LOGINShare
ตอนที่27
Last Updated:
2025-04-03 13:53:29
Related chapters
รักล้นใจนายมาเฟีย ตอนที่28
“มึงนี่สมกับเป็นเมียกูจริงๆ^_^”ริวอิจิโอบเอวปลายฟ้าและซุกใบหน้าหล่อลงไปที่ไหล่ของเมียรักด้วยความรักที่ล้นเปี่ยมไปทั้งหัวใจ“แล้วมันจะสำเร็จเหรอคะ?”ปลายฟ้าถามริวอิจิไปด้วยความร้อนรนใจ “สำเร็จหรือไม่สำเร็จก็หลังจากนี้สองอาทิตย์ ถ้าเวลาสองอาทิตย์ที่มันอยู่ตามลำพังกับผู้หญิงและมันไม่ได้เปิดซิง กูว่ามันต้องชอบเพศเดียวกันแน่”ริวอิจิบอกปลายฟ้าไปด้วยความกังวล ปลายฟ้าก็ยิ้มขำกับความคิดของสามีเธอ“พี่ซาโนะเขาไม่เป็นหรอกคะเกย์น่ะ ที่เขาไม่ยอมมีแฟนและไม่ยอมมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นเพราะบางทีเขาอาจจะรอใครคนหนึ่งที่เขารักจนหมดหัวใจอยู่ก็ได้นะคะ”“ไอ้ซาโนะมันมีคนที่มันรักอยู่แล้วเหรอ?”ริวอิจิเอ่ยถามปลายฟ้าไปอย่างร้อนรนและตกใจ ถ้าเป็นอย่างงั้นแผนที่เขาลงมือทำลงไปจะไม่ทำร้ายซาโนะอย่างงั้นเหรอ“ฟ้าก็ไม่ค่อยแน่ใจ แต่ฟ้าเคยได้ยินชื่อผู้หญิงออกจากปากพี่ซาโนะอยู่ชื่อหนึ่งค่ะ และฟ้ายังได้ยินว่าพี่ซาโนะสั่งซาต้าให้ไปตามจับตัวผู้หญิงคนนี้มาให้เขาด้วยนะคะ”“ผู้หญิงคนนั้นชื่ออะไร?”ริวอิจถามปลายฟ้าไปอย่างร้อนรนใจ“ชื่อมินตราค่ะ”ปลายฟ้าตอบริวอิจิไปและเธอก็สงสัยกับท่าทีที่รู้สึกผิดของสามีเธอและใบหน้าของริวอิจิก็เต็ม
Last Updated : 2025-04-03รักล้นใจนายมาเฟีย ตอนที่29
เช้าวันต่อมา…ต้นฝน ซาโยโกะจัง….“อื้อออ”เสียงครวญครางเบาๆของคนข้างๆพร้อมกับแรงขยับตัวเบาๆจากคนข้างๆเช่นกัน ทำให้ฉันค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นจากความงัวเงียเพราะเกิดจากการนอนที่ไม่เพียงพอของตัวเองแต่ทำไงได้ล่ะ “คุณจะเอาอะไร?”ฉันเอ่ยถามซาโนะไปในขณะที่เขาค่อยๆยันตัวลุกขึ้นนั่งอย่างยากลำบากใบหน้าของเขาเหยเกเพราะเขาคงน่าจะเจ็บแผลนะ ฉันจึงเข้าไปช่วยพยุงเขาให้เขาได้ลุกขึ้นนั่งได้“ผมหิวน้ำ”เขาตอบฉันมาด้วยน้ำเสียงแห้งๆๆ ฉันจึงพยักหน้าและรีบลุกขึ้นจากเตียงนอนเดินไปหยิบนำ้ที่ตั้งอยู่บนโต๊ะข้างนอกชานบ้านตึกๆฉันเดินกลับไปหาซาโนะพร้อมกับแก้วน้ำที่ถูกทำจากไม้ไผ่พร้อมกับเหยือกนำ้ที่ทำจากกระบอกไม้ไผ่เช่นกัน ในนั้นมีนำ้ฝนที่คุณลุงเตรียมไว้ให้ฉันกับซาโนะ“อึกๆๆๆ”“ค่อยๆดื่มสิคะ”ฉันบอกซาโนะไปด้วยความเป็นห่วงที่เขาดื่มนำ้เร็วจนฉันกลัวว่าเขาจะสำลัก“แค่กๆๆๆๆ”“นั้นไง ฉันบอกคุณแล้ว”ฉันเอ่ยด้วยนำ้เสียงดุๆเพราะซาโนะสำลักนำ้จริงๆอย่างที่ฉันคิดนั้นแหละ“ขอบคุณนะที่คุณไม่ทิ้งผม”ซาโนะยื่นแก้วนำ้ส่งคืนมาให้ฉันพร้อมกับเอ่ยขอบคุณฉันด้วยแววตาและน้ำเสียงที่เขาขอบคุณออกมาจากในเขา“เป็นใครใครเขาก็ช่วยทั้งนั้นแหละคุณอย่าคิด
Last Updated : 2025-04-03รักล้นใจนายมาเฟีย ตอนที่30
