LOGINShare
ตอนที่41
Last Updated:
2025-01-09 18:21:04
Related chapters
รักสำรอง ตอนที่42
วันเดียวกัน…13:00น.ภัตตาคารAAชั้น อาหารเอริ ฐิติมน….พรึบ“สวัสดีค่ะ…คุณท่าน…”ฉันที่เดินเข้ามาภายในห้องอาหารหรูของภัตตาคารโรมแรมหรูแห่งนี้ได้แล้วก็ยกมือไหว้ผู้หญิงสวยสง่างามที่ใส่แว่นตาดำนั่งอยู่หัวโต๊ะทันทีด้วยความเคารพ ฉันแอบตกใจเล็กน้อยที่คุณหญิงนฤมิตรโทรหาฉันแล้วบอกให้ฉันรีบมาพบท่านที่โรงแรมหรูย่านใจกลางเมืองแห่งนี้“เชิญนั่ง”คุณหญิงนฤมิตรไม่ได้ยกมือรับไหว้ฉันแต่ท่านกลับผายมือชี้ไปที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับท่าน“ขอบคุณค่ะ”ฉันเอ่ยขอบคุณท่านไปพลางค่อยๆเดินไปลากเก้าอี้อย่างแผ่วเบาและเบามือที่สุดเพื่อไม่ให้มันเกิดเสียงดังเพราะเป็นเก้าอี้ไม้น่ะพรึบ“เธอคงรู้….ว่าอะไรทำให้ฉันบอกให้เธอมาหาฉันในวันนี้…”คุณหญิงนฤมิตรเอ่ยเปิดบทสนทนาขึ้นทันทีที่ก้นของฉันแตะเบาะนั่งบนเก้าอี้ไม้สัก ฉันก็เม้มปากเป็นเส้นตรงก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปสบตากับนัยน์สีดำของคุณหญิงนฤมิตรที่ตอนนี้ท่านได้ถอดเเว่นตากันแดดสีดำราคาแพงออกจากโครงหน้าของท่านแล้ว“ดิฉันพอจะทราบอยู่บ้างค่ะ….”“หึ….ก็ดีฉันจะได้ไม่ต้องพูดอ้อมค้อม…”คุณหญิงว่าพลางจ้องมองมาที่ฉันด้วยแววตาเกลียดชังอย่างเปิดเผย ซึ่งฉันก็ทำได้เพียงแค่หลบสายตาและเอามือกุมกัน
Last Updated : 2025-01-17รักสำรอง ตอนที่43
“คนที่ฉลาดแบบเธอ….อย่ามาทำแกล้งโง่ไม่เข้าใจที่ฉันพูดหน่อยเลย…”“ค่ะ….ถ้าคุณหญิงพูดไปในทางที่ดิฉันคิด….”ฉันเอ่ยบกคุณหญิงไป ที่จริงฉันก็พอจะเข้าใจว่าท่านต้องการให้ฉันออกไปจากชีวิตของขุนศึก“ดิฉันคงจะตอบคุณหญิงไปว่า…ดิฉันจะไม่มีทางออกไปจากชีวิตลูกชายของคุณหญิงค่ะ”ฉันตอบเธอไปพลางทำน้ำเสียงและเเววตามั่นคงและมุ่งมั่น“แกกล้ามากนะ!”คุณหญิงนฤมิตรตวาดเสียงดังพลางจ้องฉันเขม่นอย่างไม่พอใจ ฉันก็ก้มศีรษะลงเล็กน้อย“ดิฉันไม่บังอาจหรอกค่ะ….เพียงแต่ดิฉันแค่ออกไปจากชีวิตของท่านประธานไม่ได้…เพราะท่านประธานยังคงต้องการดิฉันอยู่ค่ะ…”ฉันตอบคุณหญิงไปตามความจริง เธอก็มองหน้าฉันด้วยแววตาดุดันและไม่พอใจฉันยิ่งกว่าเดิม“ต้องการเธอเหรอ….ในสถานะไหนล่ะ?”คุณหญิงเอ่ยออกมาพลางกระตุกยิ้มอย่างเยาะเย้ยฉัน“เลขาหรือนางบำเรอ?”คุณหญิงเอ่ยตัวเลือกออกมาเพื่อบีบบังคับให้ฉันตอบท่าน ฉันก็คลี่ยิ้มบางๆสู้กับผู้หญิงใจร้ายคนนี้“ก็อาจจะเป็นทั้งสองอย่างค่ะ”ฉันเอ่ยออกมาพลางทำสีหน้าระรื่นเพื่อเป็นการบอกคุณหญิงว่าฉันยอมรับในสิ่งนั้นที่คุณหญิงพยายามยัดเหยียดมันให้ฉัน นั่นยิ่งทำให้คุณหญิงนฤมิตรมองหน้าฉันอย่างไม่พอใจฉันมากกว่าเดิม เพราะก
Last Updated : 2025-01-17รักสำรอง ตอนที่44
"หมายความว่ายังไงคะ?”ฉันเอ่ยถามคุณหญิงไปอย่างสงสัย เธอก็เบะปากอย่างมีจริตก่อนจะยกแก้วกาแฟขึ้นมาดื่มอย่างสบายใจผิดกับฉันที่นั่งไม่ติดเก้าอี้แล้วตอนนี้ “ฉันจะให้เธอได้อยู่ใกล้ๆกับขุนศึกเหมือนเดิม….แต่เธอต้องทำทุกอย่างให้ขุนศึกตอบตกลงแต่งงานกับนามิ…ผู้หญิงที่ดีเพียบพร้อมกับขุนศึกไปหมดซะทุกอย่าง…” “เพราะฉันมีข้อเสนอให้เธอสองทางเลือกที่ให้เธอเลือก” “ทางเลือกที่หนึ่ง…ออกไปอยู่ไกลๆจากขุนศึกโดยที่เธอจะไม่ได้ทำงานที่บริษัทKAต่อพูดง่ายๆคือเธอต้องหายออกไปจากชีวิตของเขา…และอย่าเสนอหน้าของเธอมาให้เขาเห็นอีก” “และทางเลือกที่สอง…คือเธอจะได้อยู่ใกล้ๆขุนศึกต่อและยังคงจะได้ทำงานที่บริษัทKAที่เธอรักนักรักหนาตามเดิม…แต่คือเธอต้องทำทุกอย่างให้ขุนศึกเลิกกับเธอและหันไปแต่งงานกับหนูนามิ…” “เข้าใจที่ฉันพูดไหม?” “ตกลงเธอจะเลือกข้อไหน…?”คุณหญิงนฤมิตรเอ่ยเสียงเข้ม ฉันก็มองหน้าท่านเพราะถ้าฉันเลือกข้อที่หนึ่ง ขุนศึกไม่มีทางบริหารงานที่บริษัทคนเดียวได้แน่เพราะเขายังไม่มีความรู้และความเข้าใจมากพอเหมือนฉัน และถ้าขาดฉันไป บริษัทKAจะต้องขาดทุนหลายพันล้านเผลอๆขุนศึกอาจจะถึงขั้นโดนฟ้องล้มละลายเพราะผู้นำขาดศัก
Last Updated : 2025-01-17รักสำรอง ตอนที่45
“ก็เบื่อไง”ฉันบอกเขาไปพลางจ้องมองหน้าเขาและทำสายตาไม่พอใจใส่เขาก่อนจะลุกขึ้นยืนหยิบกระเป๋าแบรนด์เนมของตัวเองที่วางอยู่บนโต๊ะทำงานขึ้นมาสะพายไหล่เพื่อจะกลับบ้าน“เมื่อตอนบ่าย…ริไปไหนมา…ขุนรอริตั้งนานน่ะ”ขุนศึกเอ่ยถามฉันขึ้นทันที ฉันก็เหลือบหางตาไปมองหน้าเขา ช่วงบ่ายฉันไปหาแม่นายมานั้นแหละ ถึงว่าล่ะทำไมตอนกลับมาเห็นขุนศึกนั่งสัปหงกอยู่ที่โต๊ะทำงานของฉันซึ่งมันอยู่ตรงหน้าประตูทางเข้าห้องทำงานเขาน่ะ“ไปทำธุระมา….ขุนเป็นเจ้านายน่ะ…ไม่ใช่เจ้าชีวิตของริ…”ฉันเอ่ยบอกขุนศึกไปด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย ขุนศึกมีแววตาสั่นไหวและฉันก็เดินออกมาจากตรงนั้นเลยทันทีที่พูดจบพรึบ“ริเป็นอะไรอ่ะ?”ขุนศึกเอ่ยถามฉันในขณะที่เขาวิ่งมาจับข้อมือฉันเพื่อรั้งฉันไว้ ฉันถอนหายใจออกมาก่อนจะรวบรวมสติทั้งหมดและหันไปเผชิญหน้ากับขุนศึกอีกครั้งพรึบ“ริไม่ได้เป็นอะไร…แต่นี้มันเป็นเวลาเลิกงานของริแล้ว”ฉันหันไปตอบเขาพลางทำสีหน้าเหนื่อยล้าไปด้วย ฉันว่าบางทีฉันก็แสดงละครเก่งเหมือนกันน่ะเนี่ย^_^“เดี๋ยวขุนไปส่ง”เขาว่าเสียงอ่อนอย่างออดอ้อนตามสไตล์นิสัยของเขา“ริเอารถมา….”ฉันตอบขุนศึกไป เขาก็ทำสีหน้างอแงใส่ฉัน“แต่ขุน….”เขากำลังจะแย้งฉ
Last Updated : 2025-01-17รักสำรอง ตอนที่46
