"ฟอดดด ฟอดดดด""อื้ออ"ฉันเบือนหน้าหนีจมูกของริวอิจิที่ตอนนี้เขาจับเอวของฉันดันเข้าไปหาร่างของเขา และเขาก็กอดฉันแน่นพลางก้มหน้าลงมาเอาจมูกโด่งๆของเขาฟัดไปกับแก้มของฉัน"หึ!ฟอดดดด"ยิ่งฉันดีดดิ้นตัวไปมามากเท่าไร ริวอิจิก็ยิ่งกอดฉันแน่นมากกว่าเดิม จนกระดูกหลังของฉันดังกร๊อบเลย"กระดูกหักแน่มึง หายเจ็บจิ๋มแล้วหรอวะ"ริวอิจิเอาหน้ามาคลอเคลียข้าวแก้มของฉันพลางเอ่ยถามฉัน หายอะไรล่ะ หายง่ายๆก็ดีนะสิ"เงียบไม่ตอบกู ตัดลิ้นทิ้งเลยไหม เดี๋ยวกูตัดให้"ริวอิจิเอ่ยถามฉัน ฉันก็รีบหันหน้ากลับไปประจันหน้ากับเขา จนปลายจมูกของเราชนกัน"O_o"หน้าของฉัน"^O^"หน้าของริวอิจิ เขาจ้องมองใบหน้าของฉัน พร้อมกับรอยยิ้มหล่อๆที่ผุดขึ้นบนใบหน้าของเขา ฉันต้องหลบสายตาของเขาตึกตักๆๆ/ตึกตักๆๆร่างกายของเราแนบชิดกัน จนเราทั้งคู่ได้ยินเสียงหัวใจที่กำลังเต้นแรงอย่างบ้าคลั่งของเราทั้งคู่ริวอิจิยื่นมือข้างหนึ่งขึ้นมากอบกุมโครงแก้มของฉัน และเขาก็ค่อยๆเลื่อนใบหน้าหล่อๆพร้อมลากปลายจมูกไปตามแก้มของฉัน ริวอิจิเลื่อนริมฝีปากมาหยุดอยู่ที่ริมฝีปากของฉัน ริวอิจิกดริมฝีปากลงมาทับกับริมฝีปากของฉัน"กรี๊ดดดดดดด ริวว"พรึบ โครม"โอย!"ฉันร้อ
"ขอบคุณนะคะ^_^"ฉันเอ่ยขอบคุณหนุ่มน้อยน่ารักที่ชื่อเคนตะคุง เขาอุ้มฉันมานอนลงบนเตียงนุ่มๆในห้องของริวอิจิ แล้วเขาก็นั่งลงบนเตียงนอนข้างๆฉัน"คุณสวยจัง ไม่แปลกใจที่พี่ริวจะ.."หนุ่มน้อยน่ารักมองสำรวจร่างกายของฉันแล้วเขาก็เอ่ยขึ้น ฉันก็เอียงคอรอให้เขาพูดให้จบที่ริวเขาจะ จะอะไรอ่ะ"หึ อย่าไปพูดถึงผู้ชายนิสัยเสียแบบพี่ริวเลยครับ เรามาพูดเรื่องของเราดีกว่า^_^"เขาบอกฉัน เอ้าแล้วมาทำให้ฉันอยากรู้ทำไม"ผมชื่อ เคนตะนะครับ แล้วคุณล่ะ?"เขาเอ่ยถามฉัน"ปลายฟ้าคะ""ผมเพิ่งจะอายุ20แล้วคุณละครับ?"เคนตะคุงเอียงคอถามฉันอย่างน่ารัก"ฟ้าอายุ23ค่ะ""^_^คุณอายุมากกว่าผม ผมชอบผู้หญิงที่อายุมากกว่าอยู่แล้ว ผมจะเรียกคุณว่าพี่นะครับ"เคนตะคุงบอกฉันพลางยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆหน้าฉัน แต่ฉันก็เอนหลังหนีเขา"หึ ผมหล่อสู้พี่ริวไม่ได้หรอ?"เขาเอนตัวกลับไปพลางเอ่ยถามฉัน ไม่รู้สิ เขาก็เป็นผู้ชายที่จัดว่าหน้าตาดีอาจจะดีมากเลยล่ะ แต่มองดูจะเจ้าชู้ๆเเน่เลย"ทำไมไม่ตอบผมล่ะครับ?"เคนตะยังคงถามฉัน เขาค่อยๆยื่นมือใหญ่ของเขามากอบกุมหน้าของฉัน"อย่านะคะ เราทำแบบนี้ไม่ดีเลย"ฉันเอ่ยบอกเขาไปด้วยนำ้เสียงกลัวๆ"เราทำแบบนี้ไม่ดีเลย แบบไหนหร