“€$€€¥¥¥$$€€€€”ฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองเพราะเสียวที่พูดนั้นเป็นเสียงทุ้มแต่เขาพูดไม่รู้เรื่อง เหมือนจะเป็นภาษาญี่ปุ่นแต่ก็ฟังไม่ได้ศัพท์“คุณเป็นใครอ่ะ?”ฉันเอ่ยถามชายคนนั้นไป พลางมองสำรวจการแต่งกายของเขา เขามีลักษณะอ้วนลงพุงตัวดำปิดปี๋เสื้อผ้าไม่ใส่มีเพียงแค่ใบไม้ที่ปิดของลับของเขาผมเผ้ารุงรังยุ่งเหยิงเนื้อตัวมอมแมมและที่สำคัญกลิ่นตัวเขาแรงมาก“อาบน้ำบ้างรึเปล่าว่ะ?”ฉันพึมพำขึ้นพลางยกมือขึ้นมาอุดรูจมูกด้วยความเหม็นจนจะอ้วก“€€€€€€€€&&&&”ฉันเบิกตาโตขึ้นด้วยความตกใจเมื่อชายคนนั้นกำลังจะเอามีดปลายแหลมเเทงลงมาที่ฉัน“ว๊ายยยยยยยยยยยยยยย!!”ฉันร้องออกมาด้วยความตกใจรีบเบี่ยงตัวหลบปลายคมมีดนั้นได้อย่างหวุดหวิด “คุณจะฆ่าฉันเหรอ?”ฉันถามเขาไป“€€¥¥¥€€€€€€€”แต่เขาก็ตอบฉันมาไม่เป็นภาษา ฉันว่ามันแปลกๆแล้วนะพรึบ“ว๊ายยยย!”ฉันเบี่ยงตัวหลบปลายคมมีดนั้นอีกครั้งและอีกครั้งๆเพราะเขาแทงมาที่ฉันถี่ยับเหมือนจะเอาให้ตาย “อยู่ไม่ได้แล้วเว้ยยยยยย!”ฉันร้องเสร็จด็รีบยันตัวลุกขึ้นวิ่งหนีเขามาอย่างไว“ซาโนะๆๆช่วยฉันด้วยยยยยยยยย!!”ฉันวิ่งไปพลางร้องแหกปากเรียกอีตาซาโนะให้มาช่วยฉันเพราะฉันจำทางกลับไปยังบ้านพักต้นไม
Last Updated : 2025-04-03รักล้นใจนายมาเฟีย ตอนที่31
“วู้ๆๆๆๆๆ” “โอ้ะๆๆๆๆๆ!!”เสียงร้องโหวกเหวกโวยวายของพวกชาวป่าพากันส่งเสียงดัวสนั่นทำให้ฉันที่กำลังนอนหลับสบายต้องเบิกตาตื่นขึ้นมาอย่างอารมณ์เสีย “พวกมันเป็นอะไรกันอ่ะคุณ?”ฉันเอ่ยถามซาโนะไปทันทีที่ลืมตาตื่นเต็มทั้งสองข้างแล้วก็พบว่าซาโนะกำลังหันหน้าไปมองชายคนป่านั้นด้วยความแปลกใจปนตกใจไม่ต่างจากฉัน “ดูเหมือนพวกเขาจะเตือนภัยให้เราน่ะ?”ซาโนะเอ่ยขึ้นพร้อมกับเพล่งสายตามองไปรอบๆ “เราไม่ปลอดภัยแล้วคุณ”เขาเอ่ยบอกฉันด้วยน้ำเสียงกังวล ฉันก็ขมวดคิ้ว ยังมีคนที่น่ากลัวกว่าคนกินคนอีกอย่างงั้นเหรอ? “อะอะไรคือเราไม่ปลอดภัยอ่ะคุณ?”ฉันถามซาโนะไปด้วยนำ้เสียงสั่นๆเพราะกลัว เขาก็หันมาหาฉันพร้อมกับบีบมือที่เขาจับไปแน่นแล้วทำสายตาซึ้งใจให้ฉัน “ผมไม่มีวันปล่อยให้คุณเป็นอะไรไปหรอก”เขาบอกฉันคำพูดของเขาทำให้ฉันเผลอยิ้มออกมา ใจของฉันที่มันเพิ่งจะสงบลงไปเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้วกลับมาเต้นแรงอีกครั้งหัวใจที่แฟบก็พองโตขึ้นมา “เพราะคุณช่วยผม”นั่นไงฉันว่าแล้วเชียวว่าอีตาบ้านี้ไม่มีทางคิดอะไรกับฉันแน่นอน!! “ย่ะ ถือว่าหายกันล่ะกัน” “เค^_^”ซาโนะพูดเสร็จเขาก็หันไปซุ่มดูคนป่าต่อและไม่นานก็มีชายชุดดำนับสิบคนเ
Last Updated : 2025-04-08รักล้นใจนายมาเฟีย ตอนที่32