“ไม่ปล่อย”เขาก็ขยับศีรษะไปมาพลางบอกฉันกลับมาด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์“ขุนศึก!”“เอริ^_^”เขาเรียกฉันกลับพลางยิ้มหวานให้ฉันก่อนที่เขาจะเอามืออีกข้างล้วงลงไปในกระเป๋ากางเกงของเขา ฉันก็มองหน้าเขาสลับกับมือของเขาที่ล้วงกระเป๋ากางเกงอย่างนึกหวาดกลัวความบ้าบิ่นของขุนศึกพรึบ“ขุนจะทำอะไรอ่ะ?”ฉันเอ่ยถามขุนศึกไปพลางขยับขาถอยหลังหนีเขาแต่ก็โดนขุนศึกที่ยังไม่ปล่อยมือออกไปจากไหล่ฉันจับฉันไว้แน่นก่อนจะรั้งฉันไว้ไม่ให้หนีเขาพรึบ“อื้ออออ!”ฉันดีดดิ้นสุดแรงและพยายามเบือนหน้าหนีเขาที่ตอนนี้เขาได้หยิบเนคไทออกมาจากกระเป๋ากางเกงสแล็คผ้าเนื้อดีขึ้นมาสองเส้นและใช้หนึ่งเส้นปิดปากฉันโดยการมัดปมเนคไทไว้ด้านหลังของฉัน“อื้ออออ!!”ฉันร้องเสียงอู้อี้อย่างไม่เป็นภาษาเพราะตอนนี้ปากของฉันได้ถูกเนคไทของขุนศึกปิดปากฉันได้สำเร็จแล้ว เขาก็ยิ้มหวานให้ฉันหนึ่งทีผิดกับฉันที่จ้องเขาตาเขม่นอย่างเอาเรื่อง นี้เขาเล่นบ้าอะไรอยู่เนี่ย ดีนะที่ตอนนี้ไม่มีผู้คนเดินไปเดินมาน่ะไม่งั้น เขาคงคิดว่าอีตาขุนศึกนี่กำลังจะลักพาตัวฉันแน่ๆ“อื้ออออุน!”ฉันเบิกตาโตขึ้นอีกครั้งที่คราวนี้ขุนศึกยิ้มที่มุมปากอย่างมีเลศนัยทำให้ฉันนึกหวั่นในใจขึ้นมาและมั
Last Updated : 2025-01-17รักสำรอง ตอนที่47
30นาทีต่อมา…เอริ ฐิติมน….พรึบ“ค่อยๆเดินนะครับ…จะถึงแล้ว…”เสียงนุ่มทุ้มละมุนของขุนศึกเอ่ยบอกฉันในขณะที่เขากำลังประคองร่างของฉันให้เดินไปที่ไหนสักที เพราะเขายังไม่ยอมเปิดตาฉันแต่ยังดีที่เขาเปิดปากให้ฉันได้พูดบ้างและยังยอมไขกุญเเจข้อมือให้ฉันได้เป็นอิสระบ้างเหมือนกันไม่อย่างงั้นฉันคงจะอึดอัดมากกว่านี้“จะพาริไปไหนเนี่ย?”ฉันเอ่ยถามขุนศึกไปอย่างสงสัยเพราะตั้งแต่เขาพาฉันเดินลงมาจากรถก็พาฉันเดินจะไปไหนก็ไม่รู้ รู้แต่ว่ามันไกลจากที่รถของขุนศึกจอดอยู่มากนะ“ไปถึงเดี๋ยวก็รู้ครับ^_^”ขุนศึกตอบฉันมาเสียงแจ่มใส จนทำให้ฉันรู้สึกอดที่จะสงสารเขาไม่ได้ เพราะในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าต่อจากนี้ อาจจะทำให้ขุนศึกเกลียดฉันไปตลอดชีวิตเลยก็ได้ แต่สิ่งที่ฉันทำลงไปก็เพื่อเขานะ พรึบ“ถึงแล้วครับ….พร้อมจะลืมตาหรือยัง?”“อืม….”ฉันตอบขุนศึกไปอย่างสั้นๆอย่างไม่มีทีท่าว่าจะดีใจหรือตื่นเต้นอะไร ทำให้ขุนศึกที่ยืนโอบเอวฉันอยู่เงียบไปก่อนที่ฉันจะรับรู้ได้ถึงสัมผัสนุ่มของฝ่ามือนุ่มหนาของขุนศึกที่ลูบไล้แก้มของฉันอย่างแผ่วเบาเพื่อเลื่อนไปยังด้านหลังของฉันเพื่อจะแก้ผ้าผูกตาที่เป็นเนคไทให้ฉันอย่างแผ่วเบาและนุ่มนวล“ค่อยๆลืมต
Last Updated : 2025-01-17รักสำรอง ตอนที่48
