มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 37ลูกฉันมันเป็นหมาไปแล้ววันรุ่งขึ้น“บลูเก็บของให้เฮียเสร็จแล้ว วันนี้พี่แม็คมารับหรือเปล่าคะ บลูจะได้ขอตัวกลับเลย”“เดี๋ยวก่อนสิบลู”“เฮียมีอะไรหรือเปล่าคะ” บลูเบลล์มองคนที่แต่งตัวด้วยเสื้อยืดกางเกงยืนต์ธรรมดาๆตรงหน้า แต่งแค่นี้เขายังดูดีเลย แต่ถ้าแต่งชุดสูทก็จะดูเข้มขรึมขึ้นมาอีกหน่อย“เฮียยังอยากอยู่กับหนูอยู่เลย อีกอย่างวันนี้ก็วันหยุดไม่ใช่หรอ”“แต่บลูอยู่กับเฮียแล้ววันหนึ่งไง มีเวลาให้บลูพักบ้างสิคะ”“เฮียไม่ใช้เราแล้ว นะครับอยู่กับเฮียต่อนะ นะๆๆๆๆ”“เฮ้อ จะอยู่ทำไมคะ”“ก..ก็ ไม่รู้ล่ะ แต่บลูต้องอยู่กับเฮีย”“วันนี้เฮียเป็นอะไร ไม่มีเหตุผลเอาซะเลย” เธอรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย ถึงปกติเฮียซีจะเอาแต่ใจก็ตาม แต่ครั้งนี้มันดูแปลกออกไป“นะครับคนดี” ซาจิส่งสายตาอ้อนวอนไปให้กับบลูเบลล์ เขายังอยากอยู่กับคนตัวเล็กต่อ อยากจะคุย อยากจะถามว่าเธอเป็นอะไรตั้งแต่เมื่อวานที่คนตัวเล็กกลับมาก็เอาแต่เงียบไม่ค่อยยิ้มแย้ม เขาถามไปก็ตอบเป็นคำๆ เลยไม่อยากรบกวนคนตัวเล็กมาก จนถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะดีขึ้น แถมสีหน้าก็เศร้าหมองลงเรื่อยๆจนเขาเป็นห่วง“ก็ได้ค่ะ แต่ขออยู่เฉ
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 38ความในใจที่เปล่งเสียงได้“เฮ้อ ใช้คนเจ็บนี่มันใช่หรอ แม่กูนี่จริงๆเลย” ซาจิรินน้ำไปบ่นแม่ของตัวเองไป ก่อนจะหันหลังกลับไปสะดุดกับคนที่ยืนพิงประตูดูตัวเองอยู่ แถมไม่รู้ว่ามาตอนไหนด้วยเพราะเขาไม่ได้ยินเสียง“โอ๊ยยพ่อ ตกใจหมดเลยเนี่ย มายืนเก๊กทำอะไรที่นี่”“มาดูไอ้ลูกหมาของฉันนะสิ นึกว่าคนใช้แขนเดี้ยงที่ไหนมันกำลังเทน้ำอยู่”“ก็เมียพ่อน่ะสิ ใช้ผมอย่างกับไม่ใช่ลูก”“อย่าพูดมาก แล้วนี่ทำไมเอาน้ำไปสองแก้ว”“ก็เอาไปให้เมียผมไง นั่งอยู่กับแม่นู้น”“เมีย?”“อืม เมียไง พูดผิดตรงไหน”“ไม่ได้จ้างมาตบตาใช่ไหม” พ่อเหล่ตามองผมราวกับกำลังจับผิด ก่อนจะหันหลังเดินไปที่ห้องนั่งเล่นด้วยความเร็ว สงสัยจะอยากเห็นว่าสิ่งที่ผมพูดนั่นจริงหรือเปล่า“น้ำมาแล้วครับคุณผู้หญิงทั้งสอง”ฟุ่บ!“เป็นไงบ้าง แม่พี่ทำร้ายอะไรบลูหรือเปล่า”เพี๊ยะ!!!“โอ๊ยยย ตีเฮียทำไมเนี่ย เสียฟอร์มมาเฟียหมดเลย”“อย่าพูดให้คุณแม่ดูไม่ดีสิคะ คุณแม่ของเฮียไม่ได้ดูใจร้ายขนาดนั้นสักหน่อย” “หึหึ ไอ้หมาของเรามันจะโดนกำราบแล้วหรอเนี่ยคุณหญิง”ประมุขใหญ่ของบ้านยิ้มอย่างอารมณ์ดีเมื่อเห็นว่าคนที่ลูกชายพามานั้นดูสนิทส
