35

เมื่อพูดจบ หมอหนุ่มก็เดินเอามือล้วงกระเป๋าเสื้อกราวน์ผ่านห้องพักฟื้นของผู้เป็นน้องสาวไปโดยที่เค้าปล่อยให้ชายหนุ่มซึ่งคือคนเดียวกันกับที่ทำร้ายน้องสาวของเขาเข้าไปในห้องนั้น

ทางด้านมาเฟียหนุ่มที่เดินเข้ามาในห้องพักฟื้นของโคอี้ ดวงตาคู่คมสั่นเทาไปหมด เมื่อเห็นใบหน้าซีดเซียวของหญิงสาวนอนไม่ได้สติ มีสายระโยงระยางของน้ำเกลือและเลือดพร้อมกับสายออกซิเจนที่จมูก เขาทำอะไรกับเธอลงไป

“โคอี้...”

ร่างแกร่งยืนอยู่ข้างเตียงพักฟื้น เขาเอื้อนมือไปจับมือของเธอที่อยู่ใต้ผ้าห่มขึ้นมาก่อนจะนั่งลง มือเดียวของเธอถูกมาเฟียหนุ่มยกขึ้นมาหอมก่อนที่เขาจะกอดมือเธอไว้อยู่แบบนั้น

“ ฉันขอโทษที่ไม่เชื่อเธอ...”

“ ตอนเธอตื่นฉันคงไม่มีโอกาสได้มาพูดแบบนี้ ตลกดีนะเมื่อวันก่อนฉันยังบอกจะฆ่าเธอให้ตายอยู่เลย แต่ตอนนี้กลับมานั่งทุรนทุรายเอง ถ้าเธอได้ยินเธอกำลังสมน้ำหน้าฉันอยู่ใช่ไหมล่ะ ต่อให้เธอไม่เชื่อก็คงต้องเชื่อแล้วแหละ ปากฉันบอกจะฆ่าเธอ แต่กลับทำไม่ได้สักที ฉันไม่เคยรู้ว่าเพราะอะไร จนกระทั่งเรื่องทั้งหมดมันเปิดเผยออกมาถึงทำให้ฉันรู้ว่าสิ่งที่มันค้างฉันไม่ให้ฉันฆ่าเธอ มันคือความรัก แต่ฉันก็ผิดเองที่เอาความโกรธความแค้นมาบดบ