“ไม่น่ะ ถ้าคุณไม่ขัดใจผมหรือขัดคำสั่งผม”เขาตอบฉันมาพลางยักคิ้วข้างหนึ่งให้ฉัน ฉันก็จิ๊ปากใส่เขาและเอาแผ่นหลังพิงพนักที่นั่งและเอามือขึ้นมากอดอกและมองออกไปนอกเรือและได้ยินเสียงปืนดังถี่รัวแบบไม่มีหยุดพัก เหมือนเกาะนั้นกำลังเกิดสงครามกันอยู่“ที่คุณถูกทำร้ายเป็นแผนของแฟนพี่ปลายฟ้าเหรอคะ?”ฉันที่นึกขึ้นได้ก็รีบหันไปถามซาโนะแต่ในจังหวะนั้นฉันที่หันเร็วและซาโนะก็เกิดจะหันมาหาฉันอีกเหมือนกันทำให้ใบหน้าของเราอยู่ใกล้กันและจมูกชนกันเหมือนทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวฉันหยุดนิ่งไปเหมือนโดนหยุดเวลา ไม่มีอะไรขยับเคลื่อนไหวมีเพียงแค่ลมหายใจของฉันที่ผ่อนเข้าออกด้วยอาการแปลกๆเพราะหัวใจเต้นรัวเเเรงทำให้ลมหายใจติดขัด“จูบ”ฉันเบิกตาโตขึ้นทั้งสองข้างเมื่อมิซาโนะคนฉวนโอกาสขยับใบหน้าหล่อของเขาเข้ามาหาฉันพร้อมกับกดริมฝีปากนุ่มๆของเขาลงมาแนบชิดกับริมฝีปากของฉัน พรึบ“ไอ้คนฉวยโอกาส นายจูบฉันสี่ครั้งแล้วนะ!!”ฉันผลักร่างของซาโนะให้ออกไปจากฉันอย่างแรงจนร่างของเขาล้มลงไปอยู่บนพื้นเรือและฉันก็ลุกขึ้นยืนชี้หน้าว่าเขาพลางใช้มืออีกข้างถูริมฝีปากของตัวเองไปด้วย ลูกน้องของซาโนะรีบวิ่งเข้าไปพยุงร่างของผู้เป็นนายให้ลุกขึ้นยืน
Last Updated : 2025-04-08รักล้นใจนายมาเฟีย ตอนที่33
คฤหาสน์ มิยาชิตะต้นฝน ซาโยโกะจัง...“คุณหนูคะ คุณหนูของมาม่าซัง^_^”เสียงร้องด้วยความดีใจของมาม่าซังเอ่ยขึ้นหลังจากที่เห็นร่างของฉันเดินเข้ามาภายในบ้าน ฉันก็ยิ้มและอ้าแขนรอรับร่างของมาม่าซังที่วิ่งเข้ามาสวมกอดฉันด้วยความคิดถึงพรึบ“คุณหนูของมาม่าซัง คิดถึงจังเลยค่ะ^_^”มาม่าซังผละกอดออกจากฉันแล้วเอ่ยบอกฉันด้วยนำ้เสียงและแววตาที่จริงจัง“หนูก็คิดถึงมาม่าซังค่ะ^_^”ฉันเอ่ยบอกมาม่าซังกลับไปและในทันใดนั้นสายตาของฉันก็ไปสบเข้ากับดวงตาสีนำ้ตาลที่สั่นไหวเขากำลังมองมาที่ฉันและยิ้มออกมาด้วยความดีใจ ใครคนนั้นก็คือท่านมิซานท่านนายกรัฐมนตรียังไงล่ะ“คุณหนูมาเที่ยวเหรอคะ?”มาม่าซังเอ่ยถามฉัน ฉันก็ละสายตามามองหน้ามาม่าซังและยิ้มกว้างขึ้น“เปล่าหรอกค่ะ หนูจะกลับมาอยู่ที่นี้และหนูก็จะไม่ไปไหนทั้งนั้น!”ฉันพูดออกมาด้วยนำ้เสียงเยือกเย็นและเเข็งกร้าว“ลูกหมายความว่ายังไงโยโกะ?”ท่านมิซานเอ่ยถามฉันด้วยนำ้เสียงสงสัยปนแปลกใจกับคำพูดของฉัน“ผมเอาคุณหนูโยโกะมาคืนท่านครับ”มิซาโนะที่เดินตามหลังฉันมาเอ่ยขึ้น ทำให้ท่านมิซานมีสีหน้าที่ตกใจหนักกว่าเดิม“หมายความว่ายังไงซาโนะ?”ท่านมิซานเอ่ยถามซาโนะซาโนะก็ค่อยๆเดินก้มศี
Last Updated : 2025-04-08รักล้นใจนายมาเฟีย ตอนที่34
