ระยะปลอดเพื่อนตอนที่ 19 วันต่อมา วันนี้ฉันกับสองก็มาทำงานพร้อมกันเหมือนเดิม แม้ว่าเรื่องเมื่อคืนจะเป็นอะไรที่น่าอับอาย แต่สองก็คือสองหน้าด้านยังไงก็หน้าด้านอย่างนั้น และฉันเองก็ไม่อยากจะทำเป็นเขินชี้โพรงให้กระรอก เลยต้องแสร้งทำว่าไม่ได้รู้สึกอะไร ทั้งที่ในใจแล้วไม่ใช่เลย…
“อย่าคิดมากเลย” “เราเปล่า…” “พวกนั้นเขาเป็นทีมของคุณตาลหัวหน้าทีมคนเก่า แต่คุณตาลโดนเชิญออกกะทันหัน แล้วแยมก็โผล่มารับตำแหน่งแทนมันก็เลยเกิดการวิจารณ์กันไปแบบนั้น” “เราเข้าใจ”และรู้ด้วยว่าเพราะอะไรถึงถูกเชิญออก คนในทีมก็อาจจะตกอยู่ในสภาวะเดียวกันหากยอดขายยังไม่กระเตื้องอย
ระยะปลอดเพื่อนตอนที่ 20 เชียงราย “ไม่มีห้องอื่นแล้วเหรอคะ?” “ต้องขอประทานโทษด้วยค่ะ วันนี้มีแขกจองเต็มหมดแล้วค่ะ” “ขอบคุณค่ะ” สุดท้ายก็ต้องเดินถอยออกมาจากที่หน้าเคาน์เตอร์ต้อนรับของโรงแรม สองที่นั่งเท้าคางกระดิกเท้ารออยู่เลิกคิ้วเล็กน้อย “สรุปว่
คงเพราะเป็นเวลาดึกแล้ว ซ้ำโรงแรมก็รับรองแขกไม่มากนัก ทำให้ตอนนี้บ่อออนเซนว่างเปล่า กระจกใสจับตัวเป็นฝ้าเพราะไอร้อน ด้านในแบ่งเป็นสามโซนมีทั้งบ่อรวม และบ่อแยกชายหญิง และแต่ละโซนก็มีบ่อที่อุณหภูมิต่างกันถึงสามบ่อเพื่อปรับอุณหภูมิร่างกาย ฉันถอดเอาเสื้อผ้าออกแล้วมุ่งหน้าลงแช่ทันที เนื่องจากทางโ
ระยะปลอดเพื่อนตอนที่ 21 00.00 น. ผ่านไปแล้วค่อนคืนฉันก็นอนไม่หลับ สองเองก็คงเหมือนกันเพราะคนข้าง ๆ ขยับตัวไม่หยุด พลิกตัวซ้ายทีขวาทีมาได้ร่วมชั่วโมงเข้าไปแล้ว เพราะเหตุการณ์บ้านั่นแท้ ๆ ที่ทำให้ตอนนี้ฉันไม่สามารถหยุดจินตนาการภาพนั้นได้เลย ภาพอะไรบางอย่างของสองที่ใหญ่โตแม้
เจ้าตัวเอียงใบหน้าเข้าหา วินาทีถัดมาลมหายใจก็ถูกช่วงชิงไปแบบที่แม้แต่ตัวฉันเองก็พร้อมใจจะรับสัมผัสนี้ไม่ได้ปฏิเสธไปอย่างเช่นทุกที… เสียงกลืนน้ำลายของสองดังชัดในความสงัดเงียบ สายตาที่มองกันจับนิ่งสบตาผ่านความมืด อาจจะเป็นเพราะเราสื่อสารกันผ่านสายตาอยู่นาน หรืออาจเป็นเพราะแสงสลัวกับอ
“ยะ… อย่ามอง”ฉันพยายามจะหนีบขาเข้าหากันแต่อีกคนกลับหยักยิ้มมุมปาก ดันปลายเข่าให้เปิดทางอีกครั้ง และแม้ว่าจะอาย แม้ว่าจะเป็นครั้งแรกในชีวิตที่ได้มีใครมาเห็นของสงวนเข้า แต่ฉันก็ไม่ได้ขัดขืนอะไรอีกสองอยากจะมอง… ก็ให้มอง… สายตาของคนที่นั่งอยู่เลื่อนมองยังจุดนั้น ก่อนที่ขาสองข้างของฉั
ระยะปลอดเพื่อนตอนที่ 22 สอง… จูบกันอีกครั้ง ลิ้นอุ่นร้อนกระหวัดเกี่ยวไล่ต้อนอยู่ที่ด้านในโพรงปาก มือของสองข้างหนึ่งกำลังจับคางฉันให้เงยสูงปรับองศาทิศทางการจูบ ขณะเดียวกันกึ่งกลางกายก็รู้สึกฉ่ำเยิ้มหนัก เสียงจากน้ำที่เอ่อล้นดังเฉอะแฉะ ตัวตนของสองกำลังกดส่วนหัวใหญ่โตเบา ๆ เข้าหาช่อง