"เฮ้ออ วันนี้เหนื่อยจัง"ฉันพูดในขณะที่ล้มตัวลงนอนบนที่นอนคิงไซส์สีขาวขนาดใหญ่ แล้วฉันก็ค่อยๆปิดเปลือกตาลงอย่างเหนื่อยล้า เจ็บปากที่โดนตบไปหมดเลยมือของไอโกะจังหนักจริงๆ ป่านนี้ริวอิจิคงจะไปส่งไอโกะจังที่บ้านของเธอและเขาคงจะนอนค้างกับไอโกะจังเลย แล้วทำไมฉันต้องไปคิดเรื่องของเขาทั้งคู่ด้วยนะริวอิจิ โกมะ....เพลี๊ย เพลี๊ย เพลี๊ย"กรี๊ดดดดดด ริวตบไอโกะทำไมค่ะ!!"ไอโกะร้องกรี๊ดๆใส่ผมที่ผมตบแก้มของเธอไปสามที ก็เเม่งมันตบปลายฟ้าอ่ะ"มึงตบเมียกู มึงตบเมียกู3ที"ผมนั่งยองๆลงไปตรงหน้าเธอที่ตอนนี้ นั่งหมดสภาพอยู่บนพื้นในบ้านของผมเอง ตอนนี้แขกในงานกลับไปหมดแล้ว"ถ้าอีนั้นเป็นเมียริว ไอโกะก็เป็นเมียริวเหมือนกันคะ คุณอาจจะแค่หลงมัน มันคงจะให้ความสุขคุณแบบที่ไอโกะให้คุณไม่ได้หรอกค่ะริว!!"เธอตะโกนใส่หน้าผม ผมก็มองหน้าเธอด้วยสายตารังเกียจ เธอเป็นคนมาเสนอให้ผมเอาเองหนิ ผมไม่มีเมียจบป่ะ ก็แค่ของฟรีๆที่ไม่มีค่าอะไรสำหรับผม ผมมีเมียแค่คนเดียวเพลี๊ย"มึงอย่าเอาปลายฟ้าไปเปรียบเทียบกับผู้หญิงแบบมึง เธอมีค่ากว่าของฟรีๆแบบมึง! มึงเลิกยุ่งกับกูได้แล้ว!"ผมตบหน้าเธอจนปากของเธอแตก ไม่ต้องด่าผมนะครับที่ผมตบผู้หญิง ก
"นอนเฉยๆๆ"ผมพูดในลำคอและเอาหน้าซุกไซ้ไปกับเต้างามทั้งสองเต้า มือก็บีบคลึงเต้านมทั้งสองเต้าไปด้วยอย่างมันส์มือ "แผล๊บ แผล๊บ "ผมส่งลิ้นร้อนๆไปเลียยอดอกสีชมพูที่เเข็งชูชันท้าทายลิ้นร้อนของผมอย่างหมั่นเขี้ยว "อื้ออ ไม่นะๆๆ"ร่างบางดีดดิ้นตัวขัดขืนไปมา จนผมที่กำลังมีอารมณ์หงี่ กลายเป็นโมโหเลยจับเเขนของปลายฟ้าทั้งสองข้างเอาไว้ด้วยมือข้างเดียวของผม และส่วนอีกมือของผมก็เอื้อมมาปลดเข็มขัดของผมออกไปรัดข้อมือของเธอผูกติดกับเหล็กที่หัวเตียง "ไม่นะๆๆคนบ้า ฉันเกลียดนายที่สุด!!"ปลายฟ้าดีดดิ้นตัวขัดขืนผมพลางเอ่ยปากบอกว่าเกลียดผม เกลียดกูหรอได้ๆผมไม่รอช้าผูกข้อมือเธอติดกับหัวเตียงทันที และก็ก้มหน้าลงไปซอกไซ้ซอกคอขาวๆของเธอพลางขบเม้นทำรอยรักทั่วคอและเนินอกของเธอเป็นจำ้ๆเต็มไปหมด "ไม่นะ ไม่ ปล่อยฉัน!!"ร่างบางแหกปากร้องจนน่ารำคาญ "มึงจะแหกปากหาพ่องมึงหรอว่ะ!!"ผมสบถใส่เธออย่างหงุดหงิดแล้วหยิบเทปกาวที่โต๊ะหัวเตียงมา "จะทำอะไรอ่ะ"ร่างบางถามผมด้วยนำ้เสียงหวาดกลัว ผมก็กระตุกยิ้มร้ายใส่เธอ "ปิดปากมึงไง!"ผมตะโกนใส่หน้าเธอ เธอก็มองผมอย่างตกใจและรีบส่ายหน้าไปมาเพื่อไม่ให้ผมปิดปากเธอได้ ผมก็เอามือไปพยายามจับ