คฤหาสน์ ซานโต้มิซาโนะ ซานโต้……“ลูกชาย^_^”เสียงร้องออกมาด้วยความดีใจของผู้หญิงที่ผมรัก ร้องทักผมพร้อมกับผมที่เดินเข้าไปสวมกอดท่านด้วยความคิดถึง“ลมอะไรหอบลูกมาเนี่ยซาโนะ?”แม่ของผมเอ่ยถามผมทันทีที่ท่านผละกอดไปจากผม ผมก็ยิ้มให้ท่าน เพราะตั้งแต่ปลายฟ้าแต่งงานกับไอ้ริวผมก็เข้าไปบริหารงานเองทุกอย่าง งานผมเยอะจนไม่มีเวลากลับบ้านมาหาแม่ของผม ครั้งสุดท้ายที่กลับมาก็เมื่อตอนที่ผมเจอยัยโยโกะครั้งแรกนั้นแหละ “ผมจะกลับมาอยู่ที่นี้แล้วครับ”“อ้าวทำไมล่ะ ทำไมลูกไม่ไปอยู่กับหนูซาโยโกะจังล่ะ?”แม่ผมร้อนใจถามผม ผมก็เอื้อมมือไปจับมือมาผมมากุมไว้ด้วยความเคารพรัก แม่คือผู้หญิงที่แกร่งที่สุดในสายตาผมผมรักท่าน“เธอกลับไปอยู่กับพ่อของเธอแล้วครับ”ผมตอบแม่ไปพลางเดินโอบเอวท่านไปยังห้องนั่งเล่นและพาท่านนั่งลงบนโซฟาตัวแพงและผมก็เอนตัวลงนอนตักแม่ของผม ท่านก็ยื่นมือมาลูบกลุ่มผมของผมอย่างแผ่วเบา“อ้าวหนูโยโกะเธอเข้าใจพ่อของเธอแล้วเหรอ?”“เปล่าหรอกครับแม่ ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ผู้หญิงนี่เข้าใจยากจริงๆนะครับ”ผมบอกแม่ไปพลางจับมือท่านมาแนบกับแก้มของผมแม่ของผมก็ยิ้มขำ“ชอบหนูซาโยโกะเหรอลูก ถึงอยากจะเข้าใจเธอน่ะ?”“เปล่าน
Last Updated : 2025-04-08รักล้นใจนายมาเฟีย ตอนที่35
คฤหาสน์ มิยาชิตะ07:00น.ต้นฝน ซาโยโกะจัง... “ทำไมลูกถึงอยากอยู่ที่นี้แล้วล่ะ?”เสียงที่เต็มไปด้วยความดีใจที่ต้องไม่แสดงออกมามากของท่านมิซานเอ่ยขึ้น ฉันที่กำลังก้มหน้าก้มตากินข้าวอยู่ก็ต้องเงยหน้ากลับไปมองเขา“ก็อยากอยู่แล้ว อยู่ที่นี้สบายดีไม่ต้องทำงาน”ฉันบอกเขาไปและก้มหน้ากินข้าวต่อเพื่อจะไปมหาลัย“อย่างงั้นเหรอลูก ดีแล้วที่หนูชอบพ่อจะได้หมดห่วง”ท่านมิซานเอ่ยขึ้นมาด้วยนำ้เสียงดีใจ “ฉันจะไม่หนีอีกแต่มีข้อแม้”ฉันว่าพลางวางช้อนกับส้อมและเงยหน้าขึ้นไปมองท่านมิซานที่เขาเอาแต่นั่งจ้องหน้าฉัน“ข้อแม้?….อะไรเหรอลูก?”ท่านมิซานเอ่ยถามฉันมาด้วยสีหน้ากังวลใจ ฉันก็จึงกรีดรอยยิ้ม“ฉันไม่เอาบอดี้การ์ดฉันต้องการความเป็นส่วนตัว ขอเงินและการติดต่อกับทุกคนได้เพราะคนอย่างฉันพูดคำไหนคำนั้นคือไม่หนีก็คือไม่หนีถ้าคุณไม่เชื่อคำพูดฉัน”ฉันเว้นระยะและจ้องหน้าเขาพร้อมกับกรีดรอยยิ้มที่ชั่วร้ายที่สุดให้เขาดู“ฉันจะหนีทุกอย่างเมื่อมีโอกาส”“โอเคลูก พ่อเชื่อคำหนูพ่อจะให้ทุกอย่างที่หนูต้องการ”เมื่อท่านนายกพูดเสร็จเขาก็ดีดนิ้วดังเป๊าแล้วสักพักก็มีบอดี้การ์ดชุดดำสามคนเดินถือถาดของอะไรมาก็ไม่รู้ ฉันก็มองมันอย่างสงสัย
Last Updated : 2025-04-08
Latest chapter
รักล้นใจนายมาเฟีย ตอนที่40
“หึ!ผู้ชายแบบผมไม่ได้มีไว้ให้พวกผู้หญิงเลือกแต่มันอยู่ที่ผมจะเลือกใครต่างหากล่ะ”“เลือกใครก็ได้ที่ไม่ใช่ฉัน!!”ฉันว่าพลางจับจ้องนัยสาสีดำของเขาเขาก็จ้องฉันกลับมาเราจ้องตากันอย่างเนิ่นนานโดยที่ไม่มีใครละสายตาออกไปจากกัน“คุณจะเอาแบบนั้นจริงๆเหรอ…ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ไม่หวั่นไหวเวลาอยู่ใกล้ๆผม”เสียงกระเส่าของมิซาโนะคร่ำครวญอยู่ข้างๆหูฉัน“คนนั้นคือฉันย่ะ!!