยกมือขึ้นและตบอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์จนหน้าหันอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์เสียหลัก เท้าพลิกไปโดนน้ำแกงบนโต๊ะจนหกใส่ตัวเธอ ทำให้เธอร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด"ร้อน!"เซวียโจวได้ยินเสียง จึงรีบวิ่งเข้ามาในครัว"เกิดอะไรขึ้น เสวี่ยเอ๋อร์?"อวี๋เสวี่ยเอ๋อร์เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย เผยให้เห็นแก้มขวาที่โดนตบจนแดงและมือซ้ายที่ถูกลวกจนบวม เธอชี้ไปที่เผยฮวนด้วยความเคียดแค้น"สามีคะ เธอตบฉันแล้วก็สาดซุปใส่ฉัน!"สามี?เผยฮวนพยายามสะกดกลั้นความรังเกียจเซวียโจวเป็นสามีของเธอ แล้วสามีของเผยฮวนเป็นใครกันอีก?เซวียโจวอุ้มอวี๋เสวี่ยเ
เผยฮวนพอจะเดาได้ว่าทั้งสองคนคิดจะทำอะไรเธอขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ไม่ได้โกรธ และพูดด้วยน้ำเสียงสงบว่า"ห้องที่อยู่ติดกับห้องนอนใหญ่นั้นใหญ่ คุณให้เธอไปอยู่ที่นั่นแล้วกัน"ถึงอย่างไร ข้าวของของเธอก็ถูกส่งออกไปหมดแล้วที่นี่ไม่ใช่บ้านของเธออีกต่อไปเซวียโจวไม่คิดว่าเผยฮวนจะพูดง่ายขนาดนี้ เขารู้สึกผิดปกติเล็กน้อย แต่แล้วอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ก็ดึงแขนเสื้อของเขาพร้อมกับยิ้มหวาน"สามี พาฉันขึ้นไปชั้นบนหน่อยสิคะ"เซวียโจวพาอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ไปจัดการเรื่องที่พัก แล้วเดินกลับเข้าห้องนอนใหญ่ห้องนอนใหญ่ว่างเปล่าไปกว่าครึ่งของของเผยฮวนหายไปหมดแล้วเซวียโจวขมวดคิ้ว รู้สึกไม่ค่อยคุ้นเคย"ของๆ คุณล่ะ?"เผยฮวนนั่งอยู่ริมเตียง โดยไม่สนใจจะมองเขา"ฉันให้คนส่งพัสดุส่งไปต่างประเทศแล้ว จะได้ไม่ต้องเสียเงินซื้อเสื้อผ้าใหม่"เซวียโจวสังเกตเห็นกล่องเครื่องประดับบนโต๊ะข้างในมีแต่ของขวัญที่เขาเคยให้เผยฮวนตลอดหลายปีที่ผ่านมา"ของขวัญที่ผมให้คุณล่ะ ทำไมคุณไม่ส่งไปด้วย?"เผยฮวนเกาหัวเล็กน้อยเธอลืมโยนทิ้งถังขยะ"ลืมน่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยส่งไป"เซวียโจวขมวดคิ้วและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา"ถ้าไม่เอาไปด้วย
เซวียโจวขมวดคิ้ว เขาไม่เข้าใจว่าเผยฮวนจะถามคำถามนี้ทำไมยังไงซะ เธอก็คงไม่มีทางตั้งท้องได้อยู่แล้ว เขาเลยตัดสินใจที่จะพูดตรงๆ"จริงๆ แล้ว ผมอยากให้เสวี่ยเอ๋อร์มีลูกคนเดียว ถ้าพวกคุณตั้งท้องพร้อมกัน ผมก็คงลำเอียงรักลูกของเสวี่ยเอ๋อร์มากกว่า"เมื่อสิ้นคำพูด เผยฮวนก็หน้าซีดเผือดเธอก้มลงลูบท้อง ความรู้สึกผิดในใจทั้งหมดสลายไปจนหมดสิ้น"ใช่แล้ว อีกสองวันเป็นวันเกิดผม ก่อนบินไปต่างประเทศ ผมจะนัดพวกพี่น้องมาฉลองกัน แล้วก็จะบอกพวกเขาเรื่องที่เสวี่ยเอ๋อร์ท้องด้วย คุณก็ควรมาด้วยนะ"เซวียโจวยืนพิงกรอบประตู มองเผยฮวนด้วยสายตาเฉยชาเผยฮวนคาดเดาไว้แล้วว่าเขาจะทำแบบนี้แต่เมื่อได้ยินเขาพูดแบบนั้นจริงๆ ใจของเธอก็ยังเจ็บแปลบขึ้นมา"ถ้าอย่างนั้น ฉันจะไปทำไม?"