"เชื่องๆแบบนี้ค่อยดีหน่อย กูขี้เกียจสู้กับมึงแหละ"ริวอิจิพึมพำขึ้น และเขาก็ค่อยๆขยับตัวเข้ามานั่งตรงกลางหว่างขาของฉัน ริวอิจิจับความเป็นชายของเขาถูขึ้นลงไปตามร่องเสียวของฉัน ขาของฉันก็สั่นสะท้านไปด้วยความกลัว ฉันหลับตาปี๋เกร็งตัว กึก กึก สวบ"อ่าห์โคตรแน่น อ่าห์ อย่าเกร็งดิ!""อร๊ายย เอ็บออ ฮืฮฮฮ"ฉันร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บใจกลางความเป็นสาวของฉันที่ตอนนี้ริวอิจิได้กดความเป็นชายของเขาเข้ามาในร่องเสียวของฉันแล้ว มันคับจนฉันรู็สึกอึดอัดไปหมด"อ่าห์ ไม่ไหวเว้ย เจ็บค.."ริวอิจิสบถขึ้น แล้วเขาก็จับขาทั้งสองข้างของฉันให้อ้าออกอย่างกว้างๆพลางค่อยๆขยับสะโพกเข้าออกจากร่องเสียวของฉันอย่างช้าๆเนิบๆๆ"อ๊าา อ๊ะ"ฉันก็หลับตาพริ้มที่ความเจ็บตอนแรกค่อยๆกลายมาเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่ฉันเสียวซ่านไปทั้งตัว ริวอิจิยื่นมือมาดึงเทปกาวที่ปิดปากของฉันออกอย่างช้าๆแกร๊ก"ครางชื่อกูอย่างเดียว ถ้ามึงพูดมากกว่าชื่อกู กูจะเอาเทปกาวปิดปากมึงอีก!"ริวอิจิเอ่ยสั่งฉัน ฉันก็มองเขาด้วยสายตาโกรธเคือง"มึงมองผัวแบบนี้หรอว่ะ เดี๋ยวกูจะทำให้มึงเรียกหาแต่กู ปลายฟ้า!!"ริวอิจิตวาดลั่นพั่บๆๆๆๆๆๆ ตั่บๆ"อ๊ะๆๆ เบาๆๆสิฉันเจ็บ"ฉันเ
คฤหาสน์ โกมะวันต่อมา..ริวอิจิ โกมะ..."อื้ม ทำไมมันร้อนแบบนี้ว่ะ แอร์เสียหรอว่ะ"ผมสบถขึ้นอย่างหงุดหงิด ผมกำลังนอนหลับอย่างสบาย ผมเพิ่งจะได้นอนเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่แล้วนี้เอง เพราะผมหลงไหลร่างกายของผู้หญิงที่ผมตกหลุมรักตั้งแต่ครั้งแรกที่พบสบตา เธอกำลังนอนหลับอยู่ในอ้อมแขนของผม"เห้ย!ทำไมตัวร้อนขนาดนี้ว่ะ ปลายฟ้า!"ผมเอ่ยขึ้นอย่างตกใจที่ผมเอื้อมมือไปลูบไล้แผ่นหลังที่เปลือยเปล่าของเธอ แต่ก็ต้องสะดุ้งเมื่อมือผมได้รับสัมผัสความร้อนจากร่างกายของปลายฟ้า"ไม่สบายหรอวะ ตัวร้อนจี๋เลย"ผมเอ่ยขึ้นพลางลุกขึ้นนั่งและจับตัวปลายฟ้าให้นอนหงาย ใบหน้าที่สวยหวานตอนนี้ซีดเซียวจนผมใจกระตุกวูบ"ฟอดดด ปลายฟ้า"ผมหอมแก้มเธอและเรียกชื่อเธอเบาๆที่ข้างหูเธอ"หนาวจังคะ แม่คะ ฟ้าคิดถึงแม่ฮืฮๆๆ"ปลายฟ้าละเมอร้องขึ้น ผมก็คว้ากอดร่างบางของเธอเข้ามากอดพลางลูบมือไปตามโครงหน้าหวานที่ตอนนี้ร้อนรุ่มไปด้วยพิษไข้ "กูรุนแรงหรือมึงอ่อนแอวะปลายฟ้า ฟอดดด"ผมมองหน้าเธอและก็เอ่ยพึมพำขึ้นพลางก้มหน้าลงไปหอมหน้าผากของเธอ พรึบผมควานหาโทรศัพท์เครื่องหรูเพื่อจะโทรหาไอมายาตะ"ยามาตะ" เมื่อผมเจอชื่อของไอมายาตะแล้วผมก็กดโทรออกทันทีตื๊ดดด