เพราะฉันไม่หวั่นไหวกับนายเลยสักนิ๊ด”ฉันโกหกนิดนึง ไม่หวั่นไหวบ้าอะไรล่ะใจเต้นแรงอย่างบ้าคลั่งเวลาที่อยู่ใกล้ๆเขาเนี่ย“แล้ววันหนึ่งคุณจะเสียใจที่คุณไม่ให้ผมเลือกคุณ…เพราะคุณไม่มีสิทธิ์เลือกผม^_^”“ฉันไม่เสียใจหรอกย่ะ!!”ฉันว่าพลางกัดฟันกรอดๆเพราะหมั่นไส้ความมั่นหน้าของอีตาบ้านี่ อีตาซาโนะก็ทำลอยหน้าลอยตาพูดล้อเลียนฉัน ไอ้บ้านี่!มันกวน!“นายมีอะไรดีหนักหนาที่จะทำให้ฉันเสียใจถ้านายไม่เลือกฉันน่ะ?”ฉันถามเขาออกไปทำให้มิซาโนะกระตุกยิ้มมุมปากขึ้นเเละขยับใบหน้าลงมาหาฉันทำให้ฉันรีบเบือนหน้าหนีเพราะกลัวว่าจะโดนเขาจูบ“เพราะลีลาบนเตียงของผมเร้าร้อนมาก^_^”เขาไม่ว่าเปล่าพลางใช้ฟันขบเม้มที่ติ่งหูของฉันเบาๆอี๋สกปรกที่สุด!!“อี๋ๆๆทุเรศ!”ฉันร้องโวยวายพลา
รักล้นใจนายมาเฟีย ตอนที่39
คฤหาสน์ ซานโต้ห้องนอนมิซาโนะ22:30น.“อื้อออออ”ฉันครวญครางขึ้นอีกครั้งเมื่อรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก หรือว่าฉันกำลังโดนผีอำ?“อื้อ”ฉันร้องในลำคอพลางขยับตัวแต่ก็ขยับไม่ได้พอลืมตามาก็มองไม่เห็นอะไรเพราะรอบๆข้างมันมืดไปหมด ฉันจับได้ว่าฉันนอนดิ้นไปดิ้นมาอยู่บนที่นอนที่ฉันเองก็ไม่รู้ว่าใครเป็นเจ้าของและเผลอหลับไป ใช่ฉันหลับแต่ตอนนี้ฉันตื่นแล้ว“อื้อออออ”ฉันดิ้นอีกครั้งแต่ดูเหมือนยิ่งฉันดิ้น ร่างของฉันก็ยิ่งโดนรัดแรงขึ้นแต่เอ๊ะ รัดอย่างงั้นเหรองั้นแสดงว่าฉันไม่ได้โดนผีอำน่ะสิ“อย่าดิ้นได้ไหมคุณ…ผมง่วง”เสียงงัวเงียของซาโนะดังกระซิบที่ข้างหูฉันพร้อมกับแรงกดเบาๆที่แก้มของฉันทำให้ฉันเองที่ก็ง่วงๆสะลึมๆอยู่ก็ตามตื่นทันที ไอ้บ้านี้มันแต๊ะอั๋งฉันอีกแล้วน่ะเว้ยเฮ้ย ครั้งนี้ต้นฝนคนนี้จะไม่ยอม!!!พรึบ ตุ๊บ“โอ้ยยยยยยยย”เสียงร้องโหยหวนของมิซาโนะดังลั่นเมื่อฉันใช้เท้าทั้งสองข้างถีบร่างของอีตาซาโนะให้ออกไปจากตัวฉันอย่างแรงจนทำให้ร่างสูงโปร่งของมิซาโนะตกลงไปจากที่นอนพรึบ“ไอ้บ้า!!!คุณเอาแต่แต๊ะอั๋งฉันจนทำให้ฉันไม่มีค่าอะไรแล้วเนี่ย!!”ฉันเปิดไฟหัวเตียงและโวยใส่เขาทันที ซาโนะที่มีอาการงัวเงียๆอยู่ก็เอาม
รักล้นใจนายมาเฟีย ตอนที่38
“ผมรีบเคลียร์งานหนิครับ หิวไส้จะขาดแล้ว”ซาโนะพูดบอกคุณป้าไปด้วยนำ้เสียงออดอ้อน ทำให้ฉันที่ในปากยังคาบช้อนอยู่ต้องหันไปมองซาโนะที่ตัวโตยังกะควายยังอ้อนแม่เหมือนเด็กๆอยู่อีก“มองไร?”ซาโนะที่รู้ได้ว่ามีฉันกำลังนั่งมองอยู่ก็หันหน้ามามองหน้าฉันและเอ่ยถามฉันมาด้วยน้ำเสียงเเข็งๆเพื่อกลบเกลื่อนความอายน่ะสิ“ทานข้าวเถอะลูก”คุณป้ารีบห้ามทัพทันทีเมื่อฉันไม่ตอบซาโนะแต่กลับยักคิ้วให้เขาอย่างกวนๆทำให้ซาโนะไม่พอใจ“ครับ^_^”ว๊ายเจอลูกแหง่เพิ่มอีกหนึ่งอัตรา^_^คนนั้นคือมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ที่มีนามว่า มิซาโนะ ซานโต้“คริๆๆ”ฉันแอบขำทำให้ซาโนะที่นั่งอยู่ข้างๆเอาเท้าเขามาเขี่ยเท้าฉันอย่างแรงทำให้ฉันแทบจะสำลักข้าวในปากขวับฉันหันไปจะเอาเรื่องซาโนะแต่เขากลับทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ลอยหน้าลอยตาเคี้ยวข้าวตุ้ยๆเหมือนเด็กสายตาของเขาก็จดจ้องไปที่แม่ของเขา อีตาบ้านี้มันกวน!!