อาการที่ผมเป็นในตอนนี้…ทั้งสายตาที่ไม่สามารถหยุดมองอีกคนได้ รวมถึงก้อนเนื้อที่กลางอกเต้นตุบ ๆ เป็นจังหวะรัวเร็วราวกับผ่านการออกกำลังกายมาอย่างหนัก จะบอกว่าผม… ตกหลุมรักเข้าอย่างจัง… ก็ไม่ผิดนัก… ยิ่งมองคนที่เพิ่งรู้จักกัน ใจก็ยิ่งเต้นแรงยิ่งแยมเองก็ลอบมองมาเหมือนกันผมก็แทบจะกลั้
ระยะปลอดเพื่อนตอนพิเศษ 4 หลายปีก่อน การเปิดเรียนของมหา’ลัยเริ่มต้นขึ้นแล้ว ทุกคนรอบข้างต่างก็เป็นนิสิตใหม่ หลังจากต้องอดทนนั่งฟังพวกพี่ว้ากอยู่นานกว่าสองชั่วโมง สุดท้ายผมก็ตัดสินใจว่าจะโดดรับน้องให้มันรู้แล้วรู้รอด หลังจากนั่งกินข้าวเย็นที่ร้านอาหารในซอยข้างมหา’ลัยเสร็จ เ
“เหนื่อยไหม?” คนข้าง ๆ หันมาเอียงคอมองด้วยสีหน้าเห็นอกเห็นใจจนผมหลุดขำ “เหนื่อยอะไร?” “ก็สองทำทุกอย่างเลยนี่” สายตาเบนมองหน้าจอโน้ตบุ๊กที่เปิดค้างเอาไว้ “เหนื่อยก็บ้า เราแรงเยอะจะตาย มีพลังงานให้ใช้อีกเหลือเฟือ” “…” “กินข้าวเลยปะ? เราทำข้าวต้มกุ้งไว้”
ระยะปลอดเพื่อนตอนพิเศษ 3 หลายเดือนต่อมา ตอนนี้จะบอกว่าผมเป็นพ่อบ้านเต็มตัวก็ไม่ผิดนัก… ถึงจะทำงานไปด้วย แต่ทุกสิ่งทุกอย่างในบ้านผมเป็นคนจัดการเองทั้งหมด แยมกลับไปทำงานแล้วตั้งแต่สองเดือนหลังคลอด แม้จะอยากให้เมียพักอีกสักหน่อย แต่เจ้าตัวยืนยันว่ากลับมาแข็งแรงดีแล้ว เลยไม่อ
ระยะปลอดเพื่อนตอนพิเศษ 2 หลายเดือนต่อมา ช่วงนี้แยมท้องแก่ใกล้คลอดเต็มทีเลยต้องหยุดงานรอคลอดมาได้สามเดือนเข้าให้แล้ว เป็นผมที่ยังทำงานอยู่ทุกวันกลับบ้านมาก็เห็นเมียนอนหลับไปแล้วเหมือนทุกที เห็นพี่เจี๊ยบบอกว่าท้องแรกมักจะดูไม่ค่อยออกเพราะว่าเป็นท้องสาว ท้องจะเล็ก ๆ เท่าที่ม
ก็อารมณ์คนท้อง อยากจะกินอะไรใหม่ ๆ แทบทุกวันนั่นแหละ และผมก็พร้อมจะบึ่งไปซื้อให้เสมอ ห่วงก็แต่ช่วงที่แยมจะต้องอยู่บ้านคนเดียวหากท้องแก่ ใครมันจะมาหาข้าวหาปลาให้กินตอนกลางวัน โอเค… มันมีแอปฯ ให้สั่ง แต่ผมเองนี่แหละที่อยากจะเป็นคนบริการเมีย… หลังจากได้เกาเหลาเลือดหมูมาแล้ว กลับมาถึงบ
ระยะปลอดเพื่อนตอนพิเศษ 1 SONG TALKS ร่างเล็กของคนเป็นเมียนั่งอยู่บนตักผม พาดขาไปทางด้านหนึ่งซบซีกตัวข้างหนึ่งอยู่บนอก มือสองข้างกำลังพิมพ์แชตคุยกับบริษัทคู่ค้าแห่งใหม่ซึ่งกำลังดีลงานร่วมกัน ตัวบ้านเงียบเชียบมีแค่เสียงต๊อกแต๊กจากมือถือคนในอ้อมแขนเท่านั้นที่กำลังดังอยู่ในขณ
ระยะปลอดเพื่อนตอนที่ 47 หลายเดือนต่อมา วันนี้เป็นวันหยุด แต่เพราะเมื่อคืนฉันต้องถ่างตานั่งดูเทรนด์การตลาดแทบจะทั้งคืน ไหนจะโดนสองกวนอีก กว่าจะได้นอนก็เกือบจะรุ่งสาง ตื่นมาอีกทีก็ปาเข้าไปบ่ายโมง ที่นอนข้าง ๆ ว่างเปล่า สองคงจะตื่นนานแล้ว และป่านนี้คงจะลงไปหาอะไรทำท
หลังจากนั้นก็เหลือแค่เราสองคนที่ยืนมองหน้ากันเอง สองยิ้มกว้างจับมือกันแน่น สายตากวาดมองหน้าฉันรอบที่เท่าไรของวันก็ไม่อาจจะทราบได้“เมียเราสวยโคตร”แล้วก็เอ่ยคำ ๆ เดิมออกมาด้วยสีหน้าภาคอกภูมิใจ จนฉันหลุดขำ“ขำไร?”“ก็ถ้าสองเพิ่งพูดเป็นครั้งแรกเราจะเขินอยู่หรอก แต่นี่แค่วันเดียวเราฟังประโยคนี้มาเกินยี