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 39รัก เอ๊ย! ชอบต่างหากเล่าNC18+“ทำไมตอบช้าล่ะ หนูไม่ชอบเฮียหรอ เฮียเสียใจนะเนี่ย” ซาจิแสร้งตีหน้าเศร้า บลูเบลล์ที่เห็นเขาทำท่าทีอย่างนั้นก็รีบพูดประโยคที่ทำให้เขายิ้มขึ้นมาได้อย่างรวดเร็ว“รัก เอ๊ย! ชอบสิ บลูชอบเฮียนะ” บลูเบลล์ใช้สองมือจับที่ใบหน้าคมคายของซาจิเอาไว้ ก่อนจะสบตาเพื่อให้เขารู้ว่าสิ่งที่เธอบอกไปเมื่อกี้คือความจริง“จุ๊บ หึหึ เมื่อกี้พูดว่ารักเฮียหรอ”“มะ..มะ…ไม่ใช่สักหน่อย” เธอรีบหลบสายตาของเฮียทันที เมื่อกี้เธอรีบไปหน่อยเลยพูดผิด แต่ยังไงความหมายมันก็เหมือนๆกันนั่นแหละ “ใช่หรอ บลูรักเฮียใช่หรือเปล่า หื้ม?”ซาจิกอดรัดคนตัวเล็กเอาไว้ ก่อนจะกดจมูกของตัวเองลงบนผมของบลูเบลล์ พร้อมกับหอมย้ำๆอยู่อย่างนั้นหลายครั้ง“อื้อออ เฮีย พอแล้ว บลูไม่บอกหรอก” ของดีมีรอบเดียว พูดอีกรอบไม่ได้หรอก ก็เฮียซีตั้งท่าจะล้อเลียนเธอขนาดนี้“หึหึ ครับๆ มาม๊ะ”“มาอะไรคะ” บลูเบลล์เอียงคอถามอย่างน่ารัก ก่อนที่ตัวของเธอจะลอยหวือขึ้นมานั่งอยู่บนหน้าท้องแกร่งของเอียซีอย่างรวดเร็ว ไม่รู้ว่าไปเอาพละกำลังมาจากไหนทั้งๆที่ตัวเองกำลังเจ็บอยู่“เฮียยยย ปล่อยบลูเลยน่ะ เดี๋ยวมันจะถู
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 40ฉลองแบบจัดหนักจัดเต็ม NC25+++“พร้อมหรือยัง อื้มมม ซี๊ดดดดด” ซาจิถามสาวน้อยใต้ร่างของตัวเองอย่างหยอกเย้า ก่อนที่จะได้รับสายตาดุๆจากเธอมาแทน“ม…ไม่ต้องมาถามบลูเลยน อ๊ะ อื้อออะ ถ้าเฮียยังช้าอีกบลูจะไม่เอาแล้วนะ อื้มมม ซี๊ดดดอย่าเขี่ยอ๊าส์” บลูเบลล์ยื่นคำขาดให้กับคนที่ตัวเองพึ่งจะบอกชอบไป ก่อนจะบิดเร้าร่างกายไปมาเมื่อเฮียเขาเอาแต่ถูไถแกล้งเธอ“งั้นเฮียขอถามคำถามสุดท้าย หนูตอบได้แค่คำว่าใช่นะ โอเคไหม”“ยังจะมาบังคับกันอีก แล้วจะถามอะไรล่ะคะ อ๊ะ อื้อออ”“ตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้วนะ”“อ๊ะ งื้อออ แล้วบลูตอบคำอื่นได้หรือไง” เป็นคำถามที่ล็อคคำตอบไว้เสียขนาดนั้น ถึงจะมีตัวเลือกอื่นเธอก็จะตอบตามที่เฮียให้ตอบอยู่ดีนั่นแหละ“หึหึ ตอบมาสิครับคนสวย อื้มมมมม” ซาจิแกล้งกดหัวเข้าไปเล็กน้อย ก่อนจะดึงออกมาอย่ารวดเร็วเพื่อเร่งคำตอบจากคนตัวเล็ก“อ๊ะ อื้อออ ค่ะ อื้มมม เราเป็นแฟนกันแล้ว เฮียขา~ ใส่เข้ามานะคะ บลูขอร้อง อร๊ายยยยยย”ปึก พรวดดดดดแก่นกายลำเขื่องที่มีขนาดใหญ่กว่ามาตรฐานพุ่งพรวดเขามาในร่องสวาทของบลูเบลล์ด้วยความเร็ว มันเข้าไปด้านในจนสุดโคน หญิงสาวที่ไม่ได้ทันได้ตั้งต