เซวียโจวขมวดคิ้ว"ถ้าคุณไม่ไป พวกเขาคงจะมองว่าเสวี่ยเอ๋อร์เป็นคนเจ้าแผนการ ผมไม่อยากให้เธอถูกคนอื่นเข้าใจผิด"บนใบหน้าของเผยฮวนปรากฏอารมณ์หลากหลาย ทั้งหัวเราะเยาะตัวเอง เศร้าใจ ผิดหวังและสิ้นหวัง"ฉันไม่ไป ตั้งแต่อดีต ไม่เคยมีเมียหลวงคนไหนที่ไปเป็นกองหนุนให้เมียน้อยหรอกนะ"ใบหน้าหล่อเหลาของเซวียโจวกระด้างขึ้น ก่อนที่เขาจะพูดขึ้นมาช้าๆ
"อวี๋เสวี่ยเอ๋อร์จ่ายพวกแกไปเท่าไหร่ ฉันจะให้เป็นสองเท่า!""ถุย! นังแพศยา! วันนี้กูไม่อยากได้เงินเพิ่มหรอก แค่อยากกินของดีๆ ซักครั้ง!"ชายผมเหลืองที่เป็นหัวโจกกระชากเสื้อของเผยฮวนและฉีกมันอย่างแรงคอเสื้อของเผยฮวนถูกฉีกจนขาด มือของชายคนนั้นเลื่อนไปที่ลำคอของเธอใบหน้าของเธอแสดงออกถึงความหวาดกลัว ความสิ้นหวังถาโถมเข้ามาในขณะที่กางเกงของเธอเกือบจะถูกถอด เผยฮวนรีบคว้าขวดเหล้าบนโต๊ะแล้วฟาดไปที่ชายผมเหลืองทันที!แพล้ง!ชายผมเหลืองหัวแตก ส่วนอีกห้าคนก็ชะงักไป ก่อนจะกำหมัดต่อยเผยฮวน"นังแพศยา! วันนี้กูจะเอามึงให้ตาย!"เผยฮวนถูกต่อยจนต้องขดตัวอยู่กับพื้นด้วยความอยากมีชีวิตรอดครั้งสุดท้าย เธอลุกขึ้นอีกครั้ง หยิบขวดเหล้าข้างตัวฟาดใส่พวกเขาทั้งหกคนหลบและถอยออกไป เผยฮวนฉวยโอกาสนี้รีบวิ่งหนีออกไปทันทีทั้งหกคนเห็นดังนั้นก็ไม่กล้าไล่ตามเผยฮวนเปิดประตูห้องส่วนตัวที่เซวียโจวจองไว้เธอกวาดตามองไปรอบๆ ก่อนที่สายตาจะหยุดอยู่ที่อวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ซึ่งนั่งอยู่มุมห้อง แล้วเดินตรงไปหาเธอเมื่ออวี๋เสวี่ยเอ๋อร์เห็นเผยฮวนในสภาพใบหน้าบวมช้ำ เสื้อผ้าขาดวิ่นเธอก็แสดงอาการหวาดหวั่นผ่านสายตา และร้อ
เซวียโจวกวาดตามองลายเซ็นบนใบหย่าเขาลองสัมผัสและยืนยันซ้ำว่านี่คือลายมือของเผยฮวนจริงไม่ใช่การปลอมลายเซ็น และไม่มีใครเซ็นแทนเซวียโจวขมวดคิ้วหน้าเครียด ขยำใบหย่าเป็นก้อนแล้วโยนลงพื้นด้วยความโกรธเขาไม่คิดว่าเผยฮวนจะอยากหย่าจริงๆเขาคิดว่าเธอคงไม่อยากให้เสวี่ยเอ๋อร์ตามมาด้วย เลยงอแงเหมือนเด็กถึงยังไง เผยฮวนก็รักเขามาสิบสองปี ลงทุนไปกับเขามากมาย คงไม่กล้าทิ้งเขาไปง่ายๆ"เธอล่ะ? เธออยู่ไหน? จะงี่เง่าไปถึงเมื่อไหร่?"