“มหาวิทยาลัยเป็นยังไงบ้างหนูโยโกะ โอเคไหม?”เสียงของคุณลุงซาโอะที่นั่งอยู่หัวโต๊ะเอ่ยถามฉันขึ้นหลังจากที่ท่านไม่ได้พูดอะไรเอาแต่นั่งยิ้มมองสองแม่ลูกนั้นออดอ้อนกัน“ก็..”ฉันที่กำลังจะบอกคุณลุงแต่ก็โดนมิซาโนะเอ่ยตัดหน้าฉันไปอย่างไว“เธอจะไปรู้ได้ยังไงกัน
รักล้นใจนายมาเฟีย ตอนที่37
คฤหาสน์ซานโต้….ต้นฝน ซาโยะโกะจัง…..“อื้อออ”ฉันบิดตัวไปมาแล้วค่อยๆลืมตาขึ้นมองไปรอบๆก็พบกับห้องนอนขนาดใหญ่ที่ถูกตกแต่งเป็นโทนสีดำสลับขาวมีเฟอร์นิเจอร์ครบครัน“ตื่นแล้วเหรอจ๊ะ?”เสียงนุ่มท่าทางใจดีของใครคนหนึ่งเอ่ยขึ้นทำให้ฉันหันไปมองเสียงนั้นอย่างไว ก็พบกับหญิงสาวอายุน่าจะเลขห้าแล้วน่ะ เธอกำลังยืนยิ้มให้ฉันอยู่ด้วยท่าทางใจดี“ค่ะ”ฉันตอบเขาไปพลางทำหน้าสงสัยและดูเหมือนเธอจะเข้าใจสีหน้าของฉันน่ะ“ป้าเป็นแม่ของซาโนะน่ะจ๊ะหนูโยโกะ^_^”เธอเอ่ยกลับมาด้วยท่าทางยิ้มแย้มและเป็นมิตร แม่ของซาโนะอย่างนั้นเหรอ“สวัสดีค่ะ^_^”ฉันรีบยกมือไหว้เพื่อสวัสดีเธอแต่เธอก็ยกมือขึ้นมารับไหว้ฉันด้วยท่าทางเก้ๆกังๆน่ะ อ๋อใช่สิเธอเป็นคนญี่ปุ่นหนิหนา เมื่อนึกได้ยังงั้นฉันก็สบัดตัวลุกขึ้นยืนและโค้งตัวเล็กน้อยเพื่อทำการทักทายแบบคนญี่ปุ่น“こんにちは(คนนิจิวะ)”ฉันเอ่ยทักทายเป็นภาษาญี่ปุ่นเธอไป“こんにちは(คนนิจิวะ)”เธอเองก็โค้งตัวเล็กน้อยและทักทายฉันกลับมาเป็นภาษาญี่ปุ่นเช่นกัน“หนูโยโกะทำตัวสบายๆเลยจ๊ะไม่ต้องเกร็งนะ”แม่ของซาโนะเอ่ยขึ้นพลางเดินเข้ามาหาฉันใบหน้าของเธอเต็ทไปด้วยรอยยิ้มที่ใจดีทำให้ฉันรู้สึกสบายใจขึ้นเยอะเลย“หิวรึยั
รักล้นใจนายมาเฟีย ตอนที่36
เอี๊ยดฉันมาจอดหน้าตึกอพาร์ตเมนต์แห่งหนึ่งและสอดส่องสายตามองเข้าไปก็พบกับร่างสูงที่คุ้นตาของใครคนหนึ่งกำลังทำหน้าตาเคร่งเครียดเอามือเท้าเอวเขาสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวปลดกระดุมที่คอสามเม็ดโชว์รอยสักที่คอเท่ๆของเขาสวมกางเกงผ้าเตื้อดีสีดำทับในอย่างเท่เขายืนอยู่ตรงหน้าชายกลุ่มของชายชุดดำที่กำลังยืนอยู่ข้างหลังของอีตานั้นโดยสายตาของพวกเขามันเต็มไปด้วยความเป็นห่วงปนความเครียดแค้นและยังมีชายชุดดำยืนประกบข้างซาโนะอีกนับสิบคนและที่ทำให้ฉันสะดุดตามากที่สุดก็คือ กลุ่มชายชุดดำอีกกลุ่มหนึ่งจำนวนห้าคนกำลังพากันรุมกระทืบผู้ชายในชุดสูทสีแดงที่นอนอยู่บนพื้นอย่างเอาเป็นเอาตาย“อีตานักเลงเอ้ย!ป่าเถื่อนที่สุด!”