“เรา….เลิกกันเถอะ”ฉันเอ่ยบอกขุนศึกไปเสียงแผ่วเบาแต่หนักหน่วง เสียงของเพื่อนๆฉันทั้งสามคนหยุดนิ่งราวกับทุกอย่างโดนสั่งให้หยุดลง ผู้ชายตรงหน้าฉันขมวดคิ้วจนจะเป็นปมมองหน้าฉันอย่างไม่เชื่อในคำพูดของฉัน“เมื่อกี้ริ…พูดว่าอะไรนะ?”ขุนศึกเอ่ยถามฉันอีกครั้งเพื่อย้ำความแน่ใจ ฉันก็พยายามกลั้นใจและกลั้นน้ำตาแววตาแห่งความเจ็บปวดเอาไว้ให้นิ่งที่สุดและเอ่ยบอกเขาไปอีกครั้ง“เลิกกันเถอะ”“ริอย่าล้อขุนเล่นดิ^_^”ขุนศึกว่าพลางยิ้มขำอย่างคนที่กำลังฝืนหัวเราะ ใช่เขารู้แต่แกล้งทำเป็นไม่รู้ว่าฉันบอกเขาว่าอะไร เพราะสีหน้าและน้ำเสียงของฉันดูจริงจังมากพรึบ“เลิกกันเถอะ…”ฉันเอ่ยอีกครั้งด้วยแววตาและน้ำเสียงเรียบเฉยอย่างคนที่ไม่มีความรู้สึกสงสารหรือโหยหากับคำที่ฉันเพิ่งจะบอกเลิกผู้ชายตรงหน้านี้ไป และฉันก็ยกมือข้างซ้ายขึ้นมาเพื่อถอดแหวนเพชรที่ขุนศึกเพิ่งจะสวมใส่ให้ฉันเมื่อคืนออกคืนเขาไปแต่เขาก็ไม่ยอมรับแหวนคืนจากฉัน เมื่อเขาไม่ยอมรับแหวนคืนจากฉัน ฉันก็ยื่นมือไปหยิบกระเป๋าสะพายของฉันที่ขุนศึกสะพายไหล่ของเขาอยู่ออกมาเพื่อจะหยิบเอกสารบางอย่างให้เขา ขุนศึกก็เอาแต่จ้องหน้าฉันแววตาของเขาสั่นไหวอย่างคนที่กำลังอึ้งจนพูดอะ
Last Updated : 2025-01-17รักสำรอง ตอนที่49
“นี่ฉันก็เก่งเหมือนกันนะ…ที่ทนอยู่กับผู้ชายหน้าโง่!”ฉันเอ่ยบอกเขาไปด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นและใช้สายตาสมเพชดูถูกขุนศึก เขาก็มองหน้าฉันนิ่ง นิ่งกว่าเดิม นิ่งจนน่ากลัว “เอริ!!”เป็นทีเพื่อนสนิทของขุนศึกที่ตะโกนใส่หน้าฉันอย่างไม่พอใจแววตาของเขาสั่นไหวอย่างคนที่โกรธจัด พรึบ ฟิวจับตัวของทีไว้อย่างรวดเร็วเพราะทีกำลังจะพุ่งเข้ามาหาฉัน ฉันก็หันไปมองหน้าทีและแสยะยิ้มชั่วร้ายให้เขาก่อนจะยกมือขึ้นมากอดอกและหันกลับมามองหน้าของขุนศึกอย่างคนที่เหนือกว่า ท่าทางของฉันมันกำลังจะบอกฉันว่าฉันอยู่ในจุดยืนของผู้ที่ชนะ “โดยที่ฉัน….ยังไม่ได้เสียตัวเลย…นายนี่มันโง่กว่าที่คิดอีกนะ….ขุนศึก…^_^”ฉันเอ่ยเสร็จก็ยิ้มเยาะอย่างสะใจแววตาของฉันเต็มไปด้วยความไม่รู้สึกผิดที่ฉันเสแสร้งแกล้งทำมันขึ้นมา….เอริ ฐิติมน…..“เชิญออกไปจากบ้านของฉันได้แล้ว…..”“เอริ….ทำไมเธอใจร้ายแบบนี้วะ?”คราวนี้เป็นฟิวแทนที่เอ่ยถามฉัน ฉันก็ละสายตาจากใบหน้าของขุนศึกไปมองหน้าฟิวที่ยืนอยู่ด้านหลังของขุนศึกแทนโดยที่เขายังคงใช้แขนรัดร่างของทีอยู่เพื่อไม่ให้ทีพุ่งมาทำร้ายฉัน“ใจร้าย?…..คนเราคบกันเพื่อผลประโยชน์ทั้งนั้นแหละ…”ฉันเอ่ยบอกทีไปพลางยกยิ้มท
Last Updated : 2025-01-17
Latest chapter
รักสำรอง ตอนที่304(THEEND)