ชายคนนั้นถอนหายใจพร้อมส่ายหัว"ผมไม่รู้ครับ คุณเผยไม่ได้บอกที่อยู่ของเธอกับผม"เซวียโจวทำหน้าเย็นชาแล้วกดโทรหาเลขา"โทรหาเธอเดี๋ยวนี้ บอกเธอว่าเลิกงี่เง่าได้แล้ว ฉันจะไม่ง้อเธออีก""ถ้าเธอยังไม่เลิกงี่เง่า ฉันจะเซ็นหย่าทันที ถึงตอนนั้น ต่อให้ร้องไห้อ้อนวอน ฉันก็จะไม่สนใจ"ปลายสายเงียบไปครู่หนึ่งก่อนเลขาจะพูดด้วยน้ำเสียงลำบากใจ"ประธานเซวียคะ เมื่อวานตอนบ่ายสามคุณเผยโทรมา เธอกำชับว่าเรื่องที่เกี่ยวกับคุณไม่ต้องโทรหาเธอ…""เว้นแต่ว่าคุณจะยอมเซ็นหย่าค่ะ"บ่ายสาม?เซวียโจวขมวดคิ้วจับใจความสำคัญได้หมายความว่าเธอไม่ได้ขึ้นเครื่อง!เซวียโจวมองไปรอบสนามบินอันกว้า
เซวียโจวมองเอกสารในมือก่อนกำหมัดที่ข้างลำตัวแน่น"เธอท้องเหรอ? แล้วทำไมไม่บอกฉัน! แถมยังแอบไปทำแท้งอีก!""เธอไม่รู้เหรอว่าฉันรอคอยลูกคนนี้มานานแค่ไหน?"จี้เยี่ยนเริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไมวันนั้นเผยฮวนถึงตัดสินใจทำแท้งอย่างเด็ดขาดเซวียโจวในอดีต หากรู้เรื่องนี้ คงรีบร้อนเป็นห่วงสุขภาพของเผยฮวนหลังจากทำแท้งแต่เซวียโจวในตอนนี้กลับเห็นแก่ตัว สนใจแต่ตัวเอง"นี่เป็นคำถามที่นายควรถามตัวเอง ว่าที่ผ่านมานายทำอะไรกับเธอบ้าง?""เธอให้ช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตสิบสองปีแก่นาย แต่นายกลับไปมีผู้หญิงคนอื่น เชิญกลับไปเถอะ"สีหน้าของเซวียโจวทมึงทึงเขายังไม่คิดว่าการกระทำของตัวเองผิดตรงไหนเขาคิดว่าในชีวิตแต่งงานนี้ เขาให้ทั้งความรักและเงินแก่เผยฮวนมากพอแล้ว เธอยังมีอะไรไม่พอใจอีกเหรอก่อนจะออกไป เขายังไม่ลดละความพยายามที่จะถามต่อ"เธอล่ะ? ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน?"จี้เยี่ยนหมุนปากกาในมือ พร้อมยิ้มเยาะ"ถ้านายกลับมาเร็วกว่านี้ ฉันคงบอกได้ว่าเธออยู่บ้านพ่อแม่ แต่ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าเธอไปไหนแล้ว"ใบหน้าของเซวียโจวซีดเผือดเขาไม่คาดคิดว่าเผยฮวนจะเด็ดขาดถึงขนาดไม่บอกจี้เยี่ยนเรื่องที่อยู่ของเธอ"ช่ว
กำลังคิดว่าจะตอบยังไงดี จู่ๆ โทรศัพท์ก็สั่นขึ้นมาเสียงจากปลายสาย เป็นเสียงของผู้ชายที่ทั้งคุ้นเคยแต่ก็แปลกหน้า"ผมกลับประเทศแล้ว อยู่ที่ไหน? เดี๋ยวผมไปหา""ฉันย้ายเมืองแล้ว ตอนนี้ไม่ได้อยู่ที่เมืองหลิน"เผยฮวนคุยกับลู่ชวนอยู่ครึ่งชั่วโมง ลู่ชวนบอกว่าจะไปหาเธอที่บ้านพ่อแม่ของเธอทันทีพอตกเย็น เผยฮวนก็กลับมาที่บ้านพ่อแม่ของเธอพอเห็นชายหนุ่มตรงหน้า เธอก็อึ้งไปเล็กน้อยชายหนุ่มอายุราวสามสิบปี สวมสูทลำลองสีเทา ดวงตาเรียวคมเหมือนตาอินทรีย์แฝงไว้ด้วยความเฉียบคมแต่พอชายหนุ่มมองมาที่เธอ สายตาที่ดูเฉียบคมนั้นกลับอ่อนโยนขึ้นทันทีไม่ได้เจอลู่ชวนมาหลายปี พอลู่ชวนลูบหัวเธอเหมือนตอนเด็กๆ ดวงตาของเผยฮวนก็เริ่มแดงก่ำ"พี่คะ"จริงๆ แล้ว ลู่ชวนไม่ใช่พี่ชายแท้ๆ ของเธอ แต่กลับเหมือนพี่ชายแท้ๆ ยิ่งกว่าตอนอายุหกขวบ ครอบครัวของลู่ชวนย้ายมาอยู่ข้างบ้านเธอสำหรับคนอื่นๆ เธอกับลู่ชวนดูเหมือนคู่รักวัยเด็กที่สนิทสนมกันมากทั้งคู่มีอายุใกล้เคียงกัน ห่างกันแค่สามปี และเรียนโรงเรียนประถมเดียวกัน จึงมักไปโรงเรียนและกลับบ้านพร้อมกันตอนอายุแปดขวบ พ่อแม่ของลู่ชวนไปทำธุรกิจที่ต่างประเทศ ทิ้งให้พี่เลี้
ปีที่สอง เธอเริ่มต้นธุรกิจ เพื่อหลีกเลี่ยงการพบกับเซวียโจว เธอจึงเลือกที่ตั้งบริษัทใกล้กับบ้านพ่อแม่ของเธอด้วยความช่วยเหลือของลู่ชวน บริษัทเฟอร์นิเจอร์ของเผยฮวนก็ค่อยๆ มั่นคงขึ้นอีกหกเดือนต่อมา ธุรกิจของเผยฮวนเติบโตขึ้นเรื่อยๆ จนเธอเริ่มมีความคิดที่จะเปิดโรงงานแห่งที่สองลู่ชวนเลือกที่ดินผืนหนึ่งให้เธอราคาซื้อขายที่ดินผืนนี้เหมาะสม และบริเวณโดยรอบไม่มีโรงงานเฟอร์นิเจอร์ขนาดใหญ่อื่นๆ ทำให้เหมาะมากสำหรับเผยฮวนแต่ทว่าที่ดินผืนนี้อยู่ในเมืองหลินเมื่อเผยฮวนทราบเรื่องนี้ เธอก็เริ่มมีความคิดอยากกลับไปเปิดโรงงานแห่งที่สองในเมืองหลินหลังจากปรึกษากับลู่ชวน ในคืนนั้นเธอก็กล่าวลาพ่อแม่ พร้อมทั้งหอบกระเป๋าเดินทางกลับไปเมืองหลินอีกครั้งเมื่อจี้เยี่ยนได้ยินว่าเผยฮวนกลับมา เธอจึงรีบชวนเผยฮวนออกไปทานข้าวด้วยความตื่นเต้น"คิดถึงแทบแย่ ในที่สุดเธอก็กลับมา""เธอรู้มั้ย สองปีนี้เซวียโจวมาถามฉันเรื่องข่าวของเธอไม่รู้กี่ครั้งแล้ว"เมื่อพูดถึงเซวียโจว เผยฮวนก็มีท่าทีเหม่อลอยเล็กน้อยตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอส่งเอกสารหย่าไปให้เขานับครั้งไม่ถ้วน และยังให้ทนายแอบติดต่อเขาไปเพื่อขอให้เซ็นเอกสาร
"ฉันไม่เคยให้โอกาสคุณเหรอ? เป็นคุณเองต่างหากที่ไม่เห็นคุณค่า!"ครั้งแรกที่เขาบอกว่าจะพาอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ไปอยู่ต่างประเทศ เธอก็อดทนครั้งที่สอง เธอก็ยังอดทนนี่ยังเรียกว่าไม่ให้โอกาสหรือไง?ลู่ชวนส่ายหัว ใบหน้าหล่อเหลาของเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ"แกไม่มีวันรู้หรอกว่าสิ่งที่แกทำลายไปคือหัวใจที่จริงใจดวงหนึ่ง"สุดท้ายเซวียโจวก็ต้องเข้าไปในคุกไปแต่ศาลตัดสินให้เขาติดคุกเพียงหนึ่งเดือนเพราะไม่มีใครบนโต๊ะหลักได้รับผลกระทบจากยาที่เขาใส่ในตอนนั้น ลู่ชวนรู้ว่าเซวียโจวตั้งใจจะใช้โอกาสในงานแต่งงานเพื่อแก้แค้นเผยฮวนเขาเลยคิดวิธีการหนึ่งออกมาเขาวางแผนออกข่าวปลอม เพื่อจงใจล่อเซวียโจวให้เข้ามาในงานที่เสมือนเป็นการซ้อมใหญ่ก่อนวันจริงใครจะคิดว่าเซวียโจวจะมาจริงๆเขาคิดว่าตัวเองฉลาด เพราะเขานำยาถ่ายชนิดรุนแรงมาใช้และใส่แค่ในอาหารโต๊ะเดียว เพื่อหลีกเลี่ยงข้อหาหนักวันถัดมา เผยฮวนไปจิบน้ำชายามบ่ายกับจี้เยี่ยนเมื่อรู้ว่าเซวียโจวติดคุกเพียงเดือนเดียว จี้เยี่ยนก็รู้สึกเสียดายมาก"น่าเสียดายจริงๆ ควรให้เขาติดสักแปดปีสิบปีไปเลย"เผยฮวนจิบชาเบาๆ ก่อนจะยิ้มบางๆ"ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน แต