"ก็ทำแบบที่ผัวเมียเขาทำกัน"ผมตอบแม่ของผมไปด้วยนำ้เสียงเรียบๆพลางยกยิ้มมุมปากไปให้ท่าน "อีริวววว!!"เท่านั้นแหละครับ คุณนายแม่ของผมขึ้นอีกับผมทันที ผมก็ยักคิ้วส่งไปให้ท่านอย่างกวนๆ "เข้าไปตรวจหนูปลายฟ้าให้ละเอียดเลยนะคะคุณหมอ!"คุณนายของผมหันไปสั่งหมอผู้หญิงอายุน่าจะรุ่นๆเดียวกับแม่ของผมนั่นแหละ "คะ คุณหญิง"หมอก้มหัวให้แม่ผมกับผม ผมก็หลบทางให้เธอเดินเข้าไปหาปลายฟ้าในห้อง ผมก็ปิดประตูและเดินตามหมอกับแม่ของผมไป "หนูปลายฟ้า! นี่แกโรคจิตรึป่าวเนี่ยอีริว!"แม่ของผมที่ลงไปนั่งบนเตียงนอนข้างๆตัวของปลายฟ้าท่านมองสำรวจตามร่างกายของปลายฟ้าและท่านก็หันกลับมาเอ่ยถามผมที่ยืนอยู่ตรงปลายเตียง "ก็เด็กมันยั่ว!"ผมหยักไหล่ๆชิวๆไปให้คุณนายแม่ของผม ท่านก็ทำปากขมุบขมิบพึมพำด่าผม เพราะท่านด่าผมเสียงดังไม่ได้ ท่านคงจะเกรงใจหมอมั้ง หมอกำลังใช้เครื่องอะไรก็ไม่รู้ตรวจร่างกายของปลายฟ้าอยู่ "โห้!นี้รอยชำ้อะไรค่ะเนี่ย!"หมอเงยหน้าขึ้นมาถามผม ทันทีที่หมอแหวกเสื้อคลุมตรงหน้าอกของปลายฟ้าออก ก็ต้องเห็นรอยดูดที่ผมเป็นคนทำเองตามซอกคอและเนินอกอวบอิ่มของปลายฟ้า หมอแก่ๆพวกนี้คงจะไม่เคยเห็นรอยรักพวกนี้หรอก เพราะผัวแก่ไม
ห้องทำงาน ริวอิจิ "มีอะไรหรอแม่?"ผมเดินไปนั่งบนเก้าอี้ทำงานตัวใหญ่ในห้องทำงานของผมพลางเอ่ยถามคุณนายแม่ของผม ที่ตอนนี้ท่านกำลังยืนกอดอกมองหน้าผมด้วยสายตาคาดโทษ "ทำไมทำกับน้องแบบนี้ แกข่มขืนน้องหรอริว!"แม่ผมเปิดประเด็นในการสนทนาของเราทั้งคู่ "ถ้ามันสมยอมผม จิมิมันก็คงจะไม่อักเสบแบบนี้หรอกแม่"ผมก็เอ่ยบอกแม่ไปอย่างกวนๆ ซึ่งต่างจากแม่ของผมที่ตอนนี้ท่านกำลังมองหน้าผมด้วยสายตาและอารมณ์กรุ่นโกรธผมอย่างมาก แล้วท่านก็สูดลมหายใจเข้าปอดอย่างลึกๆพร้อมหลับตาเหมือนกดกลั่นอารมณ์ของตัวเอง "แกชอบน้องจริงๆหรือแค่เล่นๆแบบผู้หญิงคนอื่นๆของแกนะริวซัง?"แม่ผมเอ่ยถามผมด้วยนำ้เสียงจริงจัง ท่านเดินเข้ามายืนตรงหน้าผม ผมก็มองหน้าท่าน "มันจะต้องมาเป็นแม่ของลูกผม!!"ผมตอบแม่ผมไปด้วยนำ้เสียงดุดันและจริงจัง ท่านก็มีสีหน้าที่ตกใจ ผมคงไม่กล้าบอกว่าชอบปลายฟ้าหรือรักเธอหรอกนะ ผมไม่เคยพูดหวานๆเลยไม่เคยชอบผู้หญิงและไม่เคยจีบผู้หญิงด้วย อยู่ๆจะให้ไปบอกรักหรือชอบผมก็ไม่กล้าอ่ะ "แกชอบน้องหรอริว ถ้าแกชอบน้องเนี่ย แกก็ควรจะทำดีๆกับน้อง ไม่ใช่ทำเรื่องเลวๆแบบนี้กับน้อง ริวซัง ฉันโกรธแกมากเลยตอนนี้!!"แม่ของผมร่ายบทสวดมาเป็นช
"อ่าห์ ริวขาา มานอนกับฟ้าสิคะ"ปลายฟ้าที่นอนตะแคงข้างกระดิกนิ้วเรียกผมให้เข้าไปนอนบนเตียงกับเธอ"อย่ายั่วได้ไหมวะ!!"ผมตะโกนบอกเธอ เธอก็ไม่ได้มีท่าทีตกใจอะไรเลยมีแต่เอื้อมมือไปชุดนอนของเธอแหวกให้ผมเห็นทรวงอกที่ใหญ่โตน่าฟัดของเธอจนผมเห็นยอดอกสีชมพูกำลังแข็งชูชันท้าทายผมอยู่ "เอือก อึก"ผมกลืนน้ำลายทันทีก่อนที่นำ้ลายของผมมันจะไหลอออกมา"ยุบหนอ ยุบหนอ"ผมหลับตาพลางเอ่ยขึ้นและยื่นมือลงไปลูบความเป็นชายของผมที่มันแข็งขยายใหญ่พร้อมสู้รบเต็มทนแล้วผมรู้สึกปวดหนึบไปหมด"อ่าห์ ริวขา ฟ้าเสียวจัง"เสียงกระเส่าของปลายฟ้าครางขึ้นผมรีบลืมตามองไปที่เธอทันที ตอนนี้เธอกำลังเอานิ้วเรียวเขี่ยยอดอกสีชมพูของเธออยู่ ผมก็ไล่สายตามองไปตามเรือนร่างที่แสนเย้ายวนของเธอด้วยสายตาหวานเยิ้ม"มานี่สิคะริว มาหาฟ้าหน่อยนะ นะคะๆๆนะๆๆ"ปลายฟ้าเอ่ยเรียกผมด้วยนำ้เสียงอ้อนๆพร้อมกับส่งสายตาหวานเยิ้มมาให้ผม ผมก็ค่อยๆเดินเข้าไปหาเธอที่เตียงนอน พอไปถึงที่นอนผมก็ค่อยๆคลานขึ้นเตียงไปค่อมร่างเธอ เธอก็พลิกตัวกลับมานอนหงายพร้อมกับส่งนิ้วเรียวยาวของเธอมาลูบไล้แผงอกลำ่ๆของผม ผมก็เสียวซ่านไปทั้งตัว"ริวขา"ปลายฟ้ายันตัวขึ้นมาเอ่ยเรียกผมด้วยนำ
"ขอบคุณนะที่รักกู และทนนิสัยเสียๆของกูได้ กูจะทำให้มึงกับลูกมีความสุขที่สุดปลายฟ้า"ริวอิจิเอ่ยบอกฉันและเขาก็ผละออกมาจากอ้อมกอดของฉันและเราก็มองหน้ากันอย่างเนิ่นนาน ฉันโชคดีที่มีผู้ชายที่รักฉัน และฉันเองก็รักเขามากเหมือนกัน"ขอบคุณนะคะริว^_^"ฉันเอ่ยบอกริวอิจิไปแล้วเขาก็ก้ทมหน้าลงมาประกบริมฝีปากของฉันทันที"จ๊วฟฟ จ๊วฟฟ ซู๊ดดด อื้อออ"เราทั้งคู่ครางขึ้นอย่างพอใจที่เราทั้งคู่มอบจูบที่ร้อนแรงและดูดดื่มให้กันและกัน เราจูบกันอย่างเนิ่นนาน"วู้ดดดดดดดดด""เฮ้ๆๆๆๆๆ""ฮิ้ววววววววว""อื้ออ"ฉันพยายามจะผลักอกของริวอิจิให้ออกไปหลังจากที่ทุกคนโห่แซวฉันกับริวอิจิ แต่ริวอิจิไม่ยอมเขายังคงหาความหวานในโพรงปากของฉันอยู่ ฉันก็เลยต้องจูบตอบเขากลับไปเช่นเดิม เสียงหัวใจของเราทั้งคู่เต้นแรงไปในจังหวะเดียวกันตึกตักๆๆๆ ตึกตักๆๆๆๆ"มานี่มา"ริวอิจิผละออกจากฉันแล้วเขาก็เปลี่ยนมาจับมือของฉันเดินไปทางซุ้มเดินมุ่งหน้าตรงไปที่โต๊ะที่มีเอกสารวางอยู่"เซ็นชื่อมึงลงไปตรงนี้"ริวอิจิเอ่ยบอกฉันในขณะที่เราเดินมาถึงโต๊ะแล้ว แล้วเขาก็ชี้นิ้วไปที่เอกสารทะเบียนสมรส ใช่มันคือเอกสารการจดทะเบียนสมรส"เร็วๆๆ!"ริวอิจิเอ่ยสั่งฉันพร้อม
"สวยมาก^_^"ฉันเอ่ยขึ้นและค่อยๆเดินไปตามทางเดินที่มีดอกไม้ถูกปักตกแต่งไว้กับติดอย่างสวยงาม ฉันเดินเข้าไปถึงโต๊ะที่มีเอกสารอะไรวางอยู่สักอย่างฉันกำลังจะเอื้อมมือไปหยิบแต่ก็ต้องสะดุ้งตกใจ"มีคนตกหลุมรักคุณครับ!!!"เสียงพสานกันหลายๆเสียงของผู้ชายเอ่ยขึ้นพร้อมกันที่ข้างหลังของฉัน ฉันจึงหันกลับไปมองก็พบกับชายในชุดสูทสีขาวนับ10คนกำลังยืนเรียงหน้ากระดานอยู่"เขาตกหลุมรักคุณตั้งแต่ครั้งแรกที่พบสบตาครับ!!"