"และมีมันไว้ริจะได้อุ่นใจ""และอีกอย่าง....ไม่มีผู้หญิงคนไหนเต็มใจที่จะอยู่กับคนที่มีแต่ตัวอย่างขุนหรอก....ริสบายใจได้"คำพูดของขุนศึกที่ดูมั่นอกมั่นใจทำให้ฉันต้องรีบเปิดเอกสารในซองสีน้ำตาลที่ขุนศึกเพิ่งจะยื่นให้ฉันเมื่อกี้เปิดดูทันทีเพราะคำพูดของเขามันแปลกๆเขาพูดเหมือนจะยกทุกอย่างที่เขามีให้เป็นของฉัน เพราะเขาพูดเหมือนเขาจะเหลือแต่ตัวและก็เป็นไปอย่างที่ฉันคิดจริงๆเอกสารที่เขายื่นให้ฉันเมื่อกี้นี้เป็นเอกสารโอนยกมรดกให้เป็นชื่อฉันแต่เพียงผู้เดียวทั้งบ้านหลังนี้ และบริษัทSMครึ่งหนึ่งที่เคยเป็นของคุณหญิงนฤมิตรแต่ก่อนหน้านี้คุณหญิงเพิ่งจะโอนให้เป็นของขุนศึกก็ถูกโอนให้มาเป็นของฉันและรวมถึงบริษัทAKด้วยที่ชื่อการจดทะเบียนบริษัทก็เป็นชื่อฉัน และยังดำรงตำแหน่งประธานบริษัทคนใหม่ให้อีกด้วย"ทุกอย่างในนี้คงจะเป็นเครื่องหมายการันตีให้ริเห็นแล้วใช่ไหม....ว่าขุนจริงใจกับริแค่ไหน""แต่ริไม่ต้องกังวลนะ...ขุนจะยังคงทำงานแบบเดิมเหมือนตอนที่ขุนยังคงดำรงตำแหน่งอยู่""ริทำใจให้สบายคอยเป็นที่ปรึกษาส่วนตัวให้ขุนและคอยรับเงินปันผลรายปีก็พอ"ขุนศึกเอ่ยออกมาพร้อมกับยิ้มกริ่มไปด้วยรอยยิ้มที่อิ่มเอมใจ เขาเต็มใ
รักสำรอง ตอนที่303
"ริ.....ขอโทษนะขุน....แต่ริยังไม่พร้อม"เมื่อคำพูดออกจากปากฉัน ทุกอย่างรอบตัวก็ดูเหมือนจะเงียบลงไปผู้ชายที่คุกเข่าตรงหน้าฉันในตอนนี้ เขากลับยิ้มให้ฉันถึงมันจะเป็นรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความเศร้าก็เถอะแต่ทำไมเขายังยิ้มได้เหมือนเขาจะรู้ในคำตอบของฉันอยู่แล้วว่ามันจะออกมาเป็นแบบไหน"ริยังไม่อยากแต่งงานกับขุนก็ไม่เป็นไร.....แต่ขุนจะขอริแต่งงานแบบนี้ไปทุกๆปี""จนกว่าริจะยอมแต่งงานกับขุน"ขุนศึกเอ่ยออกมาเสียงเข้มหน้าตายิ้มแย้มอย่างมีความหวัง เขาค่อยๆยันตัวลุกขึ้นยืนเผชิญหน้ากับฉันฉันก็จ้องเขากลับไป ด้วยแววตาที่เรียบนิ่งไร้ความรู้สึกใดๆ"ริไม่อยากจะเชื่อในคำพูดของขุน....แต่ริจะขอคอยดูก็แล้วกันว่าขุนจะทำแบบที่ขุนพูดได้จริงๆ"ฉันเอ่ยออกไปตามความจริง ความที่ฉันยังไม่มั่นใจในคำพูดและตัวของเขาได้จริงๆ"ขุนรู้....ว่าที่่ผ่านมาขุนไม่เคยทำให้ริมีความสุข....ขุนเอาแต่คอยทำร้ายจิตใจริ....เอาแต่นอกกายริ""แต่ขุนไม่เคยนอกใจริสักครั้งหนึ่งเลยนะ....""เพราะขุนรู้.....ว่าไม่มีผู้หญิงคนไหน...ดีเท่ากับริอีกแล้ว""แต่ขุนก็รู้ตัวดีว่าขุนไม่พร้อมที่จะเสียริไปอีกแล้ว""ในวันนี้ถึงริยังไม่อยากแต่งงานกับขุน""แต่ขุนขอร
รักสำรอง ตอนที่302
ติ๋งเมื่อลิฟท์มาถึงชั้นล่างของบ้านฉันก็เดินออกมาจากลิฟท์ก่อนจะเดินมุ่งตรงไปยังห้องครัวแต่พอเดินไปถึง ก็กลับพบว่า แก๊สที่ป้าบัวบอก ในขณะนี้มันไม่ได้ตั้งอะไรไว้เลยเสียด้วยซ้ำ"สงสัยป้าบัวแกคงจะลืม.....อย่างนี้ฉันควรมีเวลาให้แกได้พักผ่อนซะแล้ว"ฉันเอ่ยออกไปพลางส่ายศีรษะไปด้วยอย่างเป็นห่วงป้าบัว ที่เขาดูแลคนอื่นจนลืมที่จะดูแลตัวเอง"ไปนอนดูหนังที่ห้องนั่งเล่นสักชั่วโมงค่อยขึ้นห้องดีกว่า"ฉันพึมพำออกมาอย่างคนที่ขี้เกียจมากๆ ฉันรู้ตัวว่าตัวเองเปลี่ยนไปมาก จากเมื่อก่อน ขยับตัวทีก็งาน งานและก็งาน แต่ตอนนี้ขี้เกียจ และไม่อยากจะทำอะไรเลยนอกจากกินแล้วก็นอน"อะไรเนี่ย?"