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 41จ้ำจี้มะเขือเปราะริมระเบียง NC25+++ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อิ๊ อิ๊ อื้อออ เฮีย พอก่อน อื้มมม จุกอ๊า บลูจุก” เธอไม่เคยคิดเลยว่าระเบียงมันจะอยู่ไกลขนาดนี้ เมื่อไหร่เฮียจะเดินถึงสักทีเธอเสียวแทบขาดใจจะตายอยู่แล้ว“อื้มมม ดีมาก อ๊าส์ อีกนิดเดียว” ซาจิรีบเดินไปที่ระเบียงก่อนที่คนตัวเล็กจะเสร็จโดยที่เขายังไม่ได้ทำอะไรครืดดดดเพียงแค่เปิดประตูออก ลมที่พัดผ่านก็ปะทะเข้ากับผิวของทั้งสอง บลูเบลล์รู้สึกเย็นพร้อมกับขนลุกซู่ ไม่รู้ว่าเพราะหนาวหรือกลัวจะมีคนมาเห็นเธอกับเฮียทำอะไรแบบนี้กันแน่“อึก อ๊ะ อ๊า เฮีย ไม่เอาได้ไหม เดี๋ยวมีคนมาเห็น ซี๊ดดดด” บลูเบลล์มองตาของซาจิก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงออดอ้อนเพื่อให้เขาคล้อยตาม“อื้มมม อ๊า ไม่มีหรอก เชื่อเฮียสิคนดี ซี๊ดดด” ใครมันจะกล้ามองว่ะ ก็ลองดูสิ วันต่อไปมันจะมองไม่เห็นแน่ ซาจิได้แต่คิดในใจ เวลานี้คงมีแค่ลูกน้องที่เฝ้าเวรยามอยู่ข้างหน้าและข้างหลังเท่านั้น ส่วนห้องเขาก็ติดกับสระน้ำ ไม่มีใครมาเผล่นผล่านแถวนี้แน่นอน“เฮียอ่ะ ถ้ามีล่ะก็บลูงอนจริงๆด้วย” บลูเบลล์ยู้หน้าอย่างแง่งอนซาจิค่อยๆวางคนตัวเล็กลงให้ยืนกับพื้น ก
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 42อำนาจของเงิน“คุณดูนี่สิคะ ฉันทำอาหารไว้เยอะแยะเลย คุณว่าหนูบลูเบลล์จะชอบอาหารที่ฉันทำครั้งนี้ไหม” คุณผู้หญิงของบ้านหันไปถามผู้เป็นสามีที่นั่งจิบกาแฟดำอยู่ข้างๆอย่างตื่นเต้น เธอไม่คิดเลยว่าลูกชายจะพาผู้หญิงมาให้เธอรู้จัก แถมยังเป็นเด็กน่ารักอย่างหนูบลูเบลล์อีกต่างหาก“คุณหญิง อาหารคุณอร่อยจะตาย ยังไงหนูบลูเบลล์ก็ต้องชอบอยู่แล้วอย่ากังวลไปเลย” ผู้เป็นสามีให้กำลังใจภรรยาของตนเองที่กำลังทำหน้าตื่นเต้น ก่อนจะเหลือบไปเห็นว่าลูกชายของตนกำลังเดินลงมาจากชั้นสองของบ้าน“นั่นไงคุณหญิง ลูกชายตัวดีของคุณมาแล้ว”“นี่ตาซาจิ หนูบลูเบลล์ไปไหนทำไมแกถึงลงมาคนเดียว” ผู้เป็นแม่รีบเดินเข้าไปหาลูกชายของตน ก่อนจะมองไปบนบ้านก็ไม่พบวี่แววของบลูเบลล์เลยแม้แต่น้อย“เมียผมหรอ นอนอยู่ครับ น่าจะลงมาทานข้าวเช้ากับพวกเราไม่ได้หรอก” ซาจิตอบผู้เป็นแม่อย่างยียวน จนได้ผ่ามือพิฆาตของแม่ไปหนึ่งทีเพี๊ยะ“โอ๊ยยย ตีกันทำไมเนี่ยแม่”“แกทำอะไรหนูบลูเบลล์ห๊ะ ทำไมถึงลงมาทานข้าวกันฉันไม่ได้”“โอ๊ยยยแม่ เมียผมก็แค่เหนื่อยก็เท่านั้นแหละ ใครจะไปกล้าทำว่าที่ลูกสะใภ้แม่กันล่ะ” ซาจิเดินหนีไปที่ห้องรับปร
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 43คุณเจ้าของคนใหม่หลายวันต่อมาปังงง!!!สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่ประตูบานนั้น ก่อนที่จะถอนหายใจออกมาพร้อมกัน บลูเบลล์ที่เดินออกมาเห็นเหตุการณ์พอดีเลยรีบเดินตรงไปหาพี่เพ็ญอย่างรวดเร็ว“พี่เพ็ญคะ เกิดอะไรขึ้นหรอคะ ทำไมหมออาร์ตถึงได้อารมณ์ฉุนเฉียวขนาดนั้น”“โอ๊ยยยน้องบลูเบลล์ขา พี่ล่ะไม่อยากจะเม้าท์เลยค่ะ แต่ถ้าน้องบลูเบลล์ถามพี่ก็จะตอบให้เป็นกรณีพิเศษค่ะ”“ค่ะ ว่ามาเลยค่ะพี่เพ็ญ” บลูเบลล์อมยิ้มเล็กน้อย