เสียงพสานของชายในชุดสูทเอ่ยขึ้นด้วยนำ้เสียงหนักแน่นและพร้อมเพียงฉันว่าดูคล้ายๆการฝึกของทหารเลยยังไงอย่างนั้นแหละ"結婚して下さい"เสียงพสานของชายชุดขาวเอ่ยขึ้นอย่างพร้อมเพียงเป็นภาษาญี่ปุ่น"ได้โปรดแต่งงานกับผมเถอะครับ"ริวอิจิที่อยู่ในชุดสูทสีขาวสุดเท่ห์เดินถือช่อดอกกุหลาบสีขาวเข้ามาหาฉันพร้อมเอ่ยของฉันแต่งงานตรงหน้าฉัน ฉันก็อมยิ้มมองริวอิจินี้เขาขอฉันแต่งงานหรอเนี่ย โรแมนติกสุดๆค่ะ "ずっと一緒にいよう"ชายชุดสูทพสานเสียงขึ้นเป็นภาษาญี่ปุ่นอีกครั้งและพากันถอดสูทตัวนอกออกพร้อมหันหลังให้กันและแผ่นหลังในเสื้อยืดสีขาวของพวกเขาทุกคนมีตัวหนังสือเขียนรวมๆกันว่า ริวอิจิ❤️ปลายฟ้า "อยู่ด้วยกันตลอดไปนะ"ริวอิจิคุกเข่าลงไป
"ไอ้เหี้ยริว มึงมันไม่ใช่คนเเล้ว!!"พี่ซาโนะเอ่ยขึ้นอย่างตกใจฉันก็มองไปที่ริวอิจิที่ตอนนี้เขาได้ยืนอยู่กลางวงล้อมของชายชุดดำที่นอนเกลื่อนเต็มพื้นแต่ละคนร้องโอดโอยด้วยความเจ็บ "หึ!อย่าลืมคำสัญญานะไอพี่เมีย ฝากเนื้อฝากตัวด้วยเว้ยฮ่าๆๆๆ!!"ริวอิจิเอ่ยบอกพี่ซาโนะแล้วเขาก็หันกลับมามองฉันฉันก็ส่งยิ้มไปให้เขา ริวอิจิรีบวิ่งเข้ามาหาฉันอย่างไว ตึกๆๆๆๆ "มึงพูดจริงๆนะปลายฟ้า!"ริวอิจิเอ่ยถามฉันทันทีที่เขาวิ่งเข้ามาถึงตัวฉัน ฉันก็มองสำรวจใบหน้าของเขาที่มีบาดแผลเล็กน้อยมุมปากแตกนิดหนึ่งหางคิ้วแตกอีกนิดหนึ่งดูรวมๆแล้วเขาไม่ได้บาดเจ็บมากเท่าไร เขาเก่งจัง^_^ "ค่ะ ถามแม่ของคุณดูได้คะริว"ฉันเอ่ยบอกริวอิจิพลางหันหน้าไปมองแม่ละอองมณี "เรื่องจริงใช่ไหมแม่ ผมกำลังจะได้เป็นพ่อคนแล้วใช่ไหม!!"ริวอิจิเอ่ยถามแม่ละอองมณีไปด้วยนำ้เสียงตื่นเต้นปนดีใจ "จ๊ะ หนูฟ้ากำลังตั้งท้องอ่อนๆอยู่นะลูกคุณหมอเขาตรวจแล้วเมื่อเช้านี้"แม่ละอองมณีเอ่ยตอบริวอิจิ "เย้ๆๆปลายฟ้าของกู กูรักมึงนะ รักลูกด้วย ฟอดดด"ริวอิจิหันกลับมาหาฉันพลางเอ่ยบอกฉัน "ว๊าย!ริวคะ ฟ้ากลัว เดี๋ยวฟ้าตก!"ฉันร้องบอกริวอิจิอย่างตกใจที่ตอนนี้เขายกร่างของฉันขึ
"ไอพี่เมียๆๆ!"ริวอิจิตะโกนเรียกพี่ซาโนะอย่างเสียงดัง"อะไรของมึง เปลี่ยนใจไม่สู้ล่ะเหรอ?!"พี่ซาโนะยืนเท้าเอวมองริวอิจิและเอ่ยถามริวอิจิขึ้น"สู้เว้ย!แต่ขอไปหาเมียเพื่อเพิ่มกำลังแปปหนึ่ง!"ริวอิจิเอ่ยบอกพี่ซาโนะพาหันมามองฉันและเขาก็ส่งยิ้มมาให้ฉัน ฉันก็อมยิ้มอย่างเขินๆไปให้เขา"ห่าอะไรของมึงหนักหนาวะ เออไปไป๊สัส!!"พี่ซาโนะสบถขึ้นและเอ่ยไล่ริวอิจิ ริวอิจิก็รีบวิ่งฝ่าวงล้อมของชายชุดดำเข้ามาหาฉันอย่างไวตึกๆๆๆ"ริวคะ^_^"ฉันเอ่ยเรียกริวอิจิในขณะที่เขาวิ่งมาหยุดอยู่ตรงหน้าของฉันแล้ว"อีนมใหญ่ อีไม่เชื่อใจผัวตัวเอง กูงอนมึง!!"ริวอิจิเอ่ยบอกฉันด้วยนำ้เสียงงอนๆพวกพ่อเเม่ฝั่งของฉันและฝั่งของเขาต่างพากันหัวเราะคิกคักกันใหญ่ "ฟ้าขอโทษนะคะริว ดีกันนะ นะคะนะๆ"ฉันเดินเข้าไปหาริวอิจิและเอ่ยบอกเขาพลางยื่นนิ้วก้อยไปตรงหน้าของเขาพลางทำตาปิ๊งๆ ริวอิจิก็อมยิ้ม"เดี๋ยวหลังจากที่กูสู้กับไอพวกของพี่เมียเสร็จแล้ว คืนนี้มึงต้องง้อกูด้วยโอเครป่ะ!"ริวอิจิเอ่ยบอกฉันแล้วเขาก็หันไปชี้นิ้วให้ฉันดูกลุ่มชายชุดดำนับร้อยคนที่พากันยืนอยู่ลานหญ้ากว้างๆของบ้านซานโต้"ทำไมต้องสู้กับพวกเขาละคะริว?"ฉันก็เอ่ยถามริวอิจิไปด้วยน