ฉันพึมพำออกมาเมื่อขาของตัวเองเดินย่างก้าวเข้าภายในห้องนั่งเล่นก็ต้องตกใจกับลูกโป่งสีชมพูสดใสที่ลอยอยู่กลางอากาศมากมายแต่ไม่ลอยจนติดเพดานบ้านเพราะถูกเชือกรั้งไว้ฉันก็ตื่นตาตื่นใจกับลูกโป่งสีชมพูอ่อนสวยสดใสก่อนที่จะยิ้มออกมาจนแด้มปริและเดินไปตามทางเรื่อยๆไม่รู้ว่าจะเดินไปไหนเพราะพื้นที่ทั้งห้องนี้เต็มไปด้วยลูกโป่งทั้งลูกเล็กและลูกใหญ่และฉันก็มาหยุดยืนเมื่อสิ้นสุดทางเดิน ที่ตรงหน้าของฉันเป็นกำแพงสีขาวแต่ข้อความบนกำแพงทำให้ฉันอึ้
รักสำรอง ตอนที่301
วันต่อมา08:00น.บ้านชัชชัยวรรณ.....ห้องนอนเอริ เอริ ฐิติมน....."ชุดนี้น่ารักจังเลยนะคะป้าบัว"ฉันเอ่ยบอกป้าบัวไปในขณะที่ฉันกำลังหมุนรอบตัวเองเพื่อตรวจดูความเรียบร้อยที่ส่องกระจกฉายสะท้อนตัวเองกลับมา เป็นชุดมินิเดรสสีขาวแขนพองทรงเอประดับโบว์ไว้ที่ด้านหน้าของชุดตรงหน้าอกของฉัน ชุดเป็นลายดอกไม้ เป็นสไตล์ของยุโรป กระโปรงยาวเลยเข่าฉันมานิดหน่อยดูรวมๆแล้วมันก็สบายและน่ารัก ดี เหมือนเป็นชุดคลุมท้องเหมือนกันนะ"ป้าบัวเลือกเองหรือคะ?"ฉันเอ่ยถามป้าบัวไปอย่างสงสัย เพราะเมื่อกี้ก่อนหน้านี้ประมาณยี่สิบนาที ป้าบัวเดินถือเสื้อผ้าชุดนี้เข้ามาในห้องของฉันและบอกว่าท่านเป็นคนซื้อให้ ไม่รู้ว่าฉันจะชอบหรือเปล่า และฉันจะใส่ได้ไหม ท่านเลยให้ฉันลองใส่ดูก่อนผลก็ปรากฏว่าฉันใส่ได้ และฉันก็ชอบมันมาก มันดูน่ารักเป็นแนวสายแหวนดีนะสีก็ออกพาสเทลนิดๆดูน่ารักดี"ชะใช่จ๊ะ.....เป็นยังไงจ๊ะเอริชอบไหม?"ป้าบัวที่ยืนอยู่ด้านหลังของฉันที่คอยช่วยฉันจัดแจงชุดก็เอ่ยออกมาแต่น้ำเสียงและแววตาของท่านดูสั่นๆดูมีพิรุธนะถ้าเป็นคนอื่นอาจจะคิดว่าเขากำลังพูดโกหกอยู่แน่ แต่นี่เป็นป้าบัว ท่านจะโกหกฉันไปทำไมล่ะจริงไหม"ชอบนะคะป้าบั
รักสำรอง ตอนที่300
ในวีดีโอมีผู้ชายอยู่หลายคนรวมๆห้าคนได้และสถานที่มืดๆที่มีไฟหลากหลายสีแบบนี้ก็คงจะเป็นผับที่ไหนสักแห่งหนึ่งในกรุงเทพนี้แหละฉันก็ตั้งใจมองก็พบว่ามีผู้ชายสามคนที่คุ้นตาฉัน หนึ่งคือฟิวสองคือทีและสามคือขุนศึกข้างกายของผู้ชายทุกคนจะมีผู้หญิงแต่งตัวโป๊ๆหน้าอกตู้มๆนั่งขนาบข้างแบบแทบจะสิงร่างกันโดยพวกเธอเป็นคนชงเหล้าให้เขาทั้งห้าคนและคอยปรนนิบัติพวกเขาอย่างใกล้ชิดและออดอ้อนออเซาะแต่จะมีผู้ชายอยู่คนหนึ่งที่นั่งเป็นคนสุดท้ายของเพื่อนที่มีสีหน้าเหมือนไม่ค่อยสบายใจแบบคนที่กำลังอมทุกข์และดูอึดอัดอะไรอยู่ในใจ(วันนี้หนุ่มๆเลือกอิหนูของเจ๊นี่ไปได้เลนนะคะ....น้องๆพวกนี้พร้อมดูแลจ๊ะ)เสียงหวานอย่างดัดให้เสียงเล็กลงจากปกติมากเอ่ยขึ้นมา ฉันว่าเธอคนที่พูดอยู่นี่น่าจะเป็นสาวสองและเป็นคนที่กำลังถ่ายวีดีโออยู่ในตอนนี้ด้วยนะ(มันแน่นอนอยู่แล้วครับเจ๊.....