ครึ่งเดือนต่อมา ที่โรงแรมชิงเถียนเผยฮวนยืนอยู่หน้าประตู ต้อนรับแขกที่จะมาร่วมงานแต่งเธอสวมชุดต้อนรับสีแดง ยืนเคียงข้างลู่ชวนทั้งสองคนรูปร่างหน้าตาดี ราวกับเทพบุตรและเทพธิดา ดูสะดุดตาเป็นพิเศษ"อีกครึ่งชั่วโมง งานแต่งจะเริ่มแล้ว"ลู่ชวนมองไปที่รองเท้าส้นสูงของเผยฮวน แล้วถามว่า "ใส่ส้นสูงยืนนานแบบนี้เหนื่อยไหม?"เผยฮวนส่ายหัว ยิ้มหวานให้เขา"ไม่เหนื่อยเลยค่ะ มีความสุขมาก"พ่อแม่ของลู่ชวนมองลูกสะใภ้ตรงหน้าอย่างพอใจสุดๆฮวนฮวนเป็นเด็กที่พวกเขาเห็นมาตั้งแต่เล็กๆ เธอเป็นผู้หญิงที่จิตใจดีมากบ้านตระกูลลู่ไม่ได้ขาดแคลนเงินทอง และที่สำคัญเดิมทีพวกเขาเองก็หวังอยากได้เผยฮวนมาเป็นลูกสะใภ้ของพวกเขาเช่นกันในที่สุดวันนี้ ความปรารถนานั้นก็เป็นจริงเสียทีในขณะเดียวกัน ที่ลานจอดรถชั้นใต้ดินของโรงแรมเซวียโจวแต่งตัวพรางตัวอย่างเต็มที่ ใส่หน้ากากและหมวก เดินลับๆ ล่อๆ อยู่ที่ลานจอดรถชั้นใต้ดินในมือของเขาถือถุงผงบางอย่างไว้ ก่อนจะหมุนตัวเข้าไปในลิฟต์ครึ่งชั่วโมงต่อมา พิธีกรขึ้นเวที พิธีแต่งงานเริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการพ่อของเผยฮวนจูงมือเธอ เดินไปหาลู่ชวนทีละก้าว ก่อนจะส่งมอบเธอให้กับ
เผยฮวนส่ายหัว"เราก็ยังจะมาถึงจุดนี้อยู่ดี ต่อให้ไม่มีอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ คุณก็คงจะไปเลี้ยงผู้หญิงคนอื่นอยู่ดี""เซวียโจว คุณไม่เข้าใจความรักจริงๆ"เซวียโจวมองแหวนเพชรเม็ดใหญ่บนมือของเผยฮวน ร่างกายเขาสั่นสะท้านไปทั้งตัว เขาเอ่ยด้วยเสียงแหบพร่าว่า"ถึงตอนนั้น คุณช่วยเชิญผมไปงานแต่งงานของคุณได้ไหม?"เผยฮวนส่ายหัว ปฏิเสธอย่างเย็นชา"ไม่ ฉันไม่อยากเจอคุณอีกแล้ว"ลู่ชวนเดินเข้ามาข้างหน้า เขาจับมือเผยฮวนเอาไว้"รบกวนประธานเซวียอย่ามารบกวนคู่หมั้นของผมอีก มิฉะนั้น ผมลู่ชวนก็ไม่ใช่คนที่ใจดีอะไรนักหรอกนะ"คำพูดของเขามีความหมายแฝงหากเซวียโจวยังกล้ามารบกวนเผยฮวนอีก เขาจะไม่ปล่อยเซวียโจวไว้แน่นอนเซวียโจวก้มหน้าลง มองลู่ชวนโอบเผยฮวนเดินจากไปเขานั่งอยู่ในสำนักงานเขต พึมพำกับตัวเอง"ไม่มีแล้ว จบสิ้นแล้วทุกอย่าง""เงิน บ้าน บริษัท เมีย หมดสิ้นทุกอย่างแล้ว"วันต่อมา ลู่ชวนตามเผยฮวนกลับไปที่บ้านของเธอเขาเตรียมของขวัญไว้ล่วงหน้าแล้วของขวัญที่เขาซื้อมานั้นมากมายจนไม่สามารถใส่ท้ายรถคันหนึ่งได้หมด ต้องเรียกรถอีกคันมาเพื่อใส่ของเผยฮวนกดกริ่งประตูบ้าน เมื่อแม่ของเธอเปิดประตูออกมา เห็นลู่ช
เซวียโจวพูดด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้นจนจบประโยค แต่เผยฮวนกลับมองเขาด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะส่ายหัวอย่างไร้คำพูดใดๆ"คุณนี่น่าสมเพชจริงๆ""ถ้าคุณยังเป็นลูกผู้ชายอยู่ ก็เซ็นใบหย่าซะ เราจะได้จบกันด้วยดี แล้วฉันจะยังเคารพคุณว่าเป็นคนดีอยู่""แต่สิ่งที่คุณทำมาตลอดสองเดือนนี้ มีอะไรบ้างที่คุณทำเพราะฉัน? ทุกอย่างที่คุณทำมันแค่ซึ้งใจคุณคนเดียวเท่านั้น"สิ่งที่เขาทำแบบนี้ มีแต่ยิ่งทำให้เธอมั่นใจว่าการเลือกเดินออกมาในวันนั้นคือการตัดสินใจที่ถูกต้องที่สุด"ผมต้องทำยังไง? คุณถึงจะยอมให้อภัยผม?"เซวียโจวมองเผยฮวนด้วยสายตาวิงวอน"หรือว่าผมต้องตายก่อน คุณถึงจะยอมให้อภัยผม?"พูดจบ เซวียโจวก็ไม่รู้ไปหยิบมีดมาจากไหน ก่อนจะกรีดลงบนข้อมือตัวเองอย่างแรงเขากรีดลงไปลึกมาก จนเลือดไหลออกมาอย่างไม่หยุดเผยฮวนยืนอึ้งไปหลายวินาที ก่อนจะก้าวถอยหลังสองก้าวแล้วส่ายหัวเบาๆ"คุณบ้าไปแล้วจริงๆ บริษัทคุณล้มละลายแล้ว ในสองเดือนนี้คุณไม่ได้แค่ไปที่ที่เราเคยไปด้วยกัน แต่ฉันยังรู้ว่าคุณไปขอเงินจากคนอื่นมาเพื่อจะผ่านช่วงวิกฤตนี้ไปให้ได้""น่าเสียดายที่ชื่อเสียงของคุณหมดไปนานแล้ว คุณจนมุมแล้วเลยคิดจะเอาทุกอย่างมาพนันไ
"ฉันไม่พูด"เผยฮวนส่ายหน้าอีกนิดเดียวเท่านั้น เธอก็จะสามารถคลายเชือกออกได้สำเร็จอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์หรี่ตาลง มองเธอด้วยสายตาเย็นชาแล้วพูดว่า"ได้ ถ้าแกไม่พูด ฉันก็จะทำลายชีวิตแกเอง""ฉันจะทำลายใบหน้าของแก แกจะได้ไม่มีวันยั่วยวนผู้ชายคนไหนได้อีก ฉันจะลงโทษแทนสวรรค์เดี๋ยวนี้!"อวี๋เสวี่ยเอ๋อร์เสียสติไปแล้วเธอหยิบมีดขึ้นมาแล้วพุ่งไปหมายจะกรีดที่ใบหน้าของเผยฮวนพอดีกับที่เผยฮวนคลายเชือกออกได้ เธอจึงรีบหลบออกไปอย่างรวดเร็วอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์รู้สึกว่าอะไรบางอย่างผิดปกติ เธอยื่นมือจะไปคว้าตัวเผยฮวนไว้เผยฮวนรีบยกขาวิ่งหนี แต่เพราะทั้งตัวเธอเต็มไปด้วยเลือด ทำให้วิ่งได้ไม่กี่ก้าวก็เกือบถูกอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์จับตัวได้ทันใดนั้น เงาสีดำร่างหนึ่งก็พุ่งเข้ามาลู่ชวนมายืนขวางหน้าเผยฮวน เขาเตะอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์อย่างแรงหนึ่งที ก่อนจะรีบคว้าตัวเผยฮวนไว้ในอ้อมแขน"ฮวนฮวน พี่จะพาเธอไปโรงพยาบาล"น้ำเสียงของชายหนุ่มเต็มไปด้วยความเคลียด ความกังวล ความเสียใจและการตำหนิตัวเองเผยฮวนมองลู่ชวนที่อยู่ตรงหน้าด้วยน้ำตาคลอในที่สุดเธอก็อดไม่ได้ที่จะปล่อยโฮออกมา"เจ็บมาก ลู่ชวน เจ็บมากจริงๆ"ลู่ชวนหรี่ตาลง
อวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ยิ้มเล็กน้อย พอใจกับสีหน้าที่ตึงเครียดและดูไร้ทางออกของเผยฮวนในตอนนี้"ฉันจะเริ่มไลฟ์สดตอนนี้ แกก็พูดขอโทษและยอมรับผิดในไลฟ์ซะ ยอมรับว่าแกเองที่เป็นเมียน้อย เป็นแกที่บังคับเซวียโจวให้แต่งงานเขาถึงได้ทิ้งฉันไป""ถ้าแกยอมทำ หลังจากจบไลฟ์ฉันจะปล่อยแกไป เป็นไง?"ใบหน้าของเผยฮวนแสดงความเย็นชาออกมาเล็กน้อย เธอมองผู้หญิงที่ใกล้จะเสียสติตรงหน้าคนนี้ด้วยสีหน้าจริงจัง"เธอบ้าไปแล้วเหรอ? ทำไมถึงได้ชั่วร้ายขนาดนี้?"ให้เธอยอมรับว่าเป็นเมียน้อยผ่านไลฟ์สดถึงตอนนั้นคลิปไลฟ์สดก็จะถูกตัดต่อเป็นคลิปสั้นโดยชาวเน็ต ชื่อเสียงของเธอก็ต้องพังพินาศไปตลอดชีวิตน่ะสิไม่เพียงแค่ชื่อเสียงของเธอที่จะพัง อนาคตหากเธอมีลูก ลูกก็อาจถูกเพื่อนร่วมชั้นรังแกเพราะคลิปไลฟ์สดนี้"ฉันไม่มีทางตกลงกับเธอ"อวี๋เสวี่ยเอ๋อร์หยิบมีดเล็กขึ้นมาอีกครั้งและกรีดลงไปที่ใบหน้าของเผยฮวนจนเกิดรอยแผลขึ้นอีกหนึ่งรอยคมมีดกรีดผ่านผิวขาวเนียนของเผยฮวน ทำให้เธอเจ็บจนหน้าเหยเก แต่เธอก็ไม่ร้องออกมา"ถ้าเธอยอม ฉันก็ไม่ทำอะไรเธอหรอก""แต่ถ้าเธอไม่ยอม ทุกสิบนาทีฉันจะกรีดหน้าเธอหนึ่งครั้ง จนกว่าเธอจะยอม"เผยฮวนทำหน้าตึง เ
ไม่นานหลังจากที่อวี๋เสวี่ยเอ๋อร์เข้าเรือนจำ บริษัทของเซวียโจวก็ประสบปัญหาวิกฤตทางการเงินเนื่องจากการตัดสินใจผิดพลาดในช่วงนี้ บวกกับผลกำไรของบริษัทที่ลดลงในช่วงสองปีที่ผ่านมา ทำให้ไม่สามารถจ่ายเงินเดือนพนักงานในเดือนนี้ได้เมื่อได้รับรู้ข่าวนี้ เซวียโจวก็ขังตัวเองอยู่ในห้องทำงานคนเดียวทั้งคืนภาพในอดีตที่เผยฮวนคอยอยู่เคียงข้างเขาในช่วงที่เริ่มต้นธุรกิจผุดขึ้นในหัวของเขาเมื่อห้าปีก่อน ตอนที่เขาไม่รู้วิธีเจรจากับลูกค้า เผยฮวนได้ค้นหาข้อมูลในอินเทอร์เน็ต และสอนเขาอย่างใจเย็นในช่วงสามปีที่ล้มเหลวในการทำธุรกิจอย่างต่อเนื่อง เขาไม่ยอมให้เผยฮวนใช้เงินจากครอบครัวของเธอ แต่เผยฮวนกลับแอบไปซื้ออาหารเสริมมาให้เขากินความเสียใจถาโถมเข้าใส่เซวียโจวเหมือนคลื่นทะเลที่ซัดสาด เขาใช้มือสองข้างกุมศีรษะ และจู่ๆ ก็ร้องไห้ออกมาอย่างหนักเขาผิดไปแล้ว ผิดอย่างมหันต์สองเดือนที่ผ่านมา เผยฮวนไม่ได้เจอเซวียโจวเลยวันหนึ่ง จี้เยี่ยนชวนเผยฮวนไปดื่มน้ำชายามบ่ายกันไม่รู้ว่าเธอกำลังดูเว็บไซต์อะไรอยู่ แล้วจู่ๆ ก็อุทานขึ้นอย่างตกใจว่า"โอ้พระเจ้า! เซวียโจวหายตัวไปแล้ว"มือที่กำลังกวนชาอยู่ของเผยฮวนชะงักไป