คฤหาสน์ ซานโต้13:00น.ปลายฟ้า"อุ๊บส์ อุ๊บส์"ฉันที่กำลังนอนหลับอย่างสบายก็ต้องลุกขึ้นมาเพราะรู้สึกอยากอาเจียน"อุ๊ย!จะอ้วกหรอคะ?"เเม่ละอองมณีเอ่ยถามขึ้น ฉันรีบพยักหน้าหงึกๆไปให้เธอ ฉันอยาอาเจียนมากเลยตอนนี้"ใส่นี่เลยลูก"แม่ของพี่ซาโนะรีบเอาถังใบสีดำขนาดไม่ใหญ่มากมาถือไว้ตรงหน้าฉัน ฉันไม่รอช้ารีบก้มหน้าลงไปหาถังทันที พร้อมกับปล่อยของเสียลงไปในถังสีดำ"อ้วกกก อ้วกกกกก อึก ทรมานจังเลยคะ"ฉันเอ่ยขึ้นหลังจากที่ปล่อยของเสียไปหมดแล้ว"โอ๋ลูกโถ่เอ้ย เดี๋ยวก็หายค่ะลูก"แม่ละอองมณีส่งแก้วนำ้เปล่ามาให้ฉัน ฉันก็รับแก้วนำ้มาจากเธอ"ขอบคุณค่ะ"ฉันเอ่ยขอบคุณแม่ละอองมณีและดื่มนำ้เปล่าเพื่อเอามาบ้วนปาก"อึก อึก ถุ้ย"ฉันบ้วนปากและถุ้ยนำ้ลงไปในถังสีดำ"เวียนหัวหรอค่ะลูก?"แม่ละอองมณีเอ่ยถามฉันที่ตอนนี้ฉันเอามือไปจับขมับตัวเอง เพราะฉันรู้สึกเหมือนมึนๆจะวูบยังไงก็ไม่รู้"ค่ะ ฟ้าเป็นอะไรหรอคะเเม่?"ฉันเอ่ยถามแม่ละอองมณีไปอย่างสงสัย แม่ละอองมณีก็หันไปมองหน้าแม่ของพี่ซาโนะและเธอทั้งสองก็พากันอมยิ้มขึ้นมา ฉันก็ยิ่งงงเข้าไปอีก"คริๆๆหนูกำลังตั้งครรภ์ค่ะหนูฟ้า"แม่ละอองมณีเอ่ยขึ้นพลางลงมานั่งบนเตียงกับฉันและเธอก็เ
"หึ!หมดแล้ว!"ไอชิโร่เอ่ยขึ้น ผมและไอซาโนะลุกขึ้นผมก็หยิบระเบิดเวลาขนาดสี่เหลี่ยมไม่ใหญ่มากแต่รับรองถึงแรงระเบิดเละทุกอย่างแน่นอนหึๆ"อะไรของมึงนะไอริว!"ไอชิโร่เอ่ยถามผมอย่างตกใจที่ตอนนี้ผมนำระเบิดเวลาไปวางไว้ตรงหน้าอกของมันพร้อมกับเอาเชือกผูกติดกับตัวของมันไว้อย่างแน่นหนา"พวกกูโง่มาตั้งนานแล้ว วันนี้ขอกูฉลาดวันหนึ่งนะ"ผมเงยหน้าจากกล่องระเบิดเวลาขึ้นไปบอกไอชิโร่ และผมก็เดินถอยออกมาจากไอชิโร่ในตอนที่ผมตั้งเวลาระเบิดเรียบร้อยแล้ว"คนเลวๆอย่างมึงติดคุกไปก็คงจะไม่มีวันสำนึกวะ เพราะฉะนั้นมึงสมควรที่จะตายดีกว่า!"ผมเอ่ยขึ้นจบปุปไอซาโนะเล็งปลายกระบอกปืนที่หน้าอกของไอชิโร่"ขอบคุณสำหรับความจริงและปมในอดีตทุกๆอย่างที่มึงเล่าให้กูฟัง แต่ตระกูลของมึงคงจะไม่ได้ขึ้นเป็นหนึ่งในญี่ปุ่นวะเพราะตระกูลของมึงมันเป็นไอพวกขี้แพ้!!"ไอซาโนะตวาดเสียงดังลั่นอย่างคนโกรธจัดและนิ้วมือของมันก็กดไกพร้อมลั่นทันทีปัง"เฮือกก!!"ไอซาโนะลั่นไกปืนเพียงนัดเดียวยิงเข้าตัดขั้วหัวใจของไอชิโร่ทันที"หึ!พวกแม่ง!"ไอซาโนะสบถขึ้นและมันก็หันมามองหน้าผม"ไปเว้ยไอพี่เมีย เดี๋ยวน้องเขยจะจุดระเบิดให้พี่เมียดูเพื่อมิตรภาพใหม่ของเราทั้ง