พวกผมน่ะจัดเต็มแน่)เป็นทีที่เอ่ยขึ้นมาพลางยิ้มกริ่มอย่างเจ้าชู้และเขาก็หันไปกอดรัดนัวเนียกับผู้หญิงข้างกายเขาอย่างไม่เอียงอายใคร(แล้วน้องคนนี้ล่ะจ๊ะ....สนใจอิหนูของเจ๊คนไหนเป็นพิเศษไหม?)เจ๊สาวสองแพลนกล้องไปจับยังขุนศึกที่นั่งอยู่ติดกับขอบเก้าอี้ด้านในสุดข
รักสำรอง ตอนที่299
บ้านของเอริ20:30น.เอริ ฐิติมน.....ห้องนั่งเล่น......"ปกติแกกินข้าวเวลานี้ด้วยเหรอ?"เพลงขวัญเอ่ยถามฉันขึ้นในขณะที่เธอวางจานข้าวสวยร้อนๆลงตรงหน้าของฉันพร้อมกับต้มไก่ตุ๋นยาจีนต้นตำรับของคุณหญิงนฤมิตรที่ท่านสั่งให้ป้าบัวต้มไว้ให้ฉันทานบำรุงลูกๆทั้งสามในครรภ์ของฉัน"ตอนไม่ท้องก็กินบ้างไม่กินบ้าง....แต่พอท้องนี่แทบจะกินวันละหกเจ็ดมื้ออย่างต่ำอ่ะแก"ฉันเอ่ยบอกเพลงขวัญไปพลางใช้มือทั้งสองข้างหยิบช้อนกับส้อมขึ้นมาถือไว้พร้อมจะลงมือทานอาหารตรงหน้าที่มีกลิ่นหอมยั่วยวนด้วยแววตาที่เป็นประกายแพรวพราว"ไหนบอกว่าแกมีเรื่องไม่สบายใจ....?"เพลงขวัญเอ่ยถามฉันพลางเลิกคิ้วมองหน้าฉันอย่างสงสัยก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาตัวเดียวกันกับฉันฉันก็มองหน้าเธอนิ่งด้วยแววตาที่เป็นกังวลอยู่ในใจนั้นแหละ แต่ทำไงได้ ก็ท้องฉันมันหิวหนิ ขอกินก่อนล่ะกัน เรื่องอื่นค่อยว่ากัน"เดี๋ยวฉันขอกินก่อน....เดี๋ยวค่อยคุย""โอเคจ๊ะ.....งั้นเดี๋ยวฉันขอไปโทรหาลูกก่อนไม่รู้ว่าป่านนี้พ่อเขาเอาเข้านอนแล้วหรือยัง?""โอเคจ้า"ฉันยิ้มให้เพลงขวัญเธอก็ยิ้มให้ฉันก่อนจะหยิบโทรศัพท์ของเธอและเดินออกไปจากห้องนั่งเล่นเมื่อเธอไปแล้ว ฉันก็หันกลับมาให้ค
รักสำรอง ตอนที่298
เหล้า บุหรี่ ก็ไม่หนักทุกวันแบบเมื่อก่อน แต่เรื่องผู้หญิง ฉันก็ยังคงไม่มั่นใจอยู่ดี เพราะเขาไม่เคยทำให้ฉันเชื่อใจเขาได้สักครั้ง....จริงๆกับเรื่องนี้ฉันรอขุนศึกไม่นานเขาก็กลับมาพร้อมกับรถวีลแชร์ เขายิ้มกว้างให้ฉันมาแต่ไกล ฉันก็ยิ้มให้เขากลับไป"เชิญครับคุณผู้หญิง""ขอบคุณค่ะคุณบุรุษพยาบาล"ฉันเอ่ยออกไปแกล้งขุนศึกที่เขาเข็นรถวีลแชร์มาหยุดตรงหน้าฉัน"ยินดีที่จะเป็นทุกอย่างให้เธอครับ""เลี่ยน"ฉันเอ่ยออกไปอย่างหมั่นใส่เขาก่อนจะลุกขึ้นยืนโดยมีร่างของขุนศึกที่ถลาเข้ามาช่วยประคองฉันไว้อย่างรวดเร็วเล่นเอาซะตกใจเลยแหะขุนศึกจัดการช่วยฉันทุกอย่าง โดยที่เขาทำอย่างเบามือและทะนุถนอมเหมือนกลัวว่าฉันจะเจ็บ"พร้อมออกตัวแล้วครับ""ค่ะไปได้เลยค่ะคุณบุรุษพยาบาล"ฉันแกล้งแซวขุนศึกต่อ เขาก็ยิ้มขำก่อนจะเข็นรถวีลแชร์ไปยังทิศทางออกของโรงพยาบาล โดยมุ่งตรงไปที่ลานจอดรถเมื่อมาถึงที่รถเขาก็จัดการประคองร่างของฉันขึ้นจากรถวีลแชร์ย้ายมานั่งบนรถของเขาอย่างเบามือเช่นเดิมแต่ที่ทำให้ฉันแปลกใจและรู้สึกประทับใจขุนศึกอีกอย่างหนึ่งก็คือตอนนี้เขากลับมามีทุกอย่างไม่ว่าจะเงินทองหรือชื่อเสียงแต่เขาก็ยังคงทำตัวเหมือนขุนศึกค