ฉันสบถขึ้นพลางจ้องมองอีตานั้นที่เดินไปคร่อมร่างของชายคนนั้นและจับคอเสื้อเขาขึ้นมามองหน้าตัวเองชายคนนั้นก็เหมือนคนที่กำลังจะหลับแหล่ไม่หลับแหล่และต่อมความเสือกก็เข้ามาทันที ฉันรีบเปิดประตูรถอย่างแผ่วเบาและรีบนั่งย่องๆให้เข้าไปใกล้คนพวกนั้นมากที่สุดเพื่อจะฟังบทสนทนาได้ชัดเจนขึ้น“แกก็รู้ว่าฉันไม่ชอบการค้าผู้หญิง!!”ซาโนะตวาดเสียงดังอย่างดุดันใบหน้าของเขาแสดงถึงความโกรธมากๆใบหน้าที่เคยเป็นสีขาวอมชมพูบัดนี้ได
รักล้นใจนายมาเฟีย ตอนที่35
คฤหาสน์ มิยาชิตะ07:00น.ต้นฝน ซาโยโกะจัง... “ทำไมลูกถึงอยากอยู่ที่นี้แล้วล่ะ?”เสียงที่เต็มไปด้วยความดีใจที่ต้องไม่แสดงออกมามากของท่านมิซานเอ่ยขึ้น ฉันที่กำลังก้มหน้าก้มตากินข้าวอยู่ก็ต้องเงยหน้ากลับไปมองเขา“ก็อยากอยู่แล้ว อยู่ที่นี้สบายดีไม่ต้องทำงาน”ฉันบอกเขาไปและก้มหน้ากินข้าวต่อเพื่อจะไปมหาลัย“อย่างงั้นเหรอลูก ดีแล้วที่หนูชอบพ่อจะได้หมดห่วง”ท่านมิซานเอ่ยขึ้นมาด้วยนำ้เสียงดีใจ “ฉันจะไม่หนีอีกแต่มีข้อแม้”ฉันว่าพลางวางช้อนกับส้อมและเงยหน้าขึ้นไปมองท่านมิซานที่เขาเอาแต่นั่งจ้องหน้าฉัน“ข้อแม้?….อะไรเหรอลูก?”ท่านมิซานเอ่ยถามฉันมาด้วยสีหน้ากังวลใจ ฉันก็จึงกรีดรอยยิ้ม“ฉันไม่เอาบอดี้การ์ดฉันต้องการความเป็นส่วนตัว ขอเงินและการติดต่อกับทุกคนได้เพราะคนอย่างฉันพูดคำไหนคำนั้นคือไม่หนีก็คือไม่หนีถ้าคุณไม่เชื่อคำพูดฉัน”ฉันเว้นระยะและจ้องหน้าเขาพร้อมกับกรีดรอยยิ้มที่ชั่วร้ายที่สุดให้เขาดู“ฉันจะหนีทุกอย่างเมื่อมีโอกาส”“โอเคลูก พ่อเชื่อคำหนูพ่อจะให้ทุกอย่างที่หนูต้องการ”เมื่อท่านนายกพูดเสร็จเขาก็ดีดนิ้วดังเป๊าแล้วสักพักก็มีบอดี้การ์ดชุดดำสามคนเดินถือถาดของอะไรมาก็ไม่รู้ ฉันก็มองมันอย่างสงสัย
รักล้นใจนายมาเฟีย ตอนที่34
คฤหาสน์ ซานโต้มิซาโนะ ซานโต้……“ลูกชาย^_^”เสียงร้องออกมาด้วยความดีใจของผู้หญิงที่ผมรัก ร้องทักผมพร้อมกับผมที่เดินเข้าไปสวมกอดท่านด้วยความคิดถึง“ลมอะไรหอบลูกมาเนี่ยซาโนะ?”แม่ของผมเอ่ยถามผมทันทีที่ท่านผละกอดไปจากผม ผมก็ยิ้มให้ท่าน เพราะตั้งแต่ปลายฟ้าแต่งงานกับไอ้ริวผมก็เข้าไปบริหารงานเองทุกอย่าง งานผมเยอะจนไม่มีเวลากลับบ้านมาหาแม่ของผม ครั้งสุดท้ายที่กลับมาก็เมื่อตอนที่ผมเจอยัยโยโกะครั้งแรกนั้นแหละ “ผมจะกลับมาอยู่ที่นี้แล้วครับ”“อ้าวทำไมล่ะ ทำไมลูกไม่ไปอยู่กับหนูซาโยโกะจังล่ะ?”แม่ผมร้อนใจถามผม ผมก็เอื้อมมือไปจับมือมาผมมากุมไว้ด้วยความเคารพรัก แม่คือผู้หญิงที่แกร่งที่สุดในสายตาผมผมรักท่าน“เธอกลับไปอยู่กับพ่อของเธอแล้วครับ”ผมตอบแม่ไปพลางเดินโอบเอวท่านไปยังห้องนั่งเล่นและพาท่านนั่งลงบนโซฟาตัวแพงและผมก็เอนตัวลงนอนตักแม่ของผม ท่านก็ยื่นมือมาลูบกลุ่มผมของผมอย่างแผ่วเบา“อ้าวหนูโยโกะเธอเข้าใจพ่อของเธอแล้วเหรอ?”“เปล่าหรอกครับแม่ ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ผู้หญิงนี่เข้าใจยากจริงๆนะครับ”ผมบอกแม่ไปพลางจับมือท่านมาแนบกับแก้มของผมแม่ของผมก็ยิ้มขำ“ชอบหนูซาโยโกะเหรอลูก ถึงอยากจะเข้าใจเธอน่ะ?”“เปล่าน