เพราะพี่เพ็ญเนี่ยถือเป็นหูตาสับปะรดที่สุดในคลินิกแห่งนี้แล้ว ไม่มีอะไรที่พี่เพ็ญไม่รู้อย่างแน่นอน“คืออย่างงี้นะคะน้องบลูเบลล์ คลินิกของเรามีคนมาซื้อต่อแล้วค่ะ ตอนแรกคุณเจ้าของที่เป็นเพื่อนกับคุณหมออาร์ตก็จะไม่ยอมขายหรอกค่ะ แต่ทางนั้นเขาเสนอเงินมาหลายเท่าจนคุณเจ้าของยอมใจอ่อนขายให้ทันทีเลยล่ะค่ะ แล้วทีนี่นะคะน้องหมอบลู”“ยังไงคะพี่เพ็ญเล่าต่อเลย” บลูเบลล์ตั้งใจฟังที่พี่เพ็ญพูดอย่างดี รวมถึงพนักงานที่อยู่บริเวณนั้นด้วย“ก็คุณเจ้าของคนใหม่นะสิคะ ไม่รู้ว่าไปสืบกำพืดของหมออาร์ตได้ยังไง ถึงมีคำสั่งว่าถ้าไม่ทำตัวดีๆจะโดนไล่ออกแล้วก็โดนขึ้นบัญชีดำด้วย ตอนแรกหมออาร์
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 44ของขวัญจากเมีย“กินนี่สิ อันนี้อร่อย” ซาจิตักอาหารที่อยู่ตรงหน้าของตนไปไว้ในจานของบลูเบลล์อย่างเอาใจ ก่อนจะตักนู้นตักนี่ให้เธอโดยที่ตัวเขายังไม่ได้แตะอาหารเลยแม้แต่น้อย“พอแล้วเฮีย ตักมาจนล้นจานบลูแล้วเนี่ย” ถ้าเธอไม่เบรกเฮียไว้ตอนนี้ อีกหน่อยสิ่งที่เฮียตักให้เธอก็คงล้นออกไปนอกจาน“เฮียอยากให้หนูกินอร่อยๆไง”“เฮียก็กินด้วยสิคะ งั้นบลูก็จะไม่กินเหมือนกันนะ” บลูเบลล์ยื่นคำขาด ทำให้ซาจิต้องกินอาหารด้วยกันทันที แค่เขานั่งดูคนตัวเล็กกินก็อิ่มแล้ว แต่ในเมื่อเมียสั่งก็ต้องทำ เดี๋ยวโดนงอน“อื้มมม อร่อยทุกอย่างเลย นี่เฮียรู้ไหมว่าคลินิกที่บลูทำงานมีเจ้าของคนใหม่แล้วนะ”“หื้ม? หรอ แล้วเจ้าของคนใหม่เขาหล่อไหมล่ะ”“บลูจะไปรู้ได้ยังไงล่ะคะ บลูแค่ฟังต่อมาจากพี่เพ็ญก็แค่นั้น แต่เห็นพี่เพ็ญบอกว่าเขารวยมากๆเลยค่ะ ตอนแรกคุณเจ้าของคนเก่าไม่ยอมขาย ทีนี้เขาก็ให้ราคามากกว่านั้นจนคุณเจ้าของคนเก่ายอมขาย สงสัยเขาต้องเป็นคนที่รักสัตว์มากแน่ๆเลย”“รู้ได้ไงว่าเขารักสัตว์” ซาจิเหลือบตาถามบลูเบลล์ก่อนจะอมยิ้มเล็กน้อย คนอย่างเขาเนี่ยนะจะมารักสัตว์ ไอ้หมาโง่ที่บ้านนั่นเขาก็แทบจะเตะมันอ
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 65ของขวัญสุดแสนพิเศษฟอดดดดด ฟอดดดดด"อื้มมมมมม แก้มเมียเฮียเนี่ยหอมที่สุดเลย" "อื้อออออ หนวดมันทิ่มแก้มบลูอ่าาาาา ทำไมเฮียไม่โกนหนวด""ไม่มีใครโกนให้เฮียนะสิ เฮียก็รออยู่นะเนี่ย" ซาจิพูดเสียงอ่อยก่อนจะซุกใบหน้าคมคายลงที่ซอกคอขาวอย่างออดอ้อน"อื้อออ ฮ่าๆๆๆ จั๊กจี้นะคะเฮีย พอก่อน" บลูเบลล์ดันใบหน้าคมคายออกจากคอของตัวเอง ก่อนจะจับที่แก้มทั้งสองข้างของเฮียแล้วมองเข้าไปที่นัยตาที่กำลังสะท้อนภาพของเธออยู่"มองหน้าเฮียอย่างนี้อยากมีเรื่อง หรืออยากมีลูก""โอ๊ยยย มุกเชยเวอร์ค่ะ" บลูเบลล์ปล่อยมือออกจากหน้าของเฮียซีทันทีก่อนจะลุกขึ้นและจูงมือกันไปที่ห้องน้ำเพื่อโกนหนวดให้เฮียก่อนที่มันจะยาวไปมากกว่านี้"เฮียก็ก้มลงมาหน่อยสิคะ จะยืนเชิดหน้าไปไหน บลูโกนให้ไม่ได้เนี่ย"พรึ่บ"วร๊ายยยยย เฮีย! จะยกก็บอกกันหน่อยสิคะ" เธอตกใจจนหัวใจแทบจะตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม ก่อนจะเอามือกุมท้องไว้ด้วยใจที่เต้นระส่ำ"เฮียไม่ทำหนูตกหรอกนะคนดี" ซาจิพูดจบก็ยื่นหน้าพลางหลับตามาให้บลูเบลล์โกนหนวดให้ตนเอง โดยไม่ได้สังเกตท่าทีของเธอเลยแม้แต่น้อย"เฮ้อ~ ไม่เอาแบบนี้แล้วนะคะ บลูไม่อยากออกข่าวหน้าหนึ่งว
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 64Yes, I will หลายสัปดาห์ผ่านไปบ่ายนักศึกษามากมายที่สวมใส่ชุดครุยสำหรับการจบการศึกษารวมตัวกันอยู่ที่จุดเดียว ก่อนจะทยอยกันออกมาจากหอประชุมเพื่อเดินไปหาบุคคลที่รอแสดงความยินดีสำหรับการประสบความสำเร็จนั้น เช่นเดียวกับหญิงสาวใบหน้าสวยถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางอย่างลงตัว เดินถือใบประกาศนียบัตรตามหาคนที่เธออยากเจอมากที่สุดในตอนนี้"อยู่ไหนกันเนี่ย ไหนบอกว่ารอแถวนี้ไง" บลูเบลล์เดินตามหาเฮียซีและครอบครัวของเธอที่ทักแชทมาบอกว่ารออยู่ตรงนี้ เธอว่าเธอก็เดินมาถูกแล้วนะ ทำไมถึงไม่เห็นใครสักคนอยู่แถวนี้เลย"ยัยบลูเบลล์ ฉันปวดฉี่ว่ะ ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" วีนัสที่เดินออกมาจากหอประชุมพร้อมกันสะเก็ดบอกเพื่อนรักที่ยืดคอมองหาใครสักคนอยู่"อื้อๆ ไปเลยๆ" บลูเบลล์ตอบกลับวีนัสไป แต่สายตาของเธอก็ยังกวาดหาทั้งเฮียแล้วก็พ่อแม่อยู่วันนี้เป็นวันที่เธอรอคอยมานานในที่สุดเธอก็เรียนจบสักทีส่วนพ่อแม่กับน้องชายก็ขึ้นมาหาเธอตั้งแต่สองวันที่แล้วแล้ว เธออุตส่าห์อยากจะได้ยินคำแสดงความยินดีจากเฮียคนแรกแท้ๆ แต่ไม่รู้ว่าทุกคนไปอยู่ที่ไหนทำไมถึงปล่อยให้เธอยืนรออยู่แบบนี้เนี่ยบลูเบลล์ไม่ทันได
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 63สลบคาอก NC25+++"นั่งลงมาเลยเด็กดี อึก อื้มมมม อ๊าส์ ตอดดีจริงๆ"บลูเบลล์นั่งยองๆคล่อมตัวของเฮียเอาไว้ก่อนที่ตัวเธอจะค่อยๆกดสะโพกลงมาอย่างช้าๆเพื่อให้ร่องรักครอบครองแก่นกายของเฮียเข้าไปทีละนิด และสุดท้ายมันก็สามารถกลืนกินแท่งเนื้อขนาดใหญ่เข้าไปจนหมดสุดโคนปึก"อึก อร๊ายยย อ๊า อื้ออออ เฮียอ๊า บลูจุก อ๊ะ อื้อออออ" เพียงแค่เธอนั่งลงจุดสุดความจุกก็แล่นเข้ามาเล่นงานท้องน้อยของเธอ เธอไม่เคยชอบท่าร่วมรักท่านี้เลย เป็นท่าที่ทรมานที่สุดลองมาจากท่าลิงอุ้มแตง"อื้อออ ซี๊ดดดด อ๊า รัดเฮียแน่นเกินไปแล้วเด็กดี อื้มมมมม ซี๊ดดด เฮียขยับเลยนะ เฮียทนไม่ไหวแล้ว""อึก อื้อออ ค่ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อร๊ายยยยย อ๊าๆๆๆๆๆๆ" เมื่อได้รับคำอนุญาตซาจิก็จับเข้าที่บั้นท้ายก่อนจะล็อคตัวของบลูเบลล์เอาไว้ จากนั้นเขาก็กระแทกแก่นกายเสยขึ้นไปเต็มแรงตับ ตับ ตับ ตับ ตับ ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก"อ๊ะ อ๊ะ อื่อออ เฮีย อ๊า เบาหน่อย อื้อออ จุก อ๊าส์ อะ อร๊ายยยยย" เมื่อความเสียววิ่งผ่านไปทั่วร่างกายตัวของเธอก็แทบไม่มีแรง ได้แต่นอนซบอยู่ที่แผงอกแกร่งพร้อมกับร้องครางอย่างไม่เป็นภาษา ทุกครั้งที่แท่งเนื้อของเฮียแท
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 62งานวิวาห์1 เดือนต่อมา"หล่อที่สุดเลย~ แฟนใครเนี่ย คิกๆๆ" บลูเบลล์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนเธอที่ตอนนี้กำลังปฏิบัติหน้าที่ในการเป็นพิธีกรของงานแต่งพี่ฟิสซิสและพี่เจ้าเอยอยู่วันนี้เป็นวันแห่งความสุขของพี่ๆทั้งสอง ซึ่งเธอก็ได้มาแสดงความยินดีในฐานะแขก แถมพี่เจ้าเอยวันนี้ยังสวยสุดๆราวกับเจ้าหญิงเลยด้วย ไม่คิดเลยว่าคุณแม่ลูกสองจะสวยได้ขนาดนี้ตึก ตึก ตึก"มองอะไรขนาดนั้นครับคนดี แล้วเมื่อกี้ถ่ายภาพอะไรเฮีย ทำไมหัวเราะคิกคักไปด้วย" ซาจิเดินมาตอนไหนไม่รู้ ก่อนจะโอบเอวของบลูเบลล์เอาไว้เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ เพราะพวกผู้ชายในงานส่งสายตามาให้เมียเขาไม่หยุดไม่หย่อน จนแทบอยากจะระเบิดงานแต่งของไอ้ฟิสซิสทิ้งซะเดี๋ยวนี้"บลูถ่ายรูปแฟนของบลูสิคะ วันนี้หล่อเป็นพิเศษเลย แล้วก็บลูมองพี่เจ้าเอยอยู่ค่ะ วันนี้พี่เจ้าเอยสวยมากๆเลยราวกับเจ้าหญิงในเทพนิยาย แล้วก็ดีใจที่พี่ๆทั้งคู่ได้สมหวังกันสักที หลังจากที่เผชิญเรื่องอะไรมามากมาย""หึหึ สองคนนั้นมันขาดกันไม่ได้หรอก แถมยังมีโซ่ทองคล้องคอกันตั้งสองเส้นอีก""คิกๆ เป็นคู่ที่เหมาะสมราวกับกิ่งทองใบหยกเลยค
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 61หวานแหววยามค่ำคืนพรึ่บ"หึหึ คนน่ารักหลับสนิทไม่รู้เรื่องเลยน่า~"ซาจิเดินเข้ามาสอดตัวในผ้าห่มผืนเดียวกับบลูเบลล์หลังจากที่เขากินข้าวกับพ่อแม่และขึ้นมาอาบน้ำเสร็จแล้ววันนี้ถือเป็นวันที่เหนื่อยทั้งกายและก็ใจเขามากที่สุด แต่มันก็จะเกิดขึ้นได้แค่วันนี้วันเดียวเท่านั้นแหละ เรื่องเลวร้ายแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นเป็นครั้งที่สองอย่างแน่นอน"ฟอดดดด หลับฝันดีนะเด็กดีของเฮีย" หลังจากที่บลูเบลล์ร้องไห้จนหลับไปนั้น เธอก็หลับยาวจนถึงตอนนี้เลย อย่างน้อยก็ทำให้เขาหายกังวลได้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นไม่กระทบถึงจิตใจเธออย่างหนักจนเก็บมาละเมอฝันZzzzzz Zzzzzz Zzzzzzเสียงลมหายใจเข้าออกของทั้งสองประสานกันไปมา วันนี้ซาจิเผลอหลับไปยังไม่รู้ตัวด้วยความเหนื่อยสะสมที่เขาโหมงานหนักและวันนี้ที่เกิดเรื่องอะไรมากมาย ทำให้เขาหลับแบบไม่รู้ตัวเลย โดยที่อีกคนที่เขาคิดว่าหลับอยู่นั้น ได้ตื่นขึ้นมานั่งอยู่บนเตียงอย่างงงๆ"อึก อื้ออออออ ปวดหัวจัง" บลูเบลล์ตื่นมาในสภาพงัวเงียก่อนจะมองดูที่นาฬิกาว่าตอนนี้เวลาเท่าไหร่"โอ้โห เฮียไม่ปลุกเลยหรอเนี่ย" บลูเบลล์ลุกขึ้นจากเตียงด้วยสภาพงุนงงก่อนจะเดินเข้าไ