"สั่งคนของเราไปช่วยเมียกับลูกของไอนายกที่บ้านพักท่าเรือของไอชิโร่"ไอซาโนะเอ่ยสั่งลูกน้องของมัน ผมก็นอนนึกถึงหน้าอีนมใหญ่ ปานนี้ไม่รู้จะเป็นยังไงบ้างไอห่าซาโนะก็ไม่ให้ผมเข้าไปเจอปลายฟ้าหงุดหงิดโว้ยยยย!!06:00น. ภาคใต้ ประเทศญี่ปุ่น"ไอริว ไอซาโนะ!!"ไอชิโร่ร้องเรียกชื่อพวกผมขึ้นอย่างตกใจที่เห็นผมกับไอซาโนะเดินถือกระบอกปืนกลยาวเข้าไปหามันที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ที่โต๊ะทำงานของมัน พวกผมและลูกน้องของพวกผมจัดการลูกน้องที่เฝ้าอยู่ตามข้างๆบ้านของไอชิโร่หมดไปแล้ว ที่นี้ก็เหลือแต่นายใหญ่ของพวกมัน"หึ!/หึ!"ผมกับไอซาโนะหัวเราะขึ้นมาในลำคอทันที และเดินเข้าไปประจันหน้ากับไอชิโร่ที่ตอนนี้มันลุกขึ้นยืนและลุกลี้ลุกลนเปิดลิ้นชักหาปืนพรึบ ตุ๊บ"โอ้ย!ไอ้สัสริว!"ไอชิโร่ร้องโอดโอยขึ้นเมื่อผมเอาปลายกระบอกปืนทุบลงไปที่ข้อมือของมัน และผมรีบวิ่งเข้าไปประกบตัวไอชิโร่ทันทีไอซาโนะก็รีบวิ่งเอาเชือกเข้ามารัดตัวของไอชิโร่ผูกติดกับเก้าอี้ทำงานตัวใหญ่ของทันทันที"โอ้ย!ปล่อยกู ปล่อยกู!"ไอชิโร่ร้องขึ้นอย่างโวยวายพลั๊ก ตุ๊บ"โอ้ย!"ไอชิโร่ร้องขึ้นอย่างเจ็บปวดทันทีที่ผมเอาสันปืนทุบไปที่หน้าผากของมันจนตอนนี้หน้าผากของมันมีเล
00:00น.คฤหาสน์ ซานโต้ริวอิจิ โกมะ.....พลั๊ก โพ๊ะ"โอ้ย!"นายกแหกปากร้องขึ้นด้วยความเจ็บเมื่อผม ปล่อยหมัดใส่หน้าของมันจนตอนนี้หน้าตาของมันบวมปูดเขียวชำ้จนน่ากลัว"มึงจะแหกปากพูดได้รึยัง?!"ไอซาโนะเอ่ยถามไอนายกพร้อมกับเอาปืนจ่อไปที่หัวของไอนายก"ไม่!กูพูดไม่ได้ ถ้ากูบอกพวกมึงครอบครัวกูจะต้องตาย!"ไอนายกลุกลี้ลุกลนตอบไอซาโนะ ไอซาโนะก็หันมามองหน้าผมผมก็มองหน้ามัน แสดงว่าไอนายกมันไม่ได้เต็มใจที่จะทำแต่คนที่สั่งให้มันทำต้องจับครอบครัวของไอนายกไปแน่ๆ"มึงบอกกูมาเถอะ กูสัญญาด้วยเกียรติของโกมะ กูจะไม่ยอมให้ใครมาทำอะไรมึงและครอบครัวของมึง!!"ผมเดินเข้าไปตบไหล่ไอนายกพร้อมกับเอ่ยขึ้น ไอนายกมันก็เงยหน้าขึ้นมามองผมด้วยสายตาเหมือนมีความหวังแสดงว่าครอบครัวของมันกำลังตกอยู่ในอันตรายแน่ๆ"จะจริงหรอคุณริว คุณจะช่วยครอบครัวของผมจริงๆนะ คุณต้องช่วยเมียกับลูกของผมนะอึก"ไอนายกจับแขนผมพร้อมกับเอ่ยบอกและมันก็ร้องไห้ผมเข้าใจเลย คนรักครอบครัวรู้สึกยังไงไม่ว่าจะต้องแลกด้วยชีวิตของตัวเองเพื่อให้เมียกับลูกปลอดภัยเป็นผมผมก็ยอม"อืม กูจะช่วยเมียกับลูกของมึงรวมถึงตัวมึงด้วย เพียงแค่มึงบอกกูว่าใครเป็นคนสั่งมึงและบงการม