รักสำรอง ตอนที่297
"แฝดทั้งสามคนปลอดภัยและเติมโตตามวัยครับ...ออกจะโตอย่างรวดเร็วเสียด้วยซ้ำ""เพราะเขาโตเกินเกณฑ์อายุเขาจริงๆไปหนึ่งสัปดาห์ครับคุณฐิติมนและคุณขุนณรงค์"คุณหมอเอ่ยขึ้นในขณะที่เขาอธิบายรายละเอียดรูปร่างของเจ้าแฝดทั้งสามคนของฉันผ่านหน้าจอสี่เหลี่ยมจากการอัลตร้าซาวด์หน้าท้องของฉันทำให้ฉันที่เห็นการเจริญเติบโตของลูกๆทั้งสามฉันทุกอาทิตย์ถึงกับยิ้มไม่หุบและมันตื้นตันอยู่ในใจของฉันจนบรรยายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้เลยล่ะเมื่อคุณหมอตรวจเสร็จก็กลับไปนั่งที่โต๊ะตรวจของเขาและฉันก็ลุกขึ้นจากเตียงอัลตร้าซาวด์โดยมีขุนศึกคอยประคองร่างฉันตลอดเวลาไม่ว่าฉันจะเดินหรือลุกนั่งก็ต้องมีเขาคอยประคองอยู่ตลอดเวลาเลยถึงตอนนี้ฉันจะท้องได้แค่สี่เดือนแต่ท้องของฉันเริ่มจะใหญ่กว่าคนท้องสาวทั่วไปถึงสองเท่าเพราะในท้องของฉันมีเด็กน้อยอยู่ตั้งสามคนแหนะจะไม่ให้ใหญ่เกินคนท้องสาวทั่วไปได้ยังไงล่ะเมื่อฉันกับขุนศึกมานั่งที่โต๊ะตรวจในห้องของหมอได้คุณหมอก็เอ่ยขึ้นบอกเราถึงกำหนดคลอดทันที"และกำหนดคลอดคืออีกยี่สิบหกสัปดาห์ข้างหน้า....แต่ครรภ์ของคุณฐิติในเป็นครรภ์แฝดสามคน....หมอกลัวว่าอาจจะมีโอกาสเกิดภาวะครรภ์เป็นพิษเกิดขึ้นได้แทบจะตลอด
รักสำรอง ตอนที่296
"ไม่รู้ว่าช่องในเจดีย์ของแม่เธอจะพอใส่อัฐิของพ่อเธอได้อีกอันไหม?"คุณแม่ของผมเอ่ยขึ้นพร้อมกับยิ้มบางๆให้พี่จอมก่อนจะยื่นโกศสีขาวนวลที่ด้านในบรรจุเถ้ากระดูกของพ่อผมยื่นไปตรงหน้าของพี่จอมพี่จอมพลก็มองโกศในมือแม่ผมสลับกับมองหน้าผมด้วยแววตาแปลกใจและดูจะอึ้งไปนิดๆเหมือนเขาคิดไม่ถึงว่าคุณแม่ผมจะทำเรื่องแบบนี้ได้"ตอนนั้นคุณเป็นคนยืนกรานเองว่าจะเอาเถ้ากระดูกของพ่อไปเก็บไว้แต่ทำไมวันนี้กลับเอามาให้ผมเสียง่ายดายแบบนี้ได้ล่ะครับ....ทั้งที่ในตอนที่ผมกับแม่ของผมร้องขอคุณแทบจะกราบเท้า?"พี่จอมพลเอ่ยถามแม่ผมกลับมาเสียงเรียบ ในตาจ้องเขม่นมาที่แม่ผมอย่างต้องการคำตอบ"ในตอนนั้นที่ฉันไม่ให้อัฐิของพ่อให้แม่เธอก็เพราะตอนนั้นฉันมีทั้งอารมณ์โกรธอารมณ์เกลียดอยู่เต็มในอก""ฉันคิดได้อย่างเดียวคือว่า....ไม่ว่าพ่อของเธอจะเป็นหรือตายฉันก็จะไม่มีทางให้สองคนนี้ได้อยู่ด้วยกันเด็ดขาด""ฉันรู้ตัวว่าฉันมันแย่....กว่าจะมารู้ว่าความคิดของฉันมันไม่ดีต่อใครเลยรวมถึงตัวฉันเองด่วย....ก็เกือบจะสายไป""และฉันก็อยากจะขอบคุณเธอนะ....ที่ช่วยฉันออกมาจากกองเพลิงในวันนั้น""ถึงเธอจะไม่เต็มใจก็เถอะ....แต่ฉันก็อยากจะขอบคุณเธอ....และข