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 60อย่าเข้มแข็งอีกเลย ร้องไห้บ้างก็ได้รถตู้คันหรูวิ่งเข้ามาในบริเวณบ้าน ก่อนที่สัตว์เลี้ยงของเขาจะวิ่งออกมารับอย่างดีใจโฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง โฮ่งแฮ่ก แฮ่ก แฮ่กครืดดดดดดตึก ตึก ตึก ตึก"มันนี่~ ฮือออออ บลูคิดถึงมันนี่ที่สุดเลย" บลูเบลล์เห็นหมาน้อยที่เธอรักมากวิ่งมาเธอก็รีบเปิดประตูแล้ววิ่งมากอดมันทันที เธอนึกว่าจะไม่ได้มาเจอหน้าของมันนี่อีกแล้ว ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้มันจะฝังใจเธอไปตลอดชีวิตแผล็บ แผล็บ โฮ่ง โฮ่งบลูเบลล์ทั้งกอดทั้งหอมเจ้าหมาไซบีเรียนจอมซนอยู่หน้าบ้านจนหนำใจ ก่อนจะลุกขึ้นเดินไปกอดเอวแกร่งของซาจิที่ยืนรออยู่หน้าบ้าน"เฮีย~" บลูเบลล์เรียกซาจิเสียงละห้อย ก่อนจะซุกใบหน้าลงที่อกแกร่งอย่างสำนึกผิด"อะไรกัน อ้อนจะเอาอะไร หื้ม?" ซาจิลูบหัวปลอบบลูเบลล์อย่างอ่อนโยน ก่อนจะจุ๊บลงไปที่ผมหนึ่งที"งื้ออออ วันนี้บลูขอโทษที่ทำให้เรื่องมันวุ่นวาย ขอโทษที่ทำให้เฮียลำบาก"หมับ!ซาจิเห็นคนตัวเล็กพร่ำพูดคำขอโทษออกมาแบบนั้นก็จับที่ใบหน้าหวานให้มาสบตากับตนเอง ก่อนจะพูดในสิ่งที่ตนคิดออกไป"หนูฟังนะบลูเบลล์ อย่าโทษตัวเอง ถ้าจะโทษให้โทษเฮีย เฮียปล่อยหนูไปเอง แล้วอีก
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 59คลิปโป๊ว่อนเน็ตย้อนไปก่อนหน้าไม่นาน"ไอ้เหี้ยแม็คมึงขับเร็วๆหน่อยได้ไหมวะ" ซาจิด่ากราดลูกน้องคนสนิทอย่างเหลืออด ตอนนี้ใจเขาเต้นระส่ำไปหมด กลัวไปหมดทุกอย่าง กลัวว่าสิ่งไม่ดีจะเกิดขึ้นกับเมียเขา"ครับนาย" แม็คตอบรับพร้อมกับเหยียบคันเร่งให้เร็วที่สุด ซึ่งความเร็วก็ไม่ได้เพิ่มจากก่อนหน้านี้แม้แต่น้อยแต่เขานั้นเข้าใจคนเป็นนายดี ว่าตอนนี้เป็นห่วงนายหญิงมากแค่ไหน เขาก็เป็นห่วงไม่แพ้กัน ทุกอย่างเกิดขึ้นไวมาก และไม่คาดคิดว่าจะเกิดขึ้นกับนายหญิง ช่วงนี้ทั้งฝั่งของนายและฝั่งของไอ้โชตะมีเรื่องบาดหมางกันเรื่อยๆในการส่งของให้กับลูกค้า แต่ไม่คิดว่ามันจะเล่นแรงถึงขนาดนี้ สงสัยวันนี้จะเป็นวันตายของพวกมันจริงๆ เพราะครั้งนี้นายเขาน่าจะไม่เอามันไว้ให้รกโลกแน่ๆ"บลูเบลล์ อดทนนะที่รัก เฮียขอร้อง เฮียจะไปหาหนูให้ไวที่สุด" ซาจิเอาแต่จ้องถนนเบื้องหน้าเพื่อให้มันจะได้ถึงจุดหมายไวๆ ก่อนเขาจะเจอโกดังรางภายในป่าที่พวกมันส่งโลเคชั่นมาให้"ถึงแล้วครับนาย""บอกให้รถที่ไอ้ดีนขับชนประตูเข้าไปเลย แล้วก็กราดยิงพวกมันไปก่อน" ซาจิสั่งเสียงเข้ม ก่อนที่เขาจะหยิบปืนพกติดมือพร้อมกับสำรองอีกสองก