รักล้นใจนายมาเฟีย ตอนที่33
คฤหาสน์ มิยาชิตะต้นฝน ซาโยโกะจัง...“คุณหนูคะ คุณหนูของมาม่าซัง^_^”เสียงร้องด้วยความดีใจของมาม่าซังเอ่ยขึ้นหลังจากที่เห็นร่างของฉันเดินเข้ามาภายในบ้าน ฉันก็ยิ้มและอ้าแขนรอรับร่างของมาม่าซังที่วิ่งเข้ามาสวมกอดฉันด้วยความคิดถึงพรึบ“คุณหนูของมาม่าซัง คิดถึงจังเลยค่ะ^_^”มาม่าซังผละกอดออกจากฉันแล้วเอ่ยบอกฉันด้วยนำ้เสียงและแววตาที่จริงจัง“หนูก็คิดถึงมาม่าซังค่ะ^_^”ฉันเอ่ยบอกมาม่าซังกลับไปและในทันใดนั้นสายตาของฉันก็ไปสบเข้ากับดวงตาสีนำ้ตาลที่สั่นไหวเขากำลังมองมาที่ฉันและยิ้มออกมาด้วยความดีใจ ใครคนนั้นก็คือท่านมิซานท่านนายกรัฐมนตรียังไงล่ะ“คุณหนูมาเที่ยวเหรอคะ?”มาม่าซังเอ่ยถามฉัน ฉันก็ละสายตามามองหน้ามาม่าซังและยิ้มกว้างขึ้น“เปล่าหรอกค่ะ หนูจะกลับมาอยู่ที่นี้และหนูก็จะไม่ไปไหนทั้งนั้น!”ฉันพูดออกมาด้วยนำ้เสียงเยือกเย็นและเเข็งกร้าว“ลูกหมายความว่ายังไงโยโกะ?”ท่านมิซานเอ่ยถามฉันด้วยนำ้เสียงสงสัยปนแปลกใจกับคำพูดของฉัน“ผมเอาคุณหนูโยโกะมาคืนท่านครับ”มิซาโนะที่เดินตามหลังฉันมาเอ่ยขึ้น ทำให้ท่านมิซานมีสีหน้าที่ตกใจหนักกว่าเดิม“หมายความว่ายังไงซาโนะ?”ท่านมิซานเอ่ยถามซาโนะซาโนะก็ค่อยๆเดินก้มศี
รักล้นใจนายมาเฟีย ตอนที่32
“ไม่น่ะ ถ้าคุณไม่ขัดใจผมหรือขัดคำสั่งผม”เขาตอบฉันมาพลางยักคิ้วข้างหนึ่งให้ฉัน ฉันก็จิ๊ปากใส่เขาและเอาแผ่นหลังพิงพนักที่นั่งและเอามือขึ้นมากอดอกและมองออกไปนอกเรือและได้ยินเสียงปืนดังถี่รัวแบบไม่มีหยุดพัก เหมือนเกาะนั้นกำลังเกิดสงครามกันอยู่“ที่คุณถูกทำร้ายเป็นแผนของแฟนพี่ปลายฟ้าเหรอคะ?”ฉันที่นึกขึ้นได้ก็รีบหันไปถามซาโนะแต่ในจังหวะนั้นฉันที่หันเร็วและซาโนะก็เกิดจะหันมาหาฉันอีกเหมือนกันทำให้ใบหน้าของเราอยู่ใกล้กันและจมูกชนกันเหมือนทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวฉันหยุดนิ่งไปเหมือนโดนหยุดเวลา ไม่มีอะไรขยับเคลื่อนไหวมีเพียงแค่ลมหายใจของฉันที่ผ่อนเข้าออกด้วยอาการแปลกๆเพราะหัวใจเต้นรัวเเเรงทำให้ลมหายใจติดขัด“จูบ”ฉันเบิกตาโตขึ้นทั้งสองข้างเมื่อมิซาโนะคนฉวนโอกาสขยับใบหน้าหล่อของเขาเข้ามาหาฉันพร้อมกับกดริมฝีปากนุ่มๆของเขาลงมาแนบชิดกับริมฝีปากของฉัน พรึบ“ไอ้คนฉวยโอกาส นายจูบฉันสี่ครั้งแล้วนะ!!”ฉันผลักร่างของซาโนะให้ออกไปจากฉันอย่างแรงจนร่างของเขาล้มลงไปอยู่บนพื้นเรือและฉันก็ลุกขึ้นยืนชี้หน้าว่าเขาพลางใช้มืออีกข้างถูริมฝีปากของตัวเองไปด้วย ลูกน้องของซาโนะรีบวิ่งเข้าไปพยุงร่างของผู้เป็นนายให้ลุกขึ้นยืน