เซวียโจวมองไปที่เผยฮวนด้วยแววตาที่ตกตะลึงและซับซ้อนทำร้ายเผยฮวนหลายครั้ง?ทำไมเผยฮวนไม่เคยบอกเขาเลย?เขาไม่ได้ยื่นมือไปช่วยอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ เธอพยุงตัวเองลุกขึ้นยืน พร้อมจ้องมองเผยฮวนด้วยสายตาเคียดแค้น"ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ เซวียโจวจะบอกเลิกฉันเหรอ? ทั้งหมดมันเป็นความผิดของเธอ!"เผยฮวนมองเธอด้วยความสงบนิ่ง พร้อมแสยะยิ้มเยาะเย้ย"เป็นความผิดฉัน? คนที่ทำลายครอบครัวฉันคือใคร? หรือว่าฉันบังคับเธอให้ไปทำแท้งซ้ำแล้วซ้ำอีก?""อวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ ฉันไม่ได้ว่านะ แต่ต่อให้ฉันยกตำแหน่งภรรยาหลวงให้ เธอ สมองแบบเธอก็ไม่มีทางไต่ขึ้นไปได้หรอก"เมื่ออวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ถูกเผยฮวนด่าตรงๆ ว่าเธอไม่ฉลาด เธอก็โมโหจนแทบจะด่ากลับทันทีแต่เซวียโจวรีบห้ามไว้ก่อน"พอแล้ว! อย่ามีเรื่องกันอีกเลย!""สองปีก่อน เธอทำอะไรกับเผยฮวนไว้กันแน่?อวี๋เสวี่ยเอ๋อร์หลบสายตา และมีท่าทีกลัวความผิดเล็กน้อย"คนทั้งคนนะ ฉันจะไปทำอะไรได้? ตอนนี้เธอก็ยังยืนอยู่ตรงนี้อย่างปลอดภัยดีไม่ใช่เหรอ?เผยฮวนคิดถึงเรื่องในอดีต ร่างกายก็เริ่มสั่นเทาโดยไม่อาจควบคุมได้ลู่ชวนโอบไหล่เธอไว้ ลูบเบาๆ เพื่อปลอบใจเมื่อเผยฮวนสงบลงแล้ว เขาก็มองไปที
และเกือบจะในจังหวะเดียวกัน ลู่ชวนก็โทรเข้ามาพอดีน้ำเสียงของลู่ชวนในสายเย็นชา"เดาว่าน่าจะมาดักพบเธอ พึ่งมาถึง"ดวงตาของเผยฮวนเย็นเยือกขึ้นมา"จับจังหวะได้เก่งจริง เซวียโจวคงคำนวณเวลาที่ฉันจะกลับมาไว้พอดีเลยสินะ"ลู่ชวนเงียบไปครู่หนึ่ง น้ำเสียงทุ้มนุ่มชวนให้รู้สึกปลอดภัย"ถ้าเธอไม่อยากเจอพวกเขา พี่จะให้คนไล่ออกไป"หลังจากเงียบไปสักครู่ เขาก็พูดเสริมว่า"เดาว่าน่าจะมาเป็นตัวแทนพูดจาเกลี้ยกล่อมเธอน่ะ"เผยฮวนคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะส่ายหน้าแม้ว่าเซวียโจวจะมาจากครอบครัวที่ไม่ร่ำรวยนักแต่ตลอดหลายปีที่เธอแต่งงานเข้าบ้านนั้น พ่อแม่ของเขาก็ปฏิบัติกับเธอค่อนข้างดีปกติแล้วของที่ปลูกได้ดีๆ พวกเขาก็มักจะส่งมาให้เธอเธอชอบกินอะไร ทั้งสองคนก็จะปลูกสิ่งนั้นดังนั้น แม้ว่าเธอจะให้ทนายเตรียมฟ้องหย่าไว้แล้ว แต่มารยาทก็ยังคงต้องรักษาไว้"ให้พวกเขาเข้ามาเถอะ ฉันจะคุยกับพวกเขาเอง"เผยฮวนจอดรถเรียบร้อยและนั่งอยู่ในรถสิบกว่านาที ก่อนจะค่อยๆ เดินเข้าห้องรับแขกไปพ่อแม่ของเซวียโจวลุกขึ้นด้วยความตื่นเต้นเมื่อเห็นเธอเหมือนกับที่ลู่ชวนคาดไว้ พ่อแม่ของเซวียโจวมาที่นี่เพื่อเกลี้ยกล่อมให้เธอกลับไ