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 58อยู่ในเงื้อมมือพวกบ้าตึก ตึก ตึก ตึก ตึกเสียงของรองเท้าส้นสูงของหญิงคนหนึ่งที่เป็นเจ้าของใบหน้าสวยและรูปร่างที่ดูดี เธอเดินเข้ามาข้างในสถานที่ที่ทรุดโทรม ก่อนจะมองหญิงสาวที่เธอเกลียดชังราวกับสิ่งใด ความรักเธอไม่สมหวังเป็นเพียงเพราะผู้หญิงตรงหน้าของเธอเพียงคนเดียว ทุกอย่างที่เธอหมายปองได้หายวับไปในพริบตา“หึ นังนี่นะหรอ มารความรักของฉัน หน้าตาก็ไม่ได้ดีเด่อะไร สาดน้ำใส่มันสิ รออะไรล่ะย๊ะ” เธอแผดเสียงแหลมแสบหูใส่ชายที่ยืนอยู่รอบๆ ก่อนจะยกยิ้มอย่างสะใจซ่าาาาาาา ซ่าาาาาาา“อื้ออออ แค่กๆ แค่กๆ อะไรเนี่ย อื้อออ พวกเธอเป็นใคร” บลูเบลล์สะดุ้งตื่นด้วยความเย็นที่สาดกระเซ็นเข้าร่างกาย เธอลืมตาก็ต้องตกใจที่ตัวเองนั่งอยู่กับพื้นที่ไหนสักที่ โดยที่เบื้องหน้าของเธอมีผู้หญิงใบหน้าสวยคนหนึ่งที่เธอรู้สึกคุ้นหน้าอย่างแปลกประหลาดข้อมือและขาของเธอถูกมัดอย่างแน่นจนรู้สึกเจ็บ แถมพวกผู้ชายรอบข้างผู้หญิงคนนั้นยังรู้น่ากลัวมากๆ “เหอะ ตื่นแล้วหรอกะหรี่” “นี่เธอ เรารู้จักกันหรือไง มาด่ากันอย่างนี้ก็ได้หรอ” เธอถึงกับตะลึงในสิ่งที่คนไม่เจอหน้ากันมาก่อนทักทาย แถมยังเป็นคำ
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 57ขอเพียงเธอฉันยอมให้ทุกอย่างย้อนกลับมาเมื่อ 2 ชั่วโมงก่อนหน้านี้ลั้ลลา~ ลั้ลลา~ ลั้ลลา~บลูเบลล์เดินลงมาจากชั้นสองของห้องทำงานเฮียมาที่ด้านล่างอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะเจอกับดีนที่เตรียมรถไว้ให้เธอเรียบร้อยแล้ว"คิกๆ ขอบคุณมากๆนะคะพี่ดีน แล้วไหนกุญแจของบลูค่ะ""เอ่อ...นายอนุญาตให้ขับไปเองจริงๆใช่ไหมครับนายหญิง?" ดีนถามอีกครั้งเพื่อความมั่นใจ ส่วนตัวของเขาไม่ค่อยจะเชื่อเท่าไหร่ว่านายอนุญาตแล้วจริงๆ แต่ก็ไม่อยากจะไปขัดคนที่มีอำนาจเหนือมากกว่านายตัวเองได้ เพราะกลัวว่าจะไม่ได้ทำงานที่นี่แล้ว"ค่ะ เฮียซีอนุญาตบลูแล้ว เดี๋ยวบลูจะไปทำงานสายแล้วนะคะ""เอ่อครับๆ นี่ครับกุญแจ" ดีนมองรถคันหรูที่เขาเตรียมมาให้ลับไปจากสายตา เขารู้สึกเป็นกังวลยังไงไม่รู้ ไม่อยากจะปล่อยให้นายหญิงไปคนเดียวอย่างนี้เลยจริงๆ ดีหน่อยที่ยังน้อยเขาก็เลือกคันที่มีเซฟตี้ดีที่สุดในบรรดารถของนายที่มีแล้ว ทั้งกระจกกันกระสุนและระบบเซฟตี้เมื่อรถหยุดทำงานหรือระบบขัดข้อง"เฮ้อ ว่าแล้วก็เหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย อีตาหมออาร์ตนั่นก็ทิ้งงานไว้ให้เยอะไม่ใช่ย่อยเลย เมื่อไหร่จะมีหมอสัตวแพทย์คนใหม่เข้ามาประจำคลินิก